LOGINShare
บทที่ 862
Related chapters
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 863
“คุณเย่ ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน ก็กลับไปถามสามีของคุณได้ แล้วมาถามน้องสาวฉันทำไม? สามีคุณเป็นเสนอหน้ามาหาพี่ฉันเอง ไม่ใช่พี่ฉันที่ไปหาเขา เธอควรจะคิดได้”ไห่ถงอดไม่ได้ที่จะพูดกับเย่เจียนี "ถ้าเธอกังวลเรื่องนั้น เมื่อเธอกลับไป เธอก็กลับไปหักขาสามีของตัวเองออก และทำให้แน่ใจว่าเขาจะอยู่เคียงข้างคุณในอนาคตเท่านั้น"“ไห่หลิง แกควรย้ายออกไปจากที่นี่ ย้ายไปให้ไกลๆ เพื่อที่แม่สามีของฉันไม่สามารถหาเธอเจอ และหงหลินจะไม่มาหาเธอ” เย่เจียนีเพิกเฉยต่อคำถากถางของไห่ถง ตอนนี้คนที่เธออิจฉามากที่สุดคือไห่ตงเธอไม่ได้สวยหรือสดใสเท่าตัวเอง แต่เธอก็สามารถแต่งงานกับนายน้อยคนโตของตระกูล จ้านได้โชคของเธอดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดเธอไม่เข้าใจสิ่งที่นายน้อยจ้านเห็นในตัวไห่ถงเย่เจียนีไม่ใช่คนเดียวที่คิดเช่นนั้น หลายคนไม่เข้าใจว่าทำไมไห่ถงเอาชนะใจนายน้อยจ้านและกลายเป็นคนที่เขารักได้อย่างไรก่อนที่ไห่หลิงจะพูดได้ ไห่ถงก็พูดด้วยความโกรธ: "ทำไมเธอถึงอยากให้พี่ฉันย้ายออกไป? ถ้าเธออยากอยู่ให้ไกล เธอก็ย้ายออกไปเอง เธอไม่กลัวเหรอว่าโจวหงหลินจะมาหาพี่ฉัน เธอควรย้ายออกไปให้ไกลๆ ดีกว่า ออกไปจากเมืองกวนเฉิง เขาจะได้ไม่กลับ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 864
ไห่ถงวางสายวิดีโอคอลจ้านหยิน: "แม้แต่หยางหยางก็ไม่ยอมให้ฉันเห็น"เขาเสียใจที่ไม่ได้พูดกับหยางหยางต่อไป แต่อย่างน้อยถงถงก็จะได้ยินเสียงของเขาไห่หลิงมองไปที่น้องสาวเธอแต่ไม่ได้พูดอะไร ตั้งแต่พาน้องสาวกลับมา เธอไม่เคยถามคำถามเลยสักคำ เธอรู้ว่าน้องสาวของเธอจะพูดเมื่อเธอพร้อมเมื่อเห็นหน้าลูกชายของเธอเต็มไปด้วยเมล็ดข้าว ไห่หลิงก็หัวเราะเบาๆ และช่วยเขาเช็ดออกหลังอาหารเย็น ไห่ถงต้องการออกไปข้างนอก"เธอกำลังจะไปไหน?"ไห่หลิงถามขณะล้างจาน“ฉันรู้สึกรำคาญและอึดอัด ฉันจะออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์”“พี่ ฉันจะเอาจักรยานไฟฟ้าพี่ไปขี่หน่อยนะ”“อย่าไปไกลเกินไป แบตอาจจะไม่หมด ถ้าหมดกลางทางก็ต้องเข็นจักรยานกลับ ใส่เสื้อโค้ตเพิ่ม ขี่รถแล้วลมจะแรง”"โอเค่"“และอย่าไปดื่มกับเสี่ยวจวิน จ้านหยินเป็นห่วงเธอ ฉันสัญญากับเขาว่าฉันจะไม่ปล่อยให้เธอขับรถไปรอบๆ อย่างไร้จุดหมายหรือออกไปดื่ม”เมื่อเอ่ยถึงคนขี้โกหกแซ่จ้าน อารมณ์ของไห่ถงก็แย่ลง เธอโกรธเขาแต่ก็ไม่สามารถลบเขาออกจากใจได้ ทุกสิ่งที่เธอทำทำให้เธอนึกถึงเขาเธอบ่นกับพี่สาวเธอว่า "พี่ ฉันเป็นน้องสาวแท้ๆ ของพี่ แต่พี่ช่วยให้เขาควบคุมฉัน"“ฉันไม่ได้
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 865
