เมื่อตระหนักว่าหลานชายที่อยู่ข้างๆ มัวแต่ยุ่งอยู่กับการกิน และไม่รู้ว่าจะแสดงน้ำใจต่อหลานชายของภรรยาอย่างไร หญิงชราจึงเอามือแตะเท้าสะกิดหลานชายใต้โต๊ะอย่างแอบๆจ้านหยินมองไปที่คุณยาย ดวงตาสีเข้มของเขาว่างเปล่าและไร้เดียงสา ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าการสะกิดของคุณยายหมายถึงอะไรคุณยายจ้านกังวลมากเธอและสามีพยายามอย่างดีที่สุดที่จะฝึกฝนหลานชายคนโต เพื่อเป็นผู้สืบทอด พวกเขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปแล้ว แต่ผลลัพธ์ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ?ในแง่ของความสามารถของจ้านหยิน นั้นทำให้เธอพอใจมากหลังจากที่จ้านซื่อกรุ๊ปถูกส่งมอบให้กับจ้านหยิน ก็สามารถพัฒนาไปอย่างรวดเร็วและดีกว่าชางซื่อกรุ๊ปแต่ในแง่ของการใช้ชีวิต คุณยายจ้านรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าหลานชายของเธอเป็นคนที่มีความฉลาดทางอารมณ์ติดลบ“แกะเปลือกกุ้งให้ไห่ถง”หญิงชราไม่มีทางเลือกนอกจากเตือนหลานชายด้วยเสียงเบาโอกาสที่ดีเช่นนี้ หลานชายก็ไม่รู้ว่าจะคว้ามาได้อย่างไรจ้านหยินเม้มริมฝีปากเธอมีมือนะคุณยายจ้านรู้จักหลานชายที่เธอเลี้ยงมาดีที่สุด เมื่อไรจ้านหยินเม้มริมฝีปาก คุณยายจ้านก็รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในใจเธอจ้องไปที่หลานชายจ้านหยินโดย
เมื่อรู้สึกว่าเขายังไม่ได้ออกไป ไห่ถงจึงหันกลับมาถามเขาว่า "มีอะไรอีกไหมคะ?"จ้านหยินเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ไม่มีอะไร""ผมกลับไปบริษัก่อนนะ""ค่ะ"ไห่ถงตอบส่งๆไป จากนั้นหันหน้ากลับมา และล้างจานต่อหลังจากมองดูแผ่นหลังของเธออย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว จ้านหยินก็หันกลับและเดินออกจากห้องครัวคุณยายจ้านกำลังเล่นกับโจวหยาง เมื่อเธอเห็นหลานชายเดินออกมา เธอพูดอย่างไม่พอใจ: "อาจ้าน ทำไมหลานไม่ไปช่วยไห่ถงล้างจานล่ะ เธอยุ่งตลอดบ่ายและเหนื่อยมากเลยนะ"ผู้ชายตระกูลจ้านรักภรรยามาก คุณยายจ้านเห็นว่าลูกชายของเธอมีเอาใจใส่และให้ความสำคัญกับลูกสะใภ้มากทำไมเมื่อถึงคราวหลานชาย เขาไม่รู้จักเอาอกเอาใจภรรยาหลานชายบ้าง?“ไห่ถงไม่ต้องการความช่วยเหลือจากผม คุณยาย ผมจะกลับไปที่บริษัทก่อน”จ้านหยินพูด้วยเสียงทุ่มต่ำ แล้วเดินผ่านคุณยายไปคุณยายจ้านอ้าปากเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่จ้านหยินก็เดินออกจากร้านหนังสือไปแล้ว สุดท้าย เธอก็ทำได้แค่ถอนหายใจ ไว้รอกลับบ้านไปค่อยพูดในสิ่งที่ต้องการพูดแล้วในไม่ช้า จ้านหยินก็ขับรถออกไปจากประตูโรงเรียนมัธยม Guanchengหลังจากขับรถออกไปนั้นไม่นาน เขาได้รับโทรศัพท์จา
ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนสองคนสามารถเป็นเพื่อนรักกันได้ เพราะทั้งคู่เหมือนกันวิธีที่ง่ายกว่านั้น คือการส่งเงินให้เลยตอนอยู่ในร้าน เขาก็บอกเธอว่า ไม่อาจเอาอาหารทะเลของซางเสี่ยวเฟยมาได้เปล่าๆ อยากโอนเงินให้เธอ และให้เธอโอนเงินให้ซางเสี่ยวเฟย แบบนั้นถึงจะไม่ต้องเป็นหนี้บุญคุณซางเสี่ยวเฟย แต่เธอปฏิเสธมัน ดังนั้นเขาก็ไม่มีอะไรจะพูดทั้งคู่ลบเพื่อนกันบน WeChat และไห่ถงยังบล็อกหมายเลขโทรศัพท์มือถือของเขาอีกด้วยไม่เพิ่มเพื่อนบน WeChat เขาจะให้อั่งเปากับเธอได้อย่างไร?จ้านหยินเสียใจเล็กน้อย เสียใจที่เขาเป็นคนใจแคบ และทำสงครามเย็นกับภรรยาเพียงเพราะเรื่องเข้าใจผิด และยังลบบัญชี WeChat ของเธออีกดูสิ ตอนนี้อยากกลับเพิ่มเพื่อนกันใหม่ แต่ไม่มีทางให้เขาไปต่อแล้ว......บริษัท เว่ยฮาว อิเล็กทรอนิกส์โจวหงหลินออกมาจากห้องทำงานของผู้จัดการทั่วไปด้วยใบหน้าที่มียิ้มแย้มเมื่อเย่เจียนีเห็นหัวหน้ากลับมาด้วยใบหน้าที่มีความสุข เธอก็เดินตามเขาเข้าไปในออฟฟิศทันที และปิดประตูออฟฟิศลง“ผู้จัดการโจวคะ บอสบอกอะไรคุณบ้าง? ฉันเห็นว่าหน้าของคุณนั้นมีความสุขมาก”โจวหงหลินวางเอกสารที่ได้รับการอนุมัติและเซ็นชื
“ตอนนี้เธอทั้งอ้วนและน่าเกลียดมาก ถ้าพาเธอไปที่นั่น มันจะทำให้ฉันอับอายและถูกหัวเราะเยาะเอาได้”หลังจากที่โจวหงหลินพูดจบ เขาก็หยิกแก้มสวยๆ ของเย่เจียนีและชมว่า: "ตอนนี้จะเอาเธอมาเปรียบเทียบกับคุณได้อย่างไรเจียนีอ่า หัวใจของฉันเต็มไปด้วยคุณแล้ว และฉันไม่มีความรู้สึกอะไรแล้วต่อเธอเลยจริงๆ"“คราวก่อนแล้วเธอใช้มีดไล่ฉันไปบนท้องถนน ฉันยังคงยกโทษให้เธอไม่ได้ แม้ว่าเธอจะขอโทษฉันและปฏิบัติต่อฉันดีกว่าเมื่อก่อนก็ตาม แต่ยังไงฉันก็ยังให้อภัยเธอไม่ได้ ถ้าวันนั้นฉันไม่วิ่งเร็ว คงจะโดนเธอแทงตายไปแล้ว”“นังผู้หญิงเลวคนนั้น ฉันรู้จักเธอมาหลายปีแล้ว แต่ฉันไม่ยักรู้ว่าเธอเลวขนาดไหนจนกระทังวันนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะหยางยางนะ ฉันไม่อยากกลับไปที่บ้านนั้นจริงๆ นอกจากนี้ แม่กับพี่ยังพูดอีกว่า บ้านหลังนั้นเป็นฉันที่ซื้อเอง แถมยังซื้อไว้ก่อนแต่งงานอีก แล้วฉันก็ยังจ่ายค่าผ่อนบ้านอยู่ แล้วทำไมฉันถึงปล่อยให้เธออยู่บ้านหลังนี้?”“เธอไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวของฉันอีกด้วย เจียนี คุณได้พบกับพ่อแม่และพี่สาวของฉันแล้ว คุณคิดว่าพวกเขาเป็นคนอย่างไร?”เย่เจียนนี่คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ใช้ได้เลยค่ะ ไม่ว่าจะเ
