Share
บทที่ 639
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 640
“หลักฐาน มันอยู่ที่ไหน” หลี่ชิงเหยาตกใจ"ฉันพกติดตัวไปด้วย"ดูเหมือนว่าลู่เฉินจะเตรียมพร้อมแล้ว และแสดงหลักฐานสองชิ้น "นี่คือรายงานการชันสูตรศพ ซึ่งสามารถพิสูจน์ได้ว่าการตายของหลี่ฮ่าวเกิดจากการวางยาพิษ และเข็มสีดำนี้เป็นอาวุธสังหาร" "ฮะ?"หลี่ชิงเหยาค่อนข้างแปลกใจและเริ่มตรวจสอบอย่างละเอียด"ถ้าคุณไม่เชื่อผม หาคนมาทดสอบด้วยตัวเองก็ได้" ลู่เฉินเสริมอีกประโยคหนึ่งแม้ว่าจะมีหลักฐานแต่ไม่พบฆาตกรและยังยากที่จะโน้มน้าวใจ"ไม่ต้องหรอก ฉันเชื่อคุณ"หลี่ชิงเหยาพูดด้วยใบหน้าที่ซับซ้อน: "อันที่จริง ฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่ฆาตกร เรื่องนี้เป็นเพียงความเข้าใจผิดตั้งแต่ต้นจนจบ" "คุณคิดแบบนี้ได้ก็ดีมากแล้ว" ลู่เฉินยิ้มเล็กน้อย"ขอโทษนะคะ ก่อนหน้านี้ฉันเข้าใจคุณผิด แต่โปรดเข้าใจฉันด้วย ฉันช่วยอะไรไม่ได้จริงๆการเสียชีวิตของน้องชาย ทำให้ฉันทรมาน สับสน ไม่รู้จะทำยังไงเลยฉันกลัวมาก กลัวที่จะสูญเสียไปพร้อมกับคุณ กลัวว่าเราสองคนจะกลายเป็นศัตรูกัน กลัวอยู่คนเดียว โดดเดี่ยวและไม่มีที่พึ่ง ฉัน..."พูดพลาง ดวงตาของหลี่ชิงเหยาก็แดงก่ำและเริ่มก้มหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นน้ำตาที่ไหลนั้นทำให้รู้สึกว่าเธ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 641
"คุณ คุณทําอะไร！"สีหน้าของหลี่ชิงเหยาได้เปลี่ยนไปและเริ่มต่อสู้อย่างบ้าคลั่งหน้าอกทั้งสองข้างส่ายไปส่ายมา ยิ่งทำให้ดึงดูดใจผู้คน"คุณชอบเล่นไม่ใช่หรอ งั้นผมจะอยู่เป็นเพื่อนจนถึงที่สุด!" ลู่เฉินสีหน้าเย็นชา"คุณมันคนบ้า แล้วยังไม่รีบหยุดอีก!" หลี่ชิงเหยาตะโกนด้วยความโกรธ“ยังแสดงอยู่อีกหรอ หนังหน้าของเธอมันหลุดไปหมดแล้ว ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ？” ลู่เฉินพูด"ห๊ะ?"หลี่ชิงเหยาหรี่ตาลงและเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าโดยไม่รู้ตัวแต่สัมผัสได้เพียงด้านเดียว เธอก็รับรู้ได้อย่างรวดเร็วไม่ว่าใบหน้าจะเสียหายหรือไม่นั้น การกระทำของตนเช่นนี้ก็มีรอยตำหนิ"ฉันก็ว่าการแสดงของฉันก็ไม่เลวนะ แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะมองออกได้เร็วขนาดนี้"พอถูกเปิดโปงแล้ว "หลี่ชิงเหยา" ก็ไม่ได้ซ่อนอีกต่อไป เอื้อมมือไปที่หูและกระชากอย่างแรงหน้ากากหนังมนุษย์ ก็ถูกฉีกออกมาอย่างรวดเร็วหลี่ชิงเหยาได้หายตัวไปแล้ว แต่กลับถูกแทนที่ด้วยใบหน้าของผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่งใบหน้าผู้หญิงไม่เลวเลยทีเดียว เพียงแค่สีหน้าซีดเซียวเหมือนคนป่วยไปหน่อยโดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น มันดุร้าย น่ากลัว ที่เป็นต้นฉบับของผู้หญิงที่ร้ายกาจ"คุณเป็นใครหรอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 642
