เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 941
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 942
เวลาผ่านไปทีละนิดในไม่ช้า ทั้งประตูวิลล่าเฟิงหยวี่ ก็เต็มไปด้วยผู้คนแล้วมองไปรอบ ๆ เป็นสีดําหมด มีคนนับพันคนคนที่ควรมาถึง หรือไม่ควรมาถึง ล้วนมาถึงหมดแล้วบางคนมาลงโทษ บางคนมาดูเรื่องตลก บางคนมาร่วมสนุก ส่วนบางคนก็มีความสุบบนความโชคร้ายของคนอื่นหลายคนรู้ดีในใจว่า ถ้าลู่เฉินผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ อนาคตจะก้าวหน้าอย่างราบรื่นแน่นอนถ้าในทางตรงกันข้าม อัจฉริยะคนหนึ่งก็จะตายเพราะเรื่องนี้"ลู่เฉิน เรารู้ว่าคุณอยู่ข้างใน เวลาเจ็ดวันถึงแล้ว รีบออกมารับความตายเถอะ"หลังจากรออยู่ครู่หนึ่ง ตระกูลหวงฝู่ก็ส่งเสียงก่อน"เอี๊ยดอ๊าด!"ในเวลานี้ประตูเปิดออกอย่างช้า ๆลู่เฉินพาคนไม่กี่คนเดินออกมาอย่างสบาย"อ้อ วันนี้คนมาเยอะขนาดนี้หรือ? คึกคักจังเลย"ลู่เฉินมองไปรอบ ๆ ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยมากมาย"หยุดเสแสร้งได้แล้ว คุณฆ่าคุณปู่ของผมไป วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!" หวงฝู่สงก้าวร้าวมาก"ถูกต้อง! หัวหน้าเหลยมีความเมตตา ให้คุณมีชีวิตอยู่อีกเจ็ดวัน แต่ในที่สุดคุณก็ไม่สามารถหลบหนีจากความตายได้!" หลายคนก็โห่ร้องตามด้านหนึ่ง พวกเขาชื่นชมหวงฝู่หลงเถิง อีกด้านหนึ่งก็อิจฉาลู่เฉินที่เป็นการฝึกร่างข
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 943
พอคําพูดนี้พูดออกมา หลายคนก็กระซิบกระซาบกันมีทั้งความประหลาดใจ ความสงสัย แต่เป็นความไม่เชื่อมากกว่า"ไร้สาระ! พ่อผมจิตใจเปิดเผยบริสุทธิ์มาตลอดชีวิต จะทําเรื่องบ้าแบบนี้ได้ยังไง?" หวงฝู่สงตะคอกอย่างเฉียบขาด“ลู่เฉิน！”"ลู่เฉิน ผมเตือนคุณว่าอย่าพูดเรื่องไร้สาระนี้!"หวงฝู่ชุนทำสีหน้าบึ่ง "คุณฆ่าพ่อผมตาย ตอนนี้จะใส่ร้ายน้องชายผมอีก มีเจตนาร้ายจริง ๆ""จะเป็นการใส่ร้ายหรือเปล่า ให้หวงฝู่ชิวบอกกับพวกคุณเอง"ลู่เฉินดึงผ้าที่ยัดอยู่ในปากของหวงฝู่ชิวออก แล้วเตะอีกฝ่ายหนึ่งที "เล่าเรื่องเมื่อคืนให้ทุกคนฟังเถอะ""พี่ใหญ่ ช่วยผมด้วย ช่วยผมด้วย"เมื่อหวงฝู่ชิวอ้าปาก เขาก็ตะโกนขึ้นมาทันที "หลังจากชายคนนี้มัดผมไว้ ก็ทรมานผมต่าง ๆ และยังพูดคําขู่ต่าง ๆ เพื่อให้ผมรับบาปแทน มิฉะนั้นจะฆ่าทั้งครอบครัวของผม พี่ใหญ่ คุณต้องตัดสินใจแทนผมนะ""ไอ้สัตว์! คาดไม่ถึงว่าคุณจะกล้าเล่นลูกไม้!"เหล่าจางโกรธแล้ว เขายกมือขึ้นและพร้อมจะตี แต่ถูกลู่เฉินขวางไว้สถานการณ์ตอนนี้ ถ้าลงมือ ก็ยิ่งอธิบายให้ชัดไม่ได้แล้ว"ลู่เฉิน! คุณกล้าหาญจริง ๆ รีบปล่อยน้องสามของผมไป" หวงฝู่ชุนตําหนิอย่างโกรธเคือง"ปล่อยคน! ไม่งั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 944
