คุณยายจ้านนั้นรีบจะออกไป แต่การหลบหนีไม่ใช่ทางเลือกอีกต่อไป ซางเสี่ยวเฟยมาถึงหน้าประตูร้านแล้ว ทันทีที่คุณยายจ้านก้าวออกไป ซางเสี่ยวเฟยก็จะเห็นเธอโดยตรงเมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เธอจึงต้องซ่อนตัวดังนั้น คุณยายจ้านจึงวางตะเกียบลงอย่างใจเย็น และพูดกับ ไห่ถงและเซินเสี่ยวจวินว่า "ฉันอิ่มแล้ว ฉันต้องไปห้องน้ำ"ขณะที่เธอลุกขึ้นและเดินไปห้องน้ำ เธอกล่าวเสริมว่า "ด้วยความที่แก่แล้ว ฉันใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการนั่งยองๆ หนึ่งครั้ง"ไห่ถงและเซินเสี่ยวจวิน: "................"“เธออยู่หรือเปล่า ไห่ถง?”ไม่นานคุณยายจ้านก็ออกไป ซางเสี่ยวเฟยก็เข้ามาเธอบุกเข้ามาอย่างกระฉับกระเฉง โดยถือถุงตาข่ายใส่กุ้งทะเลไว้ในมือซ้ายและปูอีกตัวอยู่ทางขวาและพูดว่า"ไห่ถง เอาไปสิ พวกมันหนักมาก"ซางเสี่ยวเฟย ลูกสาวของครอบครัวที่ร่ำรวย คุ้นเคยกับการมอบทุกอย่างให้เธอที่บ้าน และไม่เคยทำงานใดๆ เลย เธอถือกุ้งและปูถุงใหญ่สองถุง เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะทรุดลงเพราะน้ำหนักของมันเมื่อเห็นสิ่งนี้ ไห่ถงกับเซินเสี่ยวจวินก็รีบไปข้างหน้าเพื่อเอาถุงอาหารทะเลขนาดใหญ่สองถุงออกจากมือของเธอ“คุณหนูซาง ทั้งหมดนี้คืออะไร?”เมื่อมือขอ
"เพิ่งกินข้าวเสร็จน่ะ"เซินเสี่ยวจวินนรีบทำความสะอาดชามและตะเกียบ และซางเสี่ยวเฟยถามอย่างสงสัยว่า "ชามและตะเกียบสี่ชุด มีคนอื่นอีกเหรอ?"เซินเสี่ยวจวินตอบขณะทำความสะอาดว่า "เป็นคุณย่าฝั่งสามีของไห่ถงที่มา ตอนนี้เธออยู่ในห้องน้ำ"ซางเสี่ยวเฟยเพียงตอบรับด้วยคำว่า "โอ้" และไม่ได้สอบถามอะไรเพิ่มเติมซางเสี่ยวเฟยทราบถึงสถานภาพการแต่งงานของไห่ถง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกลายเป็นหัวข้อค้นหาที่ร้อนแรง เธอยังให้พี่ชายของเธอไล่ ไห่จื้อเหวินออกด้วยซ้ำ ซางเสี่ยวเฟยรู้มากขึ้นเกี่ยวกับข้อพิพาทภายในครอบครัวของไห่ถง จึงรู้เกี่ยวกับการแต่งงานของไห่ถงไปด้วยมีบุคคลภายนอกเพียงไม่กี่คนที่ทราบเรื่องนี้ซางเสี่ยวเฟยไม่ใช่คนที่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น จึงไม่ได้สำรวจชีวิตส่วนตัวของไห่ถงหลังจากที่เซินเสี่ยวจวินทำความสะอาดโต๊ะเสร็จแล้ว ไห่ถงก็เสิร์ฟน้ำให้ซางเสี่ยวเฟย“คุณหนูซาง คุณกลับมาจากการพักร้อนเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”“ฉันไม่สามารถหยุดกังวลเกี่ยวกับที่รักของฉันได้ หลังจากใช้เวลาสองวันกับพ่อแม่ที่ชายหาด ฉันก็กลับมาที่เมืองเมื่อคืนนี้ ไห่ถง ฉันอยากบอกเธอว่าฉันได้ลองวิธีที่เธอสอนฉันเมื่อเช้านี้เพื่อขว
