Share

บทที่ 390

Author: ดั่งสายน้ำ
last update Last Updated: 2024-12-03 18:00:00
หลินเซียงชะงัก มองเขาอย่างลืมตัว

ในรถมีแสงสลัว ใบหน้าของเขาถูกเงาคลุมจนมองไม่เห็นสีหน้าชัดเจน

เธออ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แต่จู่ ๆ ก็รู้สึกสับสน

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"

เธอเป็นเด็กกำพร้า ไม่เคยเห็นพ่อแม่อยู่ด้วยกัน จึงไม่รู้ว่าสามีและพ่อที่ดีควรเป็นแบบไหน

แต่ครอบครัวของลู่สือเยี่ยนสมบูรณ์พรั่งพร้อม

ทำไมเขาถึงไม่รู้?

หลินเซียงอยากถามมาก แต่ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้ ดูเหมือนไม่มีความจำเป็นต้องถามเรื่องพวกนี้

รู้ไปแล้วจะเปลี่ยนอะไรได้ล่ะ?

ลู่สือเยี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "ถ้าไม่รู้ ก็อยู่กันไปแบบนี้แหละ จะเรียกร้องอะไรนักหนา"

หลินเซียงไม่พูดอะไร

บรรยากาศในรถค่อนข้างอึดอัด

ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอหยิบขึ้นมาดู เป็นซ่งซ่งที่โทรมา

"ฮัลโหล ซ่งซ่ง"

หลินเซียงคิดว่าเธอเก็บของเสร็จแล้ว กำลังจะเดินทางออกไป

แต่เสียงของซ่งซ่งฟังดูวุ่นวาย "เซียงเซียง ไอ้ลู่สือเยี่ยนนั่นส่งคนมาจับตัวฉัน! ฉัน... กรี๊ดดด!"

แต่เธอยังพูดไม่จบ ก็มีเสียงดังอึกทึกดังมาจากในโทรศัพท์ ตามด้วยเสียงกรีดร้องของซ่งซ่ง แล้วสายก็ตัดไป

"ฮัลโหล? ฮัลโหล?!"

สีหน้าของหลินเซียงเคร่งขรึม แต่โทรศัพท์
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 391

    "หลินเซียง คนของผมจับตัวซ่งซ่งไปจริง แต่ยังไม่รู้ว่าไปที่ไหน ผมกำลังส่งคนไปตามหาอยู่"เขาอธิบายกับเธอ เพราะเป็นเรื่องจริงที่คนของเขาจับตัวซ่งซ่งไปในกลุ่มลูกน้องของเขามีคนทรยศทำไมต้องจับตัวซ่งซ่ง? ใครเป็นคนสั่ง? ตอนนี้ยังต้องตรวจสอบแต่ตอนนี้ต้องอธิบายให้เธอเข้าใจก่อน"เรื่องนี้ คุณต้องบอกผม ผมถึงจะรู้" ลู่สือเยี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำขนตาของหลินเซียงสั่นไหว เธอกำมือแน่น ถามเสียงเบา "คนของคุณจับตัวซ่งซ่งไปแท้ ๆ คุณจะไม่รู้ได้ยังไง?"เธอรู้สึกว่าเขากำลังหลอกเธอเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าซ่งซ่งเป็นจุดอ่อนของเธอ แค่จับตัวซ่งซ่งไว้ เขาจะให้เธอทำอะไร เธอก็ต้องยอมทำตามสีหน้าของลู่สือเยี่ยนมืดลง เขาก้าวเข้าไปหาเธอ "งั้นก็แสดงว่าคุณไม่เชื่อใจผม?"หลินเซียงไม่พูดอะไร แต่ก็เท่ากับว่าเธอยอมรับลู่สือเยี่ยนรู้สึกหงุดหงิดมาก สีหน้าของเขายิ่งแย่ลง"หลินเซียง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผม"เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำหลินเซียงพูดว่า "งั้นคุณรีบหาเธอให้เจอ อย่าให้เธอเป็นอะไรไปได้ไหม"เสียงของเธอสั่นเทา แทบไม่กล้าจินตนาการว่าถ้าซ่งซ่งเป็นอะไรไป ชีวิตเธอจะเป็นยังไงลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไร สีหน้

    Last Updated : 2024-12-04
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 392

