แชร์

บทที่ 323

ผู้เขียน: กู่หลิงเฟย
ถังจวินเย่ก็หันหน้าไปมองไห่ถง ที่เดินหนีไปจากพวกเธอ "ผู้หญิงคนนั้นยิ้มให้พวกเราเหรแ? ฉันไม่รู้จักเธอ"

“บางทีฉันอาจเข้าใจผิดไปเอง เธอไม่ได้ยิ้มให้พวกเรา”

เพื่อนของถังจวินเย่ ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

เธอหันศีรษะและมองไปรอบ ๆ เมื่อเห็นว่าไห่ถงเดินออกไปแล้วจึงพูดด้วยรอยยิ้ม: "ฉันมองผิดไปจริงๆ"

"ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก นิสัยก็ไม่เลว ฉันใช้สองตามองก็จําไม่ได้ว่าเธอลูกท่านหลานเธอของตระกูลไหน คิดว่าเธอรู้จักซะอีก" เพื่อน ๆ ล้อเลียนถังจุนเย่ "พวกเราเป็นเซเลบในกวนเฉิง เมื่อเห็นเธอก็ยิ้มให้ไง"

ถังจวินเย่มีลูกชายสามคน คนที่มีชื่อเสียงที่สุดคือลูกชายคนโตซึ่งเป็นประธานของจ้านซื่อกรุ๊ป และมีตำแหน่งที่สำคัญที่สุดในตระกูลจ้าน รองหนือจากคุณยายจ้าน

ผู้ชายทุกคนในตระกูลจ้านเป็นดังพญาเหยี่ยว ยกเว้นสองคนที่อายุน้อยที่สุด คนหนึ่งยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย และอีกคนเพิ่งโตเป็นผู้ใหญ่และไม่ถึงวัยแต่งงาน ส่วนนายน้อยอีกเจ็ดคนล้วนอยู่ในวัยที่สามารถแต่งงานได้แล้ว

ในส่วนของตระกูลจ้าน ก็ยังเป็นผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดในกวนเฉิงซึ่งเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง

ใครบ้างจะไม่อยากแต่งงานกับตระกูลจ้าน แล้วกลายเป
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 324

    ไห่ถงเข้าใจท่าทีของแม่สามีที่ทำเป็นไม่รู้จักเธอ และไม่ได้ใส่ใจเธอเดินกลับไปยังจุดที่เธอจอดรถไว้ ปลดล็อคประตูรถ และวางเสื้อผ้าที่เธอซื้อให้จ้านหยินไว้บนที่นั่งผู้โดยสาร จากนั้นจึงขับรถออกไปหลังจากนั้นไม่นานก็กลับมาหมิงหยวนฮวา การ์เด้น แต่จ้านหยินยังไม่กลับมา ดังนั้นเธอจึงเดินไปที่ระเบียงดอกไม้ของเธอดอกกุหลาบบานเยอะเกินไป เธอจึงนำกรรไกรมาตกแต่งกิ่งไม้มาเพื่อตัดสองสามกิ่ง เธอทำใจไม่ได้ที่จะทิ้งกิ่งไป เธอจึงนำกลับมาที่ห้องนั่งเล่น และตัดแต่งเพื่อใส่ในแจกัน"ตื๊ด ๆ ๆ ๆ..."โทรศัพท์มือถือของไห่ถงดังขึ้นเธอรับโทรศัพท์และเป็นเจ้าของร้านข้างๆ ของร้านของเธอ เธอออกไปช้อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าให้จ้านหยิน จึงไม่สะดวกที่จะพาสัตว์เลี้ยงไปด้วย เธอจึงขอให้เจ้าของร้านข้างๆ ช่วยดูแลสัตว์เลี้ยงของเธอ“ลุงเจิ้ง หนูลืมเรื่องนี้ไปเลยค่ะ หนูขอโทษค่ะ เดี๋ยวจะไปรับพวกเขาตอนนี้ค่ะ”หากไห่ถงไม่ได้รับสาย เธอคงลืมเรื่องสัตว์เลี้ยงของเธอไปแล้วขอโทษได้ไหม เธอยุ่งมาก และเพิ่งจะเคยมีสัตว์เลี้ยง ดังนั้นจึงยังไม่ชินกับพวกมัน ก็เลยลืมเรื่องสุนัขและแมวไป“ไห่ถง ฉันจะช่วยหนูเอาพวกมันไปที่ประตูหน้าหมู่บ้านของหนูแล้ว

