เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1103
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1104
"ไม่ใช่แบบนี้ มันไม่ใช่แบบนี้!"เมื่อเห็นว่าลู่เฉินถูกใส่ร้าย มู่หรงเสวี่ยก็ส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำอีก และแก้ต่างต่าง ๆ "พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว พี่ลู่เฉินไม่ใช่คนเลว พวกคุณพูดเรื่องไร้สาระไม่ได้""สาวโง่ คุณยังเด็กเกินไป ผู้น้อยบางคนซ่อนตัวลึกมาก คุณไม่สามารถมองออกมาได้เลย มีเพียงดวงตาแหลมคมเหมือนพ่อเท่านั้น ที่สามารถมองเห็นเบาะแสได้ในพริบตา" มู่หรงเฉิงกล่าวอย่างจริงจัง"ใช่นะน้องเสวี่ย เห็นได้ชัดว่าลู่เฉินไม่มีเจตนาดี อย่าถูกเขาหลอกเลยนะ" ทุกคนก็เกลี้ยกล่อมตาม"ฉันไม่เชื่อ... ฉันไม่เชื่อ พี่ลู่เฉินจะไม่ได้ทำร้ายคนอื่นเด็ดขาด"มู่หรงเสวี่ยใจร้อนจนตาแดงแล้ว สายตามองไปหาต่งยวี่หลาน "แม่ แม่พูดอะไรหน่อยสิพี่ลู่เฉินเคยช่วยฉันไว้ ตอนนี้ยังรักษาอาการป่วยของพ่อให้หายแล้ว คุณมองอย่างชัดเจนทั้งหมด คุณเป็นพยานได้ ใช่ไหม?""พี่เฉิง จะเข้าใจผิดจริง ๆ ไหม" ต่งยวี่หลานพยายามช่วย"สับสนจัง!"มู่หรงเฉิงขมวดคิ้ว "ที่ลูกมองไม่ออก คุณยังมองไม่ออกอีกเหรอ หลายปีมานี้ มีคนแบบไหนที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนล่ะ เพื่อประจบเราและเพื่อประสบความสำเร็จในการขึ้นครองตำแหน่ง ชนชั้นล่างของสังคมเหล่านี้ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ พ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1105
เธอไม่อยากให้ลูกสาวตัวเองเป็นเช่นนี้"ทำไมล่ะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้"ขณะนี้ ท้องฟ้ามืดแล้วหลังจากมู่หรงเสวี่ยวิ่งออกจากโรงพยาบาล เธอนั่งยอง ๆ อยู่ใต้ไฟถนนที่มุมถนน และร้องไห้อย่างหนักแสงสีเหลืองสลัว ดึงเงาของเธอให้ยาวเธอไม่สนใจสถานะของลู่เฉิน และไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะมีอำนาจหรือไม่ เธอแค่ชอบเท่านั้นเธอไม่เข้าใจจริง ๆ ทำไมทุกคนต้องคัดค้านที่สองคนอยู่ด้วยกัน ต้องมีวงศ์ตระกูลฐานะเท่าเทียมกันแน่ๆด้วยหรือเธอควรจะทำยังไงล่ะเป็นการตามหาความรักโดยไม่สนอะไร?หรือเชื่อฟังความคิดเห็นของครอบครัว ฝังความชอบนี้ไว้ในใจ"เอี๊ยดอ๊าด!"จังหวะนั้น รถพาณิชย์สีดำที่ป้ายทะเบียนรถเป็นของปลอมคันหนึ่งจอดข้างถนนอย่างกะทันหันประตูรถเปิดออก กลุ่มชายสวมสีดำแลพหน้ากากวิ่งลงจากรถอย่างรวดเร็ว และล้อมรอบ มู่หรงเสวี่ยไว้อย่างรวดเร็ว"พวกคุณเป็นใคร จะทำอะไร"บนใบหน้าของมู่หรงเสวี่ยเต็มไปด้วยความระมัดระวัง เธอถอยกลับโดยไม่รู้ตัว"คุณมูหรง เจ้านายของผมอยากพบคุณ โปรดไปกับเราสักครั้งเถอะ"ผู้นําสวมหน้ากากคนหนึ่งโค้งคำนับเล็กน้อย แล้วเอื้อมมือไปทำท่าเชิญ"ฉันไม่ไป ไปให้พ้น!"มู่หรงเสวี่ยไม่พูดอะไร หันหลัง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1106
