Share

หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์
Author: จินชุ่นจื่อ

บทที่ 0001

Author: จินชุ่นจื่อ
ระหว่างทางไปหาหมอกับสามี อาการกำเริบขึ้นมาอีก รู้สึกเหมือนมีงูนับพันเลื้อยอยู่ข้างใน คันคะเยอจนทนไม่ไหว

ฉันมองสามีด้วยสายตาเว้าวอนพลางหนีบขาแน่น

เขาสบถเบาๆ ว่าฉันเป็นอีร่าน

น้ำตาพลันร่วงหล่นลงมา ตอนแรกที่ฉันป่วยเป็นโรคนี้ สามีก็ยังมีความสุขดีอยู่หรอก แต่พอนานวันเข้าเขาก็เริ่มจะทนไม่ไหว

เขาหักฝักข้าวโพดอันใหญ่ส่งให้ฉัน "เข้าไปจัดการตัวเองซะ"

ฉันรีบเข้าไปในไร่ข้าวโพด รีบถอดกางเกงเตรียมจะเริ่ม

จู่ๆ มีคนโผล่มากอดจากด้านหลัง ฉันนึกว่าเป็นสามี

หันไปมองพลางหอบหายใจหนัก พอลืมตาขึ้นกลับไม่ใช่เขา

ฉันผลักเขาออกจะวิ่งหนี แต่ถูกคนนั้นกอดรัดไว้แน่น ฉันจึงต้องร้องขอความช่วยเหลือจากสามี แต่เขาไม่ตอบรับเลยสักคำ

ในไร่ข้าวโพดโล่งๆ แบบนี้เขาจะไม่ได้ยินเสียงตะโกนได้ยังไง ฉันนึกขึ้นได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเคยบอกว่าจะหาผู้ชายให้ฉัน

ผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นคนที่เขาตั้งใจปล่อยเข้ามา

ฝักข้าวโพดยังคาอยู่ข้างใน พอดิ้นรนขัดขืนยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาแบบนี้ ร่างกายฉันก็แทบจะอ่อนระทวยเป็นของเหลว ไม่นานนักก็หมดสิ้นเรี่ยวแรงจะต่อต้าน

ชายคนนั้นฉวยโอกาสจับฉันนอนหงายลงกับพื้น ยกขาทั้งสองข้างพาดบ่า ฉันทั้งตกใจทั้งหวาดกลัว พยายามทุบตีเขาทั้งที่หมดแรง

พอเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังปลดกางเกงออก ฉันจึงคว้าใบข้าวโพดข้างๆ ปาใส่หน้าเขา

เขาไม่ทันตั้งตัวเลยโดนใบข้าวโพดบาดตาพอดี

ใบข้าวโพดคมมาก หากโดนตาจะต้องเจ็บปวดอย่างมากแน่นอน

เขาเงื้อมือตบฉันอย่างแรง ด่าฉันว่าเป็นกระหรี่แล้วยังทำมาเล่นตัวอีก

สามีคงได้ยินเสียงเอะอะโวยวายที่ผิดปกติ จึงรีบวิ่งเข้ามา

"เมียมึงนี่เป็นนังแพศยาจริงๆ เกือบทำกูตาบอดอยู่แล้ว ไปหาคนอื่นเถอะ”

พูดจบเขาก็เขวี้ยงเงินสองร้อยห้าสิบบาทลงบนพื้น ก่อนจะเดินจากไปอย่างหัวเสีย

สามีพยุงฉันลุกขึ้น ถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า

ฉันรู้สึกเจ็บใจจนน้ำตาไหลอีกครั้ง "ยังมีหน้ามาถามอีก ไม่ใช่ฝีมือคุณหรอกหรือ?"

"คุณเป็นสามีแบบไหนกัน? นอกจากจะปล่อยคนอื่นมาข่มเหงภรรยาแล้ว คุณยังเรียกเก็บเงินอีก คุณมันพวกสารเลวชัดๆ” ฉันแหงนหน้าขึ้นจ้องเขาเขม็ง ตะคอกถามอย่างโกรธจัด

เขาไม่สำนึกผิดแล้วยังมีหน้าด่าเธอกลับอีกว่า “ก็เพราะโรคร่านๆ ของเธอไม่ใช่หรือไง เอะอะก็มีอารมณ์อยู่นั่นแหละ จะให้ผัวอย่างฉันเอาเธอตลอด 24 ชั่วโมง อีกเดี๋ยวก็จะเข้าฤดูหนาวแล้ว จะได้เก็บเกี่ยวธัญพืชกันตอนไหนล่ะ?”

"ช่างมันเถอะ ปล่อยให้พวกธัญพืชมันเน่าตายคาไร่คาสวนไปนั่นแหละ ฤดูหนาวนี้ก็อดตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไป!"

พูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไปด้วยความโกรธ

ฉันเช็ดน้ำตา ลุกขึ้นยืนแล้วรีบตามไป

ฉันรู้ว่าเป็นความผิดของฉันเอง ที่เขาไม่รังเกียจฉันก็นับว่าเขาใจกว้างมากแล้ว

ในใจภาวนา ขอให้หมอประจำหมู่บ้านคนนี้รักษาฉันให้หาย ไม่งั้นคงต้องกลับไปหาเข็มเย็บปิดผนึกแทนแล้วล่ะ

ไม่นานฉันก็ได้พบนักศึกษาแพทย์ประจำหมู่บ้าน ไม่คิดว่าจะเป็นผู้ชาย

แม้ฉันจะเป็นแม่บ้านวัยกลางคนแล้ว แต่โรคส่วนตัวแบบนี้จะให้หมอผู้ชายตรวจได้ยังไง!

ฉันจะเดินออกไปทันที แต่สามีคว้ามือฉันไว้

"ถ้าไม่รักษาแล้วจะเก็บเกี่ยวทันไหม?"

พอนึกขึ้นได้ว่าโรคนี้ส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวันของฉันอย่างหนัก ฉันจึงกลั้นใจอยู่ต่อ

เมื่อกี้นี้มัวแต่ตกใจเลยไม่ทันได้สังเกต ก็เลยแอบมองหมอคนนี้แบบเงียบๆ

เขาหน้าตาหล่อเหลามาก รูปร่างก็ไม่เลวเลย กล้ามเป็นมัดๆ นั่นดูดีมากเวลาสวมทับด้วยเสื้อกาวน์

เพียงแต่แว่นกรอบทองที่วางอยู่บนสันจมูกทำให้เขาดูเคร่งขรึมไปหน่อย

ฉันมองเพลินจนไม่ได้ยินบทสนทนาระหว่างสามีกับเขา

จนกระทั่งสามีพูดว่า "คุณหมอเฉา งั้นผมออกไปก่อนนะ ฝากเมียผมด้วย"

อะไรนะ? สามีไม่อยู่กับฉันหรือ? แถมพูดแบบนี้ "ฝากเมียผมด้วย" มันชวนให้คิดไปไกลเกินไปแล้ว

หลังสามีออกไป หมอเฉาก็สอบถามอาการว่าฉันไม่สบายตรงไหน

แม้จะพูดยาก แต่ก็ต้องฝืนใจบอกความจริง

เขาฟังแล้วดูไม่แปลกใจสักนิด

ฉันถามว่ามียารักษาไหม เขาบอกต้องตรวจดูก่อน

ฉันถามอย่างประหม่า "ต้องตรวจยังไง? ต้องขึ้นไปนอนบนเตียงไหม?" ฉันชี้ไปที่เตียงคนไข้ข้างๆ

"ไม่ต้อง ผมขอดูก่อน" พูดจบเขาก็ย่อตัวลง ทำท่าจะถอดกางเกงฉัน

ฉันตกใจรีบจับมือเขาไว้ "คุณจะทำอะไร?"

"ไม่ถอดกางเกงแล้วจะตรวจยังไง?" เขาขมวดคิ้วพูดอย่างไม่พอใจ

หน้าฉันแดงก่ำทันที หมอหนุ่มคนนี้ช่างกล้าจริงๆ

ฉันพูดอย่างเขินอาย "งั้น...งั้นฉันถอดเองค่ะ"

พอบอกไปแบบนั้น ฉันก็กลั้นใจปลดกางเกงของตัวเองออก

แม้ฉันจะทำงานในไร่มานานหลายปี แต่ผิวของฉันยังขาวเนียนตามธรรมชาติไม่ดำคล้ำ อีกอย่างก็ไม่มีริ้วรอยอะไร ผิวยังเต่งตึงเนียนนุ่ม จนมีอยู่ครั้งหนึ่งลูกเขยเข้าใจผิดคิดว่าฉันเป็นลูกสาว เกือบจะจับฉันไปปลุกปล้ำอยู่แล้ว

ฉันได้ยินเสียงหมอเฉากลืนน้ำลายชัดเจน

ใจฉันสะดุ้ง หรือว่าหมอเฉาจะมีใจให้ฉัน? ฉันแก่พอจะเป็นแม่เขาได้แล้วนะ

วินาทีต่อมา จู่ๆ เขาก็ยกขาฉันขึ้นสูง แล้วก้มลงตรวจดูอย่างละเอียด

ผมหนาๆ ของเขาแตะโดนตรงนั้น ทำให้ฉันรู้สึกไวต่อสัมผัสอย่างถึงขีดสุด

มีน้ำไหลทะลักออกมาฉับพลัน ฉันไม่อาจกลั้นเอาไว้ได้
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0002

