"โอเค พวกเราเข้าใจแล้ว"พวกอันธพาลเหล่านี้ไม่รู้ตัวตนของไห่ถง และหนิงซีฉีก็ไม่ได้โง่พอที่จะบอกพวกเขาไปว่า ไห่ถงเป็นนายหญิงจ้าน หากเธอพูดออกไป ไม่ว่าจะให้เงินเท่าไร ก็ไม่มีใครเต็มใจช่วยเธอจัดการเรื่องนี้"เมื่อพวกแกได้เงินค่าจ้างก้อนสุดท้ายจากฉัน ก็ลเบอร์โทรศัพท์ของฉันซะ ตราบใดที่พวกแกทำตามคำแนะนำของฉัน ฉันรับประกันเลยว่าจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพวกแกแน่""ถ้าพวกแกกล้าไปพูดอะไรไร้สาระข้างนอก ก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายแล้วกัน""คุณหนูเจีย ไม่ต้องกังวล พวกเราไม่พูดแน่ เมื่อได้รับเงินของคุณแล้ว พวกเราจะช่วยคุณกำจัดภัยพิบัติ ก็แค่หนึ่งชีวิต"ในความเป็นจริง หนิงซีฉีไม่ได้บอกนามแซจริงๆ ของเธอกับพวกอันธพาลเหล่านั้นส่วนเบอร์โทรศัพท์ที่เธอใช้ติดต่อกับคนอันธพาลเหล่านั้น เมื่อเรื่องจบลงแล้ว เธอจะทิ้งซิมโทรศัพท์ และซิมโทรศัพท์ใบนี้ ก็ไม่ได้ลงทะเบียนจากชื่อของเธอหนิงซีฉีวางสายโทรศัพท์ แล้วอดหัวเราะไม่ได้ เมื่อคิดว่าไห่ถงกำลังจะโชคร้ายใครใช้ให้ไห่ถงมาวุ่นวายงเรื่องของชาวบ้าน และช่วยหนิงอวิ๋นชูทงได้งั้นก็ลิ้มรสผลที่ตามมาจากเรื่องพวกนั้นแล้วกัน"ก๊อกๆ"เสียงเคาะประตูดังขึ้นหนิงซีฉีหยุดหัวเราะ
ความจริงที่ว่า จางซื่อกรุ๊ปถูกจ้านซื่อกรุ๊ปเล่นงานนั้น ไม่มีใครกล้าที่จะพูดออกมา และในตอนนี้ทั้งสองกรุ๊ปก็ได้กลับมาร่วมมือกันตามปกติแล้วคนภายนอกคาดเดาว่า อาจเป็นเกิดจากผิดพลาดขอจางซื่อกรุ๊ปที่ทำให้การร่วมมือกับจ้านซื่อกรุ๊ปต้องหยุดชะงัก ประธานจางจึงต้องไปเจรจากับนายน้อยจ้านซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพื่อรักษาความร่วมมือระหว่างทั้งสองกรุ๊ปเอาไว้"แต่ฉันทนดูยัยบ้านนอกนั้น เชิดหน้าชูตาไม่ได้ เธอมีคุณสมบัติอะไรถึงเชิดคอขนาดนั้นได้? รอจนถึงวันที่นายน้อยจ้านเกียดเธอแล้ว เธอจะมีอะไรเหลือติดตัวมาได้"หนิงซีฉีกัดริมฝีปาก แล้วพูดว่า "ถ้าไม่ได้สั่งสอนเธอ ฉันหายใจได้ไม่ทั่วท้องแน่ คุณแม่ ฉันใช้เงินไปเยอะมากกับการจ้างอันธพาลประมาณเจ็ดหรือแปดคน และตอนนี้กำลังตามไห่ถงอยู่ ฉันกำลังวางแผนหยุดรถของเธอและทุบรถเธอในทางเปลี่ยวๆ "สีหน้าของคุณนายหนิงเปลี่ยนไป และรีบพูดว่า “ลูกไปหาคนมาจากที่ไหน? ทุกอย่างจัดการอย่างเรียบร้อยดีแล้ว? อย่าทิ้งหลักฐานไว้เอานะ อีกอย่าง แม่ได้ยินมาว่ายัยบ้านนอกนั้นเป็นกังฟูด้วย ดังนั้นอย่าประมาท”หนิงซีฉีไม่สนใจและพูดว่า "ฉันก็เรียนเทควันโดมาเหมือนกัน ทำอะไรได้บ้าง? แค่บอดี้การ์ดของบ้าน
