เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 81
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-21 20:02:52ตอนที่ 81
ถังเฟ่ยหลง หลังจากไปไม่ทันเที่ยวบินสุดท้าย เขาก็เดินทางกลับเกาะเหอฮวาเพราะเป็นห่วงหญิงสาวอีกคนที่จนป่านนี้ยังไม่ได้รับการติดต่อจากเหยียนซ่าน ขณะที่เหยียนซ่านก็เร่งซ่อมเรือเพราะเรือทุกลำเหมือนมีคนจงใจทำให้มันพัง ส่วนเรือที่ปิ่นสุดานั่งไปก็เกิดอาการขัดข้องกลางทาง กว่าจะซ่อมเสร็จเพลินก็ถูกต่อว่าและถูกทำร้ายร่างกายไปหลายครั้งและเมื่อมาถึงบ้านพักบนเกาะ ปิ่นสุดาก็เร่งเดินไปยังห้องที่มีแสงไฟเปิดทิ้งไว้โดยเร็ว มีเพลินวิ่งตามมาติดๆ ส่วนคนอยู่ในห้องพัก กำลังนอนพักผ่อนเพราะร่างกายอ่อนเพลียจากการวิ่งเข้าวิ่งออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น ปิ่นมุกมารู้สึกตัวก็ตอนที่ประตูห้องถูกผลักเข้ามาเสียงดัง
“นังปิ่น! มันเป็นแกจริงๆ ด้วย นังน้องสารเลว แกกล้าแย่งผู้ชายของฉันหรือไง แกนี่มันไม่น่าเกิดมาจริงๆ นังคนไม่รักดี แกทำให้ครอบครัว อับอายยังไม่พอ นี่ยังคิดจะมาแย่งผู้ชายของฉันอีกหรือไง มานี่เลย!”
ปิ่นสุดาไม่พูดพล่ามให้เสีย
บทที่เกี่ยวข้อง
หลงไฟมาร ตอนที่ 82
ตอนที่ 82“ก็ได้ค่ะ แต่คุณเปรมห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณถังนะคะ ไม่งั้นเพลินได้ถูกย้ายไปอยู่เกาะร้างแน่” เพลินว่าก่อนจะรีบไปหาเชือกมามัดปิ่นมุกตามคำสั่งของปิ่นสุดา แม้ใจไม่อยากจะทำแต่ความกลัวก็มีมากกว่าทำให้เพลินเลือกที่จะทำตามคำสั่งของปิ่นสุดาเพื่อให้ตัวเองรอด“พี่เปรม อย่าทำอะไรปิ่นเลยนะคะ เราเป็นพี่น้องกันนะคะ” ปิ่นมุกอ้อนวอน หลังเริ่มแน่ใจแล้วว่าอาการผิดปกติทุกเช้าที่เป็นอยู่น่าจะเป็นอาการของคนแพ้ท้อง เธอห่วงอีกชีวิตที่กำลังก่อเกิด“พี่น้องเหรอ น่าขำชะมัด นั่งปิ่นแกจำใส่หัวเอาไว้เลยว่าฉันไม่เคยรับแกเป็นน้อง คุณแม่บอกฉันเองว่าแกไม่ใช่น้องฉัน ถึงแกจะเกิดหลังฉันก็เถอะ แต่แกน่ะ มันมีนิสัยเหมือนนังผู้หญิงที่เป็นเมียคุณพ่ออีกคน รู้เอาไว้ซะด้วย แล้วก็นี่แหละเหตุผลที่คุณแม่เกลียดแก ไม่รักแกไง นังโง่! โง่ๆ อย่างแกไม่น่าไปเรียนเมืองนอกเลยจริงๆ เสียเงินเปล่าๆ” คนพูดเหยียดปากยิ้มเยาะ ราวกับคนที่ตนกล่าวถึงไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน ปิ่นมุกก็ได้แต่อึ้ง“ทำไมยะ พอแกได้รู้ความจริงห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21หลงไฟมาร ตอนที่ 83