    ซ่งซ่งที่เคยดิ้นรนขัดขืนเริ่มหมดแรงลงทีละน้อย หัวใจเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวังวินาทีต่อมา แขนของเธอก็ถูกกระชาก เธอถูกดึงเข้าไปในอ้อมกอดที่เย็นยะเยือก"มัดไว้แบบนี้แหละ ยังไงต่อให้แกะมัดให้คุณ คุณก็พ่นแต่คำหยาบคายออกมา"เสียงผู้ชายดังขึ้นอย่างเกียจคร้านฟู่จิ่นซิ่วอุ้มเธอไปขึ้นรถอีกคัน วางเธอลงบนเบาะ ค่อย ๆ แกะเชือกที่มัดข้อมือเธอออก พลางโทรหาลู่สือเยี่ยน"สือเยี่ยน ฉันเจอคนแล้วนะ อืม จับคนพวกนั้นได้แล้ว ฉันให้คนส่งไปให้นายแล้ว อย่าลืมสอบสวนให้ดีล่ะ""อืม"เสียงเย็นชาของลู่สือเยี่ยนดังมาจากในโทรศัพท์ซ่งซ่งรู้สึกมึนงง แต่ก็ยังมีสติอยู่บ้าง เมื่อได้ยินดังนั้นก็ชะงักไปลู่สือเยี่ยนไม่ได้ส่งคนมาจับเธอหรอกเหรอ?แล้วทำไมบอดี้การ์ดพวกนั้นถึงบอกว่าประธานลู่เป็นคนสั่ง?ฉีก...ทันใดนั้น เทปกาวที่ปิดปากเธอก็ถูกฉีกออก ความเจ็บปวดทำให้เธอรู้สึกตัวขึ้นมาทันที"โอ๊ย..."เธอสูดหายใจด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าซีดเผือดฟู่จิ่นซิ่วมองเธอพลางหัวเราะเบา ๆ "เจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ?"ผ้าปิดตาของซ่งซ่งยังไม่ได้แกะออก เมื่อได้ยินดังนั้นก็พูดว่า "นายลองแปะปากตัวเองดูสิ จะได้รู้ว่าเจ็บไหม"ฟู่จิ่นซิ่ว "

    Last Updated : 2024-12-04
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 393

    รถแล่นไปบนถนนอย่างรวดเร็ว ท้องฟ้าเริ่มมืดลงทีละน้อยมือและเท้าของซ่งซ่งถูกจับมัดอีกครั้ง แล้วโยนไว้ที่เบาะหลังสีหน้าของฟู่จิ่นซิ่วไม่สู้ดีนัก อารมณ์ของเขาเรียกได้ว่าแย่ถึงขีดสุด!ทำไมเขาต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย?ถ้าผู้หญิงคนนี้ตายในมือเขาจะทำยังไง?เขาไม่อยากติดคุกนะ!เมื่อถึงบ้านพักตากอากาศที่ใกล้ที่สุด ฟู่จิ่นซิ่วก็อุ้มซ่งซ่งเข้าไปทันที พ่อบ้านเห็นภาพนี้ก็ถึงกับอ้าปากค้าง"คะ คุณชาย เรา เราทำเรื่องผิดกฎหมายไม่ได้นะครับ ถะ ถ้าคุณผู้หญิงรู้เข้าจะต้องเป็นลมแน่ ๆ!" พ่อบ้านเดินตามฟู่จิ่นซิ่วไป พูดโน้มน้าวด้วยความหวังดีที่สำคัญ ภาพแบบนี้มันดูไม่งามเท่าไหร่ผู้หญิงคนนั้นถูกมัดมือมัดเท้า แก้มแดงก่ำ ดวงตาพร่ามัว พึมพำอะไรบางอย่าง แต่คนทั่วไปดูก็รู้ว่าเธอไม่เต็มใจพ่อบ้านเฝ้ามองฟู่จิ่นซิ่วเติบโตมาตั้งแต่เด็ก อดคิดไม่ได้ว่าคุณชายที่น่ารักในวัยเด็ก ทำไมโตมาแล้วถึงได้เอาแต่ใจขนาดนี้ แต่ก็ไม่เคยทำเรื่องผิดศีลธรรมแบบนี้ตอนนี้ก็ห้ามทำเด็ดขาด!ฟู่จิ่นซิ่วเดินขึ้นไปชั้นบน มองพ่อบ้านด้วยสายตาประหลาดใจ "คุณคิดว่าผมชอบผู้หญิงแนวนี้เหรอ?"พ่อบ้าน "หา?"ฟู่จิ่นซิ่วพูดว่า "ไปซื้อชุดผู้หญิง

    Last Updated : 2024-12-04
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 394

