แชร์

บทที่ 219

ผู้เขียน: กิตติรวิชญ์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-14 17:00:00
เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแค่จ้องมองเธอ

ฉู่เหมียนรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่ถูกเขาจ้องมอง เธอจึงก้มหน้ากินเกี๊ยวไปอย่างเงียบ ๆ เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเขายังคงมองเธออยู่

“มองฉันแล้วมันอิ่มหรือไง? กินของตัวเองไปสิ หยุดมองฉันได้แล้ว!” ฉู่เหมียนรีบคีบเกี๊ยวใส่ถ้วยของเขา

เขาก้มลงมองเกี๊ยวในถ้วย แล้วส่ายหัวเล็กน้อย

ทันใดนั้นเหมือนฉู่เหมียนจะนึกอะไรออก จึงคีบเกี๊ยวที่เธอให้เขาออกจากถ้วยของเขา

“?” กู้ว่างเชินรู้สึกงุนงงกับการกระทำของเธอ

เธอกำลังทำอะไรน่ะ? ฝึกใช้ตะเกียบหรือไง?

“ฉันลืมไป ว่านายไม่ชอบให้คนอื่นคีบให้” ฉู่เหมียนพูดขณะยัดเกี๊ยวเข้าปาก

“…” กู้ว่างเชินถึงกับพูดไม่ออก

เขานิ่งเงียบไม่พูดอะไร สุดท้ายก็กลายเป็นเสียงถอนหายใจ

“ทำไมเมื่อก่อนไม่เห็นเธอเชื่อฟังแบบนี้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก ราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

“ก็เพราะเมื่อก่อนฉันเป็นภรรยานายไงล่ะ ภรรยาก็ต้องมีสิทธิ์ทำตามใจตัวเอง คิดว่าตัวเองคงจะต่างจากคนอื่นในใจนาย…” ฉู่เหมียนตอบอย่างจริงจัง

กู้ว่างเชินมองเธอ และเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ก็รู้สึกเหมือนถูกตำหนิ

“ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว หลังหย่าก็กลายเป็นคนแปลกหน้า คน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 220

    ฉู่เหมียนถึงกับชะงักเขายืนกอดอกมองดูเธอ แววตาจับจ้องสีหน้าตกตะลึงของเธอ “ไม่ได้หรือไง?”“รู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่นะ” เธอเอ่ยเสียงเบา “ตรงไหนที่ไม่เหมาะ?” กู้ว่างเชินยิ้มมุมปาก“เราสองคนอยู่กันลำพังไม่เหมาะ” เธอพูดด้วยหน้าจริงจัง“ไม่เหมาะ?” เขาหรี่ตาลง เดินเข้ามาใกล้เตียงของเธอใจของเธอรู้สึกไม่ค่อยดี เธอขยับตัวถอยขึ้นไปบนเตียง กู้ว่างเชินก้มตัวลง วางมือทั้งสองข้างขนาบอยู่ข้างหูเธอ “วันนั้นบนรถ เธอไม่ได้พูดแบบนี้นี่”“?” เธอครุ่นคิด วันนั้นบนรถ?วันไหนกัน?เดี๋ยวก่อนนะ หรือว่าเธอจะลืมอะไรไป?“วันนั้นเธอเมาอยู่ที่บาร์ ในระหว่างทางกลับ เธอทำท่าทีอย่างนั้นกับฉัน นี่คุณฉู่ คุณลืมแล้วเหรอ?” กู้ว่างเชินหรี่ตาลงเล็กน้อย แฝงด้วยแววตายั่วยวนเธอถึงกับชะงัก วันนั้นที่บาร์…ให้เวลาสองสามวินาทีให้เธอได้คิดทบทวนสักหน่อย!เธอจำได้ว่าไปดื่มกับเสิ่นเหราที่บาร์ แล้วเจอต้วนจิ่นเหนียนจากนั้น… ก็ดูเหมือนจะเจอกู้ว่างเชินแล้วหลังจากนั้นล่ะ?“เธอทั้งจับทั้งจูบฉัน ดูเหมือนว่าจะลืมไปแล้วจริง ๆ …”แต่เขาไม่สามารถลืมได้ แล้วชั่วชีวิตนี้เขาจะไม่มีวันลืมด้วยเพราะเธอดันคิดว่าเขาเป็นผู้ชายข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-14
  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 221