ตอนที่ 83“ไอ้พวกบ้า! พวกแกปล่อยฉันเดี๋ยวนะ คุณถัง! คุณจะไปยุ่งกับนังปิ่นทำไม ฉันเป็นเมียคุณนะ คุณถัง กรี๊ดดดด” เสียงของปิ่นสุดาไม่ได้รับความสนใจ ไม่ต่างจากสาวใช้ที่ถูกลากตัวขึ้นเรือไป ไม่นานเรือก็ค่อยๆ แล่นห่างออกไป บนเกาะจึงเหลือเพียงถังเฟ่ยหลงและปิ่นมุกถังเฟ่ยหลงอุ้มคนหมดสติวางบนเตียงหนานุ่มอย่างเบามือ แล้วรีบร้อนไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ พร้อมเอ่ยเรียกหญิงสาวไม่หยุดปาก สลับประทับจูบนุ่มนวลบนหน้าผากเกลี้ยงเกลาหวังส่งผ่านความห่วงใยถึงเธอ“ปิ่นมุก เธอไม่เป็นอะไรแล้วนะ เธอได้ยินฉันไหม ฉัน...คุณถังของเธอไง ฉันกลับมาหาเธอแล้วนะปิ่นมุก ลืมตาขึ้นมามองฉันนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงจำไม่ได้ว่าตัวเองพูดประโยคนี้ไปกี่ครั้งแล้วนับตั้งแต่เขาเฝ้าดูแลเธอมาร่วมชั่วโมง ก่อนที่คนเฝ้ารอคำตอบจะหันไปทำความสะอาดห้องพักเพื่อรอให้คนหมดสติรู้สึกตัว ก่อนเดินเข้าครัวห้องครัวและลงมือทำอาหารโดยโทรปรึกษากับป้าเหม่ยให้ช่วยอีกแรงตามเคยเพราะเขาไม่เคยทำ จนเมื่อข้าวต้มหอมกรุ่นปรุงเสร็จเรียบร้อย ถังเฟ่ยหลงจึงได้เดินเข้ามาในห้องพัก“ปิ่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21หลงไฟมาร ตอนที่ 84
ตอนที่ 84 ภายในห้องใต้ดิน ปิ่นสุดาตะโกนสั่งให้ลูกของถังเฟ่ยหลงมาปล่อยตนออกจนเสียงแหบแห้ง จนเมื่อไม่ได้รับสัญญาณใดๆ กลับมา หญิงสาวจึงหันมาหาเพลินที่ถูกขังอยู่ด้วยกัน สาวสวยที่เดินเข้ามาหาด้วยใบหน้าโกรธเกรี้ยว แววตาก็น่ากลัวทำให้เพลินลนลานคลานหนี “คุณเปรม อย่าทำอะไรเพลินนะคะ เพลิน...เพลินบอกไปแล้ว ว่าอย่าฆ่าผู้หญิงคนนั้น คุณก็ไม่เชื่อเพลิน” เพลินวิ่งวนรอบห้องเพื่อไม่ให้ปิ่นสุดาจับตนได้ พร้อมทั้งพร่ำโทษว่าเป็นอีกฝ่ายที่เป็นต้นเหตุให้คุณถังจับได้“นังเพลิน! แกกล้าโยนความผิดให้ฉันหรือไง” ปิ่นสุดาถลาเข้าไปจิกหัวเพลิน ก่อนตบสั่งสอนไปหลายครั้ง เพลินแม้จะพยายามหลบแค่ไหนก็ไม่หนีพ้น เพราะตอนนี้ดูเหมือนอีกคนจะบ้าไปแล้ว เสียงร้องโหยหวนของเพลินเรียกให้สามคนสนิทของถังเฟ่ยหลงรีบลงมาดูเพราะกลัวสาวใช้จะตายไปเสียก่อน“หยุด! คุณปิ่นสุดา” กู่ฉินตวาดห้ามแล้วเข้าไปจับตัวหญิงสาวเอาไว้“ไอ้พวกขี้ข้า โผล่หัวมากันแล้วหรื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22หลงไฟมาร ตอนที่ 85
ตอนที่ 85 “อย่ามายุ่งกับฉัน ออกไป ออกไปไกลๆฉัน ” ปิ่นมุกพร่ำเพ้อเสียงแผ่วๆ พลางยกมือไล่ปัดป่ายผ้าที่เช็ดอยู่บนหน้าของตนทั้งที่ยังหลับตา“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงขานเรียกเสียงนุ่ม เขายื่นมือยึดสองมือเล็กเอาไว้แล้วยกขึ้นจูบ ดวงตาคมทอดมองเธอด้วยความห่วงใย“ปล่อยฉัน อย่ามายุ่งกับฉัน อุ๊บ!” ดวงตาคู่สวยเปิดกว้างเมื่อรู้สึกคลื่นไส้ ปิ่นมุกดึงมืออกจากมือใหญ่ได้สำเร็จก่อนใช้ปิดปากตัวเองเอาไว้ เธอพยายามจะลุกจากเตียง“ปิ่นมุก เธอไม่สบายใช่ไหม ทำไมถึงไม่บอกฉัน” ถังเฟ่ยหลงอุ้มหญิงสาวพาเข้าห้องน้ำ จากนั้นปิ่นมุกก็โก่งคออาเจียน มีฝ่ามือใหญ่คอยลูบหลังให้ด้วยความสงสารจับใจ“ปล่อยฉันนะ อย่ามายุ่ง” ปิ่นมุกผลักเจ้าของมือออกจากตัว ก่อนถลาไปยืนพิงผนังห้อง“ปิ่นมุก อย่าดื้อกับฉันตอนนี้ได้ไหม เธอเป็นอะไร บอกฉันสิ” ถังเฟ่ยหลงตามเข้าไปพยุงก่อนช้อนอุ้มหญิงสาวพากลับไปที่เตียง เขาว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22หลงไฟมาร ตอนที่ 86
