เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 4 ชื่อมะปราง ไม่ใช่นกหวีด!
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 23:55:52“แต่ว่า”
“จะเอาไหม กุญแจห้องน่ะ”
เธอเดินตามเขาไปที่รถสปอร์ตหรู แต่พอมานึกดูอีกที เพื่อนเธอบอกว่าเขาเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทรถหรูนี่นา เมื่อเดินไปถึงเขาก็กดกุญแจปลดล็อกทันที
“ขึ้นไปสิไม่ต้องกลัว พี่ไม่เอาเราไปขายหรอก ถึงจะรูปร่างดีหน้าตาน่ารัก แต่ก็…”
“หยาบคาย!”
เขายกพวงกุญแจกระต่ายขึ้นมา นั่นยิ่งทำให้เธอโกรธจนหน้าแดง แต่กลับทำให้ตะวัน รู้สึกอยากแกล้งเธอมากขึ้นไปกว่าเดิม
“ขึ้นรถสิ ถ้าไม่ไปตอนนี้จะสายจริง ๆ แล้วนะ ได้ข่าวว่าที่คณะถ้าไปสาย จะถูกตัดคะแนนความประพฤติด้วยนี่ อย่าเสี่ยงจะดีกว่า”
มะปรางยอมขึ้นรถไปทันที เธอตั้งใจปิดประตูด้วยเสียงที่ดังเกินปกติ จนคนที่ยืนอยู่ ถึงกับหลับตาและขำออกมา
“ช่างรุนแรง จนน่าจะจับไปทำอย่างอื่นจริง ๆ”
เมื่อเขาสตาร์ทรถและเริ่มขยับเกียร์ เธอก็อดไม่ได้ที่จะแอบกลืนน้ำลาย เขาไม่เพียงแค่หล่อแต่ยังเซ็กซี่ด้วย รูปร่างที่สมส่วนกับความสูงเกือบ 190 เซนติเมตรนี้ ที่ทำให้สาว ๆ คลั่งไคล้ แต่ใครจะคิดว่าคนเงียบ ๆ แบบนี้ เวลาพูดออกมาจะกวนขนาดนี้ อีกทั้ง….
“กรี๊ด!!! พี่จะรีบไปหาพ่อพี่เหรอ”
“ฮ่า ๆ ไม่ต้องรีบขนาดนั้น ยังต้องเรียนกันอยู่เลย เรื่องอนาคตค่อยว่ากันเถอะ”
“ไอ้บ้า! ขับช้า ๆ ลงหน่อยสิ กลัวไม่ตายเร็วหรือไง”
“ช้ากว่านี้ก็ไปไม่ทันสิ เลือกเอานะว่าจะไปให้เร็ว มีเวลาเดินเข้าไปในคณะ หรือว่าจะเป็นข่าวกับพี่ ที่ไปส่งเราถึงหน้าคณะ”
“อะ ไอ้บ้า! กรี๊ดดด….”
ไม่รู้ว่าทำไม ปกติตะวันไม่ชอบเสียงกรี๊ดที่น่ารำคาญของพวกผู้หญิง แต่วันนี้เขากลับอยากให้เธอกรี๊ดไปตลอดทาง คนอะไรน่ารักชะมัด ยิ่งเห็นเขาก็ยิ่งอยากจะแกล้ง
หน้าคณะมนุษยศาสตร์
“ถึงแล้ว ลืมตาได้แล้ว ไม่ใช่กลัวจนฉี่ราดบนรถไปแล้วละ”
“ไอ้…”
“เอ๊ะ ๆ เบาหน่อย เอาละรีบลงเถอะ ใกล้จะเข้าเรียนแล้ว”
“กุญแจฉันละคะ”
“เอาไว้เลิกเรียน แล้วค่อยมาเอา”
“แต่ว่า!”
