บทที่ 1187

"นอกจากนี้ เสี่ยวเป่ายังถูกใครบางคนลักพาตัวไป ถ้าไม่ใช่เพราะไห่ถงไล่ตาม ใครจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพี่สาวของคุณนตอนนี้"

หลังจากที่ลูกชายของเธอถูกส่งตัวกลับคืนมา โจวหงอิงก็คุกเข่าต่อหน้าไห่ถงเพื่อขอบคุณเธอ ซึ่งทำให้เย่เจียนีนตกใจ

ในฐานะแม่ เธอทำอะไรก็ได้เพื่อประโยชน์ของลูก

โจวหงหลินพูด: "คุณไม่เห็นจ้านหยินนำคนมากมายมาเพื่อรับพวกเขาเหรอ? ประธานซางยังนำคนกลุ่มหนึ่งมาด้วย และหยางหยางก็มีคนมากมายที่จะปกป้องเขา ในฐานะพ่อ ฉันไม่มีโอกาสแม้แต่จะแทรกตัวไปอยู่ตรงหน้าเขาและแสดงความห่วงใยด้วยซ้ำ"

เย่เจียนี：“......”

"เสี่ยวเป่ากลัวมาก และพี่สาวของฉันก็เช่นกัน ไม่ต้องพูดถึงพี่สาวของฉันเลย พวกเราทุกคนก็กลัว"

ความสัมพันธ์ระหว่างโจวหงหลินกับพี่สาวของเขาไม่ค่อยดีนักในช่วงนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เหรินเสี่ยวเป่าก็เป็นหลานชายของเขาเอง ถ้าเขาไม่ได้บอกว่าจะไปเที่ยวสวนสัตว์ แม่ของเขาคงไม่ชวนพี่สาวแล้วพาเหรินเสี่ยวเป่าไปด้วย และอุบัติเหตุแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น

โชคดีที่เหรินเสี่ยวเป่าได้รับการช่วยเหลือ ไม่เช่นนั้นเขาคงรู้สึกผิดไปด้วย

เมื่อครอบครัวสูญเสียลูกไป ครอบครัวนั้นก็จะแตกแยก

“ในอนาคต เราควรหลีกเลี่ยงก