เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่29
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่30
“คุณลู่มีวิธีที่ดีไหม?" ฉาวซวนเฟยถาม“ผมต้องเข้าใจสถานการณ์ก่อน ถึงจะมีมาตรการตอบโต้ที่สอดคล้องกันได้ คุณฉาวครับ ผมขอถามหน่อยว่า วันนี้คุณเคยไปที่ไหนมา? แล้วได้เจอใคร?" ลู่เฉินถาม“วันนี้ฉันได้พบกับหม่าเทียนหาว เขานัดฉันไปคุยธุรกิจ ต่อมาก็คุยถึงเรื่องคู่ร่วมมือ แต่ถูกฉันปฏิเสธไปหมดแล้ว" ฉาวซวนเฟยตอบตามความจริง“อ๋อ? แล้วคุณเคยดื่มเหล้าที่เขาเทให้ไหม?" ลู่เฉินถามต่อ“ไม่มีแน่นอนเลย หม่าเทียนหาวคนนี้ทะเยอทะยานและอยากจะได้อุตสาหกรรมของตระกูลฉาวมาตลอด ฉันเตรียมป้องกันมานานแล้ว ฉันจะกินของที่เขาให้อย่างลวกๆได้อย่างไร?" ฉาวซวนเฟยส่ายหัว“พี่ ถ้าตามที่คุณพูด งั้นก็แปลกไปหน่อย คุณไม่ได้กินไม่ได้ดื่ม แล้วจะได้รับพิษได้ยังไง?" ฉาวอานอานสงสัย“ฉันจะรู้ได้อย่างไร?" ฉาวซวนเฟยมองบนใส่“คุณฉาวครับ ตอนที่พวกคุณเจอกัน คุณเคยได้กลิ่นอะไรหรือได้เจออะไรพิเศษบ้างไหม?" ลู่เฉินพยายามเตือน“เอ๊ะ พอคุณพูดแบบนี้ ฉันกลับนึกขึ้นได้แล้ว”ทันใดนั้นฉาวซวนเฟยก็นึกขึ้นในฉับพลัน "ตอนแรกที่ฉันเข้าไปในห้อง ฉันเคยได้กลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์มากจริงๆ ตอนนั้นฉันคิดว่าเป็นอโรมาเธอราพีหรืออะไร เลยไม่ได้สนใจมากนัก ต
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 31
ตอนเที่ยงลู่เฉินนั่งรถมาที่ตระกูลหลี่บ้านนั้นตั้งอยู่ในหมู่บ้านในเมือง พื้นที่มีขนาดไม่ใหญ่นัก มันมีสนามหญ้าเล็กๆแห่งหนึ่งที่ปลูกดอกไม้อยู่บ้างไว้เมื่อลู่เฉินลงจากรถ สิ่งแรกที่เขาเห็นก็คือหลี่ชิงเหยาที่อยู่หน้าประตูเดิมทีเขาตั้งใจจะทำเป็นไม่เห็นเธอ แต่ก่อนที่เขาจะเข้าประตูไป เขาก็ถูกอีกฝ่ายเรียกหยุดไว้“หยุดนะ ฉันมีเรื่องจะบอก!”"อะไร?"ทั้งสองหันหลังให้กัน ต่างก็หันหน้าไปทางอากาศ“ช่วงนี้สุขภาพของคุณปู่ไม่ค่อยดีนัก ฉันยังไม่ได้บอกเรื่องการหย่าร้างของเรากับเขาเลยเผื่อว่าเขาจะยอมรับไม่ได้”“คุณคิดว่าเรื่องแบบนี้จะปิดได้หรือ?”“หลังผ่านเทศกาล ฉันจะหาโอกาสบอกให้คุณปู่ทราบ แต่ไม่ใช่วันนี้!”“อืม ผมเข้าใจแล้ว มีอะไรอีกไหม?”"ไม่มีแล้ว"พอพูดอย่างเย็นชาจบ หลี่ชิงเหยาก็หันหลังกลับและเข้าไปในบ้านเธอไม่ได้มองไปที่ลู่เฉินแม้แต่แวบเดียวด้วยซ้ำตั้งแต่ต้นจนจบ ทั้งสองคนก็ทำตัวเหมือนเป็นคนแปลกหน้าลู่เฉินหายใจเข้าลึกๆ เขาเดินเข้าไปพร้อมเหล้าทันทีที่เขาเข้าไปในห้องนั่งเล่น เขาก็พบว่ามีคนมากมายมารวมตัวกันอยู่ข้างในแล้วญาติสายตรงของตระกูลหลี่ที่ควรมาก็ได้มาถึงแล้วมีเพียงลี่เจ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 32