    เขายืนขึ้นแล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งบนโต๊ะพอเห็นเขาเช็ดร่องรอยอันคุ้นเคยบนใบหน้าและมือออก ฉันก็อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีฉันมันเป็นนังร่านไร้ยางอายจริงๆ แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว ทำให้ใบหน้าสะอาดสะอ้านของคุณหมอต้องสกปรกเสียได้“ขอ...ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ฉันเอ่ยขอโทษเสียงแผ่ว“การตอบสนองพวกนี้เป็นเรื่องปกติ สำหรับผมแล้วคุณก็เป็นแค่คนไข้เท่านั้นแหละ” เสียงอ่อนโยนของหมอเฉา ทำให้ฉันสบายใจไปเปลาะหนึ่ง พอเห็นว่าฉันเอาขาลงแล้ว เขาก็เอ่ยว่า “ยกขาสูงๆ สิ ยังตรวจไม่เสร็จเลย”ฉันจึงต้องยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาอีกครั้งหลังจากเขาเช็ดเสร็จแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วถ่ายรูปจุดซ่อนเร้นของฉันเห็นฉันทำหน้าสงสัย เขาเลยอธิบายว่า “ของคุณดำมากเกินไปน่ะ ผมมองเห็นไม่ชัด”ฉันประดักประเดิดจนอยากขุดหลุมมุดหายไปเดี๋ยวนั้น ตอนแรกคิดว่าแค่จ่ายยาก็จบแล้ว ใครจะคิดล่ะว่าต้องตรวจแบบนี้ ถ้ารู้อย่างนี้คงจัดการโกนให้สะอาดตั้งแต่อยู่ที่บ้านแล้วเขามองดูรูปสักพัก ในที่สุดก็พบสาเหตุของโรค "คุณเป็นการติดเชื้อราที่เกิดจากความไม่สมดุลของแบคทีเรียในช่องคลอด มาหาหมอช้าไปหน่อย ตอนนี้การรักษาด้วยยาอย่างเดียวคงเป็นไปไม่ได้แล้ว"

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0003

    ฉันรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า ไม่เคยคิดเลยว่าเครื่องมือที่เขาพูดถึงจะหมายถึงสิ่งนั้นหมอเฉาลุกขึ้นรีบสวมกางเกงอย่างร้อนรน กลับมาทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิมใบหน้าที่ไร้อารมณ์นั้นราวกับว่าคนเมื่อครู่นี้ไม่ใช่เขา"ตรวจเสร็จแล้วครับ คุณเหมาะกับขนาดใหญ่ที่สุด"เขายังคงอธิบายวิธีใช้และข้อควรระวังอย่างจริงจังแต่ในหัวฉันเต็มไปด้วยภาพของสิ่งนั้นที่ใหญ่เท่าคนผิวดำ ฉันถึงขั้นแอบผิดหวังเล็กน้อย หากเมื่อกี้นี้ไม่ได้เปิดม่านดู ฉันคงจะได้ลองสัมผัสประสบการณ์กับของสิ่งนั้นแล้วมันจะต้องฟินมากกว่าของสามีฉันแน่ๆคิดไปคิดมา ฉันก็เกิดรู้สึกร้อนผ่าวและกระหายน้ำอย่างรุนแรง จึงคว้าขวดน้ำที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาดื่มฉันคิดว่าเป็นน้ำที่เตรียมไว้ให้ เลยยกขึ้นดื่มแบบไม่คิดอะไรหมอเฉาเงยหน้าเห็นฉันแตะขวดน้ำ สีหน้าเปลี่ยนอย่างฉับพลัน "อย่า!"แต่ฉันทำทุกอย่างไวมาก ตอนที่เขาร้องห้ามฉันก็กลืนน้ำลงคอไปอึกใหญ่แล้ว"นี่เป็นยากระตุ้นสำหรับผู้เสื่อมสมรรถภาพ คุณดื่มทำไมเนี่ย?"ฉันหน้าซีดทันที "อะไรนะ? แล้วทำยังไงดี? ฉันนึกว่าเป็นน้ำเปล่า"พูดจบ ฉันก็รู้สึกร้อนวูบวาบเหมือนมีไฟแผดเผา ไล่ตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาและลามไปทั่วทั้งสร

