Share

บทที่ 1065

"มีอะไรเหรอ?"

เมื่อเห็นเธอจ้องมองกระถางดอกไม้สองสามใบ จ้านหยินจึงถามอย่างอ่อนโยน “ถ้าคุณชอบ เราก็เอากลับบ้านสักสองสามใบไปไว้ที่ระเบียงก็ได้”

"จ้านหยิน"

ไห่ถงหันศีรษะมามองเขาแล้วถาม: "ตอนฉันขอให้คุณซื้อ คุณซื้อดอกไม้ที่ร้านดอกไม้หรือคุณขอให้พวกเขาส่งมาให้?"

ไม่มีอะไรต้องปิดบังอีกต่อไปแล้ว จ้านหยินจึงสารภาพอย่างตรงไปตรงมา: “ฉันโทรหาลุงหยางแล้วขอให้เขาจัดการให้มีคนส่งกระถางต้นไม้มาให้ ฉันรู้ว่าคุณชอบดอกไม้ใหญ่ๆ ที่บานสะพรั่ง ดังนั้นฉันเลยขอให้พวกเขาเลือกดอกไม้ที่มีดอกใหญ่มาส่งให้”

"ไม่แปลกใจเลยที่ฉันมักรู้สึกว่าดอกไม้ที่คุณซื้อทีหลังสวยกว่าที่ฉันซื้อ ปรากฏว่าดอกไม้เหล่านั้นได้รับการปลูกฝังอย่างพิถีพิถันโดยคนสวนของคุณ"

ดีกว่าการซื้อจากร้านดอกไม้เยอะเลย

"ที่รัก คุณไม่โกรธหรอกใช่มั้ย?"

"ฉันจะโกรธกับเรื่องนี้ไปทำไม ช่วงเวลาที่น่าหงุดหงิดที่สุดได้ผ่านไปแล้ว"

จ้านหยินเอาแขนข้างหนึ่งโอบไหล่เธอแล้วพาไห่ถงออกจากเรือนดอกไม้อย่างอ่อนโยน โดยพูดเสียงเบาลง อาจจะเพื่อไม่ให้คนสวนได้ยินเรื่องส่วนตัวนายน้อยของเขา

“ตอนนั้น ฉันกลัวมาก ฉันกลัวว่าอาจจะเสียคุณไปตลอดกาล”

ไห่ถงบีบหน้าเขาแล้วปล่อยเขาไป

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status