LOGINShare
บทที่ 0003
Related chapters
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0004
เขาหมดความอดทนในทันทีครั้งนี้ เขาทำอย่างหยาบคาย เร็วและรุนแรง ราวกับว่าฉันเป็นเพียงเครื่องมือระบายอารมณ์ของเขาแต่เขาก็ยังดูเหมือนไม่ค่อยพอใจ แต่เพราะเขาใช้เวลานานเกินไป สามีฉันเคาะประตูเร่งหลายครั้ง ฉันต้องปิดปากไว้กลัวว่าจะส่งเสียงออกมาในที่สุดสามีฉันก็ทนไม่ไหว ทำท่าจะพังประตูเข้ามา เขาจึงจำใจสวมกางเกงขึ้นมาฉันรู้สึกเหมือนถูกรถบรรทุกทับจนร่างกายแทบจะแยกออกเป็นชิ้นๆ ต้องพักอยู่นานเลยกว่าจะกล้าออกไปสามีถามว่าทำไมนานนัก ฉันก็พยายามหาข้อแก้ตัวให้พ้นผ่านไปเห็นเขาไม่ถามอะไรอีก ฉันจึงโล่งใจต่างจากฉันที่รู้สึกผิดและกังวล หมอเฉาทำหน้าตาเป็นปกติ ราวกับว่าคนที่เพิ่งเรียกร้องจากฉันเหมือนคนตายอดตายอยากไม่ใช่เขา"ภรรยาของคุณไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ผมได้อธิบายแผนการรักษาให้เธอแล้ว ถ้าทำตามที่แนะนำ สิบวันถึงครึ่งเดือนก็จะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด"สามีฉันจับมือหมอเฉาขอบคุณอย่างสุดซึ้งฉันรีบลากสามีออกมาอย่างรวดเร็วต้องบอกว่าแผนการรักษาของหมอเฉานั้นได้ผลจริงๆผ่านไปประมาณสิบวัน อาการติดเซ็กส์ของฉันก็หายสนิท ไม่มีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้อีกเลยข้าวโพดและข้าวฟ่างเก็บเกี่ยวเสร็จหมดแล้วในหม
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0005
ฉันตะโกนขอความช่วยเหลือเขาถึงยอมปล่อย"ทำไมคุณถึงสนใจฉันนักล่ะ ฉันแก่พอจะเป็นแม่คุณได้แล้วนะ""อย่าถามในสิ่งที่ไม่ควรถาม ต่อไปเมื่อเรียกต้องมาทันที"ไอ้หมอนี่คงตั้งใจจะใช้วิดีโอนี้มาข่มขู่ฉันสินะ แต่ถ้าต้องคอยไปตามที่เขาเรียก แล้วฉันจะต่างอะไรกับโสเภณีล่ะถึงแม้เขาจะหน้าตาดีและทำให้ฉันรู้สึกดีได้ แต่ฉันมีศีลธรรม รู้จักผิดชอบชั่วดี ฉันไม่อาจกลายเป็นทาสอารมณ์ได้แม้ในใจฉันจะกลัวมาก แต่ก็ยังขู่เขาว่า "คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่คุณทำอยู่มันผิดกฎหมาย รีบลบวิดีโอนั้นซะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!""แจ้งตำรวจ? เธอไม่กลัวฉันจะเอาวิดีโอไปลบโมเสกอกหรือไง ถึงตอนนั้นเธอต้องตกเป็นจำเลยสังคมแน่ วันนี้มีคนที่เธอรู้จักเห็นการแสดงอันยอดเยี่ยมของเธอตั้งหลายคน พี่ชุ่ยเสียยังถามผู้ใหญ่บ้านเลยว่าใครเป็นกระหรี่ที่ร่านได้ขนาดนั้น!"คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่กลัวตำรวจ ฉันคิดว่าหมอเฉาคนนี้ทั้งชั่วร้ายและวิปริต เขาจะต้องกล้าทำอย่างที่ข่มขู่แน่ฉันไม่กล้าคิดเลยว่าถ้าชาวบ้านรู้ว่าคนในคลิปคือฉัน จะเกิดอะไรขึ้นบ้างเขาสั่งให้ฉันไปรอเขาที่กองฟาง ตอนห้าโมงเย็นในอีกสามวันข้างหน้า ถ้าไม่ยอมทำตามจะได้เห็นดีกันแน่ฉันร้องไห้ท
