เมื่อครบสามวันแล้ว ขบวนของเจียงเฉิงตั้งขบวนที่หน้าจวน ชาวบ้านที่เห็นร้านขายอาหารเช้าปิดร้านมาสองวันก็รู้ว่าจะมีงานมงคล พวกเขาเพิ่งเห็นขบวนของแม่ทัพใหญ่ที่เคยอยู่ในเมืองกังยาวเหยียดนับสิบลี้ก็ได้แต่อิจฉาหนิงชิงที่ได้แต่งงานกับแม่ทัพใหญ่ พวกเขารู้ดีว่างานนี้เป็นงานสำคัญจึงไม่มีใครกล้าก่อความวุ่นวาย
กว่าที่ขบวนสินสอดจะมาถึงร้านขายอาหารเช้าก็เกือบจะครึ่งเค่อเข้าไปแล้ว ใครใช้ให้สินสอดมีจำนวนมากเช่นนี้เล่า บ่าวไพร่และนางกำนัลทั้งหลายยังร่วมโปรยขนมให้คนที่มามุงดูขบวนเจ้าบ่าวไปตามทางมาตลอดตามธรรมเนียมเช่นกัน ชาวบ้านที่เพิ่งเคยเห็นการแต่งงานที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ก็นับว่าเป็นบุญตานัก พวกเขาอยากเห็นพิธีการต่าง ๆ จึงได้พากันตามมาดูกันเป็นจำนวนมาก
วันนี้เสี่ยวเจียงจะทำหน้าที่พี่ชายหามหนิงชิงไปยังเกี้ยวของแม่ทัพใหญ่ด้วยตัวเอง เขายอมที่จะเสียสละเวลางานในวันนี้ทั้งวันเพื่อน้องสาวสุดที่รักของเขาคนนี้ &
กว่าที่งานเลี้ยงจะจบลงก็เย็นย่ำแล้ว เจียงเฉิงส่งแขกกลับบ้านไปอย่างยินดี อีกเดี๋ยวเขาก็จะได้เข้าหอกับภรรยารักของเขาเสียทีหลังจากรอนางมาหลายปีดีดัก คนหล่ออย่างเขาแน่นอนว่าภรรยาต้องหน้าตาสระสวยเหมาะสมกับเขาแน่นอน หลังจากส่งแขกคนสุดท้ายกลับไปแล้ว เจียงเฉิงก็เดินไปที่ห้องหออย่างอารมณ์ดี วันนี้ถึงแม้เขาจะถูกมอมเหล้า แต่ด้วยคอทองแดงของเขาก็ไม่ทำให้เขาเมาได้ เมื่อไปถึงหน้าห้องแล้วเขาสั่งให้นางกำนัลกลับไปพักผ่อนเพราะเขาจะเข้าหอกับภรรยาแล้ว เขาไม่อยากให้ใครมาเฝ้าเขาเข้าหอหรอกนะ เขากลัวว่าภรรยาตัวน้อยจะอับอาย เจียงเฉิงเปิดประตูเข้าไปเบา ๆ เขากลัวว่าภรรยาจะตกใจ ส่วนหนิงชิงที่นอนหลับอุตุก็ไม่รับรู้เลยว่าเสือตัวใหญ่กำลังจะเข้ามากินกระต่ายตัวน้อยแล้ว เจียงเฉิงปิดประตูแล้วมองหาภรรยา เขากลับเห็นนางนอนอยู่อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เจียงเฉิงจึงเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ล้างกลิ่นเหล้าออกก่อนจะมาปลุกหนิงชิงให