“ห้องก็ล็อกสายยูเอาไว้แล้วนี่ ไม่ต้องกลัวหรอกน่า”
“พี่ไม่ทำตามที่ตกลง”
“พี่บอกตอนไหนว่าจะทำตอนนี้ คืนให้แน่ไม่โกงหรอกน่า”
“กำลังทำชัด ๆ”
“ไม่รีบไปเดี๋ยวสายจริง ๆ ละนะ จะเอายังไง”
“พี่จะเอายังไง”
“เอาเบอร์มาก่อนสิ”
“ไม่ให้”
“งั้นกุญแจ”
“โอ๊ย!”
เขายั่วโมโหจนเธอ จนหัวแทบจะระเบิดออกมา ไม่คิดมาก่อนเลยว่าชื่อเสียงของคณะวิศวะ ที่บอกว่าปากหมาทุกคน จะเป็นเรื่องไม่เกินจริง แต่ไม่ให้เบอร์ก็คงไม่จบ
“เอาไป!”
“เลิกเรียนแล้วเจอกันนะ… ชื่ออะไรนะนกหวีด”
“ชื่อมะปราง! ไม่ใช่นกหวีด”
“อ้าวเหรอนึกว่าใช่ เห็นกรี๊ดเสียงดังจนขี้หูเต้นระบำได้”
“ไปก่อนนะคะ แล้วอย่าลืมเรื่องข้อตกลง”
“ได้ เจอกันเย็นนี้นะมะปราง”
มะปรางลงจากรถได้ ก็ปิดประตูอย่างแรงอีกครั้ง รถหรูขับออกไปแล้ว เธอจึงรีบเดินเข้าไปที่คณะ แต่สายตาของบางคนทันเห็นเข้าพอดี โดยที่เธอไม่ทันได้สังเกต
“นั่นมะปรางไม่ใช่เหรอ มีคนใหม่เร็วดีนะ รถนั่นราคาไม่ต่ำกว่า 3 ล้านแน่นอน ฉันเคยเห็นไม่กี่คันหรอกในมหาลัย”
"หึ หรือว่าอกหักจากพี่จักร แล้วจะหนีไปซบเสี่ยที่ไหนหรือเปล่า ได้ข่าวว่าย้ายไปอยู่คอนโดหรูเลยไม่ใช่เหรอ พี่จักรคะ"
“พี่ไม่รู้ ไปเถอะได้เวลาเข้าเรียนแล้ว”
“ตาลพูดอะไรผิดคะ หรือว่าพี่จักรยังลืมมะปรางไม่ได้ ตอนนี้ตาลเป็นแฟนพี่นะ”
“เลิกพูดถึงคนอื่นเสียที วัน ๆ เอาแต่นินทาคนอื่นสนุกนักเหรอ รีบเข้าเรียนได้แล้วตาล พวกเธอด้วย”
เพื่อน ๆ ของตาล รีบเดินกลับไปคณะบริหารทันที “ตาล” แฟนคนใหม่ของจักรชักสีหน้าใส่เขาทันที แต่เธอยังไม่ได้ตามเพื่อน ๆ ไป
“ทำไมพี่จักรต้องตะคอกตาล ต่อหน้าเพื่อนด้วยละคะ”
“แล้วที่พี่พูดมันไม่จริงเหรอ วัน ๆ เอาแต่จับกลุ่มนินทาคนอื่น ไม่เบื่อบ้างหรือไง”
“ทีกับคนอื่นไม่เห็นว่าพี่จักรจะมีอารมณ์ ทำไมกับอีบ้าคณะมนุษย์นี่ต้องเป็นแบบนี้ทุกที จะให้ตาลคิดยังไง”
“คิดยังไงก็เรื่องของตาลเถอะ พี่ไปก่อนละ”
“พี่จักร!”