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0006
ในห้องตรวจของโรงพยาบาล หมอเงยหน้าขึ้นมองฉันหลังจากดูผลตรวจ "คุณเคยกินยากระตุ้นอะไรหรือเปล่า?""ไม่เคยค่ะ" ฉันส่ายหน้าปฏิเสธด้วยความงุนงงร่างกายฉันแข็งแรงมาตลอด แม้แต่ไข้หวัดธรรมดาก็ไม่เคยทำให้ฉันป่วยหนัก สองสามวันก็หายเอง ไม่จำเป็นต้องกินยาอาการป่วยวันนี้ผิดปกติมากเกินไป ปวดแสบปวดร้อนจนทนไม่ไหว ฉันถึงได้มาโรงพยาบาลใครจะรู้ว่าคุณหมอจะขมวดคิ้วแล้วมองฉันด้วยสายตาพิจารณา "คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้กินยาอะไรมา? อย่าโกหกหมอนะ ไม่งั้นจะไม่ดีกับอาการของคุณ""ฉันไม่ได้กินจริงๆ ค่ะ"หมอเห็นว่าฉันจริงใจ จึงไม่ซักถามอีก แต่ยังคงมีสีหน้างุนงง "แต่ดูจากผลตรวจของคุณ นี่เป็นผลข้างเคียงจากการใช้ยากระตุ้นความต้องการทางเพศเป็นเวลานาน""คุณหมอพูดเรื่องอะไรน่ะ เป็นไปไม่ได้!" ฉันคว้าผลตรวจมาดู ในช่องสรุปผลเขียนว่าพบสารตกค้างของยากระตุ้นอารมณ์ในร่างกายฉันจริงๆฉันยังไม่อยากเชื่อ "คุณหมอ ช่วยดูให้ดีอีกทีได้ไหมคะ บางทีผลตรวจอาจผิดพลาด""พวกเราตรวจด้วยเครื่องมือ โปรแกรมพวกนี้ไม่มีทางผิดพลาด ถ้าคุณไม่ได้กินยา จะไม่มีทางตรวจพบสารตกค้างได้ และจากผลที่ออกมา มันแสดงว่าคุณกินยามานานแล้ว"ฉันเกร็งหลังตรงด้วยความ
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0007
เขาเขียนในไดอารี่ว่า :ถ้าไม่ใช่เพราะคุณทอดทิ้งผมไป ผมก็คงไม่ตกต่ำขนาดนี้ อายุยังน้อยกลับต้องมาติดโรคร้ายที่ไม่มีวันรักษาหายถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงต่ำช้าคนนั้นแย่งคุณไป พวกเราคงมีความสุขไปตลอดชีวิต พวกคุณทั้งสองคนทำลายชีวิตผมผมจะต้องแก้แค้นคุณอย่างสาสม ให้พวกคุณตายตามผมไป เวลาเดินทางสู่ยมโลกจะได้ไม่เหงาเพราะเหตุนี้เขาถึงเกลียดสามีฉัน และเกลียดฉันด้วยเขาไม่ใช่นักศึกษาที่เพิ่งจบใหม่อย่างที่บอก ชื่อและตัวตนทั้งหมดเป็นของปลอมเขาวางยาฉันให้เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็นโรคติดเซ็กส์ แล้วมีความสัมพันธ์กับฉันหลังครั้งแรกเขาแอบเจาะเลือดฉันตอนตรวจร่างกาย เอาไปตรวจพบว่าฉันไม่ติดเชื้อ เขาถึงได้ข่มขู่จะมีความสัมพันธ์กับฉันอีกครั้งเพื่อแพร่เชื้อให้ฉันแผนของเขาคือแพร่เชื้อให้ฉันก่อน แล้วพอฉันมีความสัมพันธ์กับสามี สามีของฉันก็จะได้ติดเชื้อไปด้วยเป้าหมายของเขาก็จะสำเร็จอ่านจบฉันถึงกับตะลึงเรื่องพวกนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย ทำไมถึงมาโทษว่าเป็นความผิดของฉันล่ะ?นอกจากจะพูดไม่ออกแล้ว ฉันยังช็อกกับความชั่วร้ายของหมอเฉาอีกด้วยโชคดีที่วันนั้นฉันมีผื่นขึ้นตามตัว เลยไปตรวจที่โรงพยาบา