ชีวิตในจวนแม่ทัพของหนิงชิงช่างน่าเบื่อหน่าย นางต้องนั่ง ๆ นอน ๆ ให้เรี่ยวแรงกลับมาแทบทุกวัน ใครใช้ให้เจียงเฉิงเอาแต่รักนางเล่า นางล่ะอยากประท้วงเขานักแต่ก็จนใจที่นางเป็นภรรยาของเขา หากนางไม่ยอมแล้วเขาไปหาสาวอื่นนางคงเสียใจมากกว่านี้ หนิงชิงจึงได้แต่ยอมเขาไป จนกระทั่งวันพรุ่งนี้ที่ครบกำหนดสามวันที่เจ้าสาวต้องไปเยี่ยมบ้านเดิม หนิงชิงเลยบอกให้เขาเพลา ๆ เรื่องบนเตียงบ้าง เพราะนางต้องไปหาครอบครัวในวันพรุ่งนี้แล้ว เจียงเฉิงเพิ่งนึกได้ว่าเขาจะต้องเอาของขวัญกับไปเยี่ยมบ้านเดิมภรรยาในวันที่สามของการแต่งงาน คืนนั้นหนิงชิงจึงได้พักผ่อนอย่างเพียงพอเสียที รุ่งเช้าวันต่อมา กงกงที่เตรียมของขวัญเอาไว้ล่วงหน้าแล้วไปรายงานเจียงเฉิงว่าของขวัญและรถม้าพร้อมแล้ว เจียงเฉิงได้ยินเสียงกงกงก็รู้ว่าเขาจัดการงานรอเขากับภรรยาแล้ว เขาตอบกลับกงกงว่ารู้แล้ว จากนั้นจึงปลุกหนิงชิงที่ยังนอนอุตุอยู่ไปอาบน้ำแต่งตัวจะไ
หลังจากทานอาหารเที่ยงกันแล้ว หนิงชิงก็ให้เจิ้งเปาไปเรียกต้าเจียงมาหานางก่อนเพื่อคุยเรื่องการย้ายร้าน หนิงชิงยังบอกเจิ้งจิงไปเรียกน้องสาวนางกับสามีมาคุยเรื่องคนงานที่นางให้ไปซื้อแต่พวกเขายังไม่ว่างไปซื้อเสียที นางอยากให้พวกเขาเตรียมคนให้พร้อมก่อนนางจากไป นางจะได้วางใจว่าน้องสาวจะไม่ลำบากหากไม่มีนางกับพ่อแม่อยู่ช่วยงาน เจียงเฉิงเห็นว่าภรรยายุ่งอีกแล้ว เขาเองอยากรู้ว่านางจะจัดการเรื่องราวอย่างไรจึงนั่งอยู่เป็นเพื่อนนางกับท่านพ่อตา แม่ยายเช่นกัน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่หากจะย้ายไปเมืองหลวงเขาก็มีจวนว่างให้เช่าอยู่ไม่น้อย เพียงแค่เลือกจวนว่างสักจวนให้พ่อตากับแม่ยายอยู่นั้นเขาไม่ลำบากสักนิด ในเมื่อเขาทั้งหล่อทั้งรวยนี่นา เมื่อต้าเจียงกับหนิงกุ้ยและสามีมาถึงแล้ว หนิงชิงก็ไม่รอช้าที่จะบอกกำหนดการการย้ายร้านให้พวกเขารู้ว่าในอีกเจ็ดวันถัดไป ทุกคนจะต้องย้ายไปเมืองหลวงแล้ว เนื่องจากระยะทางไกล หนิงชิงจำเป็นต้องรีบเดินทางก่อน
ต้าเจียงรับคำสั่งจากหนิงชิงแล้วก็จากไปคุยกับทุกคนที่ร้านขายของแปลกก่อนจะไปเอาอาหารตามคำสั่งคุณหนูใหญ่ในอีกครึ่งชั่วยาม คนอื่นๆ พอฟังว่าอีกเจ็ดวันต้องย้ายร้านแล้วก็ได้แต่ตกใจว่าเร็วขนาดนั้นเลยหรือ แต่พวกเขาก็ไม่ได้มีข้อโต้แย้งอันใดสำหรับเรื่องนี้ ในเมื่อพวกเขารู้มาสักพักใหญ่แล้วว่าคุณหนูจะพาย้ายไปที่เมืองหลวง หลังทานอาหารกันเสร็จแล้วหนิงชิงกับเจียงเฉิงก็เข้าไปนอนในห้องเก่าของหนิงชิง