Share
บทที่ 1108
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1109
ชายคนนี้มันเป็นสัตว์ประหลาดหรือ!!!"ถึงตาคุณแล้ว!"ลู่เฉินเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน สายตาที่แหลมคม มองไปที่วาตานาเบะเทนอากิที่ตัวสั่น"คุณลู่ มีอะไรก็พูดดีๆ เราไม่จำเป็นต้องชักดาบเข้าหากัน ผู้หญิงของคุณ ผมจะคืนให้คุณ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ และจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคุณในอนาคตแน่นอน!"วาตานาเบะเทนอากิตื่นตระหนก และยอมแพ้โดยพูดจาดี ๆเรื่อยๆเขาวางแผนอย่างรอบคอบ เตรียมซามูไรที่แข็งแกร่งยี่สิบกว่าคน แต่ผลที่ได้คือไม่สามารถขวางดาบเดียวของอีกฝ่ายได้ผู้ชายคนนี้ น่ากลัวจริงๆ"ตั้งแต่คุณลักพาตัว ก็ถูกลิขิตให้ตายแล้ว ตอนนี้พูดสิ่งเหล่านี้ก็สายไปแล้ว"ลู่เฉินมีสีหน้าไร้อารมณ์ ค่อยๆ ยกดาบขึ้น"หยุด!"จังหวะนั้น เสียงตะคอกด้วยความโมโหดังขึ้นที่ประตูจากนั้น มู่หรงเกาเชาก็พากลุ่มทหารที่ติดอาวุธเข้ามาอย่างอุกอาจหลิ่วเยี่ยนหนาน ฉู่เจี๋ยและคนอื่น ๆ ก็อยู่ในนั้นด้วย"พวกคุณมาพอดี คนของประเทศจินอูเหล่านี้ ตั้งใจจะลักพาตัวน้องเสวี่ย คนที่พวกคุณควรจะจับก็จับไป ควรจะฝังก็ฝังไปเลย" ลู่เฉินชี้ไปที่ศพบนพื้น"หุบปาก! คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดที่นี่!"มู่หรงเกาเชาขึงตาใส่ แล้วสายตาก็มองไปที่วาตานาเบะเทนอากิ พูดด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1110
"ฮะ?"เมื่อมองไปที่โทรศัพท์ที่ถูกบีบจนระเบิด ลู่เฉินก็ขมวดคิ้ว สีหน้าก็มืดลงทันทีเขาไม่คิดว่ามู่หรงเกาเชาจะทำพฤติกรรมเช่นนี้ ทำลายหลักฐานอย่างโจ่งแจ้งภายใต้สายตาของทุกคน และปกป้องวาตานาเบะเทนอากินี่ถือว่าเขาเป็นอากาศหรือในขณะนี้ แม้แต่วาตานาเบะเทนอากิก็งงงวยด้วยหลักฐานอยู่ตรงหน้า เมื่อกี้เขายังคิดว่าตัวเองจะตายแน่แต่มู่หรงเกาเชากลับทำเช่นนี้ มันเกินความคาดหมายจริง ๆ"พี่เทนอากิ คุณไม่จำเป็นต้องเครียด มีผมอยู่ที่นี่ วันนี้ไม่มีใครทำร้ายคุณได้" มู่หรงเกาเชาพูดอย่างชอบธรรมมู่หรงเสวี่ยถูกลักพาตัวไป เขาไม่สนใจเลย แต่ถ้าเขาสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อผูกมิตรกับวาตานาเบะเทนอากิ จะเป็นทางเลือกที่ฉลาดที่สุดอย่างแน่นอนท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลวาตานาเบะสามารถติดอันดับหนึ่งในสิบของประเทศจินอูได้"มีน้องเกาเชาตัดสินใจแทนผม ผมก็วางใจได้แล้ว" วาตานาเบะเทนอากิตอบสนองอย่างรวดเร็วในเมื่อมู่หรงเกาเชาริเริ่มแสดงความเป็นมิตร เขาก็ยอมรับเลย"มู่หรงเกาเชา ดูท่าทางของคุณ คุณจะสมคบคิดกับวาตานาเบะเทนอากิแล้วหรือ" ลู่เฉินมีสีหน้าเย็นชาต้องการคน เขาได้จับมาแล้วหลักฐาน เขาก็ให้ไปแล้วตอนนี้ มู่หรงเก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1111
