LOGINShare
ตอนที่ 4
Last Updated:
2025-04-22 22:22:06เอื้องผึ้งอุทานในใจ เมื่อกายหนาของบอสแนบชิดเข้ามาทางด้านหลัง และกลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ จากร่างกายของเขาทำเอาหล่อนถึงกับมือสั่น กาแฟหกออกมานอกถ้วย
“ว้าย… ”
หญิงสาวอุทาน!
ทำให้ราชิดต้องรีบขยับออกมา คลายกอดจากเอวคอดเหมือนรู้ว่าเป็นความผิดของเขาที่ทำให้หญิงหล่อนมือสั่น
ราชิดรีบคว้าทิชชู่มาเช็ดกาแฟที่หก
“หนูผึ้งจ๋า… ลุงขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”
ราชิดเริ่มเปิดประเด็นที่ตัวเองครุ่นคิดมาตลอดสัปดาห์
“คุณลุงอยากถามอะไรคะ”
“หนูมีแฟนหรือยังจ๊ะ… อยู่มหาลัยมีหนุ่มๆ มาจีบบ้างไหมจ๊ะ”
โคแก่ลองโยนหินถามทาง ก็หญ้าอ่อนตรงหน้านี้เสน่ห์แรงนัก
“ก็มีหนุ่มๆ มาจีบเยอะค่ะ… แต่หนูไม่สนใจใคร ช่วงนี้ขอโฟกัสไปที่เรื่องเรียนอย่างเดียวค่ะ”
หญิงสาวตอบ คนที่รอฟังคำตอบแอบยิ้มดีใจ
“มีหนุ่มๆ มาจีบแต่หนูไม่ชอบ… แล้วถ้าคนแก่อย่างลุงจะขอจีบบ้างล่ะ… อิอิ… พอจะมีหวังไหมเอ่ย”
ทั้งสุ้มเสียง รอยยิ้ม และสีหน้ากรุ้มกริ่มของราชิดไม่ได้บอกว่าเขาพูดเล่น
“คุณลุงอ่ะ… แกล้งพูดเล่นอีกแล้ว”
หญิงสาวว่า แต่ประโยคที่ได้ยินก็ทำเอาหล่อนใจเต้น ไม่รู้ว่าทำไมจึงต้องหวั่นไหวกับคำพูดของราชิด
“แล้วหนูมีผู้ชายในสเปคไหมจ๊ะ”
“มีค่ะ… หนูชอบผู้ใหญ่ค่ะ อบอุ่นดี”
“แล้วผู้ใหญ่อย่างลุงล่ะ… แก่ไปไหมสำหรับหนู”
ราชิดอยากรู้
“คุณลุงอ่ะพูดเล่นอีกแล้วนะคะ”
หญิงสาวอายจนหน้าแดง รีบยกถ้วยกาแฟมาวางไว้ที่โต๊ะทำงานของเขา ราชิดก้าวตามมา
“หนูจ๋า… ลุงลืมบอกไปว่าพรุ่งนี้ลุงจะต้องไปสัมมนาผู้ประกอบการกาแฟที่แม่ฮ่องสอน”
ราชิดหมายถึงงานที่พาณิชย์จังหวัดและสมาคมกาแฟไทยร่วมเป็นเจ้าภาพจัดขึ้น
“ค่ะ… ไปเช้ากลับเย็นใช่ไหมคะ”
หญิงสาวถามด้วยความสงสัย
“ใช่จ้ะ… และหนูต้องไปกับลุง”
ราชิดบอกแผนการเดินทางในวันพรุ่งนี้ เอื้องผึ้งจะต้องไปกับเขา
วันรุ่งขึ้น
ภายหลังเสร็จจากงานสัมมนาผู้ส่งออกเมล็ดกาแฟที่ดำเนินมาตลอดช่วงบ่าย จู่ๆ ราชิดที่ยังไม่อยากกลับ ก็เปลี่ยนแผนกะทันหัน นึกอยากชวนเลขาสาวไปเที่ยวต่อ เพราะว่าพรุ่งนี้เป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์
“ปาย… หนูเคยได้ยินมาว่าสวยมาก แต่ยังไม่เคยไปสักครั้ง”
เอื้องผึ้งตอบด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เมื่อรู้ว่าลุงราชิดจะพาไปเที่ยวต่อ
“งั้นเราค้างคืนที่ปายกันนะจ๊ะ”
เข้าทางของราชิด เขาเลี้ยวรถไปตามเส้นทางที่มุ่งสู่อำเภอปายในทันที
เกือบชั่วโมงต่อมา
