แชร์

บทที่ 405

ผู้เขียน: ดั่งสายน้ำ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-06 18:00:00
ความเย็นยะเยียบแผ่ซ่านไปทั่วร่าง หลินเซียงรู้สึกตัวช้าไป แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความเย็นนั้น

"คุณ... ใครเหรอ?"

เธอพยายามดิ้นรน แต่แขนที่จับเธอไว้แน่นราวกับคีมเหล็ก บีบแน่นจนเธอรู้สึกเจ็บ!

"โอ๊ย! เจ็บ!"

หลินเซียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พยายามดิ้นรนหนักกว่าเดิม

"คุณเป็นใคร? ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้นะ!"

สวี่ซิงเย่เห็นเหตุการณ์ รีบเข้าไปผลักลู่สือเยี่ยนทันที

ใบหน้าหล่อเหลาคมคายของลู่สือเยี่ยนเย็นชาจนถึงขีดสุด เขามองหลินเซียงที่อยู่ในสภาพมึนเมา ตาหวานเยิ้ม เสื้อผ้าเปียกครึ่งตัว ทั้งดูอ่อนแอและเย้ายวนใจ!

เธอกล้ามาดื่มเหล้าที่นี่ได้ยังไง?

แถมยังปล่อยตัวจนดูน่าสมเพชแบบนี้!

แล้วไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับผู้ชายคนอื่นอีก!

เธอกล้ามาก!

ลู่สือเยี่ยนจับหลินเซียงไว้แน่น เสียงทุ้มต่ำทรงเสน่ห์ไร้ซึ่งความอบอุ่นเอ่ยถามว่า "หลินเซียง ดูให้ดีสิ ผมเป็นใคร!"

เขาบีบใบหน้าเธอ บังคับให้เธอเงยหน้ามองเขา

สวี่ซิงเย่เห็นภาพนั้นยิ่งกังวลใจ มองลู่สือเยี่ยนด้วยความระแวง "คุณผู้ชายครับ เธอดูเหมือนจะจำคุณไม่ได้ อย่าทำแบบนี้กับเธอเลย ไม่งั้นผมจะแจ้งตำรวจ!"

หลินเซียงพูดขึ้น "ใช่ ฉันไม่รู้จักคุณ ไอ้คนลามก ปล่อยฉันนะ!"

เธอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 406

    ตำรวจตรวจสอบแล้วพบว่าเอกสารเป็นของจริง จึงพูดกับลู่สือเยี่ยนว่า "รีบพาภรรยากลับบ้านเถอะ คราวหลังอย่าให้เธอดื่มเยอะแบบนี้อีก เหล้ามันทำลายสุขภาพ""ครับ"ลู่สือเยี่ยนตอบรับเบา ๆ ตำรวจทั้งสองนายเดินจากไป สวี่ซิงเย่ยืนอยู่ข้าง ๆ บนใบหน้าหล่อเหลาปรากฏร่องรอยความรู้สึกผิดเล็กน้อย "ขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นสามีของเธอ ในเมื่อเป็นแบบนี้ คุณก็พาเธอกลับบ้านเถอะครับ" ลู่สือเยี่ยนมองเขาอย่างเย็นชา ก่อนจะอุ้มหลินเซียงเข้าไปในลิฟต์หลินเซียงยังคงดิ้นรนไม่หยุด"ปล่อยนะ ปล่อยฉัน..."ลู่สือเยี่ยนมองใบหน้าแดงก่ำของเธอ อารมณ์ยิ่งแย่ลงไปอีก เขาตีเข้าที่สะโพกของเธออย่างแรง "หลินเซียง อยู่นิ่ง ๆ ทำตัวดี ๆ!" ตอนนี้หลินเซียงเมาจนไม่รู้สึกแล้วว่าถูกตบก้นประตูลิฟต์ค่อย ๆ ปิดลง หลินเซียงลืมตาขึ้นครึ่งหนึ่ง เมาจนไม่รู้เรื่องรู้ราว ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนบึ้งตึง ถ้าเขาไม่มาที่นี่ คืนนี้เธอคงไม่กลับบ้านสินะ?ไปติดใจหนุ่มน้อยคนไหนเข้าอีกล่ะสิ? เมื่อออกมาจากคลับหมายเลข 9 สายลมเย็นพัดผ่าน หลินเซียงตัวสั่นโดยอัตโนมัติ ซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดของเขาลู่สือเยี่ยนมองด้วยสายตาเย็นชา เยาะเย้ยในใจพอหนาวก็รู้จัก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 407

