MasukShare
ตอนที่ 8 พูดจริงหรือลองใจ
Terakhir Diperbarui:
2025-02-16 00:56:21เสียงนาฬิกาปลุกในตอนเช้าดังขึ้นภายในห้องของวาโย เธอรีบควานหาและปิดเสียงพร้อมกับเอาหน้าซุกไปใต้ผ้าห่มอุ่นๆ เพราะยังไม่อยากตื่น เธอค่อยๆ ลุกขึ้นมา
“โอ๊ย ปวดหัวชะมัด เมื่อคืนดื่มไปเยอะด้วย” เธอหรี่ตามองสำรวจไปภายในห้องและสำรวจตัวเองก็เห็นเสื้อคลุมสีดำตัวใหญ่ วางอยู่ที่ปลายเท้าของเธอ หน่วยประมวลผลในสมองของเธอก็ค่อยๆ ประมวลภาพทีละเหตุการณ์กับเรื่องเมื่อคืน “กรี๊ดดดดด” วาโยกรีดร้องลั่นจนสุดเสียง “เมื่อคืน เมื่อคืนนี้” เธอรีบลุกไปหยิบเสื้อคลุมสีดำตัวโคร่งมาดู พลิกไปมาเพื่อดูให้แน่ใจ “อร๊ายยยย เมื่อคืนฉันทำอะไรลงไปต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ฝันไป! ฉันแค่ฝันไปเท่านั้น” เธอล้มตัวลงนอนต่อแต่ก็ต้องลุกดีดตัวขึ้นมาหยิบเสื้อตัวใหญ่มาดูอีกครั้ง “ตายแน่ๆ ฉัน ทำไมเมาแล้วเรื้อนแบบนี้” หญิงสาวนั่งกุมขมับ เพราะทั้งปวดหัวจะระเบิดแถมยังไปก่อเรื่องไว้เมื่อคืนอีก จะทำยังไงดี ไม่น่าเมาขนาดนั้นเลย วันนี้กับการเรียนเธอแทบไม่ได้ฟังที่อาจารย์สอนเลย สมาธิไม่มีแถมยังนั่งเหม่อลอยอีก เพราะมัวแต่นึกถึงเรื่องนั้น เธอกล้ามากนะที่เมาแล้วไปหาผู้ชาย แล้วไม่ใช่ใครที่ไหนกลับเป็นไอดอลที่เธอชอบอีก ใครก็อยากดูดี ดูน่ารักในสายตาของคนที่เราชอบไม่ใช่เหรอ นี่อะไรกลับไปเคาะประตูห้องของเขา เธอคิดไม่ตกกับเรื่องนี้จริงๆ จะหายไปเฉยๆ โดยที่ไม่ขอโทษเขาสักหน่อยเหรอ อย่างน้อยก็น่าจะส่งข้อความไปขอโทษพี่ต้าก็ยังดี เริ่มจากสารภาพว่าแชตที่ส่งหาเขาคือเธอเอง “เธอต้องยอมรับความจริงนะวาโยว่าเธอน่ะคือแฟนคลับของเขา” บอกเขาไปตรงๆ ว่าแอคเคาท์ที่ชื่อมายต้าคือเธอเอง ไม่รีรอให้คิดซ้ำกลับไปกลับมา เธอรีบส่งข้อความหาเขาในทันที ‘หนูเองนะพี่ต้า วาโยเอง หนูไม่อยากโกหกพี่อีกแล้วจริงๆ หนูคือแฟนคลับของพี่ แต่ก็อายเกินที่จะบอกตรงๆ พี่ก็รู้ว่าหนูชอบพี่มากแค่ไหน ขอโทษเรื่องเมื่อคืนด้วยนะคะ’ ไม่กี่นาทีมันก็ขึ้นว่าอ่าน ‘จำอะไรไม่ได้เลยเหรอ’ พี่ต้าพิมพ์กลับมาหาเธอ ‘จำได้ว่า หนูไปเคาะประตูห้องของพี่ แล้วพี่ก็เอาเสื้อของพี่มาใส่ให้หนูแล้วก็บอกจะมาส่ง ขอโทษนะคะที่รบกวนเวลาของพี่’ เขาเปิดอ่านแล้วก็เงียบไปหลายนาที จนเธอต้องแกล้งชวนคุยอย่างอื่นเพราะอยากรู้ว่าเขาจะต่อว่าเธอมากแค่ไหน กับเรื่องเมื่อคืน ‘พี่ต้าไม่แปลกใจเหรอคะ ที่แอคเคาท์นี้คือหนู’ ‘รู้ตั้งแต่ วันที่อยู่เชียงใหม่แล้ว ตอนที่โทรศัพท์คุณอยู่กับผม เห็นแจ้งเตือนเข้าจากแชทของคุณเลยเห็นชื่อพอดี’ ยิ่งเขาพิมพ์กลับมานิ่งๆ แบบนี้ยิ่งใจไม่ดี เธอกลัวว่าจะทำให้เขารำคาญเลยไม่ได้พิมพ์อะไรกลับไป นอกจากขอโทษจากใจนะคะ พร้อมอิโมจิยกมือไหว้ ‘มะรืนว่างไหม ตอนเย็นมาเจอกันหน่อย’ เขาพิมพ์กลับมาแค่นั้น แต่มันทำให้เธอยิ้มได้ในทันที นี่อาจจะเป็นยิ้มแรกของวันนี้ของเธอเลยทีเดียว ‘ว่างค่ะ’ เธอไม่ถามเขาว่าทำไมถึงนัดเธอ เพราะเหมือนว่าจะแล้วแต่เขาเท่านั้น เธอยังไงก็ได้หมดแหละ ‘จะนัดอีกทีนะ’ ‘ค่ะ พี่ต้า’ พร้อมส่งอิโมจิยิ้มไปให้เขา ตอนนี้ใจเธอมันมีความสุขสุดๆ ที่เขานัดเจอเธอ แต่อีกใจก็กังวลว่าทำไมเขาถึงนัดเจอเธอล่ะ มันเลยกลายเป็นว่าสุขไม่สุด ทุกข์ไม่เต็มที่จริงๆ วันนี้ทั้งวันเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูตลอดเกือบทุกห้านาทีเพราะกลัวว่าพี่ต้าจะส่งข้อความมาแล้วเธอไม่ได้ยิน แต่แล้วสิ่งที่เธอรอคอยก็เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ พี่ต้าส่งข้อความแชทมาให้เธอ ‘วันนี้ทุ่มครึ่ง เอาเสื้อมาคืนผมที่คอนโดด้วย’ อ๋อ ใช่สิเขาคงอยากได้เสื้อคืนแบรนด์เนมราคาแพงซะด้วยสิเธอลืมเรื่องนี้ได้ยังไง แทนที่จะเอ่ยปากเอาไปคืนเขา จนเขาต้องออกปากทวงกับเธอเองใช้ไม่ได้จริงๆ เลยวาโย ‘ ได้ค่ะพี่ต้า หนูจะซักให้สะอาดเลย’ ‘ไม่ต้องซักเดี๋ยวทำเอง’ เขาคงกลัวว่าเธอจะทำเสื้อผ้าของเขาเสียทรงหรอกมั้ง แต่ไม่เป็นไรหรอกเสื้อก็ไม่ได้เลอะแล้วก็ไม่ได้เหม็นแถมยังมีกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ของเขาติดมาอีกด้วย