ในไม่ช้า คราฟต์เหล้าสองขวดที่บรรจุภัณฑ์เก่าๆก็ถูกเผยให้เห็นต่อหน้าทุกคน“ฮ่าฮ่า... ผมยังนึกว่ามันเป็นสิ่งที่ดีอะไร ที่แท้เป็นคราฟต์เหล้าสองขวดเท่านั้นเหรอ?”หลี่ห้าวพูดด้วยความดูถูก“คราฟต์เหล้าอย่างนี้ อย่างมากก็แค่ขวดละหมื่นบาท ช่างต่ำต้อยจริงๆ จะเทียบได้กับโรมานี-คอนติของคุณหยางได้อย่างไร?”“ใช่แล้ว คราฟต์เหล้าราคาถูกเกินไป แม้แต่สุนัขก็ไม่ยอมดื่มเลย!” มีคนพูดคล้อยตามที่จริงแล้วคราฟต์เหล้าก็ไม่ได้แย่มาก แต่เมื่อเปรียบเทียบแล้วมันก็ไม่คุ้มที่จะพูดถึงเลย “ฮึ่ม! ไวน์ราคาถูกอย่างนี้แกยังกล้านำมาเหรอ? ช่างน่าอายจริงๆ!” จางชุ่ยฮัวพูดอย่างประชด“เหล้าคราฟต์ถูกชมว่าเป็น'ไวน์ประจำชาติ' มันจะต่ำต้อยได้ยังไง? หรือว่ามีเพียงไวน์จากต่างประเทศเท่านั้นที่สูงส่งหรอ?” ลู่เฉินพูดอย่างสงบ“ขวดไวน์ของคุณหยางมีมูลค่ามากกว่าแสนบาท แต่ของคุณมีราคาเพียงหมื่นบาท มันไม่ต่ำต้อยหรือ?” สีหน้าของหลี่ห้าวเต้มไปด้วยความรังเกียจ“ไวน์ราคาแพงไม่จำเป็นต้องดีเสมอไป จุดที่สำคัญคือตัวเองชอบก็พอ อีกอย่าง คุณรู้ได้อย่างไรว่าไวน์ของผมไม่ได้แพงเท่าของหยางเหว่ยล่ะ” ลู่เฉินโต้กลับ“ความจริงได้เผยอยู่ตรงหน้าแกแล้ว แก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 33
“พ่อไม่ได้ล้อเล่นมั้ง? นี่เป็นคราฟต์เหล้าที่เก็บมาหลายปีจริงๆเหรอ?”หลี่ห้าวเบิกตากว้างๆและเขาไม่อยากจะเชื่อ“ใช่นะหลี่เจิ้น! เหล้านี้ทั้งเหลืองทั้งขุ่น ไม่ใช่ของปลอมเหรอ?”จางชุ่ยฮัวก็ดูตกใจเช่นกัน“พวกคุณไม่รู้หรอก คราฟต์เหล้าที่เก็บมาหลายปีล้วนเป็นสีนี้หรอก และยิ่งเหล้ามีอายุมาก สีก็จะยิ่งเข้มขึ้น คนที่รู้จักเหล้าจะรู้เรื่องนี้กัน” หลี่เจิ้นอธิบายหลังจากได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนเป็นแปลกไปก่อนหน้านี้พวกเขาเอาแต่พูดว่ามันเป็นเหล้าปลอม แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะถูกท้วงติงในชั่วพริบตาถ้าคนอื่นพูดแบบนี้พวกเขาก็อาจจะไม่เชื่อแต่หลี่เจิ้นซึ่งเป็นคนที่ดื่มเหล้ามากที่มีประสบการณ์และความรู้ที่กว้างขวาง เขาไม่อาจตัดสินผิดได้เลย“ผมเคยไปทานข้าวกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงและเคยได้รับเกียรติให้ดื่มคราฟต์เหล้าครั้งหนึ่ง ผมจึงจำได้ชัดเจนมาก ขนาดเหล้าแก้วนี้ก็ยังหอมและเนียนนุ่มกว่าที่ผมเคยดื่มมานั้นมาก ผมเดาว่ามันคงได้เก็บมามากกว่าห้าสิบปีแล้ว!”หลี่เจิ้นเม้มริมฝีปาก ดูเหมือนว่าเขายังไม่หนำใจเลย“เหล้าที่มีอายุมากกว่าห้าสิบปีหรอ? มันจะมีมูลค่าเท่าไหร่หรือครับ?” หลี่ห้าวถามโดยไม่รู้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 34
