Share

บทที่ 226

Author: ดั่งสายน้ำ
last update Last Updated: 2024-10-29 18:00:00
“ไม่เป็นไร”

หลินเซียงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เรื่องเมื่อห้าปีก่อนฉันไม่ถือโทษ เพราะเห็นแก่บุญคุณที่เธอเลี้ยงดูฉันมา แต่หลังจากคืนนั้น บุญคุณก็ถือว่าชดใช้กันหมดแล้ว แต่ครั้งนี้ฉันคงไม่ปล่อยเธอไป เธอกล้าทำอะไรลงไป ก็ต้องกล้ารับผิดชอบ ถ้าเธอบริสุทธิ์ใจจริง เดี๋ยวก็ถูกปล่อยตัวออกมาเอง”

ฉีจื่อเหิงเงียบไป

หลินเซียงหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมุมปาก แล้วกล่าวว่า “ฉีจื่อเหิง ฉันแนะนำให้นายออกจากมณฑลอันไปหางานทำข้างนอกเถอะ นายอายุยังน้อย อยู่ที่นี่ไปก็เสียเวลาเปล่า”

ฉีจื่อเหิงพูด “เข้าใจแล้ว ฉันจะลองคิดดู”

หลังจากวางสาย หลินเซียงกลับไปที่โรงแรมทันที ตั้งใจจะไปที่สถานีตำรวจในอีกสองสามวัน เพื่อสืบถามประวัติของตัวเอง

ต้องทำให้หลิวอวี้เฟินเจ็บปวดบ้าง

เพื่อหลบเลี่ยงการเจอลู่สือเยี่ยน หลินเซียงจึงไม่ได้ออกไปข้างนอกหลายวัน

เช้าวันหนึ่ง เธอรับโทรศัพท์จากฉินโหย่วหาน

“หลินเซียง คุณคงลืมเรื่องที่สัญญากับผมไว้แล้วใช่ไหม?” เสียงหัวเราะของฉินโหย่วหานดังขึ้น

ดวงตาของหลินเซียงปรากฏความงุนงง การดื่มน้ำหยุดชะงัก

พอเห็นว่าเธอไม่พูดอะไร

ฉินโหย่วหานถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “คืนนี้มีงานเลี้ยง ตอนนั้นคุณสัญญาว่า
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 227

    ลู่สือเยี่ยนสั่งเสียงเย็นว่า “หลังจากกลับมา ไปบอกให้เธอมารายงานตัวด้วย”ซ่งจั่ว “ครับ”…หลินเซียงออกมาจากสนามบิน เห็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาเจ้าของผมสีเทาอมม่วงผมสั้นทันทีใบหน้าของเธอเผยรอยยิ้ม “พี่หาน”ฉินโหย่วหานรับกระเป๋าเดินทางมาจากมือเธออย่างเป็นธรรมชาติ แล้วถามว่า “เหนื่อยไหม? ตอนนี้ยังพอมีเวลาอยู่ ถ้าเหนื่อยก็กลับไปพักผ่อนก่อนได้”หลินเซียงส่ายหัว “ไม่เท่าไหร่ค่ะ ฉันงีบหลับตอนอยู่บนเครื่องบินมาแล้ว”ฉินโหย่วหานเปิดประตูรถให้เธอ “งั้นไปกันเถอะ ไปเปลี่ยนชุดกันก่อน”หลินเซียงพยักหน้า ก้าวขึ้นรถพอถึงที่หมาย ฉินโหย่วหานก็ฝากเธอไว้กับช่างแต่งหน้า ส่วนเขาออกไปรออยู่ที่ห้องรับรองหลินเซียงนั่งอยู่หน้ากระจก แล้วพูดว่า “ไม่ต้องจัดเต็มมากนะคะ ขอแบบเรียบง่ายแต่ดูดีก็พอ”ช่างแต่งหน้ามองใบหน้าที่งดงามของเธอ ตั้งใจจะแต่งให้ออกมาสวยที่สุด แต่เมื่อได้ยินแบบนั้นก็ต้องเปลี่ยนใจกว่าจะเสร็จเรียบร้อย เวลาก็ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงครึ่งฉินโหย่วหานได้ยินเสียง พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นหลินเซียงเดินลงมาจากบันไดอย่างช้า ๆเธอสวมชุดราตรีสีแชมเปญ มีกิมมิคเป็นประกายระยิบระยับ ทรวดทรงเป็นคอวี ไหล่ทั้งสองข