"บูม..."เมื่อมองไปที่หัวที่ตกลงมาของหวงฝู่ชิว ผู้ชมก็เงียบกริบเสียงโห่ร้องและความโกรธที่เมื่อกี้ได้หายไปอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้เหลยว่านจุนตกตะลึงไปแล้วซูหงถูก็อึ้งไปด้วยตระกูลหวงฝู่ วังยี่วหนวี่ สำนักสวนอู่ นิกายยินหยาง วัดต้าเปย แก๊งเจิ้นหุนและนักสู้ทั้งหมดในที่เกิดเหตุต่างก็ตกตะลึงทุกคนเบิกตากว้างและทําหน้าไม่กล้าเชื่อไม่มีใครคาดคิดว่าลู่เฉินจะโหดร้ายขนาดนี้ตัดหวงฝู่ชิวโดยตรงต่อหน้าตระกูลหวงฝู่ ต่อหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ภาคเหนือและใต้ และต่อหน้าหลายนิกายไม่มีเหตุผล ไม่มีคําอธิบาย ง่ายและตรงไปตรงมาเหมือนการฆ่าสุนัข บูม!หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ที่เกิดเหตุก็โกลาหล"ลู่เฉิน! คุณกล้าที่จะฆ่าคนในที่สาธารณะได้อย่างไร? ใจกล้าจริง ๆ!""ฆ่าปิดปาก นี่กําลังฆ่าปิดปากอยู่นะ""การกระทําที่ผิดศีลธรรมเช่นนี้ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย!""ฆ่าเขาไป แก้แค้นให้หัวหน้าเก่า ล้างความอัปยศอดสูให้ตระกูลหวงฝู่"“......”ทุกคนด่า ตะโกนด้วยความโกรธเรื่อยๆมีความผิดหนักมากอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งเพิ่มความผิดมากขึ้นขยะของยุทธภพที่ชั่วร้ายเช่นนี้ แม้พระเจ้าก็ให้อภัยไม่ได้เลยต้องกำจัดไปถึงจะวาง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 945
"ทุกคนได้เห็นใช่ไหม?"ลู่เฉินมองไปรอบ ๆ พูดด้วยสีหน้าเฉยเมย "หวงฝู่ชิวถูกครอบงำด้วยลาภยศจนหน้ามืดตามัว เพื่อขึ้นสู่อํานาจ เขาไม่ลังเลที่จะฆ่าพ่อผู้ให้กําเนิดของเขาไป ไอ้สัตว์แบบนี้ ฆ่าได้หรือไม่? ควรฆ่าหรือไม่?!"ประโยคนี้ ถานจนทุกคนเงียบกริบตระกูลหวงฝู่ที่เพิ่งโกรธจัด ตอนนี้ก็เงียบไปอย่างสิ้นเชิงหวงฝู่ชุนทำหน้ามืดมน สีหน้าดูแย่มากส่วนหวงฝู่สงก็ยืนอึ้งอยู่ที่เดิม และพึมพํากับตัวเองว่า “เป็นแบบนี้ได้อย่างไร? พ่อผมจะเป็นฆาตกรที่ฆ่าคุณปู่ได้อย่างไร? ไม่... เป็นไปไม่ได้!"เขาไม่กล้าเชื่อจริง ๆ ว่าพ่อของเขาจะทําเรื่องผิดศีลธรรมเช่นนี้เพื่ออำนาจ เพื่อฐานะ แม้แต่เครือญาติก็ไม่สนใจบ้าจริง ๆ"ผมยังคิดว่าลู่เฉินเป็นฆาตกร ไม่คิดว่าตระกูลหวงฝู่จะมีหนอนบ่อนไส้""แม้แต่พ่อตัวเองก็ฆ่าไป เป็นไอ้สัตว์จริง ๆ""รู้หน้าไม่รู้ใจเลย ใครจะไปคิดว่าท่านสามที่เพื่อความยุติธรรม ใช้เงินของตัวเองมาช่วยเหลือผู้อื่นในวันธรรมดา จะน่าเกลียดขนาดนี้เลย?"ทุกคนเริ่มกระซิบกระซาบและวิจารณ์กันชั่วขณะหนึ่ง ตระกูลหวงฝู่กลับกลายเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์จากสาธารณชน"เดี๋ยวก่อน!"ในเวลานี้ ไป๋ซิ่วก็ออ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่946