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0004

    เขาหมดความอดทนในทันทีครั้งนี้ เขาทำอย่างหยาบคาย เร็วและรุนแรง ราวกับว่าฉันเป็นเพียงเครื่องมือระบายอารมณ์ของเขาแต่เขาก็ยังดูเหมือนไม่ค่อยพอใจ แต่เพราะเขาใช้เวลานานเกินไป สามีฉันเคาะประตูเร่งหลายครั้ง ฉันต้องปิดปากไว้กลัวว่าจะส่งเสียงออกมาในที่สุดสามีฉันก็ทนไม่ไหว ทำท่าจะพังประตูเข้ามา เขาจึงจำใจสวมกางเกงขึ้นมาฉันรู้สึกเหมือนถูกรถบรรทุกทับจนร่างกายแทบจะแยกออกเป็นชิ้นๆ ต้องพักอยู่นานเลยกว่าจะกล้าออกไปสามีถามว่าทำไมนานนัก ฉันก็พยายามหาข้อแก้ตัวให้พ้นผ่านไปเห็นเขาไม่ถามอะไรอีก ฉันจึงโล่งใจต่างจากฉันที่รู้สึกผิดและกังวล หมอเฉาทำหน้าตาเป็นปกติ ราวกับว่าคนที่เพิ่งเรียกร้องจากฉันเหมือนคนตายอดตายอยากไม่ใช่เขา"ภรรยาของคุณไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ผมได้อธิบายแผนการรักษาให้เธอแล้ว ถ้าทำตามที่แนะนำ สิบวันถึงครึ่งเดือนก็จะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด"สามีฉันจับมือหมอเฉาขอบคุณอย่างสุดซึ้งฉันรีบลากสามีออกมาอย่างรวดเร็วต้องบอกว่าแผนการรักษาของหมอเฉานั้นได้ผลจริงๆผ่านไปประมาณสิบวัน อาการติดเซ็กส์ของฉันก็หายสนิท ไม่มีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้อีกเลยข้าวโพดและข้าวฟ่างเก็บเกี่ยวเสร็จหมดแล้วในหม

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0005

    ฉันตะโกนขอความช่วยเหลือเขาถึงยอมปล่อย"ทำไมคุณถึงสนใจฉันนักล่ะ ฉันแก่พอจะเป็นแม่คุณได้แล้วนะ""อย่าถามในสิ่งที่ไม่ควรถาม ต่อไปเมื่อเรียกต้องมาทันที"ไอ้หมอนี่คงตั้งใจจะใช้วิดีโอนี้มาข่มขู่ฉันสินะ แต่ถ้าต้องคอยไปตามที่เขาเรียก แล้วฉันจะต่างอะไรกับโสเภณีล่ะถึงแม้เขาจะหน้าตาดีและทำให้ฉันรู้สึกดีได้ แต่ฉันมีศีลธรรม รู้จักผิดชอบชั่วดี ฉันไม่อาจกลายเป็นทาสอารมณ์ได้แม้ในใจฉันจะกลัวมาก แต่ก็ยังขู่เขาว่า "คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่คุณทำอยู่มันผิดกฎหมาย รีบลบวิดีโอนั้นซะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!""แจ้งตำรวจ? เธอไม่กลัวฉันจะเอาวิดีโอไปลบโมเสกอกหรือไง ถึงตอนนั้นเธอต้องตกเป็นจำเลยสังคมแน่ วันนี้มีคนที่เธอรู้จักเห็นการแสดงอันยอดเยี่ยมของเธอตั้งหลายคน พี่ชุ่ยเสียยังถามผู้ใหญ่บ้านเลยว่าใครเป็นกระหรี่ที่ร่านได้ขนาดนั้น!"คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่กลัวตำรวจ ฉันคิดว่าหมอเฉาคนนี้ทั้งชั่วร้ายและวิปริต เขาจะต้องกล้าทำอย่างที่ข่มขู่แน่ฉันไม่กล้าคิดเลยว่าถ้าชาวบ้านรู้ว่าคนในคลิปคือฉัน จะเกิดอะไรขึ้นบ้างเขาสั่งให้ฉันไปรอเขาที่กองฟาง ตอนห้าโมงเย็นในอีกสามวันข้างหน้า ถ้าไม่ยอมทำตามจะได้เห็นดีกันแน่ฉันร้องไห้ท

