Share

บทที่ 787

ทุกคนต่างยกนิ้วให้

“ว่าไง จะยอมไหม”

ศิษย์พี่สามกรอกสายตากลับมองดูลู่เฉินและคนอื่นๆ อย่างยั่วยุ:“ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าอะไรที่เรียกว่าวิธีเคลื่อนไหวร่างกาย หลังจากนี้ตั้งใจเรียนนะ!”

“ไอ้หนุ่ม กลัวแล้วใช่ไหมล่ะ ภายในหนึ่งนาทีก็ผ่านด่าน ทำได้หรือเปล่า”ชายร่างกำยำใบหน้าภาคภูมิใจ

“ถูกต้อง ในด้านของวิธีการเคลื่อนไหวร่างกาย ศิษย์พี่สามของฉันยอมรับที่สอง แต่ในนี้ไม่มีใครกล้ายอมรับว่าได้ที่หนึ่ง!”หญิงสาวอ้วนท้วมโอ้อวดกำลัง

ทั้งสองคนเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย อาศัยความสามารถของคนอื่นเที่ยวรังคุณคนอื่นไปเรื่อย

“ข้ามกองดอกบ๊วยทั้งผืน ใช้เวลานานขนาดนี้เลยหรอ พวกคุณภาคภูมิใจอะไร”ลู่เฉินไม่มีคำจะพูด

แค่หลบหลีกอาวะไม่กี่เนินก็ทำเป็นโม้ใหญ่ ช่างไม่เคยเห็นโลกเลยจริงๆ

“โย่โฮ ฟังคำนี้ของคุณ ดูเหมือนจะไม่ยอม มามามา ถ้าเก่งก็ลองดู ผมจะคอยดู คุณจะเก่งสักแค่ไหนกัน!”ชายร่างกำยำกล่าว

“เหอะ ปากเก่งขนาดนั้น ขึ้นไปสิ ไปหลบอยู่ข้างหลังทำไม คอหอเป็นเต่าหรอ”หญิงสาวอ้วนท้วมเริ่มประชดประชัน

เขาไม่เชื่อว่าจะมีคนที่มีทักษะวิธีการเคลื่อนไหวตัวที่สูงกว่าศิษย์พี่สามของเขา

“ช่างเป็นกบในกะลาจริงๆ”

ลู่เฉินส่ายหัวแล้วส
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status