จ้าวเวยอู่เพิ่งจะเอ่ยปาก แต่ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงคำรามของฉาวจูน “เร็วเข้า ยิงเร็ว ไอ้เด็กคนนี้จะฆ่านายพลจ้าว รีบยิงตายทันทีเลย"ท่าทางใจร้อนนั้น เหมือนจะกลัวว่าจ้าวเวยอู่จะขอความเมตตา"คลิก คลิก!"ทันทีที่ทหารกองทัพเสือได้ยิน ก็บรรจุกระสุนทันที"ยิงเหี้ยเลยวะ หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้ทั้งหมด"จ้าวเวยอู่ตกใจ และรีบตะโกนออกมาอย่างสุดความสามารถไม่งั้นลู่เฉินยังไม่ตาย เขาก็จะถูกยิงเป็นรังผึ้งแล้ว"ปัง ปัง ปัง..."ภายใต้การส่งสัญญาด้วยสายตาของฉาวจูน นักปืนของตระกูลฉาวกี่คนที่ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนได้ยิงกระสุนหลายนัดในที่สุดหากสามารถยิงใส่ลู่เฉินได้จะดีสุด ถ้ายิงไม่ถูก แล้วฆ่าจ้าวเวยอู่โดยไม่ได้ตั้งใจ ก็ถือได้ว่าเป็นความกระตือรือร้นในการช่วยชีวิตคน และยิงผิดชั่วคราวเมื่อถึงเวลานั้น จะโยนความรับผิดชอบทั้งหมดไปที่ลู่เฉิน เป็นผลดีทั้งสองย่างจริงๆ"ฮึ่ม!"เมื่อเสียงปืนดังขึ้น ลู่เฉินได้ทำท่าหลบแล้ว พร้อมกับพาจ้าวเวยอู่หลบด้วยแต่น่าเสียดายที่ จ้าวเวยอู่ตัวใหญ่เกินไป ทำให้โดนยิงเข้าที่ก้นเลือดไหลออกมาไม่หยุด"เชี่ย ใครแม่งให้พวกแกยิง มันยิงใส่กูแล้ว"จ้าวเวยอู่คำรามซ้ำๆทหารกองทัพเสือ
"เทพเจ้าแห่งสงครามหงยิงมาถึงแล้ว!"เมื่อเสียงผู้หญิงคมชัดดังขึ้น ที่เกิดเหตุทั้งหมดก็เงียบลงทุกคนมองไปที่ประตูพร้อมกัน ต่างจ้องมองอย่างตั้งใจไม่นาน ท่ามกลางสายตาของผู้คนผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดสู้สีแดง และถือดาบยาวชิงเฟิงเดินเข้ามาอย่างช้าๆผู้หญิงมีผมสั้นสีเงิน มีหน้าตาที่สวยยอดเยี่ยมสวยจนน่าตื่นเต้นเลย!ระหว่างการกระทำของเธอ ล้วนมีความองอาจผึ่งผาย ท่าทางดูเท่และสง่างามมากโดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น โอหัง เย็นชา ไม่เห็นใครในสายตาเหมือนเทพธิดาที่ดูถูกสิ่งมีชีวิตทั้งหลายในโลกคนที่มาคือ จ้าวหงยิง ซึ่งเป็นเทพธิดาแห่งสงครามที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศหลง!บูม!หลังจากความเงียบสั้น ๆ ผู้ชมทั้งหมดก็โกลาหล"เทพเจ้าแห่งสงครามหงยิง เป็นเทพเจ้าแห่งสงครามหงยิงจริง ๆ""พระเจ้า ไม่คิดว่าแม้แต่เทพเจ้าแห่งสงครามหงยิงก็มาถึงแล้ว วันนี้ได้เปิดหูเปิดตาจริง ๆ นะ""มีข่าวลือว่าเทพเจ้าแห่งสงครามหงยิงสวยงามมากและสง่างาม ตอนนี้เมื่อเห็นกัน มันสมคำร่ำลือจริงๆ!""สวยจังเลย! สุดยอดไปเลย! สมกับเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามหญิงที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศหลงเลย"“......”เมื่อมองไปที่จ้าวหงยิงที่กําลังเดินมา