สีหน้าของอันธพาลเปลี่ยนไปมาก "ตระกูลเศรษฐีจ้าน?""ที่แท้สามีของฉันมีชื่อเสียงมาก แม้แต่พวกอันธพาลยังรู้จักชื่อของเขาเลย"พวกอันธพาลเหล่านั้นแทบจะเอาหน้าขูดไปกับพื้น พร้อมกรีดร้องครวญคราง สาปแช่ง และทุบพื้น!สาปแช่งคุณหนูเจียเป็นหมื่นครั้ง ไม่แปลกใจเลยที่จ่ายเงินจ้างพวกเชามากมายขนาดนั้น เพื่อทำร้ายหญิงสาว ที่แท้จริงแล้ว เป็นนายหญิงจ้านคนที่ถูกพูดถึงมากที่สุดในกวนเฉิงช่วงนี้คือนายหญิงจ้าน แม้แต่เหล่าอันธพาลเหล่านี้ก็เอง ยังเคยได้ยินชื่อทำไมถึงกลายเป็นนายหญิงจ้านล่ะ?พวกเขาโดนคุณหนูเจียหลอกแล้วไห่จือชิน: ซวยมาก!“นายหญิงจ้าน โปรดไว้ชีวิตด้วย พวกเรามีตา แต่หามีแววไม่ ขับชนรถของนายหญิง ดังนั้นพวกเราควรจะจ่ายเงินให้ เพื่อเอาไปซื้อรถคันใหม่? ขอนายหญิงช่วยเมตตาและไว้ชีวิตพวกด้วย”"ฉันจะพูดเองว่า ใครเป็นคนสั่งให้พวกเราทุบรถนายหญิง เธอคือคุณหนูเจีย หมายเลขโทรศัพท์ของเธอคือ 189XXXXXXXX เธอให้เงินพวกเราเป็นจำนวนมาก และขอให้พวกตามคุณ ทุบรถคุณ และทำร้ายคุณ"บอดี้การ์ดสองคนที่ปกป้องไห่ถงนั้น รู้ดีว่ามีคนกำลังติดตามเธอมา พวกเขาจึงวางแผนที่จะจัดการกับอันธพาลพวกนั้น โดยไม่ให้ใครสังเกตเห็น แ
อากาศในเดือนตุลาคมของเมืองกวนเฉิงยังร้อนจัด มีเพียงตอนเช้าและตอนเย็นเท่านั้นที่สามารถทําให้ผู้คนรู้สึกถึงความเย็นของปลายฤดูใบไม้ร่วงได้หลังจากไห่ถงตื่นขึ้นมาในตอนเช้าและทําอาหารเช้าให้ครอบครัวพี่สาวทั้งสามคนแล้ว เธอก็หยิบทะเบียนบ้านและจากไปอย่างเงียบ ๆ"จากนี้ไปเราจะใช้ระบบAAกันแล้ว ไม่ว่าจะเป็นค่าครองชีพหรือค่าผ่อนรถและผ่อนบ้าน ทุกอย่างก็ต้องAAกัน! น้องสาวคุณมาอยู่ที่บ้านเรา ก็ต้องบอกให้เธอช่วยจ่ายค่าใช้จ่ายครึ่งหนึ่งด้วยแค่ให้เงินมา 10,000 บาทละเดือนเอาไปใช้อะไรได้? มันจะไปต่างอะไรกับมากินฟรีอยู่ฟรีล่ะ?"นี่คือสิ่งที่ไห่ถงได้ยินพี่เขยของเธอพูด ตอนที่พี่สาวและพี่เขยทะเลาะกันเมื่อคืนนี้เธอต้องย้ายออกจากบ้านของพี่แต่มีทางเดียวเท่านั้นที่จะทำให้พี่วางใจก็คือแต่งงานเธออยากจะรีบแต่งงานไปให้เร็ว แต่ว่าแม้แต่แฟนก็ยังไม่มี เธอจึงตัดสินใจรับคำขอของคุณยายจ้าน หญิงชราที่เธอได้ช่วยเหลือไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ เธอจะแต่งงานกับหลานชายคนโตของคุณยายจ้านซึ่งชื่อจ้านหยินที่การแต่งงานเป็นเรื่องยากยี่สิบนาทีต่อไป ไห่ถงก็ลงจากรถหน้าประตูสํานักงานเขต"ไห่ถง"ทันทีที่ลงจากรถ ไห่ถงก็ได้ยินเสียงตะโก
