Share
บทที่ 19
Related chapters
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 20
กู้ว่างเชินขมวดคิ้ว มองเธอด้วยสายตาสงบไร้คลื่นลมปั่นป่วนใด ๆราวกับยอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์และต่ำช้าน่ารังเกียจคนนั้นส่วนฉู่เหมียนนั้นทั้งโกรธทั้งขมขื่นในใจแม้ว่าเธอจะไม่สนเรื่องความประทับใจที่กู้ว่างเชินมีต่อเธอแล้วก็ตามแต่คำซักถามของกู้ว่างเชินครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังทำให้รู้สึกว่าไร้เกียรติฉู่เหมียนยิ้มจืดเจื่อน พูดด้วยน้ำเสียงขมขื่น "ในเมื่อสายตาของคุณมองฉันน่างรังเกียจขนาดนี้ งั้นเราไปสารภาพกับคุณย่าตรง ๆ เถอะว่าเรากำลังจะหย่ากัน""เธอกล้าเหรอ!" กู้ว่างเชินก้าวเข้ามาใกล้จากการกระทำของคุณย่าเมื่อครู่ เขาพอจะมองออกว่าคุณย่าเป็นกังวลเรื่องการแต่งงานของพวกเขามากแค่ไหนถ้าโพล่งบอกเธอในเวลานี้ว่าพวกเขากำลังจะหย่ากัน นั่นไม่ได้เป็นการทำให้คุณย่าไม่สบายใจหรอกเหรอก่อนถึงงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่า เขาจะไม่ยอมให้เรื่องวุ่นวายใด ๆ เกิดขึ้นเด็ดขาด!ฉู่เหมียนหัวเราะ "ฉันจะไม่กล้าได้ยังไง กู้ว่างเชินคุณต้องทำความเข้าใจให้ชัดเจนก่อน หลินไห่เม่ยคือคุณย่าแท้ ๆ ของคุณ แต่ไม่ใช่ย่าแท้ ๆ ของฉัน!"ที่เธอไม่บอกเรื่องหย่ากับหลินไห่เม่ยตั้งแต่แรก ก็เพราะที่ผ่านมาหลินไห่เม่ยปฏิบัติต่
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 21
ปกติแล้วฉู่เทียนเหอไม่เคยพูดเสียงดังกับเธอ ทว่าวันนี้กลับมีท่าทีแข็งกร้าวมากดูเหมือนการที่เธอหย่าไม่ได้ซะที ทำให้พวกเขาเป็นกังวลกันจริง ๆ"พ่อ หนูไม่ไปไม่ได้เหรอคะ? หนูสาบานกับพ่อได้เลยว่าจะหย่ากับกู้ว่างเชินค่ะ" ฉู่เหมียนมีทีท่าอ่อนลงฉู่เทียนเหอไม่ตอบ นั่นหมายความว่าไม่ได้"แต่หนูยังไม่ได้หย่ากับกู้ว่างเชินเลย เขาไม่ถือเหรอคะ" ฉู่เหมียนทำหน้าเศร้า"เขาไม่ว่า!" ฉู่เทียนเหอตอบอย่างหนักแน่นฉู่เหมียนกระตุกมุมปาก ผู้ชายนี้คงไม่ใช่คนหัวทึบเหมือนจอห์นหรอกนะรู้ทั้งรู้ว่าสามีของเธอคือกู้ว่างเชิน ยังกล้านัดดูตัวกับเธออีกบ้าไปแล้ว"ฉู่เหมียน ผู้ชายคนนี้ลูกต้องรู้จักแน่ เขาชื่นชมในตัวลูกมาก แล้วพวกเธอก็ดูเหมาะสมกันมากด้วย เชื่อฟังพ่อสักครั้งได้ไหม" ฉู่เทียนเหอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเมื่อได้ยินเขาพูดว่า ‘เชื่อฟังพ่อสักครั้งได้ไหม’ ฉู่เหมียนรู้สึกว่าตัวเองน่าจะดื้อรั้นเกินไปนี่มันต่างอะไรกับการขอร้องแต่เธอไม่อยากไปดูตัวจริง ๆ"พ่อคะ หนูรู้ว่าพวกพ่อหวังดีกับหนู อยากให้หนูหลุดพ้นจากช่วงเวลาแย่ ๆ นี้โดยเร็วที่สุด แต่หนูสัญญาว่าจะปรับตัวให้ดีขึ้นกว่านี้ค่ะ..." ฉู่เหมียนพูดอย่างจริ
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 22