    Last Updated : 2024-10-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 228

    ห้องจัดเลี้ยงอยู่บนชั้น 7 ประตูลิฟต์เปิดออก ฉินโหย่วหานและหลินเซียงเดินออกมาเนื่องจากตระกูลฉินเพิ่งรับฉินโหย่วหานกลับมา คนที่รู้จักฉินโหย่วหานต่างก็เข้ามาทักทายหลินเซียงยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบสงบทันใดนั้น เธอรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกที่ปกคลุมร่างกาย จึงกวาดตามองไปรอบ ๆ และหันกลับไปมองเมื่อเห็นคนที่อยู่ไม่ไกล ดวงตาของเธอเบิกกว้าง!ลู่สือเยี่ยน!เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?หลินเซียงคว้าแขนฉินโหย่วหานไว้ทันทีฉินโหย่วหานมองเธอ ขยับเข้าไปใกล้แล้วถามว่า “เป็นอะไรไป?”“ไม่มีอะไรค่ะ”ขนตายาวของหลินเซียงสั่นไหว พยายามควบคุมอารมณ์ฉินโหย่วหานเห็นว่าอาการเธอดูไม่ปกติ จึงบอกว่า “ถ้ารู้สึกไม่สบายก็ไปนั่งพักได้นะ ตรงนั้นเป็นโซนอาหารว่าง มีอะไรให้กินเล่นเยอะแยะ”หลินเซียงส่ายหัว “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอยู่ข้าง ๆ คุณแบบนี้ดีกว่า”ได้ยินดังนั้น ริมฝีปากของฉินโหย่วหานพลันเผยรอยยิ้มออกมา “ได้ งั้นคุณต้องคอยอยู่ใกล้ ๆ ผมนะ”หลินเซียงกำลังใจลอย ไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าของฉินโหย่วหานไม่ไกลนักลู่สือเยี่ยนถือแก้วแชมเปญไว้ในมือ คนรอบข้างต่างแวะเวียนเข้ามาทักทาย แต่สายตาของเขากลับจ้องมองไปที่สองคนนั

    Last Updated : 2024-10-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 229

    สายตาของลู่สือเยี่ยนกวาดมองลงไป ก็เห็นสองคนในโซนอาหารว่างหญิงสาวถือจานเล็ก ๆ ทานอาหารทีละนิด แก้มของเธอเปื้อนครีมพอดี แต่ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ กลับหยิบกระดาษเช็ดหน้ามาเช็ดให้ ภาพนั้นช่างดูกลมกลืนและสวยงามเหมือนกับพวกเขาเป็นสามีภรรยากันอย่างไรอย่างนั้นดวงตาของลู่สือเยี่ยนฉายแววเย็นเยียบทันทีน้ำเสียงของเขาเรียบเฉย “คนจะหย่ากันอยู่แล้ว คงไม่พามาให้คุณหัวเราะเยาะหรอกครับ”สีหน้าของคุณปู่เฉียวไม่ค่อยดีนัก “เธอนี่นะ ทำไมไม่เลิกทำนิสัยเหมือนพ่อไม่รักดีของเธอบ้าง?”ลู่สือเยี่ยนก้มหน้าลงเล็กน้อย แล้วพูดว่า “คุณปู่เฉียว ผมขอตัวก่อนนะครับ”พูดจบ เขาก็ไม่สนใจสีหน้าของคุณปู่เฉียว เดินลงไปด้านล่างทันทีครีมเปื้อนชุดของหลินเซียง เธอถามด้วยความกังวลว่า “พี่หาน ชุดตัวนี้คงไม่ถึงกับพังหรอกใช่ไหม?”ชุดราตรีสวยขนาดนี้ ถ้าต้องมาเสียมูลค่าเพราะเธอคงไม่ดีแน่!ฉินโหย่วหาน “งั้นเราไปทำความสะอาดกันที่นั่นก่อน สบายใจได้ ไม่เป็นไรหรอก”หลินเซียงตามเขาไปหลังฉากกั้น ที่นั่นมีคนน้อย เวลาเช็ดครีมออกจากชุดจะได้ไม่ดึงดูดความสนใจของคนอื่นฉินโหย่วหานหยิบทิชชูเปียกออกมา ค่อย ๆ เช็ดอย่างระมัดระวังหลินเซียง