ในเวลานี้ ภายในโรงงานเหล็กที่เลิกใช้แห่งหนึ่งมู่หรงเสวี่ยถูกแขวนอยู่กลางอากาศ ดวงตาของเธอถูกปกคลุมด้วยผ้าสีดำ และเธอถูกตีจนสลบแล้ววาตานาเบะเทนอากิที่แต่งตัวหรูหรา ดื่มไวน์รสเลิศในขณะที่ชิมสเต็กวากิวชั้นยอดการเคลื่อนไหวของมันสง่างาม บนใบหน้ามีรอยยิ้ม การกระทำของมันล้วนแสดงให้เห็นถึงความเป็นชนชั้นสูง"นายน้อย เวลาผ่านไปแล้ว เป้าหมายยังไม่มาถึง น่าจะไม่กล้ามาแล้ว"หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีซามูไรที่ร่างใหญ่ในชุดแดงคนหนึ่งเดินเข้ามารายงาน"ไม่ต้องรีบ รออีก"วาตานาเบะเทนอากิวางมีดและส้อมลง แล้วใช้ผ้าเช็ดปากและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ผมได้ตรวจสอบแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างลู่เฉินกับมู่หรงเสวี่ยไม่ธรรมดา ด้วยนิสัยของเขา เขาจะต้องมาช่วยอย่างแน่นอน""ผมกังวลว่า ลู่เฉินจะลังเลเห็ดหลินจือหลากสี สู้ให้ผู้ใต้บังคับบัญชาพาคนบุกเข้าไปในวิลล่าเฟิงหยวี่ แย่งสมบัติมาโดยตรงดีกว่า" ซามูไรในชุดแดงอาสาเอง"ไอ้โง่!"สีหน้าของวาตานาเบะเทนอากิเย็นลง "ในวิลล่าเฟิงหยวี่ได้ซ่อนผู้เชี่ยวชาญไว้มากมาย ถ้าต้องบุกเข้าไปจริง ๆ แม้ว่าจะประสบความสำเร็จ คนของเราก็จะสูญเสียอย่างหนัก ชีวิตที่ต่ำต้อยของนักสู้ประเทศหลง จะเปร
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1107
"ไอ้บ้า!"ซามูไรในชุดแดงยิ่งโมโหมาก เขาชักดาบยาวในเอวโดยตรง ทำท่าจะลงมือ"คุณลู่ ในประเทศหลงของพวกคุณมีประโยคหนึ่ง บอกว่าผู้รู้กาลเทศะเป็นผู้ฉลาด มอบเห็ดหลินจือหลากสีออกมา ผมจะปล่อยพวกคุณสองคนไป ถ้ากล้าปฏิเสธ มีแต่ทางตายเท่านั้น" วาตานาเบะเทนอากิขู่"แค่พวกคุณกี่คนนี้ยังอยากฆ่าผมด้วยเหรอ มีความสามารถนั้นเลยเหรอ" ลู่เฉินหัวเราะเยาะ"ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ลองดูได้เลย" วาตานาเบะเทนอากิดีดนิ้ว"เฮ่ย!"ซามูไรในชุดแดงตอบรับและถือมีดเข้าใกล้ลู่เฉินทันที มุมปากของเขายิ้มเยาะอย่างดูถูก "ชาวประเทศหลงพวกคุณเป็นคนอ่อนแอทั้งหมด เก่งแต่ปากเท่านั้น วันนี้ผมจะสอนบทเรียนให้คุณดีๆ""คุณเพิ่งพูดอะไรนะ?"สีหนาวของลู่เฉินเย็นลง เจตนาฆ่าในดวงตาพุ่งสูงขึ้นประมาณ 80 สิบปีก่อน ประเทศจินอูเคยหยิ่งผยองในประเทศหลงมาระยะหนึ่งจริงๆในเวลานั้น ประเทศหลงเพิ่งผ่านสงคราม วุ่นวายมาก ความแข็งแกร่งของชาติอ่อนแอ จึงถูกกดขี่ด้วยประเทศจินอู และยังได้รับการขนานนามว่าเป็นคนอ่อนแอของหลังจากพัฒนามาหลายสิบปี ประเทศหลงได้พัฒนาขึ้นแล้ว แต่ความอัปยศอดสูในอดีตนั้น จะไม่สามารถลืมได้เลยพอตอนนี้ได้ยินฉายาที่น่าอับอายนั้นอีก ตร