    หลินเซียงมีสติอยู่เพียงชั่วครู่ ไม่นานก็มึนงงอีกครั้งเธอหรี่ตาพิงไหล่ของลู่สือเยี่ยนอย่างอ่อนแรง นิ้วที่ร้อนผ่าวสัมผัสใบหน้าของเขา พึมพำว่า “อาเยี่ยน”ลูกกระเดือกของลู่สือเยี่ยนขยับขึ้นลงเล็กน้อย นิ้วขยับเบา ๆร่างกายของหลินเซียงสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ จากนั้นก็โผกอดเขาทันทีริมฝีปากนุ่มสัมผัสใบหน้าของเขา ก่อนจะจูบลงบนคอ ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นลงบนลำคอ กระตุ้นประสาทสัมผัสให้เพิ่มพูนเป็นเท่าทวี“หลินเซียง คุณยั่วผม”ลู่สือเยี่ยนพูดอย่างเคร่งขรึม จากนั้นก็อุ้มเธอขึ้นมา กดลงบนผนังร่างกายของเธอตอบสนองไวมาก ทันทีที่ถูกกดลงบนผนัง เนื้อตัวก็สั่นระริกแต่ไม่นาน อาการสั่นอย่างรุนแรงก็ตามมา เธอผวากอดคนที่อยู่ตรงหน้าโดยไม่รู้ตัว ร่างกายเหมือนกับสาหร่ายที่ไร้ราก ลอยไปตามเกลียวคลื่นฝ่ามือของลู่สือเยี่ยนจับเอวของเธอไว้แน่น ลมหายใจหนักหน่วงมาก ในหัวของเขายังคงมีภาพที่เธอกอดผู้ชายคนอื่นโดยไม่มีแรงวนเวียนไปมา ทำให้เขายิ่งออกแรงมากขึ้น“อาเยี่ยน… อาเยี่ยน...”เสียงร้องของหลินเซียงดังขึ้น เธอทนไม่ไหวแล้ว!ฝักบัวถูกเปิดทิ้งไว้ เสียงน้ำกระทบพื้นดังก้อง ไอน้ำลอยขึ้นปกคลุมภาพคลุมเครือในห้องน้ำ .

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 408

    “ผู้ชายคนไหน?”หลินเซียงรู้สึกงงงวยอยู่ครู่หนึ่งลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยสายตาเย็นชา อุณหภูมิในห้องต่ำมาก ผ้าห่มบนเตียงยับยู่ยี่ ถึงแม้ว่ากลิ่นอายของพวกเขาขณะมีสัมพันธ์กันจะยังอยู่ แต่ในตอนนี้ ความหนาวเย็นนั้นกลับแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของหลินเซียงหลินเซียงพูดว่า “เมื่อคืนฉันเมามาก จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเยาะ “รู้ว่าตัวเองดื่มไม่เก่ง ยังกล้าไปดื่มคนเดียวอีก?”น้ำเสียงของเขาส่อการตำหนิอย่างชัดเจน ราวกับว่าเธอทำผิดมหันต์หลินเซียงรู้สึกน้อยใจ พูดว่า “ลู่สือเยี่ยน คุณสืบเรื่องนี้ให้แน่ชัดแล้วหรือยัง? ทำไมไม่ถามฉันสักคำว่าตกอยู่ในสภาพนี้เพราะอะไร? รู้มากแค่ไหนถึงมาต่อว่าฉัน?”ชั่วพริบตานั้น เธอแสดงท่าทีต่อต้านบรรยากาศในห้องนอนเย็นชาถึงขีดสุดในตอนนี้เอง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นทำลายความเงียบ เป็นเสียงเรียกเข้ามือถือของลู่สือเยี่ยนเขาเดินไปรับสาย “ว่ามา”ซ่งจั่วรู้สึกได้ถึงบรรยากาศอันตราย จึงพูดอย่างระมัดระวัง “ท่านประธานครับ ผมสืบมาแล้ว ผู้รับผิดชอบโครงการอสังหาริมทรัพย์เหิงเฉิน ชื่อหยางฟาน บอกว่าต้องการแก้แบบร่าง จึงให้คุณผู้หญิงไปที่นั่น หลังจากพูดคุยก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 409