วางงานที่ทำอยู่ในมือทันที และเย่เจียนีพาออกไปเขาเป็นผู้จัดการและเย่เจียนีเป็นเลขา เมื่อใดที่เขาออกไป เพื่อหารือธุรกิจ เขาก็จะพาเย่เจียนีไปด้วยเสมอ ดังนั้นเมื่อทั้งสองคนออกจากบริษัทด้วยกัน จึงไม่มีใครพูดอะไรมีเพียงแม่บ้านทำความสะอาดเท่านั้นที่ เห็นโจวหงหลินขับรถพาเย่เจียนีไปที่หน้าประตูบริษัท และพูดกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนเก่าแก่คนหนึ่งว่า "ผู้จัดการโจวเข้าขากับเลขาเย่ทั้งวัน ไห่หลิงไม่กังวลว่าผู้จัดการโจวจะนอกใจเหรอ?"ไห่หลิงเคยทำงานในบริษัทนี้มาก่อน จึงมีพนักงานเก่าๆ ยังจำไห่หลิงได้อยู่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนเก่าแก่มองแม่บ้านด้วยสายตา"เพิ่งจะรู้ตอนนี้เหรอ"หลังจากเขามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีคนอื่น เขาก็ลดเสียงลงและพูดกับแม่บ้านว่า "คุณทําความสะอาดทุกวัน และเป็นคนที่สามารถเดินไปทั่วทั้งบริษัทได้ ไม่รู้เลยจริงๆ หรือ ผู้จัดการโจวกับเลขาเย่เข้าขากันมานานแล้ว คุณไม่รู้จริง ๆอ่ะ"แม่บ้านส่งเสียงอ่าออกมาก่อน และซุบซิบถามทันทีว่า "คุณรู้ได้อย่างไร?""ใครมีตาก็ดูออก หลังเลิกงานเลขาเย่มักจะแต่งตัวสวย ๆ ใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม ถือกระเป๋า LV ใบละ 100,000 - 150,000 บาท
เมื่อใกล้เวลาเลิกงานในตอนเย็น ซูหนานหิ้วเอกสารกองหนึ่งและเคาะห้องทํางานประธานจ้านหยินเงยหน้าขึ้นมองเขา และกลับยุ่งกับงานของตัวเองอีกครั้ง หลังจากที่เขานั่งลงแล้ว จ้านหยินก็พูดกับเขาว่า "เลขาของคุณมีไว้เพื่ออะไร?""เลขาฉันท้อง ฉันสงสารเธอ ไม่อยากให้เธอวิ่งไปวิ่งมา เพราะกลัวจะเหนื่อย แล้วทำให้สามีมาคิดบัญชีให้ฉันน่ะสิ เลยมาด้วยตัวเอง"ซูหนานวางเอกสารกองหนึ่งไว้ที่หน้าเพื่อน"ฉันอ่านมาหมดแล้ว ไม่มีปัญหา คุณแค่เซ็นชื่อลงไปก็พอ"หลังจากที่ซูหนานวางเอกสารลง ก็ลุกขึ้นมาเทน้ําให้ตัวเองอีกแก้วหนึ่งก่อน จากนั้นนั่งดื่มน้ําไปพลางชายตามองไปที่ชายที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามจ้านหยินหน้าตาหล่อเหลา แม้ว่าเขาจะทําหน้าบึ้งทุกวัน มีสีหน้าจริงจังและเย็นชา แต่ก็ไม่สามารถปกปิดรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขาไว้ได้เมื่อมองดูใบหน้าแบบนี้ หญิงสาวทุกคนที่เคยเห็นเขามานับหลายครั้ง มักจะคิดถึงเขาอย่างไม่ลืมอาจมีข้อยกเว้นไว้สําหรับผู้หญิงคนหนึ่ง นั่นก็คือภรรยาของท่าประธานซูหนานยกย่องไห่ถงจริง ๆ ในเวลาเพียงแค่เดือนกว่า ๆ ก็สามารถเอาชนะใจที่โหดเหี้ยมที่สุดในจ้านซื่อกรุ๊ปของพวกเขาได้ จนออกดอกและใกล้จะบานแล้วประเด
