Share
บทที่ 100
Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่101
ภายในห้องดำลู่เฉินและหลี่ชิงเหยานั่งหลังพิงกัน และสัมผัสถึงอุณหภูมิร่างกายของกันและกันตั้งแต่แต่งงานกันจนถึงตอนที่หย่าร้าง หาได้ยากที่ทั้งสองจะได้มีช่วงเวลาที่เงียบสงบร่วมกันเช่นนี้จนสักพักหนึ่ง ทั้งสองก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร"คุณคิดว่า วันนี้พวกเราจะต้องตายที่นี่ไหม?"ในที่สุด หลี่ชิงเหยาก็เป็นผู้ริเริ่มทําลายความเงียบนี้สภาพแวดล้อมที่หนาวเย็นและมืดมิดในรอบๆ ทําให้เธอรู้สึกเก็บกดเป็นอย่างมากและร่วมกับพญายมสวีที่มักจะทําให้คนอื่นรู้สึกหวาดผวา ในใจเธอก็รู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้"หยุดคิดฟุ้งซ่านได้แล้ว เราจะออกไปได้อย่างปลอดภัยดีแน่นอน" ลู่เฉินพูดปลอบใจ"ถ้าเกิดว่าออกไปไม่ได้ คุณยังมีความปรารถนาอะไรที่อยากจะทำก่อนตายอยู่อีกไหม" หลี่ชิงเหยาพูดเบา ๆ"ไม่มีคำว่าถ้า มีเรื่องอะไร ไว้รอออกไปได้แล้วค่อยว่ากัน" ลู่เฉินกล่าว“คนที่เราแหย่นั้นคือหวางชานเหยนะ ด้วยเส้นสายและพละพลังของเขา ที่มาจัดการพวกเรานั้น เป็นสิ่งที่ง่ายดายมาก" หลี่ชิงเหยาถอนหายใจอยู่ต่อหน้าของผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง ความสามารถอันน้อยนิดของเธอนั้น ไม่คุ้มที่จะพูดถึงเลย"หลี่ชิงเหยา นี่ไม่เหมือนคุณในยาม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่102
ลู่เฉินยกเท้าขึ้นมาถีบ ชายฉกรรจ์คนหนึ่งบนพื้นก็บินตามออกไปในทันที ร่างกายของเขาเป็นเหมือนลูกปืนชนเข้ากับเจ้าอ้วนสวีอย่างแรงเจ้าอ้วนสวีร้องโหยหวน โดนกระแทกจนล้มลงบนพื้นโดยตรง"ผมเคยเตือนคุณแล้วว่าห้ามแตะต้องเธอ"ลู่เฉินเดินเข้าไปใกล้อย่างช้า ๆ ด้วยสายตาที่มืดมนและเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง“ไอ้หมอนี่! ที่นี่เป็นโรงพักนะ อย่าทำอะไรซี้ซั้วดีกว่า"เจ้าอ้วนสวีพูดขู่ พร้อมทั้งขยับถอยไปข้างหลัง“ถ้าทำอะไรซี้ซั้วแล้วมันจะยังไง?"ลู่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา เขาเหยียบมือเจ้าอ้วนสวีจนขาดโดยตรง"โอ้ย!"เจ้าอ้วนสวีร้องโหยหวนอีกครั้งความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้ทั้งหน้าของเขาเหยไป"ลู่เฉิน หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"หลี่ชิงเหยากลัวจนสีหน้าเปลี่ยนไปมากแม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่เมื่อพวกเขาลงมือแล้ว พวกเขาก็ยากจะเลี่ยงที่จะโดนลากเข้าไปเอี่ยว“ไอ้หมอนี่! มึงรู้ตัวไหมว่ามึงทําอะไรลงไปบ้าง? ถ้าในตอนนี้มึงยอมวางมือ ก็ยังมีโอกาสรอดอยู่ ไม่งั้นมึงจะตายโดยแม้แต่กระดูกก็ไม่เหลือแน่!" เจ้าอ้วนสวีพูดขู่ด้วยสีหน้าน่ากลัวลู่เฉินไม่ได้พูดอะไร เขาใช้เท้าเหยียบลงไปที่ท้องของเจ้าอ้วนสวีโดยตรง"อ๊อก!"เจ้าอ้วนสว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่103