พวกเขาไม่กล้าทำเสียงดังจึงได้แต่นอนเฉย ๆ กันไปจนกระทั่งเช้า เจียงเฉิงเองก็รู้กาละเทศะ เขาเพียงนอนกอดภรรยาตัวน้อยเอาไว้ในอ้อมแขนเท่านั้น หนิงชิงเองก็เริ่มจะชินที่จะนอนในอ้อมกอดอุ่นของสามีตัวโตคนนี้ของนางแล้วเช่นเดียวกัน รุ่งเช้าวันต่อมาหนิงชิงก็ไปช่วยที่ครัว นางเห็นคนงานใหม่ที่หนิงกุ้ยซื้อมาก็ได้แต่สอบถามน้องสาวว่าได้คนที่รู้เรื่องสมุนไพรมาบ้างหรือไม่ โชคดีที่หนิงกุ้ยได้พบกับทาสใหม่ที่เพิ่งเข้ามา เขาเคยทำ
ช่วงบ่ายหนิงชิงให้บ่าวไพร่ที่เจียงเฉิงพามาด้วยไปหาซื้อโถสำหรับใส่เครื่องปรุงต่าง ๆ มาให้นางเป็นจำนวนมาก นางให้เงินไปถึงสองร้อยตำลึงและบอกให้ซื้อใบใหญ่หน่อยมาให้หมด หากเงินไม่พอก็มาเอาที่นางเพิ่มได้ นางต้องการโถจำนวนมาเพื่อมาใส่เครื่องปรุงให้กับท่านป้าและน้องสาวของนางนั่นเอง นางกำนัลกับขันทีรับใช้รับเงินหนิงชิงมาแล้วจึงให้คนขับเกวียนพาไปหาร้านเพื่อซื้อโถขนาดใหญ่ให้ฮูหยินแม่ทัพ พวกเขาไม่รู้ว่าโถนั้นราคาเท่าใดแต่ในเมื่อหนิงชิงขอโถใหญ่หน่อยและไม่จำเป็นจะต้องเป็นของสวยงามพวกเขาจึงเลือกเข้าร้านขายถ้วยชามที่น่าจะมีโถใหญ่อยู่บ้างกระมัง หนิงชิงหลังจากส่งคนออกไปซื้อโถให้นางแล้วก็นั่งพักผ่อนรอเจียงเฉิงที่คุยกับกงกงเรื่องที่พักอยู่ในห้อง นางเองก็ต้องเก็บของเตรียมเอาไว้อีกเช่นเดียวกัน หนิงชิงยังคิดว่าจะให้เงินน้องสาวเอาไว้สักห้าพันตำลึง เผื่อว่าน้องสาวนางจะพัฒนาร้านค้าของตนเองได้จากเงินจำนวนนี้ นางเผื่อเหลือดีกว
เจียงเฉิงให้คนขับรถม้าพาฮูหยินของเขาไปที่ร้านสมุนไพรของหนิงกุ้ยและรอรับนางกลับจวนด้วย กงกงจัดการสั่งคนให้ไปดูแลหนิงชิงด้วยแต่หนิงชิงไม่ชอบคนเยอะ ๆ นางเพียงต้องการคนขับรถม้าให้ก็พอแล้ว กงกงจึงได้แต่ต้องตามใจฮูหยิน เจียงเฉิงออกมาส่งหนิงชิงขึ้นรถม้าก่อนจะบอกว่าเขาจะรอนางที่จวน ให้นางไปทำธุระให้สบายใจ หนิงชิงพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม การที่มีใครสักคนรอนางก็เป็นความรู้สึกที่ดีไม่น้อยเหมือนกัน หนิงชิงได้แต่คิดในใจ หลังหนิงชิงจากไปแล้ว เจียงเฉิงก็สอบถามกงกงเรื่องการเก็บข้าวของเพื่อกลับเมืองหลวง เนื่องจากสิ่งของที่มากมาย เจียงเฉิงจึงกลัวว่าพวกเขาจะลำบากในการเก็บของ กงกงบอกให้เจียงเฉิงไม่ต้องกังวล เขาสั่งคนให้เพิ่มเกวียนขนของเอาไว้แล้ว เพราะกล่องสินสอดและสินเดิมของเจ้าสาวจำนวนมากต้องใช้เกวียนขนเพิ่ม กงกงจึงต้องเตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้เรียบร้อยก่อนที่จะถึงวันเดินทางในอีกสี่วันที่จะถึงนี้