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0001
ระหว่างทางไปหาหมอกับสามี อาการกำเริบขึ้นมาอีก รู้สึกเหมือนมีงูนับพันเลื้อยอยู่ข้างใน คันคะเยอจนทนไม่ไหวฉันมองสามีด้วยสายตาเว้าวอนพลางหนีบขาแน่นเขาสบถเบาๆ ว่าฉันเป็นอีร่านน้ำตาพลันร่วงหล่นลงมา ตอนแรกที่ฉันป่วยเป็นโรคนี้ สามีก็ยังมีความสุขดีอยู่หรอก แต่พอนานวันเข้าเขาก็เริ่มจะทนไม่ไหวเขาหักฝักข้าวโพดอันใหญ่ส่งให้ฉัน "เข้าไปจัดการตัวเองซะ"ฉันรีบเข้าไปในไร่ข้าวโพด รีบถอดกางเกงเตรียมจะเริ่มจู่ๆ มีคนโผล่มากอดจากด้านหลัง ฉันนึกว่าเป็นสามีหันไปมองพลางหอบหายใจหนัก พอลืมตาขึ้นกลับไม่ใช่เขาฉันผลักเขาออกจะวิ่งหนี แต่ถูกคนนั้นกอดรัดไว้แน่น ฉันจึงต้องร้องขอความช่วยเหลือจากสามี แต่เขาไม่ตอบรับเลยสักคำในไร่ข้าวโพดโล่งๆ แบบนี้เขาจะไม่ได้ยินเสียงตะโกนได้ยังไง ฉันนึกขึ้นได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเคยบอกว่าจะหาผู้ชายให้ฉันผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นคนที่เขาตั้งใจปล่อยเข้ามาฝักข้าวโพดยังคาอยู่ข้างใน พอดิ้นรนขัดขืนยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาแบบนี้ ร่างกายฉันก็แทบจะอ่อนระทวยเป็นของเหลว ไม่นานนักก็หมดสิ้นเรี่ยวแรงจะต่อต้านชายคนนั้นฉวยโอกาสจับฉันนอนหงายลงกับพื้น ยกขาทั้งสองข้างพาดบ่า ฉันทั้งตกใจทั
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0002
เขายืนขึ้นแล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งบนโต๊ะพอเห็นเขาเช็ดร่องรอยอันคุ้นเคยบนใบหน้าและมือออก ฉันก็อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีฉันมันเป็นนังร่านไร้ยางอายจริงๆ แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว ทำให้ใบหน้าสะอาดสะอ้านของคุณหมอต้องสกปรกเสียได้“ขอ...ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ฉันเอ่ยขอโทษเสียงแผ่ว“การตอบสนองพวกนี้เป็นเรื่องปกติ สำหรับผมแล้วคุณก็เป็นแค่คนไข้เท่านั้นแหละ” เสียงอ่อนโยนของหมอเฉา ทำให้ฉันสบายใจไปเปลาะหนึ่ง พอเห็นว่าฉันเอาขาลงแล้ว เขาก็เอ่ยว่า “ยกขาสูงๆ สิ ยังตรวจไม่เสร็จเลย”ฉันจึงต้องยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาอีกครั้งหลังจากเขาเช็ดเสร็จแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วถ่ายรูปจุดซ่อนเร้นของฉันเห็นฉันทำหน้าสงสัย