"หยุดเดี๋ยวนี้!"ตามด้วยเสียงตะโกนด้วยความเดือดดาลกลุ่มนักเลงชั้นยอดที่สวมชุดสูทถือกระบอง ก็กรูวิ่งเข้ามากันยกใหญ่“พวกคุณเป็นใคร? ถึงได้กล้าบุกรุกเข้ามาในโรงพัก หรือว่าคิดจะก่อกบฏ?!” เจ้าอ้วนสวีตะโกนเสียงดังตัวเขาในตอนนี้ เรียกได้ว่าโมโหจนถึงสุดขีดเขาเพียงแค่อยากจะขยี้ลู่เฉินให้แหลกเป็นชิ้น ๆ ถ้าใครกล้ามาขัดขวาง ก็ถือว่าเป็นศัตรูของเขา!"สารวัตรสวีน่าเกรงขามมากจริง ๆ "ตามด้วยกลุ่มคนสลายตัวออก ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีท่าทางห้าวหาญ กับหุ่นที่ดูเซ็กซี่และใบหน้าที่งามงดก็เดินเข้ามาอย่างองอาจ"ฉาวซวนเฟย?"หลังจากเห็นคนที่เข้ามา ความโกรธเคืองบนใบหน้าของเจ้าอ้วนสวีก็ลดลง แววตาของเขาเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย"ลู่เฉิน คุณโชคดีจังเลย แฟนสาวของคุณมาช่วยคุณถึงที่เลย"เมื่อมองไปที่ฉาวซวนเฟยที่ดูน่าหวั่นเกรง สีหน้าของหลี่ชิงเหยาก็อดไม่ได้ที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนในขณะที่เธอรู้สึกดีใจ เธอก็มีความรู้สึกย้อนแย้งอย่างบอกไม่ถูกด้วยศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้หญิงเหมือนกัน ทำให้เธอไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากอีกฝ่ายแต่ปัญหาก็คือ มีเพียงผู้หญิงคนนี้เท่านั้นที่สามารถจะช่วยชีวิตลู่เฉินได้"คุณฉาวครับ ดึกป่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่104
เมื่อคำว่า “หนึ่ง" พูดจบลงหวางป่ายโซ่ก็ไม่รีรอ เขาเหนี่ยวไกปืนขึ้นมาในทันที"ปัง!"เสียงปืนดังขึ้น 1 นัด กระสุนยิงผ่านหูเจ้าอ้วนสวีไป"โอ้ย!"เจ้าอ้วนสวีโอดร้องอย่างน่าเวทนา เขากุมหูที่มีเลือดไหลแล้วถอยไปข้างหลังเรื่อยๆ ส่วนปากเขาก็ยังตะโกนไม่หยุดว่า “บ้าไปแล้ว! นี่มึงกล้ายิงจริง ๆ หรือนี่?!”เขาคิดว่าอีกฝ่ายเพียงแค่ขู่เขา นึกไม่ถึงว่าจะลงมือทําจริง ๆ"ครั้งหน้า กูจะไม่ยิงที่หูแล้ว"หวางป่ายโซ่ขยับปากกระบอกปืนแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “กูจะถามมึงเป็นครั้งสุดท้าย ปล่อย? หรือไม่ปล่อย?”“มึง มึง..!"เจ้าอ้วนสวีตกใจกลัวจนตัวสั่นเขากลัวอีกฝ่ายจะฆ่าเขาไปแค่เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบจริงๆในขณะที่เขาลังเลว่าจะยอมปล่อยดีหรือไม่ จู่ ๆ ก็มีเสียงดังขึ้นที่ประตูจากนั้นชายชราผมหงอกคนหนึ่งที่พากลุ่มทหารยาม เดินเข้ามาด้วยกันอย่างร้อนรน“เจ้าเมืองหวง?!"เมื่อเห็นผู้ที่มา ทั้งโรงพักก็เงียบเสียงลงทันทีรู้ ๆ กันอยู่ว่า ชายชราที่ยืนอยู่ตรงหน้าคนนี้เป็นเจ้าเมืองที่เป็นตัวแทนสูงสุดของเมืองเจียงหลิงอย่างเป็นทางการเป็นผู้มีอำนาจที่แท้จริง!"ฮ่าฮ่าฮ่า... เจ้าเมืองหวงมาแล้ว ไอ้คนที่แซ่ลู่! คราว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 105