"หากตัดสินใจแล้ว ฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจค่ะ"ไห่ถงคิดไตร่ตรองอยู่สองสามวันก่อนตัดสินใจ และตอนนี้เธอตัดสินใจดีแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่คืนคำเมื่อจ้านหยินได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขาจึงไม่ได้พูดอะไรออกไปเพื่อให้เธอเปลี่ยนใจ แต่หยิบเอกสารของตัวเองออกมา แล้วมอบแก่เจ้าหน้าที่ไห่ถงก็หยิบเอกสารของตัวเองออกมาเช่นกันพวกเขาจดทะเบียนสมรสเสร็จอย่างรวดเร็ว ทั้งกระบวนการใช้เวลาเพียงไม่ถึง 10 นาทีเมื่อไห่ถงรับทะเบียนสมรสมาจากเจ้าหน้าที่ จ้านหยินล้วงกุญแจที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วส่งให้ไห่ถงพร้อมกับพูดว่า "บ้านที่ผมซื้อไว้อยู่ที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น ได้ยินคุณยายบอกว่าคุณเปิดร้านขายหนังสืออยู่ที่ประตูหน้าโรงเรียนมัธยมกวนเฉิง บ้านของผมไม่ไกลจากร้านขายหนังสือของคุณ ถ้านั่งรถเมล์ก็ใช้เวลาเพียงสิบกว่านาทีเท่านั้น""คุณมีใบขับขี่รถยนต์ไหมครับ? ถ้ามีใบขับขี่ผมสามารถจ่ายเงินดาวน์รถยนต์ให้ได้ครับ แต่คุณต้องผ่อนชำระงวดรถยนต์ทุกเดือน เมื่อมีรถยนต์แล้วคุณก็จะสะดวกในการเดินทางไปทำงานแล้วก็กลับบ้าน"“งานของผมยุ่งมาก ผมออกจากบ้านเช้าตรู่กว่าจะกลับถึงบ้านก็ดึก บางครั้งก็ต้องเดินทางไปทำงานต่างจังหวัด
"คุณยายคะ หนูไม่เป็นไรแน่นอนค่ะ"ไห่ถงตอบกลับแบบปัดๆถึงแม้ว่าคุณยายจ้านจะดูแลเธอดี แต่ทว่าจ้านหยินเป็นหลานแท้ๆ เธอเป็นเพียงแค่หลานสะใภ้ หากเราทั้งคู่มีปัญหาขัดแย้งกันจริงๆ ครอบครัวจ้านจะเข้าข้างเธอหรือไม่?ไม่ใช่ว่าไห่ถงไม่เชื่อแต่อาจเหมือนกับพ่อแม่สามีของพี่สาวเธอก่อนแต่งงานพ่อแม่สามีดูแลพี่สาวดีมาก ดีมากจนทำให้ลูกสาวแท้ๆ ของพวกเขาอิจฉาริษยาหลังจากแต่งงานพวกเขากลับกลายเป็นคนละคน ทุกครั้งที่พี่สาวกับสามีมีปัญหาขัดแข้งกัน แม่สามีจะตั้งใจกล่าวหาว่าเป็นเพราะพี่สาวทำหน้าที่ภรรยาได้ไม่ดีสุดท้ายแล้วลูกชายยังไงก็คือลูกในไส้ของพวกเขา แต่ลูกสะใภ้ก็ยังเป็นคนนอกวันยันค่ำ"หลานทำงานไปก่อนนะ ยายไม่รบกวนล่ะ เดี๋ยวตอนเย็นยายจะเรียกอาหยินมารับหลานมาบ้านมากินข้าวเย็นด้วยกัน""คุณยายคะ หนูปิดร้านดึก น่าจะไม่สะดวกไปทานข้าวเย็นด้วยค่ะ แต่ถ้าเลื่อนเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์นี้แทนได้ไหมคะ?"เพราะว่าโรงเรียนจะหยุดสุดสัปดาห์ ร้านหนังสือของพวกเขาต้องพึ่งพาโรงเรียนในการทำรายได้ เมื่อโรงเรียนหยุด ธุรกิจของพวกเขาก็จะซบเซา แล้วบางครั้งอาจจะไม่เปิดร้านเลย เธอจึงมีเวลาว่าง"ได้จ้ะ"คุณยายจ้านพูดอย่างเห็น