"ผู้ชายคนนี้ตายแล้ว ทำให้เทพเจ้าแห่งสงครามหงยิงมาด้วย ที่ตายไปร้อยครั้งก็ไม่พอเลย!""ได้แต่พูดว่าคนนี้โชคร้ายมาก พอดีได้เจอคนปราบ แม้แต่หนีก็ไม่มีที่หนี""สามารถตายได้ด้วยน้ำมือของเทพเจ้าแห่งสงครามหงยิง ก็พอจะให้ผู้ชายคนนี้หยิ่งผยองแล้ว"“......”สายตาของหลายคนล้วนจับจ้องไปที่ลู่เฉินในนั้นมีทั้งความสงสาร ความเห็นใจ ความเสียดาย และมีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่นจ้าวหงยิงเป็นหัวหน้าของกองทัพเสือ และฉาวอี้หมิงเป็นนายทหารระดับสูงของกองทัพเสือจิตใต้สำนึกของพวกเขาเลยคิดว่าจ้าวหงยิงมาเพื่อช่วยฉาวอี้หมิงส่วนลู่เฉิน แม้จะเก่งมาก แต่ก็ยังห่างไกลจากจ้าวหงยิงมากนี่เป็นความจริงที่ไม่ต้องสงสัยเลย ไม่มีเหตุผลใด ๆ เพราะเธอเป็นจ้าวหงยิง เป็นตำนานที่ไร้พ่าย"ท่านใต้เท้า ท่านมาได้อย่างไรล่ะครับ"หลังจากความประหลาดใจสั้น ๆ จ้าวเวยอู่ก็ต้อนรับไปก่อน ในขณะที่ดีใจก็มีความสงสัยมากขึ้นบอกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่เยียนจิง ต้องจัดการให้ทันไม่ใช่เหรอมาที่นี่ทำไม"นายพลจ้าว ที่นี่ตึงเครียดมาก มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่" จ้าวหงยิงถามอย่างเย็นชา"ท่านใต้เท้า วันนี้ผมได้รับเชิญมาเข้าร่วมงานเลี้ยง ไม่
"บัง!"ทันใดนั้นหัวของฉาวอี้หมิงก็ตกลงมา และได้กลิ้งอยู่บนพื้นสองรอบเหมือนลูกบอลดวงตาของเขาเบิกกว้างเหมือนลูกระฆัง บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่กล้าเชื่อจนถึงตาย เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าจ้าวหงยิงจะฆ่าอย่างกะทันหันผู้ช่วยให้รอดแต่เดิม ตอนนี้กลายเป็นผู้ให้ประสบภัยแล้ว"อ๊ะ?"ฉากที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันทำให้ทุกคนตกใจการแสดงออกแต่ละคนเหมือนได้เจอผีเกิดอะไรขึ้นเนี่ยในฐานะที่เป็นหัวหน้าของกองทัพเสือ เทพเจ้าแห่งสงครามหงยิงควรออกหน้าแทนฉาวอี้หมิงไม่ใช่หรือทำไมตอนนี้กลับฆ่าเขาไป?ไม่ได้ทำผิดใช่มั้ย?"ตาย...ตายแล้วหรือ?"ฉาวจูนเบิกตากว้าง และตกตะลึงไป"เป็นแบบนี้ได้ยังไง ทำไมเทพเจ้าแห่งสงครามหงยิงถึงฆ่าอี้หมิงไป"ฉาวจื่อยวนทำหน้าตกตะลึง ไม่อยากเชื่อเล็กน้อย"ไม่...ไม่มีทาง..."ฉาวเปียวเหมือนถูกฟ้าผ่าและอึ้งอยู่ในที่เดิม ไม่สามารถยอมรับได้ในชั่วขณะหนึ่งเขาแถมยังสงสัยว่าตัวเองเห็นผิดด้วยซ้ำ มิฉะนั้น จะเกิดเรื่องพิเรนขนาดนี้ได้อย่างไรในขณะนี้ ทุกคนก็สงบไม่ได้แล้วเพราะฉากตรงหน้านี้เกินความคาดหมายจริงๆเมื่อเห็นจ้าวหงยิง พวกเขายังคิดว่า ในไม่ช้าลู่เฉินจะเจอภัยพิบัติใครจะ