"จบแล้ว... มันจบสิ้นไปหมดแล้ว!"เมื่อเห็นเจ้าอ้วนสวีถูกจับตัวไป เหยี่ยนจิ้งเสอก็ตกใจประหนึ่งโดนฟ้าฝ่า สีหน้าของเขาซีดขาวในทันใดตั้งแต่การปรากฏตัวของเจ้าเมืองหวง ไปจนถึงเจ้าอ้วนสวีโดนจับตัวไปเรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก มันกะทันหันเกินไป จนถึงในตอนนี้เขายังตั้งสติขึ้นมาไม่ได้เลยสิ่งเดียวที่เขามั่นใจแน่นอน คือเจ้าเมืองหวงทำตัวไร้มนุษยธรรมขนาดนี้ ขนาดลูกเขยตัวเองก็ยังจับกุมไป ก็จะไม่ปล่อยเขาไปแน่นอนที่คิดว่าเป็นคนที่มาช่วยชีวิตเขา กลับกลายเป็นปีศาจร้ายที่มาเอาชีวิตไปในพริบตาถึงว่าโลกนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอนจริง ๆเหมือนมีอะไรมาดลใจ เหยี่ยนจิ้งเสอหันกลับไปมองลู่เฉินที่ดูนิ่งสงบตั้งแต่ต้นจนจบ อีกฝ่ายก็มีสีหน้าเรียบสงบ เหมือนคาดเดาเหตุการณ์เอาไว้ตั้งนานแล้วผู้ชายคนนี้ มีเบื้องหลังอะไรกันแน่?ถึงทําให้เจ้าเมืองหวงเกรงกลัวได้ถึงขนาดนี้?ซานเหยน่ะ ดันไปล่วงเกินปีศาจอะไรไว้กันแน่?!"และไอ้พวกนี้ด้วย ลากไปด้วยกันให้หมด!"เจ้าเมืองหวงออกคําสั่งให้จับตัวเหยี่ยนจิ้งเสอและคนอื่น ๆ ไปขังไว้ด้วยกันเพื่อนที่พบความลําบากทั้งสองคนมองหน้ากัน อยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออกพวกเขารู้ว่าวัน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่106
ในขณะนี้ ภายในคฤหาสน์แห่งหนึ่งหวางตงกําลังคุยอยู่กับชายหนุ่มคนหนึ่งที่แต่งตัวหรูหราข้างหลังของชายคนนั้นยังมีบอดี้การ์ดหญิงอีกสองคนที่ใส่ชุดสู้ยืนอยู่ที่เอวของบอดี้การ์ดหญิงพาดด้วยดาบยาว มีท่าทางที่ดูกล้าหาญชาญชัย และหน้าตาที่ดูไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่"หวางตง ยาเม็ดโกลเด้นกาที่คุณพูดถึงนั้น มันเจ๋งขนาดนั้นเลยเหรอ?” ชายผู้แต่งโก้หรูถือกาแฟอยู่ในมือแล้วเอ่ยปากถาม"คุณชายเฉินครับ เรื่องนี้ผมได้สัมผัสมาด้วยตัวเอง จริงแท้แน่นอนครับ!”หวางตงพูดอย่างมั่นใจว่า "เมื่อหลายวันก่อน ผมบังเอิญได้รับบาดเจ็บภายในจนเกือบเสียชีวิต เป็นยาเม็ดโกลเด้นกาที่ช่วยชีวิตผมเอาไว้ ไม่ได้พูดเกินจริง ยานี้เป็นยาศักดิ์สิทธิ์ที่ไว้รักษาแผลอย่างแน่นอน""คำพูดเป็นเพียงแค่ลมปาก ของอยู่ไหนล่ะ? เอามาให้ผมดูก่อน" ชายผู้แต่งโก้หรูเอื้อมมือออกไปอย่างช้า ๆ"เนื่องจากยาเม็ดโกลเด้นกาล้ำค่ามาก ตอนนี้ผมจึงไม่มีของอยู่ในมือ""ในเมื่อไม่มีของ งั้นดึกอย่างนี้คุณเรียกผมมาทําอะไร หรือว่าตั้งใจจะหลอกผม?!” ชายผู้แต่งโก้หรูทำหน้าเย็นชา"คุณชายเฉินอย่าพูดแบบนี้เลย ต่อให้ผมใจกล้ากว่านี้ ก็ไม่กล้าหลอกท่านหรอกครับ! ท่านโปรดวางใจนะ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่107
