บทที่ 409

ลู่สือเยี่ยน: "..."

พ่อบ้านเดินเข้ามาทักทายหลินเซียง หลินเซียงก็ยิ้มตอบอย่างอ่อนโยน แล้วเดินจากไป

พ่อบ้านหันไปมองลู่สือเยี่ยน เห็นสีหน้าของเขาดูแย่มาก บรรยากาศรอบตัวอึมครึม แม้แต่อุณหภูมิในห้องอาหารก็ยังลดลงไปหลายองศา

เดิมทีพ่อบ้านตั้งใจจะทักทาย แต่พอเห็นสีหน้าของเขา ก็ปิดปากเงียบไปโดยปริยาย

...

หลินเซียงมาถึงสตูดิโอ เห็นคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูสิบกว่าคน ทุกคนมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก ดูวิตกกังวล

คนที่นำกลุ่มนั้นก็คือหยางฟาน

พอเห็นหลินเซียง หยางฟานก็รีบตรงเข้ามาหา ท่าทางรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก "คุณหลิน ผมขอโทษจริง ๆ เมื่อคืนผมเมาไปหน่อย ทำเรื่องไม่ถูกต้องลงไป ผมมาก็เพื่อขอโทษคุณ หวังว่าคุณจะยกโทษให้ผม ลืมเรื่องเมื่อคืนไปได้ไหมครับ?"

คนอื่น ๆ ก็เดินตามเข้ามา สายตาที่มองหลินเซียงเต็มไปด้วยความวิงวอน

หลินเซียงมีสีหน้าเรียบเฉย พูดว่า "เมื่อคืนผู้จัดการหยางไม่ได้พูดแบบนี้นี่คะ"

หยางฟานยกมือขึ้นตบหน้าตัวเอง "ผมไม่ได้สติจริง ๆ ผมผิดเอง รับรองเลยว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก คุณหลิน ต่อไปนี้โปรเจกต์ของบริษัทเราจะยกให้คุณเป็นคนออกแบบทั้งหมด คุณว่ายังไงครับ?"

ดวงตาใสซื่อของหลินเซียงมีแว