วินาทีแรกที่ได้สบตา โดยหารู้ไม่ว่านี่คือ ‘ลิขิต’ แห่งชะตาสวาทที่กำลังดึงดูดให้ ‘สาวน้อย’ กับ ‘หนุ่มใหญ่’ เจ้าของไร่กาแฟได้โคจรมาพบกัน
อีกสองสัปดาห์ต่อมา
เอื้องผึ้งได้มาฝึกงานที่ไร่กาแฟของราชิดตามความตั้งใจ ขณะที่อรอนงค์ไปฝึกงานที่กรุงเทพฯ ตามสายงานที่ทั้งสองร่ำเรียนมาต่างกัน
“ผึ้ง… เป็นไงบ้างวะ”
ตอนเช้าวันศุกร์ อรอนงค์กรอกเสียงมาจากต้นสาย โทรมาจากบริษัทฝึกงานที่กรุงเทพฯ
“โอเคมากจ้ะเพื่อน… แล้วแกล่ะอรเป็นไงบ้างเจ้านายดุไหม”
เอื้องผึ้งกรอกเสียงกลับไปหาเพื่อนสาว
“เจ้านายใจดีว่ะ… ไม่ดุ เรื่องงานไม่มีปัญหา… แต่แม่งรถติดฉิบ… ”
อรอนงค์บ่นอุบ ตอนนี้ได้รู้แล้วว่าการที่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ ทำให้หล่อนคิดถึงเชียงใหม่เหลือเกิน
“นี่แหละที่ฉันสองจิตสองใจที่จะไปกรุงเทพฯ”
เอื้องผึ้งว่า
“แล้วแกล่ะ… ป๋าบอสของฉันดุไหมวะ”
อรอนงค์ถามถึงบิดาของตน
“คุณลุงใจดีมาก… น่ารัก”
เอื้องผึ้งตอบ
“นั่นแน่ะ… พูดแบบนี้แสดงว่าแกหลงรักพ่อฉันเข้าแล้วสินะ”
คำพูดที่ได้ยินทำเอาเอื้องผึ้งเขิน ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว
“แล้วนี่ป๋าบอสมาหรือยัง”
อรอนงค์ถาม
“โน่นแนะ… พูดถึงก็มาพอดี”
เอื้องผึ้งตอบพลางเหลือบมองออกไปยังหน้าต่างห้องทำงาน แลเห็นรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูสีดำคันใหญ่กำลังขับผ่านประตูที่ลุงยามกุลีกุจอเปิดให้ผู้เป็นนายขับรถผ่านไม้กั้นเข้ามา
“เฮ้ย… แกตาฝาดหรือเปล่า นี่พ่อฉันมาทำงานเช้าขนาดนี้เชียวหรือ”
อรอนงค์กล่าวพลางยกหลังมือขึ้นมองนาฬิกา นี่เพิ่งแปดโมงครึ่ง
“ตาไม่ฝาดหรอกเพื่อน… คุณลุงลงรถมาแล้ว แค่นี้ก่อนนะเพื่อน”
เอื้องผึ้งกล่าวพลางกดวางสาย อึดใจสั้นๆ ต่อมาราชิดก็เข้ามาในห้องทำงาน
“สวัสดีค่ะบอส”
หญิงสาวยกมือไหว้ทักทายเจ้าของไร่กาแฟ
“ไม่เอา… ไม่ต้องเรียกบอส ลุงชอบให้หนูเรียก ‘ลุง’ เหมือนเดิมมากกว่า มันดูเป็นกันเอง”
ราชิดกล่าวพลางจ้องมองเรือนร่างเอิบอิ่มของหญิงสาว ชุดนักศึกษารัดรูปยิ่งคัดเน้นให้เห็นสรีระสาวชัดเจนเด่นตา เข้าตำราที่ว่าตูดเป็นตูดนมเป็นนม
“วันนี้หนูเซ็กซี่จัง… ”
ราชิดเผลอชมออกมาด้วยความลืมตัว สายตาเจ้าชู้แทบไม่ละจากทรวงอกอวบใหญ่ที่เขารู้ว่าต้องเป็นคัพเอฟอย่างแน่นอน มันดูรัดรึงตึงแน่นอยู่ในเสื้อนักศึกษาสีขาว
ความใหญ่ของปทุมถันคู่งามส่งผลให้แนวกระดุมแทบปริกระเด็นออกมาจากสาบเสื้อที่ต้องโอบอุ้มพุ่มทรวงสาวเอาไว้อย่างน่าอึดอัด