    ลู่สือเยี่ยนและหลินเซียงมาถึงภายในหนึ่งชั่วโมง หลินเซียงวิ่งขึ้นบันไดอย่างรวดเร็ว พอเห็นซ่งซ่งยังนั่งแช่น้ำเย็นอยู่ในอ่างน้ำ ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง“ซ่งซ่ง?”หลินเซียงเอื้อมมือไปแตะที่ใบหน้าเธออย่างสั่นเทาซ่งซ่งลืมตาขึ้นมองเธอ แล้วส่งยิ้มที่ดูน่าเวทนายิ่งกว่าร้องไห้ให้เธอ “เซียงเซียง ฉันเกือบตายแล้ว ฉันจะต้องจัดการพวกสัตว์เดรัจฉานพวกนั้นให้สาสม!”หลินเซียงคว้าผ้าขนหนูข้าง ๆ มาหุ้มตัวเธอไว้ แล้วถามว่า “เดินไหวไหม?”ซ่งซ่งพยักหน้า “ฤทธิ์ยาเริ่มหมดแล้ว”ดวงตาที่งดงามของหลินเซียงฉายแววเย็นชา เธอประคองซ่งซ่งออกจากห้องน้ำ แม่บ้านเตรียมชุดผู้หญิงไว้บนตู้แล้ว หลินเซียงเดินไปหยิบมาให้เธอ “เปลี่ยนมาใส่ชุดนี้ก่อน แล้วเราไปแก้แค้นกัน”พอซ่งซ่งได้ยินแบบนั้น เธอก็รู้สึกมีพลังขึ้นมาทันที รีบเช็ดตัวให้แห้งและเปลี่ยนเสื้อผ้า“โอ้โห ใหญ่อะไรขนาดนี้!”ซ่งซ่งบ่นเมื่อมองเสื้อผ้าตัวหลวมโพรกบนตัวเธอ มันเป็นชุดกีฬาเรียบ ๆ แต่พอเธอสวมแล้วดูเหมือนเด็กใส่เสื้อผ้าผู้ใหญ่หลินเซียงมองแล้วพูดว่า “ใส่แบบนี้ไปก่อนเถอะ อย่างน้อยก็ดีกว่าใส่ชุดเปียก ๆ ออกไปนะ”ซ่งซ่งพับขากางเกงขึ้นหลายชั้น รว

    Last Updated : 2024-12-04
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 395

    บนรถลู่สือเยี่ยนหันไปมองหลินเซียง เห็นว่าอารมณ์ของเธอยังไม่ดี จึงถามตรง ๆ ว่า “ทำไม? ผมไม่ใช่คนที่สั่งให้จับ ยังไม่พอใจอีกเหรอ?”หลินเซียงเงยหน้าขึ้นมองเขา “คุณไม่คิดว่าซ่งซ่งพูดความจริงบ้างเหรอ?”ริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย “ในสายตาคุณ เธอพูดถูกทุกคำเลยใช่ไหม?”หลินเซียงเงียบไปครู่หนึ่ง ใช่แล้ว พอเกิดเรื่องขึ้นซ่งซ่งก็คิดถึงเธอเป็นคนแรกลู่สือเยี่ยนหยิบบุหรี่จากกระเป๋าออกมาจุด หรี่ตาเฉียบคมลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า “เรื่องหย่าเลิกคิดไปได้เลย ซือเยี่ยนคอยปกป้องคุณอยู่เบื้องหลัง จากนี้ผมจะจัดหาบอดี้การ์ดให้คุณอีกหลายคน”หลินเซียง “คงจะใช้เงินเยอะน่าดู?”ลู่สือเยี่ยนมองเธอ “ผมมีเงิน”หลินเซียงหัวเราะเบา ๆ ได้กลิ่นบุหรี่ก็รู้สึกเอียน จึงคว้าบุหรี่จากมือเขา เปิดกระจกรถแล้วโยนทิ้งออกไปปลายนิ้วเรียวบางว่างเปล่าลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างประหลาดใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอแย่งบุหรี่เขาสายตาของเขาลึกซึ้งและแฝงไปด้วยความร้อนแรงที่กดดันหลินเซียงรู้สึกเสียใจที่แย่งบุหรี่เขาเธอพูดว่า “พวกเขาขับรถไปไกลแล้ว เราควรขับตาม”ลู่สือเยี่ยนมองเธออยู่นาน จึงหันกลับมามองถนน แล้

    Last Updated : 2024-12-04
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 396