เขาเลยอธิบายว่า “ของคุณดำมากเกินไปน่ะ ผมมองเห็นไม่ชัด”ฉันประดักประเดิดจนอยากขุดหลุมมุดหายไปเดี๋ยวนั้น ตอนแรกคิดว่าแค่จ่ายยาก็จบแล้ว ใครจะคิดล่ะว่าต้องตรวจแบบนี้ ถ้ารู้อย่างนี้คงจัดการโกนให้สะอาดตั้งแต่อยู่ที่บ้านแล้วเขามองดูรูปสักพัก ในที่สุดก็พบสาเหตุของโรค "คุณเป็นการติดเชื้อราที่เกิดจากความไม่สมดุลของแบคทีเรียในช่องคลอด มาหาหมอช้าไปหน่อย ตอนนี้การรักษาด้วยยาอย่างเดียวคงเป็นไปไม่ได้แล้ว"
Latest chapter
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0007
เขาเขียนในไดอารี่ว่า :ถ้าไม่ใช่เพราะคุณทอดทิ้งผมไป ผมก็คงไม่ตกต่ำขนาดนี้ อายุยังน้อยกลับต้องมาติดโรคร้ายที่ไม่มีวันรักษาหายถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงต่ำช้าคนนั้นแย่งคุณไป พวกเราคงมีความสุขไปตลอดชีวิต พวกคุณทั้งสองคนทำลายชีวิตผมผมจะต้องแก้แค้นคุณอย่างสาสม ให้พวกคุณตายตามผมไป เวลาเดินทางสู่ยมโลกจะได้ไม่เหงาเพราะเหตุนี้เขาถึงเกลียดสามีฉัน และเกลียดฉันด้วยเขาไม่ใช่นักศึกษาที่เพิ่งจบใหม่อย่างที่บอก ชื่อและตัวตนทั้งหมดเป็นของปลอมเขาวางยาฉันให้เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็นโรคติดเซ็กส์ แล้วมีความสัมพันธ์กับฉันหลังครั้งแรกเขาแอบเจาะเลือดฉันตอนตรวจร่างกาย เอาไปตรวจพบว่าฉันไม่ติดเชื้อ เขาถึงได้ข่มขู่จะมีความสัมพันธ์กับฉันอีกครั้งเพื่อแพร่เชื้อให้ฉันแผนของเขาคือแพร่เชื้อให้ฉันก่อน แล้วพอฉันมีความสัมพันธ์กับสามี สามีของฉันก็จะได้ติดเชื้อไปด้วยเป้าหมายของเขาก็จะสำเร็จอ่านจบฉันถึงกับตะลึงเรื่องพวกนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย ทำไมถึงมาโทษว่าเป็นความผิดของฉันล่ะ?นอกจากจะพูดไม่ออกแล้ว ฉันยังช็อกกับความชั่วร้ายของหมอเฉาอีกด้วยโชคดีที่วันนั้นฉันมีผื่นขึ้นตามตัว เลยไปตรวจที่โรงพยาบา
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0006
ในห้องตรวจของโรงพยาบาล หมอเงยหน้าขึ้นมองฉันหลังจากดูผลตรวจ "คุณเคยกินยากระตุ้นอะไรหรือเปล่า?""ไม่เคยค่ะ" ฉันส่ายหน้าปฏิเสธด้วยความงุนงงร่างกายฉันแข็งแรงมาตลอด แม้แต่ไข้หวัดธรรมดาก็ไม่เคยทำให้ฉันป่วยหนัก สองสามวันก็หายเอง ไม่จำเป็นต้องกินยาอาการป่วยวันนี้ผิดปกติมากเกินไป ปวดแสบปวดร้อนจนทนไม่ไหว ฉันถึงได้มาโรงพยาบาลใครจะรู้ว่าคุณหมอจะขมวดคิ้วแล้วมองฉันด้วยสายตาพิจารณา "คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้กินยาอะไรมา? อย่าโกหกหมอนะ ไม่งั้นจะไม่ดีกับอาการของคุณ""ฉันไม่ได้กินจริงๆ ค่ะ"หมอเห็นว่าฉันจริงใจ จึงไม่ซักถามอีก แต่ยังคงมีสีหน้างุนงง "แต่ดูจากผลตรวจของคุณ นี่เป็นผลข้างเคียงจากการใช้ยากระตุ้นความต้องการทางเพศเป็นเวลานาน""คุณหมอพูดเรื่องอะไรน่ะ เป็นไปไม่ได้!" ฉันคว้าผลตรวจมาดู ในช่องสรุปผลเขียนว่าพบสารตกค้างของยากระตุ้นอารมณ์ในร่างกายฉันจริงๆฉันยังไม่อยากเชื่อ "คุณหมอ ช่วยดูให้ดีอีกทีได้ไหมคะ บางทีผลตรวจอาจผิดพลาด""พวกเราตรวจด้วยเครื่องมือ โปรแกรมพวกนี้ไม่มีทางผิดพลาด ถ้าคุณไม่ได้กินยา จะไม่มีทางตรวจพบสารตกค้างได้ และจากผลที่ออกมา มันแสดงว่าคุณกินยามานานแล้ว"ฉันเกร็งหลังตรงด้วยความ
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0005
ฉันตะโกนขอความช่วยเหลือเขาถึงยอมปล่อย"ทำไมคุณถึงสนใจฉันนักล่ะ ฉันแก่พอจะเป็นแม่คุณได้แล้วนะ""อย่าถามในสิ่งที่ไม่ควรถาม ต่อไปเมื่อเรียกต้องมาทันที"ไอ้หมอนี่คงตั้งใจจะใช้วิดีโอนี้มาข่มขู่ฉันสินะ แต่ถ้าต้องคอยไปตามที่เขาเรียก แล้วฉันจะต่างอะไรกับโสเภณีล่ะถึงแม้เขาจะหน้าตาดีและทำให้ฉันรู้สึกดีได้ แต่ฉันมีศีลธรรม รู้จักผิดชอบชั่วดี ฉันไม่อาจกลายเป็นทาสอารมณ์ได้แม้ในใจฉันจะกลัวมาก แต่ก็ยังขู่เขาว่า "คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่คุณทำอยู่มันผิดกฎหมาย รีบลบวิดีโอนั้นซะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!""แจ้งตำรวจ? เธอไม่กลัวฉันจะเอาวิดีโอไปลบโมเสกอกหรือไง ถึงตอนนั้นเธอต้องตกเป็นจำเลยสังคมแน่ วันนี้มีคนที่เธอรู้จักเห็นการแสดงอันยอดเยี่ยมของเธอตั้งหลายคน พี่ชุ่ยเสียยังถามผู้ใหญ่บ้านเลยว่าใครเป็นกระหรี่ที่ร่านได้ขนาดนั้น!"คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่กลัวตำรวจ ฉันคิดว่าหมอเฉาคนนี้ทั้งชั่วร้ายและวิปริต เขาจะต้องกล้าทำอย่างที่ข่มขู่แน่ฉันไม่กล้าคิดเลยว่าถ้าชาวบ้านรู้ว่าคนในคลิปคือฉัน จะเกิดอะไรขึ้นบ้างเขาสั่งให้ฉันไปรอเขาที่กองฟาง ตอนห้าโมงเย็นในอีกสามวันข้างหน้า ถ้าไม่ยอมทำตามจะได้เห็นดีกันแน่ฉันร้องไห้ท
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0004
เขาหมดความอดทนในทันทีครั้งนี้ เขาทำอย่างหยาบคาย เร็วและรุนแรง ราวกับว่าฉันเป็นเพียงเครื่องมือระบายอารมณ์ของเขาแต่เขาก็ยังดูเหมือนไม่ค่อยพอใจ แต่เพราะเขาใช้เวลานานเกินไป สามีฉันเคาะประตูเร่งหลายครั้ง ฉันต้องปิดปากไว้กลัวว่าจะส่งเสียงออกมาในที่สุดสามีฉันก็ทนไม่ไหว ทำท่าจะพังประตูเข้ามา เขาจึงจำใจสวมกางเกงขึ้นมาฉันรู้สึกเหมือนถูกรถบรรทุกทับจนร่างกายแทบจะแยกออกเป็นชิ้นๆ ต้องพักอยู่นานเลยกว่าจะกล้าออกไปสามีถามว่าทำไมนานนัก ฉันก็พยายามหาข้อแก้ตัวให้พ้นผ่านไปเห็นเขาไม่ถามอะไรอีก ฉันจึงโล่งใจต่างจากฉันที่รู้สึกผิดและกังวล หมอเฉาทำหน้าตาเป็นปกติ ราวกับว่าคนที่เพิ่งเรียกร้องจากฉันเหมือนคนตายอดตายอยากไม่ใช่เขา"ภรรยาของคุณไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ผมได้อธิบายแผนการรักษาให้เธอแล้ว ถ้าทำตามที่แนะนำ สิบวันถึงครึ่งเดือนก็จะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด"สามีฉันจับมือหมอเฉาขอบคุณอย่างสุดซึ้งฉันรีบลากสามีออกมาอย่างรวดเร็วต้องบอกว่าแผนการรักษาของหมอเฉานั้นได้ผลจริงๆผ่านไปประมาณสิบวัน อาการติดเซ็กส์ของฉันก็หายสนิท ไม่มีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้อีกเลยข้าวโพดและข้าวฟ่างเก็บเกี่ยวเสร็จหมดแล้วในหม
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0003
ฉันรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า ไม่เคยคิดเลยว่าเครื่องมือที่เขาพูดถึงจะหมายถึงสิ่งนั้นหมอเฉาลุกขึ้นรีบสวมกางเกงอย่างร้อนรน กลับมาทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิมใบหน้าที่ไร้อารมณ์นั้นราวกับว่าคนเมื่อครู่นี้ไม่ใช่เขา"ตรวจเสร็จแล้วครับ คุณเหมาะกับขนาดใหญ่ที่สุด"เขายังคงอธิบายวิธีใช้และข้อควรระวังอย่างจริงจังแต่ในหัวฉันเต็มไปด้วยภาพของสิ่งนั้นที่ใหญ่เท่าคนผิวดำ ฉันถึงขั้นแอบผิดหวังเล็กน้อย หากเมื่อกี้นี้ไม่ได้เปิดม่านดู ฉันคงจะได้ลองสัมผัสประสบการณ์กับของสิ่งนั้นแล้วมันจะต้องฟินมากกว่าของสามีฉันแน่ๆคิดไปคิดมา ฉันก็เกิดรู้สึกร้อนผ่าวและกระหายน้ำอย่างรุนแรง จึงคว้าขวดน้ำที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาดื่มฉันคิดว่าเป็นน้ำที่เตรียมไว้ให้ เลยยกขึ้นดื่มแบบไม่คิดอะไรหมอเฉาเงยหน้าเห็นฉันแตะขวดน้ำ สีหน้าเปลี่ยนอย่างฉับพลัน "อย่า!"แต่ฉันทำทุกอย่างไวมาก ตอนที่เขาร้องห้ามฉันก็กลืนน้ำลงคอไปอึกใหญ่แล้ว"นี่เป็นยากระตุ้นสำหรับผู้เสื่อมสมรรถภาพ คุณดื่มทำไมเนี่ย?"ฉันหน้าซีดทันที "อะไรนะ? แล้วทำยังไงดี? ฉันนึกว่าเป็นน้ำเปล่า"พูดจบ ฉันก็รู้สึกร้อนวูบวาบเหมือนมีไฟแผดเผา ไล่ตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาและลามไปทั่วทั้งสร
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0002
