ตอนที่ 4 เห็นแล้วเมื่อ 1 นาทีที่แล้ว

ภายในห้องที่ดูสะอาดเรียบหรูโทนสไตล์โมเดิร์น เฟอร์นิเจอร์ถูกจัดเข้ากันเป็นอย่างดี บ่งบอกถึงรสนิยมของเจ้าของห้องว่าเป็นคนช่างเลือกช่างคัดสรรแค่ไหน ประตูตู้เสื้อผ้าบานเลื่อนขนาดใหญ่ภายในห้องแต่งตัวถูกเปิดออก 

ชายหนุ่มร่างสูงสง่าสมส่วนนุ่งผ้าขนหนูสีขาวพันเอวเอาไว้หลวมๆ

ครืดๆๆ เสียงโทรศัพท์ของเขาสั่นบนโต๊ะ เขาเดินไปหยิบดูและรับสายในทันที

“ครับพี่” 

“ต้า เดี๋ยววันนี้จะให้พี่เบนไปรับนะ ถ้ายังไงก็ไปเจอกันที่งานแล้วกัน พี่จะต้องไปเตรียมตัวคอยนายที่งานด้วย” พี่สิงห์ผู้จัดการส่วนตัวของเขาโทรมาบอกว่าจะมีผู้จัดการอีกคนมารับแทนเขา

“ตกลงครับพี่เดี๋ยวเจอกันครับ” แล้วเขาจึงปลดผ้าขนหนูลงไปกองกับพื้น ด้วยกายเปลือยเปล่าเนื่องจากอยู่คนเดียวเลยไม่ต้องระวังอะไรมากนัก แล้วอีกอย่างเขาไม่เคยจ้างแม่บ้านให้เข้ามาทำความสะอาดในคอนโดของเขาเลย 

เพราะเขามักจะทำความสะอาดเองอยู่เสมอ ส่วนเสื้อผ้าเขาส่งซักรีดอีกทีหนึ่ง โดยมีคนที่บ้านแม่ของเขามารับไปทำให้ เหตุที่เขาย้ายมาอยู่ข้างนอก คนเดียวเพราะว่าเขาต้องการเป็นส่วนตัวมากกว่า เวลากลับดึกหรือทำงานดึกๆ จะได้ไม่ต้องมีใครมานั่งรอ 

แม่ของเขาเลี้ยงดูเขามาเป็นอย่างดี และฐานะทางบ้านของเขาก็รวยพอสมควร แม่กับพ่อของเขาแยกทางกันตั้งแต่ตอนที่เขาอายุสิบแปดก็คือตอนที่เขาย้ายมาเรียนม.6 โรงเรียนเดียวกับวาโยนั่นเอง

หลังจากที่เขาเรียนจบก็ได้ย้ายตามไปอยู่กับแม่ของเขาที่ได้สามีใหม่เป็นฝรั่ง และพ่อของเขาก็ได้ภรรยาใหม่ก่อนหน้าแม่ของเขานั่นเอง แต่การเลิกราของทั้งสองไม่มีมือที่สาม แต่เกิดจากความรักที่อิ่มตัวของทั้งคู่ที่ไม่ได้หวือหวาหรือตื่นเต้นอะไรเท่าไหร่นักพูดง่ายๆ หมดรักกันไปเอง

 ทั้งพ่อและแม่ของเขาจึงตัดสินใจแยกทางกันด้วยดี และแม่ของเขาก็ต้องการที่จะเอาต้าอยู่มาด้วย จนเธอเลิกกับสามีฝรั่งและก็ได้กลับมาอยู่ไทยตามหลังต้ามานี่เอง

 เสียงชัตเตอร์ของนักข่าวกดถ่ายภาพของนายแบบที่มาร่วมงานแบบรัวๆ ซึ่งต้ามักจะโดนรุมล้อมเยอะที่สุด เพราะอยากจะสัมภาษณ์เขาเกี่ยวกับเรื่องหัวใจ ว่าช่วงนี้มีคนคุยหรือเปล่า 