เมื่อหนิงชิงมาถึงจวนแล้วนางก็สอบถามกงกงเรื่องห้องครัว หนิงชิงต้องการทำอาหารให้ทุกคนในจวนกินในมื้อเย็นนี้ กงกงนึกแปลกใจแต่ไม่กล้าขัด เขาพานางไปที่ครัวใหญ่ของจวนที่มีพ่อครัวและแม่ครัวกำลังเตรียมวัตถุดิบเพื่อทำอาหารเย็น หนิงชิงเห็นพวกเขาเตรียมแต่อาหารมัน ๆ ก็ได้แต่ละเหี่ยใจ แบบนี้มีหวังนางต้องอ้วนเป็นหมูแน่ หนิงชิงล่ะอยากเอาอาหารทะเลมาทำให้พวกเขากินเสียจริง ๆ เพียงแต่นางไม่มีเวลาแวะตลาดเท่านั้นเอง บรรดาพ่อครัว แม่ครัวเห็นฮูหยินท่านแม่ทัพมาก็ทำความเคารพกันตามธรรมเนียม พวกเขามาจากวังหลวงจึงต้องมากมารยาทเช่นนี้ หนิงชิงเห็นพวกเขาคารวะนางแล้ว หนิงชิงจึงบอกความต้องการว่าจะทำอาหารให้สามีนางทานเองวันนี้ พร้อมทั้งทำอาหารให้ทุกคนในจวนกินด้วย พ่อครัวและแม่ครัวหันไปมองกงกง พอเห็นเขาพยักหน้าให้พวกเขาก็เปลี่ยนเป็นลูกมือของหนิงชิงทันที หนิงชิงที่ไม่ค่อยชอบค
หลังจากเร่งเดินทางเกือบหนึ่งเดือน ขบวนเดินทางก็มาถึงเมืองหลวงเสียที ระหว่างทางหนิงชิงกับแม่ยังช่วยพ่อครัวแม่ครัวทำอาหารให้ทุกคนกินอีกด้วย นี่เป็นเพราะหนิงชิงไม่ชอบรสชาติอาหารที่พวกเขาทำ นางคิดว่ามันมันเยิ้มเกินไป อีกทั้งยังหวานไปด้วย หนิงชิงจึงรับหน้าที่ปรุงอาหารกับแม่ของนาง อย่างไรเครื่องปรุงหนิงชิงก็แยกเอาไว้อีกไหหนึ่งสำหรับทำอาหารระหว่างเดินทางไว้แล้ว บรรดาคนที่ได้กินอาหารที่หนิงชิงทำต่างชมว่าอร่อยกันทุกคน พวกเขาจึงไม่ห้ามฮูหยินแม่ทัพในเรื่องนี้ พวกเขาเพียงแต่คอยเป็นลูกมือให้นางในการทำอาหารเท่านั้น เมื่อถึงเมืองหลวงแล้ว เจียงเฉิงก็ให้คนของเขาพาพ่อตาแม่ยายรวมทั้งบ่าวไพร่ของหนิงชิงไปที่จวนว่างของเขาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจวนแม่ทัพนักทันที ตอนนี้ทุกคนเหนื่อยล้ามากแล้วคงอยากพักผ่อน เจียงเฉิงจึงได้ทำเช่นนี้ เขายังบอกภรรยาว่าพรุ่งนี้ค่อยไปหาท่านพ่อท่านแม่ที่จวนใหม่กัน ทำให้หนิงชิงที่เตรียมเงินมาซ