    Last Updated : 2024-10-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 230

    หลินเซียงพูดเสียงเรียบว่า “ฉันมาในฐานะคู่ควงของเขา ฉันก็ต้องไปกับเขาสิ”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนย่ำแย่เป็นอย่างมาก!ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักที่ตายจริง ๆ!“หลินเซียง มานี่!”เสียงทุ้มต่ำทรงอำนาจของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา ทั่วร่างกายแผ่รังสีเย็นยะเยือกหลินเซียงไม่ขยับเขยื้อนคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?สั่งให้เธอไปแล้วเธอต้องไปเหรอ?ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างเย็นชา “มานี่ เดี๋ยวนี้ แล้วเรื่องก่อนหน้านี้ผมจะถือว่าหายกัน”หลินเซียงหัวเราะเบา ๆ มองเขาแล้วพูดว่า “ฉันไปก็ได้ แต่เราต้องหย่ากันก่อน”พูดจบ อากาศรอบ ๆ ก็เย็นยะเยือก!เธอคนนี้เอาแต่พูดเรื่องหย่าตลอดเวลา!แม้กระทั่งตอนอยู่ต่อหน้าคนอื่น เธอก็ยังพูดออกมาได้อย่างใจเย็นความโกรธลุกโชนในอก ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธอ เหมือนจะมองทะลุร่างของเธอให้ได้!หลินเซียงรู้สึกกลัวเล็กน้อย รู้ว่าถ้าทำให้เขาโกรธทุกอย่างอาจยิ่งเลวร้าย แต่เธอก็ไม่อยากยอมอ่อนข้ออีกต่อไป!เขาทำร้ายเธอขนาดนั้น ทำไมเธอต้องยอมจำนนด้วย?ฉินโหย่วหานมองอยู่ข้าง ๆ ด้วยความสนใจ คนหนึ่งดื้อรั้น อีกคนหนึ่งก็บ้าอำนาจ คนแบบนี้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ยังไง?หย่ากันไปเลยซะยังดีกว่า จ

    Last Updated : 2024-10-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 231

    หลินเซียงถอนมือออกอย่างนุ่มนวล พร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า “เพราะเราเป็นเพื่อนกัน ฉันเลยเป็นห่วงคุณ”ฝ่ามือของฉินโหย่วหานว่างเปล่า พลอยทำให้หัวใจเขารู้สึกว่างเปล่าตามไปด้วย นิ้วมือเขาถูไปมา จากนั้นก็ล้วงมือลงในกระเป๋ากางเกงอย่างเฉยเมย“ไม่เป็นไร เขาทำอะไรผมไม่ได้หรอก”ลู่สือเยี่ยนเพิ่งกลับมาที่ตระกูลลู่ได้ไม่นาน ยังไม่ได้อำนาจบริหารในลู่กรุ๊ป มีแค่ดีเคกรุ๊ปในมือ ยังสร้างคลื่นลมแรงอะไรไม่ได้มากหลินเซียงโล่งใจเล็กน้อย “ถ้าอย่างนั้นก็ดี”ทันใดนั้น เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉินโหย่วหานก็ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วพูดกับหลินเซียงว่า “ผมขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ”“อืม”หลินเซียงพยักหน้า มองเขาเดินไปทางสวนด้านนอกสวนด้านนอกของโรงแรมตกแต่งไว้อย่างสวยงามมาก มีเฉพาะชั้น 7 เท่านั้น แสงไฟสลัว กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ลอยอยู่รอบ ๆ บรรยากาศดีทีเดียวหลินเซียงหันหลังไป หามุมหนึ่งที่เงียบสงบเพื่อรอพนักงานเสิร์ฟเดินผ่านมา เธอจึงหยิบแชมเปญมาแก้วหนึ่ง มองดูฉากที่ผู้คนกำลังดื่มกินอย่างสนุกสนานในงานเลี้ยงวันเกิดแล้วก็รู้สึกเบื่อหน่ายทุกคนต่างสวมหน้ากากพูดคุยกัน ไม่มีอะไรน่าสน

    Last Updated : 2024-10-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 232

    น้ำเสียงนั้นพยายามชักจูงอย่างอ่อนโยนลมหายใจร้อนผ่าวปะทะใบหูของเธอ เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังขึ้น “เฉียวหร่าน ลูกสาวคนเดียวของตระกูลเฉียว ฉินโหย่วหานควงคุณมางานแบบนี้ ลองคิดดูสิว่าเขาคิดจะทำอะไร?”เมื่อพูดจบ เขาก็จ้องมองใบหน้าของหลินเซียงเธอมางานเลี้ยงนี้กับฉินโหย่วหาน แต่ฉินโหย่วหานไม่ได้ให้เกียรติเธอเลย!สีหน้าของหลินเซียงเรียบเฉย ไม่ได้ฟังบทสนทนาตรงหน้าอีกต่อไป จากนั้นจึงมองเขาแล้วพูดว่า “คุณเรียกฉันมาเพราะตั้งใจให้ฉันเห็นภาพนี้เหรอ?”คิ้วเข้มของลู่สือเยี่ยนกระตุกเล็กน้อย “หลินเซียง คุณเป็นแค่ไม้กันหมา”“แล้วไง?”น้ำเสียงของหลินเซียงแผ่วเบา ดูไม่ใส่ใจลู่สือเยี่ยนโอบเอวเธอไว้ พูดเสียงเบาว่า “เดี๋ยวไปกับผม”หลินเซียงหัวเราะเยาะออกมาทันที “คุณคิดว่าหลังจากฉันเห็นแล้ว ฉันจะเปลี่ยนใจไปกับคุณแทนงั้นเหรอ?”เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของลู่สือเยี่ยนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย “หมายความว่ายังไง?”หลินเซียงผลักเขาออก “ฉันบอกแล้ว คืนนี้ฉันเป็นคู่ควงในงานกับพี่หาน ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ!”พูดจบ เธอก็เดินย้อนกลับไปตามทางเดิม!เธอตกลงกับฉินโหย่วหานว่าจะมาร่วมงานเลี้ยงกับเขาเพื่อเป็นการตอบแท