มู่หรงเกาเชาหัวเราะเย็นชา "เปิดตากว้างแล้วมองไปรอบ ๆ สิ ทั้งหมดเป็นคนของผมตราบใดที่คุณกล้าทำอะไรซี้ซั้ว ผมสัญญาว่าคุณจะถูกยิงเป็นรังผึ้งม้าทันที!""คุณลู่ กระสุนมันไม่มีดวงตานะ คุณยอมแพ้อย่างเชื่อฟังเถอะ" วาตานาเบะเทนอากิยิ้มอย่างภาคภูมิใจคนประเทศหลงยังเป็นเหมือนเดิมเลย ที่ชอบการต่อสู้ภายในแน่นอนว่านี่เป็นสถานการณ์ที่เขาอยากเห็น"ไอ้คนที่แซ่ลู่ ถ้าไม่อยากตายก็รีบยอมแพ้ ไม่งั้นที่คุณจะเสียใจก็ไม่ทัน" หลิ่วเยี่ยนหนานและคนอื่นๆหยิ่งผยอง"มู่หรงเกาเชา พวกคุณกำลังเล่นกับไฟอยู่"ลู่เฉินเตือนด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "เห็นแก่หน้าท่านนายพลเก่า ผมไม่อยากทำร้ายใคร ถ้าพวกคุณจากไปตอนนี้ ผมสามารถทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าคุณต้องปกป้องชาวจินอู งั้นก็อย่าโทษผมที่ไม่เกรงใจแล้ว!""ไม่เกรงใจหรือ ฮ่าๆๆๆ"มู่หรงเกาเชาหัวเราะขึ้น มองด้วยสายตาที่มองคนโง่ “ลู่เฉิน คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ยังกล้ามาคุกคามผมที่นี่หรือ เชื่อไหมว่าแค่ผมพูดคําเดียวก็สามารถทำให้คุณหายไปจากโลกได้"พูดจบ เขาก็ดีดนิ้วเบาๆวินาทีต่อมา ทหารติดอาวุธทั้งหมดที่อยู่ข้างหลังเขา ก็ยกปืนขึ้นทันที เล็งไปที่ลู่เฉิน"ตอนนี้ ผมสั่งให้คุณคุก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1112
"หยุด!"เมื่อลู่เฉินซ็อมมู่หรงเกาเชาอย่างแรง เสียงตะโกนก็ดังขึ้นข้างหลังลู่เฉินมองย้อนกลับไป และพบว่าไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ มู่หรงเสวี่ยก็ตื่นขึ้นมาแล้วบนใบหน้าเล็ก ๆ มีความตกใจและความไม่กล้าเชื่อเธอไม่คาดคิดว่าตัวเองเพิ่งฟื้นขึ้นมา ก็ได้เห็นฉากแบบนี้เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมลู่เฉินถึงซ้อมลูกพี่ลูกน้องตัวเอง"พี่ลู่เฉิน คุณทำอะไรอยู่"มู่หรงเสวี่ยขมวดคิ้ว ไม่รู้จะทำอย่างไรดี"มู่หรงเกาเชากลับดำเป็นขาว ช่วนคนชั่วก่อกรรมทำเข็ญ ผมแค่สั่งสอนเขาแทนท่านนายพลเก่า ป้องกันไม่ให้เขาหลงผิด แล้วทำร้ายตัวเอง" ลู่เฉินพูดอย่างตรงไปตรงมามาก"ไร้สาระ!"หลิ่วเยี่ยนหนานโต้กลับทันทีว่า "น้องเสวี่ย! เป็นลู่เฉินคนนี้ลักพาตัวคุณ เรารีบมาช่วยคุณ แต่ลูกพี่ลูกน้องของคุณกลับถูกเขาจับเป็นตัวประกันและทุบตี คุณดูลูกพี่ลูกน้องของคุณสิ ถูกซ้อมจนแบบไหนแล้ว""ใช่! ผู้ชายคนนี้ใจร้ายมาก หลังจากถูกพวกเราเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริง เขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟโดยตรง ลงมือทำร้ายคนอื่น เป็นบาปใหญ่จริง ๆ" ฉู่เจี๋ยพูดเห็นด้วย"พี่ลู่เฉิน ที่พวกเขาพูดนั้นจริงหรือเปล่า" มู่หรงเสวี่ยมีสีหน้าตกตะลึง"น้องเสวี่ย คุณคิดว่าผ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1113