ไม่ถึงสามวัน คนที่เจียงเฉิงส่งไปสืบเรื่องราวก็รู้ว่าเป็นฮูหยินกับบุตรสาวของเสนาบดีกรมพิธีการที่ทำเรื่องเช่นนี้จริง ๆ เจียงเฉิงพอรู้ว่าเกี่ยวข้องกับเสนาบดีกรมพิธีการก็ยิ่งแค้นนัก เขาหรือก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราวที่เสนาบดีกรมพิธีการกระทำมาก่อน ตอนนี้เขากลับกล้ามาแตะเกล็ดย้อนของเขา คนพวกนี้ไม่รู้หรืออย่างไรว่าเขารักภรรยามากจึงได้ทำเช่นนี้ เจียงเฉิงนั่งคิดอยู่พักใหญ่ จากนั้นเขาจึงให้คนของเขาไปหาหลักฐานการทุจริตหรือการทำชั่วต่าง ๆ ที่คนในจวนเสนาบดีเคยทำมาให้หมด ในเมื่อเป็นเสนาบดีดีดีไม่ชอบ เจียงเฉิงก็จะให้เขากลายเป็นนักโทษไปเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราว ถือว่าเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู จะได้ไม่มีใครกล้ามาทำเช่นนี้อีก หลังรับคำสั่งแล้วคนของเจียงเฉิงมากกว่ายี่สิบคนก็แยกกันออกไปตามหาเบาะแสเรื่องของเสนาบดีกรมพิธีการทันที พวกเขารู้ดีว่านายน้อยใจร้อนมากเพียงใด หากพวกเขามัวแต่ชักช้า นายน้อยคงสั่งลงโท
คืนนี้หนิงชิงจึงได้นอนหลับอย่างสบายโดยที่สามีไม่ก่อกวนนางจริง ๆ เจียงเฉิงที่ได้แต่กอดภรรยานอน เขาอดหมั่นเขี้ยวคนตัวเล็กไม่ได้ จึงแอบหอมแก้มนางฟอดใหญ่ก่อนจะหลับไปพร้อมกับความอ่อนเพลียเช่นกัน จวนแม่ทัพเลี้ยงดูเด็ก ๆ ได้เกือบห้าเดือนแล้ว ช่วงนี้กลับมีข่าวลือว่าแม่ทัพใหญ่ไปติดพันลูกสาวเสนาบดีกรมพิธีการเสียได้ หนิงชิงไม่รู้ว่าข่าวนี้ใครเป็นคนปล่อย แต่สามีนางน่าจะรู้เรื่องนี้แล้วกระมัง ขนาดนางที่อยู่แต่ในจวนยังรู้เลย เขาที่ไปทำงานทุกวันจะไม่รู้ได้อย่างไร อีกทั้งข่าวลือยังบอกอีกว่าฮ่องเต้สนับสนุนให้แม่ทัพใหญ่มีฮูหยินรองเพื่อจะได้มีทายาทสืบทอดเพิ่มขึ้นอีก ทั้งสัปดาห์มีแต่ข่าวลือเรื่องนี้ ด้านเจียงเฉิงได้แต่โกรธแค้นว่าใครกันเป็นคนปล่อยข่าวบ้า ๆ นี่ออกมา เขาที่ทำงานที่ค่ายทหารงก ๆ จะเอาเวลาที่ไหนไปยุ่งกับหญิงอื่น อีกทั้งเขายังรักภรรยาคนเดียวด้วย จะมีหญิงใดที่เขาชายตามองในเมืองหลวงบ้างเ