“ลู่เฉิน นี่คือข้อตกลงการหย่าร้างที่จัดทำโดยคุณหลี่ คุณเซ็นชื่อเลยค่ะ”ชิงเฉิงกรุ๊ป ในสำนักงานของประธานเลขาจางที่สวมเครื่องแบบ OL วางกระดาษแผ่นหนึ่งลงบนโต๊ะที่อยู่ตรงข้ามเธอ มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูหล่อเหลาและแต่งตัวอย่างเรียบง่ายนั่งอยู่“หย่าร้าง? หมายความว่าอะไร?” ลู่เฉินตกตะลึงเล็กน้อย“ลู่เฉิน คุณยังไม่เข้าใจเหรอ? การแต่งงานของคุณกับคุณหลี่เดินมาถึงทางตันแล้ว คุณสองคนอยู่คนละโลกกันไปแล้ว การมีตัวตนอยู่ของคุณคือตัวถ่วงความเจริญสำหรับคุณหลี่!” เลขาจางพูดอย่างไร้ความปราณี"ตัวถ่วงความเจริญ?"ลู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย "ฉะนั้น นี่คือความคิดที่เธอมีต่อผมหรอ?"ตอนที่เขาสองคนแต่งงาน ตระกูลหลี่อยู่ในสถานการณ์ที่ตกต่ำและมีหนี้สินจำนวนมากเป็นเขาเอง คนที่ช่วยตระกูลหลี่ให้พ้นจากความยากลำบากนั้นไม่คาดคิดเลยว่าถึงตอนนี้ หลังจากที่หลี่ชิงเหยาร่ำรวยและมีอำนาจแล้ว เธอจะทิ้งเขาไป“คุณจะเข้าใจแบบนี้ก็ได้”เลขาจางยกคางขึ้นแล้วชี้ไปที่นิตยสารที่วางบนโต๊ะ บนหน้าปกอันงดงามนั้น มีหญิงสาวที่สวยสง่ามากคนหนึ่งถูกตีพิมพ์อยู่บนนั้น“ลู่เฉิน คุณดูหัวข้อบนนิตยสารฉบับนี้สิ ในเวลาสั้นๆเพียงสามปี ค่าตั
ในลิฟต์ลู่เฉินมองดูจี้หยกที่แขวนบนหน้าอกของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าแม้ว่าเขาจะคิดไว้มานานแล้ว แต่เมื่อการแต่งงานนี้จบลงจริงๆ เขาไม่สามารถแสร้งทำว่าไม่รู้สึกอะไรเลยได้เดิมทีเขาคิดว่าความสุขนั้นง่ายมาก สามมื้อต่อวัน เรียบง่าย ธรรมดาและมีความสุขก็เพียงพอแล้วแต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วที่จริงแล้ว ความธรรมดาก็เป็นความผิดอย่างหนึ่งหลังจากหลงอยู่ในห้วงแห่งความธรรมดาที่แสนอบอุ่นมานานสามปี ตอนนี้ ถึงเวลาต้องตื่นขึ้นมาแล้ว“กริ๊ง...กริ๊ง...”ขณะที่เขาครุ่นคิดอยู่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นแล้วพอเขารับสาย เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น"คุณลู่ครับ ผมเป็นหวางป่ายโซ่จากหอการค้าเจียงหลิงครับ ผมได้ยินมาว่าวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของคุณกับคุณหลี่ ผมเลยเตรียมของขวัญไว้เป็นพิเศษ ไม่ทราบว่าคุณจะพอมีเวลาว่างเมื่อไหร่นะครับ?"“ขอบคุณนายกสมาคมหวางมากครับ แต่ต่อไปนี้เราไม่ต้องการมันอีกแล้ว” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น“ฮะ?” หวางป่ายโซ่ตกใจเล็กน้อยเขารับรู้อย่างคลุมเครือว่ามีบางอย่างผิดปกติไป“นายกสมาคมหวาง ยังมีเรื่องอื่นไหมครับ?” ลู่เฉินพูดเปลี่ยนเรื่อง“แค่กๆ...จริงๆก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่อย