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 325

    ลุงเจิ้งพูดเช่นนั้น ไห่ถงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากพูดว่า: "ลุงเจิ้ง ขี่รถช้าๆ นะคะ"ลุงเจิ้งมาที่นี่ด้วยรถซาเล้งลุงเจิ้งยิ้ม โบกมือให้และขี่รถซาเล้งออกไปหลังจากที่ลุงเจิ้งจากไปแล้ว ไห่ถงก็โทรหาจ้านหยิน"มีอะไร?"เสียงทุ้มต่ำของจ้านหยินตอบกลับ“คุณจ้านจะใกล้เลิกงานแล้วใช่ไหมคะ?”จ้านหยินเงียบไปสักพัก ใจของเขาเต้นรัว เธอคิดถึงเขาหรือเปล่า?ไม่ช้า จ้านหยินก็ปฏิเสธคำตอบนี้ไป เป็นไปไม่ได้ที่ไห่ถงจะคิดถึงเขาช่วงนี้เขาเป็นคนคิดมากไปหน่อย"มีอะไรหรือเปล่า?"จ้านหยินไม่ตอบออกไปตรงๆ ต้องการทราบเหตุผลว่าทำไมเธอถึงถามเขาว่า จะเลิกงานเมื่อใดก่อนจะตอบ“คือว่าฉันรีบลืมกุญแจไว้ในบ้านค่ะ และปิดประตูแล้ว ตอนนี้ฉันเข้าบ้านไม่ได้ ถ้าคุณทำงานล่วงเวลาอยู่ ฉันจะนั่งแท็กซี่ไปบริษัทของคุณเพื่อไปเอากุญแจตอนนี้ หรือถ้าใกล้จะเลิกงานแล้ว ฉันจะรออยู่ที่ประตูบ้าน”หลังจากคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่ง จ้านหยินก็พูดว่า "ฉันจะกลับแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องนั่งแท็กซี่มา"“โอเค งั้นฉันจะรอคุณที่ประตูบ้านค่ะ”จ้านหยินตอบอืมกลับ และวางสายโทรศัพท์หลังจากที่ซูหนานได้ยินจ้านหยินพูดแบบนั้น ก็รู้ว่าตัวเองต้องไปหารือความร่

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 326

    “เซอร์ไพรส์คุณ”จ้านหยินถุงมาแล้วดู "เสื้อผ้าอีกแล้วเหรอ?"เขาหยิบเสื้อผ้าออกมาเพื่อดู คราวนี้ เธอใจปล้ำมากขึ้นและซื้อแบรนด์เนมให้ทั้งหมด“ฉันไม่มีประสบการณ์ในการให้ของขวัญกับผู้ชาย เลยเตรียมเซอร์ไพรส์ใหญ่ๆ ให้ไม่ได้ ก็เลยทำได้แต่เซอร์ไพรส์เล็กๆ แบบนี้ เสื้อผ้าที่ฉันให้คุณที่ดแล้วไม่แพงเลย ชุดละ 5000 กว่าบาท ครั้งนี้ฉันซื้อแบรนด์ดังให้คุณ ชุดหนึ่งราคามากกว่า 50,000 บาท”“ตอนใส่ดูเหมือนตัวจะถูกปกคลุมไปด้วยเงินอย่างนั้นแหละ นั่นไม่เซอร์ไพส์เลยเหรอ? ฉันโตขนาดนี้แล้วยังไม่เหมาะกับเสื้อผ้าแพงๆ เลย”จ้านหยินยิ้ม "ด้วยนิสัยและรายได้ของคุณ เป็นเรื่องน่าประหลาดใจจริงๆ ที่คุณยอมซื้อเสื้อผ้าราคาแพงเช่นนี้ให้ฉัน"เปรียบเทียบกับเสื้อผ้าครั้งที่แล้วที่ซื้อให้เขาไม่รู้ว่าดีกว่ากี่เท่าอืม ก็เป็นเรื่องน่าประหลาดใจจริงๆ“ขอบคุณที่ช่วยพี่ฉันรวบรวมหลักฐานการนอกใจของโจวหงหลิน”“แค่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ พี่คุณก็เป็นพี่ฉันด้วย มันเป็นเรื่องปกติสำหรับฉันที่จะช่วยเหลือพี่ฉัน คุณเกรงใจเกินไปและยังซื้อเสื้อผ้าให้ฉันเป็นของขวัญแทนคำขอบคุณอีก”ไม่น่าแปลกใจเลยที่จู่ๆ ก็ซื้อเสื้อผ้าให้เขาอีก กลับกลายเป็นว่าต้