    “ว้าย…”ซ่งซ่งเห็นภาพในห้องใต้ดิน ถึงกับอุทานเสียงดัง ใบหน้าซีดเผือดฟู่จิ่นซิ่วมองอยู่ข้าง ๆ พลางพูดจาเยาะเย้ย “อะไรกัน? กล้าได้แค่นี้เองเหรอ?”ด้านหลังลู่สือเยี่ยนปิดตาหลินเซียงทันที อกของเขาแนบชิดกับแผ่นหลังของเธอ เสียงทุ้มต่ำ “อย่ามอง”แต่หลินเซียงดึงมือเขาออก มองสามคนนั้นอย่างสงบ แล้วหันไปมองซ่งซ่ง “เป็นยังไงบ้าง?”ซ่งซ่ง “ฉัน… ฉันโอเค ยังมีแรงเดินได้…”หลินเซียง “…”เธอประคองเพื่อนเอาไว้ “งั้นออกไปก่อนเถอะ มีพวกเขาอยู่ที่นี่ พวกนั้นไม่รอดแน่”ซ่งซ่ง “อื้อ… อื้อ…”พูดไปก็ตัวสั่นไปหลินเซียงพยุงซ่งซ่งออกไป ลู่สือเยี่ยนมองตามหลังเธอฟู่จิ่นซิ่วพูดว่า “ไม่นึกว่าเธอจะใจกล้าขนาดนี้”ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “ถ้าเธอเป็นคนขี้กลัว ฉันคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้หรอก”ผู้หญิงขวัญอ่อนขี้กลัว จะเก็บผู้ชายเข้าบ้านได้ยังไง?ฟู่จิ่นซิ่วรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร จึงหัวเราะเบา ๆ “พูดถึงเรื่องนี้แล้ว เธอก็มีพระคุณต่อนายเหมือนกันนะ นายไม่คิดจะใช้ชีวิตกับเธออย่างมีความสุขบ้างเหรอ?”ลู่สือเยี่ยนตอบกลับ “ฉันกำลังคิดอยู่”แต่ทิศทางของความพยายามดูเหมือนจะผิดพลาดไปหลินเซียงไม่ชอบรูปแบบการใช้ชีวิตร่วม

    Last Updated : 2024-12-04
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 397

    หลินเซียงพยักหน้า “ตกลง”เธอหันไปมองซ่งซ่ง “ไปกันเถอะ ไปกับฉัน”“ไม่ได้”“ไม่เอา”มีเสียงสองเสียงดังขึ้นพร้อมกันเสียงหนึ่งเป็นของซ่งซ่ง เธอมองลู่สือเยี่ยนอย่างรังเกียจ “ฉันไม่ยอมอยู่บ้านเดียวกับเขาหรอก เดี๋ยวฉันจะอดใจไม่ไหวย่องไปฆ่าเขาตอนกลางคืนแน่ ฉันไม่อยากติดคุก”หลินเซียง “…”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเย็นชา “โยนเธอลงห้องใต้ดิน ไปนอนกับพวกนั้นสักคืนดีไหม?”“นายนี่…”ซ่งซ่งเกือบจะระเบิดอารมณ์อีกครั้งหลินเซียงรีบพูดว่า “งั้นเราส่งเธอกลับบ้านก่อนเถอะ”ในเวลานั้น เสียงของฟู่จิ่นซิ่วก็ดังขึ้น “เดี๋ยวผมไปส่งเธอกลับเอง”ซ่งซ่งมองเขาอย่างสงสัย “ทำไมใจดีจังเลยล่ะ?”ฟู่จิ่นซิ่วหัวเราะเยาะ “ก่อนหน้านี้ผมก็ช่วยคุณไว้นะ ใจดีไหมล่ะ?”ซ่งซ่งบ่นอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีใครได้ยินหลินเซียงคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ฉันไปส่งเองดีกว่าค่ะ ต้องเห็นเธอกลับถึงบ้านถึงจะสบายใจ”ฟู่จิ่นซิ่วแย้งว่า “ผมเป็นคนไปช่วยเธอมา ยังจะไม่สบายใจเรื่องอะไรอีก?”หลินเซียงเม้มริมฝีปากลู่สือเยี่ยนพูดว่า “เชื่อใจเหล่าฟู่เถอะ”ซ่งซ่งก็พูดว่า “วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เดี๋ยวฉันจะไป

    Last Updated : 2024-12-04
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 398