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0006

    ในห้องตรวจของโรงพยาบาล หมอเงยหน้าขึ้นมองฉันหลังจากดูผลตรวจ "คุณเคยกินยากระตุ้นอะไรหรือเปล่า?""ไม่เคยค่ะ" ฉันส่ายหน้าปฏิเสธด้วยความงุนงงร่างกายฉันแข็งแรงมาตลอด แม้แต่ไข้หวัดธรรมดาก็ไม่เคยทำให้ฉันป่วยหนัก สองสามวันก็หายเอง ไม่จำเป็นต้องกินยาอาการป่วยวันนี้ผิดปกติมากเกินไป ปวดแสบปวดร้อนจนทนไม่ไหว ฉันถึงได้มาโรงพยาบาลใครจะรู้ว่าคุณหมอจะขมวดคิ้วแล้วมองฉันด้วยสายตาพิจารณา "คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้กินยาอะไรมา? อย่าโกหกหมอนะ ไม่งั้นจะไม่ดีกับอาการของคุณ""ฉันไม่ได้กินจริงๆ ค่ะ"หมอเห็นว่าฉันจริงใจ จึงไม่ซักถามอีก แต่ยังคงมีสีหน้างุนงง "แต่ดูจากผลตรวจของคุณ นี่เป็นผลข้างเคียงจากการใช้ยากระตุ้นความต้องการทางเพศเป็นเวลานาน""คุณหมอพูดเรื่องอะไรน่ะ เป็นไปไม่ได้!" ฉันคว้าผลตรวจมาดู ในช่องสรุปผลเขียนว่าพบสารตกค้างของยากระตุ้นอารมณ์ในร่างกายฉันจริงๆฉันยังไม่อยากเชื่อ "คุณหมอ ช่วยดูให้ดีอีกทีได้ไหมคะ บางทีผลตรวจอาจผิดพลาด""พวกเราตรวจด้วยเครื่องมือ โปรแกรมพวกนี้ไม่มีทางผิดพลาด ถ้าคุณไม่ได้กินยา จะไม่มีทางตรวจพบสารตกค้างได้ และจากผลที่ออกมา มันแสดงว่าคุณกินยามานานแล้ว"ฉันเกร็งหลังตรงด้วยความ

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0007

    เขาเขียนในไดอารี่ว่า :ถ้าไม่ใช่เพราะคุณทอดทิ้งผมไป ผมก็คงไม่ตกต่ำขนาดนี้ อายุยังน้อยกลับต้องมาติดโรคร้ายที่ไม่มีวันรักษาหายถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงต่ำช้าคนนั้นแย่งคุณไป พวกเราคงมีความสุขไปตลอดชีวิต พวกคุณทั้งสองคนทำลายชีวิตผมผมจะต้องแก้แค้นคุณอย่างสาสม ให้พวกคุณตายตามผมไป เวลาเดินทางสู่ยมโลกจะได้ไม่เหงาเพราะเหตุนี้เขาถึงเกลียดสามีฉัน และเกลียดฉันด้วยเขาไม่ใช่นักศึกษาที่เพิ่งจบใหม่อย่างที่บอก ชื่อและตัวตนทั้งหมดเป็นของปลอมเขาวางยาฉันให้เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็นโรคติดเซ็กส์ แล้วมีความสัมพันธ์กับฉันหลังครั้งแรกเขาแอบเจาะเลือดฉันตอนตรวจร่างกาย เอาไปตรวจพบว่าฉันไม่ติดเชื้อ เขาถึงได้ข่มขู่จะมีความสัมพันธ์กับฉันอีกครั้งเพื่อแพร่เชื้อให้ฉันแผนของเขาคือแพร่เชื้อให้ฉันก่อน แล้วพอฉันมีความสัมพันธ์กับสามี สามีของฉันก็จะได้ติดเชื้อไปด้วยเป้าหมายของเขาก็จะสำเร็จอ่านจบฉันถึงกับตะลึงเรื่องพวกนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย ทำไมถึงมาโทษว่าเป็นความผิดของฉันล่ะ?นอกจากจะพูดไม่ออกแล้ว ฉันยังช็อกกับความชั่วร้ายของหมอเฉาอีกด้วยโชคดีที่วันนั้นฉันมีผื่นขึ้นตามตัว เลยไปตรวจที่โรงพยาบา

Pinakabagong kabanata

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0007

    เขาเขียนในไดอารี่ว่า :ถ้าไม่ใช่เพราะคุณทอดทิ้งผมไป ผมก็คงไม่ตกต่ำขนาดนี้ อายุยังน้อยกลับต้องมาติดโรคร้ายที่ไม่มีวันรักษาหายถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงต่ำช้าคนนั้นแย่งคุณไป พวกเราคงมีความสุขไปตลอดชีวิต พวกคุณทั้งสองคนทำลายชีวิตผมผมจะต้องแก้แค้นคุณอย่างสาสม ให้พวกคุณตายตามผมไป เวลาเดินทางสู่ยมโลกจะได้ไม่เหงาเพราะเหตุนี้เขาถึงเกลียดสามีฉัน และเกลียดฉันด้วยเขาไม่ใช่นักศึกษาที่เพิ่งจบใหม่อย่างที่บอก ชื่อและตัวตนทั้งหมดเป็นของปลอมเขาวางยาฉันให้เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็นโรคติดเซ็กส์ แล้วมีความสัมพันธ์กับฉันหลังครั้งแรกเขาแอบเจาะเลือดฉันตอนตรวจร่างกาย เอาไปตรวจพบว่าฉันไม่ติดเชื้อ เขาถึงได้ข่มขู่จะมีความสัมพันธ์กับฉันอีกครั้งเพื่อแพร่เชื้อให้ฉันแผนของเขาคือแพร่เชื้อให้ฉันก่อน แล้วพอฉันมีความสัมพันธ์กับสามี สามีของฉันก็จะได้ติดเชื้อไปด้วยเป้าหมายของเขาก็จะสำเร็จอ่านจบฉันถึงกับตะลึงเรื่องพวกนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย ทำไมถึงมาโทษว่าเป็นความผิดของฉันล่ะ?นอกจากจะพูดไม่ออกแล้ว ฉันยังช็อกกับความชั่วร้ายของหมอเฉาอีกด้วยโชคดีที่วันนั้นฉันมีผื่นขึ้นตามตัว เลยไปตรวจที่โรงพยาบา