กลุ่มผู้หญิงสวมหน้ากากชักมีดจ่อที่คอของหลี่ชิงเหยาคมมีดกรีดลงบนผิวหนังจนเลือดไหลออกมาท่าทางนั้น ขอเพียงแค่ลู่เฉินขยับตัว หลี่ชิงเหยาต้องตายลงในที่นี้ทันทีลู่เฉินหน้านิ่วคิ้วขมวด และในที่สุดก็ได้ปล่อยมือลงฝ่ายตรงข้ามมีคนมากเกินไป เขาไม่กล้าเสี่ยงด้วยชีวิตของหลี่ชิงเหยา"แบบนี้สิถึงจะถูก"จงเยี่ยนบิดคอและดูเหมือนว่าชัยชนะนั้นจะอยู่ในมือแล้ว "ลู่เฉินอาจารย์ของฉันเห็นคุณในสายตานั่นถือเป็นเกียรติของคุณ เพียงแค่คุณพยักหน้า ภายภาคหลังเราก็คือครอบครัวเดียวกัน แต่ถ้าคุณปฏิเสธละ ไม่เพียงแต่คุณที่จะตาย ทุกคนรอบตัวคุณก็ต้องตายด้วย!""ต้องทําถึงขนาดนี้เลยหรอ" ลู่เฉินทําหน้าเย็นชา"นี่ก็คือจุดมุ่งหมายในการทํางานของเรา เก่งๆแบบคุณเนี่ย ในเมื่อครอบครองไม่ได้ งั้นก็ต้องทำลายทิ้ง" จงเยี่ยนกล่าว"ลำพังพวกคุณจะฆ่าผมได้หรอ " ลู่เฉินถามกลับ"เห๊อะเห๊อะ... ฉันรู้ว่าคุณเก่ง แต่ว่าฉันเตรียมตัวมาดี"จงเยี่ยนยิ้มเย็นชาและพูดว่า "ในถ้วยชาที่คุณเพิ่งดื่มไปเมื้อกี้นั้น ฉันได้ใส่ยาพิษสือเซียงหร่วนจินซ่านลงไป ซึ่งพิษนี้ไม่มีสีและไม่มีกลิ่น เมื่อถูกพิษแล้ว ร่างกายก็จะอ่อนแอ แม้แต่ลมหายใจก็ออกแรงใช้ไม่ได
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 643
"เอือก..."จงเยี่ยนตัวแข็งทื่อเธอมองใบหน้าของเซียวหงเย่ที่ยิ้มและมองลงไปที่มีดที่แทงเข้าไปในหน้าอก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกตะลึงและความประหลาดใจเธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ก่อนหน้านี้ที่ศิษย์น้องยังหัวเราะ และต่อมาจะลงมือฆ่าเธอ แถมยังเด็ดขาดขนาดนี้โดยไม่มีลางบอกตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้"ฮะ?"การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ทําให้ลู่เฉินมึนงงเมื่อกี้เขาเพียงพูดขำๆ ไม่ได้คิดจะฆ่าเขาจริงๆ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าเซียวหงเย่จะคิดเป็นจริงไม่เพียงแต่คิดว่าเป็นเรื่องจริงเท่านั้น แต่ยังลงมือได้อย่างเฉียบขาดเพียงแค่คมมีดเดียวก็ตรงเข้าไปที่หัวใจของศิษย์พี่ของตนเองได้ผู้หญิงคนนี้คือคนที่จิตใจโหดเหี้ยม？ หรือว่าบ้าจนเกินไป？"เพื่อ เพื่ออะไร?"จงเยี่ยนเบิกตากว้าง พูดออกมาสองสามคำด้วยความลำบากใบหน้านั้นมีความตกใจ ความโกรธ ความแค้น ความไม่เต็มใจ แต่ส่วนใหญ่คือความไม่เข้าใจเธอไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าทําไมเซียวหงเย่ต้องฆ่าเธอหรือเพียงแค่คำพูดประโยคนั้นของลู่เฉิน"ศิษย์พี่สอง อย่ามองฉันแบบนี้สิ เมื้อกี้คุณได้ยินว่าหมอเทวดาคนนี้ให้ฉันฆ่าคุณ ฉันเองก็ลำบากใจ คุณคงไม่ถือโทษโกรธฉันใชไหม?" เซียวหงเย่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 644