เธอไปถึงคอนโดของเขาประมาณหนึ่งทุ่มก็เลยจอดรถนั่งรอตากแอร์แถวๆนั้น เธอใส่หมวกแก๊ปเพื่อเก็บผมเพราะกลัวว่าคนอื่นจะมาเห็นเธอเข้าแล้วกลัวเขาจะเป็นข่าวไม่ดีด้วย เลยนึกขึ้นได้ว่า ทำไมเขาไม่ลงมาเอาเสื้อเองที่รถล่ะ เธอจึงส่งข้อความกลับไป พร้อมกับบอกตำแหน่งที่จอดรถของเธอให้เขา ภายใต้หลังคาขนาดไม่ใหญ่มากมีรถยนต์จอดหลายคันเรียงรายห่างจากประตูทางเข้าไปภายในตึกไม่ไกลมากนัก เขาอ่านแล้วไม่ตอบ สรุปคือยังไงหรือว่าเขายุ่งอยู่ จึงส่งไปถามเขาอีกครั้ง สักพักเขาก็เดินมาเปิดประตูรถของเธอแล้วขึ้นมานั่ง “พี่ต้า” เธอตะลึงนิดหน่อยไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้ “ทำไมไม่ขึ้นไปข้างบน อยู่ตรงนี้ยิ่งเป็นเป้าสายตา” เขาพูดหน้านิ่งๆ “แป๊บเดียวค่ะ นี่ค่ะเสื้อของพี่ขอบคุณนะคะที่พาหนูไปส่งถึงที่อย่างปลอดภัย” หญิงสาวพูดยิ้มแย้ม “ปลอดภัยเหรอ” เขายิ้มมุมปาก “ค่ะ ปลอดภัย มีอะไรหรือเปล่าคะ” เธอถามสีหน้างงๆ “คงจำไม่ได้จริงๆ งั้นก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องพูดอะไรมาก” “คะ พี่อยากพูดมากกับหนูก็ได้นะคะ หนูฟังได้หมดไม่มีบ่นสักคำ” เธอยิ้มหวานส่งสายตาเป็นประกายที่มันปิดไม่มิดว่าเธอชอบเขามากถึงมากที่สุดจนเก็บไว้ไม่อยู่ เขาจ้องมองริมฝีปากของเธอแล้วเผลอเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างลืมตัว เลยทำให้หญิงสาวมองริมฝีปากของเขาเช่นกัน แล้วภาพเหตุการณ์เมื่อคืนก่อนก็ผุดขึ้นมา ภาพที่เธอดึงเขาเข้ามาในห้องรวมถึงภาพที่เขาจูบเธออยู่บนเตียงนอนนุ่มนั่น เธอทำหน้าตาเหวอ ตาโตพร้อมกับเอามือปิดปากของตัวเองอย่างอดกลั้นเพราะอยากจะร้องกรี๊ดขึ้นมาทันที “อย่าบอกนะคืนก่อนนั้น พี่ต้ากับหนู…” เธอพูดทิ้งท้ายไว้ เขาพยักหน้าขึ้นลง “อือ จำได้แล้วเหรอ” เขาตอบนิ่งๆ แต่สายตาของเขาจับจ้องไปที่เธอตลอด เพื่อรอว่าเธอจะทำยังไงต่อไป “แต่พี่ ไม่ได้ล่วงเกิน หนูใช่ไหม” เธอเอามือปิดหน้าอกของตัวเอง “แต่คุณก็อยากให้ผมล่วงเกินอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ถึงเมาแล้วขึ้นไปหาผมถึงห้องอย่างนั้น” “พี่ต้า! “ เธอเรียกเขาอย่างผิดหวัง “ถึงหนูจะชอบพี่ต้า แต่ก็ไม่เคยคิดจะอ่อยหรือให้ท่าอะไรพี่เลยนะ หนูแค่ชอบพี่จริงๆ เพราะหนูคิดว่าพี่ต้าไว้ใจได้” “ฮึๆ คุณมองผมดีเกินไปแล้ว ผมก็เป็นคนมีตัณหา ราคะเหมือนกับผู้ชายคนอื่น แล้วคุณคิดว่าผมเป็นไอดอลจะไม่มีอารมณ์ทางเพศหรือไง เวลามีผู้หญิงเมามาออดอ้อนคลอเคลียแบบคืนนั้น” เขายื่นหน้าไปใกล้ๆ เธอด้วยสายตาขบขัน “แต่พี่ต้า ยังไม่ได้ทำอะไรหนูใช่ไหมคะ ตอบมาก่อน” เธอหน้าเสีย “ไม่รู้ตัวเหรอ หรือว่าไม่เคยมีอะไรกับใครแบบที่เคยบอกไว้จริงๆ” เขาเลิกคิ้วถามยิ้มกวนๆ “พี่ต้า!” เธอเรียกเขาลั่นรถ “แสดงว่าไม่เคยมีอะไรกับใครจริงๆ สินะ เก็บไว้ให้ผมเหรอ เอ้ย! เก็บไว้ให้พี่เหรอ” เขารีบเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองเพราะคงอยากจะสนิทกับเธอเข้าจริงๆ หญิงสาวโกรธจัดไม่คิดว่าคนที่เธอชอบจะพูดจาดูถูกเธอขนาดนี้ เขามีนิสัยเสียแบบนี้เหรอ “เอาเสื้อพี่คืนไป แล้วลงจากรถไปเลย วันนี้หนูจะไม่ถือสากับคำพูดของพี่เพราะวันนั้นหนูเป็นฝ่ายไปหาพี่เอง” ก็สมควรที่เขาจะพูดแบบนี้กับเธอ “ขึ้นไปข้างบนกับพี่ไหมวาโย ไม่อยากรู้เหรอ” เขาส่งสายตาเป็นประกายให้เธออีกครั้ง “อยากรู้อะไรคะ” “ก็อยากรู้ ว่าทำไมพี่ถึงชื่อต้า ต้าที่แปลว่าใหญ่ในภาษาจีนไง” เขาพยักพเยิดหน้าชวนเธอขึ้นไปข้างบนห้องเขา “หนูไม่ตลกนะพี่ ไม่ขำด้วย พี่กำลังดูถูกความรักของหนูอยู่ ลงไปเลยนะ” “โอเคๆ รู้แล้ว แล้วครั้งหน้าก็อย่าไปเมาแบบนี้กับใครล่ะ รู้ไหมว่ามันอันตรายถ้าวันนั้นไม่ใช่พี่ เธอจะเป็นยังไง พี่ก็ไม่ได้ว่าตัวเองดีนักหรอก พอมันมีอารมณ์ขึ้นมาก็หน้ามืดเหมือนกันนะ ระวังไว้หน่อยก็ดี” เธอฟังเขาพูดก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน “เมื่อกี้พี่ยังพูดจาดูถูกหนูอยู่เลย” “ขอโทษแล้วกัน พี่แค่อยากให้เธอกลัวพี่ก็แค่นั้น