    กู้ว่างเชินเปิดแสงจากโทรศัพท์ ก่อนจะเห็นฉู่เหมียนบีบตัวเข้ามาในอ้อมแขนของเขา“ฉู่เหมียน?” กู้ว่างเชินอดไม่ได้ที่จะเรียกเธอเธอเงียบพื้นที่บนโซฟามีขนาดเล็ก หลังของกู้ว่างเชินถูกดันชิดพนักพิงหลังโซฟา ฉู่เหมียนพลิกตัว กู้ว่างเชินรีบคว้ามือเธอทันที แล้วดึงเธอกลับเข้ามาหาตัวเองพื้นที่เล็กนิดเดียว เธอขยับนิดหน่อยก็จะตกลงไปแล้วเธอกำลังละเมออยู่งั้นเหรอ?…เช้าตรู่ฝนที่ตกหนักหยุดลงแล้ว และอากาศในเมืองอวิ๋นก็สดชื่นพยาบาลเข้ามาเจาะเลือดก็เห็นคนสองคนนอนกอดกันอยู่บนโซฟาพยาบาลเหลือบมองและไม่กล้ารบกวนพวกเขา จึงไปที่ห้องผู้ป่วยอื่นก่อนเสียงปิดประตูดังคลิ้ก ฉู่เหมียนขมวดคิ้วและค่อย ๆ ลืมตาขึ้นสิ่งที่ดึงดูดสายตาเธอคือใบหน้าที่หล่อเหลาของกู้ว่างเชิน ฉู่เหมียนตกใจ และกำลังจะกลิ้งตกโซฟาจนกระทั่งเอวของเธอถูกกระชับและดึงเข้าไปในอ้อมแขนของเขาเขาลืมตาขึ้น ขนตาหนาของเขาขยับเล็กน้อย “กี่โมงแล้ว?”เสียงของเขาแหบแห้ง ฟังดูงัวเงียจากการตื่นนอนฉู่เหมียนตกตะลึง ทำไมเธอถึงมาอยู่ตรงนี้ล่ะ?กู้ว่างเชินจ้องไปที่ใบหน้าที่สวยงามและละเอียดอ่อนของฉู่เหมียน ลำคอของเขาขยับ จากนั้นก็รู้สึกตื่นขึ้น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15
  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 222

    เขาเงยหน้าขึ้น ขานตอบเบา ๆ และผูกเนกไทต่อ ราวกับว่าไม่ได้สนใจอะไรต้องบอกว่าผู้ชายคนนี้หล่อมากเกินไปจริง ๆ แม้จะเป็นตอนที่งัวเงียหลังจากเพิ่งตื่นนอนก็ตามเขาเม้มริมฝีปากแล้วหยิบเสื้อสูทที่อยู่ด้านข้างขึ้นมา ฉู่เหมียนมองดูปลายนิ้วเรียวบางของเขาที่กำลังติดกระดุมเสื้อทีละอันชิลู่เจียวช่างโชคดีจริง ๆ“ไปก่อนนะ” เขากล่าวฉู่เหมียนยืนอยู่ตรงนั้น มองดูแผ่นหลังของเขาที่จากไป พลางถอนหายใจในใจเมื่อเดินไปถึงประตู จู ๆ เขาก็หยุดฝีเท้าและหันกลับมามองฉู่เหมียนฉู่เหมียนก็มองเขาเช่นกัน หื้ม?ทันใดนั้นเขาก็ยกมุมปากขึ้น เลิกคิ้ว แล้วพูดด้วยท่าทางสบาย ๆ “เอวของคุณฉู่นั้นนุ่มมากจริง ๆ”ฉู่เหมียน “...”ให้ตายเถอะ!เมื่อนึกถึงตัวเองที่เผลอหลับแล้วเข้าไปในอ้อมแขนของเขาเมื่อกลางดึก ฉู่เหมียนก็รู้สึกอาย เธอมันไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆแค่เสียงฟ้าร้อง ฝนตกเองไม่ใช่เหรอ จะกลัวอะไร?น่าอายที่สุด!แล้วเมื่อคืนนี้เขาพูดถึงคืนที่เขาเมา...มันเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เขาเมากัน? เธอลืมอะไรไปกันแน่?ทำไมกู้ว่างเชินถึงได้ดูกัดฟันเมื่อพูดถึงเรื่องในคืนนั้น?เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฉู่เหมียนก็รู้สึกหงุดหงิดอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15
  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 223

