บทที่ 1243

เลขาของจ้านอี้เฉินเหลือบมองช่อดอกไม้ที่หนิงอวิ๋นชูถืออยู่และพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "รอสักครู่ ผมจะโทรหารองประธานจ้าน"

เลขาไม่ได้รับการแจ้งใดๆ เขาต้องตรวจสอบกับจ้านอี้เฉินก่อนให้หนิงอวิ๋นชูพบเขา

"โอเคค่ะ"

หนิงอวิ๋นชูยืนนิ่งอยู่ที่นั่น รอให้เลขาของเขาโทรศัพท์ภายในเพื่อยืนยันกับจ้านอี้เฉิน

ไม่นาน เลขาก็เดินไปหาหนิงอวิ๋นชูและพูดอย่างอ่อนโยน "เชิญทางนี้ครับ"

"ขอบคุณ"

หนิงอวิ๋นชูชูขอบคุณเขาขณะเดินตามเลขาไป

เมื่อมาถึงห้องทำงานของรองประธาน เลขาก็เคาะประตูเรียกให้หนิงอวิ๋นชู เขาเดินไปบอกจ้านอี้เฉินก่อนว่าหนิงอวิ๋นชูมาถึงแล้ว

“ให้เธอเข้ามา”

จ้านอี้เฉินยังคงยุ่งอยู่กับงาน และตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามอง

เลขานำหนิงอวิ๋นชูเข้าไปในห้องทำงานแล้วออกไป

หนิงอวิ๋นชูตั้งใจฟังว่าเสียงของจ้านอี้เฉินมาจากทางไหนในขณะที่เลขากำลังคุยกับเขา

หลังจากเข้าไปในห้องทำงาน เธอก็เดินตรงไปในทิศทางนั้น

เมื่อพบกับสิ่งกีดขวาง เธอก็หลบและเดินช้าๆ แต่ก็ไปที่โต๊ะของจ้านอี้เฉินสำเร็จ

เธอตระหนักว่าเธอไปถึงโต๊ะของเขาแล้ว เมื่อไม้เท้าแตะเท้าของจ้านอี้เฉินใต้โต๊ะโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เธอต้องถอยกลับอย่างรวดเร็ว

หลังจากถูกไม