"หมอเทวดา ฉันทำเพื่อคุณ ไม่ลังเลที่จะทรยศอาจารย์และฆ่าศิษย์พี่ คุณว่าฉันแบบนี้ ใจร้ายเกินไปหรือเปล่า" เซียวหงเย่ทําหน้าบ่นบึ้งตึง"คุณจะทําอะไรกันแน่" ลู่เฉินถาม"อย่าคิดมากเลยหน่า ฉันแค่อยากเป็นเพื่อนกับคุณเท่านั้นเอง ไม่มีนัยยะอื่นแอบแฝง" เซียวหงเย่พูดด้วยรอยยิ้ม"เพื่อนแบบเธอนี้ ผมรับไมได้ ไม่รู้ว่าวันไหนจะหักหลังผม" ลู่เฉินพูดแบบตรงไปตรงมามาก"คิกคิกคิก... หมอเทวดา ฉันแทงคุณไม่ได้หรอก ถ้าจะแทงก็คงเป็นคุณที่แทงฉัน" เซียวหงเย่ยิ้มประจบสอพลอเมื่อได้ยิน ริมฝีปากของลู่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะสะแยะมุมปากขึ้นสองครั้งผู้หญิงคนนี้ ทำไมเหมือนกำลังขับรถอยู่"ถ้าคุณไม่มีอะไรอย่างอื่น งั้นผมขอตัวก่อนนะ"ลู่เฉินไม่ยอมพัวพันด้วย อุ้มหลี่ชิงเหยาที่หมดสติขึ้นมาแล้วเดินจากไป "เดี๋ยวก่อน"ทันใดนั้นเซียวหงเย่ก็หยิบขวดยาเล็กๆ ออกมาและยื่นให้ลู่เฉิน "นี่เป็นยาถอนพิษสําหรับยาพิษสือเซียงหร่วนจินซ่าน ดื่มเถอะ ไม่งั้นจะเกิดผลที่ตามมาอย่างร้ายแรง""ไม่ต้อง ฉันไม่ได้ถูกวางยาเลย" ลู่เฉินส่ายหัว"ไม่ได้ถูกยาพิษหรอ"เซียวหงเย่ตกตะลึง "แล้วเมื้อกี้ที่คุณเหงื่อออกเต็มใบหน้า แขนขาอ่อนแรง มันเกิดอะไรขึ้นห
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 645
เช้าวันรุ่งขึ้น ภายในหลี่จื่อกรุ๊ปเมื่อหลี่ชิงเหยาตื่นขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ ก็พบว่าตัวเองกําลังนอนอยู่บนโซฟาที่บริษัทมีผ้าห่มหนา ๆ คลุมตัวและมีแก้วนมร้อนวางอยู่ข้างโต๊ะเธอลูบหัวที่บวมเปล่งและยังคงปวดอยู่ พร้อมกับความทรงจําสำหรับเมื่อคืนเธอที่ปากแห้งได้หยิบนมขึ้นมาดื่มจนหมดในชั่วพริบตาหลังจากดื่มเสร็จแล้ว ความแสบร้อนในกระเพราะอาหาร ร่งกายที่ไม่สบายก็ได้ค่อยๆดีขึ้น "ชิงเหยา คุณฟื้นแล้ว "ในเวลานี้ ลู่เฉินได้นำอาหารเช้าร้อน ๆ ผลักประตูเดินเข้ามา"ทําไมถึงเป็นคุณ?"หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วทันทีและหน้าของเธอก็เย็นชาขึ้น"ผมไม่รู้ว่าคุณพักที่ไหน เลยพาคุณกลับไปที่บริษัทนอนแค่คืนเดียว"ลู่เฉินพูดพร้อมกับนํานมถั่วเหลือง ปาท่องโก๋ เสี่ยวหลงเปา และโจ๊กเนื้อไม่ติดมันหนึ่งชามออกมาจากถุงอาหารเช้า"ฉันถามคุณว่า ทําไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้" หลี่ชิงเหยาถามด้วยเสียงเย็นชา"เรื่องเมื่อคืน คุณจําไม่ได้เลยเหรอ" ลู่เฉินค่อนข้างแปลกใจเมื่อคืน?หลี่ชิงเหยาคิดแล้วคิดอีก ความทรงจําในสมองค่อย ๆ ชัดเจนขึ้นเธอจําได้ว่าเธอถูกวางยาสลบ เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอถูกมัดพันกันอย่างยุ่งเหยิงและคนที่ลักพาตัวเธ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 646