    Last Updated : 2024-10-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 233

    “เสี่ยวหร่าน”เสียงของฉินโหย่วหานดังขึ้น “คืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่เธอ แขกมาร่วมงานกันมากมาย อาจจะมีคนออกมาสูดอากาศข้างนอกก็ได้ เธออย่าไปใส่ใจเขาเลย”เฉียวหร่านมองไปยังตำแหน่งของศาลาและทางเดินในสวน รู้สึกลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ทำตามคำพูดของฉินโหย่วหาน ยอมเดินกลับไปโดยดี“พี่หาน ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงมางานกับพี่ได้?”เสียงของเฉียวหร่านค่อย ๆ เบาลง ร่างกายของหลินเซียงผ่อนคลายความตึงเครียดลงอย่างรวดเร็ว รวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดผลักลู่สือเยี่ยนออกไป แล้วหันหลังวิ่งกลับเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงเงาของเธอค่อย ๆ ถูกแสงไฟกลืนกิน ลู่สือเยี่ยนก้มมองนิ้วของตัวเอง เห็นรอยน้ำที่ยังคงเปื้อนอยู่ดวงตาของลู่สือเยี่ยนมืดมน ลูกกระเดือกขยับขึ้นลง เขาหันกลับไปมองเฉียวหร่านและฉินโหย่วหาน จากนั้นก็เดินออกไปหลินเซียงเข้าไปในห้องน้ำทันที แล้วรีบล้างหน้าด้วยน้ำเย็นเพื่อลดความรุ่มร้อนที่เกิดขึ้นเมื่อนึกถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ เธอก็รู้สึกอับอายและอยากจะตบหน้าลู่สือเยี่ยนแต่เธอตบเขาไม่ได้ผู้ชายคนนี้นับวันยิ่งน่ารังเกียจ!...เมื่อหลินเซียงออกมา คุณปู่เฉียวก็ลงมาจ

    Last Updated : 2024-10-29
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 234

    หญิงสาวหน้าเจื่อนเล็กน้อย ทำเป็นไม่สนใจเขาลู่สือเยี่ยนพูดขึ้นมาว่า “มานี่”ริมฝีปากของหลินเซียงเม้มเข้าหากัน เรื่องก่อนหน้านี้ยังไม่ทันได้สะสาง ทำไมต้องทำตามคำสั่งของเขาด้วย?เธอจึงหันหลังกลับไป ยิ้มให้ฉินโหย่วหานเบา ๆ “รบกวนพี่หานช่วยไปส่งฉันหน่อยแล้วกันนะคะ”ฉินโหย่วหานเลิกคิ้ว “ส่งสาวสวยกลับบ้านทั้งที ผมยินดีมากเลยครับ จะเรียกว่ารบกวนได้ยังไง”ว่าแล้วก็เปิดประตูรถสีหน้าของลู่สือเยี่ยนมืดมนลง มองหลินเซียงไม่วางตาในขณะนั้น เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉินโหย่วหานก็ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู ดวงตาที่เฉียบคมราวสุนัขจิ้งจอกปรากฏความเย็นชาขึ้นมา“ฮัลโหล?”หลินเซียงมองเขา ไม่ได้ก้าวขึ้นรถทันทีฉินโหย่วหานฟังอีกฝ่ายพูด สีหน้าดูไม่ดีเลย “เข้าใจแล้วครับ”เขาวางสายแล้วหันไปมองหลินเซียง สีหน้าของความรู้สึกผิดปรากฏขึ้น “ขอโทษนะ ผมคงไปส่งคุณไม่ได้แล้ว พอดีที่บ้านมีเรื่องด่วน ผมต้องรีบไป”หลินเซียงกะพริบตาปริบ “งั้นคุณรีบไปเถอะค่ะ ฉันเรียกรถกลับเองก็ได้”ฉินโหย่วหานพูด “ผมจะหาคนไปส่งคุณ”หลินเซียงส่ายหัวพร้อมรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรค่ะ แถวนี้มีรถอยู่ริมถนนเยอะแยะ คุณรีบไปทำธุระด่วนเถอะ”ฉินโห

