แชร์

บทที่ 440

ผู้เขียน: ดั่งสายน้ำ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-15 18:00:00
ลู่สือเยี่ยนขับรถกลับไปที่วิลล่าตระกูลลู่ทันที

หลินเซียงรู้สึกงงมาก

พูดว่าจะไปซื้อของ แต่เป็นการหลอกลวงเธอนี่เอง

เธอทำหน้านิ่งก้าวลงจากรถ เดินเข้าไปข้างใน

“ไปไหน?”

ลู่สือเยี่ยนจับแขนเธอไว้

หลินเซียงพูดว่า “มันดึกแล้ว ควรพักผ่อนเถอะ”

ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “พักผ่อนทีหลังก็ได้”

พูดจบ เขาก็พาเธอไปอีกทางหนึ่ง

วิลล่าตระกูลลู่มีขนาดใหญ่ มีหลายที่ที่หลินเซียงไม่เคยไปมาก่อน พอมาถึงหน้าประตู ลู่สือเยี่ยนเปิดประตูออก ก็เห็นของสะสมต่าง ๆ มากมายในห้อง

หลินเซียงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “นี่อะไรเหรอ?”

ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “เลือกสักชิ้นไปให้คุณย่า”

หลินเซียงเดินเข้าไป ของทั้งหมดอยู่ในตู้กระจก แสงไฟส่องลงมากระทบ

ในห้องนี้มีทั้งของสะสมโบราณ ภาพเขียน หยก เครื่องประดับ ฯลฯ…

ใต้ของแต่ละชิ้นมีการระบุราคาไว้

บางชิ้นซื้อมา บางชิ้นประมูลมา

ราคาแต่ละชิ้นแพงมาก!

หลินเซียงแค่เห็นเลขศูนย์หลายตัวหลังตัวเลขก็อดที่จะตกใจไม่ได้

น่ากลัวจัง!

ลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตู และพูดว่า “ชอบอันไหนก็โอนเงินเข้าบัญชีผมได้เลย”

หลินเซียงมองเขาด้วยความประหลาดใจ “คุณจะขายให้ฉันเหรอ?”

ลู่สือเยี่ยนเลิกคิ้ว “ไม่งั้นล่ะ?”

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 441

    เธอกำลังคิดว่าจะหย่าให้เร็วที่สุดได้เมื่อไหร่ลู่สือเยี่ยนเดินเข้ามาหาเธอแล้วยื่นมือออกไปหลินเซียงสวมชุดราตรีสีดำ ดูสง่างามและมีรสนิยม ใบหน้าที่งดงามถูกแต่งแต้มอย่างประณีต ดวงตาเป็นประกาย ความบริสุทธิ์อ่อนโยนแผ่ซ่านออกมาเอวบาง สะโพกโค้งเว้าอย่างเป็นธรรมชาติหลินเซียงวางมือลงบนมือเขาลู่สือเยี่ยนจับมือเธอแน่น อารมณ์ในดวงตาของเขากระเพื่อมอย่างรุนแรง พูดเสียงต่ำว่า “เซียงเซียง คุณสวยมาก”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณค่ะ เพิ่งรู้เหรอคะ”ลู่สือเยี่ยน “…”เขารู้สึกหมดหนทาง แต่ไม่ได้โกรธ ความอ่อนโยนในดวงตาของเขาทวีคูณขึ้นเขาเชื่อคำพูดของฟู่จิ่นซิ่ว แสดงความอ่อนโยนอย่างสูงสุด ถึงแม้หลินเซียงจะยังคงต่อต้านเขาอยู่ แต่สองวันนี้พวกเขาก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขถ้าเป็นแบบนี้ตลอดไป ชีวิตคงไม่เลวร้ายเกินไปทั้งสองคนออกจากวิลล่าตระกูลลู่ ขึ้นรถไปทันทีงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าลู่จัดขึ้นที่บ้านหลังเก่าของตระกูลลู่ เชิญแขกผู้มีเกียรติจากตระกูลชั้นสูงของเมืองอวิ๋น ดาราหญิงแถวหน้าเป็นเพียงแค่ตัวประกอบงานเลี้ยงยิ่งใหญ่ พอลงจากรถก็เห็นพรมแดงทอดยาวจากประตูไปจนถึงลานบ้านทุกแห่งในลานบ้านถูก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 442