สัปดาห์ต่อมาหลังจากเจียงเฉิงเริ่มจับทางเจ้าอ้วนน้อยทั้งสองได้แล้วว่าจะนอนตอนไหน แผนการเผด็จศึกภรรยาสุดที่รักก็เริ่มขึ้นทันที คืนนั้นเจียงเฉิงอาบน้ำให้ภรรยาพร้อมกับใส่ชุดให้นางแล้วอุ้มไปที่เตียงทันที หนิงชิงเองก็งงกับสามีตัวดีว่าจะทำอันใด ปกตินางก็เดินไปนอนเองอยู่แล้วหลังเขาใส่เสื้อผ้าให้ แต่วันนี้สามีนางมาแปลก เมื่อถึงเตียงแล้วเจียงเฉิงก็เริ่มปฏิบัติการเล้าโลมภรรยาตัวน้อยทันที หนิงชิงที่กว่าจะตั้งสติได้ก็ตอนที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยหมดแล้ว นางเข้าใจแล้วว่าเหตุใดสามีตัวดีจึงได้ทำตัวแปลก ๆ ที่แท้เขาก็กำลังคิดเรื่องบนเตียงอยู่นั่นเอง หนิงชิงได้แต่กลัวว่าลูกจะตื่นจึงได้บอกเขาทั้งที่นางเองก็พร้อมให้กับสามีที่กำลังเล้าโลมนางอยู่ไม่น้อย เจียงเฉิงกระซิบบอกภรรยาที่รักของเขาว่าลูก ๆ จะยังไม่ตื่นจนกว่าจะอีกหนึ่งชั่วยาม เขาที่จับตาดูลูกมาตลอดหนึ่งสัปดาห์มั่นใจมาก หนิงชิงที่ได้ยินเช่นนั้นได้แต่บ่นสามีในใจว่าเขาถึงกับดูกิจวัตรประจำวันของเจ้าอ้วนน้อยทั้งสอ
กว่างานเลี้ยงจะเลิกก็เกือบเย็นแล้ว ครอบครัวเจียงเฉิงกับหนิงชิงพากันส่งแขกร่วมกันที่หน้าจวนจนกระทั่งแขกกลับกันหมดแล้ว หนิงกวานก่อนจะกลับจวนเช่นกันก็มอบของเล่นเอาไว้ให้หลาน ๆ เสียหลายอย่าง พ่อกับแม่ของเจียงเฉิงได้แต่ขอบคุณท่านตาของหลานพวกเขาที่สละเวลาทำของเล่นออกมาเสียมากมาย หนิงกวานได้แต่หัวเราะและบอกว่าพวกเขาเป็นหลานชายตัวอ้วนที่พวกเขามี หากมีสิ่งใดดี ๆ เขาก็อยากมอบให้หลาน ๆ มากกว่าที่จะให้กับคนอื่น หลังจากร่ำลากันได้สักพักพวกหนิงกวานก็ขึ้นรถม้าจากไป ตอนนี้จวนแม่ทัพกลับมาเงียบสงบดังเดิมแล้ว บ่าวไพร่เองต่างก็ช่วยกันเก็บข้าวของเพื่อให้บริเวณงานเลี้ยงสะอาดสะอ้านเหมือนก่อนที่จะจัดงาน พ่อกับแม่ของเจียงเฉิงที่เหนื่อยมาทั้งวันต่างชวนกันไปพักผ่อน วันนี้พวกเขาเสียเรี่ยวแรงไปมากจริง ๆ เอาไว้พรุ่งนี้พวกเขาค่อยไปเล่นกับหลาน ๆ ก็ยังไม่สาย อย่างไรหลานของพวกเขาก็อยู่ด้วยกันที่จวนอยู่แล้วด้วย ฟากฝ
สิ่งของสำหรับเลือกในครั้งนี้มีทั้งอุปกรณ์การช่างที่หนิงชิงเป็นคนวาง ตำราที่ฮ่องเต้ให้ขันทีวางลงไป ก้อนเงินที่ฮองเฮาประทาน ส่วนของไทเฮานั้นเป็นกุญแจอายุยืนที่นางสั่งร้านเครื่องประดับทำขึ้นมา สิ่งของอื่น ๆ ก็ยังมีของเล่นที่หนิงกวานทำมา มีดไม้แกะสลักก็ยังมี ไหนจะดาบของเล่นที่เจียงเฉิงเป็นคนวางอีกเล่า ยังไม่รวมสิ่งของอื่น ๆ อีกนับสิบอย่างที่มีคนมาวางเอาไว้ให้คุณชายน้อยทั้งสองเลือกอีก เมื่อถึงเวลาเลือกของแล้ว หนิงชิงกับเจียงเฉิงก็วางลูกลงบนกองสิ่งของแล้วให้พวกเขาเลือกมาสักหนึ่งอย่าง