Share

บทที่ 78

กู้ว่างเฉินเปิดประตูรถ ก้มวางฉู่เหมียนลงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย “อืม ขึ้นรถก่อน”

แขนของฉู่เหมียนโอบรอบคอของเขา และเขาไม่สามารถแกะออกไปได้

เขารู้ดีว่าถ้าเขาไม่ยอมให้เธอถามตอนนี้เธอก็จะไม่ปล่อยเขาแน่

ฉู่เหมียนเป็นคนหัวแข็งดื้อมากและเขาก็รู้เรื่องนี้ดี

เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากก้มลง คงท่าเดิมเอาไว้และพูดอย่างจนใจ “ถามมา”

ฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้น เธอมองตรงไปที่เขา กะพริบตาช้า ๆ และถามด้วยเสียงแผ่วเบา “ถ้าไม่มีลู่เจียว คุณจะรักฉันไหม?”

…ถ้าไม่มีลู่เจียว คุณจะรักฉันไหม?

ตลอดสามปีมานี้ นี่เป็นคำถามที่เธออยากถามเขาจนแทบบ้า

กู้ว่างเชินจ้องหน้าเธอ ความซับซ้อนค่อย ๆ ปรากฏขึ้นในม่านตาสีเข้มของเขา

สายตาของฉู่เหมียนจริงจังมากจนทำให้เขาไม่สามารถตอบไปส่ง ๆ ได้

เขาควรจะพูดว่า “ไม่” อย่างหนักแน่น แต่ไม่รู้เพราะอะไร เมื่อมองฉู่เหมียน เขากลับไม่สามารถพูดคำนั้นออกมาได้

ฉู่เหมียนเห็นความลังเลในแววตาและสีหน้าสับสนของกู้ว่างเซิน เธอรู้คำตอบของเขาว่าแม้จะไม่มีลู่เจียว เขาก็ไม่รักเธอ

ที่เขาไม่ตอบคำถามนี้ไม่ใช่เพราะลังเล แต่เขาอยากจะไว้หน้าและไม่อยากให้เธอเสียใจไปมากกว่านี้

ฉู่เหมียนชักแ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status