วาตานาเบะเทนอากิอึ้งไปเล็กน้อย หลังจากชื่นชมอยู่ชั่วพริบตา ก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว"คุณเสวี่ย ขอโทษที่ก่อนหน้านี้ล่วงเกิน แต่เรื่องลักพาตัว ล้วนเป็นสิ่งที่ลู่เฉินจ้างให้เราทำ ถ้ารู้ตัวตนของคุณเสวี่ยมานานแล้ว ผมจะไม่กล้ารุกรานเลย"วาตานาเบะเทนอากิโค้งคํานับอย่างลึกซึ้ง และทำท่าขอโทษอย่างจริงใจ"น้องเสวี่ย คุณได้ยินแล้วใช่ไหม ตอนนี้หลักฐานมั่นคงเหมือนภูเขา ลู่เฉินถึงจะเป็นคนชั่วที่ยิ่งใหญ่ที่สุด" มู่หรงเกาเชาถือโอกาสพูดซ้ำเติม"ถูกต้อง! ฉันสามารถเป็นพยานได้ ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของลู่เฉิน!" หลิ่วเยี่ยนหนานพูดสนับสนุน"ผมก็เป็นพยานได้ด้วย ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ เพื่อก้าวไปข้างหน้า ใช้ทุกวิธีการได้เลย!" ฉู่เจี๋ยพูดคล้อยตาม"พวกเราทุกคนสามารถเป็นพยานได้ เป็นลู่เฉินฆ่าคนเพื่อปิดปาก เป็นคนชั่วเอง แต่ก็ใส่ร้ายว่าคนอื่นเป็นคนชั่ว"ในขณะนี้ ทุกคนก็ส่งเสียงตำหนิออกมาหลายสิบคน เรียกได้ว่าอุกอาจมากภายใต้ปากของทุกคน จะทำให้เรื่องผิดกลายเป็นถูกได้เลยมู่หรงเสวี่ยงงไปโดยตรง และไม่รู้จะทำอะไรเธอที่แต่เดิมก็ไม่มีข้อคิดเห็นของตัวเอง ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะเชื่อใครเลย"น้องเสวี่ย ประโยคที่ผมพ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1114
"บูม!"เสียงที่เกิดอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนตกใจเมื่อมองไปตามเสียง ได้เห็นว่ามู่หรงเกาเชาถูกทุบตีจนแขวนอยู่บนผนัง ร่างกายส่วนบนจมลงไปในกำแพง เหลือเพียงมือและเท้ายังโผล่ออกมาข้างนอกบริเวณปากและจมูก มีเลือดไหลออกมาอย่างบ้าคลั่งดูอย่างอนาถจนทนดูไม่ได้"น้องเกาเชา!""นายน้อย!"หลังจากตกตะลึงเล็กน้อย สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปมากพวกเขารีบวิ่งไปข้างหน้า และดึงมู่หรงเกาเชาออกจากกำแพง ให้ยาและรักษาฉุกเฉินต่าง ๆ"ไอ้คนที่แซ่ลู่ คุณกล้าทำร้ายนายน้อยคนโตของตระกูลมู่หรงเลยเหรอ คุณมันใจกล้าจริง ๆ!" หลิ่วเยี่ยนหนานทั้งตกใจและโกรธ"ลู่เฉิน! ถ้าพี่เกาเชาได้เกิดเรื่องอะไร แม้มีสิบชีวิต คุณก็ไม่พอเลย!" ฉู่เจี๋ยพูดอย่างเฉียบขาด"พวกคุณตาบอดแล้วเหรอ เมื่อกี้เป็นมู่หรงเกาเชาแอบโจมตี ผมแค่ป้องกันตัวเองเท่านั้น" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา"ฉันไม่ได้เห็นอะไรเลย ก็เห็นแค่ว่าคุณลงมือทำร้ายคน ผมเตือนให้คุณยอมจำนนทันที รอให้ลงโทษ ไม่งั้นคุณจะตายโดยไม่มีที่ฝัง!" สีหน้าของหลิ่วเยี่ยนหนานมีความดุร้ายเล็กน้อย"ถูกต้อง! ยอมจำนนทันที!" ฉู่เจี๋ยพูดเห็นด้วย"ไอ้โง่"ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา ขี้เกียจที่จะ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1115