หนุ่มใหญ่กับสาวน้อยพากันมาถึงรีสอร์ตชื่อดังแห่งหนึ่ง ทว่าเนื่องจากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ และราชิดไม่ก็ได้โทรจองไว้ล่วงหน้า ทางรีสอร์ตเหลือห้องพักเพียงห้องเดียวและยังเป็นเตียงเดี่ยว
“ต้องขออภัยด้วยนะคะ… ตอนนี้เหลือแต่ห้องเดียวเตียงเดี่ยวเท่านั้นค่ะ”
เจ้าของรีสอร์ตที่เป็นหญิงวัยกลางคน พูดคำเมืองกับราชิด
“ไม่เป็นไรครับ… เตียงเดี๋ยวก็ได้ ตกลงเราจะพักที่นี่ครับ”
ราชิดสรุป
สิ่งที่ได้ยินทำเอาสาวน้อยตกใจ
“เอ่อ… คุณลุงคะ ในห้องมีแค่เตียงเดียวนะคะ”
“ไม่เป็นไร… เดี๋ยวลุงนอนโซฟา ให้หนูนอนบนเตียง… โอเคนะครับ”
บอสรีบสรุปรวบรัดขนาดนี้ เอื้องผึ้งจะขัดอะไรได้ เป็นอันว่าคืนนี้นายกับเลขาต้องนอนห้องเดียวกัน
ในเวลาต่อมา
เสร็จจากเช็คอินที่รีสอร์ต ราชิดขับรถพาเอื้องผึ้งออกมากินข้าวแล้วเที่ยวชมวิวในจุดชมวิวต่างๆ รวมทั้งบ่อน้ำพุร้อนธรรมชาติไทรงามของเมืองปาย จากนั้นก็พากันกลับเข้าที่พักในตอนค่ำ
ราชิดซื้อวายเข้ามาดื่ม ชนแก้วกับเลขาสาวจนแก้มของหล่อนแดงเรื่อ
“รสชาติดีนะไวน์ยี่ห้อนี้”
ราชิดเอื้อมมือจับขวดไวน์ขึ้นมาอ่านฉลากข้างขวด จากนั้นก็รินลงแก้วให้หญิงสาว
“ไม่ไหวแล้วค่ะคุณลุงขา… หนูเมาแล้ว”
เอื้องผึ้งส่ายหน้า เมื่อเขาทำท่าว่าจะยื่นแก้วให้
“อีกแก้วนะจ๊ะ… ช่วยกัน อีกคนละแก้วก็หมดแล้ว”
ราชิดคะยั้นคะยอ ทำให้หญิงสาวต้องยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม ทั้งที่รู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมา
ในเวลาต่อมา
Related chapters
หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 5
เวลาราวๆ สี่ทุ่มครึ่ง เอื้องผึ้งที่นอนอยู่บนเตียง ทอดสายตามายังโซฟาหนังสีเทาตรงมุมห้อง มีร่างกำยำของราชิดนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟา ด้วยส่วนสูงที่เกินร้อยแปดสิบเซนติเมตรและโครงร่างใหญ่มาก ทำให้ปลายเท้าของราชิดเลยออกมาจากปลายโซฟา“คุณลุงคะ… ถ้านอนไม่สบายก็ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันเถอะนะคะ”เอื้องผึ้งรู้สึกสงสาร“เอ่อ… มันจะดีหรือจ๊ะหนู”ราชิดใจเต้นแรงกับคำชวนของหล่อน“ไม่เป็นไรค่ะ… เดี๋ยวหนูเอาหมอนกั้นกลางไว้”เอื้องผึ้งกล่าวพลางคว้าหมอนสีขาวใบใหญ่มาวางไว้กลางเตียง ก่อนที่ราชิดจะขยับขึ้นมานอนบนเตียง เคียงคู่กับหล่อนที่นอนอยู่คนละฟากเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ๆเสียงพลิกกายเบาๆ ของหญิงสาวทำให้ราชิดรู้ว่าหล่อนยังไม่หลับ และเขาเองก็ยังไม่หลับ“นอนไม่หลับหรือจ๊ะหนู… ”ราชิดถาม“ค่ะ… สงสัยว่าจะแปลกที่น่ะค่ะ แล้วคืนนี้อากาศก็หนาวมาก… หนูรู้สึกหนาวมากค่ะ”หญิงสาวบอกไปตามที่รู้สึก ราชิดชันศอกลุกขึ้นนั่ง เอาผ้าห่มของตัวเองมาห่มให้หญิงสาวอีกผืน ไม่แปลกที่คืนนี้อากาศหนาวมาก เพราะว่าเป็นช่วงที่อุณหภูมิพีคสุดของฤดู “อุ่นขึ้นไหมจ๊ะ… ”“ค่ะ… ว่าแต่คุณลุงเอาผ้าห่มมาให้หนูแบบนี้คุณลุงก็หนาวแย่สิคะ”“ก็นิดหน่อยจ้ะ…