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1108
หมัดของลู่เฉินทุ่งเข้าที่หน้าอก แล้วทะลุไปด้านหลังเลือดไหลนองเต็มพื้น"เอ่อ..."ซามูไรในชุดแดงอึ้งไปแล้วเขาก้มหัวลงด้วยความตกใจ และมองไปที่กำปั้นที่เจาะผ่านหน้าอกตัวเอง บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อประเทศหลงไม่ใช่คนอ่อนแอหรือนักสู้ของประเทศหลงไม่ใช่ฝูงไก่อ่อนเหรอทำไม?ทำไมผู้ชายอยู่ตรงหน้าคนนี้ถึงเก่งขนาดนี้ด้วยความตกใจ ความกลัวและความไม่เต็มใจ ในที่สุดซามูไรในชุดแดงก็ล้มลงกับพื้นและตายด้วยความเกลียดชัง"ไม่รู้ที่ตาย!"ลู่เฉินทำหน้าหนาว ยังคงรู้สึกไม่ได้ระบายความโกรธ เลยเตะบนหัวของซามูไรในชุดแดงอย่างแรง"บูม!"เสียงระเบิดดังขึ้น 1 ครั้งหัวของซามูไรในชุดแดงระเบิดทันทีคล้ายแตงโมตายโดยไร้ศพที่ลู่เฉินฆ่าคนนั้นมักจะตรงไปตรงมา ไม่เคยทำเรื่องทารุณกรรมศพเลยแต่คำพูดของซามูไรในชุดแดงในเมื่อกี้ ได้ทำให้เขาโกรธมากความเกลียดชังด้านประเทศและส่วนตัว ภายใต้ผลกระทบสองด้าน เขาแทบรอไม่ไหวที่จะหั่นซามูไรในชุดแดงเป็นชิ้น ๆ แล้วไปเลี้ยงสุนัข"อะไรนะ"เมื่อเห็นฉากนี้ วาตานาเบะเทนอากิก็อดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนสีหน้าเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าลู่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้ ซามูไรในชุดแ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1109
ชายคนนี้มันเป็นสัตว์ประหลาดหรือ!!!"ถึงตาคุณแล้ว!"ลู่เฉินเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน สายตาที่แหลมคม มองไปที่วาตานาเบะเทนอากิที่ตัวสั่น"คุณลู่ มีอะไรก็พูดดีๆ เราไม่จำเป็นต้องชักดาบเข้าหากัน ผู้หญิงของคุณ ผมจะคืนให้คุณ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ และจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคุณในอนาคตแน่นอน!"วาตานาเบะเทนอากิตื่นตระหนก และยอมแพ้โดยพูดจาดี ๆเรื่อยๆเขาวางแผนอย่างรอบคอบ เตรียมซามูไรที่แข็งแกร่งยี่สิบกว่าคน แต่ผลที่ได้คือไม่สามารถขวางดาบเดียวของอีกฝ่ายได้ผู้ชายคนนี้ น่ากลัวจริงๆ"ตั้งแต่คุณลักพาตัว ก็ถูกลิขิตให้ตายแล้ว ตอนนี้พูดสิ่งเหล่านี้ก็สายไปแล้ว"ลู่เฉินมีสีหน้าไร้อารมณ์ ค่อยๆ ยกดาบขึ้น"หยุด!"จังหวะนั้น เสียงตะคอกด้วยความโมโหดังขึ้นที่ประตูจากนั้น มู่หรงเกาเชาก็พากลุ่มทหารที่ติดอาวุธเข้ามาอย่างอุกอาจหลิ่วเยี่ยนหนาน ฉู่เจี๋ยและคนอื่น ๆ ก็อยู่ในนั้นด้วย"พวกคุณมาพอดี คนของประเทศจินอูเหล่านี้ ตั้งใจจะลักพาตัวน้องเสวี่ย คนที่พวกคุณควรจะจับก็จับไป ควรจะฝังก็ฝังไปเลย" ลู่เฉินชี้ไปที่ศพบนพื้น"หุบปาก! คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดที่นี่!"มู่หรงเกาเชาขึงตาใส่ แล้วสายตาก็มองไปที่วาตานาเบะเทนอากิ พูดด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1110
