บทที่ 928

เมื่อมองไปที่แก้วไวน์ที่แตก ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

ไม่มีใครคาดคิดได้ว่าลู่เฉินจะกลับมา

และไม่ทําแก้วไวน์ของหลิ่วเยี่ยนหนานตกโดยไม่พูดอะไร

"เฮ่ย คุณทําอะไรอยู่? คุณบ้าไปแล้วหรือ?"

หลังจากตกตะลึงไปครู่หนึ่ง หลิ่วเยี่ยนหนานก็ลุกขึ้นโดยตรง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ

เพิ่งโดนตบ ปวดแสบที่หลังมือ แถมบวมไปเล็กน้อย

"กําเริบเสิบสาน กล้ารุกรานพี่เยี่ยนหนาน คุณใจกล้าจริง ๆ"

ทุกคนตําหนิอย่างโกรธ และเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

"ไอ้เด็กน้อย วันนี้ถ้าคุณไม่ให้คําอธิบาย กลัวว่าจะเดินออกจากประตูนี้ไม่ได้แล้ว!"

ฉู่เจี๋ยค่อย ๆ ลุกขึ้น ลมปราณอันทรงพลัง ค่อย ๆ ปลดปล่อยออกมา

"ในไวน์ถูกวางยาพิษ ผมกําลังช่วยชีวิตพวกคุณอยู่"

ลู่เฉินตอบอย่างเย้นชา

"วางยาพิษ?"

เมื่อคําพูดนี้พูดออกมา ทุกคนก็มองหน้ากันและสงสัย

พวกเขายังคิดว่าลู่เฉินจงใจแก้แค้น โดยไม่คิดว่าจะพูดประโยคอย่างนี้ออกมา

"ฮึ่ม! คุณบอกว่าถูกวางยาพิษก็เป็นอย่างงั้นเหรอ? ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าคุณโกหกหรือเปล่า?" หลิ่วเยี่ยนหนานตะโกนอย่างแรง

เธอขี้สงสัยมาตลอด ย่อมไม่เชื่อคําพูดของเขาง่าย ๆ

ลู่เฉินไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ แต่หยิบเข็มเงินออกมาแ