"อะไรนะ หวงฝู่ชุนเหรอ"พอคําพูดนี้พูดออกมา ทุกคนก็ตกใจ สายตาก็กวาดไปที่ตําแหน่งของตระกูลหวงฝู่พร้อมกัน"ไม่ใช่มั้ง? หวงฝู่ชุนเป็นคนซื่อตรงและใจดีมาก จะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้อย่างไร?""ฉันก็คิดว่ามันไม่น่าเป็นไปได้ หวงฝู่ชุนเป็นสุภาพบุรุษที่ได้รับการยอมรับจากทุกคน ที่ใครเห็นก็ต้องพูดว่าเป็นคนดี""เข้าใจผิดแล้วหรือ?"ทุกคนเริ่มวิจารณ์กันในสี่คนที่โดดเด่นของตระกูลหวงฝู่ หวงฝู่ชุนมีชื่อเสียงที่ดีที่สุด ในปกติเขาได้ทำความดีมากมาย กล้าหาญและชอบธรรม ได้ช่วยเหลือผู้คนมากมายแม้แต่ขอทานมาที่บ้าน เขาก็จะปฏิบัติด้วยมารยาทบุคลิกแบบนี้ ไม่ต้องสงสัยเลย"ไร้สาระจริงๆ!"หวงฝู่ชุนตกตะลึงก่อน แล้วแสดงความโกรธตาม "ลู่เฉิน! ผมไม่มีความอยุติธรรมและไม่มีความแค้นอะไรกับคุณ ทำไมคุณถึงใส่ร้ายผม?""ใส่ร้ายเหรอ"ลู่เฉินหัวเราะเย็นชา "จะเป็นการใส่ร้ายหรือไม่ ผมเชื่อว่าคุณรู้ดีในใจ หวงฝู่ชิวเป็นเพียงคนที่มุทะลุ กล้าที่จะเสี่ยงแต่ไม่มีกลยุทธ์อะไร วางแผนจะลอบสังหารท่านหัวหน้าเก่า แล้วใส่ร้ายผม เขายังไม่มีความสามารถนี้เลย"ตั้งแต่ตอนที่หวงฝู่ชิวติดกับดักจนถึงตอนที่เขาสารภาพด้วยตัวเอง การแสดงออกทั้งห
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่947
"หัวหน้าเหลย จดหมายมันปลอมแปลงได้นะ"หวงฝู่ชุนพูดอย่างสงบว่า "แค่หาปรมาจารย์ด้ายพู่กันจีน คัดลอกลายมือ แล้วปลอมแปลงจดหมายฉบับหนึ่งออก มันไม่นับเป็นอะไรเลย""ถูกต้อง! ใครจะรู้ว่าคุณตั้งใจใส่ร้ายหรือเปล่า" ทุกคนในตระกูลหวงฝู่ยังคงสนับสนุนต่อไป"หวงฝู่ชุน ผมประเมินคุณต่ําเกินไปจริง ๆ เรื่องมาถึงตอนนี้แล้ว คุณยังกล้าพูดเล่นลิ้นอีกเหรอ ได้ ในเมื่อคุณดื้อรั้น ผมจะทำให้คุณยอมแพ้อย่างเต็มใจ"ระหว่างพูด ลู่เฉินจู่ๆ ก็ตบมือจากนั้น ศิษย์แก๊งฉีหลิงก็แยกย้ายกันหลีกทางให้ระหว่างนั้น ชายชราที่มีหนวดขาวและคิ้วขาวคนหนึ่งเดินออกมาอย่างเชิดหน้าชูตาเมื่อเห็นชายชราแล้ว ทุกคนก็เหมือนถูกฟ้าผ่า และยืนอึ้งอยู่ที่เดิมเพราะชายชราไม่ใช่ใครคนอื่น แต่เป็นหัวหน้าเก่าที่เสียชีวิตไปแล้ว - หวงฝู่หลงเถิง"เป็น...เป็นไปได้อย่างไร หัวหน้าเก่าตายไปแล้วไม่ใช่หรือ""พระเจ้า กลางวันแสกๆนี้คงไม่ได้เจอผีแล้วใช่ไหม""เกิดอะไรขึ้น หรือว่าตายแล้วก็สามารถฟื้นคืนชีพได้"ทุกคนตกใจ และถอยหลังสองก้าวพร้อมกัน ทำท่าดูเหมือนได้เจอผีเป็นที่ทราบกันดีว่าหวงฝู่หลงเถิงเสียชีวิตไปเมื่อเจ็ดวันก่อน และศพถูกฝังไปแล้ว หลายคนเคยเห็
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่948