    ลู่สือเยี่ยน: "..."พ่อบ้านเดินเข้ามาทักทายหลินเซียง หลินเซียงก็ยิ้มตอบอย่างอ่อนโยน แล้วเดินจากไปพ่อบ้านหันไปมองลู่สือเยี่ยน เห็นสีหน้าของเขาดูแย่มาก บรรยากาศรอบตัวอึมครึม แม้แต่อุณหภูมิในห้องอาหารก็ยังลดลงไปหลายองศาเดิมทีพ่อบ้านตั้งใจจะทักทาย แต่พอเห็นสีหน้าของเขา ก็ปิดปากเงียบไปโดยปริยาย...หลินเซียงมาถึงสตูดิโอ เห็นคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูสิบกว่าคน ทุกคนมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก ดูวิตกกังวลคนที่นำกลุ่มนั้นก็คือหยางฟานพอเห็นหลินเซียง หยางฟานก็รีบตรงเข้ามาหา ท่าทางรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก "คุณหลิน ผมขอโทษจริง ๆ เมื่อคืนผมเมาไปหน่อย ทำเรื่องไม่ถูกต้องลงไป ผมมาก็เพื่อขอโทษคุณ หวังว่าคุณจะยกโทษให้ผม ลืมเรื่องเมื่อคืนไปได้ไหมครับ?"คนอื่น ๆ ก็เดินตามเข้ามา สายตาที่มองหลินเซียงเต็มไปด้วยความวิงวอนหลินเซียงมีสีหน้าเรียบเฉย พูดว่า "เมื่อคืนผู้จัดการหยางไม่ได้พูดแบบนี้นี่คะ"หยางฟานยกมือขึ้นตบหน้าตัวเอง "ผมไม่ได้สติจริง ๆ ผมผิดเอง รับรองเลยว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก คุณหลิน ต่อไปนี้โปรเจกต์ของบริษัทเราจะยกให้คุณเป็นคนออกแบบทั้งหมด คุณว่ายังไงครับ?"ดวงตาใสซื่อของหลินเซียงมีแว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 410

    สีหน้าของหยางฟานดูแย่มาก "พวกนายเอะอะอะไรกัน? ตอนนี้ต้องรีบหาทางแก้ไขสิ!"ทุกคนเงียบเสียงลง จ้องมองหยางฟานด้วยสายตาไม่พอใจในตอนนั้นเองก็มีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นไม่ไกล"ผู้จัดการหยาง?"เซี่ยหว่านเดินเข้ามา ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอ่อนโยนหยางฟานเห็นเธอก็ยิ้มออกมาทันที "คุณเซี่ย ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะครับ?"เซี่ยหว่านยิ้มแล้วพูดว่า "ฉันมาหาเพื่อนแถวนี้พอดี นี่พวกคุณ...?"หยางฟานถอนหายใจ แล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง "ผมแค่หยอกล้อกับคุณหลินนิดหน่อย ไม่คิดว่าเธอจะไม่ยอมจบเรื่องง่าย ๆ แถมยังให้ดีเคกรุ๊ปแบนพวกเราอีก พวกเราต่างก็มีครอบครัวต้องดูแล ถ้าโดนแบนจนตกงาน แล้วพวกเราจะอยู่กันยังไงล่ะครับ?"เซี่ยหว่านฟังจบ ดวงตาเป็นประกาย พูดว่า "ถ้าผู้จัดการหยางเชื่อใจฉัน ฉันจะลองไปคุยกับประธานลู่ของดีเคกรุ๊ปให้ดีไหมคะ?"หยางฟานได้ยินดังนั้น สีหน้าก็ดีขึ้น "คุณเซี่ยรู้จักกับประธานลู่ด้วยเหรอครับ?"เซี่ยหว่านพยักหน้า "รู้จักสิ ฉันกับสือเยี่ยนเป็นเพื่อนกัน"การเรียกชื่อลู่สือเยี่ยนนั้นแฝงไปด้วยความสนิทสนมอย่างเป็นธรรมชาติหยางฟานมองเซี่ยหว่านด้วยความซาบซึ้งใจทันที "คุณเซี่ย ถ้าคุณช่วยแก้ไขเรื่องนี้ได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 411