ไห่ถงไม่รู้ว่าเขาเป็นนายน้อยแห่งตระกูลจ้านและเป็นคนที่ซางเสี่ยวเฟยแอบรักซางเสี่ยวเฟยพูดทุกครั้งว่านายน้อยจ้านและไม่ได้พูดถึงชื่อของจ้านหยิน สองคนนี้ไม่รู้ว่าพวกเขากําลังพูดถึงคนเดียวกัน"สมควรแล้ว"คุณยายจ้านแอบหัวเราะในห้องน้ํา"ละครเรื่องนี้น่าตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ จริงๆ"คุณยายจ้านชอบในการดูละครดีๆ ยกหูขึ้น ฟังการสนทนาของเด็กหญิงสองคนข้างนอกต่อไปไห่ถงยังจําคุณยายได้ หลังจากเธอคุยกับซางเสี่ยวเฟยได้สักพัก ก็พูดกับเพื่อนว่า "เสี่ยวจวิน เธอไปถามคุณยายหน่อย เธอเข้าห้องน้ํามานานแล้ว"เซินเสี่ยวจวินหันไปเข้าห้องน้ําโจวหยางนั่งเล่นของเล่นอยู่ข้าง ๆ เมื่อไม่มีผู้ใหญ่อยู่เป็นเพื่อน เขาจะเล่นในร้านเท่านั้นและไม่เดินออกจากร้าน ผีเก่งมากเดิมทีซางเสี่ยวเฟยยังรู้สึกว่าแผนการของเธอยังไม่ได้ผล หลังจากฟังคําพูดของไห่ถงแล้ว เธอก็หันไปพูดกับไห่ถงด้วยรอยยิ้มว่า "ไห่ถง เธอเป็นยอดกุนซือของฉันจริงๆ ขอบคุณนะ ตอนนี้ฉันจะไปหานายน้อยจ้าน เลี้ยงข้าวเขา ถ้าเขาไม่ออกมาเผชิญหน้า ฉันจะรออยู่ที่หน้าประตูบริษัทของเขา เว้นแต่เขาจะสั่งเดลิเวอรี่ ไม่อย่างนั้นเขาจะกำจัดฉันไม่ได้”"ใช่แล้ว ไห่ถง ปกติเธอจะให้ขอ
“มันเป็นนกฟีนิกซ์สองตัว ตัวผู้หนึ่งตัว และตัวเมียหนึ่งตัว”ไห่ถงลุกขึ้นและเดินไปยังกล่องใบใหญ่ของเธอที่เธอเก็บงานฝีมือ นำกล่องที่สวยงามประณีตออกมา และวางไว้ตรงหน้าชาง เสี่ยวเฟย แล้วพูดว่า "มันอยู่ข้างใน"ซางเสี่ยวเฟย เปิดกล่องหยิบนกฟีนิกซ์ถักไหมพรมสองตัวออกมา และชมว่า "พวกมันดูสมจริงมาก ไห่ตง ฝีมือของเธอน่าทึ่งมาก ฟีนิกซ์สองตัวนี้ราคาเท่าไหร่ ฉันจะซื้อมัน"“เราสนิทกันมาก และคุณก็ถือว่าฉันเป็นเพื่อน ดังนั้นฉันจะคิดแค่ค่าวัสดุจากคุณ”ซางเสี่ยวเฟยใส่นกฟีนิกซ์ทั้งสองกลับเข้าไปในกล่องแล้วพูดว่า "ในฐานะเพื่อนกัน เราไม่ควรเอาเปรียบกัน ยุติธรรมก็คือยุติธรรม เธอคิดราคาเท่าไร ฉันก็จะจ่าย ไม่ใช่แค่ค่าวัสดุเท่านั้น ฉันยัง เมื่อเห็นราคาสินค้าในร้านค้าออนไลน์ของคุณ ฟีนิกซ์สองตัวนี้ราคาไม่กี่พันบาทใช่ไหม ฉันจำจำนวนเงินที่แน่นอนไม่ได้"เธอหยิบกระเป๋าสตางค์ออกจากกระเป๋า Hermès ดึงเงินออกมากองหนึ่งไม่นับจำนวนแล้วยัดมันลงในมือของไห่ถงทันที "ไม่จำเป็นต้องทอน ไม่จำเป็นต้องนับ เก็บไว้ ถ้านายน้อยจ้านยอมรับของขวัญของฉัน ฉันจะช่วยเธอโปรโมตสินค้าของเธอ รับรองว่าจะเพิ่มยอดขายของเธอได้หลายสิบเท่า"“ถ้าอย่าง
ในโรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลกลางในเมืองกวนเฉิง พ่อแม่ของไห่จือชินได้มาเคาะประตูบ้านของพี่ชายคนโตของตระกูลไห่พี่ชายคนโตของตระกูลไห่เปิดประตูและเห็นน้องชายคนเล็กและภรรยาของเขาดูกังวลใจ เขาถามด้วยความกังวลว่า “เกิดอะไรขึ้นน้องพี่ ทำไมทั้งสองคนถึงดูซีดเซียวขนาดนี้?”“พี่ใหญ่ จือชินไม่ได้กลับมาหลังจากออกไปข้างนอกเมื่อวานนี้ และเรากังวลว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา”พ่อของไห่จือชินเป็นลูกคนสุดท้องในบรรดาพี่น้องไห่ และเขาเป็นลูกที่พ่อแม่ของพวกเขาหวงแหนมากที่สุด พวกเขาตั้งชื่อเขาว่า อ้ายเป่า ซึ่งหมายถึงสมบัติอันเป็นที่รักที่สุด“จือชินได้บอกหรือเปล่าว่าจะทำอะไร” ไห่หมินเชิงในฐานะพี่คนโตในตระกูลไห่เป็นคนที่มีอายุมากที่สุดและสามารถสงบสติอารมณ์ได้ไห่อ้ายเป่าลังเลก่อนจะพูดว่า "จือชินบอกว่าเขาจะคิดบัญชีกับไห่ถง โดยขอให้เธอจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่ เขาไม่กลับมาเลยตั้งแต่เขาออกไปเมื่อวาน และตอนนี้โทรศัพท์ของเขาก็ปิดอยู่"ไห่จื้อชินถูกควบคุมตัวจริงๆ และครอบครัวของเขาไม่รู้ตัว บังเอิญว่าแบตเตอรี่โทรศัพท์ของเขาหมดและปิดโดยอัตโนมัติใบหน้าของไห่หมินเชิงมืดลงในขณะที่เขาดุน้องชายและน
“งั้นก็เรียกพวกเขามา”ไห่หมินเชิงยังรู้สึกว่าการมีคนมากขึ้นจะทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น และตกลงกับน้องชายของเขาที่จะเรียกลูกชายและหลานชายของเขามาอย่างไรก็ตาม เมื่อไห่อ้ายเป่าโทรหาหลานชายคนโตของเขา ไห่จื้อหมิงก็พูดว่า "คุณลุง ฉันกำลังจะโทรหาคุณ จือชินประสบอุบัติเหตุ"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของไห่อ้ายเป่าก็ซีดลง และเขาก็รีบถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับ จือชิน เขาบอกว่าเขาจะไปขอเงินไห่ถง เขาถูกไห่ถงทุบตีหรือเปล่า? ถ้านังผู้หญิงนั่นกล้าแตะผมบนหัวของจือชิน ฉันจะไม่มีวันจบเรื่องนี้กับมันแน่ ฉันจะขุดหลุมศพแม่ของมันเมื่อฉันกลับไป!”พ่อที่แท้จริงของไห่ถงคือพี่ชายคนที่สามของเขา และไห่อ้ายเป่าจะไม่ขุดหลุมศพของพี่ชายคนที่สาม เนื่องจากเขาไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับพี่สะใภ้คนที่สาม และไห่ถงทำให้เขาโกรธ เขาจึงสามารถขุดหลุมศพของเธอขึ้นมาบนพื้นได้“จือชินพาอันธพาลสองสามคนเพื่อไปสกัดรถของไห่ถงกลางดึก พวกเขาถือแท่งเหล็กวางแผนที่จะทุบตีเธอ แต่พวกเขากลับพบกับการต่อต้านของไห่ถง ในตอนนี้เขาและอันธพาลถูกควบคุมตัวทั้งหมดแล้ว ฉันเพิ่งได้รับข่าว”“ถูกจับ? พวกเขาจะแจ้งตำรวจเรื่องทะเลาะกันของพี่น้องได้ยังไง ไห่