    “ผู้อำนวยการชู ให้ฉันออกจากโรงพยาบาลเถอะนะคะ ฉันไม่เป็นอะไรแล้วจริง ๆ!”ชูหลานมาเยี่ยมฉู่เหมียน ฉู่เหมียนจับแขนของเธอและอ้อนวอนขอร้องให้ตัวเองออกจากโรงพยาบาลอย่างน่าสงสารชูหลานดูผลตรวจของฉู่เหมียนและพูดอย่างเกียจคร้าน “ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากให้เธอออกจากโรงพยาบาล แต่ผอ.หลินต่างหากที่ไม่ให้เธออก ฉันเองก็ทำอะไรไม่ได้!”“เฮ้อ!” ฉู่เหมียนนั่งลงบนเตียงด้วยความหงุดหงิด และมองชูหลานพลางเบ้ปาก “ฉันอยากกลับไปทำงานแล้ว ฉันรักงานของฉันมาก ผู้อำนวยการชู คุณเข้าใจฉันไหมคะ?”ชูหลานหัวเราะต้องตามเธอเข้าห้องผ่าตัดทุกวัน ยุ่งมากทั้งกลางวันและกลางคืน แถมยังถูกเธอวิพากษ์วิจารณ์อีก ฉู่เหมียนจะรักงานของเธอได้ยังไง?“เอาล่ะ ฉันจะไปคุยกับผอ.ให้” ชูหลานลูบหัวฉู่เหมียนเบา ๆฉู่เหมียนทำตัวเป็นเด็กดีทันที“ฉันขอไปเยี่ยมเฉินจือได้ไหมคะ?” ฉู่เหมียนถามชูหลานชูหลานพยักหน้า “ได้สิ”ฉู่เหมียนเปลี่ยนรองเท้าทันทีและเดินตามชูหลานไปเยี่ยมเฉินจือเฉินจือยังไม่พ้นขีดอันตราย และยังอยู่ในห้องไอซียูถึงแม้ว่าเมิ่งวั่งจะแทงเธอเข้าที่ท้อง แต่ก็แทงลึกมาก สิ่งสำคัญคือเขายังดึงมีดออกหลังจากแทงเข้าไปแล้ว!ฉู่เหมียนมองเฉิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15
  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 224

    ฉู่เหมียนหันศีรษะ เมื่อเห็นคนที่มาก็ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะยืนขึ้น “หานซือหลี่”หานซือหลี่สวมชุดสูทสีดำและแว่นตาขอบทอง ทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยความสง่างามเกินจะบรรยายเขาเดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกลิลลี่และอาหารในมือ พร้อมกับพูดติดตลกว่า “ผมมาเยี่ยมฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่น่ะ”ฉู่เหมียนเม้มริมฝีปาก “ฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่อะไรกันคะ สุดท้ายก็ให้คนอื่นมาบังมีดให้”“ทำไม คุณผิดหวังที่ไม่ได้รับมีดไว้เองเหรอ” เขาวางอาหารในมือลงแล้วยื่นดอกไม้ให้ฉู่เหมียน “ลิลลี่สด ๆ ครับ”ฉู่เหมียนมองช่อดอกไม้ในอ้อมแขนของเธอ และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจหลายปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยได้รับดอกไม้จากกู้ว่างเชินเลยสักช่อเดียว “ขอบคุณนะคะ” ฉู่เหมียนยิ้ม “ฉันชอบมาก”“ผมซื้อของกินมาให้ด้วย ไม่รู้ว่าจะถูกปากคุณหรือเปล่า” เขาชี้ไปที่สิ่งของที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียงก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยท่าทีสบาย ๆ“ของที่คุณหานซื้อมาต้องถูกปากฉันแน่นอนอยู่แล้ว” ฉู่เหมียนเลิกคิ้ว น้ำเสียงของเธอฟังดูผ่อนคลาย และมีความสุข“คุณหนูฉู่ปากหวานจริง ๆ” เขาขบขัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสุขฉู่เหมียนจ้องหานซือหลี่ และสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของเขาอย่างละเอียดห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15
  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 225

    หลังจากที่หานซือหลี่พูดแบบนั้น เขาก็มองไปที่กู้ว่างเชินอย่างมีความหมาย กู้ว่างเชินจ้องเขาอย่างไร้อารมณ์ หากดวงตาของเขาสามารถฆ่าคนได้ หานซือหลี่คิดว่าตอนนี้เขาคงตายไปแล้ว หานซือหลี่เม้มริมฝีปากแล้วจากไปอย่างพึงพอใจทันทีที่เห็นประตูห้องพักผู้ป่วยปิดลง หมัดของกู้ว่างเชินก็กำแน่นขึ้นอย่างช้า ๆ“นายไม่กลับเหรอ?” คำถามของฉู่เหมียนดังก้องอยู่ในหูของเขากู้ว่างเชินเหลือบมองฉู่เหมียนอย่างรวดเร็วและอดไม่ได้ที่จะกระตุกยิ้ม“ฉู่เหมียน ฉันเอาอาหารเย็นมาให้ และยังมาไม่ถึงห้านาทีเลยด้วยซ้ำ จะไล่ฉันแล้วเหรอ?”กลับกัน ตอนที่หานซือหลี่จะกลับ เธอยังอาลัยอาวรณ์และจะไปส่งเขา!ยัยผู้หญิงใจร้ายคนนี้เปลี่ยนใจเร็วเกินไปหรือเปล่า!ฉู่เหมียนเหลือบมองเวลาในโทรศัพท์แล้วพึมพำ “เกินห้านาทีแล้ว…”กู้ว่างเชิน “...”เขาจ้องฉู่เหมียนอย่างดุร้ายฉู่เหมียนมุ่ยปากแล้วพูดว่า “ก็ได้” เธอชี้ไปที่เก้าอี้แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนขึ้น “คุณกู้ เชิญนั่งค่ะ”กู้ว่างเชินโกรธจนแทบบ้า“แม่บอกให้ฉันดูเธอกินข้าวให้หมดแล้วค่อยกลับ!” เขาเดินไปที่โต๊ะข้างเตียงแล้วเปิดกล่องอาหารดวงตาของเขาจ้องไปที่ของที่หานซือหลี่ซื้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16
  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 226