จักรเรียนคณะทันตแพทย์ เขาเดินกลับไปที่คณะทันที โดยไม่หันมามองตาลอีก เธอเรียนคณะบริหาร ซึ่งทั้งคู่เจอกันที่ผับของเพื่อน และพลาดมีอะไรกัน จนมะปรางจับได้หลังจากนั้น เขาเลยต้องเลิกกับเธอ
คลาสเรียน
“มะปรางแกเป็นอะไร เมื่อกี้ตอนพรีเซ็นงานแกเอาแต่พูดติด ๆ ขัด ๆ ไม่เหมือนแกเลย”
“นั่นสิ เกิดอะไรขึ้น หรือว่าแกเจอไอ้เลวนั่น”
“ไม่ใช่หรอก เรื่องอื่นนะช่างมันเถอะ เที่ยงแล้วไปกินข้าวกัน”
“ไปสิ”
โรงอาหาร
วันนี้โรงอาหารของคณะมนุษยศาสตร์ คนเยอะกว่าทุกวัน พวกเธอเดินเข้ามาก็ต้องแปลกใจ เพราะปกติเวลานี้ไม่ใช่เวลาที่คนจะเยอะ แต่คงเพราะมีคนคณะอื่นมากินข้าวที่นี่ละมั้ง
“นั่งนี่เถอะ”
“อืม แกเอาอะไร”
“ฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ”
มะปรางเดินมาซื้อน้ำ ส่วนเพื่อน ๆ ของเธอแยกกันไปซื้อข้าว เหลืออันตราเฝ้าโต๊ะเพื่อจองที่นั่งคนเดียว มะปรางพึ่งจะเห็น ตอนที่เธอยกน้ำของทุกคนกลับออกมาว่า สาเหตุที่โรงอาหารของคณะคนเยอะเพราะอะไร
“ดูนั่นสิ พี่ ๆ เขามาทำอะไรที่นี่เหรอ”
“หรือว่ามารอใครหรือเปล่า”
“เห็นว่ามาเรียนวิชาภาคบ่ายมั้ง โชคดีจังที่มากินข้าวเวลานี้พอดี”
มะปรางแทบจะกินอะไรไม่ลง เมื่อรู้ว่าจตุรเทพของคณะวิศวะ มานั่งกินข้าวที่โรงอาหารในคณะ เธอเลือกนั่งหันหลังให้พวกเขา แต่ก็ไม่พ้นกับหัวข้อสนทนานี้
“ไม่เคยเห็นพวกเขาที่นี่มาก่อนเลย วันนี้แปลกแฮะ หรือว่ามาจีบใครในคณะเรา”
""ไม่รู้สิ""
มะปรางและอันตราพูดขึ้นมาพร้อมกัน ทรายและเนตรหันไปมองทั้งคู่ ซึ่งเป็นคนที่นั่งหันหลังให้กับทั้งสี่คน
“อะไรกัน พวกแกใจตรงกันเกินไปมั้ย”
“รีบกินเถอะ เหลือเวลาแค่ 40 นาทีเอง”
มะปรางพยายามไม่สนใจพวกเขา แต่พวกเขาเองก็ไม่ได้สนใจพวกเธอเหมือนกัน เมื่อลุกจากโต๊ะไป เสียงมือถือของมะปรางก็ดังขึ้นมา เธอรีบยกขึ้นมาดูอีกครั้ง
“เย็นนี้รอพี่หน้าคณะ เดี๋ยวกลับบ้านพร้อมกัน”
บทที่เกี่ยวข้อง
หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง ตอนที่ 1 เพื่อนบ้านข้างห้อง