จะได้ไม่ต้องไปเมาปล่อยตัวแบบนี้ไง ยังไงเธอก็น้องไอ่สินมัน พี่ไม่ทำอะไรหรอกถ้าเธอไม่ยอม” “พี่ต้าถ้าเป็นแบบนี้หนูจะไม่ชอบพี่แล้วนะ ไม่รู้ว่าอันไหนพูดจริงพูดเล่นกันแน่” เพราะเธอเองก็เริ่มสับสนแล้วเหมือนกัน บางทีเหมือนห่วงใยแต่บางที่อยากเหมือนลองใจเธอ พี่ต้าหยิบถุงกระดาษใส่เสื้อที่เธอส่งให้เขาแล้วเปิดประตูลงรถไป โดยที่สายตาของหญิงสาวยังคงจับจ้องมองแผ่นหลังของเขาจนลับหายไปกับความมืดสลับกับแสงสว่างของไฟดวงสีส้มที่ติดอยู่ใกล้ทางเดิน ตรงทางที่เขาเดินเข้าไปในตัวคอนโด เพราะจุดที่เธอจอดรถอยู่นี้เป็นที่จอดรถเสริมของคนที่อยู่คอนโดนี้เท่านั้น พี่ต้าน่าจะจอดรถอยู่ข้างในที่เขาเตรียมไว้ให้มากกว่า เพราะเหมือนเธอจำได้ว่าลงลิฟท์มาแป๊บเดียวก็เดินถึงรถยนต์ของเขาแล้ว
Bab terkait
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 9 ทำไมถึงจูบหนู
แม้ว่าร่างสูงใหญ่จะเดินขึ้นคอนโดไปแล้ว แต่ว่าเธอยังคงจอดรถอยู่ที่เดิมมาได้เกือบยี่สิบนาทีแล้ว เขาเคยจูบเธอ แล้วยังไงต่อเขาไม่พูดว่าขอโทษ หรือเอ่ยถามความรู้สึกของเธอเลยด้วยซ้ำว่าเธอจะยังชอบเขาอยู่ไหมที่ไม่ให้เกียรติเธอแบบนี้ หญิงสาวนึกถึงรสชาติจูบของเขาที่เหมือนคนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่นั้น แต่เธอก็จำได้ว่าเธอจูบโต้ตอบเขาไปเช่นเดียวกัน แล้วยังไงต่อนั่นมันจูบแรกของเธอนะ จูบแรกของเธอเป็นของพี่ต้าเหรอ เธอนึกหลายสิ่งหลายอย่างจนฟุ้งซ่าน แต่ก็ไม่กล้าแม้แต่จะคิดเข้าข้างตัวเอง ว่าเขาก็พอจะชอบเธออยู่บ้างเหมือนกัน พี่ต้ารู้ว่าแอคเคาท์นั่นเป็นของเธอ ทำไมถึงยังส่งอิโมจิรูปหัวใจมาให้เธอล่ะ เพราะเธอส่งข้อความไปบอกรักเขาเหรอ แต่เขาก็น่าจะส่งอิโมจิรูปยิ้มมาก็ได้นี่ ครั้งนี้ภาพมันชัดมาก นั่นเพราะเขาจูบเธอ เธอเริ่มคิดเข้าข้างตัวเองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เมื่อกี้ที่เขาชวนเธอขึ้นไปข้างบนห้องของเขา เขาพูดจริงหรือพูดลองใจเธอกันแน่วาโยเอาหัวโขกกับพวงมาลัยเบาๆ เพื่อดึงสติ นี่เธอชอบเขามากจนเป็นขนาดเลยเหรอ‘ทำไมพี่ถึงจูบหนูคะ’ เธอพิมพ์ข้อความแชตถามเขาในรถยนต์ที่ยังไม่ได้ขยับไปไหนตั้งแต่ที่ต้าลงไป‘อยู่ไหน’
Terakhir Diperbarui : 2025-02-17หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 10 อยากลองมั้ย (NC)
“อยากลองมั้ย” เขาถามพร้อมกับจับมือของเธอมาหอมอย่างอ่อนโยน“ลองจูบอีกเหรอคะ หนูไม่อยากลองแล้วค่ะ” เธอก้มหน้าลงอย่างเขินอาย “อยากมีอะไรกับพี่มั้ย…คืนนี้” เขาถามเสียงต่ำแหบพร่า“พี่ต้า” เธอเรียกชื่อของเขาเบาๆ พร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธ“ถ้าไม่ยอม พี่ก็คงทำอะไรไม่ได้ก็พี่รับปากแล้วนี่เนอะว่าจะไม่ทำ” เขาเดินไปเปิดประตูให้เธอ พร้อมกับยื่นรอให้เธอเดินออกไป“พี่ต้าไล่หนูแล้วเหรอคะ หนูจะมีอะไรกับพี่ได้ไง เราไม่ใช่แฟนกันซะหน่อย” เธอขมวดคิ้วเมื่อเห็นเขาอารมณ์เปลี่ยนจากก่อนหน้านี้ไปโดยสิ้นเชิง สายตาที่มองเธอนั้นนิ่งเรียบเแต่ซ่อนความดุดันไว้เหมือนกำลังตำหนิเธออยู่“พี่ถึงถามไง ว่าอยากลองกับพี่หน่อยไหม ถูกใจพี่หรือเปล่าเดี๋ยวค่อยว่ากัน” เขากัดเม้มริมฝีปากของตัวเอง เรื่องนี้จะโทษเขาก็ไม่ได้ เธอเองก็เป็นฝ่ายจูบเขาเหมือนกัน เขาไม่ได้บังคับหรือทำให้เธอเจ็บเลยสักนิด แถมยังถามความสมัครใจจากเธออีก เขารู้ว่าเธอชอบเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แล้วอีกอย่างนี่ก็เป็นครั้งแรกของเธอด้วย เธอจะทำยังไงดี หญิงสาวสลัดความคิดทั้งหมดที่มี เธอไม่น่าลังเลอะไรเลยด้วยซ้ำเขาอาจจะเป็นนายแบบไอดอลที่หล่ออย่างเดียว แต่นิสัยไม่ดีก็ได้
Terakhir Diperbarui : 2025-02-18หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 11 อินเลิฟเหรอ