ไห่จื้อหมิงทำเหมือนกับว่าเขาไม่ได้ยินเสียงด่าของป้า และวางสายโทรศัพท์ไปทันที หลังจากคุยกับลุงของเขาเสร็จและหลังจากนั้นเขาก็ถอนหายใจเขาสงสัยอย่างมากว่าพวกเขาติดโรคระบาดเหรอ มีคนจำนวนมากมารวมกัน แต่พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะแตะต้องเส้นผมของ ไห่ถงเลยยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกว่าไห่ถงมีคนอยู่เบื้องหลัง แต่เขาไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังเธอสามารถทำให้ให้คนไกล่เกลี่ยกลัวที่จะช่วยพวกเขาอีกต่อไป คนที่อยู่เบื้องหลังไห่ถงจะต้องมีอิทธิพลมากในกวนเฉิง แต่จากการตรวจสอบไห่ถงและพี่สาว พวกเขาไม่พบคนมีอิทธิพลใด ๆ ที่พวกเขารู้จักสักคนเลยแม้ว่าสามีของไห่หลิงจะเป็นผู้จัดการในบริษัทใหญ่ แต่ก็เป็นเพียงลูกจ้าง แต่พวกเขาไม่รู้ว่าสามีของไห่ถงทำงานประเภทไหน แต่จากคำบอกเล่าของชาวบ้านว่าสามีของไห่ถง ขับรผลิตในประเทศ รถราคา 510,000 บาทรถธรรมดาๆ ของพวกเขาคนเดียวก็ดีกว่าของสามีไห่ถงอีกแสดงว่าอีกฝ่ายไม่ได้ดีเริศอะไรถ้าเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังจริงๆ ก็อาจเป็นเพื่อนรักของไห่ถง ก็คือคุณเซิน ที่เเกิดและเติบโตในเมืองกวนเฉิง และครอบครัวของเธอก็รวยเช่นกัน ได้ยินมาว่าป้าของเธอแต่งงานกับครอบครัวเศรษฐี เป็นไปได้ไหมที่นัง
ไห่หลิงกลับมาที่ร้านแล้ว แต่งานยังหาไม่ได้จ้านหยินฟังโดยมีเส้นสีดำบนใบหน้าของเขาคุณยายมีน้ำเสียงแบบไหนกันแน่ มีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่นความยินดี“ยายไม่พูดเรื่องไร้สาระกับหลานแล้ว หลานรีบมาทานอาหารทันทีหรือจะให้ยายบอกไห่ถง ว่าหลานเป็นนายน้อยของตระกูลจ้าน แล้วยายจะลากหลานขึ้นไปอยู่ในจุดที่หลานจะไม่อยากลงมาได้ ยังไงก็ขอบอกอะไรหน่อย ของขวัญที่ซางเสี่ยวเฟยต้องการให้หลาน นั้นถูกเอาไปจากไห่ถง สำหรับสิ่งนั้นคืออะไร หลานจะรู้ได้หลังจากที่หลานยอมรับมันมาไว้แล้ว”จ้านหยินสีหน้าหมองกว่าเดิมคุณยายสัญญากับเขาว่า จะไม่เข้าไปยุ่งกับธุระกงการของเขาและไห่ถงแต่กลับข่มขู่เขาด้วยตัวตนที่แท้จริงของเขาแทนเขาตัดสายโทรศัพท์ไป คุณยายจ้านไม่สนใจ เพราะเธอกำลังจะวางสาย"นายน้อย คุณหนูซางไม่หลบครับ"คนขับหันไปหาจ้านหยินแล้วพูดจ้านหยินเงียบไปสักครู่ จากนั้นก็เปิดประตูและลงจากรถซางเสี่ยวเฟยมีความสุขมากเมื่อเห็นเขาลงจากรถ เธอเดินตรงไปข้างหน้าพร้อมกับกล่องของขวัญที่มีนกฟีนิกซ์สองตัวที่อยู่ด้านใน ดวงตากลมโตที่สวยงดงามของเธอ มองดูใบหน้าหล่อเหลาของ จ้านหยินด้วยความหลงใหล แม้ว่าเขาจะหน้าตาตึงแค่ไหนก็