Share
บทที่148
Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่149
"แป๊ะ!"เสียงที่คมชัดเสียงหนึ่งมือของหลี่ชิงเหยาตบไปที่หน้าลู่เฉินอย่างหนักเนื่องจากใช้แรงมากเกินไป บาดแผลที่พันผ้าพันแผลบนมือเธอได้ฉีกขาดอีกครั้งเลือดทะลักออกมาตามซอกนิ้วลู่เฉินลูบใบหน้าที่แสบและยืนอยู่ที่เดิมอย่างเงียบ ๆ สีหน้าเขาไม่มีอารมณ์ใด ๆเขาสามารถยอมรับความเข้าใจผิดและการดูถูกได้ แต่ทนไม่ได้ภรรยาเก่าของเขาตบเขาเพื่อผู้ชายคนอื่น"ทำไม? ทำไมคุณถึงไม่ยอมสำนึกผิดและแก้ตัวใหม่ล่ะ?"หลี่ชิงเหยากัดฟัน เบ้าตาเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ทำท่าไม่พอใจเธอไม่เข้าใจว่าทำไมลู่เฉินถึงกลายเป็นแบบนี้ใจแคบ ขี้อิจฉาริษยา สร้างข่าวลือ แถมยังกินบนเรือนขี้บนหลังคาด้วยซ้ำนิสัยไม่ดีต่าง ๆ ล้วนรวมอยู่ในตัวเขาเธอจะใช้ตบนี้ ตีอีกฝ่ายให้ตื่น!"ฮึ่มๆ! ไอ้แก สู้กับกูเหรอ? แกยังอ่อนอยู่นิดหน่อย"เมื่อหลวี่ยวี่ถางมองดูคนสองคนที่กลายเป็นศัตรูกัน เขาก็อดหัวเราะเย็นชาไม่ได้แม้ฟันเขาจะหลุดไปสองซี่ แต่พอเขาเห็นหลี่ชิงเหยาออกหน้าแทนเขา และตบลู่เฉินไปหนึ่งทีในใจเขาก้หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะภูมิใจเล็กน้อย"ตีได้ดีมาก คนประเภทนี้ก็ควรถูกตี!" จางชุ่ยฮัวตาเป็นประกาย"ถูกต้อง! ไม่ให้บทเรียนเขาหน่อย เขาก็
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่150
เมื่อหลี่ชิงเหยาเดินโซเซกลับไปที่วอร์ด เธอก็เหมือนสูญเสียจิตวิญญาณไปสีหน้าเธอเหม่อลอย ดวงตาคู่นั้นไร้อารมณ์แม้กระทั่งเธอไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่ามือที่พันด้วยผ้าพันแผลของเธอยังคงมีเลือดไหลลงมาอยู่แววตาที่สิ้นหวังของลู่เฉินตอนที่เขาจากไปนั้น เหมือนมีดแทงเข้าที่หัวใจของเธออย่างรุนแรงเธอรู้ว่า เขาสองคนเดินไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ แล้วเมื่อก่อน เธอให้ความสำคัญกับอาชีพการงานเสมอ และมุ่งมั่นที่จะสร้างโลกใหม่เธอเลยมองข้ามสิ่งไปเยอะ และทิ้งของไปมากแต่ตั้งแต่วันหย่านั้น เธอก็ค่อย ๆ พบว่าปรากฎว่ายังมีอีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญกว่าอาชีพแต่น่าเสียดายที่เธอเข้าใจได้สายเกินไป"ลูก ฉันเพิ่งสอบถามมาแล้ว..."เมื่อจางชุ่ยฮัวเห็นหลี่ชิงเหยาเดินเข้าประตู เธอก็ใกล้ไปทันทีและอธิบายว่า "ไอ้ลู่เฉินคนนั้นแค่อ้างบารมีคนอื่นเท่านั้น เขาทำอะไรกับคุณหนูหม่าและขู่ด้วยชีวิตของเธอ ถึงจะบังคับให้ตระกูลหม่าก้มหัวลง ท้ายที่สุดแล้ว เขาแค่ใช้วิธีการที่ชั่วร้ายเท่านั้น""ถูกต้อง! ไอ้ลู่เฉินคนนี้ไร้ยางอายจริง ๆ เพื่อทำตัวเด่น ทำเรื่องที่น่ารังเกียจและไร้ยางอายทั้งนั้น!" หลี่ห้าวพูดเห็นด้วยในตอนแรก พวกเขารู้สึกประหลาด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่151