เพราะเขาถูกถ่ายภาพจากบาร์ที่เขาเพิ่งไปเที่ยวมาแล้วเจอวาโย แต่โชคดีที่ภาพไม่ชัดและมุมที่ถูกถ่ายก็ไม่เห็นหน้าของทั้งสองด้วย เลยทำให้ข่าวทำอะไรเขาได้ไม่มากนัก เนื่องจากว่าเขาเป็นคนหูตาไวและช่างสังเกต แก้ไขสถานการณ์เก่งหรืออาจจะเรียกว่า คมในฝัก ก็ว่าได้

“เห็นคุณต้าดูแลตัวเองดีแบบนี้ ไม่รู้ว่ามีคนที่รู้ใจหรือยังคะ แบบคนคุยๆ ก็ได้ค่ะ เพราะช่วงนี้คุณต้าฮอตสุดๆ มีใครมาขายขนมจีบบ้างหรือเปล่าคะ” นักข่าวยื่นไมค์สัมภาษณ์เขาหลังจากที่เดินแบบงานอีเว้นท์เสร็จ

“ไม่มีเลยนะครับ ไม่รู้จะเอาเวลาที่ไหนไปกินขนมจีบ ขนาดเวลานอนผมยังไม่มีเลย” เขาพูดยิ้มแย้มเชิงตลกขบขันทำให้นักข่าวพากันหัวเราะ จริงๆ เขาแค่ยืนยิ้มเฉยๆ ก็ทำให้คนเคลิ้มได้เลยนะ

อีกฝั่งหนึ่งหญิงสาวที่อยู่ห้องพักของตัวเอง กำลังดูข่าวไลฟ์สดของต้า ก็เกิดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวที่เขาตอบฮาๆ เพราะภาพแบบนั้นเธอยังมองไม่รู้เลยว่าเป็นตัวของเธอเอง

หลังจากที่วาโยแยกกับต้าที่โรงแรมวันนั้น เธอก็ลืมว่าเคยอายเขาสุดๆ แค่ไหน ที่ไปปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่มแบบนั้น เพียงแค่เห็นหน้าของเขาหน้าก็ลืมความเจ็บปวดจนหมดสิ้น

ช่วงค่ำ

จู่ๆ ก็มีข้อความแจ้งเตือนจากอินสตาแกรมเข้ามาเป็นแอคเคาท์ที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี หรือว่าแอคเคาท์แฟนคลับของพี่ต้าที่เข้ามาติดตามเธอ แต่พอเธอกดเข้าไปดู

“กรี๊ด…นี่พี่ต้ากดติดตามฉันเหรอ” หญิงสาวกระโดดโลดเต้นนั่งอยู่ไม่สุข หรือว่าเขาเข้ามาส่องเธอแล้วมือลั่น แต่เขาก็ติดตามแฟนคลับของเขาหลายคนเหมือนกัน ตอนนี้เธอดีใจสุดๆ เธอกดเข้าไปในแชทเพื่อดู มันขึ้นว่า เห็นแล้วเมื่อ1นาทีที่แล้ว เขาเห็นข้อความของเธอแล้ว เธอส่งไปบอกรักเขาตั้งมากตั้งมายหลายเดือนที่ผ่านมา

เขาเปิดอ่านมันแล้ว และที่แน่ๆ เขาไม่รู้หรอกว่าเธอเป็นใครเพราะในแอคเคาท์ของเธอมีแต่รูปของเขาที่เธอโพสต์เอาไว้

ติ๊ง เสียงแจ้งเตือนข้อความแชทดังขึ้น เขาส่งอิโมจิรูปหัวใจสีแดงมาให้เธอหนึ่งดวง

“ตายอย่างสงบแล้ววาโย” ต่อไปนี้ให้เธอไปบุกน้ำลุยไฟที่ไหนก็ยอมหมดแล้ว ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว

“ดูสิ หนูเห็นจุดสีเขียวของพี่ต้าที่ออนอยู่ด้วย” เธอพูดพึมพำอยู่บนที่นอนยิ้มจนแก้มจะแตก แต่แล้วก็มีสายเรียกเข้าโทรมาหาเธอ

“พี่สิน” เธอเรียกชื่อลูกพี่ลูกของตัวเอง

“พรุ่งนี้ว่างไหมโย” หญิงสาวขมวดคิ้ว

“พี่จะให้หนูทำอะไรคะ” วาโยพูดอย่างรู้ทัน

“บอกมาก่อน ว่างหรือเปล่า” 

“ไม่ว่างค่ะ”

“ให้มันได้อย่างนี้สิ พี่จะหวังพึ่งพาก็ไม่ได้เลยเหรอ” เสียงของสินที่อยู่ปลายสายพูดอย่างสิ้นหวัง

“แหมๆ มีเสียงสั่นเครือด้วย มีอะไรให้น้องคนนี้รับใช้คะ โขกสับมาได้เลยค่ะ” เธอแกล้งพูดเย้าแหย่เขาเล่นๆ

“เพื่อนพี่สมัยเรียน มันจ้างให้คนไปทำความสะอาดห้องให้พอดีช่วงนี้มันงานเยอะ ไม่มีเวลาทำ เลยอยากได้คนที่ไว้ใจได้ พี่ก็นึกถึงเธอเลยนะโย ไปทำความสะอาดให้พี่หน่อย” สินพูดด้วยน้ำเสียงกังวลเพราะกลัวว่าน้องสาวจะไม่ไปให้ อาจทำให้บริษัททำความสะอาดที่เขาเปิดใหม่จะมีรีวิวที่ไม่ดี 

“แม่บ้านของพี่ก็มี ให้เค้าทำให้ สะอาดกว่าหนูทำอีก” เธอไม่เห็นด้วยเพราะเธอไม่เคยไปทำความสะอาดบ้านใครเลย ขนาดห้องของเธอยังรกแบบนี้

“แม่บ้านพี่ไม่ว่างสักคน พี่ไว้ใจเธอ ช่วยหน่อยทำๆ ไปเถอะ เพื่อนพี่คนนี้มันสะอาดห้องมันไม่รกหรอก” เขาอธิบายอีก

“มันต้องมีอะไรแน่ๆ ไหนบอกหนูมาสิว่าเพื่อนของพี่มีข้อแลกเปลี่ยนอะไร” เธอพยักหน้าแบบรู้ทัน

“ก็มันบอกว่าจะช่วยรีวิวบริษัทให้ พี่ก็อยากให้บริษัทดังๆ จะได้มีคนมาจ้างเยอะๆ พี่ก็อยากรวยเหมือนกันนะเว้ย”

“ก็ได้ๆ ส่งโลเคชั่นมาเดี๋ยวไปทำให้ เพื่อนพี่ผู้หญิงหรือผู้ชาย”

“ผู้ชาย”

“อ้าว งั้นหนูไม่อยากไปอ่ะเกิดเขาปล้ำหนูจะทำยังไง”

“มันอยู่ห้องที่ไหน ไปทำงานต่างจังหวัดแล้วไม่งั้นพี่จะให้เธอไปเหรอ”

“โอเคๆ พี่เดี๋ยวหนูไปทำให้ ก็ได้”

“มันฝากคีย์การ์ดไว้กับพี่แล้ว พรุ่งนี้มาก็แวะมาเอาอุปกรณ์ด้วย จะรอมาแต่เช้านะ พี่จะไปเที่ยวต่อ เอ๊ย พี่มีงานต่อ”

“พี่สิน” เธอเรียกชื่อของเขาทันทีเมื่อรู้ว่าเขาโกหก ปล่อยให้น้องทำงานงกๆ แต่ตัวเองไปเที่ยวเนี่ยนะ