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 327

    หลังจากที่แม่และลูกชายวางสายกันไปแล้ว จ้านหยินก็ขมวดคิ้วและคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่ง แล้วไปถามหญิงสาวที่กำลังนั่งพร้อมอุ้มลูกแมวบนเก้าอี้ชิงช้าที่ระเบียงว่า "คุณได้ไปพบกับแม่ของฉั นโดยที่ฉันไม่รู้หรือเปล่า?"ไห่ถงตกตะลึงเธอไม่ได้พูดอะไรถึงเรื่องที่ได้เจอกับแม่สามีโดยบังเอิญ แต่เขารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?จ้านหยินออกมาและยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ดวงตาสีเข้มของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าที่สวยงามของเธอ แล้วถามอีกครั้ง: "วันนี้คุณเจอแม่ของฉันหรือเปล่า?"เมื่อเห็นว่าเขายังคงถือโทรศัพท์อยู่ในมือ ไห่ถงคิดว่าคงเป็นแม่สามีที่โทรมาพูดอะไรสักอย่างกับเขา จึงรีบอธิบายออกไป: "ตอนที่ฉันกำลังซื้อเสื้อผ้าให้คุณ ฉันบังเอิญไปเจอคุณแม่ ฉันอยากจะทักทายท่าน แต่บางทีคุณแม่อาจจะจำฉันไม่ได้ เธอเลยเดินจากไปพร้อมคุยหัวเราะกับเพื่อนๆ ฉันจึงไม่ได้ทักทาย”จ้านหยินเป็นคนฉลาดมากแถมยังเป็นแม่ของเขาด้วย แม้ว่าเขาจะถูกเลี้ยงดูมาโดยปู่กับย่า แต่เขาก็ไม่ได้ห่างเหินกับพ่อแม่ของเขา และมีความสัมพันธ์ที่กลมกลืนกันเขารู้จักแม่ของตัวเองเป็นอย่างดีแม่ของเขาไม่อยากให้ใครรู้ว่าไห่ถงเป็นลูกสะใภ้ ข้อแรก เธอช่วยปิดบังความจริงที่เขาแต่งงาน

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 328

    ทั้งสองคนไม่ได้พูดถึงสงครามเย็นครั้งก่อนและพวกเขาก็คืนดีกันเงียบๆ ไห่ถงอยากจะอยากจะปล่อยไปแบบนั้นต่อไปสักครึ่งปี แต่ด้วยความห่วงใยของเขาที่มีต่อเธอ ก็ทำให้เธออดไม่จะหวั่นไหว และอยากจะทำลายสัญญาครึ่งปีนั้นซะแต่เธอกลัวว่ามันเป็นแค่ความปรารถนาของตัวเอง สุดท้ายถ้าเธอตกหลุมรักเขา แต่เขาไม่ได้รัก เมื่อครบเวลาครึ่งปีและทั้งสองหย่าร้างกัน เขาจะใช้ชีวิตใหม่อย่างสบายๆ แต่เธอก็จะต้องทนทุกข์ทรมานจากการสูญเสียเขาไป กว่าจะลืมเขาไปต้องใช้เวลาอย่างมากรักใครสักคนมันง่ายแต่จะเลิกรักมันยาก“ ไม่ต้องกังวล หากพี่และฉันไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ จะขอความช่วยเหลือจากคุณอย่างแน่นอน”เขาดีใจที่เธอจึงตอบแบบนั้น"หลังจากพี่กลับบ้าน ฉันโทรหาเธอแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นพี่ฉันอดทนได้ เมื่อเธอคิดว่ายังไม่ถึงเวลาเธอจะไม่ทําอะไรหุนหันพลันแล่น สําหรับตอนนี้ ถ้าเธอหงายการ์ดออกมาอย่างหุนหันพลันแล่น มันจะไม่เป็นผลดีต่อเธออย่างมาก"เพื่อหยางหยาง พี่สาวเธอเปลี่ยนจากการเป็นนักแสดงหน้าใหม่มาเป็นดารารางวัลออสการ์แสดงเก่งมากจนตระกูลโจวจับไม่ได้“แม่สามีและพี่สะใภ้กลับมาที่นี่อีกครั้ง ฉันไม่รู้ว่าพวกเขามาที่นี่ทำไม พรุ่งนี

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 329

    ไห่ถงหยุดจ้านหยินก็หยุดเหมือนกัน จ้องเธออย่างลึกซึ้ง และถามอย่างอ่อนโยน: "มีอะไร?"“ค่าจ้างป้าฉันจะจ่ายเอง เหตุผลหลักคือจ้างเธอมาดูแลหยางหยาง หยางหยางเป็นหลานชายของฉัน ฉันควรจะจ่ายให้ป้าเอง ฉันจะให้คุณจ่ายได้ยังไงคะ”การจ้างพี่เลี้ยงเด็กตอนนี้มีค่าใช้จ่ายหลายหมื่นค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดเขาออกเงินไห่ถงรู้สึกว่าเอาเปรียบเขามากเกินไปจ้านหยินอดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกมาเพื่อหยิกแก้มแล้วพูดว่า: "เธอต้องเถียงกับฉันตลอด แบ่งเขตกันชัดเจนเกินไป ตอนนี้พสกเราเป็นครอบครัวเดียวแล้ว ทำไมยังถึงชัดเจนขนาดนี้? ในวันที่ฉันรับจดทะเบียนนกับคุณ ฉันก็บอกไปแล้วว่า ตั้งแต่ฉันแต่งงานกับคุณ ฉันก็สามารถเลี้ยงดูคุณได้”“หยางหยางเรียกฉันว่าน้า ฉันก็ชอบเด็กคนนั้นมากเหมือนกัน ฉันยินดีจ่ายเงินจ้างพี่เลี้ยงดูแลเขา”หลังจากเงียบไปสักพัก จ้านหยินก็พูดเสริมด้วยเสียงแผ่วเบา: "สิ่งสำคัญคือฉันไม่ต้องการให้ภรรยาต้องเหนื่อยขนาดนี้""คุณพูดอะไรนะ?"“ฉันบอกว่าฉันจะจ่ายเงินเอง”จ้านหยินมุ่งมั่นมากไห่ถงเถียงไม่ทันเขา หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง ก็พูดว่า: "เอาล่ะ คุณอยากจะออกเงินก็ได้ คุณจ้านคะ มีธุระสุดสัปดาห์นี้ไหม?""