“คุณลุงว่าอะไรนะคะ… ”
หญิงสาวที่กำลังเดินไปชงกาแฟให้เขา หันกลับมาถาม ด้วยหล่อนได้ยินไม่ชัดนัก
“ลุงบอกว่าวันนี้หนูน่ารักจัง… ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาลุงรู้สึกว่าตัวเองมีระเบียบมากขึ้นกับการทำงาน ชีวิตไม่วุ่นวายเหมือนตอนที่ไม่มีเลขามาช่วยดูแล”
จริงอย่างที่ราชิดว่า ตลอดสัปดาห์แรกที่ผ่านมา เอื้องผึ้งสามารถทำงานในตำแหน่งเลขาได้อย่างดีเยี่ยมจนเขาเอ่ยชมไม่ขาดปาก ทั้งเรื่องภาษาอังกฤษและการเตรียมเอกสาร การประสานงานและต้อนรับลูกค้าที่มาติดต่อรวมถึงจัดการนัดหมายให้เขา
“คุณลุงเริ่มเห็นความสำคัญของการมีเลขาแล้วใช่ไหมคะ”
“ใช่ครับ… ”
ราชิดตอบ
“แล้วที่ผ่านๆ มาทำไมลุงไม่จ้างเลขาสักคนล่ะคะ”
“ก็ลุงยังไม่รู้สึกถูกใจใครเหมือนอย่างตอนที่เจอหนู”
ราชิดกล่าวไม่อ้อมเมื่อได้โอกาส ครั้นเมื่อเอื้องผึ้งเหลียวกลับมามอง หล่อนก็เห็นสายตาวามวาวไปด้วยแววเจ้าชู้ของราชิด
เอื้องผึ้งเคยได้ยินอรอนงค์บอกว่าบิดาของหล่อนเจ้าชู้มาก เห็นจะจริงก็วันนี้
เอื้องผึ้งชงกาแฟยังไม่ทันเสร็จ จู่ๆ หล่อนก็ตกใจอีกครั้ง เมื่อร่างสูงใหญ่ของราชิดเดินมาประกบหล่อนจากทางด้านหลัง
“คนอะไร… ชงกาแฟอร่อยจัง หอมด้วย… ”
สองมือของราชิดสวมกอดเอวของหญิงสาวจากทางด้านหลัง ที่ว่าหอมนั้นคือกลิ่นสาบสาวของหล่อน ไม่ใช่กลิ่นกาแฟ
“อุ๊ย… ”
หญิงสาวตกใจ!
ราชิดเอื้อมโอบด้วยสองแขนพร้อมกับจับมือหล่อนช่วยกันคนกาแฟในถ้วย
‘งือออ… ’
เอื้องผึ้งอุทานในใจ เมื่อกายหนาของบอสแนบชิดเข้ามาทางด้านหลัง และกลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ จากร่างกายของเขาทำเอาหล่อนถึงกับมือสั่น กาแฟหกออกมานอกถ้วย“ว้าย… ”หญิงสาวอุทาน!ทำให้ราชิดต้องรีบขยับออกมา คลายกอดจากเอวคอดเหมือนรู้ว่าเป็นความผิดของเขาที่ทำให้หญิงหล่อนมือสั่นราชิดรีบคว้าทิชชู่มาเช็ดกาแฟที่หก“หนูผึ้งจ๋า… ลุงขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”ราชิดเริ่มเปิดประเด็นที่ตัวเองครุ่นคิดมาตลอดสัปดาห์ “คุณลุงอยากถามอะไรคะ”“หนูมีแฟนหรือยังจ๊ะ… อยู่มหาลัยมีหนุ่มๆ มาจีบบ้างไหมจ๊ะ”โคแก่ลองโยนหินถามทาง ก็หญ้าอ่อนตรงหน้านี้เสน่ห์แรงนัก“ก็มีหนุ่มๆ มาจีบเยอะค่ะ… แต่หนูไม่สนใจใคร ช่วงนี้ขอโฟกัสไปที่เรื่องเรียนอย่างเดียวค่ะ”หญิงสาวตอบ คนที่รอฟังคำตอบแอบยิ้มดีใจ“มีหนุ่มๆ มาจีบแต่หนูไม่ชอบ… แล้วถ้าคนแก่อย่างลุงจะขอจีบบ้างล่ะ… อิอิ… พอจะมีหวังไหมเอ่ย”ทั้งสุ้มเสียง รอยยิ้ม และสีหน้ากรุ้มกริ่มของราชิดไม่ได้บอกว่าเขาพูดเล่น“คุณลุงอ่ะ… แกล้งพูดเล่นอีกแล้ว”หญิงสาวว่า แต่ประโยคที่ได้ยินก็ทำเอาหล่อนใจเต้น ไม่รู้ว่าทำไมจึงต้องหวั่นไหวกับคำพูดของราชิด “แล้วหนูมีผู้ชายในสเปคไหมจ๊ะ”“มีค่ะ… หนูชอบผู้ใหญ่ค่ะ อบอุ่นดี”