ไห่ถงขี่ไปรอบๆ ละแวกบ้านกับหยางหยางสักสองรอบ จากนั้นพาเขาไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ในบริเวณใกล้เคียง ซึ่งพวกเขาซื้อขนมมากมายและนมหนึ่งกล่อง พวกเขากลับบ้านพร้อมของเต็มมือเธอจอดรถบริเวณทางเข้าอาคารที่ไห่หลิงเช่าอยู่ไห่ถงมองไปรอบๆ โดยสัญชาตญาณและไม่เห็นจ้านหยินอยู่ที่นั่น เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่อารมณ์ของเธอผสมปนเป"หยางหยาง ลงจากรถก่อน คุณน้าเข็นรถเข้าไปในโรงรถแล้วล็อคไว้"มีที่จอดรถสาธารณะที่ชั้น 1 ให้ผู้เช่าจอดรถได้ก่อนอื่น ไห่ถงลงจากรถโดยมีหลานชายอยู่ในอ้อมแขนของเธอ จากนั้นจึงวางขนมที่เธอซื้อและกล่องนมที่ยัดไว้ใต้เก้าอี้ในรถของเด็กลงบนพื้นข้างๆ หยางหยางเด็กน้อยรู้สึกว่าป้าของเขาซื้อของเหล่านี้ให้เขากิน เขาจึงนั่งยองๆ ข้างถุงขนมทันที มือข้างหนึ่งคว้าถุง ส่วนอีกมือหนึ่งอยู่บนกล่องนม แสดงเจตนาปกป้องอาหารอย่างชัดเจน"หยางหยาง"เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นโจวหยางหันหน้าไปและเห็นจ้านหยินยืนอยู่ข้างหลังเขา เขาดีใจจึงลุกขึ้นยืนตะโกนอย่างมีความสุขทันทีว่า “น้า”จากนั้นเขาก็อ้าแขนให้จ้านหยินมารับเขาขึ้นมาขณะที่ไห่ถงผลักจักรยานเข้าไปในโรงรถ เธอก็ได้ยินเสียงของ จ้านหยินและหันไปม
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 866
จ้านหยินละสายตาจากไห่ถงอย่างไม่เต็มใจและเดินตามพี่สะใภ้ออกไปอย่างเงียบๆหลังจากได้รับกระดาษและปากกาแล้ว ไห่ถงก็เขียนข้อความขอโทษพร้อมฝากชื่อและหมายเลขโทรศัพท์ไว้ โดยขอให้เจ้าของติดต่อเธอในวันรุ่งขึ้นเพื่อที่เธอจะได้จ่ายค่าซ่อมหลังจากเขียนโน้ต ไห่ถงสังเกตเห็นว่าไม่ได้ใช้งานล็อคกันขโมยของจักรยานไฟฟ้า เธอจึงวางโน้ตไว้ใต้ตัวล็อคบนที่วางเท้า หลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จแล้ว เธอก็ออกจากโรงรถเห็นแต่พี่สาวและหลานชาย โดยไม่มีจ้านหยิน“พี่ เขาไปแล้วเหรอ?”“เธอซื้อของเยอะมาก จ้านหยินอาสาช่วยยกมันขึ้นไปชั้นบน”ไห่ถงเม้มริมฝีปากของเธอและไม่พูดอะไรอีก“เธอบอกว่าจะไปขับรถเล่น แต่สุดท้ายก็ไปซุปเปอร์มาร์เก็ต เมื่อเธอกับหยางหยางไปช้อปปิ้ง ดูเหมือนเธอจะอยากขนของทั้งร้านกลับบ้านอยู่เสมอ”ไห่หลิงล้อเลียนขณะที่เธออุ้มลูกชายและขึ้นไปชั้นบน"เมื่อฉันรู้สึกแย่ ฉันจะไปซุปเปอร์มาร์เก็ตและซื้อของทั้งหมดในคราวเดียว ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก"ไห่หลิงหัวเราะเบาๆ : "เธอกับหยางหยางเป็นหมูอ้วน แต่ก็ยังปฏิเสธที่จะยอมรับมัน"สองพี่น้องขึ้นไปชั้นบน และเปิดประตูเอาไว้จ้านหยินกำลังรอ สองพี่น้องอยู่ที่ประตูบ้าน
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 867