    ลู่สือเยี่ยนหันไปมอง ก็เห็นใบหน้าที่เย็นชาของเธอ ดวงตารูปทรงอัลมอนด์ที่งดงามคู่นั้นกลับเต็มไปด้วยความเยือกเย็นดั่งน้ำแข็งถ้าตอนนี้เขาบอกให้เธอไปตอนนี้ เธอคงไม่ลังเลและเดินจากไปทันทีใบหน้าหล่อเหลาของลู่สือเยี่ยนดูเคร่งขรึม เขาพูดเสียงต่ำว่า “ไม่ต้องสนใจความคิดของคนอื่น”หลินเซียงมองเขา ยิ้มมุมปาก แต่รอยยิ้มนั้นแผ่ไปไม่ถึงดวงตา “ลู่สือเยี่ยน สิ่งที่ฉันเจอล้วนเป็นเพราะคุณ คุณต้องชดใช้”ลู่สือเยี่ยน “…จะคิดเงินอีกเหรอ?”หลินเซียงยกไหล่ “ฉันไม่ต้องการความรักแล้ว จะขอเงินแทนไม่ได้หรือไง?”ได้ยินดังนั้น สีหน้าของลู่สือเยี่ยนยิ่งแย่ลง บรรยากาศรอบตัวก็เย็นลงหลินเซียงหันไปมอง ก่อนจะถามว่า “คุณย่าอยู่ไหน?”ลู่สือเยี่ยนหันไปมองรอบ ๆ บรรยากาศรอบตัวถึงอ่อนลง เขากำลังสงบสติอารมณ์ไม่ต้องการความรักแล้วเหรอ?มันเป็นสิ่งที่พูดแล้วก็ทิ้งง่าย ๆ ได้หรือไง?ลู่สือเยี่ยนพาเธอเดินขึ้นไปชั้นบนพอมาถึงห้องหนึ่งบนชั้นสอง ประตูเปิดอยู่ มีคนอยู่หลายคน ฟู่จิ่นซิ่วยืนอยู่ข้าง ๆ พูดเรื่องตลกเพื่อทำให้คุณย่าลู่อารมณ์ดี“คุณย่า”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปใบหน้าของหลินเซียงเผยรอยยิ้ม “คุณย่า”คุณย่าลู่เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 443

    “นั่นภรรยาของลู่สือเยี่ยนนี่นา สวยไม่เบาเลยนะ!”“ก็เพราะว่าเธอมีดีที่หน้าตา ถึงได้ตามติดลู่สือเยี่ยนมาตลอด ข่าวลือบอกว่าเธอช่วยลู่สือเยี่ยนที่เป็นโรคความจำเสื่อมไว้ แล้วก็แต่งงานกับเขา พอความจำของลู่สือเยี่ยนกลับคืนมา เธอก็ไม่ยอมหย่า”“ชิชะ จับต้นไม้เงินต้นไม้ทองได้แล้ว จะปล่อยไปได้ยังไงล่ะ?”“พวกคุณคอยดูเถอะ ตระกูลลู่โดนผู้หญิงคนนี้รุมทึ้งแน่!”“…”เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นรอบ ๆสายตาของทุกคนมองหลินเซียงด้วยความสงสัย หรือไม่ก็ดูถูก ไม่มีใครมองเธอด้วยความเมตตาหลินเซียงเห็นทุกอย่าง เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย ได้แต่ยิ้มตามมารยาทคำอวยพรอันยาวนานจบลง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นคุณย่าลู่จับมือหลินเซียงไว้ไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมไปกินข้าวด้วยอวิ๋นหลานจึงพูดว่า “หลินเซียง งั้นเธออยู่กับคุณย่าสักพักนะ? พวกเราต้องไปทักทายแขกก่อน”“ค่ะ”หลินเซียงพยักหน้าเธออยากจะหนีออกจากงานเลี้ยงนี้ให้เร็วที่สุดเธอเข็นคุณย่าลู่ออกจากลานบ้าน ไปที่สวน ที่นั่นไม่มีคน เงียบสงบมาก“ไม่ชอบ”คุณย่าลู่พูดขึ้นมาอย่างกะทันหันหลินเซียงงุนงง เดินไปหาเธอ ก้มตัวลงถามว่า “คุณย่า คุณย่าพูดว่าอะไรคะ?”คุณย่าลู่บ่นพึมพำ “ฉั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 444