    นี่เป็นปัญหาที่เขาเองก็ตอบไม่ได้“นายไม่อยากหย่างั้นเหรอ?” ฉู่เหมียนถามขึ้นอีกครั้งกู้ว่างเชินเงียบอยู่นานขนตาของฉู่เหมียนสั่นไหว จากเรื่องตลกค่อย ๆ กลายเป็นเรื่องจริงจังในห้องที่เงียบสงัด เสียงหายใจอันร้อนแรงของทั้งสองชัดเจนเป็นพิเศษ ฉู่เหมียนเฝ้ามองกู้ว่างเชิน หายใจเร็วขึ้น และในที่สุดเขาก็ผลักเธอออก“หยุดเพ้อฝันได้แล้ว” เขาไม่มีวันตกหลุมรักฉู่เหมียนอย่างแน่นอนคำตอบที่เยือกเย็นและไม่แยแสทำให้ฉู่เหมียนรู้สึกมึนงงเล็กน้อย“หยุดเพ้อฝันได้แล้ว” เธอพึมพำคำตอบของกู้ว่างเชินเขาพูดแบบนี้กับเธอมานับครั้งไม่ถ้วนกู้ว่างเชินยืดตัวตรงพลางจัดคอเสื้อของตัวเอง ลูกกระเดือดของเขากลิ้งขึ้นลง และได้แต่มองออกไปนอกหน้าต่าง เพราะไม่กล้ามองหน้าฉู่เหมียนฉู่เหมียนมองแผ่นหลังของเขาสักพัก ในที่สุดก็ยกยิ้ม “ฉันก็แค่ล้อเล่น นายดูร้อนรนนะ”“อย่าล้อเล่นแบบนี้ มันไม่ตลก” เขาขมวดคิ้วและหันกลับมา น้ำเสียงฟังดูวิตกกังวลเล็กน้อยฉู่เหมียนมุ่ยปากและถอนหายใจ “ดุจังเลยนะคะ คุณกู้”น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความออดอ้อนอย่างอธิบายไม่ถูก กู้ว่างเชินอดไม่ได้ที่จะมองเธออีกครั้ง เป็นเรื่องยากที่จะเห็นฉู่เหมียน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16
  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 227

    จนกระทั่งฝีเท้าหยุดลงเมื่อฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอก็เห็นชายที่คุ้นเคยฉู่เหมียนค่อย ๆ วางของในมือลงแล้วยืนขึ้น จากนั้นก็มองชายคนนั้นขึ้นลง“กู้... กู้ว่างเชิน นายเป็นอะไรไป?” ฉู่เหมียนรู้สึกงุนงงเล็กน้อยเมื่อได้ยินแบบนั้นซางหานก็หันไปมอง และเห็นว่าปลายผมของกู้ว่างเชินเปียกโชกเพราะสายฝน เขาขมวดคิ้วมองฉู่เหมียน เห็นได้ชัดว่าเขาดูตื่นตระหนกและวิตกกังวล ด้านหลังกู้ว่างเชินตามมาด้วยอี้เซินและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนจากโรงพยาบาล“ทำไมไม่รับโทรศัพท์” เมื่อเขาเปิดปาก น้ำเสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความตำหนิ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังโกรธฉู่เหมียนแตะกระเป๋า โทรศัพท์?อ้อ ตอนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพักผู้ป่วยเธอลืมหยิบมันออกมา “อยู่...ในห้องพักผู้ป่วย” ฉู่เหมียนชี้ไปที่ชั้นล่างอย่างมึนงงกู้ว่างเชินก้าวไปข้างหน้า เขามองไปที่ฉู่เหมียน เห็นได้ชัดว่าเขามีหลายสิ่งที่อยากจะพูด แต่สุดท้ายก็เงียบอยู่ในห้องพักผู้ป่วย...ผู้หญิงโง่คนนี้รู้เปล่าว่าที่เธอไม่รับสายเขากลางดึก และไม่ได้อยู่ในห้องพักผู้ป่วยมันทำให้คนเขาเป็นห่วงมากแค่ไหน?กู้ว่างเชินเอียงศีรษะและอดไม่ได้ที่จะถอนห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16