เมื่อคิดว่าไห่ถงนำถ้วยน้ำร้อนนี้ออกมาจากห้องครัวซึ่งร้อนมาก โดยไม่ทำให้ถ้วยแตกเลย สาเหตุหลักมาจากเธอต้องการให้เขาดื่มน้ำร้อนเพื่ออบอุ่นร่างกายเธอโกรธและมีสงครามเย็นกับเขา ตะโกนว่าเธอปฏิเสธที่จะให้อภัยเขา แต่การกระทำเล็กๆ น้อยๆ ของเธอกำลังบอกเขาว่าเธอไม่ได้โหดเหี้ยมเท่าที่เธออ้างความคิดนี้ทำให้จ้านหยินรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยหยางหยางโน้มตัวมาข้างหน้า และจ้านหยินกลัวว่าน้ำร้อนจะหกใส่จึงรีบขยับมันไปข้าง ๆหยางหยางต้องการเปิดถุงขนมจ้านหยินช่วยเขาด้วยการดึงถุงขนมใบใหญ่ขึ้นมาแล้วเปิดออก"ขอบคุณครับคุณน้า"หยางหยางหยิบถุงมันฝรั่งทอดออกจากถุงแล้วมอบให้จ้านหยินแล้วพูด "น้าครับ นี่ให้น้ากิน คุณน้าบอกว่ามันอร่อย"แต่คุณน้าไม่ค่อยให้กินมันฝรั่งทอด โดยบอกว่า เด็กๆ กินมากเกินไปก็ไม่ดีทำไมคุณน้าถึงกินบ่อยได้?จ้านหยินหยิบถุงมันฝรั่งทอด และ หยางหยางก็หยิบขนมสองสามชิ้นออกจากถุงแล้วมอบให้จ้านหยินทั้งหมด หลังจากนั้น เขาก็ลุกขึ้นจากต้นขาของจ้านหยิน พยายามคว้าถุง ถือมันออกไป และพูดในปากของเขาว่า "นี่คือของหยางหยาง"ไห่หลิงยิ้มและช่วยลูกชายของเธอหยิบถุงขึ้นและพูดว่า "ลูกไม่หนักกว่าถุงใบนี้ด้วยซ้
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 868
ทันใดนั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จ้านหยินรีบเปิดไฟแล้วรีบไปที่ห้องของไห่ถง เมื่อเปิดประตูเข้าไป เขาเห็นว่าการจัดวางของห้องยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และของใช้ประจำวันบางชิ้นของเธอยังคงอยู่ที่นั่นเขาตรวจสอบตู้เสื้อผ้าและพบว่ามีเสื้อผ้าหายไปสองสามชิ้น แต่กระเป๋าเดินทางของเธอยังอยู่ข้างๆ เธอไม่ได้นำทุกอย่างติดตัวไปด้วยจ้านหยินถอนหายใจด้วยความโล่งอกเป็นครั้งแรกที่เขากลัวที่จะสูญเสียใครสักคนไปเขานั่งลงบนเตียงของไห่ถง และแตะเตียงเบาๆ เช่นเดียวกับการสัมผัสไห่ถง“ถงถง...”เขาพึมพำชื่อของไห่ถงเบา ๆ“ฉันจะแสดงให้คุณเห็นผ่านการกระทำของฉันว่าฉันจะไม่โกหกคุณอีกตลอดชีวิต!”“ถ้าฉันหลอกลวงหรือทำร้ายคุณอีก ฉันอนุญาตให้คุณเมินเฉยฉันได้หนึ่งปี หนึ่งปี...ก็นานเกินไป เอาเป็นสักสามเดือนแล้วกัน”เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ จ้านหยินก็ตระหนักว่าถ้าไห่ถงเมินใส่เขาเป็นเวลาสามเดือน เขาคงจะบ้าไปแล้ว เขาพึมพำกับตัวเอง “อาจจะสักสัปดาห์แทน ถ้าคุณเมินฉันหนึ่งวันฉันคงเป็นบ้า หนึ่งสัปดาห์คงทนไม่ไหว นั่นคือการลงโทษที่เพียงพอแล้ว”ถ้าไห่ถงอยู่ที่นั่นและได้ยินเขาพูดกับตัวเอง เธอคงจะพูดไม่ออกหลังจากอยู่ได้สักพัก ในที่สุดจ้า
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 869