    คนที่มาถึงก่อนชี้ไปที่หลินเซียง และพูดว่า “ตอนที่ฉันมาถึง ฉันก็เห็นเธออยู่ข้างๆ คุณย่า คุณย่าเอาแต่ร้องไห้ตลอดเวลา”สายตาของทุกคนมองไปที่หลินเซียง“เธอที่พาคุณย่าออกไป คิดจะแกล้งคุณย่าเหรอ?”“ฉันว่าคุณย่าชอบเธอ น่าจะไม่ใช่”“คุณจะไปรู้อะไร? ผู้หญิงแบบนี้ เก่งเรื่องหลอกลวงผู้ชาย ยิ่งเก่งเรื่องหลอกลวงคนแก่ ใครจะรู้ว่าเธอแอบทำอะไรกับคุณย่าบ้าง”“…”ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียง ถามด้วยหน้าตาเคร่งขรึม “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”หลินเซียงหายใจเข้าลึก เล่าเรื่องราวทั้งหมด สุดท้ายพูดว่า “ถ้าไม่เชื่อ ก็ไปดูกล้องวงจรปิดได้ค่ะ”ลู่เจิ้งหรงมองพ่อบ้าน พ่อบ้านรีบไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดห้านาทีต่อมา พ่อบ้านกลับมา ใบหน้าดูซับซ้อน และพูดว่า “ท่านประธาน คุณหนูสามพาคุณย่าไปที่มุมอับของกล้องวงจรปิด เลยไม่สามารถบันทึกภาพได้ครับ”ใบหน้าของลู่เจิ้งหรงยิ่งแย่ลง “หลินเซียง เธอทำอะไรกับคุณย่า? ทำไมใจร้ายขนาดนี้? รู้ทั้งรู้ว่าคุณย่าเป็นโรคสมองเสื่อม ยังกล้าทำร้ายท่านอีกเหรอ?”หลินเซียงส่ายหัว “ฉันไม่ได้ทำนะคะ!”เธอมองไปที่คุณย่าลู่ทันที หวังว่าอีกฝ่ายจะช่วยเป็นพยานให้เธอแต่คุณย่าลู่ดูเหมือนจะตกใจมาก ถึงแม้จะหย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 445

    ลู่สือเยี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “อืม”ปากพูดรับคำ แต่ก็ไม่ได้เดินขึ้นไปชั้นบน กลับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหลินเซียงถึงแม้จะรู้ว่าเธอออกไปจะสบายใจกว่า แต่ก็ควรจะบอกเขาสักคำ หายไปเงียบ ๆ แบบนี้ ไม่ใช่ว่าไม่ได้เห็นแก่หน้าเขาเลยเหรอ?โทรศัพท์ต่อสาย แต่กลับได้ยินเสียงแจ้งว่าหมายเลขที่ท่านเรียกปิดเครื่องอยู่ปิดเครื่องแล้วเหรอ?คิ้วของลู่สือเยี่ยนขมวดเข้าหากันคนใช้เห็นว่าเขายังไม่ขยับ จึงพูดว่า “คุณชายสาม ท่านประธานเรียกคุณไปคุยเรื่องคุณชายรอง คุณรีบไปเถอะค่ะ”ดวงตาสีเข้มของลู่สือเยี่ยนเต็มไปด้วยความเย็นชา แรงกดดันอย่างหนักตกอยู่บนคนใช้ หัวของคนใช้ก้มลงต่ำเขาวางโทรศัพท์ลงเมื่อนึกถึงท่าทีที่เย็นชาของหลินเซียงที่มีต่อเขา ดวงตาของเขาก็แฝงไปด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยบางทีเธออาจจะตั้งใจปิดเครื่อง ไม่อยากให้เขาหาเจอ!ความหงุดหงิดเพิ่มขึ้นในอก ใบหน้าของเขาเย็นชาสุดขีด เดินไปที่ห้องทำงานเขาไม่เคาะประตู เดินเข้าไปทันที ผลก็คือเห็นลู่เจิ้งหรงนั่งอยู่บนเก้าอี้ คนใช้หญิงคนหนึ่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา โต๊ะทำงานบังทุกอย่างไว้ แต่ฉากแบบนี้ ไม่ยากที่จะจินตนาการว่ากำลังทำอะไรอยู่ใบหน้าของลู่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 446