บทล่าสุด

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 295

    ฉู่เหมียนไปที่ฐาน M ในทันที เธอต้องการรู้ให้ได้เดี๋ยวนี้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องลู่เจียวเธอทนไม่ได้กับความอับอาย แม้แต่นิดเดียวก็ทนไม่ได้!โม่อี้กำลังตรวจสอบกล้องวงจรปิดของโรงพยาบาล เขาตรวจสอบทุกมุมแล้ว แต่ก็หาคนที่เข้าไปในห้องทำงานของผู้อำนวยการไม่พบ“ดูกล้องวงจรปิดตรงหน้าต่างซิ” ฉู่เหมียนสั่งโม่อี้เสียงเย็นโม่อี้หันไป ก็เห็นฉู่เหมียนยืนอยู่ข้างหลังเขา “หัวหน้า มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?”“เมื่อกี้” ฉู่เหมียนพูดเสียงแข็ง ชัดเจนว่ากำลังโกรธ คำสองคำนั้นเหมือนเค้นผ่านไรฟันออกมาโม่อี้กำลังตรวจสอบอย่างตั้งใจมาก จนไม่ได้สังเกตเห็นว่าเธอมาโม่อี้ร้อง “อืม” เสียงหนึ่ง รีบเปลี่ยนภาพกล้องวงจรปิดไม่ลืมเหลือบมองฉู่เหมียนอย่างระมัดระวังดูตรงหน้าต่าง… เดี๋ยวนะ“หน้าต่างโรงพยาบาลเหรอ?” โม่อี้เหยียดยิ้ม ดูเหมือนจะไม่เชื่อ “หัวหน้า นั่นมันชั้นที่สามสิบกว่านะ คนคนนั้นจะเข้ามาทางหน้าต่างเพื่อแจ้งเบาะแสเรื่องลู่เจียวเหรอ? บ้าไปแล้ว!”แล้วก็ไม่มีที่ให้เข้าไปด้วยนี่นา?“นอกหน้าต่างห้องทำงานของหลินเฉิงชุยมีระเบียง พอจะเข้าไปได้” ฉู่เหมียนคลายความสงสัยของเขาโม่อี้รีบตรวจสอบกล้องวงจรปิดในห

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 294

    “ฉันไม่ได้แจ้งเบาะแสเกี่ยวกับน้องสาวคุณ เราไม่มีอะไรต้องคุยกัน” ฉู่เหมียนไม่อยากติดต่อกับคนตระกูลลู่“คุณฉู่ ผมไม่ได้มีเจตนาไม่ดี” ลู่อี้อธิบายฉู่เหมียนเงียบไปสามวินาที ก่อนจะเดินไปที่รถ “คุยกันตรงนี้แหละ”ลู่อี้คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ได้“ฉู่เหมียน ผมรู้ว่าคุณไม่ได้ขัดสนเรื่องเงิน แต่บัตรใบนี้มีมูลค่าสองล้าน” ลู่อี้ยื่นบัตรเครดิตมาให้ฉู่เหมียนตกใจเมื่อเห็นบัตรเครดิตใบนี้เขาหมายความว่ายังไง?“ขอให้คุณใจดีกับน้องสาวผมด้วย” เขาจ้องฉู่เหมียน นัยยะคือ เรื่องนี้เป็นฝีมือคุณ รับเงินสองล้านนี้ไป แล้วจบเรื่องไปซะฉู่เหมียนหัวเราะเขาคิดจะใช้เงินฟาดหัวเธอ นี่ไม่ใช่การดูถูกเธอหรอกเหรอ?“คิดว่าเงินแค่สองล้านจะเปลี่ยนทัศนคติของฉันที่มีต่อน้องสาวคุณได้เหรอ?” ฉู่เหมียนหยิบบัตรเครดิตขึ้น พลางจ้องมองลู่อี้อย่างเยาะเย้ย “ฉันจ่ายให้คุณสองล้าน หวังว่าคุณจะไม่มาปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีก เป็นคุณจะรู้สึกยังไง?”“ฉู่เหมียน คุณไม่ยุติธรรมเลย! กล้าทำก็ต้องกล้ารับสิ!” ลู่อี้ขมวดคิ้ว คิดว่าฉู่เหมียนไม่เข้าใจเหตุผล“ฝ่ายที่ไม่ยุติธรรมคือตระกูลลู่ของคุณต่างหาก!” ฉู่เหมียนโยนบัตรเครดิตใส่ลู่อี้พวกเขาทั้งคร