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0006

    ในห้องตรวจของโรงพยาบาล หมอเงยหน้าขึ้นมองฉันหลังจากดูผลตรวจ "คุณเคยกินยากระตุ้นอะไรหรือเปล่า?""ไม่เคยค่ะ" ฉันส่ายหน้าปฏิเสธด้วยความงุนงงร่างกายฉันแข็งแรงมาตลอด แม้แต่ไข้หวัดธรรมดาก็ไม่เคยทำให้ฉันป่วยหนัก สองสามวันก็หายเอง ไม่จำเป็นต้องกินยาอาการป่วยวันนี้ผิดปกติมากเกินไป ปวดแสบปวดร้อนจนทนไม่ไหว ฉันถึงได้มาโรงพยาบาลใครจะรู้ว่าคุณหมอจะขมวดคิ้วแล้วมองฉันด้วยสายตาพิจารณา "คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้กินยาอะไรมา? อย่าโกหกหมอนะ ไม่งั้นจะไม่ดีกับอาการของคุณ""ฉันไม่ได้กินจริงๆ ค่ะ"หมอเห็นว่าฉันจริงใจ จึงไม่ซักถามอีก แต่ยังคงมีสีหน้างุนงง "แต่ดูจากผลตรวจของคุณ นี่เป็นผลข้างเคียงจากการใช้ยากระตุ้นความต้องการทางเพศเป็นเวลานาน""คุณหมอพูดเรื่องอะไรน่ะ เป็นไปไม่ได้!" ฉันคว้าผลตรวจมาดู ในช่องสรุปผลเขียนว่าพบสารตกค้างของยากระตุ้นอารมณ์ในร่างกายฉันจริงๆฉันยังไม่อยากเชื่อ "คุณหมอ ช่วยดูให้ดีอีกทีได้ไหมคะ บางทีผลตรวจอาจผิดพลาด""พวกเราตรวจด้วยเครื่องมือ โปรแกรมพวกนี้ไม่มีทางผิดพลาด ถ้าคุณไม่ได้กินยา จะไม่มีทางตรวจพบสารตกค้างได้ และจากผลที่ออกมา มันแสดงว่าคุณกินยามานานแล้ว"ฉันเกร็งหลังตรงด้วยความ

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0005

    ฉันตะโกนขอความช่วยเหลือเขาถึงยอมปล่อย"ทำไมคุณถึงสนใจฉันนักล่ะ ฉันแก่พอจะเป็นแม่คุณได้แล้วนะ""อย่าถามในสิ่งที่ไม่ควรถาม ต่อไปเมื่อเรียกต้องมาทันที"ไอ้หมอนี่คงตั้งใจจะใช้วิดีโอนี้มาข่มขู่ฉันสินะ แต่ถ้าต้องคอยไปตามที่เขาเรียก แล้วฉันจะต่างอะไรกับโสเภณีล่ะถึงแม้เขาจะหน้าตาดีและทำให้ฉันรู้สึกดีได้ แต่ฉันมีศีลธรรม รู้จักผิดชอบชั่วดี ฉันไม่อาจกลายเป็นทาสอารมณ์ได้แม้ในใจฉันจะกลัวมาก แต่ก็ยังขู่เขาว่า "คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่คุณทำอยู่มันผิดกฎหมาย รีบลบวิดีโอนั้นซะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!""แจ้งตำรวจ? เธอไม่กลัวฉันจะเอาวิดีโอไปลบโมเสกอกหรือไง ถึงตอนนั้นเธอต้องตกเป็นจำเลยสังคมแน่ วันนี้มีคนที่เธอรู้จักเห็นการแสดงอันยอดเยี่ยมของเธอตั้งหลายคน พี่ชุ่ยเสียยังถามผู้ใหญ่บ้านเลยว่าใครเป็นกระหรี่ที่ร่านได้ขนาดนั้น!"คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่กลัวตำรวจ ฉันคิดว่าหมอเฉาคนนี้ทั้งชั่วร้ายและวิปริต เขาจะต้องกล้าทำอย่างที่ข่มขู่แน่ฉันไม่กล้าคิดเลยว่าถ้าชาวบ้านรู้ว่าคนในคลิปคือฉัน จะเกิดอะไรขึ้นบ้างเขาสั่งให้ฉันไปรอเขาที่กองฟาง ตอนห้าโมงเย็นในอีกสามวันข้างหน้า ถ้าไม่ยอมทำตามจะได้เห็นดีกันแน่ฉันร้องไห้ท