คอนโด RTS“นี่กุญแจห้องค่ะ ถ้ามีอะไรก็โทรมาหาพี่ได้เลยนะคะ”“ขอบคุณค่ะ”“มะปราง” สาวน้อยนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์ปีสอง ค่อย ๆ ทยอยขนของเข้ามาในห้องที่เธอพึ่งตัดสินใจเช่า หลังจากย้ายออกมาจากหอพักเดิม ก่อนย้ายเข้ามา เจ้าของห้องเดิมก็สั่งให้ทำความสะอาดรอเอาไว้แล้ว เหลือแค่เก็บของเข้าที่ก็พักได้แล้ว เมื่อเก็บของเสร็จแล้ว มะปรางจึงได้นั่งพักที่โซฟาซึ่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอมองไปรอบห้องและพูดขึ้นมา“สวัสดีชีวิตใหม่ วันนี้ฉันจะ….”เสียงบางอย่างที่ห้องข้าง ๆ ดังขึ้น เธอตกใจเพราะไม่คิดว่ามันจะดังขนาดนี้ นี่มันไม่ปกติเพราะเธอคิดว่าเลือกห้องที่เก็บเสียงและอยู่ชั้นสูงแล้ว แต่ก็ยังได้ยิน เมื่อเอาหูแนบไปที่ผนังห้องก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น“อ๊า! สะ เสียว..อ๊าา”มะปรางใจสั่น เมื่อเสียงของผู้หญิงห้องข้าง ๆ ร้องดังขึ้น แต่เธอไม่ได้ยินเสียงของคนที่ทำ ถึงจะเบาแต่เมื่อเอาหูแนบก็พอจะได้ยิน“เอาอีกไหม ชอบความรุนแรงขนาดนี้เชียว”“อ๊าาส์…ตะวันคะ อ๊าาา”“ตะวัน” ชื่อที่ผู้หญิงซึ่งกำลังครวญครางเสียงกระเส่าพูดออกมา มะปรางรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อยแต่ก็รู้สึกใจสั่น เธอไม่เคยได้ยินเสียงอะไรแบบนี้มาก่อน และไม่รู้ว่าเพื่อนบ้าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง ตอนที่ 2 เจ้าชายกะผีน่ะสิ
เมื่อเขาเข้าไปในห้องแล้ว เธอก็รีบเดินกลับมาและรีบวิ่งเข้าห้องของตัวเองทันที “เป็นเขาหรอกเหรอ”เธอต้องจำเขาได้แน่นอน เพราะรุ่นพี่คณะวิศวะคนนี้ ค่อนข้างจะเสน่ห์แรง และดังในหมู่สาว ๆ แต่เธอจำไม่ได้เลยว่าเขาเป็นคนแบบนี้“ไหนบอกว่าเขาเป็นเด็กเนิร์ด ๆ เงียบและรักสงบไม่ใช่เหรอ”“ตะวัน” หนุ่มคณะวิศวะ ที่แต่งกายถูกระเบียบทุกกระเบียดนิ้ว เขาเป็นคนเงียบ ๆ แม้ว่าจะมีกลุ่มเพื่อนสนิทที่คบหากันอยู่ไม่กี่คน แต่พวกเขาก็โดดเด่น จนที่มหาลัยเรียกพวกเขาว่า “จตุรเทพคณะวิศวะ” เพราะนอกจากความหล่อแล้ว พวกเขายังเรียนเก่งอีกด้วย“แกว่ายังไงนะ จะ…จตุรเทพวิศวะงั้นเหรอ คนไหนละ”“คนที่ชื่อตะวัน”“พี่ตะวัน หล่อนุ่มเหมือนคอร์กเทลมาร์ตินี่น่ะเหรอ”“นุ่มเหรอ เนตรนี่แกเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า”เธอนั่งคุยกับกลุ่มเพื่อน ๆ ที่ม้าหินอ่อน หน้าคณะของตัวเอง หลังเลิกเรียนแล้วรุ่นน้องก็เริ่มทยอยกลับ วันนี้พวกเธอเลยแวะนั่งคุยกันก่อนกลับ “ไม่ผิดนะ พี่ตะวันคนที่หล่อ ๆ เนี้ยบ ๆ หน่อยเป็นลูกชายเจ้าของธุรกิจขายรถยนต์หรู เงียบ นิ่งเหมือนเจ้าชาย”“เหอะ เจ้าชายกะผีน่ะสิ”สองคืนก่อน“อ๊าาส์ ตะวันคะเบาหน่อย รูจะแหกอยู่แล้ว อ๊าาส์…”เสียงร้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง ตอนที่ 3 เสียงที่ระเบียง
มะปรางใจเต้นแรงมาก เมื่อเดินเข้ามาในห้อง เธอทิ้งกระเป๋าไว้ที่โซฟา และรีบเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำทันที“ให้ตายเถอะ เขาจะจำได้ไหมนะ ขอให้จำไม่ได้ด้วยเถอะ แต่ว่า ยังไงก็อยู่คอนโดเดียวกัน ยังไงก็ต้องเจอสักวัน”กลางดึกคืนนั้นมะปรางนั่งเขียนงานที่ต้องส่งอาจารย์เสร็จแล้ว เธอจึงเดินออกไปนอกระเบียง เพื่อพักสายตาที่อ่อนล้ามานาน เมื่อเดินออกมาก็ต้องตกใจ เพราะได้ยินบางอย่างดังมาจากห้องข้าง ๆ“อ๊ะ! พี่ตะวัน…แจงเสียว…อ๊าาส์ มันใหญ่มากเลย อึก!”“อมให้พี่หน่อยสิน้องแจงคนสวย เดี๋ยวพี่จะเลียให้ เร็วสิ”“อื้อ…ได้”มะปรางยืนตัวแข็งทื่ออยู่ที่ระเบียงห้องของตัวเอง ตอนนี้เหมือนกับว่า เธอจะได้ยินเสียงของทั้งคู่ชัดขึ้น เธอขาสั่นจนแทบจะยืนไม่อยู่ ไอ้บ้าเอ๊ย! นี่มันระเบียงห้องนะโว้ยเธออยากจะตะโกนออกไป แต่อีกฝ่ายเห็นหน้าเธอแล้วก็เลยไม่กล้า เสียงครางของทั้งคู่ก็ยังดังไม่หยุด“อาา…เสียวฉิบหาย เบาหน่อยอย่ากัดนะ อาาา ค่อย ๆ พี่จะแตกแล้ว”“อื้อ…หนูก็อยากเสียวบ้าง”“รอก่อนเดี๋ยวจะจัดให้ อาา…แบบนั้นแหละแจง”แจง! เธอฟังไม่ผิดแน่ แต่ผู้หญิงที่มาหาเขาตอนเย็นไม่ใช่คนนี้ เพราะคนนั้นดูอายุมาก และแทนตัวเองว่า “บี๋” ไม่ใช่เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26
บทล่าสุด
หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง ตอนที่ 4 ชื่อมะปราง ไม่ใช่นกหวีด!
“แต่ว่า”“จะเอาไหม กุญแจห้องน่ะ”เธอเดินตามเขาไปที่รถสปอร์ตหรู แต่พอมานึกดูอีกที เพื่อนเธอบอกว่าเขาเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทรถหรูนี่นา เมื่อเดินไปถึงเขาก็กดกุญแจปลดล็อกทันที“ขึ้นไปสิไม่ต้องกลัว พี่ไม่เอาเราไปขายหรอก ถึงจะรูปร่างดีหน้าตาน่ารัก แต่ก็…”“หยาบคาย!”เขายกพวงกุญแจกระต่ายขึ้นมา นั่นยิ่งทำให้เธอโกรธจนหน้าแดง แต่กลับทำให้ตะวัน รู้สึกอยากแกล้งเธอมากขึ้นไปกว่าเดิม“ขึ้นรถสิ ถ้าไม่ไปตอนนี้จะสายจริง ๆ แล้วนะ ได้ข่าวว่าที่คณะถ้าไปสาย จะถูกตัดคะแนนความประพฤติด้วยนี่ อย่าเสี่ยงจะดีกว่า”มะปรางยอมขึ้นรถไปทันที เธอตั้งใจปิดประตูด้วยเสียงที่ดังเกินปกติ จนคนที่ยืนอยู่ ถึงกับหลับตาและขำออกมา“ช่างรุนแรง จนน่าจะจับไปทำอย่างอื่นจริง ๆ”เมื่อเขาสตาร์ทรถและเริ่มขยับเกียร์ เธอก็อดไม่ได้ที่จะแอบกลืนน้ำลาย เขาไม่เพียงแค่หล่อแต่ยังเซ็กซี่ด้วย รูปร่างที่สมส่วนกับความสูงเกือบ 190 เซนติเมตรนี้ ที่ทำให้สาว ๆ คลั่งไคล้ แต่ใครจะคิดว่าคนเงียบ ๆ แบบนี้ เวลาพูดออกมาจะกวนขนาดนี้ อีกทั้ง….“กรี๊ด!!! พี่จะรีบไปหาพ่อพี่เหรอ”“ฮ่า ๆ ไม่ต้องรีบขนาดนั้น ยังต้องเรียนกันอยู่เลย เรื่องอนาคตค่อยว่ากันเถอะ”“ไอ้บ้า! ข
หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง ตอนที่ 3 เสียงที่ระเบียง
มะปรางใจเต้นแรงมาก เมื่อเดินเข้ามาในห้อง เธอทิ้งกระเป๋าไว้ที่โซฟา และรีบเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำทันที“ให้ตายเถอะ เขาจะจำได้ไหมนะ ขอให้จำไม่ได้ด้วยเถอะ แต่ว่า ยังไงก็อยู่คอนโดเดียวกัน ยังไงก็ต้องเจอสักวัน”กลางดึกคืนนั้นมะปรางนั่งเขียนงานที่ต้องส่งอาจารย์เสร็จแล้ว เธอจึงเดินออกไปนอกระเบียง เพื่อพักสายตาที่อ่อนล้ามานาน เมื่อเดินออกมาก็ต้องตกใจ เพราะได้ยินบางอย่างดังมาจากห้องข้าง ๆ“อ๊ะ! พี่ตะวัน…แจงเสียว…อ๊าาส์ มันใหญ่มากเลย อึก!”“อมให้พี่หน่อยสิน้องแจงคนสวย เดี๋ยวพี่จะเลียให้ เร็วสิ”“อื้อ…ได้”มะปรางยืนตัวแข็งทื่ออยู่ที่ระเบียงห้องของตัวเอง ตอนนี้เหมือนกับว่า เธอจะได้ยินเสียงของทั้งคู่ชัดขึ้น เธอขาสั่นจนแทบจะยืนไม่อยู่ ไอ้บ้าเอ๊ย! นี่มันระเบียงห้องนะโว้ยเธออยากจะตะโกนออกไป แต่อีกฝ่ายเห็นหน้าเธอแล้วก็เลยไม่กล้า เสียงครางของทั้งคู่ก็ยังดังไม่หยุด“อาา…เสียวฉิบหาย เบาหน่อยอย่ากัดนะ อาาา ค่อย ๆ พี่จะแตกแล้ว”“อื้อ…หนูก็อยากเสียวบ้าง”“รอก่อนเดี๋ยวจะจัดให้ อาา…แบบนั้นแหละแจง”แจง! เธอฟังไม่ผิดแน่ แต่ผู้หญิงที่มาหาเขาตอนเย็นไม่ใช่คนนี้ เพราะคนนั้นดูอายุมาก และแทนตัวเองว่า “บี๋” ไม่ใช่เ
หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง ตอนที่ 2 เจ้าชายกะผีน่ะสิ
เมื่อเขาเข้าไปในห้องแล้ว เธอก็รีบเดินกลับมาและรีบวิ่งเข้าห้องของตัวเองทันที “เป็นเขาหรอกเหรอ”เธอต้องจำเขาได้แน่นอน เพราะรุ่นพี่คณะวิศวะคนนี้ ค่อนข้างจะเสน่ห์แรง และดังในหมู่สาว ๆ แต่เธอจำไม่ได้เลยว่าเขาเป็นคนแบบนี้“ไหนบอกว่าเขาเป็นเด็กเนิร์ด ๆ เงียบและรักสงบไม่ใช่เหรอ”“ตะวัน” หนุ่มคณะวิศวะ ที่แต่งกายถูกระเบียบทุกกระเบียดนิ้ว