ที่นี่คงจะเป็นเป็นชั้นที่30 ถ้ากระโดดลงไปกระดูกคงแตกหักเป็นเสี่ยงๆ เธอต้องการให้ลู่เฉินล้มเลิกความตั้งใจก่อนหน้านี้"โอเค ผมจะกระโดด!"ลู่เฉินพยักหน้าโดยไม่ลังเล หันหลังและวิ่งขึ้นไปทุบหน้าต่างที่อยู่สูงจรดเพดานและได้กระโดดลงจากอาคารชั้นที่30"เอือก..."หลี่ชิงเหยาตัวแข็งทื่อ เธอสติหลุดและไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย ที่เธอพูดเมื่อกี้นั้นก็เพียงแค่เอ่ยเล่นๆ แต่เธอคาดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายกล้ากระโดดตึกจริง ๆ"ลู่เฉิน!"หลังจากที่เธอได้สติ หลี่ชิงเหยาก็ตะโกนออกมาแล้วรีบวิ่งไปที่หน้าต่างที่แตกและชะโงกหน้ามองลงไปนอกหน้าต่าง ไม่มีแม้แต่เงของลู่เฉินกระโดดลงมาจากความสูงร้อยเมตร ตราบใดที่เป็นคนก็ต้องย่อมตายเป็นซากศพอย่างแน่นอน "ตู้ม!"หลี่ชิงเหยาเข่าอ่อน ได้แต่คุกเข่าลงบนพื้นพร้อมทั้งน้ำตาที่คลอเบ้า "เป็นแบบนี้ได้ยังไง มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ""ลู่เฉิน ทําไมคุณถึงโง่ขนาดนี้ ทําไมต้องกระโดดลงไปด้วย""คุณตายแล้วฉันจะทํายังไง ฉันจะอยู่ยังไง"หลี่ชิงเหยาร้องไห้จนน้ำตาไหลอาบแก้มเธอเสียใจเป็นอย่างมาก เสียใจที่หุนหันพลันแล่น พูดอะไรที่ไม่ควรพูดเสียใจไม่เชื่อลู่เฉิน เสียใจที่ปล่อยให้อีกฝ่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 647
" ไม่ร้องแล้วนะ ผมยังมีชีวิตอยู่ไม่ใช่หรอ "ลู่เฉินลูบหลังของหลี่ชิงเหยา เพื่อปลอบใจเธอเป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่กอดกันแน่นได้ขนาดนี้สูดกลิ่นหอมที่น่าดึงดูดใจของอีกฝ่ายและสัมผัสถึงความยืดหยุ่นอันน่าทึ่งของหน้าอกลู่เฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระวนกระวายใจอยู่พักหนึ่ง"ฮึ่ม! คุณยังมีหน้ามาพูดอยู่อีกหรอ คุณเกือบจะตายไปแล้วนะ!" หลี่ชิงเหยาทุบหน้าอกของเขาอีกครั้ง"ก็ช่วยไม่ได้ คุณเป็นคนบอกให้ผมกระโดดลงไปเองนะ " ลู่เฉินพูดด้วยถ้อยคำไร้เดียงสา"ฉันบอกให้คุณกระโดดคุณก็กระโดดหรอ งั้นฉันให้คุณกินขี้ คุณก็จะกินหรอ " หลี่ชิงเหยาพูดประชดประชัน"เอ่อ... อันนี้ก็ต้องพิจารณาดูก่อนนะ" ลู่เฉินเคอะเขิน"กินขี้รู้จักคิดพิจารณา กระโดดตึกไม่รู้จักคิดหรอ ในสมองคุณคิดอะไรกันแน่"หลี่ชิงเหยายื่นนิ้วชี้ออกมาและจิ้มหน้าผากของฝุ่นลู่อย่างแรง"เมื้อกี้มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ ผมสัญญา จะไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว" ลู่เฉินยอมรับผิดสถานการณ์เมื่อกี้มันอยู่ในสายตาของเขาทั้งหมดหลังจากรู้ว่าเธอกระโดดตึก หลี่ชิงเหยาร้องไห้เหมือนหัวใจแตกสลายและไม่ลังเลที่จะฆ่าตัวตายตามนอกจากความประหลาดใจแล้ว ในใจของเขาก็อดไม่ได้ที่
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