“จะกลับจริงๆ เหรอ” ต้าดึงมือของวาโยเอาไว้เมื่อเธอกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องของเขา“ค่ะ หนูต้องกลับแล้ว เพราะถ้าหนูอยู่ต่อพี่ต้องแกล้งหนูอีกแน่ๆ” เธอยืนก้มหน้าแดงเมื่อนึกถึง สิ่งที่เพิ่งทำกับเขาไปบนเตียงเมื่อกี้นี้“พี่ขอโทษ นะไม่คิดว่าจะปล่อยให้ตัวเองเลยเถิดขนาดนี้” เขาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง“แล้วหนูต้องทำยังไงต่อคะ” “ทำอะไร” เขาถามหน้างงๆ“หนูเป็นแฟนคลับของพี่ พี่เป็นคนแรกของหนูแต่เรา…ไม่ได้เป็นอะไรกัน” เธอพูดเว้นวรรคไว้ เพราะเขาบอกเธอเองว่าไม่อยากวาดฝันให้เธอ แล้วเธอก็เข้าหาและยอมเขาเอง ด้วยความเต็มใจ เพียงเพราะแค่ว่าอยากลองตามคำชวนของเขา“อืม เรื่องนั้นพี่ยังไม่แน่ใจ ถ้าพี่เปิดเผยเรื่องของเราตอนนี้มันคงไม่ดีแน่ๆ” นั่นน่ะสิ เขาเพิ่งเป็นนายแบบที่โด่งดังตอนมาอยู่ไทยสินะ ยังไงเขาก็ต้องโฟกัสเรื่องงานก่อนอยู่แล้ว“หนูก็ลองถามพี่ไปแบบนั้นแหละค่ะ” เธอหันไปยิ้มให้เขาอ่อนๆ ทั้งที่เพิ่งมีความสุขมาแท้ๆ แต่ทำไมถึงเศร้าแล้วล่ะ หรือเธอโลภมากเกินไปที่อยากเป็นแฟนกับพี่ต้าจริงๆ“พอรู้แบบนี้แล้วยังอยากมาหาพี่อยู่อีกไหม หรือว่าไม่อยากมาหาแล้ว” เขาจับไหล่ของเธอให้หันมาสบตากับเขา“อยากสิคะ” เธอเม้มปาก
Terakhir Diperbarui : 2025-02-19หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 12 ข้อความสุดท้าย
ครืดดๆๆ เสียงโทรศัพท์ของพี่ต้าดังอยู่บนโต๊ะกระจกข้างโซฟาที่นั่งอยู่ เขาควานมือไปหยิบหาโดยไม่ได้มอง เพราะมัวแต่หมกมุ่นกับซอกคอของสาวน้อยอยู่ เขาชำเลืองมองชื่อที่ขึ้นบนหน้าจอ ก็ทำเสียงชู่ปากใส่วาโยทันที“ครับพี่เบน” เขารับสายผู้จัดการสาวของเขาที่โทรเข้ามาตอนเกือบจะสองทุ่มครึ่งแล้ว วาโยนั่งอยู่นิ่งๆ และไม่กล้าขยับตัวไปไหน จึงทำให้ต้าเข้ามาจูบปากของเธอเบาๆ อีกครั้งด้วยความเอ็นดู“ครับพี่ เดี๋ยวผมจะลงไปเอาเดี๋ยวนี้แหละ” ชายหนุ่มกดวางสายแล้วหันมาพูดกับเธอที่นั่งนิ่งอยู่“พี่เบนผู้จัดการพี่โทรมา ให้ลงไปเอาเสื้อตัวใหม่ที่เพิ่งได้มา จะเอาไว้ถ่ายแบบพรุ่งนี้ เดี๋ยวพี่ลงไปเอาก่อนนะ ” “ทำไมพี่เขาไม่ขึ้นเอามาให้พี่ต้าที่ห้องคะ”“ผู้จัดการพี่เป็นผู้หญิงชื่อพี่เบน ส่วนผู้ชายชื่อพี่สิงห์ ปกติถ้าพี่สิงห์เอามาให้ เขาก็ขึ้นมาเลย แต่ถ้าเป็นพี่เบน ทางค่ายไม่อยากให้นายแบบอยู่กับผู้หญิงสองต่อสองไม่ว่าจะกับใคร พี่เลยต้องลงไปไงครับ”“อ๋อ ค่ะ แล้วหนูล่ะก็อยู่กันสองคนกับพี่ ค่ายจะไม่ว่าเหรอคะ”“มันไม่เหมือนกันสักหน่อย โยเป็นแฟนพี่แล้วนะ” เขาลูบหัวของเธอขึ้นลงเพราะมันเขี้ยวในความไม่รู้ประสีประสาอะไรแบบนี้จนชายห
Terakhir Diperbarui : 2025-02-20หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 13 มันแค่ฝันร้าย
“โย เป็นยังไงบ้างเพลง” พี่สินวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น“หลับไปแล้วค่ะพี่ เดี๋ยวคืนนี้เพลงอยู่กับโยเองนะคะ”“ทำไมโย ถึงเป็นลมหมดสติล่ะ อย่าบอกนะ…ว่าพากันลดน้ำหนักไม่กินข้าวกินปลากันน่ะ” พี่สินขมวดคิ้วเข้าหากัน“ไม่ใช่หรอกค่ะพี่ โยไม่สบายด้วยก็เลยเป็นลม ดีนะที่เพลงมาเจอก่อน บอกให้ไปหาหมอตั้งแต่เช้าก็ไม่ไป”“พี่ล่ะเหนื่อยใจกับความดื้อของโยจริงๆ แล้วดูสิไม่สบายก็ไม่บอกพี่สักคำ คุณน้ายิ่งฝากให้พี่ดูแลลูกสาวเขาให้ดีๆ อยู่ด้วย” สินพูดถึงพ่อกับแม่ของวาโยที่ฝากฝั่งให้ดูน้องด้วยเพราะเธอออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียว แถมสินยังเคยชวนให้ไปอยู่บ้านด้วยกันก็ไม่ไปอยู่ด้วย“แล้วเอาไงดีล่ะคะพี่สิน เพลงยังไม่โทรบอกพ่อกับแม่ของโยเลย” เพลงเงยหน้าถามผู้ชายที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีกรมที่ดูกระวนกระวายใจอย่างมาก เพราะเขาเองก็คงตกใจเหมือนเธอ วาโยเองไม่เคยเจ็บป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลเลย แทบจะไม่ค่อยป่วยเลยด้วยซ้ำ ถ้าเปรียบกับพี่สินเขายังป่วยบ่อยกว่าน้องสาวของตัวเองอีก“เดี๋ยวเรื่องนี้พี่จัดการเอง ยังไงก็ต้องบอกคุณน้า ลูกเขานอนโรงพยาบาลแท้ๆ เราปิดไม่ได้หรอก เผื่อคุณน้าจะได้ให้โยย้ายมาอยู่กับพี่เลย ต้องบังคับกันล่ะ”“งั้นเพ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-24หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 14 ใครกันแน่ที่ร้าย