ตอนที่ 86ปิ่นมุกพ่ายแพ้ให้กับความช่ำชองของเขาและยินยอมให้ลิ้นอุ่นบุกแสวงหาน้ำหวานเนิ่นนาน กว่าเขาจะถอนปากออก เธอก็แทบขาดอากาศหายใจ หัวใจห่อเหี่ยวและขมขื่นของเธอชุ่มฉ่ำได้อย่างประหลาดล้ำ เพียงแค่ได้รับสัมผัสอ่อนโยนจากเขา“ทำแบบนี้ด้วยไหม” ฝ่ามือร้อนเคลื่อนเข้าสู่กลางร่างสาว เขาปัดป่ายปลายนิ้วอย่างชำนาญการ มันแผ่วเบาแต่ก็เร่าร้อนจนร่างกายของเธอสะท้านไหว ชุดนอนตัวยาวที่ถังเฟ่ยหลงจัดหามาให้ถูกตลบจนไปกองรวมอยู่บนเอวคอด เขาเลื่อนสายตามองต่ำเพื่อชื่นชมความงดงามที่เขาถวิลหา มันยังคงงดงามและตราตรึงไม่เสื่อมคลายและก่อตัวเป็นความกระหายใคร่“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงพลิกตัวคร่อมหญิงสาว เขาจัดการสลัดกางเกงและเสื้อของตัวเองออกอย่างว่องไว มือใหญ่รั้งเรียวขาสวยทั้งสองให้แยกห่างแล้วแทรกกายเข้าสู่ช่องว่างดวงตาคู่คมที่เต็มไปด้วยความปรารถนาเฝ้ามองช่อดอกไม้งดงามกลางร่าง คล้ายไม่เคยพานพบมาก่อนจนเจ้าของดอกไม้สะเทิ้นอาย ผิวหน้าของเธอร้อนผะผ่าวและคงแดงซ่านไม่เว้นแม้กระทั่งใบหูนุ่มทั้งสองข้างของเธอ ถังเฟ่ยหลงคลี่ยิ้มละมุน ยามได้เห็นใบหน้าหวานแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22หลงไฟมาร ตอนที่ 87
ตอนที่ 87 เช้าวัดถัดมา ถังเฟ่ยหลงพาปิ่นมุกกลับมาที่บ้านพักบนเกาะเหอฮวา หลังโทรสั่งให้จินเหลียงขับเรือมารับแต่เช้าพร้อมสั่งให้กู่ฉินจัดเตรียมเรื่องการเดินทางไปเชียงใหม่ในอีกสองวันข้างหน้า ก่อนจะสั่งให้เหยียนซ่านนำตัวพวกเดนสังคมนั้นไปขังไว้ที่เกาะร้าง การกลับมาที่เกาะเหอฮวาครั้งนี้ของปิ่นมุก สร้างความแปลกใจให้กับทุกคนโดยเฉพาะคนสนิททั้งสามคน ส่วนปิ่นมุกก็เอาแต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาใครต่อใคร “ปิ่นมุกจะอยู่ที่นี่ในฐานะเมียของฉัน” ถังเฟ่ยหลงประกาศต่อหน้าทุกคน แต่คนที่ตกใจไม่น้อยคือปิ่นมุก เธอแหงนหน้ามองคนพูดด้วยความไม่เข้าใจ เธออยากถามเขามากมายแต่กลับรู้สึกว่าลำคอตีบตันไปหมด พลางคิดไปถึงพี่สาวแท้ๆ ของตน ที่เธอยังไม่รู้ว่าตอนนี้พี่สาวอยู่ที่ไหน และเหตุผลสำคัญไปกว่านั้นคือเธอเป็นห่วงความรู้สึกของมารดา หากพี่เปรมเป็นอะไรไป ท่านต้องอยู่ไม่ได้แน่“ทุกคนที่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22หลงไฟมาร ตอนที่ 88