    ลู่เจิ้งหรงพูดเสียงต่ำว่า “ก่อนหน้านี้เป็นเพราะผมไม่ได้สั่งสอนเขาให้ดี เลยทำให้เขาเป็นแบบนี้ จะปล่อยให้เขาเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เขาพูดถูก ตอนนี้ตระกูลลู่เหลือทายาทเพียงคนเดียว เขาห้ามเป็นอะไรไปทั้งนั้น ผมต้องหาเมียที่เหมาะสมให้เขา เพื่อให้เขาได้มีทายาทที่เก่งที่สุด”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ “ฐานะของหลินเซียงไม่คู่ควรที่จะเป็นสะใภ้ตระกูลลู่”อวิ๋นหลานพูดว่า “แต่ฉันว่าลู่สือเยี่ยนรักหลินเซียงนะ”ลู่เจิ้งหรงพูดว่า “ผู้หญิงไร้หัวนอนปลายเท้า สิ่งที่พวกเธอให้ความสำคัญที่สุดก็คือความรักที่ไม่มีอยู่จริง แค่ทำให้หลินเซียงรู้ว่าลู่สือเยี่ยนนอกใจ เธอจะต้องทะเลาะกับเขาและขอหย่า ตอนนี้เขาอาจชอบเธอจริง แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นมีเหตุให้ต้องเสียโฉม คิดว่าเขายังจะชอบอยู่ไหม?”ลู่เจิ้งหรงเข้าใจเรื่องนี้ดี เพราะเขาและแม่ของลู่สือเยี่ยนก็จบความสัมพันธ์กันแบบนี้!อวิ๋นหลานฟัง ก้มหน้าลงเล็กน้อย ดวงตาแฝงไปด้วยความเย็นชา แต่ใบหน้าไม่ได้แสดงออก และพูดว่า “คืนนี้เลยเหรอ?”ลู่เจิ้งหรงพูดว่า “วันนี้เป็นวันเกิดของคุณย่า ห้ามให้เรื่องแบบนี้มาทำลายงาน หาโอกาสทีหลัง คุณก็หาคนไว้ด้วย”อวิ๋นหลานพยักหน้า “ค่ะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 447

    หลินเซียงเดินลงไปด้านล่างโดยตรงห้องใต้ดินนั้นเย็นกว่าชั้นบน เมื่อเธอเดินเข้าไป ไฟก็สว่างขึ้นทีละดวงจนกระทั่งเธอหยุดอยู่ตรงหน้าประตูเหล็ก เธอก็ขมวดคิ้ว “ใครอยู่ข้างใน?”“ละ…หลินเซียงเหรอ?”เสียงผู้ชายที่อ่อนแอมากดังออกมาหลินเซียงได้กลิ่นคาวเลือดโชยมาเบาบางหลินเซียงหน้าเครียด “คุณเป็นใคร?”“ฉัน จ้าวข่าย”นัยน์ตาของหลินเซียงหดตัวลงอย่างรวดเร็ว “จ้าวข่าย? นายคือจ้าวข่ายจริง ๆ เหรอ?”เธอคว้าราวเหล็ก พยายามมองเข้าไปข้างใน แต่ข้างในมืดมิด เธอมองไม่เห็นอะไรเลย!“ฉันเอง…หลินเซียง ช่วยฉันด้วย ฉันถูกทรมานจนจะตายแล้ว ฉันยังไม่อยากตาย ช่วยฉันได้ไหม?”เสียงของจ้าวข่ายเต็มไปด้วยคำอ้อนวอน เหมือนกับว่าได้เกาะเกี่ยวเชือกช่วยชีวิตไว้“ฉัน…”หลินเซียงอยากพูดว่าจะช่วยเขาออกไป แต่เธอก็คิดขึ้นมาทันทีว่า แม้แต่พ่อแท้ ๆ ของจ้าวข่ายก็ทิ้งเขาไปแล้ว เธอเป็นแค่คนนอก มีสิทธิ์ที่จะช่วยเขาไหม?หลินเซียงถามว่า “นายขโมยของของตระกูลลู่จริงเหรอ?”“ฉันไม่ได้ขโมย!”จ้าวข่ายพูดด้วยความตื่นตระหนกและสิ้นหวัง “ฉันโดนใส่ร้าย! ฉันติดหนี้พนันก็จริง แต่ไม่เคยคิดจะขโมยของ!”หลินเซียงขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้นกันแน่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 448

    หลินเซียงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ ถ้านายถูกใส่ร้าย ฉันจะช่วยนายออกไป”จ้าวข่ายร้องไห้ออกมา “หลินเซียง ขอบคุณมาก!”หลินเซียงรู้สึกไม่สบายใจถ้าจ้าวข่ายรู้ว่าเพื่อเงิน ลุงจ้าวได้ทิ้งเขาไปแล้ว เขาจะรู้สึกยังไง?ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้สึกเย็นชาถ้าเรื่องเหล่านี้เป็นการวางแผน เป้าหมายของคนคนนั้นคืออะไร?ทำไมต้องวางแผนกับคนขับรถตัวเล็ก ๆ คนนี้?หลินเซียงกลับขึ้นไปข้างบน รู้สึกว่าร่างกายอบอุ่นขึ้นเธอมองไปที่สวนหลังบ้าน แล้วก็เดินไปที่นั่นเธอไม่สามารถออกไปได้จริง ๆ!เธอต้องไปหาลู่สือเยี่ยน ถามให้ชัดเจน!ในสวนยังคงคึกคัก การปรากฏตัวของหลินเซียงอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนตกใจ แล้วก็มองเธอด้วยความประหลาดใจและดูถูกตอนนี้สภาพของเธอแย่มาก ชุดราตรีสกปรก ผมยุ่งเหยิง ใบหน้าและแขนเต็มไปด้วยฝุ่นเหมือนกับว่าเพิ่งคลานออกมาจากสุสานเมื่อคนใช้เห็นเธอ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบเข้ามาขัดขวาง “ใครให้เธอเข้ามา? รีบออกไปเลยนะ!”หลินเซียงผลักคนใช้ “ฉันเป็นสะใภ้สามของตระกูลลู่ กล้าขวางฉันเหรอ?”คนใช้ตกใจ มองเธอด้วยความประหลาดใจแต่หลินเซียงไม่สนใจสายตาของคนใช้ เดินไปข้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17

บทล่าสุด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 470

    คุณย่าลู่ “จะมีใครทำร้ายเธอได้ยังไง? นั่นเป็นแค่การคาดเดาของเธอเท่านั้น”“เหอะ!”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดต่อ “คุณย่าครับ คนคนหนึ่งที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาแต่ความจำเสื่อม จะไปอยู่บนถนนได้ยังไง? คนดูแลที่บ้านเราล่ะ? หายหัวไปไหนหมด?”คุณย่าลู่เงียบไปลู่สือเยี่ยนพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ช่วยผม พาผมกลับบ้าน ถ้าไม่ใช่เธอ วันนี้ย่าก็คงไม่ได้เจอหน้าผมแล้ว”คุณย่าลู่มองหลินเซียง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า ตอนนี้ยังสรุปไม่ได้ ถ้าเกิดเธอรู้ตัวตนของหลานตั้งแต่แรกล่ะ?”“ฉันไม่รู้ค่ะ”หลินเซียงรู้สึกว่าเธอควรจะพูดอะไรสักอย่างเธอมองคุณย่าลู่อย่างสงบ “คุณย่าคะ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ แต่เมื่อก่อนย่าไม่ใช่แบบนี้ แถมยังชอบฉันมาก ถึงกับบอกเขาว่า ถ้าเขาทำร้ายฉัน คุณย่าจะช่วยฉันตีเขา ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้อยู่เลย”เธอหายใจออกเบา ๆ แล้วพูดต่อ “แต่แน่นอนค่ะ คุณย่าจำไม่ได้ งั้นก็ไม่สำคัญแล้ว ฉันไม่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก จนกระทั่งเขาได้ความทรงจำกลับมา แล้วมาเปิดตัวในที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถึงได้รู้จักตัวตนของเขา”คุณย่าลู่เงียบไป ใบหน้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 469

    หลินเซียงมองคุณย่าลู่ด้วยความประหลาดใจไม่เคยคิดมาก่อนว่าคุณย่าที่เคยใจดีกับเธอ ในระดับที่เรียกว่าเอาใจใส่ กลับคิดร้ายกับเธอแบบนี้ แล้วยังมองเธอด้วยสายตาเย็นชาหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดในใจที่แท้ไม่ใช่แค่ตอนที่ลู่สือเยี่ยนทำร้ายเธอเท่านั้นถึงจะรู้สึกเจ็บปวดการถูกคนที่เคยสนิทสนมทำร้าย ใจก็เจ็บปวดเช่นกันเธอเม้มริมฝีปาก แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่สือเยี่ยน“ฮัลโหล?”ไม่นานปลายสายก็รับ ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นหลินเซียงบอกว่า “คุณย่ามีเรื่องจะพูดกับพวกเรา ตอนนี้คุณช่วยมาโรงพยาบาลหน่อย”ลู่สือเยี่ยนถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”หลินเซียง “มาถึงเดี๋ยวก็รู้เอง”พูดจบก็วางสายไปเรื่องหย่าควรจะพูดต่อหน้าทั้งสองคนจะดีกว่าบอกกับเธอแค่คนเดียวมีประโยชน์อะไร?เธออยากหย่า แต่ลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ไม่เชื่อเธอทำผิดอะไร?ถึงได้ถูกปฏิบัติแบบนี้?หลินเซียงนั่งลงบนโซฟา ก้มหน้าลง ไม่มองคุณย่าลู่อีกนิสัยของเธอค่อนข้างแปลกถ้าคนคนนั้นทำร้ายเธอ ก็ยากที่จะเข้าไปอยู่ในใจเธอได้อีกคุณย่าลู่ไม่ค่อยชอบท่าทางของหลินเซียง จึงจับมือเซี่ยหว่านแล้วคุยต่อ เพราะชอบท่าทางอ่อนโยนขอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 468