เขาเป็นคนเงียบ ๆ แม้ว่าจะมีกลุ่มเพื่อนสนิทที่คบหากันอยู่ไม่กี่คน แต่พวกเขาก็โดดเด่น จนที่มหาลัยเรียกพวกเขาว่า “จตุรเทพคณะวิศวะ” เพราะนอกจากความหล่อแล้ว พวกเขายังเรียนเก่งอีกด้วย“แกว่ายังไงนะ จะ…จตุรเทพวิศวะงั้นเหรอ คนไหนละ”“คนที่ชื่อตะวัน”“พี่ตะวัน หล่อนุ่มเหมือนคอร์กเทลมาร์ตินี่น่ะเหรอ”“นุ่มเหรอ เนตรนี่แกเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า”เธอนั่งคุยกับกลุ่มเพื่อน ๆ ที่ม้าหินอ่อน หน้าคณะของตัวเอง หลังเลิกเรียนแล้วรุ่นน้องก็เริ่มทยอยกลับ วันนี้พวกเธอเลยแวะนั่งคุยกันก่อนกลับ “ไม่ผิดนะ พี่ตะวันคนที่หล่อ ๆ เนี้ยบ ๆ หน่อยเป็นลูกชายเจ้าของธุรกิจขายรถยนต์หรู เงียบ นิ่งเหมือนเจ้าชาย”“เหอะ เจ้าชายกะผีน่ะสิ”สองคืนก่อน“อ๊าาส์ ตะวันคะเบาหน่อย รูจะแหกอยู่แล้ว อ๊าาส์…”เสียงร้
หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง ตอนที่ 1 เพื่อนบ้านข้างห้อง
คอนโด RTS“นี่กุญแจห้องค่ะ ถ้ามีอะไรก็โทรมาหาพี่ได้เลยนะคะ”“ขอบคุณค่ะ”“มะปราง” สาวน้อยนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์ปีสอง ค่อย ๆ ทยอยขนของเข้ามาในห้องที่เธอพึ่งตัดสินใจเช่า หลังจากย้ายออกมาจากหอพักเดิม ก่อนย้ายเข้ามา เจ้าของห้องเดิมก็สั่งให้ทำความสะอาดรอเอาไว้แล้ว เหลือแค่เก็บของเข้าที่ก็พักได้แล้ว เมื่อเก็บของเสร็จแล้ว มะปรางจึงได้นั่งพักที่โซฟาซึ่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอมองไปรอบห้องและพูดขึ้นมา“สวัสดีชีวิตใหม่ วันนี้ฉันจะ….”เสียงบางอย่างที่ห้องข้าง ๆ ดังขึ้น เธอตกใจเพราะไม่คิดว่ามันจะดังขนาดนี้ นี่มันไม่ปกติเพราะเธอคิดว่าเลือกห้องที่เก็บเสียงและอยู่ชั้นสูงแล้ว แต่ก็ยังได้ยิน เมื่อเอาหูแนบไปที่ผนังห้องก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น“อ๊า! สะ เสียว..อ๊าา”มะปรางใจสั่น เมื่อเสียงของผู้หญิงห้องข้าง ๆ ร้องดังขึ้น แต่เธอไม่ได้ยินเสียงของคนที่ทำ ถึงจะเบาแต่เมื่อเอาหูแนบก็พอจะได้ยิน“เอาอีกไหม ชอบความรุนแรงขนาดนี้เชียว”“อ๊าาส์…ตะวันคะ อ๊าาา”“ตะวัน” ชื่อที่ผู้หญิงซึ่งกำลังครวญครางเสียงกระเส่าพูดออกมา มะปรางรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อยแต่ก็รู้สึกใจสั่น เธอไม่เคยได้ยินเสียงอะไรแบบนี้มาก่อน และไม่รู้ว่าเพื่อนบ้าน