ตอนที่ 88 ตอนที่ 88 กว่าถังเฟ่ยหลงจะเดินออกจากห้องพักมาได้ก็ล่วงเลยมาถึงเที่ยงวันพอดี เขาเดินไปยังห้องคุมขังสาวใช้เพราะอยากเค้นความจริงว่าปิ่นสุดาพูดอะไรและทำอะไรน้องสาวของตัวเองบ้าง พร้อมกับสั่งให้ป้าเหม่ยยกอาหารกลางวันขึ้นไปบนห้องพัก ก่อนที่ถังเฟ่ยหลงจะมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องเก็บของ ขณะที่จินเหลียงกำลังปลดโซ่หน้าประตูห้องขัง ส่วนคนด้านในก็ลนลานคลานหนี ถังเฟ่ยหลงก้าวเท้าเข้าไปหยุดกลางห้องเก็บของ ก่อนหันไปสั่งให้กู่ฉินเปิดไฟ สภาพอิดโรยของสาวใช้ ไม่ได้ทำให้ถังเฟ่ยหลงนึกสงสารเลยแม้แต่น้อย“พูดความจริงออกมา” น้ำเสียงเด็ดขาดจากเจ้านายหนุ่ม ทำให้เพลินยกมือไหว้อ้อนวอนเพราะไม่อยากถูกเฆี่ยน ก่อนที่เจ้าตัวจะเปิดปากบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่ได้บอกปิ่นสุดาไป นับตั้งแต่ปิ่นสุดาสงสัยเรื่องที่คุณถังหายไปไหนบ่อยๆ รวมถึงเรื่องที่ปิ่นสุดาประกาศต่อหน้าน้องสาวตัวเองว่าเป็นเมียของคุณถัง และสั่งให้ตนมัดปิ่นมุกและให้ไปโยนทิ้งกลางทะเล“ระยำ!” เจ้าของคำสบถ บดกรามเข้าหากันแน่น เมื่อพี่สาวแท้ๆ คิดฆ่าได้แม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22หลงไฟมาร ตอนที่ 89
ตอนที่ 89 ในช่วงค่ำของวัน ปิ่นมุกเพิ่งมีโอกาสได้เดินออกจากห้องพัก หลังถูกถังเฟ่ยหลงเอาเปรียบไปหลายครั้ง แม้กระทั่งอาหารกลางวันยังมีคนยกขึ้นมาเสิร์ฟถึงเตียงและมีเขาคอยเอาอกเอาใจ ครั้นเธอจะเอ่ยปากเรื่องพี่สาวก็ไม่กล้าและไม่มีโอกาสได้ถามเมื่ออีกคนเอาแต่บ่ายเบี่ยงตลอด ทว่าเวลานี้เป็นโอกาสดีของเธอที่คุณถังออกไปข้างนอกแต่เธอไม่รู้หรอกว่าเขาไปที่ไหน คนอยากตามหาพี่สาวเลยได้แต่เดินวนรอบบ้านเพราะเธอไม่รู้ว่าคุณถังเอาพี่สาวของเธอไปขังไว้ที่ไหน ครั้นถามไถ่จากป้าเหม่ยก็ไม่ยอมบอก ปิ่นมุกจึงพยายามเดินหาห้องที่ตัวเองเคยถูกขังนั่นคือห้องใต้ดิน มือเล็กๆ ค่อยผลักบานประตูให้เปิดออกอย่างเบามือโดยไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนกลับมาแล้วและเฝ้ามองเธออยู่“จะไปไหน ปิ่นมุก” สิ้นเสียงนั้นคนที่กำลังจะก้าวลงไปยังห้องใต้ดินชะงักกึก“เอ่อ...ฉันแค่อยากรู้ว่าเป็นห้องอะไร” ตอบเสียงแผ่วๆ แล้วก็เอาแต่ก้มหน้านิ่งเพื่อหลบสายตาดุๆ ของคนถาม“เดินกลับขึ้นมาหาฉัน ป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23
บทล่าสุด
หลงไฟมาร ตอนอวสาน
ตอนอวสาน“จินหลง เป็นอะไรไปคะ โอ๋ๆ เงียบนะคะ” ปิ่นมุกหันมาโอ๋ลูกน้อยด้วยสีหน้ากังวล ห่วงพ่อของลูกก็ห่วง ห่วงลูกก็ห่วง ส่วนจินหลงก็ไม่ยอมเงียบ ป้าช้อยอาสาอุ้มจินหลงแล้วสั่งให้ปิ่นมุกลงไปดูคนนั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านพัก เธอลังเลเล็กน้อยแล้ววิ่งไปคว้าร่มอันใหญ่ออกไปหาคนหน้าบ้านพักที่นั่งตัวสั่นปากสั่นไปหมด“คุณถัง! ทำไมคุณถึงได้ดื้อแบบนี้ล่ะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ฉันกับลูกจะอยู่ยังไงล่ะคะ” ปิ่นมุกลืมเลือนทุกสิ่งไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงเขาจนเผลอพูดความในใจออกไป