"ไปด้วยกันไหม?"ไม่ว่าจ้านหยินจะที่พักอยู่ที่ไหน ล้วนมีไวน์ชั้นดีสะสมไว้มากมาย"ไม่เอา ฉันกลัวเมา คุณเมาแล้วมีคุณหญิงดูแลคุณ แต่ผมมันคนโสด เมาตายไปก็ไม่มีใครดูแล""ต้องพูดให้ตัวเองน่าสงสารขนาดนั้นเลย คุณก็ไปนัดบอดสิ แล้วก็แต่งงานสายฟ้าแลบ หาภรรยาสักคนมาดูแลไง"ซูหนานยิ้มและพูดว่า "จากบทเรียนจากคุณ ฉันจะรอการแต่งงานอย่างจริงใจแล้วกัน""ฉันทำไม? ฉันสบายดี!"“ใช่ๆ มันดีมากจริงๆ ใบหน้าของคุณที่ไม่อบอุ่นในช่วงที่ผ่านมา ประสิทธิภาพการทำงานได้รับแก้ไขแล้วอย่างมาก แต่ก็กลับทำให้คนในบัญชาของคุณต้องทนทุกข์ทรมาน ในช่วงไม่กี่วันมานี้ มีพนักงานทํางานล่วงเวลา และทํางานจนถึงดึกดื่นโดยอัตโนมัติมากขึ้นเรื่อย ๆ ในบริษัท"จ้านซื่อกรุ๊ปจะไม่บังคับให้พนักงานทำงานล่วงเวลา ตราบใดที่ทำงานส่วนของตัวเองเสร็จแล้ว จะไม่ต้องทำงานล่วงเวลา แต่ยังสามารถเลิกงานเร็วได้อีกด้วยแต่ถ้าทำงานไม่เสร็จก็จะต้องทำงานล่วงเวลา งานในวันนั้นไม่สามารถเลื่อนเป็นวันพรุ่งนี้ได้จ้านหยินอารมณ์ไม่ดี เป็นเพราะเนื่องจากสงครามเย็นกับภรรยา ดังนั้นจึงมุ่งความสนใจไปที่งานทั้งหมด ส่งผลให้ประสิทธิภาพของเขาพุ่งสูงขึ้น เขาสามารถทำงานของสา
เกี่ยวกับการนอกใจของโจวหงหลิน ซูหนานไม่แปลกใจเลยเขาพูดว่า "พี่สะใภ้ หลังแต่งงานมันเปลี่ยนไปมาก โจวหงหลินปีนขึ้นไปบนตําแหน่งที่สูงขึ้น และรายล้อมไปด้วยผู้หญิงรอบตัว คนไหนก็ดีกว่าพี่สะใภ้ของคุณหมด เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็จะรังเกียจพี่สะใภ้"ดวงตาของจ้าวหยินเย็นชา และเสียงก็เย็นชาพูดว่า "ที่เธอต้องเปลี่ยนไปขนาดนั้น ก็เพราะเธอรักเขา ไม่กลัวหุ่นเสีย มีลูกให้เขา หลังจากมีลูกแล้ว เพื่อให้เขาทํางานได้อย่างสบายใจ เธอก็เลี้ยงลูกและดูแลครอบครัวเอง เธอทอดทิ้งคือความเยาว์วัยและความสวยงามของเธอไปหมด"เขาก็ยอมรับว่าพี่สะใภ้เปลี่ยนไปมากก่อนและหลังแต่งงาน อย่างน้อยก็ควรลดน้ําหนักแต่นี่ไม่ใช่ข้ออ้างที่โจวหงหลินจะเอามานอกใจ มันไม่มีความความปราณีอยู่ในร่างกายของโจวหงหลินมานานแล้ว เมื่อก่อนแค่ยังไม่ระเบิดออกมา ตอนนี้เขาปีนได้สูงขึ้น ประสบความสําเร็จในหน้าที่การงาน มีภูมิใจในตนเอง ก็เลยดูถูกภรรยาที่น่ารังเกียจของตัวเองแล้วหากโจวหงหลินคิดว่ารูปลักษณ์ของไห่หลินตอนนี้น่าเกลียดเกินไป เขาก็ยังสามารถเตือนไห่หลิงให้ลดน้ําหนักได้ไห่หลิงยังมีความรู้สึกต่อเขาอยู่ ถ้าเขาเตือนเธอให้ลดน้ำหนักเชื่อว่าไห่หลิงเองก็จ