    หยางฟานและคนอื่น ๆ มองลู่สือเยี่ยนด้วยความคาดหวัง“ท่านประธาน พวกเราไม่กล้าทำอีกแล้ว”“ท่านประธาน ขอร้องล่ะ ให้โอกาสพวกเราอีกครั้งเถอะ”“...”เมื่อเห็นลู่สือเยี่ยน ทุกคนก็เหมือนหนูเห็นแมว หางจุกตูด สุภาพนอบน้อมเซี่ยหว่านยิ้มหวาน มองลู่สือเยี่ยนโดยไม่กะพริบตาสีหน้าของลู่สือเยี่ยนเคร่งขรึม รอบตัวเต็มไปด้วยบรรยากาศเย็นชาและสูงส่ง เขามองคนเหล่านั้นอย่างไม่ใส่ใจ “พวกนายเป็นใคร?”หยางฟานและคนอื่น ๆ มองหน้ากันซ่งจั่วพูดขึ้น “ท่านประธาน พวกเขาเป็นคนที่ลวนลามคุณผู้หญิงเมื่อคืนนี้ครับ”เสียงของเขาเบามาก มีเพียงเซี่ยหว่านซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ที่ได้ยินดวงตาของเธอมีแววเย็นชาคุณผู้หญิง...ยังไม่หย่ากันอีกเหรอ?น่ารังเกียจจริง ๆลู่สือเยี่ยนยืนตัวตรง มองทุกคนด้วยดวงตาเย็นชา “ตอนหาเรื่องคนอื่น ทำไมถึงไม่คิดว่าตัวเองมีพ่อแม่ลูกเมียที่ต้องดูแล?”สีหน้าของหยางฟานและคนอื่น ๆ แข็งทื่อทันทีพวกเขามองไปที่เซี่ยหว่านรอยยิ้มของเซี่ยหว่านก็แข็งทื่อไปเช่นกัน เธออุตส่าห์ใช้ของของลู่จิ้นหนานมาข่มขู่เขา เขายังไม่สนใจอีก?ไหนว่าสิ่งที่เขาแคร์มากที่สุดคือลู่จิ้นหนานไงล่ะ?“สือเยี่ยน ไม่เห็นจะเป็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 412

    เดิมทีคนคนนั้นแค่คิดว่าหลินเซียงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกับลู่สือเยี่ยนตอนนี้ได้ยินคำพูดของเซี่ยหว่าน ก็ยิ่งจับตัวหลินเซียงแน่นขึ้น“ลู่สือเยี่ยน แกกล้าตัดช่องทางทำกินของฉัน ฉันก็จะไม่ให้แกมีเมีย! ยังไงฉันก็ไม่เหลืออะไรแล้ว ลากคนอีกคนไปตายด้วยกัน ฉันก็ไม่มีอะไรต้องเสีย!”ดวงตาของคนคนนั้นแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่าถูกบีบคั้นจนสิ้นหวังหลินเซียงมองเซี่ยหว่านผู้หญิงคนนี้จงใจสินะ?จงใจเปิดเผยความสัมพันธ์ของเธอกับลู่สือเยี่ยน เพื่อให้คนคนนี้ยิ่งอยากจับเธอเป็นตัวประกัน!แผลที่คอเจ็บแปลบขึ้นเรื่อย ๆหลินเซียงขมวดคิ้ว “ฉันไม่เอาเรื่องเมื่อคืนแล้ว ลู่สือเยี่ยนก็จะไม่แบนพวกคุณ พวกคุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้”“ฉันไม่เชื่อ!”แต่คนคนนั้นกลับพูดอย่างบ้าคลั่ง มีดกรีดคอของหลินเซียงเป็นแผลตื้นอยู่หลายแผลสีหน้าของลู่สือเยี่ยนดูแย่มาก “ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้! นายต้องการอะไร ฉันให้นายได้ทั้งนั้น”คนคนนั้นมองลู่สือเยี่ยน “แกพูดจริงเหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “มีคนมากมายเป็นพยาน ฉันไม่หลอกนายแน่”คนคนนั้นพูดอย่างตื่นเต้น “ฉันอยาก...”เซี่ยหว่านเห็นภาพนี้ มือก็กำแน่น ถ้าเรื่องนี้จบลงง่าย ๆ แล้วเธอจะทำอย่างไร?

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 413

    หลินเซียงมองลู่สือเยี่ยนแต่กลับเห็นเขามีสีหน้าเย็นชา ราวกับไม่ได้ยินคำพูดของลู่เจิ้งหรงเขาเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลลู่ แต่กลับได้รับการปฏิบัติแบบนี้ในตระกูลลู่เนี่ยนะ?ไฟในห้องฉุกเฉินดับลงอย่างรวดเร็ว หมอเดินออกมา อวิ๋นหลานก้าวไปข้างหน้าแล้วถามว่า “สวัสดีค่ะ คนไข้ข้างในเป็นยังไงบ้างคะ?”คุณหมอพูดว่า “โชคดีที่พาตัวส่งโรงพยาบาลทันเวลา ดึงมีดออกมาแล้ว ไม่โดนอวัยวะภายในค่ะ”อวิ๋นหลานโล่งอก หันไปมองลู่เจิ้งหรง “คุณไม่ต้องกังวลแล้วนะคะ หว่านหว่านไม่เป็นไรแล้ว”ลู่เจิ้งหรงพยักหน้า จากนั้นก็มองลู่สือเยี่ยน “แก มานี่”ลู่สือเยี่ยนมีสีหน้าเย็นชา ไม่ยอมขยับเขาหันไปมองหลินเซียง ถามเสียงเบา “เหนื่อยหรือยัง?”บรรยากาศแปลกมากหลินเซียงรู้สึกถึงความเย็นชาแผ่ซ่านออกมา เธอมองใบหน้าบึ้งตึงของลู่เจิ้งหรง แล้วก็มองสีหน้าเฉยเมยของลู่สือเยี่ยน ใจของเธอเต้นตึกตักเธอควรตอบว่าหนื่อยไหม?ลู่สือเยี่ยนมองลู่เจิ้งหรง “เธอคงตกใจมาก ผมจะพาเธอกลับไปพักผ่อนก่อน”พูดจบก็หยิบของของหลินเซียงแล้วเดินออกไปข้างนอก“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธของลู่เจิ้งหรงดังขึ้นจากข้างหลังอวิ๋นหลานรีบพ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08