เธอกางร่มคันใหญ่เข้าบังเม็ดฝน ใช้ผ้าที่ถือติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนดื้อรั้นที่ดื้อยิ่งกว่าเด็กสามขวบ“ฉันยอมตายปิ่นมุก หากเธอไม่ยอมอภัยให้ ฉันรักเธอ ปิ่นมุก ฉันทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่กับฉัน เธอรู้บ้างไหมว่าฉันทรมานแค่ไหนตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมาก แต่ฉันไม่กล้ากลับมาหาเธอ เพราะฉันคิดว่าสักวัน ฉันจะลืมเธอให้ได้ เหมือนที่เธอลืมฉัน แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แล้ววันนี้ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากมาพบเธอ อยากกอดเธอสักครั้ง แล้วฉันจะยอมตาย...ตายอยู
หลงไฟมาร ก่อนอวสาน
ก่อนอวสานหนึ่งชั่วโมงถัดเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังรบกวน คุณแม่ลูกหนึ่งจึงชะเง้อคอมองผ่านหน้าต่างแต่เพราะเวลานี้มืดค่ำแล้วจึงมองเห็นไม่ถนัดนัก ปิ่นมุกหันมามองลูกชายที่ตอนหลับปุ๋ยไปแล้ว แล้วเดินลงไปดูคนมาที่กดกริ่งหน้าบ้านพักหลังจากคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เจ้าของบ้านหยุดปลายเท้าทันทีเมื่อเห็นใครบางคนนั่งอยู่บนรถเข็น หน้าตาเขาซูบผอมจนน่าใจหาย ตอนรู้ว่าคุณถังประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะมีร่างกายผ่ายผอมมากถึงเพียงนี้ ใบหน้าหล่อเหลาบัดนี้ก็ซีดเซียวเหมือนคน ไร้ชีวิตชีวา ปิ่นมุกยืนอยู่ลานหน้าบ้านเพราะสับสน เธอสับสนจริงๆ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงใช้มือดันล้อรถให้เข้ามาชิดรั้วบ้านมากขึ้น แววตาเศร้าหมองทอดมองร่างเล็กนิ่ง“คุณ...มาทำอะไรคะ” ไม่ได้อยากถามคำถามนี้เลยจริงๆ แต่เพราะไม่รู้จะถามอะไรทำให้ปิ่นมุกเอ่ยคำถามนี้ออกไปแล้วก็ได้แต่รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ“ฉันมาหาเธอ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ อยากคุยกับเธอ อยากกอดเธอ ก่อนที่ฉัน...” เจ้าของคำพูดรู้สึก
หลงไฟมาร ตอนที่ 115
ตอนที่ 115แต่ใครเลยจะรู้ว่าปิ่นมุกที่ทำทีไม่สนใจพ่อของจินหลงอยู่ทุกวันนั่น เธอคิดถึงพ่อของจินหลงอยู่ทุกวัน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง มันเหมือนมีเส้นใยบางเบามาขวางกั้นเอาไว้ มันบางเบาแต่ก็จริงแต่เธอยังทำลายมันจากใจไม่ได้หมดเสียที เธอจำได้ไม่เคยลืมถึงสิ่งที่ คุณถังฝากความเจ็บช้ำไว้ให้เธอ แม้ความเจ็บช้ำมันจะน้อยลงทุกวันแต่เธอไม่เคยลืมเลือนได้“แล้วตกลงวันนี้ เราจะทำอะไรกันบ้างคะพี่มะลิ” ปิ่นมุกเปลี่ยนเรื่องก่อนฉวยเอาตะกร้าผักไปล้าง“คุณปิ่นคะ ผักนั่นน่ะพี่ล้างหมดแล้วละค่ะ” มะลิบอกอย่างเอ็นดูรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเพราะอย่างน้อยคุณปิ่นมุกก็ยังคงอาลัยอาวรณ์คนที่หายหน้าหายตาไปอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งคุณหนูจินหลงหน้าตาเหมือนพ่อขนาดนั้น สักวันเถอะกำแพงในใจของคุณปิ่นมุกต้องพังทลายลงสักวัน“ล้างแล้วก็ล้างอีกได้นี่คะพี่มะลิ” บอกเสียงอ้อมแอ้ม แล้วก็ลงมือล้างผักอย่างตั้งใจ แต่จิตใจกระหวัดถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนบางคนที่เหมือนลูกชายของเธอ“ก็ได้ค่า ล้างให
หลงไฟมาร ตอนที่ 114
ตอนที่ 114 ตอนที่ 1142 ปีต่อมา... นับจากวันที่ได้จากกันในวันนั้น ปิ่นมุกไม่เคยได้ข่าวคราวของคนป่าเถื่อนอีกเลย เขาทำตัวหายไปจริงๆ พร้อมกับเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆ ลบเลือนไปจากใจของเธอเช่นกัน บิดามักพูดเสมอว่าให้ลืมไปเสียแม้จะยากแต่ก็ต้องลืมเพื่อให้มีแรงเดินต่อไป หลังจากเธอบอกกับบิดาว่าเธอท้อง เมื่อรู้ว่าท้อง เธออยากบอกเขาเหลือเกิน แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่คิดหวนกลับไปและบอกตัวเองว่าให้ลืมคนป่าเถื่อนคนนั้นซะ แต่ยิ่งพยายามลืมเขา ใจกลับก็ยิ่งจดจำและโหยหาเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคนที่จำใจจากหญิงที่รักไปนั้น ได้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดและตอนนี้อาการของถังเฟ่ยหลงก็น่าเป็นห่วงมากเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรับการทำกายภาพบำบัดเพื่อให้กลับมาเดินได้เป็นคนปกติอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลงท้อแท้หมดกำลังใจ หมดพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทั้งที่พยายามตัดใจแต่เขาไม่เคยลืมปิ่นมุก อยากกลับไปหาเธอแทบขาดใจ แต่ไม่กล้าไปส
หลงไฟมาร ตอนที่ 113
ตอนที่ 113“ไม่ไป ฉันไม่ยอมห่างจากเธออีกแล้วนะปิ่นมุก เพราะอะไรปิ่นมุก ตั้งแต่เธอได้กลับไปอยู่บ้าน เธอก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาฉัน เธอคิดจะทรมานฉันหรือไง ฉันรู้ว่าฉันผิด...ผิดมาก ผิดจนเธอคงไม่ให้อภัยฉัน แต่ฉันอยากขอโทษ ขอให้คนเลวๆ อย่างฉันได้แก้ตัวบ้างไม่ได้เชียวเหรอ เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสฉันไปไหน ได้ไหมปิ่นมุก ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ” น้ำเสียงของถังเฟ่ยหลงดูเศร้าหมอง แววตาคม แดงก่ำเพราะหวาดกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไป ใบหน้าหล่อเหลาเบียดเข้าใกล้อีกครั้ง“ฉันเหม็นคุณ” ปิ่นมุกยกมือดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง แล้วเอ่ยเสียงสั่นเครือยามได้เห็นแววตาคมแดงก่ำ“นะปิ่นมุก ให้ฉันได้มีโอกาสชดเชยสิ่งที่เคยทำร้ายเธอ เธอคือดวงใจของฉันนะปิ่นมุก ฉันมันเลว ใจร้าย ป่าเถื่อน อย่างที่เธอประณามฉัน แต่ฉันอยากขอโอกาสบ้างสักครั้ง นะปิ่นมุกขอโอกาสให้ฉันบ้างได้ไหม” ฝ่ามืออุ่นกุมสองมือเล็กขึ้นจุมพิตซ้ำๆ กันอยู่อย่างนั้น นาทีนี้ถังเฟ่ยหลงไม่คิดอายใครอีกแล้วที่จะต้องหลั่งน้ำตาเพื่อวอนขอโอกาสจากหญิ