"พี่คะ แบบนั้นไม่ได้นะ นั้นเป็นทรัพทย์สินของเขาก่อนแต่งงาน ฉันไม่ได้ออกเงินช่วยซื้อสักบาท แล้วจะให้เขาเพิ่มในใบครอบครองทรัพย์สินร่วมกันอีกได้อย่างไร เรื่องนี้เราจะไม่พูดกันอีกนะคะ"เมื่อได้รับใบทะเบียนสมรสมา จ้านหยินก็มอบกุญแจบ้านให้ ทำให้เธอสามารถย้ายเข้าบ้านนั้นได้ทันที ปัญหาเรื่องบ้านก็ได้รับการแก้ไขเรียบร้อย แค่นี้ก็ดีมากแล้วเธอจะไม่ขอให้จ้านหยินเพิ่มชื่อเธอในใบครอบครองทรัพย์สินร่วมกัน ถ้าเขาต้องการเพิ่มชื่อของเธอในใบครอบครองทรัพย์สินเอง เธอก็จะไม่ปฏิเสธในฐานะสามีภรรยาที่ตัดสินใจว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิตไห่หลิงแค่พูดแบบไปนั้น เพราะรู้ว่าน้องสาวพึ่งพาตนเองก่อนและไม่โลภมาก เธอจึงหยุดกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้หลังจากที่ถูกพี่สาวสอบถามทุกเรื่องแล้ว ไห่ถงจึงสามารถย้ายออกจากบ้านพี่สาวได้สำเร็จพี่สาวต้องการไปส่งเธอที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น แต่ทันใดนั้นหลานชายโจวหยางตื่นขึ้นพอดี เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้และมองหาแม่ของเขา"พี่คะ พี่ไปดูแลหยางหยางก่อน สัมภาระของฉันไม่เยอะ ฉันไปคนเดียวได้"ไห่หลิงต้องป้อนข้าวลูกชาย เมื่อป้อนข้าวเสร็จแล้วก็ต้องเตรียมอาหารกลางวันต่อ เพราะสามีตอนเที่ยง
จ้านหยินพูดอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ประชุมต่อไป"คนที่สนิทกับเขามากที่สุดคือลูกพี่ลูกน้องคนโตของเขา และเป็นนายน้อยคนที่สองของตระกูลจ้าน ชื่อ จ้านอี้เฉินจ้านอี้เฉินเข้ามา กระซิบถามว่า "พี่ใหญ่ ผมได้ยินที่คุณยายพูดกับพี่แล้ว พี่แต่งงานกับคนที่ชื่อถงอะไรสักอย่างจริงๆ เหรอ"จ้านหยินมองเขาตาขวางจ้านอี้เฉินลูบจมูกและนั่งตัวตรง โดยไม่กล้าถามต่ออีกแต่ก็ได้แสดงความเห็นอกเห็นใจถึงพี่ชายคนโตอย่างมากแม้ว่าลูกชายหลานชายของตระกูลจ้านไม่จำเป็นต้องแต่งงานเพื่อยกระดับฐานะของตน แต่พี่ชายคนโตและพี่สะใภ้ไม่ได้มาจากครอบครัวที่ฐานะเหมาะสมกัน เพียงเพราะคุณยายชอบผู้หญิงที่ชื่อไห่ถง จึงต้องการให้พี่ชายคนโตแต่งงาน พี่ชายคนโตน่าสงสารจริง ๆจ้านอี้เฉินยังคงส่งความเห็นอกเห็นใจแก่พี่ชายคนโตอีกครั้งโชคดีที่เขาไม่ใช่หลายชายคนโต มิฉะนั้นคนที่แต่งงานกับผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของคุณยายก็เป็นเขาแล้วไห่ถงไม่รู้เรื่องเหล่านี้ เธอต้องถามให้ชัดเจนว่าบ้านใหม่ของเธออยู่ที่ชั้นไหน และเธอลากกระเป๋าเดินทางและหาบ้านใหม่จนเจอหลังจากเปิดประตูเข้าไปในบ้าน เธอพบว่าบ้านค่อนข้างใหญ่ ใหญ่กว่าบ้านพี่สาวของเธอและตกแต่งอ