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 293

    ชูหลานคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหัว เธอพูดว่า “ไม่มีเลย ตอนนั้นเลิกงานพอดี ฉันเลยเอาเอกสารมาให้ผู้อำนวยการ”ฉู่เหมียนเงียบไปสองสามนาที เธอมองวิดีโอในโทรศัพท์ สักพักก็คิดอะไรไม่ออก “ค่ะ”ถ้าไม่ใช่ชูหลานที่เอาเข้ามา งั้นจดหมายร้องเรียนที่ไม่ระบุชื่อนี่บินเข้ามาเองงั้นเหรอ?ไม่ไกลนัก หม่าจือหยางเดินเข้ามา เขามีสมุดประวัติการรักษาสองเล่มในมือ พูดพลางเดินเข้ามา “คุณหมอชู พรุ่งนี้ผมขอลาพักร้อนนะครับ”ชูหลานเหลือบมองหม่าจือหยาง หม่าจือหยางยื่นใบลาพักร้อนให้ชูหลาน“ค่ะ” ชูหลานตอบรับหม่าจือหยางมองฉู่เหมียน แล้วเลิกคิ้ว ก่อนจะหันหลังเดินจากไปฉู่เหมียนสังเกตเห็นใบลาพักร้อนในมือของชูหลาน นั่นเป็นลายมือของหม่าจือหยางแน่นอน“ลายมือรองผู้อำนวยการหม่า สวยดีนะคะ” ฉู่เหมียนพูด“ค่ะ ลายมือรองผู้อำนวยการหม่าอ่านง่ายดี หนักแน่นด้วย” ชูหลานเก็บใบลาพักร้อนไว้ฉู่เหมียนเหลือบมองอีกสองสามครั้ง แล้วก็ไปทำงานต่อแผนกฉุกเฉิน ฉู่เหมียนไปส่งเอกสาร กำลังจะจากไปก็ได้ยินเสียงคนเรียก “คุณหมอฉู่ มารับคนไข้เหรอคะ?”ฉู่เหมียนงง อะไรนะ?“มีคนไข้ของแผนกคุณอยู่ที่นี่พอดี อย่าลืมไปรับนะคะ” พยาบาลสาวเตือนฉู่เหมี

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 292

    ฉู่เหมียน “…” ก็เธอไม่ใช่เหรอ?“ตำแหน่งของใครมีความขัดแย้งกับลู่เจียวมากที่สุด?”ฉู่เหมียน “…”แผนกศัลยกรรมหัวใจมีหมอสองคน ถ้าตำแหน่งเดียวกัน ก็คงเป็นฉันสินะฉู่เหมียน “คุณหมอหลิน อย่าเอาแต่วิเคราะห์เลยค่ะ” ขืนยังวิเคราะห์ต่อไป เดี๋ยวจะถูกตัดสินว่ามีความผิดเอาเสียเองทุกอย่างชี้ไปที่เธอ ยากจะแก้ตัวจริง ๆฉู่เหมียนเท้ามือลงบนโต๊ะ ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง “ขนาดวันหยุดสุดสัปดาห์ฉันยังนอนไม่หลับเลย”“งั้น… คุณพักร้อนสักสองสามวันไหมครับ?” หลินเฮิงชุยถามความเห็นของฉู่เหมียนอย่างระมัดระวังฉู่เหมียนตกใจ ทำไมล่ะ? ทำอย่างนั้นก็เหมือนกับตัวเองมีความผิดน่ะสิ!เธอไม่ทำอย่างนั้นหรอก ไม่เพียงแต่จะไม่พักร้อน แต่ยังจะปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนอย่างองอาจทุกวันอีกด้วยจดหมายแจ้งเบาะแสฉบับนี้ “จริง ๆ แล้ว คุณไม่ได้เป็นคนเขียนใช่ไหม?”หลินเฮิงชุยเองก็เริ่มสงสัยแล้วฉู่เหมียน “…” ฉู่เหมียนเริ่มปวดหัว“ฉันไปดูที่ห้องควบคุมกล้องวงจรปิดดีกว่า” ฉู่เหมียนยิ้มขณะที่กำลังพูด ประตูห้องทำงานก็ถูกเคาะ เป็นพนักงานผู้รับผิดชอบเรื่องนี้“ผลการตรวจสอบกล้องวงจรปิดออกแล้วเหรอครับ?” หลินเฮิงชุยสวมแว่น รู้สึกว่ามีหว

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 291

    ขณะที่ฉู่เหมียนกำลังคิดไม่ตกว่าจะพูดอย่างไร เสียงแตกของแจกันที่ตกพื้นในห้องผู้ป่วยก็ดังขึ้น“กรี๊ดดด!”เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังแว่วแทรกเข้ามาในหูกู้ว่างเชินรีบเปิดประตูห้องผู้ป่วยเข้าไปทันที พบว่าผลไม้ถูกโยนมาตกอยู่ที่เท้าของเขากู้ว่างเชินเดินเข้าไปข้างใน ลู่เจียวกำลังนั่งอยู่บนเตียง ผมยุ่งเหยิง ดวงตาแดงก่ำ ดูเหมือนจะใกล้ถึงขีดสุดของความอดทนเมื่อลู่เจียวเห็นกู้ว่างเชิน เธอก็ร้องไห้จนพูดไม่ออก จบแล้ว จบสิ้นแล้วจริง ๆกู้ว่างเชินไม่ยอมรับตัวตนของเธอ ตอนนี้อาชีพที่เธอภาคภูมิใจที่สุดก็หายวับไปแล้ว!เธอจะทำอย่างไรดี?กู้ว่างเชินขมวดคิ้ว ลู่เจียวดูโทรมลงทุกวัน ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เธอต้องมีปัญหาแน่ กู้ว่างเชินเก็บของที่ตกอยู่บนพื้น ลู่เจียวก็โยนลงไปอีกกู้ว่างเชินไม่พูดอะไร แค่คอย ๆ เก็บขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะข้างเตียงซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งลู่เจียวเหนื่อยที่จะโยน เธอหยุดโยนแล้วเอาแต่ร้องไห้กู้ว่างเชินรู้สึกอึดอัดใจ เดินเข้าไปลูบหัวลู่เจียวเพื่อปลอบโยน เมื่อเห็นเช่นนั้น ลู่เจียวก็ร้องไห้หนักกว่าเดิมเธอลุกขึ้นคุกเข่าแล้วโอบกอดกู้ว่างเชินไว้ ดูเหมือนว่ามีเพียงกู้ว่างเชินเท่