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 482

    หลินเซียง “ฮ่า ฮ่า ตลกดี”ลู่สือเยี่ยน “ชอบก็ดีแล้ว”สุดท้ายหลินเซียงอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก ก่อนจะรีบดึงแขนออก แล้วเดินไปที่ประตูลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงใหญ่เดินตามหลังเธอ แม้เธอจะเดินเร็วแค่ไหน เขาก็ยังตามทันได้อย่างไม่ยากเย็น ท่าทางราวกับกำลังเดินเล่นอยู่หลินเซียง “…”ช่วงขายาวนี่มันดีจริง ๆ!คนอื่นที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างพากันงุนงง หวังกงหันไปถามซ่งจั่ว “คุณซ่งครับ นี่มันอะไรกัน?”เกิดอะไรขึ้น?แต่ซ่งจั่วไม่ตอบคำถามเขา กลับชี้ไปที่แบบแปลนในจุดหนึ่งแล้วถามว่า “ตรงนี้คืออะไรครับ?”หวังกงรีบอธิบายอย่างตั้งใจทันทีแบบนี้ก็ไม่มีใครสนใจลู่สือเยี่ยนและหลินเซียงอีกต่อไปหลังออกจากพื้นที่ก่อสร้าง หลินเซียงเดินไปยังสถานีรถไฟใต้ดินลู่สือเยี่ยนยังคงเดินตามหลังเธอ เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นดังขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเหยียบย่ำอยู่บนหัวใจหลินเซียงรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกทั้งคู่หย่ากันแล้ว ทำไมเขายังคงรั้งเธอไว้ไม่ปล่อย?เธอหันไปมองเขา “คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?”ลู่สือเยี่ยนล้วงมือลงในกระเป๋าเสื้อโค้ต ท่าทางสง่างามแต่ดูผ่อนคลายในเวลาเดียวกัน ได้ยินดังนั้นจึงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “นั่งรถไฟใต

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 481

    หลินเซียงหันไปมองทันที พบเพียงอาคารที่กำลังก่อสร้างหลายหลังโดยไม่มีสิ่งอื่นใดแต่สายตาที่มองมานั้นช่างจริงจังเหลือเกินหลินเซียงไม่คิดว่าตัวเองจะรู้สึกผิดพลาดแดดร้อนจัดส่องลงมาบนตัวเธอ เธอกลับรู้สึกหนาวเย็นเล็กน้อยตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วงแล้ว เธอจึงรวบเสื้อโค้ตสีเบจที่สวมอยู่แล้วเดินเร็วไปข้างหน้า ที่นี่ไม่ปลอดภัย จึงควรตรวจสอบให้เสร็จแล้วจากไปโดยเร็ว...รถหรูหลายคันจอดอยู่ที่ประตูทางเข้าพื้นที่ก่อสร้าง หัวหน้าคนงานมีสีหน้าอ่อนน้อมถ่อมตน ก่อนจะยื่นหมวกนิรภัยให้“ประธานลู่ครับ ที่นี่อันตราย ทำไมท่านถึงมาเองล่ะครับ?”ลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงโปร่งสง่างาม สวมโค้ตสีดำ ทั้งตัวดูสง่างามและเย็นชา ท่าทางการเคลื่อนไหวทุกอย่างแสดงถึงความสูงส่ง คิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาแผ่พลังอำนาจอันร้ายกาจซ่งจั่วรับหมวกนิรภัยแล้วส่งให้เขาลู่สือเยี่ยนสวมหมวกไปพลางพูดไปพลางว่า “ผมมาไม่ได้เหรอ?”หวังกงถึงกับสะอึกไปครู่หนึ่งลู่สือเยี่ยนดูเหมือนยังหนุ่ม แต่ใครจะคิดว่านิสัยจะเข้าใจยากถึงเพียงนี้แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรต่อ ลู่สือเยี่ยนก็เดินเข้าไปข้างในแล้วซ่งจั่วยิ้มบาง และพูดว่า “ที่นี่เป็นพื้นที่ที่ด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 480