    หลังจากออกจากโรงพยาบาล ลู่สือเยี่ยนมองเธอ “อย่าคิดมาก คุณย่าแค่ลืมความทรงจำไปสองปีเท่านั้นเอง”หลินเซียงมองเขา แล้วถามว่า “แล้วถ้าคุณย่ายืนกรานจะให้คุณแต่งงานกับเซี่ยหว่านล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้ง “หลินเซียง เธอควรเลิกคิดเรื่องนี้นะ เพราะผมไม่หย่ากับคุณแน่”หลินเซียงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูดว่า “จริง ๆ แล้ว เราหย่ากันก็ไม่เลวนะ ฉัน…”“หยุด!”ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยความหงุดหงิด “ฟังที่ผมพูดไม่รู้เรื่องเหรอ? ถ้าพูดถึงเรื่องหย่าอีก ผมจับคุณขังไว้แน่!”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ รอบตัวเต็มไปด้วยออร่าเย็นชาหลินเซียงหยุดชะงัก ไม่พูดต่อเพราะเขาทำได้จริงเมื่อหันหลังเดินไป ใบหน้าเล็ก ๆ นั้นเย็นชายิ่งกว่าเก่าลู่สือเยี่ยนมองตามหลังเธอไป ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรงเขาเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถ สีหน้ามืดครึ้มอย่างที่สุดในขณะนั้น เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นสายจากซืออวี่“พูดมา!”ซืออวี่ตกใจกับน้ำเสียงเย็นชาของเขา ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ “พี่ใหญ่ ฉันสืบได้เรื่องบ้างแล้ว แต่คนคนนั้นฉลาดเป็นกรด ปกปิดตัวตนได้ดีมาก รู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย”ลู่สือเยี

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 467

    วันรุ่งขึ้น ทั้งสองคนไปที่โรงพยาบาลคุณย่าลู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อวิ๋นหลานนั่งคุยกับเธออยู่“คุณย่าครับ”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนคุณย่าลู่เห็นเขา ใบหน้าที่แก่ชราพลันมีรอยยิ้ม“สือเยี่ยน เธอมาแล้ว” คุณย่าลู่จับมือเขาไว้ มองใบหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “สือเยี่ยน ทำไมดูเปลี่ยนไปจังเลย? ดูเหมือนจะโตขึ้นมากเลยนะ”ริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนโค้งเป็นรอยยิ้ม “โตขึ้นแล้วไม่ดีเหรอครับ?”คุณย่าลู่พยักหน้า “ดี แน่นอนว่าดี แต่ฉันยังชอบเธอตอนเด็ก ๆ ที่ไร้เดียงสามากกว่า เอาแต่วิ่งตามหลังพี่ชายตลอดเวลา แล้วยังทำหน้าบึ้งใส่เขา มีแต่พี่ชายที่ตามใจ ถ้าเป็นคนอื่นคงตีเธอไปแล้ว”รอยยิ้มที่มุมปากของลู่สือเยี่ยนแข็งทื่อไปชั่วขณะคุณย่าลู่สังเกตเห็นหลินเซียงในตอนนี้ จึงถามว่า “แล้วเธอล่ะ มายังไง?”ลู่สือเยี่ยนบอกว่า “ย่าครับ เธอเป็นภรรยาผม หลินเซียง”หลินเซียงมองคุณย่าลู่ “คุณย่า”คิ้วของคุณย่าลู่ขมวดเข้าหากันทันที เธอปล่อยมือลู่สือเยี่ยน “ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่านไม่ใช่เหรอ? ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นก็ใช้ได้นะ ทำไมถึงแต่งงานกับคนอื่นล่ะ?”ท่าทีนั้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 466

    ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนแสดงออกถึงความซับซ้อนเล็กน้อย เขาพูดอย่างสงบว่า “เรื่องนี้ยังบอกไม่ได้ ต้องรอผลตรวจของแพทย์”หลินเซียงพยักหน้า ตอนนี้คงทำได้แค่นี้ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วพูดกับลู่สือเยี่ยนว่า “อาการของย่าแกดูเหมือนจะดีขึ้น ความคิดของผู้ใหญ่ แกคงรู้ดี น่าจะอยากเห็นแกแต่งงานกับหว่านหว่าน ตอนนั้นแกเป็นคนพาหว่านหว่านไปหาท่านเอง ตอนนี้ถ้าท่านขอร้อง แกก็ปฏิเสธไม่ได้”อวิ๋นหลานกล่าวว่า “เจิ้งหรง แต่สือเยี่ยนกับหลินเซียงรักกันดี ทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรอกมั้ง?”“เหอะ!” ลู่เจิ้งหรงหัวเราะเยาะ “รักกันดี? หลินเซียงไม่ใช่เหรอที่อยากหย่ามาตลอด? ใช้โอกาสนี้หย่ากันไปซะสิ ไม่ต้องมีใครขัดขวางใคร!”อวิ๋นหลานมองหลินเซียงด้วยความกังวล กลัวว่าเธอจะเสียใจแต่หลินเซียงเหมือนไม่ได้ยิน ยืนอยู่มุมห้อง ก้มหน้าลง ปากสวยเม้มเป็นเส้นตรงลู่สือเยี่ยนไม่ได้สนใจคำพูดของลู่เจิ้งหรงเลยเขาตามหาลู่จิ้นหนานจนแทบคลั่ง ยังมีเวลาสนใจเรื่องของเขากับหลินเซียงอีกเหรอ?ดูเหมือนว่าเขาควรหาอะไรให้อีกฝ่ายทำบ้าง!ประมาณสองชั่วโมงผ่านไปผลการตรวจของคุณย่าลู่ออกมาแล้วแพทย์ถือรายงานผลการตรวจแล้วพูด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 465

    เสียงของคุณย่าลู่ดังขึ้น ทุกคนในห้องนั่งเล่นต่างก็ตกตะลึง!สีหน้าของลู่สือเยี่ยนตึงเครียดขึ้น เขาคุกเข่าครึ่งตัวอยู่ข้างหน้าคุณย่าลู่แล้วถามว่า “คุณย่าครับ ตอนนี้คุณย่าจำอะไรได้แล้วเหรอครับ?”คุณย่าลู่เอามือลูบหัวเขา “ย่าต้องจำได้อยู่แล้วสิ ย่ายังไม่แก่จนความจำเลอะเลือนซะหน่อย ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่าน แล้วทำไมวันนี้ถึงไม่พาเธอมาด้วย?”ลู่สือเยี่ยนรู้สึกถึงความผิดปกติอย่างรวดเร็ว เขาชี้ไปที่หลินเซียงแล้วถามว่า “แล้วคุณย่าจำเธอได้ไหมครับ?”คุณย่าลู่มองตามนิ้วมือของเขาไป แล้วส่ายหัว “ไม่รู้จัก เธอเป็นใคร? คนใช้ใหม่ของบ้านเราเหรอ?”หลินเซียงได้ยินคำพูดของเธอ เหมือนกับถูกตบหน้าอย่างแรง ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณย่าลู่ความจำเสื่อม เธอมักจะคิดว่าเซี่ยหว่านเป็นคนใช้ของบ้านตระกูลลู่ และยังดีกับหลินเซียงเป็นพิเศษแต่ตอนนี้กลับกัน!ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ผมจะพาคุณย่าไปโรงพยาบาลครับ”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว ใบหน้าที่แก่ชราเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ “ไปโรงพยาบาลทำไม? ย่ารู้สึกว่าย่าสบายดีนะ”ลู่สือเยี่ยน “ตรวจร่างกายคุณย่านิดหน่อย เชื่อผมเถอะครับ”คุณย่าลู่ก็ยังไม่ค่อยเต็มใจ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 464

    หลังจากที่ลู่สือเยี่ยนพูดจบ เขาก็ไม่ได้วางสาย ได้ยินเสียงเขาเปิดประตูรถลงจากรถ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบหลินเซียงกำโทรศัพท์แน่น ยื่นมือไปกดปุ่มปิดประตูอีกครั้งครั้งนี้ประตูลิฟต์ปิดลง หัวใจที่สั่นไหวก็ค่อยผ่อนคลายลงอย่างเฉียบพลัน"ประตูลิฟต์ปิดแล้ว" หลินเซียงพูด ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าขาของตัวเองอ่อนแรงแค่ไหน!ลู่สือเยี่ยนพูดว่า "อย่าออกจากลิฟต์ก่อนถึงชั้นหนึ่งนะ""อืม"หลินเซียงตอบ ยังไม่วางสายโชคดีที่ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่มีใครทำงานล่วงเวลาในตึกแล้วเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก หลินเซียงก็เห็นลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตู เธอวิ่งออกไปทันที!ลู่สือเยี่ยนกอดเธอไว้พลางปลอบเบา ๆ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะตรวจสอบให้ชัดเจน"ด้วยกลิ่นอายที่สดชื่นของเขา หลินเซียงจึงผ่อนคลายลง ตามมาด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง!จมูกของเธอรู้สึกแสบร้อน น้ำตาเกือบไหล แต่เธอก็อดทนไว้!ลู่สือเยี่ยนประกองกอดเธอแล้วออกจากอาคารพอก้าวขึ้นรถ ความอบอุ่นจากเครื่องทำความร้อนทำให้ร่างกายที่เย็นเยือกเริ่มอุ่นขึ้นลู่สือเยี่ยนจับมือเธอ ถามว่า "คุณเห็นใครหรือเปล่า?"หลินเซียงส่ายหัว "ไม่มีนะ"แล้วถา

