บทที่ 636

ในเวลานี้ หวังฝู่หลงที่เงียบมาตลอด ในที่สุดก็พูดขึ้นว่า "“หัวหน้าตระกูลต่ง กฎต้องเป็นกฎ ตอนนี้คุณอยู่ในวงแหวน ชีวิตหรือความตายขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณเอง”"

"แต่ลูกของฉัน..."

ต่งฉางเหิงกำลังจะปฏิเสธ แต่หวงฟู่หลงมองเขาอย่างเย็นชา "อะไรนะ คุณกล้าที่จะถูกผู้คนประณามงั้นสิ"

"ไม่กล้า"

ต่งฉางเหิงกัดฟันและทำได้เพียงก้มศีรษะลง

สถานะของ หวงฟู่หลงนั้นยิ่งใหญ่มาก ตระกูลต่งตามหลังเขามากในแง่ของศักดิ์ศรีและอำนาจของครอบครัว

“หัวหน้าต่ง พาลูกชายของคุณไปที่หุบเขาโอสถราชายา หากคุณสามารถขอให้ราชายาช่วยได้ อาจรอด” หวงฟู่หลงเตือน

" เตรียมรถให้เร็ว!"

เมื่อตั้งสติได้ ต่งฉางเหิงก็ไม่กล้าลังเล รีบอุ้มลูกชายวิ่งออกจากสนามเวที

ทุกคนในตระกูลต่ง พากันติดตามอย่างใกล้ชิด

เมื่อเทียบกับการแก้แค้นแล้ว เวลานี้เป็นการรักษาบาดแผลที่สําคัญที่สุดจริง ๆ

“น้องชาย ขอฉันพูดด้วยสักครู่ได้ไหม”

หวงฝูหลงหันไปมองลู่เฉินด้วยรอยยิ้ม

"เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ"

ลู่เฉิน พยักหน้าแล้วเดินตาม หวงฝูหลงและออกจากประตูด้วยกัน

ทันทีที่คนออกไปไม่กี่คน ภาพนั้นก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที

กระซิบกระซาบกันทีละคน พูดคุยกันไปมา

"การต่