แม้ว่าจะผ่านมาแล้วหลายเดือน สินก็ยังไม่รู้ว่าคนที่ทำให้น้องสาวตัวเองเสียใจและซึมไปคือต้าเพื่อนสมัยมัธยมของเขาเอง วาโยเก็บเงียบมาตลอดและหลีกเลี่ยงที่จะไม่เจอเขาด้วยเวลาที่เธอรู้สึกเศร้า แม้แต่ที่เธอไปพบจิตแพทย์ เพลงก็ไม่รู้เพราะไม่อยากทำให้เพื่อนและพี่ชายต้องคอยกังวลกับเธอไปด้วยวันนี้สินชวนวาโยออกไปเที่ยวทะเลด้วยกันกับเพื่อนๆ เพราะเป็นวันหยุดของเขา เธอตอบตกลงไปเพราะก็อยากไปเปิดหูเปิดตาบ้าง เพื่อนของพี่สินมากันสามคน รวมทั้งเธอและพี่ชายก็เป็นห้าคนพอดี ส่วนเพลงก็ไปเชียงใหม่หาหวานใจของเธอตั้งแต่เมื่อวานตอนเลิกเรียนช่วงบ่ายแล้ว “เฮ้ย พวกเอ็งอย่าคิดมาจีบน้องข้านะเว้ย ถ้าจีบมีเตะแน่ๆ” สินพูดออกมาเพราะเห็นว่าพวกเพื่อนๆ ของเขากำลังมองน้องสาวของตนเองที่เดินเล่นอยู่ริมชายหาดคนเดียวเพราะตอนนี้มันก็เริ่มเย็นมากแล้ว ผู้คนเลยเริ่มทยอยกลับ ส่วนสินกับวาโยและเพื่อนของเขาค้างที่นี่นั่นเอง“จีบอะไรวะ ข้ามองเพราะเห็นว่าน้องเอ็งพอโตแล้ว ก็สวยเลยนี่หว่า” เพื่อนอีกคนของสินพูด“เออ สวยแล้วก็เลิกมองน้องมันได้แล้ว เดี๋ยวไอ่โยมันจะเที่ยวไม่สนุกพอดี” สินพูดพร้อมกับจิบเหล้าเข้าปาก เพราะพวกเขาตั้งโต๊ะกันตั้งแต่บ่า
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 15 ข้อความในกระดาษโน้ต
“ใครไปเยาะเย้ยเธอ เพราะพี่เองก็ไม่ได้ตลกกับสิ่งที่เธอทำเอาไว้กับพี่เหมือนกัน”“ทำอะไรคะ มีแต่พี่ต้าแหละที่ทำ และหนูก็ไม่อยากยุ่งกับพี่อีกแล้ว” เธอรีบดันปิดประตูจนถาดข้าวแทบจะหล่นจากมือ แต่ต้าก็จับไว้ได้ทัน แล้วดันตัวเธอให้เข้าไปในห้องแล้วปิดประตูทันที“พี่จะทำอะไรหนูคะ หนูร้องให้คนช่วยจริงๆ นะ” เธอถอยหลังหนีเขาอย่างเร็ว “ร้องสิ พี่เองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะมาไม้ไหนอีก”“ทำตัวใสซื่อ โกหกเก่งแต่พอถูกจับได้ ก็บีบน้ำตา” เขาพูด“จับอะไรได้ มีแต่พี่แหละที่ทำร้ายหนู พี่มันคนห่วยแตก” นี่เธอด่าเขาทั้งที่ยังยืนร้องไห้อยู่เหรอ“วาโย!” เขาพูดดังลั่นแล้วรีบเข้าไปรวบตัวเธออยู่ในอ้อมแขนของเขาทันที และที่เขาสัมผัสได้คือเธอผอมลงไปมาก ถ้าเขาออกแรงกับเธออีกนิดกระดูกเธอคงแตกแน่ๆ จึงค่อยๆ คลายวงแขนไว้อย่างหลวมๆ“ปล่อย! คนมักง่ายแบบพี่ไม่เห็นความรักของใครหรอก ที่ผ่านมาหนูถือว่าทำทานให้หมามันแล้วกัน” เธอดันอกกว้างของเขาออกจากตัวเอง“ให้หมาเหรอ? ในกระดาษโน้ตที่เขียนเอาไว้ให้พี่ ว่าด่าเจ็บแล้วนะ มาเจอตัวจริงด่าเจ็บกว่าอีก มานี่เดี๋ยวหมาตัวนี้มันจะช่วยสงเคราะห์ให้” เขาทั้งซุกไซร้และบีบข้อมือของเธอรวบไว้ด
Terakhir Diperbarui : 2025-02-26หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 16 ลืมจริงเหรอ
ตอนเย็นระหว่างทางกลับบ้านของสิน ในขณะที่เธอเดินไปซื้อของกินและของใช้หอบของมาพะรุงพะรังนั้น เธอก็เดินข้ามถนนตรงทางม้าลาย โดยที่ไม่ทันดูว่ามีรถวิ่งสวนเลนมาและเฉี่ยวชนเธอเข้าในทันที เอี๊ยดดดด เสียงล้อรถยนต์เบรกเดังสนั่น โครมมม!ร่างบางกระเด็นล้มไปอยู่ตรงขอบฟุตบาตข้างทางทำให้ศีรษะของเธอไปกระแทกกับพื้นในทันที ข้าวของที่เธอซื้อมากระจัดกระจายหล่นเต็มพื้นไปหมด จนในที่สุดเธอก็ถูกนำส่งตัวไปโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆ นี้สองวันต่อมาเธอจึงฟื้นมีสติอีกครั้ง ร่างกายมีรอยแผลถลอกและหัวแตกแต่โชคดีที่แผลไม่ใหญ่มาก “โยเป็นยังไงบ้างลูก” แม่ของเธอพูดเมื่อเห็นว่าเธอลืมตาขึ้นมา“แม่” เธอเรียกเบาๆ“หนูหลับไปสองวันสองคืนเลยนะ เจ็บตรงไหนบ้างแม่จะไปตามหมอให้นะ”“ปวดหัวค่ะ ขอโทษนะคะที่ทำให้ตกใจกัน” “ไม่เป็นไร หนูฟื้นก็ดีแล้ว พ่อกับแม่เป็นห่วงหนูมากพี่สินก็ด้วยนะ เขาขอโทษแม่ใหญ่เลยที่พาเราไปพักด้วย แล้วต้องมาโดนรถชนอีก อ้าวนั่นไงสินมาพอดีเลย” แม่ของเธอพูดเมื่อเห็นสินเดินเข้ามา“เป็นไงบ้างโย เจ็บตรงไหนบ้าง พี่ขอโทษนะที่ดูแลเราไม่ดีเลย” “พี่สินพูดอะไรแบบนั้น คนมันจะโดนเองต่างหากล่ะ”“แต่พี่ก็รู้สึกผิดอยู่ดีแหละ”“พี
Terakhir Diperbarui : 2025-02-27
Bab terbaru
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 38 ตอนพิเศษที่ 1 ที่โรงเรียนมัธยม/ตอนที่ 39 ตอนพิเศษที่ 2 ที่ประเทศอังกฤษ
