บทที่ 246

เมื่อตระหนักว่าหลานชายที่อยู่ข้างๆ มัวแต่ยุ่งอยู่กับการกิน และไม่รู้ว่าจะแสดงน้ำใจต่อหลานชายของภรรยาอย่างไร หญิงชราจึงเอามือแตะเท้าสะกิดหลานชายใต้โต๊ะอย่างแอบๆ

จ้านหยินมองไปที่คุณยาย ดวงตาสีเข้มของเขาว่างเปล่าและไร้เดียงสา ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าการสะกิดของคุณยายหมายถึงอะไร

คุณยายจ้านกังวลมาก

เธอและสามีพยายามอย่างดีที่สุดที่จะฝึกฝนหลานชายคนโต เพื่อเป็นผู้สืบทอด พวกเขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปแล้ว แต่ผลลัพธ์ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ?

ในแง่ของความสามารถของจ้านหยิน นั้นทำให้เธอพอใจมาก

หลังจากที่จ้านซื่อกรุ๊ปถูกส่งมอบให้กับจ้านหยิน ก็สามารถพัฒนาไปอย่างรวดเร็วและดีกว่าชางซื่อกรุ๊ป

แต่ในแง่ของการใช้ชีวิต คุณยายจ้านรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าหลานชายของเธอเป็นคนที่มีความฉลาดทางอารมณ์ติดลบ

“แกะเปลือกกุ้งให้ไห่ถง”

หญิงชราไม่มีทางเลือกนอกจากเตือนหลานชายด้วยเสียงเบา

โอกาสที่ดีเช่นนี้ หลานชายก็ไม่รู้ว่าจะคว้ามาได้อย่างไร

จ้านหยินเม้มริมฝีปาก

เธอมีมือนะ

คุณยายจ้านรู้จักหลานชายที่เธอเลี้ยงมาดีที่สุด เมื่อไรจ้านหยินเม้มริมฝีปาก คุณยายจ้านก็รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในใจ

เธอจ้องไปที่หลานชาย

จ้านหยินโดย