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0004

    เขาหมดความอดทนในทันทีครั้งนี้ เขาทำอย่างหยาบคาย เร็วและรุนแรง ราวกับว่าฉันเป็นเพียงเครื่องมือระบายอารมณ์ของเขาแต่เขาก็ยังดูเหมือนไม่ค่อยพอใจ แต่เพราะเขาใช้เวลานานเกินไป สามีฉันเคาะประตูเร่งหลายครั้ง ฉันต้องปิดปากไว้กลัวว่าจะส่งเสียงออกมาในที่สุดสามีฉันก็ทนไม่ไหว ทำท่าจะพังประตูเข้ามา เขาจึงจำใจสวมกางเกงขึ้นมาฉันรู้สึกเหมือนถูกรถบรรทุกทับจนร่างกายแทบจะแยกออกเป็นชิ้นๆ ต้องพักอยู่นานเลยกว่าจะกล้าออกไปสามีถามว่าทำไมนานนัก ฉันก็พยายามหาข้อแก้ตัวให้พ้นผ่านไปเห็นเขาไม่ถามอะไรอีก ฉันจึงโล่งใจต่างจากฉันที่รู้สึกผิดและกังวล หมอเฉาทำหน้าตาเป็นปกติ ราวกับว่าคนที่เพิ่งเรียกร้องจากฉันเหมือนคนตายอดตายอยากไม่ใช่เขา"ภรรยาของคุณไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ผมได้อธิบายแผนการรักษาให้เธอแล้ว ถ้าทำตามที่แนะนำ สิบวันถึงครึ่งเดือนก็จะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด"สามีฉันจับมือหมอเฉาขอบคุณอย่างสุดซึ้งฉันรีบลากสามีออกมาอย่างรวดเร็วต้องบอกว่าแผนการรักษาของหมอเฉานั้นได้ผลจริงๆผ่านไปประมาณสิบวัน อาการติดเซ็กส์ของฉันก็หายสนิท ไม่มีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้อีกเลยข้าวโพดและข้าวฟ่างเก็บเกี่ยวเสร็จหมดแล้วในหม

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0003

    ฉันรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า ไม่เคยคิดเลยว่าเครื่องมือที่เขาพูดถึงจะหมายถึงสิ่งนั้นหมอเฉาลุกขึ้นรีบสวมกางเกงอย่างร้อนรน กลับมาทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิมใบหน้าที่ไร้อารมณ์นั้นราวกับว่าคนเมื่อครู่นี้ไม่ใช่เขา"ตรวจเสร็จแล้วครับ คุณเหมาะกับขนาดใหญ่ที่สุด"เขายังคงอธิบายวิธีใช้และข้อควรระวังอย่างจริงจังแต่ในหัวฉันเต็มไปด้วยภาพของสิ่งนั้นที่ใหญ่เท่าคนผิวดำ ฉันถึงขั้นแอบผิดหวังเล็กน้อย หากเมื่อกี้นี้ไม่ได้เปิดม่านดู ฉันคงจะได้ลองสัมผัสประสบการณ์กับของสิ่งนั้นแล้วมันจะต้องฟินมากกว่าของสามีฉันแน่ๆคิดไปคิดมา ฉันก็เกิดรู้สึกร้อนผ่าวและกระหายน้ำอย่างรุนแรง จึงคว้าขวดน้ำที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาดื่มฉันคิดว่าเป็นน้ำที่เตรียมไว้ให้ เลยยกขึ้นดื่มแบบไม่คิดอะไรหมอเฉาเงยหน้าเห็นฉันแตะขวดน้ำ สีหน้าเปลี่ยนอย่างฉับพลัน "อย่า!"แต่ฉันทำทุกอย่างไวมาก ตอนที่เขาร้องห้ามฉันก็กลืนน้ำลงคอไปอึกใหญ่แล้ว"นี่เป็นยากระตุ้นสำหรับผู้เสื่อมสมรรถภาพ คุณดื่มทำไมเนี่ย?"ฉันหน้าซีดทันที "อะไรนะ? แล้วทำยังไงดี? ฉันนึกว่าเป็นน้ำเปล่า"พูดจบ ฉันก็รู้สึกร้อนวูบวาบเหมือนมีไฟแผดเผา ไล่ตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาและลามไปทั่วทั้งสร

