แชร์

บทที่ 474

ถ้าไห่ถงและพี่สาวเป็นหลานสาวของเธอจริงๆ....

เมื่อคิดถึงตรงนี้คุณนายซางรู้สึกเจ็บปวดอย่างยิ่ง ที่หลานสาวทั้งสองของเธอต้องทนทุกข์ทรมาน

“แม่ใกล้ถึงกลับบ้านแล้ว รอแม่ก่อนนะ แม่จะไปเยี่ยมหยางหยางด้วย”

นี่เป็นเบาะแสที่น่าจะมีหวังที่สุด เธอต้องไปดูเด็กคนนั้นว่าเหมือนน้องสาวไหมอย่างเป็นการส่วนตัว

......

ครอบครัวเริ่น

“พ่อแม่ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันจะไม่เรียกร้องค่าทำขวัญจากไห่ถงแล้ว โอเคไหม?”

โจวหงอิงยังคอยกันไม่ให้พ่อแม่ย้ายออกจากบ้านของพวกเขา

เมื่อวานนี้ หลังจากที่พ่อแม่ของเธอกลับมาก็เริ่มเก็บข้าวของ แต่ด้วยเห็นใจเธอที่หลั่งน้ำตาออกมา พวกเขาจึงพักค้างคืนอย่างไม่เต็มใจ

หลังจากผ่านไปคืนหนึ่ง เธอคิดว่าพ่อแม่ใจเย็นลงแล้ว

คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ยังพูดว่าจะย้ายออกอยู่

สาเหตุหลักมาจากพ่อโกรธมาก

เหรินฮุยยังชักชวนอีกว่า "พ่อแม่ หงหยิงพูดถูก แม้ว่าพวกคุณจะย้ายกลับไปก็ไม่มีใครดูแล แล้วพวกเราจะมั่นใจได้อย่างไร? ในฐานะครอบครัวที่อาศัยอยู่ที่นี่ด้วยกัน พวกก็มีสนุกสนานได้ครับ "

“พ่อ เหรินหมิงรู้ว่าเขาผิด อีกสักพักหงหยิงกับฉันจะพาเขาไปขอโทษหยางหยาง เมื่อวานฉันก็สอนบทเรียนเหรินหมิงแล้ว”

พ่อโจวนั่งสูบบุหรี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status