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 463

    หลินเซียงรู้สึกใจสั่นระรัวเสียงน้ำไหลในห้องน้ำดังขึ้น หลินเซียงจึงโล่งใจเล็กน้อยเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายและกอดตัวเองขณะกำลังจะหลับ เตียงข้าง ๆ ก็ยุบลงไป ร่างกายของลู่สือเยี่ยนที่ยังเปียกชื้นจากน้ำ เข้ามากอดเธอแน่น หลินเซียงไม่ขยับหรือดิ้นรน ลู่สือเยี่ยนจูบที่ไหล่เธอเบา ๆ "ราตรีสวัสดิ์ ที่รัก"ขนตาของหลินเซียงกระตุกเล็กน้อย แต่เธอก็ยังไม่ตอบสนองอะไร…วันรุ่งขึ้น หลินเซียงไปทำงานก็พบว่าสวี่ซิงเย่มาถึงแล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด ดูสดใสและมีเสน่ห์ เป็นหนุ่มน้อยที่สดใสสวี่ซินหรานกำลังคุยกับเขาอยู่และสวี่ซิงเย่ก็ตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นเธอมาถึง สวี่ซิงเย่รีบลุกขึ้นยืนและเดินมาหาเธอ "คุณหลิน อรุณสวัสดิ์ครับ!"หลินเซียงยิ้มบาง "ตอนนี้เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว นายเรียกฉันว่าหลินเซียงก็ได้"สวี่ซิงเย่เกาจมูกด้วยความเขินอายเล็กน้อย "หลินเซียง""อืม อรุณสวัสดิ์ค่ะ" หลินเซียงพยักหน้าเล็กน้อยสวี่ซินหรานนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ถ้าไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว ฉันนึกว่าพวกเธอเป็นแฟนกันซะอีก"เมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซิงเย่ขมวดคิ้ว พูดว่า "อย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ ผมกั

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 462

    “ลู่สือเยี่ยน คุณเป็นอะไรมากไหม?”หลินเซียงรู้สึกงงกับเขา!เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เขากลับจะยัดเยียดให้เธอไปเปิดห้องกับผู้ชายคนอื่น?เขาเป็นบ้าหรือเปล่า?ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ แล้วพูดว่า “หลินเซียง ห้ามรับของจากผู้ชายคนอื่น และห้ามชอบผู้ชายคนอื่นด้วย ถ้าผมรู้ คุณอาจไม่ตาย แต่ผู้ชายคนนั้นต้องตายแน่!”เขาเตือนอย่างจริงจังด้วยความเคร่งขรึม ดวงตาของเขาแสดงความต้องการครอบครองเธออย่างไม่มีปิดบังหลินเซียงกัดริมฝีปาก มองเขาด้วยสายตาซับซ้อนถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เขาแสดงออกแบบนี้เธอคงดีใจมาก!แต่หลังจากผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มาแล้ว เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ เธอกลับไม่รู้สึกอะไร!เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ตอนนี้ฉันไปอาบน้ำได้แล้วใช่ไหม? ทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยมากจริง ๆ”ลู่สือเยี่ยนมองเธออีกสักพัก แล้วปล่อยเธอไปหลินเซียงเดินไปที่ห้องน้ำลู่สือเยี่ยนเรียกคนใช้มาเก็บเค้กเมื่อหลินเซียงออกมา เธอก็เห็นเขานั่งอยู่บนโซฟา บนโต๊ะมีขี้ผึ้งวางอยู่“ทายา”เมื่อเห็นเธอหันมามอง เขาพูดเสียงต่ำหลินเซียงกัดริมฝีปาก แล้วพูดว่า “ฉันทาเองได้”พูดจบ เธอก็เดินไปหยิบขี้ผึ้งแต่ลู่สือเยี่ยนมือไวกว่

DMCA.com Protection Status