Share

บทที่ 276

ไห่หลิงตอบตามสัญชาตญาณ

เธอไม่ได้คิดอะไรมาก

หนึ่งคือเธอเลยวัยที่ฝันกลางวันไปแล้ว สองคือเธอแต่งงานและเป็นภรรยาและแม่ และสามคือเธอไม่ใช่สาวสวยเหมือนก่อนแต่งงานแล้ว แต่เป็นหญิงอ้วนขี้เหร่

ลู่ตงหมิงยิ้ม "งั้นเรามาคุยเรื่องค่าชดเชยกันเถอะ"

ไห่หลิงเครียดขึ้นมาอีกแล้ว

ตอนนี้เธอมีเงินเก็บไม่มาก ครั้งนี้รถของเขาเสียหายมากกว่าครั้งที่แล้วอย่างเห็นได้ชัด ค่าซ่อมต้องมากกว่านี้แน่นอน ให้เธอชดเชย ก็อาจจะชดเชยจนเธอหมดตัว แถมยังถูกโจวหงหลินด่าเธอว่าประสบความสําเร็จไม่เพียงพอและล้มเหลว

ครั้งที่แล้วรถเข็นก็ขูดตัวถังของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ ขูดไปนิดหน่อย เธอสูญเสียเงินไปเก้าพัน

"บ้านคุณอยู่ที่ไหน?"

"หมู่บ้านแสงสว่าง"

"นั่นเป็นเขตการศึกษานะ พวกคุณมีวิสัยทัศน์นะเนี่ย ลงมือได้เร็วดี"

ตอนนี้บ้านในหมู่บ้านแสงสว่างขายหมดแล้ว

"สามีฉันซื้อมาตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว ตอนนี้ทุกเดือนก็ยังผ่อนบ้านอยู่ คุณลู่ ครั้งนี้ค่าชดเชยจะเท่าไหร่ อืม... ฉันไม่ได้อยากปัดความรับผิดชอบ และไม่ใช่ว่าไม่อยากชดเชยหรอกนะ ผมเป็นแค่แม่บ้าน ไม่มีแหล่งรายได้ เงินที่เก็บไว้เมื่อก่อนหน้านนี้ก็เหลือไม่มากแล้ว อาจจะไม่พอค่าชดใช้"

"ให้ฉันผ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status