เวลาราวๆ สี่ทุ่มครึ่ง เอื้องผึ้งที่นอนอยู่บนเตียง ทอดสายตามายังโซฟาหนังสีเทาตรงมุมห้อง มีร่างกำยำของราชิดนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟา ด้วยส่วนสูงที่เกินร้อยแปดสิบเซนติเมตรและโครงร่างใหญ่มาก ทำให้ปลายเท้าของราชิดเลยออกมาจากปลายโซฟา“คุณลุงคะ… ถ้านอนไม่สบายก็ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันเถอะนะคะ”เอื้องผึ้งรู้สึกสงสาร“เอ่อ… มันจะดีหรือจ๊ะหนู”ราชิดใจเต้นแรงกับคำชวนของหล่อน“ไม่เป็นไรค่ะ… เดี๋ยวหนูเอาหมอนกั้นกลางไว้”เอื้องผึ้งกล่าวพลางคว้าหมอนสีขาวใบใหญ่มาวางไว้กลางเตียง ก่อนที่ราชิดจะขยับขึ้นมานอนบนเตียง เคียงคู่กับหล่อนที่นอนอยู่คนละฟากเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ๆเสียงพลิกกายเบาๆ ของหญิงสาวทำให้ราชิดรู้ว่าหล่อนยังไม่หลับ และเขาเองก็ยังไม่หลับ“นอนไม่หลับหรือจ๊ะหนู… ”ราชิดถาม“ค่ะ… สงสัยว่าจะแปลกที่น่ะค่ะ แล้วคืนนี้อากาศก็หนาวมาก… หนูรู้สึกหนาวมากค่ะ”หญิงสาวบอกไปตามที่รู้สึก ราชิดชันศอกลุกขึ้นนั่ง เอาผ้าห่มของตัวเองมาห่มให้หญิงสาวอีกผืน ไม่แปลกที่คืนนี้อากาศหนาวมาก เพราะว่าเป็นช่วงที่อุณหภูมิพีคสุดของฤดู “อุ่นขึ้นไหมจ๊ะ… ”“ค่ะ… ว่าแต่คุณลุงเอาผ้าห่มมาให้หนูแบบนี้คุณลุงก็หนาวแย่สิคะ”“ก็นิดหน่อยจ้ะ…
“กลัวค่ะ… แต่ของคุณลุงใหญ่ขนาดนี้หนูคงไม่ไหว… กลัวฉีกค่ะ… หนูนึกไม่ออกว่ามันจะเข้าไปได้ยังไง”ด้วยยังไม่เคยโดนเปิดบริสุทธิ์มาก่อน เอื้องผึ้งเอ่ยออกมาอย่างไร้เดียงสา ประโยคที่ได้ยินยิ่งทำให้หนุ่มใหญ่รู้สึกตื่นเต้น“ลุงขอถามตรงๆ นะ… หนูเคยใช้นิ้วช่วยตัวเองใช่ไหมจ๊ะ”“เคยค่ะ… ”“แล้วชอบไหม… เสียวไหมจ๊ะ ลุงหมายถึงการใช้นิ้วสอดใส่”“ก็เสียวค่ะ… ”ถามอะไรเนี่ย… แต่ก็ตอบ“งั้นถ้าลองของจริงหนูจะเสียวกว่าใช้นิ้วเป็นร้อยเท่า… จะรู้สึกฝืดแน่นกว่า ลองนะจ๊ะ”ราชิดพยายามหว่านล้อม“กลัวค่ะ… ”เพียงแค่ได้ยินที่เขาพูด… หญิงสาวก็หนีบหน้าขาแน่น“กลัวหรือจ๊ะ”“ค่ะ… กลัว… ไม่รู้สิ… มันน่ากลัวเหมือนกันนะคะ เมื่อต้องมีสิ่งแปลกปลอมสอดใส่เข้ามาในร่างกาย”“แต่มันคือสิ่งแปลกปลอมที่ธรรมชาติได้สรรค์สร้างให้มาคู่กัน… ”ราชิดยังไม่ละความพยายาม“ไม่ต้องกลัวนะคะ… เดี๋ยวลุงจะทำเบาๆ ที่สุด ลุงจะสอนทุกอย่างที่ผู้หญิงกับผู้ชายเขาทำกัน”ราชิดขยับลุกขึ้นนั่ง จัดท่าทางให้สาวน้อยขยับมาเอนหลังในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหมอนสองใบที่วางซ้อนกันไว้ตรงพนักหัวเตียง“ถอดเสื้อออกนะคะ”มือใหญ่ของราชิดค่อยๆ เอื้อมมาเลิกชายเสื้อยืดสีชมพูของ
นิยายเซตนี้ประกอบด้วย หลงสวาทพ่อเพื่อน และผัวเก่าทะลวงกามนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียน กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*‘เอื้องผึ้ง’ หล่อนเป็นเพียงเด็ก ‘ฝึกงาน’ ที่เข้ามาฝึกงานเพราะอยากได้ประสบการณ์แต่กลับโดน ‘ราชิด’ ผู้ชายวัยคราวพ่อสอนงานให้อย่างละเอียดในทุกกระบวนท่าของกามกามาที่เขาช่ำชองและชอบเป็นชีวิตจิตใจหญิงสาวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าการเข้ามาฝึกงานกับผู้ชายเซ็กส์จัดคนนี้จะทำให้ชีวิตของหล่อนเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล . . . . . . . . . . . .“ขอลุงดูให้ชัดๆ นะจ๊ะ… ลุงอยากเห็นของดี ลุงอยากเห็นซูชิของหนูว
อันที่จริงเอื้องผึ้งเดินทางมาถึงเชียงใหม่ตั้งแต่เมื่อวาน แต่สาเหตุที่เพิ่งได้เจอหน้าเจ้าของไร่กาแฟสุดหล่อก็เพราะว่าเมื่อคืนราชิดไปงานเลี้ยง และต้องอยู่ดื่มสังสรรค์กับเพื่อนๆ จนดึกดื่น กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็เที่ยงคืนกว่า เช้ามาจึงได้เจอกัน“สวัสดีค่ะคุณลุง… ”เอื้องผึ้งยกมือไหว้ชายร่างสูงใหญ่ด้วยอาการใจเต้นแรง แม้ว่าแพหนวดสีดำหนาเหนือริมฝีปากหยักจะทำให้ชายผู้นี้ดูดุ แต่เวลาเขายิ้มเท่านั้นแหละคุณพระ! ริมฝีปากสวยที่ขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มของเขาราวจะลบล้างสีหม่นเทาเศร้าซึมของโลกใบนี้ได้ในพริบตายิ้มของราชิดมีเสน่ห์เหลือเกิน มันช่างดูอบอุ่น อ่อนหวาน และในเวลาเดียวกันก็แฝงความเร่าร้อนอันประหลาดที่เอื้องผึ้งรู้สึกได้ไม่รู้สิ… ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจของเอื้องผึ้งจึงต้องเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ กับการได้เจอหน้าเขาอาจเป็นเพราะใบหน้าของพ่อเพื่อนคนนี้ช่างหล่อเหลาสะดุดตาเหลือเกิน เสื้อกล้ามสีขาวสะอาดที่เขาสวมใส่ ทำให้มองเห็นผิวสีน้ำตาลเข้มสมชายชาตรีตัดกับเสื้อสีขาว ที่ต้นแขนมีเส้นขนสีดำแกคลุมไปทั่ว เส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นมาจากแขนและหลังมือยิ่งทำให้ราชิดดูเซ็กซี่ อีกทั้งเนื้อตัวก็กำยำไปด้วยมัดกล้ามนี่กร
