บทที่ 779

ไห่ถงพยักหน้าและเตือนเขาว่า "คุณก็ต้องสวมเสื้อคลุมของคุณด้วย ถ้าคุณเป็นหวัด คุณจะต้องทานยาจีนทุกวัน"

จ้านหยิน: "...มีคุณคอยดูแลฉันทุกวัน ฉันคงไม่กล้าปล่อยให้ตัวเองป่วยหรอก"

กินยาแผนจีนเพียงไม่กี่วัน ก็อาจทำให้เขากลัวไปตลอดชีวิต

จ้านหยินกลับไปที่ห้องของเขาและช่วยไห่ถงหาเสื้อโค้ท และเขาก็สวมเสื้อโค้ทของตัวเองด้วย

เมื่อเขาออกมาจากห้อง เขาก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไม่ใช่โทรศัพท์ของเขา มันเป็นของไห่ถง เขาเห็นไห่ถงหยิบโทรศัพท์ออกมาดูสักพักก่อนที่จะรับสายอย่างสงสัย

"สวัสดี นี่ใคร?"

จากคำถามของเธอ จ้านหยินรู้ว่ามันเป็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย

อีกด้านหนึ่งมีหยุดไปชั่วคราว

ไห่ถงถามอีกครั้งว่า "สวัสดี คุณเป็นใคร"

“พี่ไห่ถง ผมเอง”

เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมา และท่าทีของไห่ถงก็บูดบึ้งทันที เธอกำลังจะวางสาย

“พี่ไห่ถง ได้โปรดอย่าเพิ่งวางสาย ผมแค่อยากคุยกับพี่ ผมจะไม่รบกวนพี่หรือเจอพี่ พี่ไห่ถง ผมจะบ้าตายแล้ว”

จางเหนียนเซิงอ้อนวอนในโทรศัพท์ โดยหวังว่าไห่ถงจะไม่วางสาย

เขาอดทนมาเป็นเวลานานส่วนใหญ่เป็นเพราะเขากลัวว่าแม่ของเขาจะตอบโต้ไห่ถงจริงๆ ดังนั้นแม้ว่าเขาจะอยากเจอเธอมาก แต่เขาก็ยับยั้งชั่งใ