หลังจากคํารามเสร็จ หวงฝู่ชุนก็นั่งลงกับพื้นโดยตรงด้วยส่งเสียง "บัง"ฃบนใบหน้าที่บิดเบี้ยวนั้น เต็มไปด้วยอารมณ์เชิงลบต่างๆฃความโกรธ ความเกลียดชัง อิจฉาริษยา ความบ้าคลั่ง และความไม่เต็มใจที่แข็งแรงเขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่ทำได้อย่างสมบูรณ์แบบและไม่มีข้อบกพร่องแม้แต่น้อยเลยตราบใดที่ฆ่าหวงฝู่หลงเถิงไป เขาก็สามารถสืบทอดตำแหน่งได้อย่างราบรื่น ตั้งแต่นั้นมาเขาจะผูกขาดอํานาจและเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระเต็มที่แต่ไม่ว่าคนจะฉลาดแค่ไหน ก็ไม่สามารถเอาชนะพระประสงค์ของพระเจ้าได้ แม้ว่าเขาจะทำทุกวิถีทาง แต่ในที่สุดฝันก็สลายตั้งแต่วินาทีที่เขาวางแผนที่จะขึ้นสู่อํานาจ ก็ถูกกําหนดให้มีผลลัพธ์เพียงสองอย่างเท่านั้นถ้าไม่ประสบความสำเร็จในการไปถึงจุดสูงสุด และถูกผู้คนนับไม่ถ้วนชื่นชม ก็ตกลงไปในเหวลึกจนแตกเป็นชิ้นๆน่าเสียดายที่เขาพ่ายแพ้ไปแล้วหวงฝู่หลงเถิงยังไม่ตาย แผนการทั้งหมดของเขา ล้วนไร้ประโยชน์แต่เขา ไม่เต็มใจจริง ๆ นะเหลือแค่อีกก้าวเดียว แค่อีกก้าวเดียวก็จะนอนสบายโดยไม่มีห่วงได้แล้วทำไม?"ไม่คิดว่าหวงฝู่ชุนจะเป็นตัวการอยู่เบื้องหลังต่างหาก ใจคนมันชั่วร้ายยจริง ๆ"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่949
เหลือแค่คนของเหลยว่านจุนยังอยู่ที่เดิม"ว่านจุน คุณจะอยู่ที่นี่ทำไม? กลับไปเถอะ"หวงฝู่หลงเถิงพูดเบาๆเหลยว่านจุนไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ หลังจากกวาดไปแวบหนึ่ง สายตาก็จ้องไปที่ลู่เฉินอีกครั้ง "น้องลู่ คนนี้คุณได้เชิญมาจากไหน""อืม คุณพูดบ้าอะไรเนี่ย"หวงฝู่หลงเถิงขมวดคิ้ว ไม่พอใจเล็กน้อย"ทำไม? จะต้องแกล้งต่อไปเหรอ"สีหน้าของเหลยว่านจุนเริ่มเย็นลง"กําเริบเสิบสาน! พูดแบบนี้กับอาจารย์ของคุณได้อย่างไร ไม่มีมารยาทจริง ๆ!"หวงฝู่หลงเถิงตําหนิอย่างโกรธเคือง"ฮึ่ม! ให้ผมดูว่าคุณเป็นมนุษย์หรือผีกันแน่?"เหลยว่านจุนส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา และลงมืออย่างกะทันหัน จับไปที่ใบหน้าของหวงฝู่หลงเถิงหวงฝู่หลงเถิงขมวดคิ้วและถอยหลังอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่สามารถหลบได้เลยเมื่อเห็นว่ากําลังจะถูกจับ ลู่เฉินก็ขวางอยู่ข้างหน้าอย่างกะทันหัน และกล่าวว่า "หัวหน้าเหลยครับ โปรดอ้อมมือด้วยครับ มีอะไรก็พูดดีๆครับ""พวกกบฏ! คุณกล้าลงมือกับอาจารย์ได้อย่างไร มันผิดศีลธรรมจริง ๆ!" บนหน้าของหวงฝู่หลงเถิงเต็มไปด้วยความโกรธแค้น"พอแล้ว เลิกเสแสร้งได้แล้ว หัวหน้าเหลยได้เห็นออกแล้ว"ลู่เฉินเหลือบมองไปข้างหลังและมีควา
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
