บทที่ 286

" เคยแต่ง แต่หย่าแล้ว"

ลู่เฉินไม่ได้ปิดบัง

"โอ้ งั้นดีมาก!"

จ้าวอู๋จี๋ยิ้ม "ในเมื่อหย่าแล้ว น้องสาวของผมก็มีโอกาสแล้ว ต่อไปผมจะเป็นพี่ภรรยาของคุณ!"

"ไปให้พ้น!"

ลู่เฉินมองบนใส่ "คุณเป็นพี่อย่างนี้เหรอ? จะผลักน้องสาวของตัวเองไปในหลุมไฟ!"

"ไม่ใช่ผมจะผลัก แต่เธอเองชอบกระโดดเข้าไปไง"

จ้าวอู๋จี๋พูดด้วยสีหน้าจนใจว่า "คุณไม่รู้หรอก หลังจากที่เธอรู้ข่าวว่าคุณยังมีชีวิตอยู่ เธอก็ตามผมทั้งวัน ถามนี่ถามนั่น ถ้าไม่ใช่สงครามที่ชายแดน เธอคงบินมาหาคุณตั้งนานแล้ว"

" หลายปีที่ผ่านมานี้หงยิงยังสบายดีไหม?" จู่ ๆ ลู่เฉินก็ถาม

"ยังไงล่ะ? คุณยังเป็นห่วงเธออยู่เหรอ? เธอเรียนศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่เด็กและมีพรสวรรค์ ตอนนี้เป็นการฝึกร่างขั้นจงซือแล้ว แม้แต่ผมก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ ใครจะกล้ายั่วยุเธอล่ะ?" จ้าวอู๋พูดด้วยความกลัว

ชีวิตนี้ เขาแค่กลัวคนสองคน

คนหนึ่งคือลู่ฉางเกอที่ซ้อมเขามาแต่เด็ก อีกคนก็คือน้องสาวของเขาเอง จ้าวหงยิง

ต่อหน้าสองคนนี้ เขาไม่มีศักดิ์ศรีแม้แต่น้อยเลย

"ฮ่าฮ่า... พรสวรรค์ด้านการต่อสู้ของน้องน่าทึ่งจริง ๆ ที่คุณสู้ไม่ได้ก็เป็นเรื่องปกติ" ลู่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

พริบตาเดียวสิบปีก็ผ