ไห่ถงหัวเราะแล้วพูด: "ฉันจะไม่เปิดร้านได้ยังไง"“เมื่อเรารู้ว่าเธอเป็นนายหญิงใหญ่ของตระกูลจ้าน พวกเขาทั้งหมดบอกว่าเธอขายร้านหนังสืออย่างแน่นอนและโฟกัสไปที่การเป็นนายหญิง พวกเขายังบอกด้วยว่าถ้าเธอขายร้านหนังสือ พวกเขาจะซื้อที่ร้านหนังสือนี้ในราคาสูง คิดว่าร้านมีฮวงจุ้ยดี”ลุงเจิ้งหัวเราะเบาๆ: “มันไม่เกี่ยวกับฮวงจุ้ยของร้าน แต่เป็นโชคชะตาของเธอต่างหาก”คนเหล่านั้นคิดว่าการเข้าซื้อร้านของไห่ถงจะสามารถบินไปหาคนรวยอย่างไห่ถงได้หรือ?อย่างไรก็ตาม พวกเขาอาจต้องการเพียงแค่ขี่กระแสความนิยม เนื่องจากครั้งหนึ่งร้านนี้เคยเป็นร้านที่เปิดโดยนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน“ลุงเจิ้ง ฉันยังเป็นฉันคนเดิม ร้านหนังสือแห่งนี้เป็นผลมาจากการทำงานหนักหลายปีของเสี่ยวจวินกับฉัน เราเปิดร้านมาหลายปีแล้ว ฉันไม่สามารถยอมแพ้ได้”“ฉันได้ยินมาว่านายหญิงของตระกูลที่ร่ำรวยไม่ควรทำงาน นายน้อยจ้านอนุญาตให้เธอทำงานต่อไปเหรอ?”ลุงเจิ้งกำลังนินทาล้วนๆไห่ถงหยุดชั่วคราวแล้วพูดว่า "ลุงเจิ้ง ฉันเป็นอิสระ"จ้านหยินหลอกลวงเธอมานานกว่าสี่เดือนแล้ว แต่ทั้งครอบครัวยังคงรวมตัวกันเพื่อหลอกลวงเธอหากเธอไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงาน ญาติส
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 870
เซินเสี่ยวจวินยิ้มและพูดว่า "นี่แหละไห่ถงที่ฉันรู้จัก"เธอจอดรถและช่วยไห่ถงย้ายชั้นวางออกไปและจัดเรียงให้เหมาะสม“คุณจ้านตามรบกวนเธอทีหลังหรือเปล่า?”เซินเสี่ยวจวินถามอย่างห่วงใยขณะที่ปัดฝุ่นชั้นวางด้วยไม้ปัดขนนก ไห่ถงตอบ: "เธอคิดว่าด้วยนิสัยของเขา เขาจะปล่อยให้ฉันอยู่เงียบๆ และสงบสติอารมณ์สักสองสามวันได้จริงเหรอ?""เขาทำไม่ได้"เซินเสี่ยวจวินกล่าว:“ตราบใดที่เขาไม่ทำมากเกินไปเหมือนอย่างที่เขาทำในตอนแรก ตีเธอและขังเธอไว้ แค่เมินเขาไปเถอะนะ คุณจ้านแค่กังวลมากเกินไปและกลัวที่จะเสียเธอไป”ไห่ถงยังคงเงียบเมื่อเห็นว่าเธอไม่มีความตั้งใจที่จะพูดคุยเรื่อความรู้สึก เซินเสี่ยวจวินจึงหยุดพูดอย่างมีไหวพริบ“ในที่สุด ร้านก็เปิดแล้ว ไห่ถง ไห่ถง”เสียงที่ไห่ถงไม่ชอบมากที่สุดมาจากทางเข้าประตู จากนั้นเขาก็เห็นผู้เฒ่าไห่เดินเข้าไปในร้านหนังสือพร้อมกับกลุ่มลูกกตัญญูและหลานๆ พร้อมกับรอยยิ้ม"ไห่ถง"ใบหน้าเฒ่าของผู้เฒ่าไห่ยิ้มเหมือนดอกเบญจมาศ และการมองดูไห่ถงก็เหมือนกับการเห็นภูเขาสีทองที่ส่องแสงเจิดจ้าจนทำให้ดวงตาแก่เฒ่าของเขามืดบอดใครจะคิดว่าลูกสาวของลูกชายคนที่สามของเขาจะโชคดีขนาดนี้? แม้
Latest chapter
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1309
"ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1308
ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1307
"ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1306
"เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1305
ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1304
ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1303
หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1302
เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1301
"ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้
