บทที่ 931

"ขวางซืออะไร ผมว่าเป็นหมาบ้าถึงจะใช่"

"ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ที่วันนี้เจอคุณฉู่ คุณก็ต้องตาย!"

หนุ่มสาวหลายคนเริ่มตะโกนขึ้น

การแสดงของฉู่เจี๋ยในเมื่อกี้ พวกเขาเห็นอยู่ในสายตามาหมด นักฆ่าที่ถือปืนหลายคน พอเผชิญหน้าครั้งเดียวก็ตายไปแล้ว

นับประสาอะไรกับเป็นผู้ชายที่มือเปล่าคนหนึ่ง?

"เห็นได้ชัดว่าคนนี้เป็นนักสู้ประเภทพลัง ต้องสู้แบบเกินความคาดหมายของเขา จัดการการต่อสู้โดยเร็วที่สุด"

ฉู่เจี๋ยกวาดสายตาไปมองขึ้นและลง แล้วตัดสินใจอย่างรวดเร็ว

เห็นเพียงเข่าทั้งสองข้างของเขางอเล็กน้อย เริ่มสะสมกำลังอย่างช้า ๆ

จากนั้นก็กระทืบเท้าอย่างแรง ตัวเขาก็ดีดตัวออกไปทันทีเหมือนกระสุนปืนใหญ่ที่ยิงออก

"หมัดเร็วสู้สายฟ้า!"

ฉู่เจี๋ยตะโกนเสียงดัง กำลังภายในในร่างกายก็ระเบิดออกมาทันที ต่อยไปที่ขวางซืออย่างแรง

"บูม!"

เกิดเสียงอึก กำปั้นเหล็กของฉู่เจี๋ยชกเข้าที่ท้องขวางซืออย่างแรง

แต่ขวางซือไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ นิ่งเหมือนภูเขา

ราวกับไม่ได้รับการทำร้ายแต่อย่างใด

"แค่นี้เหรอ"

ขวางซือกอดอก มองลงไปที่ฉู่เจี๋ย ยิ้มอย่างเย็นชา "จั๊กจี้ให้ผมหรือ?"

"ฮ๊ะ?"

ฉู่เจี๋ยถึงกับแข็งทื่อทันที

เขาเบ