บทที่ 64

เขาก็คิดว่าไห่ถงไม่ควรให้เงินแม้แต่บาทเดียวจะดีกว่า

ให้เงินแล้วจะโดนด่าว่าอกตัญญู ไม่ให้เงินก็โดนด่าว่าอกตัญญู งั้นก็ไม่ให้เลยดีกว่า

ตอนนั้นสองพี่น้องยังไม่บรรลุนิติภาวะ ญาติพี่น้องเพิกเฉยต่อพวกเธออย่างใจร้ายใจดำ ไม่เพียงแต่แบ่งเงินประกันไปจํานวนมาก แต่ยังยึดครองทรัพย์สินด้วย ถ้าไม่ใช่ป้าคนโตรู้คิดบ้าง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับสองพี่น้อง

ไห่ถงรู้สึกว่าที่จ้านหยินพูดมีเหตุผล หลังจากคิดไปคิดมาก็พูดว่า "คุณจ้าน คุณพูดถูกค่ะ ฉันจะฟังคุณจะไม่ให้เงินแม้แต่บาทเดียวและไม่สนใจว่าพวกเขาจะว่าอะไรฉัน"

ในปีนั้นพวกเขาทําเรื่องเช่นนั้น ยังไม่กลัวคนอื่นจะว่าอะไรเลย

แล้วเธอต้องกลัวปากคนไปทำไม?

ใครจะมาบอกกับเธอว่าปู่กับย่าอายุเยอะแล้วและเป็นปู่กับย่าแท้ๆ เธอจะด่ากลับอย่างแน่นอน หากใครมาเป็นเธอแล้วต้องเจอกับเรื่องแบบนั้น หากทำใจไม่ถือโทษตอบแทนคนทำร้ายด้วยความเมตตาได้ ตอนนั้นก็ค่อยมาว่าเธอแล้วกัน

ไม่เจอกับตัวก็ไม่มีทางรู้

สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือเอาศีลธรรมมาเที่ยวตำหนิคนอื่น

ไม่นานจ้านหยินก็ส่งไห่ถงที่หน้าประตูโรงเรียนมัธยมต้นกวนเฉิง

เวลานี้นักเรียนเข้าเรียนแล้ว ร้านค้ารอบโรงเรียนจึงไม่มีคน

เ