    ลมหายใจร้อนแรงของลู่สือเยี่ยนเป่าลมหายใจร้อน ๆ ลงบนไหล่ของหลินเซียง พลางจูบไล้ผิวเนียนของเธออย่างอ่อนโยน ใบหูที่บอบบางของเธอยิ่งทนการรุกรานของเขาไม่ไหว ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเล็กน้อย “ลู่สือเยี่ยน ฉันไม่อยาก…”เสียงของหลินเซียงแหบพร่าร่างกายของเธอตอบสนองอย่างซื่อตรง แต่ใจเธอกลับยังต่อต้านในความคิดของเธอ เมื่อหัวใจของทั้งสองแนบชิดกัน การทำเรื่องแบบนี้ถึงจะมีความหมายแต่ระหว่างเธอกับลู่สือเยี่ยนกลับมีเหวลึกกั้นอยู่ การสัมผัสกันแต่ละครั้งเหมือนกำลังสัมผัสเม่นที่เต็มไปด้วยหนาม ทั้งเจ็บปวดและเหนื่อยล้าลมหายใจของลู่สือเยี่ยนร้อนแรง ดวงตาคมกริบจับจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง “หลินเซียง ใจคอคุณจะให้ผมแค่มอง แต่กินไม่ได้เหรอ?”หลินเซียงหลับตาลง ขนตายาวสั่นไหว “ให้เวลาฉันหน่อย”แต่ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเยาะ แล้วพลิกตัวเธอให้นอนใต้ร่างของเขา “อยากได้เวลานานแค่ไหน หืม? อย่าลืมนะ เราเป็นสามีภรรยากัน คุณเป็นภรรยา ก็มีหน้าที่ต้องทำให้ผมพึงพอใจ!”คำพูดแบบนี้ช่างคุ้นเคยเหลือเกินเพราะเธอเองก็เคยพูดประโยคนี้กับเขาในอดีต ไม่คิดว่ามันจะย้อนกลับมาหาเธอในวันนี้ลู่สือเยี่ยนจูบเธอด้วยความโกรธ การจูบ

    Last Updated : 2024-12-04

Latest chapter

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 470

    คุณย่าลู่ “จะมีใครทำร้ายเธอได้ยังไง? นั่นเป็นแค่การคาดเดาของเธอเท่านั้น”“เหอะ!”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดต่อ “คุณย่าครับ คนคนหนึ่งที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาแต่ความจำเสื่อม จะไปอยู่บนถนนได้ยังไง? คนดูแลที่บ้านเราล่ะ? หายหัวไปไหนหมด?”คุณย่าลู่เงียบไปลู่สือเยี่ยนพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ช่วยผม พาผมกลับบ้าน ถ้าไม่ใช่เธอ วันนี้ย่าก็คงไม่ได้เจอหน้าผมแล้ว”คุณย่าลู่มองหลินเซียง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า ตอนนี้ยังสรุปไม่ได้ ถ้าเกิดเธอรู้ตัวตนของหลานตั้งแต่แรกล่ะ?”“ฉันไม่รู้ค่ะ”หลินเซียงรู้สึกว่าเธอควรจะพูดอะไรสักอย่างเธอมองคุณย่าลู่อย่างสงบ “คุณย่าคะ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ แต่เมื่อก่อนย่าไม่ใช่แบบนี้ แถมยังชอบฉันมาก ถึงกับบอกเขาว่า ถ้าเขาทำร้ายฉัน คุณย่าจะช่วยฉันตีเขา ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้อยู่เลย”เธอหายใจออกเบา ๆ แล้วพูดต่อ “แต่แน่นอนค่ะ คุณย่าจำไม่ได้ งั้นก็ไม่สำคัญแล้ว ฉันไม่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก จนกระทั่งเขาได้ความทรงจำกลับมา แล้วมาเปิดตัวในที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถึงได้รู้จักตัวตนของเขา”คุณย่าลู่เงียบไป ใบหน้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 469

    หลินเซียงมองคุณย่าลู่ด้วยความประหลาดใจไม่เคยคิดมาก่อนว่าคุณย่าที่เคยใจดีกับเธอ ในระดับที่เรียกว่าเอาใจใส่ กลับคิดร้ายกับเธอแบบนี้ แล้วยังมองเธอด้วยสายตาเย็นชาหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดในใจที่แท้ไม่ใช่แค่ตอนที่ลู่สือเยี่ยนทำร้ายเธอเท่านั้นถึงจะรู้สึกเจ็บปวดการถูกคนที่เคยสนิทสนมทำร้าย ใจก็เจ็บปวดเช่นกันเธอเม้มริมฝีปาก แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่สือเยี่ยน“ฮัลโหล?”ไม่นานปลายสายก็รับ ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นหลินเซียงบอกว่า “คุณย่ามีเรื่องจะพูดกับพวกเรา ตอนนี้คุณช่วยมาโรงพยาบาลหน่อย”ลู่สือเยี่ยนถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”หลินเซียง “มาถึงเดี๋ยวก็รู้เอง”พูดจบก็วางสายไปเรื่องหย่าควรจะพูดต่อหน้าทั้งสองคนจะดีกว่าบอกกับเธอแค่คนเดียวมีประโยชน์อะไร?เธออยากหย่า แต่ลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ไม่เชื่อเธอทำผิดอะไร?ถึงได้ถูกปฏิบัติแบบนี้?หลินเซียงนั่งลงบนโซฟา ก้มหน้าลง ไม่มองคุณย่าลู่อีกนิสัยของเธอค่อนข้างแปลกถ้าคนคนนั้นทำร้ายเธอ ก็ยากที่จะเข้าไปอยู่ในใจเธอได้อีกคุณย่าลู่ไม่ค่อยชอบท่าทางของหลินเซียง จึงจับมือเซี่ยหว่านแล้วคุยต่อ เพราะชอบท่าทางอ่อนโยนขอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 468