ตอนพิเศษที่1ที่โรงเรียนมัธยม“เฮ้ยต้า มานี่เร็วมัวมองอะไรอยู่” เพื่อนชายถามเด็กหนุ่มวัยสิบแปดที่กำลังนั่งกินข้าวในโรงอาหารพร้อมกับกลุ่มเพื่อนของเขาอยู่หลายคน“เปล่า กูไม่ได้มองนี่” ต้าปฏิเสธ“มึงมองน้องวาโยเหรอ”“เออๆ กูมองน้องเขา กูสงสัยว่าทำไม น้องเขามองกูจังวะหรือกูหน้าแปลกวะ”“แปลกอะไร มึงน่ะหล่อ สาวๆก็อยากมองเป็นธรรมดา ไปเร็วไปนั่งใต้ร่มไม้นั่นกัน” เพื่อนของต้าดึงให้เขาลุกขึ้นหลังจากทานข้าวเสร็จ ในขณะที่ต้าเองก็แอบมองวาโยที่นั่งคุยกับเพื่อนอยู่เรื่อยๆที่หน้าโรงเรียนหลังเลิกเรียนต้าเห็นว่าวาโยยืนคุยอยู่กับสินท่าทางสนิทสนมคงจะเป็นแฟนกันสินะเขาคิดในใจ“มีแฟนอยู่แล้วยังมามองผู้ชายคนอื่นอีก” ต้าบ่นลอยๆแล้วเดินเข้าไปยังร้านสะดวกซื้อ ก็เห็นว่าสินเดินเข้ามาในร้านแล้วหยิบถุงยางอนามัยหนึ่งกล่องแล้วไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์และวิ่งออกไปส่งให้กับวาโยเด็กผู้หญิงคนนั้นที่เอาแต่จ้องมองเขานั่นเองเช้าวันต่อมา เขาเห็นวาโยนั่งมอไซค์มากับสินก็เลยยิ่งเข้าใจว่าเป็นแฟนกัน เขาเลยไม่อยากสุงสิงกับแฟนใครและเลือกที่จะทำตัวนิ่งๆ หยิ่งๆ ดีกว่าเพราะหลังจากเรียนจบม.6 ต้าก็จะไปเรียนต่อที่อังกฤษแล้ว เลยไม่ได้ใส่ใ
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 37 อยากให้พี่ต้าบอกรักNC(จบบริบูรณ์)
“เห็นรอยสักพี่แล้วดิ เขินจัง” ต้าเกาหัวแก้เขิน“เห็นแล้วค่ะ หนูชอบมากนะคะ” ต้าถึงกับเอามือของเธอไปหอมอย่างรักจนสุดใจ“แล้วเรื่องลูกเขยแบบพี่ล่ะครับจะทำไง” ต้าถามอีกครั้ง“หนูยังไม่พร้อมค่ะ หนูต้องไปเรียนต่อป.โทที่อังกฤษอีก” “ไปเรียนที่อังกฤษเหรอ ไปกับใครล่ะ”“หนูสอบได้ทุนค่ะ ไปเรียนคนเดียวยื่นเรื่องตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ”“ดีเลย บ้านพี่ก็อยู่ที่อังกฤษไว้รอโยเรียนจบแล้วเราแต่งงานกันนะ ก็ประมาณสองปีสินะ”“แต่งงานเหรอคะ พี่ยังไม่เคยบอกรักหนูเลยจะแต่งได้ไงคะ”“ใครบอก พี่บอกรักเธอตั้งนานแล้วนะ เธอไม่สังเกตเอง”“ตอนไหนคะ” “ก็อิโมจิรูปหัวใจไง ที่พี่บอกรักเธอ ขนาดพี่ยังไม่เคยส่งให้แม่พี่เลยนะ เธอเป็นคนเดียวที่พี่ส่งให้”“อิโมจิรูปหัวใจใครก็ส่งได้ค่ะ”“พี่รักโยนะ พี่อยากอยู่กับเธอคนเดียว” เมื่อได้ยินอย่างนั้นหญิงสาวก็ยิ้มหน้าบาน“หนูก็รักพี่ต้าค่ะ รักมาตั้งนานแล้วด้วย”“อันนี้พี่รู้แล้ว อยากให้พี่บอกรักโยเยอะๆไหม ชอบฟังไหม”“ชอบค่ะ ชอบฟัง” หญิงสาวพยักหน้าใสซื่
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 36 ข้อความที่ไม่ได้ส่ง
“แฟนพี่ต้าไงคะ”“แฟนพี่เหรอ ไม่จริงมั้ง พี่ไม่มีแฟน พี่ยังบอกเธออยู่เลย” เขาหมุนเก้าอี้กลับมามองเธอที่ยืนถือไดร์เป่าผมอยู่“เค้าบอกว่าเป็นแฟนพี่ต้านี่คะ เป็นตัวจริงของพี่ต้า หนูก็เลยต้องออกมาโดยไม่ได้บอกพี่” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่มองหน้าของหญิงสาวแล้วสบตาที่สั่นไหวของเธอเหมือนคนจะร้องไห้“ใช่วันที่พี่บอกว่า...จะลงไปเอาชุดกับผู้จัดการที่รออยู่ข้างล่างใช่ป่ะ ใช่วันนั้นไหมเพราะวันนั้นแหละที่พี่เจอโน้ตที่เธอเขียนด่าพี่แล้วแปะไปที่กล่องถุงยาง วันนั้นพี่โมโหจนเลือดขึ้นหน้าเลยรู้ไหม”“ใช่ค่ะ วันที่พี่ลงไปเอาชุด แต่หนูไม่ได้เขียนนะคะหนูจะเขียนด่าพี่ทำไม ก็พี่บอกหนูแล้วว่าไม่อยากวาดฝันให้หนู” หญิงสาวพูดเหมือนน้อยใจ ต้าจึงลุกขึ้นสวมกอดเธอ แล้วเดินไปหยิบโน้ตที่อยู่ในลิ้นชักเครื่องประดับมาคลี่ออกแล้วส่งให้เธอดู“หนูไม่ได้เขียนซะหน่อยไม่ใช่ลายมือหนูเลย แต่ด่าแรงมากนะคะ ใครบังอาจมาด่าพี่ต้าของหนู อุ้ย” เธอรีบเอามือปิดปากเมื่อหลุดพูดว่าพี่ต้าของเธอต้าอดใจไม่ไหวจึงจุ๊บเบาๆไปที่ริมฝีปากของเธอเพราะถูกใจที่เธอแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขาแบบนี้
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 35 งานนี้ต้องใช้แรงเยอะ