"ไสหัวไป!"เพียงคำคำเดียวก็ทำให้จางชุ่ยฮัวตกตะลึงไปด้วยความตกใจเธอไม่เคยคิดว่าลู่เฉินผู้ที่อ่อนโยนและปกติไม่เคยอารมณ์เสียเลยจะน่ากลัวได้ขนาดนี้ตอนโกรธสายตาของเขาดูเหมือนว่าเขาจะกินคนสะอย่างนั้น“มันฆ่าคน! ใครก็ได้ ช่วยด้วย!”หลังจากจางชุ่ยฮัวรู้ตัว เธอก็เริ่มตะโกนด้วยเสียงดังในไม่ช้า รปภ.กลุ่มหนึ่งของชิงเฉิงกรุ๊ปก็มา“คุณจางครับ เกิดอะไรขึ้นนะครับ?”เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าของรปภ.ในกลุ่มนั้นรู้จักจางชุ่ยฮัว และแสดงทัศนคติของเขาชัดเจนทันทีที่ปรากฏตัว“เสี่ยวหลิว! จับคนนี้ไว้เดี๋ยวนี้ เขา..เขากล้าตบลูกชายของฉัน มันต้องชดใช้!” จางชุ่ยฮัวตะโกนด้วยความดุร้าย“เฮ้ย! กล้ามาสร้างปัญหาหน้าประตูกรุ๊ปพวกเราเลยงั้นเหรอ? หรือว่าแกเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!”หัวหน้าของรปภ.โบกมือ คนกลุ่มหนึ่งก็ล้อมรอบลู่เฉินอย่างรวดเร็วนี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะเอาใจแม่ของประธานถ้าทำงานได้ดี ไม่แน่ว่าอาจจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งและเพิ่มเงินเดือน ได้แต่งงานกับสาวสวยที่ร่ำรวย และไปถึงจุดสุดยอดของชีวิต“ยังยืนโง่กันอยู่ทำไม ลงมือสิ!”เมื่อหัวหน้ารปภ.กำลังจะลงมือ จู่ๆก็มีเสียงตะโกนแผ่วเบาดังขึ้น“ไหน ใ
“แม่คะ แม่กับหลี่ห้าวไปโรงพยาบาลก่อน เรื่องนี้หนูจะจัดการเอง”หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดหลี่ชิงเหยาก็ได้ทำการตัดสินใจ“ชิงเหยา ลูกต้องแก้แค้นแทนน้องชายของหนูนะ ห้ามปล่อยไอ้สัตว์นั้นไปเด็ดขาด!” จางชุ่ยฮัวพูดอย่างโมโห“แม่วางใจเถอะค่ะ หนูมีวิจารณญาณของตัวเอง” หลี่ชิงเหยาพยักหน้าแล้วเธอก็ส่งสัญญาณให้รปภ.สองคนส่งจางชุ่ยฮัวและหลี่ห้าวไปโรงพยาบาล“เลขาจาง คุณคิดอย่างไรกับเรื่องนี้?” หลี่ชิงเหยานวดขมับ เธอรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย“คุณหลี่ เรื่องนี้มันชัดเจนมากอยู่แล้ว ลู่เฉินเป็นคนที่เริ่มลงมือลงไม้ อีกอย่างพวกรปภ.ก็เห็น มันไม่ต้องสงสัยอะไรเลย” เลขาจางกล่าว“แต่ว่า คนอย่างแม่ฉัน…” หลี่ชิงเหยาลังเลที่จะพูดเธอรู้ดีถึงความแสบของแม่และความโหดเหี้ยมของน้องชายตัวเอง“ไม่ว่ายังไง การต่อยตีคนมันก็เป็นเรื่องที่ผิด!”เลขาจางพูดตามความชอบธรรม "ถึงจะบอกว่ามีการเข้าใจผิดกันจริงๆ มันนั่งลงคุยกันดีๆไม่ได้เลยงั้นเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น หลี่ห้าวเป็นน้องชายแท้ๆของคุณ ที่เขาต่อยตีหลี่ห้าวถึงขั้นนั้น แสดงว่าเขาไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคุณเลยสิ แค่จุดนี้ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์แล้วว่าคุณสมบัติในตัวของเขาน