บทล่าสุด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 470

    คุณย่าลู่ “จะมีใครทำร้ายเธอได้ยังไง? นั่นเป็นแค่การคาดเดาของเธอเท่านั้น”“เหอะ!”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดต่อ “คุณย่าครับ คนคนหนึ่งที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาแต่ความจำเสื่อม จะไปอยู่บนถนนได้ยังไง? คนดูแลที่บ้านเราล่ะ? หายหัวไปไหนหมด?”คุณย่าลู่เงียบไปลู่สือเยี่ยนพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ช่วยผม พาผมกลับบ้าน ถ้าไม่ใช่เธอ วันนี้ย่าก็คงไม่ได้เจอหน้าผมแล้ว”คุณย่าลู่มองหลินเซียง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า ตอนนี้ยังสรุปไม่ได้ ถ้าเกิดเธอรู้ตัวตนของหลานตั้งแต่แรกล่ะ?”“ฉันไม่รู้ค่ะ”หลินเซียงรู้สึกว่าเธอควรจะพูดอะไรสักอย่างเธอมองคุณย่าลู่อย่างสงบ “คุณย่าคะ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ แต่เมื่อก่อนย่าไม่ใช่แบบนี้ แถมยังชอบฉันมาก ถึงกับบอกเขาว่า ถ้าเขาทำร้ายฉัน คุณย่าจะช่วยฉันตีเขา ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้อยู่เลย”เธอหายใจออกเบา ๆ แล้วพูดต่อ “แต่แน่นอนค่ะ คุณย่าจำไม่ได้ งั้นก็ไม่สำคัญแล้ว ฉันไม่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก จนกระทั่งเขาได้ความทรงจำกลับมา แล้วมาเปิดตัวในที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถึงได้รู้จักตัวตนของเขา”คุณย่าลู่เงียบไป ใบหน้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 469

    หลินเซียงมองคุณย่าลู่ด้วยความประหลาดใจไม่เคยคิดมาก่อนว่าคุณย่าที่เคยใจดีกับเธอ ในระดับที่เรียกว่าเอาใจใส่ กลับคิดร้ายกับเธอแบบนี้ แล้วยังมองเธอด้วยสายตาเย็นชาหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดในใจที่แท้ไม่ใช่แค่ตอนที่ลู่สือเยี่ยนทำร้ายเธอเท่านั้นถึงจะรู้สึกเจ็บปวดการถูกคนที่เคยสนิทสนมทำร้าย ใจก็เจ็บปวดเช่นกันเธอเม้มริมฝีปาก แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่สือเยี่ยน“ฮัลโหล?”ไม่นานปลายสายก็รับ ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นหลินเซียงบอกว่า “คุณย่ามีเรื่องจะพูดกับพวกเรา ตอนนี้คุณช่วยมาโรงพยาบาลหน่อย”ลู่สือเยี่ยนถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”หลินเซียง “มาถึงเดี๋ยวก็รู้เอง”พูดจบก็วางสายไปเรื่องหย่าควรจะพูดต่อหน้าทั้งสองคนจะดีกว่าบอกกับเธอแค่คนเดียวมีประโยชน์อะไร?เธออยากหย่า แต่ลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ไม่เชื่อเธอทำผิดอะไร?ถึงได้ถูกปฏิบัติแบบนี้?หลินเซียงนั่งลงบนโซฟา ก้มหน้าลง ไม่มองคุณย่าลู่อีกนิสัยของเธอค่อนข้างแปลกถ้าคนคนนั้นทำร้ายเธอ ก็ยากที่จะเข้าไปอยู่ในใจเธอได้อีกคุณย่าลู่ไม่ค่อยชอบท่าทางของหลินเซียง จึงจับมือเซี่ยหว่านแล้วคุยต่อ เพราะชอบท่าทางอ่อนโยนขอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 468