ด้านโหย่วเฉียงและคงหมิงได้แต่มองกันตาปริบ ๆ พวกเขารู้เพียงว่าอยากได้สิ่งของมาเล่นเท่านั้น จึงทำให้ทั้งคู่คลานต้วมเตี้ยมวน ๆ หาดูว่าจะเอาสิ่งใดมาเล่นดี โหย่วเฉียงที่เห็นดาบของเล่นก็ชอบใจ เขาเลือกดาบและตำราโดยนำดาบมาฟันตำราเล่นเสียอย่างนั้น การกระทำของเขาทำเอาแขกทั้งหลายมีแต่เสียงหัวเราะเอ็นดูเด็กน้อยกันทั้งนั้น ส่วนคงหมิงนั้นเลือกก้อนเงินและอุปกรณ์แปลก ๆ ของหนิงชิง &nb
เมื่อหนิงชิงอยู่ไฟครบเดือนแล้ว เจียงเฉิงก็ออกอาการเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ ทำเอาหนิงชิงได้แต่ระอา หนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาก่อนจะครบการอยู่ไฟ เป็นเจียงเฉิงที่พาลูก ๆ มากินนมกับนาง เขาได้แต่ถามว่านมอร่อยไหมอยู่นั่นแหละ แถมยังคิดจะชิมนมจากอกนางเสียอีก จนนางได้แต่บ่นว่าเขาว่าเป็นพ่อประสาอะไรจะมาแย่งลูกกินนม เจียงเฉิงจึงได้แต่ต้องสงบเสงี่ยมเพราะหนิงชิงขู่ว่าจะไม่ให้เขาพาลูกเข้ามาอีกหากยังเอาแต่พูดว่าจะกินนม วันต่อมา หนิงชิงออกไปทานอาหารร่วมกับพ่อแม่สามีดังเช่นปกติ ตอนนี้นางกินทุกอย่างได้เหมือนเดิมแล้ว หนิงชิงดีใจมาก นางเบื่อที่จะต้องกินแต่อาหารรสเปรี้ยวเสียเหลือเกิน ในเมื่อวันนี้เป็นวันแรกที่นางมาร่วมโต๊ะกับทุกคน หนิงชิงก็กินข้าวพร้อมรอยยิ้ม“หนิงชิงจะต้องเข้าร้านอีกหรือเปล่าลูก แม่ว่ารอให้เด็ก ๆ โตกันเสียก่อนดีหรือไม่ เจ้าค่อยเข้าร้าน”“ได้เจ้าค่ะท่านแม่ ข้าเองก็อยากเลี้ยงเขาด้วยตนเองอยู่เหมือนกัน หา
พ่อกับแม่ของเจียงเฉิงพอได้ยินเช่นนี้ก็พากันดีใจที่หนิงชิงไม่กลัวว่าเต้านมจะบิดเบี้ยวหรือเสียรูปหากให้นมลูกเอง นางกลับยินดีที่จะให้นมเด็ก ๆ จากใจจริง ทำให้พวกเขาที่เป็นปู่กับย่ามือใหม่ได้แต่ยิ้มให้ลูกสะใภ้อย่างขอบคุณที่นางมอบหลานชายอ้วน ๆ ให้พวกเขาถึงสองคน ส่วนเจียงเฉิงที่รู้ว่าเขาต้องแยกห้องนอนกับภรรยาก็งอแงและยินดีจะมาอยู่ไฟเป็นเพื่อนภรรยา หนิงชิงจึงได้แต่เอ็ดสามีตัวดีว่านั่นจะได้อย่างไร นางก็แค่อยู่ไฟเดือนเดียว เขาก็นอนอยู่ห้องข้าง ๆ ไม่เห็นจะมีปัญหาอันใด หากเขาคิดถึงนางก็ไปเล่นกับลูกแทนนางที่ต้องอยู่ไฟเสียก็สิ้นเรื่อง เจียงเฉิงฟังภรรยารักเช่นนี้ก็ได้แต่คอตก เขาอดกอดภรรยาถึงหนึ่งเดือนเลยนะไม่ใช่หนึ่งวัน เจียงเฉิงโอดครวญในใจอย่างไม่ยินยอม แต่จะให้เขาทำอย่างไรได้ หากเขาแอบเข้าห้องภรรยายามค่ำคืนแล้วถูกจับได้ล่ะก็ เขาต้องถูกภรรยาโกรธเป็นแน่ เจียงเฉิงคิดแล้วไม่คุ้มกับการถูกภรรยารักโกรธเคือง