“กลัวค่ะ… แต่ของคุณลุงใหญ่ขนาดนี้หนูคงไม่ไหว… กลัวฉีกค่ะ… หนูนึกไม่ออกว่ามันจะเข้าไปได้ยังไง”ด้วยยังไม่เคยโดนเปิดบริสุทธิ์มาก่อน เอื้องผึ้งเอ่ยออกมาอย่างไร้เดียงสา ประโยคที่ได้ยินยิ่งทำให้หนุ่มใหญ่รู้สึกตื่นเต้น“ลุงขอถามตรงๆ นะ… หนูเคยใช้นิ้วช่วยตัวเองใช่ไหมจ๊ะ”“เคยค่ะ… ”“แล้วชอบไหม… เสียวไหมจ๊ะ ลุงหมายถึงการใช้นิ้วสอดใส่”“ก็เสียวค่ะ… ”ถามอะไรเนี่ย… แต่ก็ตอบ“งั้นถ้าลองของจริงหนูจะเสียวกว่าใช้นิ้วเป็นร้อยเท่า… จะรู้สึกฝืดแน่นกว่า ลองนะจ๊ะ”ราชิดพยายามหว่านล้อม“กลัวค่ะ… ”เพียงแค่ได้ยินที่เขาพูด… หญิงสาวก็หนีบหน้าขาแน่น“กลัวหรือจ๊ะ”“ค่ะ… กลัว… ไม่รู้สิ… มันน่ากลัวเหมือนกันนะคะ เมื่อต้องมีสิ่งแปลกปลอมสอดใส่เข้ามาในร่างกาย”“แต่มันคือสิ่งแปลกปลอมที่ธรรมชาติได้สรรค์สร้างให้มาคู่กัน… ”ราชิดยังไม่ละความพยายาม“ไม่ต้องกลัวนะคะ… เดี๋ยวลุงจะทำเบาๆ ที่สุด ลุงจะสอนทุกอย่างที่ผู้หญิงกับผู้ชายเขาทำกัน”ราชิดขยับลุกขึ้นนั่ง จัดท่าทางให้สาวน้อยขยับมาเอนหลังในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหมอนสองใบที่วางซ้อนกันไว้ตรงพนักหัวเตียง“ถอดเสื้อออกนะคะ”มือใหญ่ของราชิดค่อยๆ เอื้อมมาเลิกชายเสื้อยืดสีชมพูของ
เวลาราวๆ สี่ทุ่มครึ่ง เอื้องผึ้งที่นอนอยู่บนเตียง ทอดสายตามายังโซฟาหนังสีเทาตรงมุมห้อง มีร่างกำยำของราชิดนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟา ด้วยส่วนสูงที่เกินร้อยแปดสิบเซนติเมตรและโครงร่างใหญ่มาก ทำให้ปลายเท้าของราชิดเลยออกมาจากปลายโซฟา“คุณลุงคะ… ถ้านอนไม่สบายก็ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันเถอะนะคะ”เอื้องผึ้งรู้สึกสงสาร“เอ่อ… มันจะดีหรือจ๊ะหนู”ราชิดใจเต้นแรงกับคำชวนของหล่อน“ไม่เป็นไรค่ะ… เดี๋ยวหนูเอาหมอนกั้นกลางไว้”เอื้องผึ้งกล่าวพลางคว้าหมอนสีขาวใบใหญ่มาวางไว้กลางเตียง ก่อนที่ราชิดจะขยับขึ้นมานอนบนเตียง เคียงคู่กับหล่อนที่นอนอยู่คนละฟากเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ๆเสียงพลิกกายเบาๆ ของหญิงสาวทำให้ราชิดรู้ว่าหล่อนยังไม่หลับ และเขาเองก็ยังไม่หลับ“นอนไม่หลับหรือจ๊ะหนู… ”ราชิดถาม“ค่ะ… สงสัยว่าจะแปลกที่น่ะค่ะ แล้วคืนนี้อากาศก็หนาวมาก… หนูรู้สึกหนาวมากค่ะ”หญิงสาวบอกไปตามที่รู้สึก ราชิดชันศอกลุกขึ้นนั่ง เอาผ้าห่มของตัวเองมาห่มให้หญิงสาวอีกผืน ไม่แปลกที่คืนนี้อากาศหนาวมาก เพราะว่าเป็นช่วงที่อุณหภูมิพีคสุดของฤดู “อุ่นขึ้นไหมจ๊ะ… ”“ค่ะ… ว่าแต่คุณลุงเอาผ้าห่มมาให้หนูแบบนี้คุณลุงก็หนาวแย่สิคะ”“ก็นิดหน่อยจ้ะ…