เขายืนขึ้นแล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งบนโต๊ะพอเห็นเขาเช็ดร่องรอยอันคุ้นเคยบนใบหน้าและมือออก ฉันก็อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีฉันมันเป็นนังร่านไร้ยางอายจริงๆ แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว ทำให้ใบหน้าสะอาดสะอ้านของคุณหมอต้องสกปรกเสียได้“ขอ...ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ฉันเอ่ยขอโทษเสียงแผ่ว“การตอบสนองพวกนี้เป็นเรื่องปกติ สำหรับผมแล้วคุณก็เป็นแค่คนไข้เท่านั้นแหละ” เสียงอ่อนโยนของหมอเฉา ทำให้ฉันสบายใจไปเปลาะหนึ่ง พอเห็นว่าฉันเอาขาลงแล้ว เขาก็เอ่ยว่า “ยกขาสูงๆ สิ ยังตรวจไม่เสร็จเลย”ฉันจึงต้องยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาอีกครั้งหลังจากเขาเช็ดเสร็จแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วถ่ายรูปจุดซ่อนเร้นของฉันเห็นฉันทำหน้าสงสัย เขาเลยอธิบายว่า “ของคุณดำมากเกินไปน่ะ ผมมองเห็นไม่ชัด”ฉันประดักประเดิดจนอยากขุดหลุมมุดหายไปเดี๋ยวนั้น ตอนแรกคิดว่าแค่จ่ายยาก็จบแล้ว ใครจะคิดล่ะว่าต้องตรวจแบบนี้ ถ้ารู้อย่างนี้คงจัดการโกนให้สะอาดตั้งแต่อยู่ที่บ้านแล้วเขามองดูรูปสักพัก ในที่สุดก็พบสาเหตุของโรค "คุณเป็นการติดเชื้อราที่เกิดจากความไม่สมดุลของแบคทีเรียในช่องคลอด มาหาหมอช้าไปหน่อย ตอนนี้การรักษาด้วยยาอย่างเดียวคงเป็นไปไม่ได้แล้ว"
หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์ บทที่ 0001
ระหว่างทางไปหาหมอกับสามี อาการกำเริบขึ้นมาอีก รู้สึกเหมือนมีงูนับพันเลื้อยอยู่ข้างใน คันคะเยอจนทนไม่ไหวฉันมองสามีด้วยสายตาเว้าวอนพลางหนีบขาแน่นเขาสบถเบาๆ ว่าฉันเป็นอีร่านน้ำตาพลันร่วงหล่นลงมา ตอนแรกที่ฉันป่วยเป็นโรคนี้ สามีก็ยังมีความสุขดีอยู่หรอก แต่พอนานวันเข้าเขาก็เริ่มจะทนไม่ไหวเขาหักฝักข้าวโพดอันใหญ่ส่งให้ฉัน "เข้าไปจัดการตัวเองซะ"ฉันรีบเข้าไปในไร่ข้าวโพด รีบถอดกางเกงเตรียมจะเริ่มจู่ๆ มีคนโผล่มากอดจากด้านหลัง ฉันนึกว่าเป็นสามีหันไปมองพลางหอบหายใจหนัก พอลืมตาขึ้นกลับไม่ใช่เขาฉันผลักเขาออกจะวิ่งหนี แต่ถูกคนนั้นกอดรัดไว้แน่น ฉันจึงต้องร้องขอความช่วยเหลือจากสามี แต่เขาไม่ตอบรับเลยสักคำในไร่ข้าวโพดโล่งๆ แบบนี้เขาจะไม่ได้ยินเสียงตะโกนได้ยังไง ฉันนึกขึ้นได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเคยบอกว่าจะหาผู้ชายให้ฉันผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นคนที่เขาตั้งใจปล่อยเข้ามาฝักข้าวโพดยังคาอยู่ข้างใน พอดิ้นรนขัดขืนยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาแบบนี้ ร่างกายฉันก็แทบจะอ่อนระทวยเป็นของเหลว ไม่นานนักก็หมดสิ้นเรี่ยวแรงจะต่อต้านชายคนนั้นฉวยโอกาสจับฉันนอนหงายลงกับพื้น ยกขาทั้งสองข้างพาดบ่า ฉันทั้งตกใจทั