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0002

    เขายืนขึ้นแล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งบนโต๊ะพอเห็นเขาเช็ดร่องรอยอันคุ้นเคยบนใบหน้าและมือออก ฉันก็อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีฉันมันเป็นนังร่านไร้ยางอายจริงๆ แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว ทำให้ใบหน้าสะอาดสะอ้านของคุณหมอต้องสกปรกเสียได้“ขอ...ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ฉันเอ่ยขอโทษเสียงแผ่ว“การตอบสนองพวกนี้เป็นเรื่องปกติ สำหรับผมแล้วคุณก็เป็นแค่คนไข้เท่านั้นแหละ” เสียงอ่อนโยนของหมอเฉา ทำให้ฉันสบายใจไปเปลาะหนึ่ง พอเห็นว่าฉันเอาขาลงแล้ว เขาก็เอ่ยว่า “ยกขาสูงๆ สิ ยังตรวจไม่เสร็จเลย”ฉันจึงต้องยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาอีกครั้งหลังจากเขาเช็ดเสร็จแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วถ่ายรูปจุดซ่อนเร้นของฉันเห็นฉันทำหน้าสงสัย เขาเลยอธิบายว่า “ของคุณดำมากเกินไปน่ะ ผมมองเห็นไม่ชัด”ฉันประดักประเดิดจนอยากขุดหลุมมุดหายไปเดี๋ยวนั้น ตอนแรกคิดว่าแค่จ่ายยาก็จบแล้ว ใครจะคิดล่ะว่าต้องตรวจแบบนี้ ถ้ารู้อย่างนี้คงจัดการโกนให้สะอาดตั้งแต่อยู่ที่บ้านแล้วเขามองดูรูปสักพัก ในที่สุดก็พบสาเหตุของโรค "คุณเป็นการติดเชื้อราที่เกิดจากความไม่สมดุลของแบคทีเรียในช่องคลอด มาหาหมอช้าไปหน่อย ตอนนี้การรักษาด้วยยาอย่างเดียวคงเป็นไปไม่ได้แล้ว"

  • หญิงชนบทอาภัพที่ป่วยด้วยโรคติดเซ็กส์   บทที่ 0001

    ระหว่างทางไปหาหมอกับสามี อาการกำเริบขึ้นมาอีก รู้สึกเหมือนมีงูนับพันเลื้อยอยู่ข้างใน คันคะเยอจนทนไม่ไหวฉันมองสามีด้วยสายตาเว้าวอนพลางหนีบขาแน่นเขาสบถเบาๆ ว่าฉันเป็นอีร่านน้ำตาพลันร่วงหล่นลงมา ตอนแรกที่ฉันป่วยเป็นโรคนี้ สามีก็ยังมีความสุขดีอยู่หรอก แต่พอนานวันเข้าเขาก็เริ่มจะทนไม่ไหวเขาหักฝักข้าวโพดอันใหญ่ส่งให้ฉัน "เข้าไปจัดการตัวเองซะ"ฉันรีบเข้าไปในไร่ข้าวโพด รีบถอดกางเกงเตรียมจะเริ่มจู่ๆ มีคนโผล่มากอดจากด้านหลัง ฉันนึกว่าเป็นสามีหันไปมองพลางหอบหายใจหนัก พอลืมตาขึ้นกลับไม่ใช่เขาฉันผลักเขาออกจะวิ่งหนี แต่ถูกคนนั้นกอดรัดไว้แน่น ฉันจึงต้องร้องขอความช่วยเหลือจากสามี แต่เขาไม่ตอบรับเลยสักคำในไร่ข้าวโพดโล่งๆ แบบนี้เขาจะไม่ได้ยินเสียงตะโกนได้ยังไง ฉันนึกขึ้นได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเคยบอกว่าจะหาผู้ชายให้ฉันผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นคนที่เขาตั้งใจปล่อยเข้ามาฝักข้าวโพดยังคาอยู่ข้างใน พอดิ้นรนขัดขืนยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาแบบนี้ ร่างกายฉันก็แทบจะอ่อนระทวยเป็นของเหลว ไม่นานนักก็หมดสิ้นเรี่ยวแรงจะต่อต้านชายคนนั้นฉวยโอกาสจับฉันนอนหงายลงกับพื้น ยกขาทั้งสองข้างพาดบ่า ฉันทั้งตกใจทั

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status