    หลังจากออกจากโรงพยาบาล ลู่สือเยี่ยนมองเธอ “อย่าคิดมาก คุณย่าแค่ลืมความทรงจำไปสองปีเท่านั้นเอง”หลินเซียงมองเขา แล้วถามว่า “แล้วถ้าคุณย่ายืนกรานจะให้คุณแต่งงานกับเซี่ยหว่านล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้ง “หลินเซียง เธอควรเลิกคิดเรื่องนี้นะ เพราะผมไม่หย่ากับคุณแน่”หลินเซียงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูดว่า “จริง ๆ แล้ว เราหย่ากันก็ไม่เลวนะ ฉัน…”“หยุด!”ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยความหงุดหงิด “ฟังที่ผมพูดไม่รู้เรื่องเหรอ? ถ้าพูดถึงเรื่องหย่าอีก ผมจับคุณขังไว้แน่!”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ รอบตัวเต็มไปด้วยออร่าเย็นชาหลินเซียงหยุดชะงัก ไม่พูดต่อเพราะเขาทำได้จริงเมื่อหันหลังเดินไป ใบหน้าเล็ก ๆ นั้นเย็นชายิ่งกว่าเก่าลู่สือเยี่ยนมองตามหลังเธอไป ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรงเขาเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถ สีหน้ามืดครึ้มอย่างที่สุดในขณะนั้น เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นสายจากซืออวี่“พูดมา!”ซืออวี่ตกใจกับน้ำเสียงเย็นชาของเขา ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ “พี่ใหญ่ ฉันสืบได้เรื่องบ้างแล้ว แต่คนคนนั้นฉลาดเป็นกรด ปกปิดตัวตนได้ดีมาก รู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย”ลู่สือเยี

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 467

    วันรุ่งขึ้น ทั้งสองคนไปที่โรงพยาบาลคุณย่าลู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อวิ๋นหลานนั่งคุยกับเธออยู่“คุณย่าครับ”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนคุณย่าลู่เห็นเขา ใบหน้าที่แก่ชราพลันมีรอยยิ้ม“สือเยี่ยน เธอมาแล้ว” คุณย่าลู่จับมือเขาไว้ มองใบหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “สือเยี่ยน ทำไมดูเปลี่ยนไปจังเลย? ดูเหมือนจะโตขึ้นมากเลยนะ”ริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนโค้งเป็นรอยยิ้ม “โตขึ้นแล้วไม่ดีเหรอครับ?”คุณย่าลู่พยักหน้า “ดี แน่นอนว่าดี แต่ฉันยังชอบเธอตอนเด็ก ๆ ที่ไร้เดียงสามากกว่า เอาแต่วิ่งตามหลังพี่ชายตลอดเวลา แล้วยังทำหน้าบึ้งใส่เขา มีแต่พี่ชายที่ตามใจ ถ้าเป็นคนอื่นคงตีเธอไปแล้ว”รอยยิ้มที่มุมปากของลู่สือเยี่ยนแข็งทื่อไปชั่วขณะคุณย่าลู่สังเกตเห็นหลินเซียงในตอนนี้ จึงถามว่า “แล้วเธอล่ะ มายังไง?”ลู่สือเยี่ยนบอกว่า “ย่าครับ เธอเป็นภรรยาผม หลินเซียง”หลินเซียงมองคุณย่าลู่ “คุณย่า”คิ้วของคุณย่าลู่ขมวดเข้าหากันทันที เธอปล่อยมือลู่สือเยี่ยน “ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่านไม่ใช่เหรอ? ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นก็ใช้ได้นะ ทำไมถึงแต่งงานกับคนอื่นล่ะ?”ท่าทีนั้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 466

    ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนแสดงออกถึงความซับซ้อนเล็กน้อย เขาพูดอย่างสงบว่า “เรื่องนี้ยังบอกไม่ได้ ต้องรอผลตรวจของแพทย์”หลินเซียงพยักหน้า ตอนนี้คงทำได้แค่นี้ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วพูดกับลู่สือเยี่ยนว่า “อาการของย่าแกดูเหมือนจะดีขึ้น ความคิดของผู้ใหญ่ แกคงรู้ดี น่าจะอยากเห็นแกแต่งงานกับหว่านหว่าน ตอนนั้นแกเป็นคนพาหว่านหว่านไปหาท่านเอง ตอนนี้ถ้าท่านขอร้อง แกก็ปฏิเสธไม่ได้”อวิ๋นหลานกล่าวว่า “เจิ้งหรง แต่สือเยี่ยนกับหลินเซียงรักกันดี ทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรอกมั้ง?”“เหอะ!” ลู่เจิ้งหรงหัวเราะเยาะ “รักกันดี? หลินเซียงไม่ใช่เหรอที่อยากหย่ามาตลอด? ใช้โอกาสนี้หย่ากันไปซะสิ ไม่ต้องมีใครขัดขวางใคร!”อวิ๋นหลานมองหลินเซียงด้วยความกังวล กลัวว่าเธอจะเสียใจแต่หลินเซียงเหมือนไม่ได้ยิน ยืนอยู่มุมห้อง ก้มหน้าลง ปากสวยเม้มเป็นเส้นตรงลู่สือเยี่ยนไม่ได้สนใจคำพูดของลู่เจิ้งหรงเลยเขาตามหาลู่จิ้นหนานจนแทบคลั่ง ยังมีเวลาสนใจเรื่องของเขากับหลินเซียงอีกเหรอ?ดูเหมือนว่าเขาควรหาอะไรให้อีกฝ่ายทำบ้าง!ประมาณสองชั่วโมงผ่านไปผลการตรวจของคุณย่าลู่ออกมาแล้วแพทย์ถือรายงานผลการตรวจแล้วพูด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 465

    เสียงของคุณย่าลู่ดังขึ้น ทุกคนในห้องนั่งเล่นต่างก็ตกตะลึง!สีหน้าของลู่สือเยี่ยนตึงเครียดขึ้น เขาคุกเข่าครึ่งตัวอยู่ข้างหน้าคุณย่าลู่แล้วถามว่า “คุณย่าครับ ตอนนี้คุณย่าจำอะไรได้แล้วเหรอครับ?”คุณย่าลู่เอามือลูบหัวเขา “ย่าต้องจำได้อยู่แล้วสิ ย่ายังไม่แก่จนความจำเลอะเลือนซะหน่อย ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่าน แล้วทำไมวันนี้ถึงไม่พาเธอมาด้วย?”ลู่สือเยี่ยนรู้สึกถึงความผิดปกติอย่างรวดเร็ว เขาชี้ไปที่หลินเซียงแล้วถามว่า “แล้วคุณย่าจำเธอได้ไหมครับ?”คุณย่าลู่มองตามนิ้วมือของเขาไป แล้วส่ายหัว “ไม่รู้จัก เธอเป็นใคร? คนใช้ใหม่ของบ้านเราเหรอ?”หลินเซียงได้ยินคำพูดของเธอ เหมือนกับถูกตบหน้าอย่างแรง ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณย่าลู่ความจำเสื่อม เธอมักจะคิดว่าเซี่ยหว่านเป็นคนใช้ของบ้านตระกูลลู่ และยังดีกับหลินเซียงเป็นพิเศษแต่ตอนนี้กลับกัน!ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ผมจะพาคุณย่าไปโรงพยาบาลครับ”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว ใบหน้าที่แก่ชราเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ “ไปโรงพยาบาลทำไม? ย่ารู้สึกว่าย่าสบายดีนะ”ลู่สือเยี่ยน “ตรวจร่างกายคุณย่านิดหน่อย เชื่อผมเถอะครับ”คุณย่าลู่ก็ยังไม่ค่อยเต็มใจ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 464

    หลังจากที่ลู่สือเยี่ยนพูดจบ เขาก็ไม่ได้วางสาย ได้ยินเสียงเขาเปิดประตูรถลงจากรถ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบหลินเซียงกำโทรศัพท์แน่น ยื่นมือไปกดปุ่มปิดประตูอีกครั้งครั้งนี้ประตูลิฟต์ปิดลง หัวใจที่สั่นไหวก็ค่อยผ่อนคลายลงอย่างเฉียบพลัน"ประตูลิฟต์ปิดแล้ว" หลินเซียงพูด ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าขาของตัวเองอ่อนแรงแค่ไหน!ลู่สือเยี่ยนพูดว่า "อย่าออกจากลิฟต์ก่อนถึงชั้นหนึ่งนะ""อืม"หลินเซียงตอบ ยังไม่วางสายโชคดีที่ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่มีใครทำงานล่วงเวลาในตึกแล้วเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก หลินเซียงก็เห็นลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตู เธอวิ่งออกไปทันที!ลู่สือเยี่ยนกอดเธอไว้พลางปลอบเบา ๆ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะตรวจสอบให้ชัดเจน"ด้วยกลิ่นอายที่สดชื่นของเขา หลินเซียงจึงผ่อนคลายลง ตามมาด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง!จมูกของเธอรู้สึกแสบร้อน น้ำตาเกือบไหล แต่เธอก็อดทนไว้!ลู่สือเยี่ยนประกองกอดเธอแล้วออกจากอาคารพอก้าวขึ้นรถ ความอบอุ่นจากเครื่องทำความร้อนทำให้ร่างกายที่เย็นเยือกเริ่มอุ่นขึ้นลู่สือเยี่ยนจับมือเธอ ถามว่า "คุณเห็นใครหรือเปล่า?"หลินเซียงส่ายหัว "ไม่มีนะ"แล้วถา