    หลังจากออกจากโรงพยาบาล ลู่สือเยี่ยนมองเธอ “อย่าคิดมาก คุณย่าแค่ลืมความทรงจำไปสองปีเท่านั้นเอง”หลินเซียงมองเขา แล้วถามว่า “แล้วถ้าคุณย่ายืนกรานจะให้คุณแต่งงานกับเซี่ยหว่านล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้ง “หลินเซียง เธอควรเลิกคิดเรื่องนี้นะ เพราะผมไม่หย่ากับคุณแน่”หลินเซียงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูดว่า “จริง ๆ แล้ว เราหย่ากันก็ไม่เลวนะ ฉัน…”“หยุด!”ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยความหงุดหงิด “ฟังที่ผมพูดไม่รู้เรื่องเหรอ? ถ้าพูดถึงเรื่องหย่าอีก ผมจับคุณขังไว้แน่!”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ รอบตัวเต็มไปด้วยออร่าเย็นชาหลินเซียงหยุดชะงัก ไม่พูดต่อเพราะเขาทำได้จริงเมื่อหันหลังเดินไป ใบหน้าเล็ก ๆ นั้นเย็นชายิ่งกว่าเก่าลู่สือเยี่ยนมองตามหลังเธอไป ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรงเขาเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถ สีหน้ามืดครึ้มอย่างที่สุดในขณะนั้น เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นสายจากซืออวี่“พูดมา!”ซืออวี่ตกใจกับน้ำเสียงเย็นชาของเขา ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ “พี่ใหญ่ ฉันสืบได้เรื่องบ้างแล้ว แต่คนคนนั้นฉลาดเป็นกรด ปกปิดตัวตนได้ดีมาก รู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย”ลู่สือเยี

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 467

    วันรุ่งขึ้น ทั้งสองคนไปที่โรงพยาบาลคุณย่าลู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อวิ๋นหลานนั่งคุยกับเธออยู่“คุณย่าครับ”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนคุณย่าลู่เห็นเขา ใบหน้าที่แก่ชราพลันมีรอยยิ้ม“สือเยี่ยน เธอมาแล้ว” คุณย่าลู่จับมือเขาไว้ มองใบหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “สือเยี่ยน ทำไมดูเปลี่ยนไปจังเลย? ดูเหมือนจะโตขึ้นมากเลยนะ”ริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนโค้งเป็นรอยยิ้ม “โตขึ้นแล้วไม่ดีเหรอครับ?”คุณย่าลู่พยักหน้า “ดี แน่นอนว่าดี แต่ฉันยังชอบเธอตอนเด็ก ๆ ที่ไร้เดียงสามากกว่า เอาแต่วิ่งตามหลังพี่ชายตลอดเวลา แล้วยังทำหน้าบึ้งใส่เขา มีแต่พี่ชายที่ตามใจ ถ้าเป็นคนอื่นคงตีเธอไปแล้ว”รอยยิ้มที่มุมปากของลู่สือเยี่ยนแข็งทื่อไปชั่วขณะคุณย่าลู่สังเกตเห็นหลินเซียงในตอนนี้ จึงถามว่า “แล้วเธอล่ะ มายังไง?”ลู่สือเยี่ยนบอกว่า “ย่าครับ เธอเป็นภรรยาผม หลินเซียง”หลินเซียงมองคุณย่าลู่ “คุณย่า”คิ้วของคุณย่าลู่ขมวดเข้าหากันทันที เธอปล่อยมือลู่สือเยี่ยน “ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่านไม่ใช่เหรอ? ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นก็ใช้ได้นะ ทำไมถึงแต่งงานกับคนอื่นล่ะ?”ท่าทีนั้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 466

    ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนแสดงออกถึงความซับซ้อนเล็กน้อย เขาพูดอย่างสงบว่า “เรื่องนี้ยังบอกไม่ได้ ต้องรอผลตรวจของแพทย์”หลินเซียงพยักหน้า ตอนนี้คงทำได้แค่นี้ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วพูดกับลู่สือเยี่ยนว่า “อาการของย่าแกดูเหมือนจะดีขึ้น ความคิดของผู้ใหญ่ แกคงรู้ดี น่าจะอยากเห็นแกแต่งงานกับหว่านหว่าน ตอนนั้นแกเป็นคนพาหว่านหว่านไปหาท่านเอง ตอนนี้ถ้าท่านขอร้อง แกก็ปฏิเสธไม่ได้”อวิ๋นหลานกล่าวว่า “เจิ้งหรง แต่สือเยี่ยนกับหลินเซียงรักกันดี ทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรอกมั้ง?”“เหอะ!” ลู่เจิ้งหรงหัวเราะเยาะ “รักกันดี? หลินเซียงไม่ใช่เหรอที่อยากหย่ามาตลอด? ใช้โอกาสนี้หย่ากันไปซะสิ ไม่ต้องมีใครขัดขวางใคร!”อวิ๋นหลานมองหลินเซียงด้วยความกังวล กลัวว่าเธอจะเสียใจแต่หลินเซียงเหมือนไม่ได้ยิน ยืนอยู่มุมห้อง ก้มหน้าลง ปากสวยเม้มเป็นเส้นตรงลู่สือเยี่ยนไม่ได้สนใจคำพูดของลู่เจิ้งหรงเลยเขาตามหาลู่จิ้นหนานจนแทบคลั่ง ยังมีเวลาสนใจเรื่องของเขากับหลินเซียงอีกเหรอ?ดูเหมือนว่าเขาควรหาอะไรให้อีกฝ่ายทำบ้าง!ประมาณสองชั่วโมงผ่านไปผลการตรวจของคุณย่าลู่ออกมาแล้วแพทย์ถือรายงานผลการตรวจแล้วพูด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 465

    เสียงของคุณย่าลู่ดังขึ้น ทุกคนในห้องนั่งเล่นต่างก็ตกตะลึง!สีหน้าของลู่สือเยี่ยนตึงเครียดขึ้น เขาคุกเข่าครึ่งตัวอยู่ข้างหน้าคุณย่าลู่แล้วถามว่า “คุณย่าครับ ตอนนี้คุณย่าจำอะไรได้แล้วเหรอครับ?”คุณย่าลู่เอามือลูบหัวเขา “ย่าต้องจำได้อยู่แล้วสิ ย่ายังไม่แก่จนความจำเลอะเลือนซะหน่อย ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่าน แล้วทำไมวันนี้ถึงไม่พาเธอมาด้วย?”ลู่สือเยี่ยนรู้สึกถึงความผิดปกติอย่างรวดเร็ว เขาชี้ไปที่หลินเซียงแล้วถามว่า “แล้วคุณย่าจำเธอได้ไหมครับ?”คุณย่าลู่มองตามนิ้วมือของเขาไป แล้วส่ายหัว “ไม่รู้จัก เธอเป็นใคร? คนใช้ใหม่ของบ้านเราเหรอ?”หลินเซียงได้ยินคำพูดของเธอ เหมือนกับถูกตบหน้าอย่างแรง ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณย่าลู่ความจำเสื่อม เธอมักจะคิดว่าเซี่ยหว่านเป็นคนใช้ของบ้านตระกูลลู่ และยังดีกับหลินเซียงเป็นพิเศษแต่ตอนนี้กลับกัน!ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ผมจะพาคุณย่าไปโรงพยาบาลครับ”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว ใบหน้าที่แก่ชราเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ “ไปโรงพยาบาลทำไม? ย่ารู้สึกว่าย่าสบายดีนะ”ลู่สือเยี่ยน “ตรวจร่างกายคุณย่านิดหน่อย เชื่อผมเถอะครับ”คุณย่าลู่ก็ยังไม่ค่อยเต็มใจ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 464

    หลังจากที่ลู่สือเยี่ยนพูดจบ เขาก็ไม่ได้วางสาย ได้ยินเสียงเขาเปิดประตูรถลงจากรถ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบหลินเซียงกำโทรศัพท์แน่น ยื่นมือไปกดปุ่มปิดประตูอีกครั้งครั้งนี้ประตูลิฟต์ปิดลง หัวใจที่สั่นไหวก็ค่อยผ่อนคลายลงอย่างเฉียบพลัน"ประตูลิฟต์ปิดแล้ว" หลินเซียงพูด ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าขาของตัวเองอ่อนแรงแค่ไหน!ลู่สือเยี่ยนพูดว่า "อย่าออกจากลิฟต์ก่อนถึงชั้นหนึ่งนะ""อืม"หลินเซียงตอบ ยังไม่วางสายโชคดีที่ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่มีใครทำงานล่วงเวลาในตึกแล้วเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก หลินเซียงก็เห็นลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตู เธอวิ่งออกไปทันที!ลู่สือเยี่ยนกอดเธอไว้พลางปลอบเบา ๆ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะตรวจสอบให้ชัดเจน"ด้วยกลิ่นอายที่สดชื่นของเขา หลินเซียงจึงผ่อนคลายลง ตามมาด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง!จมูกของเธอรู้สึกแสบร้อน น้ำตาเกือบไหล แต่เธอก็อดทนไว้!ลู่สือเยี่ยนประกองกอดเธอแล้วออกจากอาคารพอก้าวขึ้นรถ ความอบอุ่นจากเครื่องทำความร้อนทำให้ร่างกายที่เย็นเยือกเริ่มอุ่นขึ้นลู่สือเยี่ยนจับมือเธอ ถามว่า "คุณเห็นใครหรือเปล่า?"หลินเซียงส่ายหัว "ไม่มีนะ"แล้วถา