"หวางตง ออกมาตายซะ!"เสียงตวาดด้วยโทสะ ระเบิดขึ้นเหนือคฤหาสน์ประหนึ่งเสียงฟ้าร้องหวางตงที่เพิ่งออกมาข้างนอก เมื่อได้ยินเสียงพูดนี้ ก็โมโหขึ้นมาในทันที“ไอ้โง่นี่มาจากไหน ถึงกล้ามาทำตัวโหวกเหวกในถิ่นของกู?!”หวางตงก้าวออกมาอย่างเกรี้ยวกราด แต่เมื่อเขาเห็นลู่เฉินที่ยืนอยู่ไม่ไกล เขาก็เบิกตากว้าง ดูประหลาดใจเล็กน้อย"ที่แท้เป็นแกหรือ..."“แกโดนจับไปแล้วไม่ใช่เหรอ? หนีออกมาได้ยังไง?”เห็นได้ชัดว่าเขาได้ติดสินบนให้เจ้าอ้วนสวีจับคนเข้าไปในโรงพักโดยทั่วไปแล้ว แม้ว่าจะมีฉาวซวนเฟยคอยคุ้มกัน แต่ในเวลานี้ อีกฝ่ายก็ไม่น่าจะออกมาได้"ผมถูกใส่ร้ายป้ายสี คุณเป็นคนทําใช่ไหม?” ลู่เฉินถามอย่างเย็นชา“ไหน ๆ แกก็มาแล้ว งั้นแกก็คงมีคําตอบที่แน่นอนในใจอยู่แล้วสิ"หวางตงพูดอย่างยิ้มแต่ไม่ได้ยิ้มว่า “แกเดาถูกแล้ว เป็นกูทําจริง ๆ! จะโทษก็ต้องโทษที่แกไม่รู้จักวางตัว กูเคยให้โอกาสแกแล้ว แต่แกไม่รู้จักรักษาไว้ ดังนั้นกูจึงทําได้แค่ใช้วิธีนี้เท่านั้น""ที่คุณกล้ายอมรับก็ดี"ลู่เฉินทำหน้าเฉยชา “ตอนนี้ ผมให้โอกาสคุณได้ไถ่บาป คุณหักมือทั้งสองของตัวเองซะ แล้วไสหัวออกไปจากเมืองเจียงหลิง อย่ากลับมาอีก ถ้า
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 108
หวางตงทั้งตกใจและหวาดกลัว เหงื่อเย็นไหลออกมาทันทีต้องรู้ว่า เขาเป็นผู้ยอดฝีมือที่อยู่ในจุดสูงสุดของลมปราณภายใน!แค่แทงออกไปหนึ่งดาบ ก็มีพละกำลังมหาศาล!คนแบบไหนที่สามารถนิ้วคีบคมดาบด้วยนิ้วมือ แล้วใช้นิ้วทำให้ดาบหักได้?นี่มันปีศาจชัดๆ!"กูเป็นใคร แกรู้มานานแล้วไม่ใช่เหรอ?"ลู่เฉินขยับเข้ามาใกล้ ๆ อย่างช้า ๆ ดวงตาเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง"แก แกอย่าเข้ามานะ!"หวางตงตื่นตระหนก เขาตกใจจนถอยหลังเรื่อยๆ "สูตรยาเม็ดโกลเด้นกา ผมไม่ต้องการแล้ว เรื่องนี้ พวกเราจะปล่อยมันไป อย่าพูดถึงอีก!""กูให้โอกาสแกแล้ว เป็นแกเองที่ไม่หวงแหน ตอนนี้มาเสียใจเหรอ? สายไปแล้ว!"ทันใดนั้น ลู่เฉินก็พุ่งไปข้างหน้า เขาใช้มือสองข้างกดไหล่หวางตง แล้วบีบอย่างแรงแค่ได้ยินเสียง “กร๊อบ กร๊อบ”สองเสียง แขนทั้งสองข้างของหวางตงก็ถูกหักโดยตรง"อ๊าก~!"ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำเอาหวางตงอดร้องโหยหวนไม่ได้แต่เมื่อร้องโหยหวนไปได้ครึ่งหนึ่ง ลู่เฉินก็ออกหมัดต่อยเข้าที่ท้องของเขาอีกครั้งตามด้วยพลังลมปราณระเบิด จุดตานเถียนของหวางตงก็แตกไปโดยตรง แล้วเขาพ่นเลือดออกมาและตัวเขาก็ทรุดลงไปนั่งกับพื้นโดยตรง ไม่สามารถขยับเขยื้
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
