บทที่ 566

นายหญิงเจ็บปวดใจ จึงกอดเธอและปลอบว่า "เสี่ยวเฟย ในเมื่อ จ้านหยินแต่งงานแล้วจริงๆ พวกเราก็อย่าให้ใจเขาอีกเลย จ้านหยินไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเพียงคนเดียวในโลกนี้ ตราบใดที่เธอปล่อยมือ ก็จะพบว่ามีผู้ชายที่ดีกว่าเขาอีกนะ”

“เสี่ยวเฟย เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากเลยนะในสายตาพี่ อย่าปฏิเสธตัวเองเพียงเพราะจ้านหยินไม่ชอบเธอ ฟังพี่นะ แล้วลืมจ้านหยินไปซะ พี่กับพี่ใหญ่จะช่วยคุณหาผู้ชายที่ดีและเหมาะกับเธอ และเป็นแค่ของเธอเท่านั้น”

“สัญญาว่าจะทำให้เธอมีความสุขมากกว่าจ้านหยินอีกในอนาคต ด้วยหน้าตาเย็นชาของจ้านหยิน การแต่งงานกับผู้หญิงอาจไม่ได้นำไปสู่ความสุขเสมอไป ลองคิดดูสิ ใครจะยอมอยู่กับภูเขาน้ำแข็งทุกวัน”

ซางเสี่ยวเฟยกัดริมฝีปากแน่น พยายามไม่ให้ตัวเองร้องไห้

นายหญิงกังวลว่าเธอจะกัดริมฝีปากล่างจนมีเลือดออก เธอจึงอดไม่ได้ที่จะตำหนิสามีของเธอ “ซางหวู่เหิง ไอ้คนงี่เง่า ให้ฉันเป็นคนเลวตั้งแต่เช้า เสี่ยวเฟยอย่าแบบนี้ เธอจะกัดตัวเองเอานะ "

“ถ้ารู้สึกเสียใจ อยากร้องไห้ก็ร้องออกมาเลย พี่ไม่ใช่คนนอกสักหน่อย การร้องไห้จะทำให้รู้สึกดีขึ้น”

“เอางี้ไหม พี่จะพาเธอไปช้อปปิ้ง? ไปซื้อของที่เธอชอบกันเถอะ แล้วซื้อทุกอย่างกัน