หลงไฟมาร ตอนที่ 112
ตอนที่ 112ดวงตาคู่สวยเริ่มรื้นด้วยหยาดน้ำตาเมื่อหวนนึกถึงเรื่องในอดีต เพราะหากเธอยอมอยู่เป็นครอบครัวกับคุณถังก็เหมือนคนอกตัญญูที่ไปรักกับคนที่ทำให้คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่หากเธอเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับคุณถังหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน แต่สักวันเธอก็หวังว่าความเจ็บปวดจะจางหายไปในที่สุด เมื่อไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องมาเห็นหน้ากัน เวลา...เวลาอาจช่วยเยียวยารักษาหัวใจบอบช้ำของเธอ ‘เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้’“ลูกปิ่น” คุณกิตติขานเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราสองคนรักกันไม่ได้ค่ะ” ปิ่นมุกเงยหน้าตอบบิดาเสียงแผ่วๆ ยกนิ้วปาดน้ำตาที่ไหลนองสองแก้ม คุณกิตติจึงรั้งบุตรสาวคนเล็กเข้ามาปลอบประโลมขณะที่ด้านหน้าของศาลาริมน้ำ ถังเฟ่ยหลงและลูกน้องรวมถึงคุณตวงรัตน์และบุตรชายก็จับกลุ่มยืนพูดคุยกันและมองมายังสองพ่อลูกด้วยความเป็นห่วง ส่วนปิ่นมุกหลังได้รับอ้อมกอดอบอุ่นจากบิดานานหลายนาที เธอจึงเอ่ยชวนให้บิดากลับบ้านพักเพื่อจบปัญหาเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง คุณกิตติก็ไม่คิดซ
หลงไฟมาร ตอนที่ 111
ตอนที่ 111“ไอ้ปฐวี! แกจะทำบ้าอะไรของแก” ถังเฟ่ยหลงตะโกนถามแล้ววิ่งเข้าไปใกล้แต่พอใกล้ถึงปฐวีก็ขับรถหนีไป ส่วนคนในรถก็ฉุดกระชากกันอยู่ เมื่อปฐวีจะผลักน้องสาวตัวเองลงจากรถให้ได้“ฉันขอโทษนะยัยปิ่น แต่ฉันต้องเลือกชีวิตตัวเองมากกว่า” ขาดคำนั้นปฐวีก็ผลักน้องสาวออกจากรถแล้วขับรถหนีไปด้วยความเร็ว ร่างของปิ่นมุกกลิ้งตามพื้นลาดชันขณะที่ถังเฟ่ยหลงวิ่งเข้าไปประคองไว้ได้ก่อนที่ร่างเล็กๆ จะกลิ้งเข้าไปกระแทกหินก้อนใหญ่ ดวงตาแดงก่ำเฝ้ามองใบหน้าเปื้อนเลือดด้วยหัวใจแทบหยุดเต้น เขาก้มมองสำรวจทั่วร่างกายของคนในอ้อมแขนไม่พบบาดแผลใดนอกเสียจากเลือดบนศีรษะ“ปิ่นมุก! ฉันขอร้อง ลืมตามองฉันสักนิดนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงขานเรียกหญิงสาวในอ้อมแขนเหมือนคนหัวใจจะขาดรอนๆ ยอมรับเลยว่าครั้งนี้เขาหวาดกลัวสุดหัวใจ กลัวเธอจะจากเขาไปฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบาบนแก้มนวล ริมฝีปากร้อนกดจูบกลางหน้าผากเกลี้ยงเกลาอย่างแสนรักและแสนห่วง ก่อนจะมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ไม่ไกล ถังเฟ่ยหลงเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถที่ปฐวีขับไปชนเข้ากับขอบถนนเพรา