ทันใดนั้นหยางเหว่ยก็เคาะโต๊ะแล้วพูดด้วยเสียงดังว่า "ท่านผู้อาวุโสและเพื่อนๆทั้งหลาย ผมขอบอกข่าวดีแก่พวกคุณหน่อยนะ เภสัชกรรมตระกูลหยางเรากำลังวางแผนที่จะเพิ่มทุนในเมื่อเร็วๆนี้ ไม่รู้ว่ามีใครในนี้สนใจที่จะเข้าร่วมหรือไม่"“เพิ่มทุน?”เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ สายตาของพวกเขาก็หันไปทางเขากันหมดเภสัชกรรมตระกูลหยางเป็นบริษัทที่ยอดเยี่ยมนะมันอยู่ในระดับไม่ที่หนึ่งก็ที่สองในอุตสาหกรรมการแพทย์ของเมืองเจียงหลิงในเมื่อก่อนที่อยากจะลงทุนก็ยากมากเลย แต่ปัจจุบันจู่ๆก็ต้องเพิ่มการลงทุน เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจจริงๆ“คุณหยางครับ ทำไมอยู่ดีๆจะต้องเพิ่มการลงทุนล่ะ? เป็นเพราะขาดเงินทุนหรือ?” หลี่ชิงเหยาถามอย่างอยากรู้อยากเห็น“ไม่ใช่แน่นอนสิ เหตุผลที่เราตัดสินใจแบบนี้ก็เพราะว่าบริษัทเราจะพัฒนาเป็นบริษัทมหาชนจำกัดแล้ว”หยางเหว่ยยิ้มและอธิบายว่า "ทุกคนรู้ดีว่าเภสัชกรรมตระกูลหยางเรามีรากฐานและความสามารถมาก การเพิ่มทุนครั้งนี้มีจุดประสงค์หลักเพื่อให้ผลประโยชน์แก่พนักงานเก่าบางคน"“เนื่องจากมันมีจำนวนจำกัด จึงไม่ได้ประกาศต่อสาธารณะชน หากพวกคุณสนใจ ผมให้จำนวนส่วนของโอกาศที่ลงทุนแก่พวกคุณได้”ทันที
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 35
รอยยิ้มของหยางเหว่ยแข็งทื่อไป เขาสงสัยว่าเขาได้ยินผิดไปแล้ว“ผมบอกว่า ผมไม่สนใจบริษัทที่กำลังจะล้มละลาย” ลู่เฉินพูดซ้ำ"ล้มละลาย?"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกไป ทุกคนก็ตกตะลึงและบางคนก็ไม่ได้ตอบสนอง“คุณ คุณเพ้อเจ้อ!”หยางเหว่ยตกใจ และเขาปฏิเสธอย่างรวดเร็ว "เภสัชกรรมตระกูลหยางเราสร้างรายได้มหาศาลทุกวัน กำลังเจริญรุ่งเรืองอยู่ เราจะล้มละลายได้อย่างไร? แกอย่ามาปล่อยข่าวลือเขย่าขวัญประชาชน!"“จะเป็นข่าวลือหรือไม่ ผมเชื่อว่าคุณเองรู้ดีในใจ ยังไงผมเพิ่งได้รับข่าวว่า เภสัชกรรมตระกูลหยางถูกตรวจสอบและอายัดอย่างสมบูรณ์เนื่องจากการขายยาปลอม ที่มันจะล้มละลายมันเป็นเพียงเรื่องของเวลา” ลู่เฉินกล่าวอย่างน่าประหลาดใจ“ขายยาปลอม? ถูกตรวจสอบและอายัด?”ในขณะนี้ ทุกคนยิ่งงงมากขึ้นดวงตาของพวกเขามองไปที่หยางเหว่ยโดยไม่รู้ตัว"ไร้สาระ! ไร้สาระอย่างแน่นอน!"“ลู่เฉิน ผมขอเตือนคุณว่าอย่าแพร่ข่าวลือที่นี่! ตระกูลหยางเราปฏิบัติตามกฎหมาย จะถูกตรวจสอบและอายัดได้อย่างไร? ระวังว่าผมจะฟ้องคุณในข้อหาใส่ร้ายป้ายสีนะ!”หยางเหว่ยพูดอย่างดุเดือดแม้ว่าคำพูดของเขาจะทรงพลังมาก แต่ในใจเขาก็เต็มไปด้วยความประหม่า
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 36