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 290

    ฉู่เหมียนตกใจ ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ? ถึงกับต้องฉีดยา!“ใช่ค่ะ ตอนนี้คุณกู้กำลังรออยู่หน้าห้อง เป็นห่วงเจียวเจียวมาก” ซางหานถอนหายใจพอพูดถึงเรื่องนี้ ทุกคนต่างก็คิดว่าฉู่เหมียนแพ้แบบไม่ยุติธรรม!ทุกอย่างของฉู่เหมียนดีกว่าลู่เจียว แต่กลับแพ้ในเรื่องของกู้ว่างเชินฉู่เหมียนกัดริมฝีปาก ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วลุกขึ้น “ฉันจะไปดูหน่อย”“อย่าไปเลยค่ะ ถ้าเจียวเจียวตื่นขึ้นมา ไม่รู้ว่าเธอจะด่าคุณยังไงบ้าง พยาบาลบอกว่าตอนที่เธอกำลังใจเสีย เธอพูดว่า...” พูดมาถึงตรงนี้ ซางหานก็เงียบไปฉู่เหมียนไม่เข้าใจ พูดว่าอะไรล่ะ?ซางหานเกาหัว ดูเหมือนไม่อยากจะเล่าต่อฉู่เหมียนยิ้ม “พูดมาเถอะ ไม่เป็นไรหรอก”คำพูดที่ออกมาจากปากของลู่เจียวเจียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวกับเธอ…ฉู่เหมียน คงไม่ใช่เรื่องดีแน่“ลู่เจียวบอกว่า เธอจะฆ่าคุณซะ...” ซางหานพูดฉู่เหมียนเม้มปาก เป็นอย่างที่คิดไว้จริงด้วย“เพราะงั้นคุณหมอฉู่ ตอนนี้คุณต้องระวังตัวตอนอยู่ในโรงพยาบาลนะคะ เพราะทุกคนต่างก็คิดว่าคุณเป็นคนแอบเขียนจดหมายร้องเรียน” ซางหานเตือนฉู่เหมียนฉู่เหมียนพยักหน้า ลูบหัวซางหาน “ได้ พี่รู้แล้ว ไปทำงานเถอะ!”“

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 289

    ร่างกายของฉู่เหมียนเบี่ยงหลบทัน ทำให้มือของหลิ่วอิงพลาดเป้าหลิ่วอิงขมวดคิ้ว “แกยังกล้าหลบอีกเหรอ?”“พ่อแม่ฉันยังไม่เคยกล้าตีฉันเลยสักครั้ง คุณเป็นใครกันถึงมาทำแบบนี้?” ฉู่เหมียนถามหลิ่วอิงอย่างท้าทายหลิ่วอิงอึ้งไปชั่วขณะ เธอจ้องฉู่เหมียนด้วยความโกรธจนแทบจะระเบิดออกมา“ถ้าฉันมีลูกสาวอย่างแก ฉันจะ...” หลิ่วอิงชี้ไปที่ฉู่เหมียน ร่างกายสั่นเทาด้วยความโกรธฉู่เหมียนยิ้ม “โชคดีที่ฉันไม่ใช่ลูกสาวของคุณ และคุณก็ไม่มีลูกอย่างฉัน”พูดตามตรง ถ้าเธอมีแม่แบบหลิ่วอิง เธอก็อยากจะกระโดดตึกตายเสียให้รู้แล้วรู้รอด!“นี่แก! นังตัวแสบ!” หลิ่วอิงโมโหจนสติแตกลู่อี้ที่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่เงียบ ๆ อดรู้สึกไม่ได้ว่าฉู่เหมียนกับแม่ของเขาไม่เพียงแต่หน้าตาคล้ายกันแต่กระทั่งนิสัยที่ดื้อรั้นก้าวร้าวก็เหมือนกันอย่างน่าประหลาดลู่อี้กลืนน้ำลายลงคอ แล้วก็เห็นฉู่เหมียนเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมาหลิ่วอิงที่โกรธจนหน้ามืดก็หันหลังกลับมุ่งหน้าสู่ห้องประชุมทันที เห็นว่าทั้งสองคนดูเหมือนจะเจรจาเข้าใจกันเป็นอย่างดีลู่อี้อดไม่ได้ที่จะดึงแขนหลิ่วอิงไว้ แล้วถามขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว “แม่ครับ แม่ไม่คิดว่า เ