หลงไฟมาร ตอนที่ 110
ตอนที่ 110“ไอ้ปฐวี! นั่นน้องสาวแท้ๆ ของแก แกคิดจะฆ่าแม้กระทั่งน้องสาวตัวเองหรือไง ปล่อยปิ่นมุกซะ แล้วแกไปกราบขอขมาน้องสาวของฉัน แล้วไสหัวไปไกลๆ” ถังเฟ่ยหลงต่อรองทั้งที่ความเป็นจริงอยากให้ปฐวีได้ชดใช้กรรมด้วยความตายเสียมากกว่า แต่เวลานี้เขาเป็นห่วงปิ่นมุกและหวังให้ ฮุ่ยจื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกเพราะเขาเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพฮุ่ยจื่อไว้ว่าจะให้นายปฐวีชดใช้ด้วยชีวิตถังเฟ่ยหลงไม่รู้ว่าตัวเองอุปทานไปหรือเปล่าเพราะมีสายลมเย็นๆ พัดผ่านใบหน้าของเขา ‘ฮุ่ยจื่อ...ฮุ่ยจื่อเข้าใจพี่ใช่ไหม’ เขาเหลียวมองตามสายลมพัดผ่านหายไป รอยยิ้มเล็กๆ ประดับบนใบหน้าหล่อเหลาแต่เคร่งเครียด“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงอย่ามาหลอกกูเลยไอ้ชั่ว” ปฐวีว่าพลางลากตัวปิ่นมุกไปยังเนินเขาสูง ยิ่งทำให้ผู้คนที่เฝ้ามองอยู่ต่างมองลุ้นทะลึกตามไปด้วยเพราะกลัวสองพี่น้องจะกลิ้งตกลงไป“พี่ปัด พี่ระวังนะตรงนั้นเป็นเนินเขา” ปิ่นมุกก้มมองปลายเท้าของตนแล้วให้ใจหายเพราะบริเวณนั้นเป็นเนินเขาสูงและมีก้อนหินน้อยใหญ่เรียงรายเต็มไปหมด หากพลาดพลั้งตกลงไปเธอก็ไม่ร
หลงไฟมาร ตอนที่ 109
ตอนที่ 109“พี่ปัด! คุณถังพอเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ปัดอีกเลยนะคะ ฉันขอร้อง” ปิ่นมุกถลาเข้าไปหาพี่ชายตัวเอง สองมือของเธอเข้าโอบกอดพี่ชายไว้แน่น น้ำตาไหลพรากเพราะสงสารพี่ชายที่เนื้อตัวมีแต่เลือด“ปล่อยมัน! แล้วถอยออกมาปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงห้วน ดวงตาคมกริบจดจ้องไปยังใบหน้าหวานอย่างขู่บังคับ ทว่าเวลานี้ปิ่นมุกไม่สนใจ เธอไม่อยากให้เขาฆ่าใครอีกแล้ว โดยเฉพาะพี่ปัด เพราะหากพี่ชายเธอเป็นอะไรไป คุณแม่ของเธอ...ท่านคงไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ช่างแตกต่างจากเธอนักที่จะอยู่หรือตายท่านก็ไม่สนใจปิ่นมุกร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะนึกสงสารพี่ชายไม่พอ เธอยังเวทนาชีวิตตัวเองเข้าให้อีก มารดาไม่เคยรักเธอแม้กระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยรัก ทว่าน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนุ่มยิ่งทำให้ถังเฟ่ยหลงโกรธมากขึ้นที่หญิงสาวใช้น้ำตามาต่อรองเพื่อให้เขาปล่อยพี่ชายเธอ!“ปิ่นมุก! ฉันสั่งให้เธอถอยออกมา ไม่ได้ยินหรือไง” น้ำเสียงดุดันหยุดเสียงสะอื้นไห้ของปิ่นมุก ก่อนที่เจ้าตัวจะเงยหน้ามองคนพู
