บทที่ 1103

"อ๊ะ?"

เมื่อเห็นฉากนี้ หลายคนก็ตกใจทันที

โดยเฉพาะหลิ่วเยี่ยนหนาน ยิ่งตกตะลึง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

ปากของเธอศักดิ์สิทธิ์อย่างนี้หรือ

บอกว่าตื่นก็ตื่นมาแล้ว?

"ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว พ่อของฉันตื่นแล้ว"

มู่หรงเสวี่ยไชโยโห่ร้องและดีใจมาก

"คาดไม่ถึงว่าจะตื่นจริง ๆ แล้วเหรอ เทคนิคทางการแพทย์ของไอ้เด็กคนนั้น เก่งขนาดนี้จริง ๆ เหรอ"

ทุกคนมองหน้ากันและตกใจมาก

อาการป่วยที่แม้แต่คุณยามาดะก็ทำอะไรไม่ถูก คาดไม่ถึงว่าจะได้รับการรักษาจากคนที่ไม่มีใครรู้จักคนหนึ่ง เกินความคาดหมายจริง ๆ

"พี่เยี่ยนหนาน เป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้คุณควรรู้ความเก่งของพี่ลู่เฉินได้แล้วใช่ไหม"

สายตาของมู่หรงเสวี่ยกวาดไปที่หลิ่วเยี่ยนหนาน บนใบหน้าของเธอมีความภาคภูมิใจเล็กน้อย

"เอ่อ..."

หลิ่วเยี่ยนหนานแสดงความอับอาย และคอกลายเป็นสีแดง

เพิ่งสาบานว่าจะกระโดดตึก ไม่คิดว่าจะถูกตบหน้าเร็วขนาดนี้

"เกิดอะไรขึ้น ผมมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร"

บนใบหน้าของมู่หรงเฉิงเต็มไปด้วยความสงสัย เขาดิ้นรนที่จะลุกขึ้นนั่ง แต่รู้สึกเจ็บแสบทั้งตัว

เหมือนโดนคนอื่นแทง

"พ่อ พ่อธาตุไฟเข้าแทรกแล้ว เกือบจะเสียชีวิตไป พี่ลู่เฉินเป็นคนช่วยพ่อไว้!"