หลังจากกลับมที่โรงพยาบาลผิงอันลู่เฉินก็ดื่มเหล้าคนเดียว แก้วแล้วแก้วเล่า ไม่ได้หยุดเลยแม้ว่าสีหน้าเขาจะไร้อารมณ์ แต่ในใจเขาก็ใจร้อนเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ความรู้สึกสามปี บางที ถึงเวลาปล่อยวางแล้วจริง ๆ"คุณหมอ! คุณหมอ..."เมื่อลู่เฉินมึนเมาเล็กน้อย เสียงเคาะประตูที่เร่งรีบก็ดังขึ้นพอเขาเปิดประตูโรงพยาบาลออกมาดู ก็เห็นว่าข้างนอกมีสาวสวยสองคนยืนอยู่สาวคนหนึ่งในชุดขาว หน้าตาดูบริสุทธิ์และน่ารัก เหมือนนางฟ้าที่ลงมาจุติ บริสุทธิ์มากสาวอีกคนสวมชุดสู้สีดำ ใบหน้าประณีต เต็มไปด้วยความองอาจผึ่งผาย ดูเหมือนจะมีความรู้สึกที่ไม่แพ้ลูกผู้ชายแต่ตอนนี้เธอหน้าซีด ได้รับบาดเจ็บที่ท้องและเลือดไหลไม่หยุด"พี่คะ ขอถามหน่อยว่าคุณหมอที่นี่อยู่ไหมคะ? เพื่อนฉันได้รับบาดเจ็บและต้องการรักษาอย่างเร่งด่วนค่ะ!" สีหน้าของสาวในชุดขาววิตกกังวล"ผมก็คือหมอ เข้ามาเถอะ" ลู่เฉินหลีกทางให้"ขอบคุณค่ะพี่"สาวในชุดขาวรีบกล่าวขอบคุณซ้ำๆ แล้วหันไปหาคนรอบข้าง "พี่อวิ๋นคะ ฉันพยุงให้คุณเข้าไป""เดี๋ยวก่อน!"ต่งอวิ๋นขมวดคิ้ว "น้องเสวี่ย ตัวคนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นคนติดเหล้า ฉัน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่152
"ปัง!"เสียงระเบิดหนึ่งเสียงประตูโรงพยาบาล จู่ ๆ ก็ถูกคนเตะเปิดอย่างรุนแรงในขณะเดียวกันมี นักฆ่าที่สวมชุดดำใส่หน้ากาก 7-8 คนก็เข้ามาด้วยเจตนาฆ่า"ตายแล้ว พวกเขาไล่ตามมาแล้ว" สีหน้าของต่งอวิ๋นเปลี่ยนไปก่อนหน้านี้ถูกนักฆ่าซุ่มโจมตี ทั้งสมาชิกในทีมคุ้มกันเสียชีวิตไปหมดมีเพียงเธอเท่านั้นที่ปกป้องมู่หรงเสวี่ยให้วิ่งหนีไปเดิมที่เธอคิดว่าจะรอดไปได้ แต่ไม่คิดว่านักฆ่ากลุ่มนี้ยังไม่ยอมปล่อย"น้องเสวี่ย! เดี๋ยวฉันมาขวางพวกเขา คุณฉวยโอกาสวิ่งหนีไปจากทางประตูหลัง!" ต่งอวิ๋นเตือนด้วยเสียงต่ำ"พี่อวิ๋นคะ ถ้าฉันหนีไปแล้ว คุณจะตาย เป้าหมายของพวกเขาคือฉันเอง อย่างมากก็ให้พวกเขาจับฉันไปก็พอ" มู่หรงเสวี่ยหน้าซีด"น้องเสวี่ย! ในฐานะหัวหน้าผู้คุ้มกันของคุณ หน้าที่ของฉันก็คือการรักษาความปลอดภัยของคุณ เชื่อฟังนะ!"ต่งอวิ๋นขวางหน้าเธอด้วยสายตาที่หนักแน่น"ไม่ต้องแย่งกันแล้ว วันนี้พวกคุณไม่มีใครหนีไปได้หรอก"ชายหัวโล้นคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มที่ดุร้ายแตกต่างจากนักฆ่าคนอื่น ๆ คนนี้ไม่ได้สวมหน้ากากและมีลมปราณที่แข็งแกร่ง"เหลยเจียง?"ต่งอวิ๋นเบิกตากว้าง และทำหน้าเคร่งขรึมเมื่อเร็ว ๆ น
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่153
