บทที่ 244

"อาหยิน หลานมาแล้ว"

คุณยายจ้านได้ยินเสียงโกลาหลจึงออกมาจากร้าน เมื่อเห็นหลานชายก็เดินตรงเข้ามาพร้อมด้วยรอยยิ้มและเห็นว่าหลานชายลงจากรถมือเปล่า เธอก็กระซิบอย่างไม่พอใจว่า “หลานมาทั้งแบบนี้เนี้ยนะ?"

"คุณยาย ผมควรมาพร้อมกับอะไร?"

คุณยายจ้านแทบสำลัก

ไม่เข้าใจเรื่องโรแมนติก เจ้าท่อนไม้นี่ไม่เข้าใจอะไรเลย ไอ้ภูเขาน้ำแข็ง!

ซึ่งก็คือของคุณยายที่กลายเป็นคนไม่ดีอีกครั้งหนึ่ง ขี้จู้จี้จุกจิกอยู่ 2-3 เดือน บ่นกับหลานคนนี้จนเริ่มรำคาญ สัญญาว่าจะแต่งงานกับไห่ถงถึงจะยุติการสถานะโสด ไม่อย่างนั้นด้วยบุคลิกแบบเขา กลัวว่าจะอายุสี่สิบก็ยังโสดอยู่

“ไม่รู้วิธีซื้อช่อดอกไม้ หรือของขวัญให้ไห่ถง”

“เธอไม่ต้องการมัน ระเบียงที่บ้านเต็มไปด้วยดอกไม้ เธอสามารถชมมันได้ตลอดทั้งเช้าและเย็น”

คุณยายจ้านอยากจะเตะให้กระเด็นสักที

อดทนไม่ไหวล่ะ

ใครบอกว่านี่คือหลานชายของเธอ แม้ว่าเธอจะถูกเตะเขาเอง แต่เธอก็คงจะรู้สึกเจ็บหัวใจ

"จ้านหยินมาแล้ว"

ไห่หลิงเดินออกมาพร้อมกับลูกชายของเธอในอ้อมแขน และทักทายน้องเขยด้วยรอยยิ้มเชิญให้เข้าร้าน

จ้านหยินทักทายพี่สาวอย่างสุภาพ เมื่อเห็นโจวหยางยื่นมือมาหาเขา เขาก็เอื้อมมือไปกอดโจวห