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 463

    หลินเซียงรู้สึกใจสั่นระรัวเสียงน้ำไหลในห้องน้ำดังขึ้น หลินเซียงจึงโล่งใจเล็กน้อยเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายและกอดตัวเองขณะกำลังจะหลับ เตียงข้าง ๆ ก็ยุบลงไป ร่างกายของลู่สือเยี่ยนที่ยังเปียกชื้นจากน้ำ เข้ามากอดเธอแน่น หลินเซียงไม่ขยับหรือดิ้นรน ลู่สือเยี่ยนจูบที่ไหล่เธอเบา ๆ "ราตรีสวัสดิ์ ที่รัก"ขนตาของหลินเซียงกระตุกเล็กน้อย แต่เธอก็ยังไม่ตอบสนองอะไร…วันรุ่งขึ้น หลินเซียงไปทำงานก็พบว่าสวี่ซิงเย่มาถึงแล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด ดูสดใสและมีเสน่ห์ เป็นหนุ่มน้อยที่สดใสสวี่ซินหรานกำลังคุยกับเขาอยู่และสวี่ซิงเย่ก็ตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นเธอมาถึง สวี่ซิงเย่รีบลุกขึ้นยืนและเดินมาหาเธอ "คุณหลิน อรุณสวัสดิ์ครับ!"หลินเซียงยิ้มบาง "ตอนนี้เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว นายเรียกฉันว่าหลินเซียงก็ได้"สวี่ซิงเย่เกาจมูกด้วยความเขินอายเล็กน้อย "หลินเซียง""อืม อรุณสวัสดิ์ค่ะ" หลินเซียงพยักหน้าเล็กน้อยสวี่ซินหรานนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ถ้าไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว ฉันนึกว่าพวกเธอเป็นแฟนกันซะอีก"เมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซิงเย่ขมวดคิ้ว พูดว่า "อย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ ผมกั

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 462

    “ลู่สือเยี่ยน คุณเป็นอะไรมากไหม?”หลินเซียงรู้สึกงงกับเขา!เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เขากลับจะยัดเยียดให้เธอไปเปิดห้องกับผู้ชายคนอื่น?เขาเป็นบ้าหรือเปล่า?ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ แล้วพูดว่า “หลินเซียง ห้ามรับของจากผู้ชายคนอื่น และห้ามชอบผู้ชายคนอื่นด้วย ถ้าผมรู้ คุณอาจไม่ตาย แต่ผู้ชายคนนั้นต้องตายแน่!”เขาเตือนอย่างจริงจังด้วยความเคร่งขรึม ดวงตาของเขาแสดงความต้องการครอบครองเธออย่างไม่มีปิดบังหลินเซียงกัดริมฝีปาก มองเขาด้วยสายตาซับซ้อนถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เขาแสดงออกแบบนี้เธอคงดีใจมาก!แต่หลังจากผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มาแล้ว เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ เธอกลับไม่รู้สึกอะไร!เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ตอนนี้ฉันไปอาบน้ำได้แล้วใช่ไหม? ทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยมากจริง ๆ”ลู่สือเยี่ยนมองเธออีกสักพัก แล้วปล่อยเธอไปหลินเซียงเดินไปที่ห้องน้ำลู่สือเยี่ยนเรียกคนใช้มาเก็บเค้กเมื่อหลินเซียงออกมา เธอก็เห็นเขานั่งอยู่บนโซฟา บนโต๊ะมีขี้ผึ้งวางอยู่“ทายา”เมื่อเห็นเธอหันมามอง เขาพูดเสียงต่ำหลินเซียงกัดริมฝีปาก แล้วพูดว่า “ฉันทาเองได้”พูดจบ เธอก็เดินไปหยิบขี้ผึ้งแต่ลู่สือเยี่ยนมือไวกว่

DMCA.com Protection Status