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 330

    โจวหงลินบิดลูกบิดประตูแต่ไม่สามารถเปิดได้ ไห่หลิงล็อคประตูแล้วเขาตบประตู"ไห่หลิง เปิดประตู"ไห่หลิงเข้ามาเปิดประตู แต่กลับขว้างประตูไม่ให้เขาเข้าไป เธอถามเขาว่า “มีอะไร?”“ไห่หลิง ฉันมีเรื่องอยากจะคุยด้วย ช่วยหลีกให้ฉันเข้าไปด้วย”เดิมทีนี่เป็นห้องนอนใหญ่ของทั้งคู่ แต่ตอนนี้ไห่หลิงยึดเอาไว้โจวหงหลินรู้สึกไม่พอใจ แต่เพื่อที่จะเกลี้ยกล่อมไห่หลิงให้ช่วยพี่เขารับและส่งเด็กๆ โจวหงหลินจึงระงับไม่ให้โกรธ“พรุ่งนี้ค่อยพูดอะไรไม่ได้เหรอ? ตอนนี้ดึกมากแล้ว”“เพิ่งจะ 5 ทุ่มเอง ปกติฉันก็กลับบ้านมาช้าประมาณนี้หลังจากไปกินเลี้ยงกับลูกค้า”ไห่หลิงเดาว่าที่โจวหงลินมีเรื่องจะคุยกับเธอ ต้องเกี่ยวข้องกับแม่สามีและพี่สะใภ้แน่ เธอจึงอยากรู้ด้วย ดังนั้นเธอจึงหันหลังกลับแล้วพูดว่า "หลังจากที่คุยกันเสร็จแล้ว คุณก็กลับห้องไปนอนซะ”โจวหงหลินด่าแช่งในใจ: คืนนั้นฉันแค่ดื่มมากเกินไปแล้วทนไม่ไหวเลยคิดว่า ... ฉันอยากสัมผัสคุณจริงๆเหรอ?แต่เขาพูดว่า: "รอก่อน ฉันจะไปเอาอะไรบางอย่างมา"พูดจบเขาก็หันหลังกลับอย่างรวดเร็ว แล้วกลับไปที่ห้องที่เขา หยิบกล่องผ้าเล็กๆ ขึ้นมา มันเป็นสร้อยคอมุกที่เขาซื้อให้ไห่หลิงเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 331

    “แค่ยืมมือช่วยพี่พาลูกไปรับไปส่งที่โรงเรียนและทำอาหารให้เด็กๆ ถึงพวกเขาจะได้ไม่กินที่นี่ ยังไงพวกเรายังต้องทำอาหารกินอยู่ดี แค่มีคนมาเพิ่มอีกสองคนก็แค่เพิ่มชามและตะเกียบอีกสองชุด และพวกเขาก็ยังเด็กอยู่ กินไม่เยอะ”“ให้คิดว่าเป็นการช่วยฉันนะ พวกเราแต่งงานกันมาหลายปีแล้ว คุณยินดีจะช่วยฉันเรื่องเล็กๆ น้อยๆ นี้ได้ใช่ไหม?”เสียงของโจวหงหลินอ่อนโยน และมองไปที่ไห่หลิงขณะที่พู โดยแสดงอารมณ์ร่วมด้วย“พี่ฉันบอกว่า เธอจะไม่ปล่อยให้คุณทำโดยฟรีๆ เธอจะให้เงินคุณ 5,000 บาททุกเดือน ฉันยังบอกไปอีกว่าฉันก็จะให้เงินคุณเพิ่มอีก 7,5000 บาทเป็นค่าใช้จ่ายทุกเดือน นอกจากนี้ พี่จะให้เงินคุณ 5,000 คุณมีเงินเพิ่มอีก 12,500 บาทต่อเดือน ซึ่งไม่เลวเลยนะ”ไห่หลิงออกจะหัวเราะออกมาหัวเราะออกมาด้วยความโกรธกับความคิดของโจวหงหลินและพี่สะใภ้เธอต้องการให้ไปรับส่งเด็กสองคนที่โรงเรียน ด้วยเงิน 5000 บาท พร้อมทำอาหารให้พวกเขาวันละสามมื้อ และช่วยพวกเขาทำการบ้านอีก?“โจวหงหลิน คุณคิดว่า 5000 บาทนั้นเยอะมากไหม?”“คุณไม่ออกเงินค่ากินหรือค่าที่พัก พี่ฉันให้ฟรีๆ อีก 5,000 เก็บไว้เป็นเงินเก็บก็ได้ ยังไม่เยอะอีกเหรอ? ถ้าไม่พ

บทล่าสุด

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status