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 288

    ปัญหาอยู่ที่ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวนี้ นี่มันทำลายอนาคตของลู่เจียวชัด ๆ“งั้นบอกมาสิ ถ้าไม่ใช่เธอ แล้วจะเป็นใคร?” หลิ่วอิงหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ สำหรับแม่คนหนึ่ง อนาคตของลูกสาวถูกทำลาย มันเจ็บปวดกว่าการตายเสียอีก เธอรู้สึกผิดที่ปกป้องลู่เจียวไม่ได้ รู้สึกว่าในเมื่อลู่เจียวทุกข์ เธอก็ทุกข์เหมือนกัน…“ใครจะไปรู้ว่าลูกสาวคุณเมาแล้วพูดอะไรออกมาบ้าง สรุปแล้ว…” ฉู่เหมียนเดินไปหาหลินเฮิงชุย เธอยกจดหมายไม่เปิดเผยตัวตนขึ้นมาดู “คุณหมอคะ ฉันมาเพื่อชี้แจงว่าจดหมายฉบับนี้ไม่ใช่ฉันที่เป็นคนเขียน”“ถ้าคุณหมอจะสอบสวน ฉันจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่” ฉู่เหมียนไม่กลัว เธอไม่ได้เขียน ก็คือไม่ใช่เธอเขียน เธอเกลียดลู่เจียวมาก แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยคิดจะทำร้ายลู่เจียว ใช่ว่าเธอไม่สู้คน เพราะเธอสู้ได้มากกว่าใคร แต่เพราะลู่เจียวเป็นคนที่กู้ว่างเชินรัก เธอจึงอดทนมาตลอด แต่ถ้าตระกูลลู่มาใส่ร้ายเธอ ฉู่เหมียนจะไม่ยอมอดทนอีกต่อไป“ได้ครับ ฉู่เหมียน ผมเข้าใจแล้ว” หลินเฮิงชุยตอบกลับอย่างจริงจังหลิ่วอิงยังคงไม่พอใจ “คุณหมอคะ ลูกสาวฉันถูกพักงานใช่ไหม? ฉันต้องการให้เธอโดนพักงานด้วย!”เมื่อได้ยินคำพูดนั้

  • สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ   บทที่ 287

    ห้องประชุมโรงพยาบาล ตรงข้ามคุณหมอหลินเฮิงชุ่ยนั่งกันอยู่สามคน คือพ่อและหลิ่วอิง และลู่อี้ที่มาร่วมประชุมสายเห็นได้ชัดว่าเรื่องของลู่เจียวเป็นเรื่องใหญ่สำหรับตระกูลลู่ ถึงกับทำให้ทั้งสามคนต้องมาโรงพยาบาลกันพร้อมหน้าหลินเฮิงชุยพลิกดูประวัติการศึกษาของลู่เจียวแล้วมองทั้งสามคนอย่างมีนัยยะสำคัญ“คุณลู่… ประวัติการศึกษาของลูกสาวคุณ…” หลินเฮิงชุยพูดขึ้นมาหลิ่วอิงรีบพูดแทรกขึ้นมาทันที “ประวัติการศึกษาของลูกสาวฉันถูกต้อง ไม่มีการปลอมแปลงแม้แต่น้อย!”“ใช่ครับ แต่ตอนนี้มีคนแจ้งว่าคุณลู่เจียวได้เข้าเรียนคณะแพทย์โดยการแย่งโควตาของคนอื่น” หลินเฮิงชุยพูดด้วยสีหน้าซับซ้อน การแย่งโควตาเรียนถือเป็นเรื่องใหญ่ เทียบได้กับคดีอาชญากรรม“ใครเป็นคนแจ้ง?” ลู่อวี้เหิงหน้าตาเปลี่ยนไปทันที “นี่มันใส่ร้ายลูกสาวผมชัด ๆ!”หลินเฮิงชุยรีบพูดขึ้นมา “คุณลู่ครับ อย่าเพิ่งใจร้อนนะครับ ตอนนี้เรากำลังอยู่ในขั้นตอนการรวบรวมหลักฐานอยู่”“บอกมาสิว่าใครแจ้ง!” หลิ่วอิงโมโห เธอตบโต๊ะดังปัง “ลูกสาวฉันยังนอนอยู่โรงพยาบาลอยู่เลย ใครมันมาใส่ร้ายลูกสาวฉันแบบนี้!”หลินเฮิงชุยตอบ “เป็นการแจ้งเบาะแสแบบไม่เปิดเผยตัวตนครับ”“แ

DMCA.com Protection Status