มู่หรงเสวี่ยหัวเราะเยาะตัวเอง “ถ้าคุณคิดฉันเป็นเพื่อนจริง ๆ ทำไมต้องทำร้ายลูกพี่ลูกน้องของฉัน ทำไมต้องลักพาตัวฉัน ทำไมต้องทำเรื่องพวกนี้ด้วย""ผม..."ลู่เฉินพูดอะไรไม่ออกอยู่พักหนึ่งเรื่องซ้อมคน เขาเพิ่งพูดไป 2 รอบแล้ว แต่เห็นได้ชัดว่ามู่หรงเสวี่ยไม่เชื่อหรืออีกฝ่ายถือว่าเขาเป็นคนบาปแล้วไม่ว่าตอนนี้เขาจะอธิบายยังไง พิสูจน์ตัวเองยังไง ก็ไม่มีประโยชน์เมื่อเมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยถูกฝังไว้ ความไว้วางใจก็จะหายไปอย่างสิ้นเชิงเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขามีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งมานานแล้ว"ทำไม พูดไม่ออกแล้วเหรอ รู้ว่าขาดเหตุผลแล้วใช่ไหม""ดูเหมือนว่าที่พ่อฉันพูดนั้นไม่ได้ผิด สิ่งที่คุณทำก่อนหน้านี้ ล้วนเป็นความเท็จ ล้วนมีจุดประสงค์อื่น ล้วนเพื่อก้าวไปข้างหน้า""ฉันคิดว่าคุณเป็นคนพิเศษมาก ไม่เหมือนคนธรรมดาที่โลภมากเหล่านั้น""แต่ตอนนี้ฉันเพิ่งพบว่าตัวเองผิดแล้ว และผิดมากด้วย""คุณไม่แตกต่างจากคนที่ตั้งใจเข้าใกล้ฉัน คุณแค่ปลอมตัวเก่งกว่า โกหกเก่งกว่าเท่านั้น""คุณหลอกฉันที่เป็นคนโง่นี้จนแยกไม่ออกความจริง หลอกจนฉันเกือบจะเป็นศัตรูกับครอบครัว!""ลู่เฉิน ฉันเกลียดคุณ ฉันเกลียดคุณ!"ป
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1116
"นายน้อย นายน้อย ตื่นสิเถอะ"เสียงตกใจได้ขัดขวางความคิดของมู่หรงเสวี่ยเมื่อมองย้อนกลับไป เธอพบว่ามู่หรงเกาเชาซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ในอาการโคม่าแล้ว"พี่เกาเหลา!"มู่หรงเสวี่ยตกใจ และรีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบสถานการณ์หมัดของลู่เฉินนั้น ต่อยจนท้องของมู่หรงเกาเชาบิดเบี้ยวไปเขากำลังดูจะตาย ราวกับว่าจะตายได้ตลอดเวลา"ลู่เฉินที่บ้าคลั่งนี้ คาดไม่ถึงว่าจะทำร้ายคุณเกาเชาจนแบบนี้ รังแกคนมากเกินไปเลย!" หลิ่วเยี่ยนหนานกัดฟัน"ถ้าไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นหนีไปเร็ว กูจะต้องซ้อมเขาให้ตายแน่!" ฉู่เจี๋ยพูดอย่างเกลียดชังถ้าจะสู้ก็สู้ไม่ได้เลย แต่พูดคำรุนแรงได้เลย"เร็ว! รีบส่งโรงพยาบาลไป!"เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี มู่หรงเสวี่ยจึงรีบให้คนยกมู่หรงเกาเชาขึ้นรถ แล้วตรงไปที่โรงพยาบาลตงเจียงเมื่อมาถึงโรงพยาบาล ก็เป็นการช่วยเหลือโดยไม่คํานึงถึงค่าใช้จ่ายต่างๆจนกระทั่งดึกดื่น มู่หรงเกาเชาถึงพ้นจากอันตรายอย่างสมบูรณ์นี่ยังคงอยู่ในสถานการณ์ที่ลู่เฉินไม่ได้ลงมือฆ่า และออมมือไว้ มิฉะนั้นจะตายไปนานแล้วขณะนี้ ภายในหอผู้ป่วยพิเศษมู่หรงเกาเชานอนหมดสติอยู่ หน้าซีดเหมือนกระดาษมู่หรงเฉิงและค
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