"ไอ้เด็ก แกกล้าพอจริง ๆ"หลังจากหัวเราะแล้ว สีหน้าของเหลยเจียงก็เย็นชาลงทันที "กูไม่ได้เห็นคนที่ไม่กลัวตายอย่างแกมานานแล้ว!""หยุดพูดเรื่องไร้สาระ รีบชดใช้เงิน" ลู่เฉินดูใจร้อนเล็กน้อยอารมณ์เขาไม่ดีอยู่แล้ว ยังพูดจู้จี้อยู่ กวนตีนจริงๆ"ฮ่าฮ่าฮ่า... กูว่าแกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาเลย!"เหลยเจียงยิ้มอย่างดุเดือดและทำท่ามือทันที "มาสิ! ขัดมือและเท้าของไอ้เด็กคนนี้ให้กู กูต้องดูว่าปากของเขาแข็งแค่ไหน!""ครับ!"นักฆ่าหลายคนที่อยู่ข้างหลังเขาไม่พูดสักคำ ถือมีดขึ้นก็ไปฟันกระบวนท่านั้นล้วนโหดเหี้ยมมาก เหมือนจะต้องฆ่าลู่เฉินให้ตายอย่างเด็ดขาด"เดี๋ยว คุณเพิ่งสัญญาว่าจะปล่อยเขาไปนะ!" มู่หรงเสวี่ยตะคอกอย่างอ่อนโยน"คุณหนูมู่หรงครับ ผมแค่สัญญาว่าจะไม่ฆ่าไอ้เด็กคนนี้ แต่เขาชอบรนหาที่ตาย งั้นก็อย่าโทษผมที่สอนบทเรียนเขาหน่อยเลย!" เหลยเจียงยิ้มยิงฟันแต่ในเวลาที่ทั้งสองคุยกันเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นอย่างกะทันหันนักฆ่าที่เพิ่งวิ่งไปข้างหน้า ยังไม่เข้าใกล้ลู่เฉินเลย ก็เหมือนถูกฟ้าผ่าพากันล้มลงกับพื้นไปแล้วพวกเขาชาไปทั้งตัวสักพัก และขยับตัวไม่ได้หลายคนมองอย่างตั้งใจ และพบว่า ไม่รู้ว่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่154
"แมลงคาถาเหรอ? คุณรู้ได้อย่างไร? หรือว่าคุณก็เข้าใจการคาถาด้วยหรือ?"ต่งอวิ๋นหันกลับมา ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความสงสัย"เข้าใจนิดหน่อย"ลู่เฉินพยักหน้า"มีแต่คนชั่วเท่านั้นที่จะเรียนรู้เวทมนตร์ คุณไม่ใช่คนดีจริง ๆ!"ทันใดนั้น ต่งอวิ๋นก็ยกมีดขึ้น ชี้ตรงไปที่ลู่เฉิน มีเจตนาฆ่ารุนแรงมาก "บอกมาสิ คุณเป็นใครกันแน่?""พี่อวิ๋นคะ! คุณทำอะไรอยู่ล่ะ? พี่เขาเป็นผู้ช่วยชีวิตเรานะ!" มู่หรงเสวี่ยรีบขวางหน้าไว้"น้องเสวี่ย! หลีกทางไป! คนนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ ฉันต้องตรวจสอบอย่างละเอียด!" ต่งอวิ๋นหนักแน่น"ก่อนที่จะตรวจสอบผม ผมคิดว่าคุณควรไปตรวจสอบสมองของคุณจริง ๆ"ลู่เฉินแตะที่ขมับกี่ครั้ง “คุณรู้หรือไม่ว่า เวทมนตร์ก็สามารถใช้รักษาโรคและช่วยชีวิตคนได้ด้วย? แม้ว่าผมจะไม่ตัดออกว่ามีคนชั่วร้ายอยู่ข้างใน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะเลว มันขึ้นอยู่กับนิสัยของผู้ใช้เป็นหลักอีกอย่าง ที่คุณเรียกว่าเป็นสำนักที่มีชื่อเสียงและอิทธิพลนั้น ได้ทำสิ่งเลวร้ายน้อยกว่าหรือ ? การปล้นบ้านเรือน การข่มขืนผู้หญิง นับไม่ถ้วนเลย""ไร้สาระ! ฉันว่าคุณกําลังเถียงอย่างข้างๆ คูๆ!" ต่งอวิ๋นตะคอก"เถียงอย่างข้างๆ คูๆ?"ล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่155