เอื้องผึ้งอุทานในใจ เมื่อกายหนาของบอสแนบชิดเข้ามาทางด้านหลัง และกลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ จากร่างกายของเขาทำเอาหล่อนถึงกับมือสั่น กาแฟหกออกมานอกถ้วย“ว้าย… ”หญิงสาวอุทาน!ทำให้ราชิดต้องรีบขยับออกมา คลายกอดจากเอวคอดเหมือนรู้ว่าเป็นความผิดของเขาที่ทำให้หญิงหล่อนมือสั่นราชิดรีบคว้าทิชชู่มาเช็ดกาแฟที่หก“หนูผึ้งจ๋า… ลุงขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”ราชิดเริ่มเปิดประเด็นที่ตัวเองครุ่นคิดมาตลอดสัปดาห์ “คุณลุงอยากถามอะไรคะ”“หนูมีแฟนหรือยังจ๊ะ… อยู่มหาลัยมีหนุ่มๆ มาจีบบ้างไหมจ๊ะ”โคแก่ลองโยนหินถามทาง ก็หญ้าอ่อนตรงหน้านี้เสน่ห์แรงนัก“ก็มีหนุ่มๆ มาจีบเยอะค่ะ… แต่หนูไม่สนใจใคร ช่วงนี้ขอโฟกัสไปที่เรื่องเรียนอย่างเดียวค่ะ”หญิงสาวตอบ คนที่รอฟังคำตอบแอบยิ้มดีใจ“มีหนุ่มๆ มาจีบแต่หนูไม่ชอบ… แล้วถ้าคนแก่อย่างลุงจะขอจีบบ้างล่ะ… อิอิ… พอจะมีหวังไหมเอ่ย”ทั้งสุ้มเสียง รอยยิ้ม และสีหน้ากรุ้มกริ่มของราชิดไม่ได้บอกว่าเขาพูดเล่น“คุณลุงอ่ะ… แกล้งพูดเล่นอีกแล้ว”หญิงสาวว่า แต่ประโยคที่ได้ยินก็ทำเอาหล่อนใจเต้น ไม่รู้ว่าทำไมจึงต้องหวั่นไหวกับคำพูดของราชิด “แล้วหนูมีผู้ชายในสเปคไหมจ๊ะ”“มีค่ะ… หนูชอบผู้ใหญ่ค่ะ อบอุ่นดี”
วินาทีแรกที่ได้สบตา โดยหารู้ไม่ว่านี่คือ ‘ลิขิต’ แห่งชะตาสวาทที่กำลังดึงดูดให้ ‘สาวน้อย’ กับ ‘หนุ่มใหญ่’ เจ้าของไร่กาแฟได้โคจรมาพบกันอีกสองสัปดาห์ต่อมาเอื้องผึ้งได้มาฝึกงานที่ไร่กาแฟของราชิดตามความตั้งใจ ขณะที่อรอนงค์ไปฝึกงานที่กรุงเทพฯ ตามสายงานที่ทั้งสองร่ำเรียนมาต่างกัน“ผึ้ง… เป็นไงบ้างวะ”ตอนเช้าวันศุกร์ อรอนงค์กรอกเสียงมาจากต้นสาย โทรมาจากบริษัทฝึกงานที่กรุงเทพฯ“โอเคมากจ้ะเพื่อน… แล้วแกล่ะอรเป็นไงบ้างเจ้านายดุไหม”เอื้องผึ้งกรอกเสียงกลับไปหาเพื่อนสาว“เจ้านายใจดีว่ะ… ไม่ดุ เรื่องงานไม่มีปัญหา… แต่แม่งรถติดฉิบ… ”อรอนงค์บ่นอุบ ตอนนี้ได้รู้แล้วว่าการที่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ ทำให้หล่อนคิดถึงเชียงใหม่เหลือเกิน“นี่แหละที่ฉันสองจิตสองใจที่จะไปกรุงเทพฯ”เอื้องผึ้งว่า“แล้วแกล่ะ… ป๋าบอสของฉันดุไหมวะ”อรอนงค์ถามถึงบิดาของตน“คุณลุงใจดีมาก… น่ารัก”เอื้องผึ้งตอบ“นั่นแน่ะ… พูดแบบนี้แสดงว่าแกหลงรักพ่อฉันเข้าแล้วสินะ”คำพูดที่ได้ยินทำเอาเอื้องผึ้งเขิน ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว“แล้วนี่ป๋าบอสมาหรือยัง”อรอนงค์ถาม“โน่นแนะ… พูดถึงก็มาพอดี”เอื้องผึ้งตอบพลางเหลือบมองออกไปยังหน้าต