Last Updated : 2025-04-22หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 6
“กลัวค่ะ… แต่ของคุณลุงใหญ่ขนาดนี้หนูคงไม่ไหว… กลัวฉีกค่ะ… หนูนึกไม่ออกว่ามันจะเข้าไปได้ยังไง”ด้วยยังไม่เคยโดนเปิดบริสุทธิ์มาก่อน เอื้องผึ้งเอ่ยออกมาอย่างไร้เดียงสา ประโยคที่ได้ยินยิ่งทำให้หนุ่มใหญ่รู้สึกตื่นเต้น“ลุงขอถามตรงๆ นะ… หนูเคยใช้นิ้วช่วยตัวเองใช่ไหมจ๊ะ”“เคยค่ะ… ”“แล้วชอบไหม… เสียวไหมจ๊ะ ลุงหมายถึงการใช้นิ้วสอดใส่”“ก็เสียวค่ะ… ”ถามอะไรเนี่ย… แต่ก็ตอบ“งั้นถ้าลองของจริงหนูจะเสียวกว่าใช้นิ้วเป็นร้อยเท่า… จะรู้สึกฝืดแน่นกว่า ลองนะจ๊ะ”ราชิดพยายามหว่านล้อม“กลัวค่ะ… ”เพียงแค่ได้ยินที่เขาพูด… หญิงสาวก็หนีบหน้าขาแน่น“กลัวหรือจ๊ะ”“ค่ะ… กลัว… ไม่รู้สิ… มันน่ากลัวเหมือนกันนะคะ เมื่อต้องมีสิ่งแปลกปลอมสอดใส่เข้ามาในร่างกาย”“แต่มันคือสิ่งแปลกปลอมที่ธรรมชาติได้สรรค์สร้างให้มาคู่กัน… ”ราชิดยังไม่ละความพยายาม“ไม่ต้องกลัวนะคะ… เดี๋ยวลุงจะทำเบาๆ ที่สุด ลุงจะสอนทุกอย่างที่ผู้หญิงกับผู้ชายเขาทำกัน”ราชิดขยับลุกขึ้นนั่ง จัดท่าทางให้สาวน้อยขยับมาเอนหลังในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหมอนสองใบที่วางซ้อนกันไว้ตรงพนักหัวเตียง“ถอดเสื้อออกนะคะ”มือใหญ่ของราชิดค่อยๆ เอื้อมมาเลิกชายเสื้อยืดสีชมพูของ
Last Updated : 2025-04-22หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 1
นิยายเซตนี้ประกอบด้วย หลงสวาทพ่อเพื่อน และผัวเก่าทะลวงกามนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียน กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*‘เอื้องผึ้ง’ หล่อนเป็นเพียงเด็ก ‘ฝึกงาน’ ที่เข้ามาฝึกงานเพราะอยากได้ประสบการณ์แต่กลับโดน ‘ราชิด’ ผู้ชายวัยคราวพ่อสอนงานให้อย่างละเอียดในทุกกระบวนท่าของกามกามาที่เขาช่ำชองและชอบเป็นชีวิตจิตใจหญิงสาวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าการเข้ามาฝึกงานกับผู้ชายเซ็กส์จัดคนนี้จะทำให้ชีวิตของหล่อนเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล . . . . . . . . . . . .“ขอลุงดูให้ชัดๆ นะจ๊ะ… ลุงอยากเห็นของดี ลุงอยากเห็นซูชิของหนูว
Last Updated : 2025-04-22หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 2