    ไอ้ผู้ชายบ้าคนนี้เป็นหมูหรือไง?กินเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?นั่นกับข้าวสองอย่างกับซุปอีกชามเลยนะ!อาหารสำหรับสองวันของเธอถูกเขากินหมดแล้ว!หลินเซียงยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่ พรุ่งนี้ต้องไปเปลี่ยนรหัสที่ชั้นล่าง ไม่ให้เขาขึ้นมาได้!แล้วก็เปลี่ยนลูกบิดประตูด้วย!ตอนนี้เธอมีเงินเหลือเฟือ!หลินเซียงโมโหมาก เดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อดูสภาพ แล้วก็เห็นกับข้าวที่อุ่นไว้บนเตาความโมโหของหลินเซียงชะงักไปชั่วขณะหึ!เธอยิ้มเยาะ แล้วหยิบกับข้าวที่อุ่นไว้มากินต่อเธอหิวจริง ๆ…วันรุ่งขึ้นหลินเซียงจ้างช่างมาเปลี่ยนลูกบิดประตู เปลี่ยนรหัสลิฟต์ แล้วค่อยไปทำงานวันนี้ซืออวี่มาเร็วมาก แต่กลับดูอิดโรยหลินเซียงถามด้วยความสงสัย “เป็นอะไรคะ? ช่วงนี้นอนไม่หลับเหรอ?”ซืออวี่หาว “ใช่แล้ว สองวันนี้ยุ่งมาก ฮอร์โมนแปรปรวนหมด ไม่สวยแล้ว”หลินเซียงหัวเราะ “งั้นก็กลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ”ซืออวี่ส่ายหัว “ไม่ อยู่ที่นี่ก็พักได้”หลินเซียง “…”สุดยอดเลยเธอดึงเก้าอี้นั่งลง มีนมกล่องหนึ่งอยู่ตรงหน้า พอมองขึ้นไปก็เห็นสวี่ซิงเย่ยิ้มเขินอายเล็กน้อย“ผมซื้อนมมา แต่ลืมไปว่าตัวเองแพ้นม ถ้าคุณไม่รังเกียจก็ช่วยผมดื่มใ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 479

    หลินเซียงโมโหจนอยากจะเตะคน!“ปล่อย!”ลู่สือเยี่ยนก้มมองเธอ เดินเข้าไปพร้อมกับพูดว่า “ไม่ปล่อย ถ้าปล่อยเดี๋ยวคุณก็ตีผมสิ”หลินเซียงมองเขาด้วยความโมโห ไม่ใช่แค่ “เดี๋ยวก็” แต่เป็น “แน่ ๆ!”ผู้ชายคนนี้น่าทุบจริงๆ!เขาเดินสำรวจไปรอบ ๆ บ้านก็ไม่พบผู้ชายแปลกหน้าคนไหน ความเย็นชาของลู่สือเยี่ยนก็ลดลง เขาโอบหลินเซียงไปที่ห้องครัว เมื่อเห็นกับข้าวบนโต๊ะอาหารก็เลิกคิ้วเล็กน้อยเขาบีบเอวเธอเบา ๆ กระซิบว่า “คุณไม่ได้บอกว่าไม่ได้ทำกับข้าวหรือไง?”หลินเซียง “ฉันแค่ไม่อยากให้คุณเข้ามา ไม่อยากให้คุณกิน ฟังไม่ออกหรือไง?”ลู่สือเยี่ยน “ฟังออก แต่ผมไม่ทำตาม”หลินเซียง “…”น่าโมโหมาก!ผู้ชายคนนี้หน้าด้านจริง ๆ!เมื่อเห็นสีหน้าบึ้งตึงของเธอ อารมณ์ของลู่สือเยี่ยนกลับดีขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขาปล่อยเธอ แล้วดึงเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ หยิบตะเกียบขึ้นมากินช้อนส้อมนั้นเป็นของหลินเซียงข้าวในนั้น เธอกินไปคำหนึ่งแล้วด้วยซ้ำเมื่อเห็นท่าทางที่ไม่เกรงใจของเขา หลินเซียงกอดอก ถามว่า “ลู่สือเยี่ยน คุณหมายความว่ายังไง?”“หืม?”ลู่สือเยี่ยนกินข้าวไปด้วย เงยหน้ามองเธอ เหมือนกับว่าไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเธอหมายความว่าอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 478