"ฮะ?"เมื่อมองไปที่โทรศัพท์ที่ถูกบีบจนระเบิด ลู่เฉินก็ขมวดคิ้ว สีหน้าก็มืดลงทันทีเขาไม่คิดว่ามู่หรงเกาเชาจะทำพฤติกรรมเช่นนี้ ทำลายหลักฐานอย่างโจ่งแจ้งภายใต้สายตาของทุกคน และปกป้องวาตานาเบะเทนอากินี่ถือว่าเขาเป็นอากาศหรือในขณะนี้ แม้แต่วาตานาเบะเทนอากิก็งงงวยด้วยหลักฐานอยู่ตรงหน้า เมื่อกี้เขายังคิดว่าตัวเองจะตายแน่แต่มู่หรงเกาเชากลับทำเช่นนี้ มันเกินความคาดหมายจริง ๆ"พี่เทนอากิ คุณไม่จำเป็นต้องเครียด มีผมอยู่ที่นี่ วันนี้ไม่มีใครทำร้ายคุณได้" มู่หรงเกาเชาพูดอย่างชอบธรรมมู่หรงเสวี่ยถูกลักพาตัวไป เขาไม่สนใจเลย แต่ถ้าเขาสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อผูกมิตรกับวาตานาเบะเทนอากิ จะเป็นทางเลือกที่ฉลาดที่สุดอย่างแน่นอนท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลวาตานาเบะสามารถติดอันดับหนึ่งในสิบของประเทศจินอูได้"มีน้องเกาเชาตัดสินใจแทนผม ผมก็วางใจได้แล้ว" วาตานาเบะเทนอากิตอบสนองอย่างรวดเร็วในเมื่อมู่หรงเกาเชาริเริ่มแสดงความเป็นมิตร เขาก็ยอมรับเลย"มู่หรงเกาเชา ดูท่าทางของคุณ คุณจะสมคบคิดกับวาตานาเบะเทนอากิแล้วหรือ" ลู่เฉินมีสีหน้าเย็นชาต้องการคน เขาได้จับมาแล้วหลักฐาน เขาก็ให้ไปแล้วตอนนี้ มู่หรงเก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1111
มู่หรงเกาเชาหัวเราะเย็นชา "เปิดตากว้างแล้วมองไปรอบ ๆ สิ ทั้งหมดเป็นคนของผมตราบใดที่คุณกล้าทำอะไรซี้ซั้ว ผมสัญญาว่าคุณจะถูกยิงเป็นรังผึ้งม้าทันที!""คุณลู่ กระสุนมันไม่มีดวงตานะ คุณยอมแพ้อย่างเชื่อฟังเถอะ" วาตานาเบะเทนอากิยิ้มอย่างภาคภูมิใจคนประเทศหลงยังเป็นเหมือนเดิมเลย ที่ชอบการต่อสู้ภายในแน่นอนว่านี่เป็นสถานการณ์ที่เขาอยากเห็น"ไอ้คนที่แซ่ลู่ ถ้าไม่อยากตายก็รีบยอมแพ้ ไม่งั้นที่คุณจะเสียใจก็ไม่ทัน" หลิ่วเยี่ยนหนานและคนอื่นๆหยิ่งผยอง"มู่หรงเกาเชา พวกคุณกำลังเล่นกับไฟอยู่"ลู่เฉินเตือนด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "เห็นแก่หน้าท่านนายพลเก่า ผมไม่อยากทำร้ายใคร ถ้าพวกคุณจากไปตอนนี้ ผมสามารถทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าคุณต้องปกป้องชาวจินอู งั้นก็อย่าโทษผมที่ไม่เกรงใจแล้ว!""ไม่เกรงใจหรือ ฮ่าๆๆๆ"มู่หรงเกาเชาหัวเราะขึ้น มองด้วยสายตาที่มองคนโง่ “ลู่เฉิน คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ยังกล้ามาคุกคามผมที่นี่หรือ เชื่อไหมว่าแค่ผมพูดคําเดียวก็สามารถทำให้คุณหายไปจากโลกได้"พูดจบ เขาก็ดีดนิ้วเบาๆวินาทีต่อมา ทหารติดอาวุธทั้งหมดที่อยู่ข้างหลังเขา ก็ยกปืนขึ้นทันที เล็งไปที่ลู่เฉิน"ตอนนี้ ผมสั่งให้คุณคุก
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