อันที่จริงเอื้องผึ้งเดินทางมาถึงเชียงใหม่ตั้งแต่เมื่อวาน แต่สาเหตุที่เพิ่งได้เจอหน้าเจ้าของไร่กาแฟสุดหล่อก็เพราะว่าเมื่อคืนราชิดไปงานเลี้ยง และต้องอยู่ดื่มสังสรรค์กับเพื่อนๆ จนดึกดื่น กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็เที่ยงคืนกว่า เช้ามาจึงได้เจอกัน“สวัสดีค่ะคุณลุง… ”เอื้องผึ้งยกมือไหว้ชายร่างสูงใหญ่ด้วยอาการใจเต้นแรง แม้ว่าแพหนวดสีดำหนาเหนือริมฝีปากหยักจะทำให้ชายผู้นี้ดูดุ แต่เวลาเขายิ้มเท่านั้นแหละคุณพระ! ริมฝีปากสวยที่ขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มของเขาราวจะลบล้างสีหม่นเทาเศร้าซึมของโลกใบนี้ได้ในพริบตายิ้มของราชิดมีเสน่ห์เหลือเกิน มันช่างดูอบอุ่น อ่อนหวาน และในเวลาเดียวกันก็แฝงความเร่าร้อนอันประหลาดที่เอื้องผึ้งรู้สึกได้ไม่รู้สิ… ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจของเอื้องผึ้งจึงต้องเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ กับการได้เจอหน้าเขาอาจเป็นเพราะใบหน้าของพ่อเพื่อนคนนี้ช่างหล่อเหลาสะดุดตาเหลือเกิน เสื้อกล้ามสีขาวสะอาดที่เขาสวมใส่ ทำให้มองเห็นผิวสีน้ำตาลเข้มสมชายชาตรีตัดกับเสื้อสีขาว ที่ต้นแขนมีเส้นขนสีดำแกคลุมไปทั่ว เส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นมาจากแขนและหลังมือยิ่งทำให้ราชิดดูเซ็กซี่ อีกทั้งเนื้อตัวก็กำยำไปด้วยมัดกล้ามนี่กร
Last Updated : 2025-04-22หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 3
วินาทีแรกที่ได้สบตา โดยหารู้ไม่ว่านี่คือ ‘ลิขิต’ แห่งชะตาสวาทที่กำลังดึงดูดให้ ‘สาวน้อย’ กับ ‘หนุ่มใหญ่’ เจ้าของไร่กาแฟได้โคจรมาพบกันอีกสองสัปดาห์ต่อมาเอื้องผึ้งได้มาฝึกงานที่ไร่กาแฟของราชิดตามความตั้งใจ ขณะที่อรอนงค์ไปฝึกงานที่กรุงเทพฯ ตามสายงานที่ทั้งสองร่ำเรียนมาต่างกัน“ผึ้ง… เป็นไงบ้างวะ”ตอนเช้าวันศุกร์ อรอนงค์กรอกเสียงมาจากต้นสาย โทรมาจากบริษัทฝึกงานที่กรุงเทพฯ“โอเคมากจ้ะเพื่อน… แล้วแกล่ะอรเป็นไงบ้างเจ้านายดุไหม”เอื้องผึ้งกรอกเสียงกลับไปหาเพื่อนสาว“เจ้านายใจดีว่ะ… ไม่ดุ เรื่องงานไม่มีปัญหา… แต่แม่งรถติดฉิบ… ”อรอนงค์บ่นอุบ ตอนนี้ได้รู้แล้วว่าการที่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ ทำให้หล่อนคิดถึงเชียงใหม่เหลือเกิน“นี่แหละที่ฉันสองจิตสองใจที่จะไปกรุงเทพฯ”เอื้องผึ้งว่า“แล้วแกล่ะ… ป๋าบอสของฉันดุไหมวะ”อรอนงค์ถามถึงบิดาของตน“คุณลุงใจดีมาก… น่ารัก”เอื้องผึ้งตอบ“นั่นแน่ะ… พูดแบบนี้แสดงว่าแกหลงรักพ่อฉันเข้าแล้วสินะ”คำพูดที่ได้ยินทำเอาเอื้องผึ้งเขิน ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว“แล้วนี่ป๋าบอสมาหรือยัง”อรอนงค์ถาม“โน่นแนะ… พูดถึงก็มาพอดี”เอื้องผึ้งตอบพลางเหลือบมองออกไปยังหน้าต