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 463

    หลินเซียงรู้สึกใจสั่นระรัวเสียงน้ำไหลในห้องน้ำดังขึ้น หลินเซียงจึงโล่งใจเล็กน้อยเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายและกอดตัวเองขณะกำลังจะหลับ เตียงข้าง ๆ ก็ยุบลงไป ร่างกายของลู่สือเยี่ยนที่ยังเปียกชื้นจากน้ำ เข้ามากอดเธอแน่น หลินเซียงไม่ขยับหรือดิ้นรน ลู่สือเยี่ยนจูบที่ไหล่เธอเบา ๆ "ราตรีสวัสดิ์ ที่รัก"ขนตาของหลินเซียงกระตุกเล็กน้อย แต่เธอก็ยังไม่ตอบสนองอะไร…วันรุ่งขึ้น หลินเซียงไปทำงานก็พบว่าสวี่ซิงเย่มาถึงแล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด ดูสดใสและมีเสน่ห์ เป็นหนุ่มน้อยที่สดใสสวี่ซินหรานกำลังคุยกับเขาอยู่และสวี่ซิงเย่ก็ตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นเธอมาถึง สวี่ซิงเย่รีบลุกขึ้นยืนและเดินมาหาเธอ "คุณหลิน อรุณสวัสดิ์ครับ!"หลินเซียงยิ้มบาง "ตอนนี้เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว นายเรียกฉันว่าหลินเซียงก็ได้"สวี่ซิงเย่เกาจมูกด้วยความเขินอายเล็กน้อย "หลินเซียง""อืม อรุณสวัสดิ์ค่ะ" หลินเซียงพยักหน้าเล็กน้อยสวี่ซินหรานนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ถ้าไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว ฉันนึกว่าพวกเธอเป็นแฟนกันซะอีก"เมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซิงเย่ขมวดคิ้ว พูดว่า "อย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ ผมกั

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 462

    “ลู่สือเยี่ยน คุณเป็นอะไรมากไหม?”หลินเซียงรู้สึกงงกับเขา!เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เขากลับจะยัดเยียดให้เธอไปเปิดห้องกับผู้ชายคนอื่น?เขาเป็นบ้าหรือเปล่า?ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ แล้วพูดว่า “หลินเซียง ห้ามรับของจากผู้ชายคนอื่น และห้ามชอบผู้ชายคนอื่นด้วย ถ้าผมรู้ คุณอาจไม่ตาย แต่ผู้ชายคนนั้นต้องตายแน่!”เขาเตือนอย่างจริงจังด้วยความเคร่งขรึม ดวงตาของเขาแสดงความต้องการครอบครองเธออย่างไม่มีปิดบังหลินเซียงกัดริมฝีปาก มองเขาด้วยสายตาซับซ้อนถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เขาแสดงออกแบบนี้เธอคงดีใจมาก!แต่หลังจากผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มาแล้ว เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ เธอกลับไม่รู้สึกอะไร!เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ตอนนี้ฉันไปอาบน้ำได้แล้วใช่ไหม? ทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยมากจริง ๆ”ลู่สือเยี่ยนมองเธออีกสักพัก แล้วปล่อยเธอไปหลินเซียงเดินไปที่ห้องน้ำลู่สือเยี่ยนเรียกคนใช้มาเก็บเค้กเมื่อหลินเซียงออกมา เธอก็เห็นเขานั่งอยู่บนโซฟา บนโต๊ะมีขี้ผึ้งวางอยู่“ทายา”เมื่อเห็นเธอหันมามอง เขาพูดเสียงต่ำหลินเซียงกัดริมฝีปาก แล้วพูดว่า “ฉันทาเองได้”พูดจบ เธอก็เดินไปหยิบขี้ผึ้งแต่ลู่สือเยี่ยนมือไวกว่

DMCA.com Protection Status