อันที่จริงเอื้องผึ้งเดินทางมาถึงเชียงใหม่ตั้งแต่เมื่อวาน แต่สาเหตุที่เพิ่งได้เจอหน้าเจ้าของไร่กาแฟสุดหล่อก็เพราะว่าเมื่อคืนราชิดไปงานเลี้ยง และต้องอยู่ดื่มสังสรรค์กับเพื่อนๆ จนดึกดื่น กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็เที่ยงคืนกว่า เช้ามาจึงได้เจอกัน“สวัสดีค่ะคุณลุง… ”เอื้องผึ้งยกมือไหว้ชายร่างสูงใหญ่ด้วยอาการใจเต้นแรง แม้ว่าแพหนวดสีดำหนาเหนือริมฝีปากหยักจะทำให้ชายผู้นี้ดูดุ แต่เวลาเขายิ้มเท่านั้นแหละคุณพระ! ริมฝีปากสวยที่ขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มของเขาราวจะลบล้างสีหม่นเทาเศร้าซึมของโลกใบนี้ได้ในพริบตายิ้มของราชิดมีเสน่ห์เหลือเกิน มันช่างดูอบอุ่น อ่อนหวาน และในเวลาเดียวกันก็แฝงความเร่าร้อนอันประหลาดที่เอื้องผึ้งรู้สึกได้ไม่รู้สิ… ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจของเอื้องผึ้งจึงต้องเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ กับการได้เจอหน้าเขาอาจเป็นเพราะใบหน้าของพ่อเพื่อนคนนี้ช่างหล่อเหลาสะดุดตาเหลือเกิน เสื้อกล้ามสีขาวสะอาดที่เขาสวมใส่ ทำให้มองเห็นผิวสีน้ำตาลเข้มสมชายชาตรีตัดกับเสื้อสีขาว ที่ต้นแขนมีเส้นขนสีดำแกคลุมไปทั่ว เส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นมาจากแขนและหลังมือยิ่งทำให้ราชิดดูเซ็กซี่ อีกทั้งเนื้อตัวก็กำยำไปด้วยมัดกล้ามนี่กร
นิยายเซตนี้ประกอบด้วย หลงสวาทพ่อเพื่อน และผัวเก่าทะลวงกามนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียน กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*‘เอื้องผึ้ง’ หล่อนเป็นเพียงเด็ก ‘ฝึกงาน’ ที่เข้ามาฝึกงานเพราะอยากได้ประสบการณ์แต่กลับโดน ‘ราชิด’ ผู้ชายวัยคราวพ่อสอนงานให้อย่างละเอียดในทุกกระบวนท่าของกามกามาที่เขาช่ำชองและชอบเป็นชีวิตจิตใจหญิงสาวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าการเข้ามาฝึกงานกับผู้ชายเซ็กส์จัดคนนี้จะทำให้ชีวิตของหล่อนเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล . . . . . . . . . . . .“ขอลุงดูให้ชัดๆ นะจ๊ะ… ลุงอยากเห็นของดี ลุงอยากเห็นซูชิของหนูว