    หลินเซียงได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ไม่ต้องแล้วค่ะพี่หาน ฉันกินข้าวเรียบร้อยแล้ว”ฉินโหย่วหานลอกว่า “งั้นไปกินของว่างก็ได้ หลินเซียง ผมดีใจกับคุณจริง ๆ”หลินเซียงกล่าวว่า “งั้นก็รอให้ทุกคนมีเวลาก่อน แล้วเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันเถอะค่ะ”นั่นหมายความว่า เธอจะไม่กินข้าวกับฉินโหย่วหานตามลำพังฉินโหย่วหานเงียบไปชั่วขณะครู่ใหญ่จึงพูดว่า “หลินเซียง คุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธความหวังดีของคนอื่นอย่างเด็ดขาด ทุกอย่างควรจะเผื่อลู่ทางไว้บ้าง”ใจของหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย พูดไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร เธอยิ้มรับ “พี่หาน ฉันรู้ค่ะ”ฉินโหย่วหาน “อืม ถ้าอยากผ่อนคลายก็ไปที่บาร์ของผมได้ เหล้าที่นั่นคุณดื่มได้ไม่อั้น”หลินเซียง “ได้ค่ะ ไว้ฉันจะไปกับซ่งซ่ง แล้วดื่มเหล้าของคุณให้หมดบาร์!”ฉินโหย่วหาน “ยินดีเลย”ทั้งสองคนคุยกันสักพัก แล้ววางสายหลินเซียงนั่งอยู่บนโซฟา มองเพดานที่สวยงาม รู้สึกอยากดื่มขึ้นมาจริง ๆแต่ซ่งซ่งยุ่งกลับมากเธอเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถึงกับอึ้งไปเห็นว่าในตู้เย็นเต็มไปด้วยวัตถุดิบสดใหม่ เป็นของที่เธอชอบทั้งนั้น มือที่จับขอบประตูตู้เย็นของเธอกำแน่นขึ้นค

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 477

    ไฟถนนสว่างไสว ส่องสว่างครึ่งใบหน้าของลู่สือเยี่ยน คิ้วและดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาถูกบดบังด้วยความมืดในรถ ทำให้มองไม่เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “งั้นคืนนี้คุณมีที่อยู่ไหม?”หลินเซียงตอบ “ฉันไปหาซ่งซ่งก็ได้ หรือไปพักโรงแรมก็ได้ เมืองอวิ๋นเฉิงออกจะใหญ่ขนาดนี้ แล้วฉันก็รวยขนาดนี้ จะไม่มีที่อยู่ได้ยังไง”“เหอะ!”ไม่รู้ว่าประโยคไหนทำให้ลู่สือเยี่ยนหัวเราะ เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “เฟิงหลินหย่วนโอนกลับเป็นชื่อของคุณแล้ว คืนนี้คุณกลับไปที่นั่นก็ได้”หลินเซียงประหลาดใจ “ทำเรื่องเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “ผมยังใจดีพาคุณไปส่งได้ด้วยนะ”หลินเซียง “ไม่ต้อง”พูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปลู่สือเยี่ยนพูดตามหลังเธอ “เราหย่ากันแล้ว กลัวว่าผมจะจับคุณกินเหรอ?”หลินเซียงไม่หันกลับมา “เราไม่มีความสัมพันธ์กันแล้ว ควรรักษาระยะห่างไว้บ้าง อย่าให้คนเข้าใจผิด แล้วมาโทษฉัน สร้างความเดือดร้อนให้ฉันอีก”ลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไรอีก ดวงตาที่มืดมนจ้องมองแผ่นหลังที่ผอมบางของเธอ จนกระทั่งเธอขึ้นรถกระจกรถของเขาค่อย ๆ เลื่อนขึ้น สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฟู่จิ่น

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 476

    เซี่ยหว่านถือกล่องข้าวเดินเข้าไปในห้องทำงานซ่งจั่วเห็นดังนั้น รีบพูดว่า “คุณเซี่ย ข้างในมีแขกอยู่ คุณรอสักครู่แล้วค่อยเข้าไปดีไหมครับ?”เซี่ยหว่านมองเขา สีหน้าของเขาดูมีพิรุธเล็กน้อย แววตาของเธอฉายประกายบางอย่างก่อนพูดขึ้น “เที่ยงแล้ว จะมีแขกที่ไหนอีก?”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปในห้องทำงานทันทีซ่งจั่วมองดูแผ่นหลังของเธอพลางขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้ขัดขวางเซี่ยหว่านผลักประตูห้องทำงานเข้าไป เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ลู่สือเยี่ยน กำลังก้มลงพูดอะไรบางอย่างกับเขา ท่าทางของทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมากเซี่ยหว่านเห็นภาพนั้น ดวงตาของเธอก็ลุกวาวไปด้วยความโกรธทันที!“สือเยี่ยน ใครน่ะ?”ลู่สือเยี่ยนสีหน้าเปลี่ยนไป เหลือบมองเซี่ยหว่าน “ทำไมไม่เคาะประตู?”เซี่ยหว่านกำกล่องข้าวแน่น เดินเข้าไปอีกสองก้าวแล้วพูดว่า “สือเยี่ยน อย่าลืมเรื่องที่คุณย่าพูดนะ”ลู่สือเยี่ยนหันไปมองผู้หญิงคนนั้น และบอกว่า “นั่งรอก่อน”เจียงอินอินมองเซี่ยหว่าน รู้สึกได้ถึงความเป็นศัตรูของเซี่ยหว่านที่มีต่อตัวเอง เธอเลิกคิ้วเล็กน้อยเธอรู้จักเซี่ยหว่านก่อนหน้านี้ลู่สือเยี่ยนเคยจะหย่ากับหลินเซียงเพื่อเซี่ยหว่านที่แท้เป็