หลังจากเสียงร้องครั้งแรกดังออกไป เสียงร้องอีกครั้งก็ตามมาติด ๆ หนิงชิงอดทนไม่ไหวจริง ๆ กว่าที่จะคลอดเด็กอ้วนท้วนทั้งสองคนออกมาได้ นางรู้สึกโล่งท้องแปลก ๆ อาจเป็นเพราะเด็ก ๆ ทั้งสองอยู่ในท้องนางมานานจนนางเคยชินกระมัง หมอตำแยกับหมอหลวงต่างรีบให้นางกำนัลนำคุณชายน้อยทั้งสองไปทำความสะอาดเพื่อนำออกไปให้คนที่รออยู่ข้างนอกดู ส่วนนางกำนัลอีกส่วนหนึ่งก็ช่วยกันทำความสะอาดภายในห้อง หมอตำแยทั้งสองช่วยกันทำแผลให้กับหนิงชิงอย่างเบามือ หนิงชิงที่หมดสิ้นเรี่ยวแรงได้แต่หลับไปอย่างไม่รู้ตัว หมอหลวงเองก็เข้าไปตรวจว่านางเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อพบว่านางเพียงแต่อ่อนเพลียเท่านั้นเขาจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก หมอตำแยทั้งสองยังคุยกันว่านางคลอดง่ายมากจริง ๆ แสดงว่านางดูแลร่างกายได้เป็นอย่างดี ไม่เช่นนั้นการคลอดลูกแฝดแบบนี้ต้องใช้เวลานานกว่าเด็กจะออกมาได้ หมอหลวงได้ยินเข้าก็ได้แต่นึกถึงสารพัดยาบำรุงครรภ์ที่ฮ่องเต้ทรง
เดือนที่สามของการทำงานให้ฮองเฮาของหนิงชิงเป็นไปด้วยความเรียบร้อย นางส่งงานครบแล้วจึงได้สบายใจเสียที ตอนนี้ท้องของนางยิ่งขยายใหญ่ขึ้นจนรู้สึกเหมือนลูกจะออกมาได้ทุกเมื่อ ไหนจะเจ้าตัวแสบทั้งสองยังชอบดิ้นกันเป็นชีวิตจิตใจจนนางเจ็บท้องไปหมด แต่เวลาอยู่กับเจียงเฉิงเมื่อไหร่ลูก ๆ ของนางมักจะดิ้นกันเบา ๆ เหมือนกลัวพ่อดุ หนิงชิงไม่รู้ว่าเจียงเฉิงคุยอันใดกับลูกบ้างตอนนางหลับ หนิงกวานที่เห็นว่าส่งงานให้ฮองเฮาครบแล้วจึงไม่ยอมให้ลูกสาวที่ท้องโย้มาที่ร้านอีกจนกว่าจะคลอด หนิงชิงจึงได้แต่หงอยเมื่อพ่อของนางทำหน้าจริงจัง นางเข้าใจว่าทุกคนเป็นห่วง แต่นางชอบอยู่ที่ร้านมากกว่านั่ง ๆ นอน ๆ อยู่ที่เรือนนี่นา หนิงชิงคิดที่จะอ้าปากอ้อนพ่อของนางแต่กลับถูกเขาเบรกเสียหัวทิ่มว่าเรื่องนี้เป็นท่านแม่ที่ฝากท่านพ่อมาบอกนาง ตอนนี้หนิงชิงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องอยู่เรือนรอวันคลอดเท่านั้นแล้ว