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปมีโอกาสที่จะหาเงินมหาศาลได้อย่างไม่ง่ายดาย พวกเขาจะปล่อยมันไปอย่างง่ายๆได้อย่างไร?“หยางเหว่ย! คุณอย่าถือสาเขาเลยนะ เขาอิจฉาคุณอย่างเห็นได้ชัด เราไม่เหมือนกับเขาเลย เราทุกคนเชื่อในตัวคุณนะ!” จางชุ่ยฮัวรีบส่อให้เห็นทัศนคติของเธอ“ใช่ๆๆ คุณหยางครับ เรื่องการเพิ่มทุนนั้นลืมไปไม่ได้นะ เมื่อกี้คุณได้สัญญากับเราแล้วนะ”ทุกคนต่างก็พูดคล้อยตามในขณะที่พวกเขาพูด ดวงตาของพวกเขาก็หันไปมองลู่เฉิน และพวกเขาต่างก็เริ่มดุร้ายขึ้น“ลู่เฉิน! ฉันเตือนคุณนะ อย่าขวางพวกเราไม่ให้รวย! ไม่อย่างนั้นฉันจะหยาบคายกับคุณแล้วนะ!”“นั่นนะสิ! ถ้าแกยังกล้าพูดเรื่องไร้สาระอีก แกก็ออกไปจากที่นี่ซะ!”ทุกคนต่างก็ดุด่าลู่เฉินขึ้นในความเห็นของพวกเขา ลู่เฉินจงใจใส่ร้ายหยางเหว่ย แลอยากขัดขวางวิธีการหาเงินของพวกเขาช่างเป็นคนใจดำจริงๆ!“พวกคุณเชื่อหยางเหว่ยขนาดนั้นเลยเหรอ? พวกคุณเคยคิดบ้างไหมว่าถ้าเขาโกหกจะทำยังไงดี?” ลู่เฉินขมวดคิ้วและถาม“มันไม่ใช่เกี่ยวกับคุณ! เราอยากทำอะไรก็ได้!” หลี่ห้าวขึงตาใส่เขา“ใช่! แม้ว่าเราจะถูกหลอก แต่เราเต็มใจทำมัน มันไม่เกี่ยว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 37
วันรุ่งขึ้น ช่วงเช้าตรู่ภายในวิลล่าเทียนหาวหม่าเทียนหาวในฐานะคนที่รวยเป็นอันดับหนึ่งในเมืองเจียงหลิง กำลังดื่มชาอย่างสบายๆ กับชายชราร่างผอมคนหนึ่ง“อาจารย์ฟางครับ ครั้งนี้น่าเสียดายจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นตื่นตัวเกินไปและจากไปก่อนที่ยาจะออกฤทธิ์ ไม่เช่นนั้น วันนี้ผมคงปราบเธอได้แล้ว!” หม่าเทียนหาวพูดด้วยความเสียดาย“คุณหม่าไม่ต้องกังวลหรอก เธอไม่สามารถแก้พิษที่ผมวางให้ ถ้าเธอไม่อยากตาย เธอต้องริเริ่มมาขอร้องคุณ จากนั้นคุณจะได้ลิ้มรสเธอตามสบายแล้วครับ”อาจารย์ฟางซึ่งเป็นชายชราร่างผอมคนนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้ม"จริงเหรอ? เยี่ยมมากเลย!" ดวงตาของหม่าเทียนหาวเป็นประกายเขาอยากจะได้ฉาวซวนเฟยซึ่งสวยเหมือนเป็นดอกกุหลาบที่มีหนามมาเป็นเวลานานแล้วพอเขาคิดว่าจะได้เล่นกับคนงามอันน่าทึ่งแบบนี้บนเตียงตามสบาย ใจเขาก็เต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้“คุณหม่าครับ...”ในเวลานี้ จู่ๆบอดี้การ์ดคนหนึ่งเดินก็เข้ามาและกระซิบในข้างหูของหม่าเทียนหาว“อะไรนะ? จ้าวหู่ตายแล้วเหรอ?!”หลังจากได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของหม่าเทียนหาวก็มืดลง "ใครเป็นคนทำ? กล้ามาแตะต้องคนของผมหรือ!"จ้าวหู่เป็นมือขวาของเขา ซึ่งทำเรื่องร้ายที่ลึก
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