“สกปรก” เธอเอ่ยมาสั้นๆ“ใช่สกปรก เธอพูดถูกแล้ว” เขาพยักหน้าเห็นด้วย“อย่ามาดูถูกหนูนะพี่ต้า หนูไม่ชอบ ถ้าไม่อยากถ่ายแบบก็ไม่ต้องถ่ายไม่เห็นต้องพูดจาดูถูกกันเลย”“พี่ดูถูกอะไร พี่แค่จะให้เธอทำความสะอาดห้องที่มันสกปรกอยู่นี่ไง ไม่ได้อยู่มาหลายเดือน ฝุ่นมันก็เกาะหนาไปหมด เธอเข้าใจว่าอะไร” เขาพูดพร้อมกับเอามือลูบโต๊ะแล้วหงายมือมาดูฝุ่น ทำอย่างกับว่าฝุ่นหนาเตอะทั้งที่เมื่อวันก่อนแม่ของเขาเพิ่งให้แม่บ้านมาทำความสะอาดเองชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วเดินเบียดดันเธอเข้าไปจนชนมุม“หนูก็คิดว่า… ช่างมันเถอะค่ะ” หญิงสาวพูดทิ้งท้ายไว้พร้อมกับดันอกกว้างของเขาออก“คิดเรื่องอย่างว่าเหรอ เธอนั่นแหละคิดทะลึ่ง ทำความสะอาดมันก็ต้องใช้ร่างกายใช้แรงทั้งนั้น ฟุ้งซ่านนะเราน่ะ” ชายหนุ่มดีดหน้าผากของเธอเบาๆ อย่างเอ็นดู วินาทีนี้เองที่เขาเห็นวาโยมองเขาด้วยสายตาเป็นประกายมีความสุขซ่อนอยู่ในนั้นและเขาไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองแน่ๆ เพราะเธอหน้าแดง แถมยังหลบตาก้มหน้าอมยิ้มอยู่ แต่ชายหนุ่มก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นเพราะไม่อยากให้เธอเขินอายจนหนีเขาไปนั่นเอง“งั้นตกลงค่ะ แต่ช่วยลดราคาให้ถูกลงเยอะๆหน่อยนะคะ เพราะหนูจะทำความสะอาดให้สุด
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 34 ช่วยแม่หน่อยนะ
วันนี้แม่มาหาวาโยที่คอนโดเพราะมีเรื่องให้ช่วย เนื่องจากแม่ของวาโยนั้นทำแบรนด์เสื้อผ้าของตัวเองและยังขาดนายแบบมาช่วยโฆษณาให้ ซึ่งแม่ของเธออยากให้ต้าที่เป็นนายแบบเป็นพรีเซนเตอร์ถ่ายรูปกับเสื้อผ้าของเธอนั่นเอง จึงมาหาวาโยก่อนที่เขาจะกลับไปเมืองนอก เพราะสินบอกให้เธอมาหาลูกสาวให้ช่วยพูดกับเขาให้น่าจะได้เรื่องกว่าที่ตัวสินพูดเอง“นะโยช่วยพูดกับพี่เขาหน่อย เคยเรียนโรงเรียนเดียวกันไม่ใช่เหรอ”“แม่คะ หนูไม่ได้สนิทกับพี่ต้าแล้วนะคะ”“งั้นแสดงว่าเคยสนิทสิ ถ้าแบรนด์เสื้อเราดังขึ้นมาเรารวยเลยนะโย ลองคิดดูสินายแบบดังมาเป็นพรีเซนเตอร์ให้เสื้อเราจะดังขนาดไหน คนก็ต้องให้ความสนใจแล้วมาซื้อกันเยอะๆ แน่เลยแล้วอีกอย่างผ้าที่แม่นำมาตัดเย็บก็อย่างดีเลยนะรับรองนายแบบคนนั้น ไม่อายแน่ๆ แม่เอาแบบเสื้อมาให้ดูแล้ว เขาชอบไม่ชอบยังไงค่อยว่ากันทีหลัง ดีไหมลูก” แม่พูดเกลี้ยกล่อมเธอ“งั้นก็ได้ค่ะ หนูจะถามพี่เขาให้” เธอตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักแต่จะทำยังไงได้ล่ะ นี่มันธุรกิจครอบครัวของเธอ อีกหน่อยเธอก็ต้องมาดูแลต่ออยู่ดี ศึกษาไว้หน่อยก็แล้วกัน“ดีแล้วลูก ยังไงซะมันก็ต้องตกเป็นของหนู ค่อยๆ เรียนรู้กันไปนะ แม่จะรอฟังข่าวด
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 33 มีแฟนแล้วนะ
เมื่อต้าทานข้าวเย็นกับแม่ของเขาเสร็จ ก็ขับรถสปอร์ตหรูที่เขาเอามาจอดไว้ที่บ้านแม่ขับตรงไปยังคอนโดของเขาทันที แม้ว่าเขาจะไม่ได้กลับมานอนที่นี่นานแล้ว แต่ภาพหลายๆ อย่างยังชัดเจนเมื่อนึกถึงโซฟาตัวนี้ที่เขาร่วมรักกับวาโยครั้งสุดท้าย หรือแม้แต่กล่องถุงยางอนามัยจำนวนมากที่เขาเปิดใช้ไปเพียงชิ้นเดียวเท่านั้นก็ยังอยู่ที่ชั้นวางเดิม“ฮึ หมดอายุแล้วเหรอ” เขาหัวเราะในลำคอเมื่อพลิกดูฉลากข้างกล่องก็อดขำไม่ได้“แกนี่น่าสงสารกว่าฉันอีกนะ อยู่อย่างโดดเดี่ยวแล้วก็หมดอายุไป” เขาหยิบมันทิ้งลงไปในถังขยะทันที แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มที่เคยมีหญิงสาวมานอนข้างๆ“ป่านนี้ ไปเป็นแฟนคลับของใครอยู่นะ” เขาพูดบ่นลอยๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาดู กดไปยังแอปอินสตาแกรม แล้วเปลี่ยนแอคเคาท์หลุมเพื่อไปส่องโปรไฟล์ของวาโย“ก็ดูมีความสุขดีนี่” เขาเลื่อนจนไปเจอรูปหนึ่งที่ถ่ายกับเพื่อนๆ ของเธอมีทั้งหญิงและชายหลายคน แต่เขาสังเกตได้ว่าในภาพมีผู้ชายโอบเอวของวาโยอยู่“มันเป็นใครวะ ยิ้มหน้าระรื่นเชียว” เขาเลื่อนๆ ดูไปหลายภาพ บางภาพเขาก็เคยดูแล้ว แต่มือดันลั่นไปกดถูกใจในรูปภาพของเธอเข้าให้ งานเข้าแล้วแต่นี่มันเป็นแอคหลุมของเขา
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 32 เด็กในสังกัด
สองปีต่อมาวาโยเรียนจบปริญญาตรี ในขณะที่ต้าเองก็กลับไปอยู่บ้านที่เมืองนอกของเขาที่เคยซื้อไว้ตอนอยู่กับแม่ที่ต่างประเทศหลังจากที่เลิกรากับวาโยวันนั้นประมาณหกเดือนน่าจะได้ เขาก็หันหลังให้วงการนายแบบทันที ใจจริงอยากจะเลิกตั้งแต่เดือนแรกด้วยซ้ำ แต่ติดที่เขายังมีสัญญาถ่ายแบบอยู่กับหลายบริษัทจึงไม่สามารถยกเลิกงานพวกนั้นได้ ต้ามีธุรกิจอสังหาอยู่หลายแห่งในเมืองนอกที่ทำกับเพื่อน และของเขาเองก็มีอยู่สองที่ น่าจะเป็นเวลาสองปีที่เขาถอยห่างจากวงการบันเทิงมา แต่ก็มีบ้างที่เขายังเดินแบบอยู่เพราะผู้ใหญ่ขอ เขาจึงบินไปมาอยู่ที่ไทยหลายครั้งปีนี้เขาอายุยี่สิบเจ็ดแล้ว เติบโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มีความสำรวมมากขึ้น และเก็บอารมณ์เก่งกว่าเดิมด้วยซ้ำวันนี้ชายหนุ่มบินกลับมาไทยเพื่อมาเยี่ยมแม่ของเขาที่บ่นคิดถึงแต่ลูกชายตลอดเวลาชายหนุ่มร่างสูงที่ยังหุ่นดีเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมตรงที่เขากล้ามใหญ่ขึ้นเนื่องจากการออกกำลังกายอย่างหนักหลังเลิกงานและยามว่างที่เขาไม่ได้ออกไปดื่มกับเพื่อนๆทันทีที่ลูกชายเดินลากกระเป๋าเข้าบ้าน แม่ของเขาก็รีบวิ่งมารับและสวมกอดเขาจนแน่นราวกับว่ากลัวลูกชายของเขาจะหนีกลับไปอย่างไงอย่างงั้น
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 31 สาเหตุที่อ่านไม่ตอบ (NC)
“อยากรู้จริงๆ เหรอ” เขาถามเธอ“อยากรู้อะไรคะ” เธอถามเขาให้แน่ใจอีกครั้ง“อยากรู้เหรอ ว่าทำไมพี่ถึงไม่อยากคุยตอนนั้น อ่านแล้วไม่ตอบ ก็นี่ไง!”“ขนาดเธอยืนต่อว่าพี่อยู่ ไอ้นี่ของพี่มันยังแข็งอยากเอาเธออยู่เลย” เขาไม่พูดเปล่ากับจับมือของเธอไปกำแท่งเนื้อของเขาที่มันแข็งจนพร้อมจะใช้งานแล้ว“ทะลึ่ง” เธอรีบชักมือออกอย่างเร็ว“พี่พูดจริงๆ ในหัวพี่มันคิดแต่เรื่องอย่างว่ากับเธอคิดแค่กับเธอแค่คนเดียวนะโย” เขาเดินมาสวมกอดเธอจากทางด้านหน้าโดยที่หญิงสาวไม่ได้ขัดขืนอะไร“พี่ยังไม่รู้เลย ว่าโยโกรธพี่เรื่องอะไรอีกบอกพี่ได้ไหม” เขาจับใบหน้าของหญิงสาวแล้วจะจูบลงไปที่ริมฝีปากนุ่ม แต่หญิงสาวกลับเบี่ยงหน้าหนี ไม่ยอมให้เขาจูบง่ายๆ“หนูเบื่อที่ต้องเห็นพี่เป็นข่าวกับคนอื่น หนูไม่อยากเสียใจอีก”“แล้วพี่เลือกได้เหรอโย งานพี่มันเป็นแบบนี้” เขาใช้สายตาเศร้าสร้อยมองมาที่หญิงสาวเผื่อว่าเธอจะเห็นใจเหมือนครั้งที่ผ่านมา“แต่หนูเลือกได้นี่คะ หนูว่าอยู่แบบนี้ก็ดีแล้วไม่ต้องวุ่นวายต่อกัน สบายใจจะตาย” หญิงสาวพูดหัวเราะเชิงขบขันที่เหมือนว่าเธอกำลังจะบอกเลิกเขา แต่ทั้งสองก็ไม่เคยคบกันเลยด้วยซ้ำ“หนูเบื่อที่ต้องอยู่แต่ในห้อง
หลงกลรักไอดอลจอมวายร้าย ตอนที่ 30 มีเรื่องจะบอก (แผนซ้อนแผน)
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาต้าคิดว่าครั้งนี้วาโยโกรธเขานานเกินไปแล้ว เธอไม่เห็นแถลงข่าวของเขาเหรอที่บอกว่าไม่ได้มีอะไรกับโรส ทำไมถึงยังนิ่งอยู่ เขาเห็นว่าเธอเงียบเขาเองก็เลยเงียบเหมือนกัน แต่ครั้งนี้กลับเป็นเขาที่ทนไม่ไหวซะเอง จึงกดโทรหาหญิงสาวในทันที“ของที่เอามาให้พี่น่ะ พี่ไม่อยากได้หรอกนะ มาเอาไปคืนด้วย” ชายหนุ่มร่างสูงพูดกับเธอผ่านโทรศัพท์และหวังว่าหญิงสาวจะง้อเขาแต่ทำไมคำพูดของเขามันฟังดูเหมือนหาเรื่องทะเลาะกันล่ะ“งั้นพี่ต้าทิ้งได้เลยค่ะ หนูเองก็ไม่อยากได้แล้วเหมือนกัน” ตื้ดๆๆ หญิงสาวกดวางสายทันที“ไม่อยากได้แล้วเหมือนกันเหรอ ใจร้ายมากนะโย ถ้าครั้งนี้เธอบล็อกเบอร์พี่อีก เราได้เห็นดีกันแน่” ต้าจึงกดโทรออกอีกครั้ง“มีอะไรอีกคะพี่ หนูเรียนอยู่” เธอรับสายพร้อมพูดกระแทกเสียงเข้ามาในโทรศัพท์ จนเขาเองแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวาโยจะตะคอกใส่เขาด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวแบบนี้“แค่นี้ต้องตะคอกพี่ด้วยเหรอ ออกมาเจอกันหน่อยสิครับ” เขาพูดเสียงอ่อนลง“หนูไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ต้าค่ะ” เธอพูดตัดบท“แต่พี่มี…เรื่องไอ่สินพี่ชายของเธอ” เขาพูดทิ้งท้ายไว้เพราะถึงยังไงหญิงสาวต้องอยากรู้แน่ๆ ถึงจะโดนไอ่สินตามมากระทื