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 475

    ใครบ้างโตขึ้นมาได้โดยไม่ต้องเอาบางอย่างเข้าแลก?คุณย่าลู่มองเขาด้วยสายตาแปลกประหลาด ครู่ใหญ่จึงถอนหายใจเบาๆ “ก็ได้ ฉันไม่บังคับให้เธอกับหว่านหว่านแต่งงานกันทันทีหรอก แต่สถานะว่าที่คู่หมั้นของหลานกับเธอนั้นเปลี่ยนไม่ได้ แล้วฉันก็ยอมรับแค่เธอคนเดียวเท่านั้นเป็นหลานสะใภ้”ลู่สือเยี่ยน “สะใภ้ของหลานคนไหน?”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว “ตอนนี้ฉันมีหลานชายแค่เธอคนเดียว!”ลู่สือเยี่ยน “งั้น ถ้าตระกูลลู่มีหลานชายเพิ่มอีกคน เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับผมแล้วใช่ไหมครับ?”“แก!”คุณย่าลู่โกรธจนตัวสั่น เครื่องตรวจจับการเต้นของหัวใจเริ่มส่งเสียงดัง สีหน้ายิ่งซีดลงไปเรื่อย ๆลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืน “จากนี้ไปงานผมจะยุ่งมาก จะไม่มาทำให้คุณย่าปวดหัวอีก พูดตามตรงแล้ว ตอนที่คุณย่าสติเลอะเลือนเพ้อเจ้อยังน่ารักซะกว่า”พูดจบก็ไม่มองสีหน้าของคุณย่าลู่ เดินจากไปทันทีหมอและพยาบาลวิ่งเข้ามาเป็นกลุ่ม ตรวจสอบอาการของคุณย่าลู่ ช่วยปรับความดันโลหิตให้เธอตอนที่เซี่ยหว่านเข้ามา เห็นคุณย่าลู่หน้าซีด กำลังหายใจหอบ“คุณย่าลู่ เป็นไปคะ?”เธอปรี่เข้าไป วางมือทาบอกของคุณย่าลู่ ถามด้วยความเป็นห่วงคุณย่าลู่เห็นเธอเข้ามาก็คว้ามื

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 474

    ซ่งซ่ง “สบายใจได้เลย ไอ้บ้านั่นแกล้งฉันไม่ลงหรอก พอฉันเบื่อก็จะถีบหัวส่งเอง”หลินเซียงรู้สึกไม่ค่อยดีกลัวที่สุดคือซ่งซ่งจะเล่นจนพลาด ทำให้ฟู่จิ่นซิ่วน้อยใจ เขาอาจจะเลวร้ายกว่าลู่สือเยี่ยนเสียอีกหลินเซียงบอกความกังวลของเธอ “ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ”ซ่งซ่ง “ได้ ๆ รู้แล้ว”หลินเซียง “งั้นฉันไม่รบกวนเวลาทำงานแล้ว ไปก่อนนะ บาย”“จุ๊บ จุ๊บ”…หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอโดยตรงสภาพจิตใจของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงสวี่ซิงเย่เป็นคนแรกที่สังเกตเห็น จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องอะไรทำให้คุณมีความสุขขนาดนี้ครับ?”หลินเซียงประหลาดใจ “เห็นได้ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ?”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ชัดแจ๋วเลย ก่อนหน้านี้คุณทำงานไม่เคยยิ้ม วันนี้ยิ้มตลอดเวลา”หลินเซียงลูบหน้า แล้วพูดว่า “อืม ปิดการขายได้น่ะ เซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย ใกล้จะรวยแล้ว ก็เลยมีความสุข”สวี่ซิงเย่ “งั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”“ขอบคุณ”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย แล้วหันไปเปิดคอมพิวเตอร์เธอมองไปรอบ ๆ ออฟฟิศ พบว่าวันนี้ซืออวี่ไม่ได้มา แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ แล้วเริ่มทำงานทันทีที่โรงพยาบาลลู่สือเยี่ยนโยนใบหย่าลงตรงหน้าคุณย่าลู่ ดึ

DMCA.com Protection Status