วันรุ่งขึ้น ตอนเช้า"ก๊อกๆๆ..."ลู่เฉินถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงเคาะประตูครั้นเขาเปิดประตู ก็เห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างนอกนั้นเป็นหวางป่ายโซ่"นายกสมาคมหวางครับ เช้าอย่างนี้ มีเรื่องอะไรหรอกครับ?" ลู่เฉินหาวไปหนึ่งที"คุณลู่ครับ มีข่าวดี!"หวางป่ายโซ่พูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นว่า "ยาวิเศษสุดยอด'ลูกดำแดง'ที่ท่านต้องการ ได้รู้ที่อยู่แล้วครับ""ลูกดำแดง?"ลู่เฉินกระปรี้กระเปร่าทันที "คุณแน่ใจเหรอ?"ลูกดำแดงหายากมาเป็นร้อยปี เช่นเดียวกับยาวิเศษสุดยอดอื่น ๆ ล้วนเป็นสมบัติที่หายากมากถ้าเขาสามารถรับลูกดำแดงได้ งั้นแค่ต้องการสมุนไพรวิเศษสามต้นสุดท้าย เขาก็สามารถกลั่นยาเม็ดยืดอายุได้แล้ว"แน่ใจแน่นอนเลยครับ!"หวางป่ายโซ่พยักหน้าอย่างหนัก "ลูกดำแดงเดิมเป็นสมบัติของหุบเขาราชายา แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ มันถูกซื้อไปในราคาสูง และบุคคลนี้อาศัยอยู่ในวิลล่าชิงอวิ๋นชั่วคราวพอดี!""โอ้? เป็นใครล่ะ?" ลู่เฉินยักคิ้ว"มู่หรงเฉิงของตระกูลมู่หรง" หวางป่ายโซ่กล่าว"มู่หรงเฉิง? เขาจะเอาลูกดำแดงไปทำอะไร?" ลู่เฉินหรี่ตาเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นมู่หรงเฉิงมาก่อน แต่ในความเป็นจริง เขากับตระกูลมู่หรงก็ถือว่าม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่156
"อะไรนะ? เป็นแบบนี้ได้อย่างไร?"สีหน้าของมู่หรงเฉิงเปลี่ยนไป เขาลุกขึ้นมาทันที"ฉัน...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ตอนเช้าเพิ่งปลุกคุณหนูตื่นนอน ก็พบว่าเธอหมดสติแล้ว ตัวเย็นไปหมดแล้ว" สาวใช้เครียดมากก่อนที่เธอจะพูดจบ มู่หรงเฉิงและต่งยวี่หลานก็ออกไปแล้วและรีบไปที่ห้องของลูกสาวอย่างรวดเร็วแต่ เมื่อเข้าประตูไปดู ทั้งคู่ก็ตกใจพวกเขาเห็นว่ามู่หรงเสวี่ยกําลังนอนอยู่บนเตียงหยกร้อนละอุอย่างเงียบ ๆเตียงหยกที่เป็นสีแดงและอบอุ่นในตอนแรก ตอนนี้ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งชั้นหนึ่งแล้วส่วนมู่หรงเสวี่ย หน้าซีด แขนขาทั้งสี่แข็งทื่อ คิ้วและผมเธอเป็นน้ำค้างแข็งผิวกายเธอยังปล่อยหมอกสีขาวอยู่มองแวบแรกดูเหมือนว่าเธอเพิ่งถูกขุดออกมาจากถ้ำน้ำแข็ง"ลูก!"ต่งยวี่หลานตื่นตระหนกและรีบพุ่งเข้าไป ทั้งถูมือและหายใจ พยายามให้ความอบอุ่นแก่ลูกสาวของเธอ"ตายแล้ว!"สีหน้าของมู่หรงเฉิงมืดครึ้ม เขาเดินไปจับชีพจร อ่อนแรงมากลมหายใจก็เหมือนจะไม่มี ราวกับว่าเธอจะเสียชีวิตได้ตลอดเวลามู่หรงเฉิงไม่ทันคิดมาก เขารีบส่งกำลังภายในเข้าไปในร่างกายของลูกสาวในไม่ช้า น้ำแข็งรอบ ๆ ก็เริ่มจางหายไปแต่ร่างกายของมู่หรงเสวี่ยยังคง
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