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 6
“กลัวค่ะ… แต่ของคุณลุงใหญ่ขนาดนี้หนูคงไม่ไหว… กลัวฉีกค่ะ… หนูนึกไม่ออกว่ามันจะเข้าไปได้ยังไง”ด้วยยังไม่เคยโดนเปิดบริสุทธิ์มาก่อน เอื้องผึ้งเอ่ยออกมาอย่างไร้เดียงสา ประโยคที่ได้ยินยิ่งทำให้หนุ่มใหญ่รู้สึกตื่นเต้น“ลุงขอถามตรงๆ นะ… หนูเคยใช้นิ้วช่วยตัวเองใช่ไหมจ๊ะ”“เคยค่ะ… ”“แล้วชอบไหม… เสียวไหมจ๊ะ ลุงหมายถึงการใช้นิ้วสอดใส่”“ก็เสียวค่ะ… ”ถามอะไรเนี่ย… แต่ก็ตอบ“งั้นถ้าลองของจริงหนูจะเสียวกว่าใช้นิ้วเป็นร้อยเท่า… จะรู้สึกฝืดแน่นกว่า ลองนะจ๊ะ”ราชิดพยายามหว่านล้อม“กลัวค่ะ… ”เพียงแค่ได้ยินที่เขาพูด… หญิงสาวก็หนีบหน้าขาแน่น“กลัวหรือจ๊ะ”“ค่ะ… กลัว… ไม่รู้สิ… มันน่ากลัวเหมือนกันนะคะ เมื่อต้องมีสิ่งแปลกปลอมสอดใส่เข้ามาในร่างกาย”“แต่มันคือสิ่งแปลกปลอมที่ธรรมชาติได้สรรค์สร้างให้มาคู่กัน… ”ราชิดยังไม่ละความพยายาม“ไม่ต้องกลัวนะคะ… เดี๋ยวลุงจะทำเบาๆ ที่สุด ลุงจะสอนทุกอย่างที่ผู้หญิงกับผู้ชายเขาทำกัน”ราชิดขยับลุกขึ้นนั่ง จัดท่าทางให้สาวน้อยขยับมาเอนหลังในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหมอนสองใบที่วางซ้อนกันไว้ตรงพนักหัวเตียง“ถอดเสื้อออกนะคะ”มือใหญ่ของราชิดค่อยๆ เอื้อมมาเลิกชายเสื้อยืดสีชมพูของ
หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 5
เวลาราวๆ สี่ทุ่มครึ่ง เอื้องผึ้งที่นอนอยู่บนเตียง ทอดสายตามายังโซฟาหนังสีเทาตรงมุมห้อง มีร่างกำยำของราชิดนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟา ด้วยส่วนสูงที่เกินร้อยแปดสิบเซนติเมตรและโครงร่างใหญ่มาก ทำให้ปลายเท้าของราชิดเลยออกมาจากปลายโซฟา“คุณลุงคะ… ถ้านอนไม่สบายก็ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันเถอะนะคะ”เอื้องผึ้งรู้สึกสงสาร“เอ่อ… มันจะดีหรือจ๊ะหนู”ราชิดใจเต้นแรงกับคำชวนของหล่อน“ไม่เป็นไรค่ะ… เดี๋ยวหนูเอาหมอนกั้นกลางไว้”เอื้องผึ้งกล่าวพลางคว้าหมอนสีขาวใบใหญ่มาวางไว้กลางเตียง ก่อนที่ราชิดจะขยับขึ้นมานอนบนเตียง เคียงคู่กับหล่อนที่นอนอยู่คนละฟากเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ๆเสียงพลิกกายเบาๆ ของหญิงสาวทำให้ราชิดรู้ว่าหล่อนยังไม่หลับ และเขาเองก็ยังไม่หลับ“นอนไม่หลับหรือจ๊ะหนู… ”ราชิดถาม“ค่ะ… สงสัยว่าจะแปลกที่น่ะค่ะ แล้วคืนนี้อากาศก็หนาวมาก… หนูรู้สึกหนาวมากค่ะ”หญิงสาวบอกไปตามที่รู้สึก ราชิดชันศอกลุกขึ้นนั่ง เอาผ้าห่มของตัวเองมาห่มให้หญิงสาวอีกผืน ไม่แปลกที่คืนนี้อากาศหนาวมาก เพราะว่าเป็นช่วงที่อุณหภูมิพีคสุดของฤดู “อุ่นขึ้นไหมจ๊ะ… ”“ค่ะ… ว่าแต่คุณลุงเอาผ้าห่มมาให้หนูแบบนี้คุณลุงก็หนาวแย่สิคะ”“ก็นิดหน่อยจ้ะ…
หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 4
เอื้องผึ้งอุทานในใจ เมื่อกายหนาของบอสแนบชิดเข้ามาทางด้านหลัง และกลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ จากร่างกายของเขาทำเอาหล่อนถึงกับมือสั่น กาแฟหกออกมานอกถ้วย“ว้าย… ”หญิงสาวอุทาน!ทำให้ราชิดต้องรีบขยับออกมา คลายกอดจากเอวคอดเหมือนรู้ว่าเป็นความผิดของเขาที่ทำให้หญิงหล่อนมือสั่นราชิดรีบคว้าทิชชู่มาเช็ดกาแฟที่หก“หนูผึ้งจ๋า… ลุงขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”ราชิดเริ่มเปิดประเด็นที่ตัวเองครุ่นคิดมาตลอดสัปดาห์ “คุณลุงอยากถามอะไรคะ”“หนูมีแฟนหรือยังจ๊ะ… อยู่มหาลัยมีหนุ่มๆ มาจีบบ้างไหมจ๊ะ”โคแก่ลองโยนหินถามทาง ก็หญ้าอ่อนตรงหน้านี้เสน่ห์แรงนัก“ก็มีหนุ่มๆ มาจีบเยอะค่ะ… แต่หนูไม่สนใจใคร ช่วงนี้ขอโฟกัสไปที่เรื่องเรียนอย่างเดียวค่ะ”หญิงสาวตอบ คนที่รอฟังคำตอบแอบยิ้มดีใจ“มีหนุ่มๆ มาจีบแต่หนูไม่ชอบ… แล้วถ้าคนแก่อย่างลุงจะขอจีบบ้างล่ะ… อิอิ… พอจะมีหวังไหมเอ่ย”ทั้งสุ้มเสียง รอยยิ้ม และสีหน้ากรุ้มกริ่มของราชิดไม่ได้บอกว่าเขาพูดเล่น“คุณลุงอ่ะ… แกล้งพูดเล่นอีกแล้ว”หญิงสาวว่า แต่ประโยคที่ได้ยินก็ทำเอาหล่อนใจเต้น ไม่รู้ว่าทำไมจึงต้องหวั่นไหวกับคำพูดของราชิด “แล้วหนูมีผู้ชายในสเปคไหมจ๊ะ”“มีค่ะ… หนูชอบผู้ใหญ่ค่ะ อบอุ่นดี”
หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 3
วินาทีแรกที่ได้สบตา โดยหารู้ไม่ว่านี่คือ ‘ลิขิต’ แห่งชะตาสวาทที่กำลังดึงดูดให้ ‘สาวน้อย’ กับ ‘หนุ่มใหญ่’ เจ้าของไร่กาแฟได้โคจรมาพบกันอีกสองสัปดาห์ต่อมาเอื้องผึ้งได้มาฝึกงานที่ไร่กาแฟของราชิดตามความตั้งใจ ขณะที่อรอนงค์ไปฝึกงานที่กรุงเทพฯ ตามสายงานที่ทั้งสองร่ำเรียนมาต่างกัน“ผึ้ง… เป็นไงบ้างวะ”ตอนเช้าวันศุกร์ อรอนงค์กรอกเสียงมาจากต้นสาย โทรมาจากบริษัทฝึกงานที่กรุงเทพฯ“โอเคมากจ้ะเพื่อน… แล้วแกล่ะอรเป็นไงบ้างเจ้านายดุไหม”เอื้องผึ้งกรอกเสียงกลับไปหาเพื่อนสาว“เจ้านายใจดีว่ะ… ไม่ดุ เรื่องงานไม่มีปัญหา… แต่แม่งรถติดฉิบ… ”อรอนงค์บ่นอุบ ตอนนี้ได้รู้แล้วว่าการที่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ ทำให้หล่อนคิดถึงเชียงใหม่เหลือเกิน“นี่แหละที่ฉันสองจิตสองใจที่จะไปกรุงเทพฯ”เอื้องผึ้งว่า“แล้วแกล่ะ… ป๋าบอสของฉันดุไหมวะ”อรอนงค์ถามถึงบิดาของตน“คุณลุงใจดีมาก… น่ารัก”เอื้องผึ้งตอบ“นั่นแน่ะ… พูดแบบนี้แสดงว่าแกหลงรักพ่อฉันเข้าแล้วสินะ”คำพูดที่ได้ยินทำเอาเอื้องผึ้งเขิน ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว“แล้วนี่ป๋าบอสมาหรือยัง”อรอนงค์ถาม“โน่นแนะ… พูดถึงก็มาพอดี”เอื้องผึ้งตอบพลางเหลือบมองออกไปยังหน้าต
หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 2
อันที่จริงเอื้องผึ้งเดินทางมาถึงเชียงใหม่ตั้งแต่เมื่อวาน แต่สาเหตุที่เพิ่งได้เจอหน้าเจ้าของไร่กาแฟสุดหล่อก็เพราะว่าเมื่อคืนราชิดไปงานเลี้ยง และต้องอยู่ดื่มสังสรรค์กับเพื่อนๆ จนดึกดื่น กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็เที่ยงคืนกว่า เช้ามาจึงได้เจอกัน“สวัสดีค่ะคุณลุง… ”เอื้องผึ้งยกมือไหว้ชายร่างสูงใหญ่ด้วยอาการใจเต้นแรง แม้ว่าแพหนวดสีดำหนาเหนือริมฝีปากหยักจะทำให้ชายผู้นี้ดูดุ แต่เวลาเขายิ้มเท่านั้นแหละคุณพระ! ริมฝีปากสวยที่ขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มของเขาราวจะลบล้างสีหม่นเทาเศร้าซึมของโลกใบนี้ได้ในพริบตายิ้มของราชิดมีเสน่ห์เหลือเกิน มันช่างดูอบอุ่น อ่อนหวาน และในเวลาเดียวกันก็แฝงความเร่าร้อนอันประหลาดที่เอื้องผึ้งรู้สึกได้ไม่รู้สิ… ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจของเอื้องผึ้งจึงต้องเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ กับการได้เจอหน้าเขาอาจเป็นเพราะใบหน้าของพ่อเพื่อนคนนี้ช่างหล่อเหลาสะดุดตาเหลือเกิน เสื้อกล้ามสีขาวสะอาดที่เขาสวมใส่ ทำให้มองเห็นผิวสีน้ำตาลเข้มสมชายชาตรีตัดกับเสื้อสีขาว ที่ต้นแขนมีเส้นขนสีดำแกคลุมไปทั่ว เส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นมาจากแขนและหลังมือยิ่งทำให้ราชิดดูเซ็กซี่ อีกทั้งเนื้อตัวก็กำยำไปด้วยมัดกล้ามนี่กร
หลงสวาทพ่อเพื่อน ตอนที่ 1
นิยายเซตนี้ประกอบด้วย หลงสวาทพ่อเพื่อน และผัวเก่าทะลวงกามนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียน กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*‘เอื้องผึ้ง’ หล่อนเป็นเพียงเด็ก ‘ฝึกงาน’ ที่เข้ามาฝึกงานเพราะอยากได้ประสบการณ์แต่กลับโดน ‘ราชิด’ ผู้ชายวัยคราวพ่อสอนงานให้อย่างละเอียดในทุกกระบวนท่าของกามกามาที่เขาช่ำชองและชอบเป็นชีวิตจิตใจหญิงสาวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าการเข้ามาฝึกงานกับผู้ชายเซ็กส์จัดคนนี้จะทำให้ชีวิตของหล่อนเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล . . . . . . . . . . . .“ขอลุงดูให้ชัดๆ นะจ๊ะ… ลุงอยากเห็นของดี ลุงอยากเห็นซูชิของหนูว