วันรุ่งขึ้น เวลากลางคืนภัตตาคารจื่อเยวี่ยน ฉู่เหมียนมาถึงสถานที่นัดหมายตามเวลาฉู่เหมียนยืนกอดอกอยู่ริมหน้าต่างพลางชมวิวด้านนอก วันนี้เธอสวมชุดเดรสสั้นสีขาวแบบเปิดไหล่ดูเซ็กซี่เย้ายวน"คุณฉู่?" เสียงของผู้ชายดังมาจากด้านหลังเสียงนี้คุ้นหูมากฉู่เหมียนหันกลับมา เมื่อเห็นชายคนนั้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ"คุณหาน?" ฉู่เหมียนตกใจมากคู่ดูตัวของเธอคือหานซือหลี่หรอกเหรอ?ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคืนนั้น พ่อของเธอถึงได้ตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินว่าเธอช่วยชีวิตประธานหานเอาไว้ชายหนุ่มมองเธอแล้วหัวเราะเบา ๆ สีหน้าผ่อนคลายเป็นกันเอง สง่างามและสุภาพ"ใช่ครับ"เขาช่วยดึงเก้าอี้ให้ฉู่เหมียนด้วยความสุภาพ แล้วเชิญฉู่เหมียนนั่งลงสายตาของฉู่เหมียนจ้องอยู่ที่เขาตลอดเวลา รู้สึกประหลาดใจมาก"ตกใจขนาดนั้นเลยเหรอครับ?" หานซือหลี่รู้สึกเขินอายเล็กน้อยที่ถูกจ้องมองไม่วางตาเขาอายุมากกว่าฉู่เหมียนเล็กน้อย แต่สำหรับฉู่เหมียนแล้ว เขายังดูหนุ่มแน่นอยู่เลยเมื่อได้สัมผัสใกล้ชิดในวันนี้ เขาพบว่าฉู่เหมียนเป็นคนสวยจริง ๆผิวพรรณของเธอขาวอยู่แล้ว เมื่อสวมชุดเดรสสีขาว ทั้งเนื้อตัวดูเหมือนจะเปล่งประก
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 23
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉู่เหมียนก็มองตรงไปที่ใบหน้าบึ้งตึงของกู้ว่างเชินแล้วรู้สึกสนุกขึ้นมา เธอขยับมุมปากยกขึ้นเล็กน้อยแล้วเดินอ้อมโต๊ะไปหาหานซือหลี่ ก่อนจะเอื้อมแขนไปคล้องแขนเขาไว้ ฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้น มองหานซือหลี่ด้วยรอยยิ้ม ดวงตาเรียวเล็กของเธอเป็นประกายระยิบระยับราวกับนางฟ้าตัวน้อย ถามว่า "คุณหานคะ ในเมื่อคุณหนูลู่ออกปากเองว่าเราเหมาะสมกันอย่างนี้ งั้นเรามาลองคบหากันดูสักพักดีไหมคะ?"หานซือหลี่หรี่ตาลง เขามองไปที่กู้ว่างเชินและลู่เจียว ใบหน้าของกู้ว่างเชินดำคล้ำลงจนแทบจะเป็นสีดำ หานซือหลี่ดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของฉู่เหมียนถ้าอย่างนั้นก็เล่นละครกับเธอไปเลยแล้วกันหานซือหลี่เอื้อมมือไปโอบเอวคอดของฉู่เหมียนแล้วดึงเธอเข้ามากอด เสียงทุ้มต่ำของเขาไพเราะราวกับเสียงเชลโล "คุณฉู่หมายความว่า คุณยอมให้ผมจีบแล้วเหรอครับ?"ฉู่เหมียนพยักหน้า ปลายนิ้วของเธอวนเล่นอยู่กับปลายเน็กไทของหานซือหลี่ด้วยท่าทางเจ้าชู้และเย้ายวน หานซือหลี่หัวเราะเบา ๆ เขาจงใจแนบหูกับฉู่เหมียนแล้วพูดว่า "เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ"หานซือหลี่ลืมตาขึ้น มองไปที่กู้ว่างเชิน ใบหน้าของกู้ว่างเชินย่ำแย่มาก ดวงตาสีเข้มของเขา
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 24
"ตระกูลหานมาเยี่ยมเราครั้งแรกเลยนะ ทำไมลูกถึงใส่ชุดนี้ล่ะ เหมียนเหมียน?!""เสี่ยวหว่าน ผลไม้น้อยเกินไป เตรียมเพิ่มอีกหน่อย!""เหมียนเหมียน เร็วเข้า ๆ ๆ กางเกงยีนส์ตัวนี้ไม่สวยเลย เปลี่ยนไปใส่กระโปรงสิ!"เซิ่งฉิงมือไม้พันกันวุ่นวายไปหมด เสื้อยืดสีขาวและกางเกงยีนส์ที่ฉู่เหมียนใส่เป็นประจำกลายเป็นปัญหาขึ้นมาทันที"ไปสิ เชื่อแม่เถอะ" ฉู่เทียนเหอเอื้อมมือไปผลักฉู่เหมียนเล็กน้อย ส่งสัญญาณให้เธอไปเปลี่ยนชุดเสียชุดแบบนี้ไม่เหมาะกับโอกาสที่กำลังจะมาถึงเลยสักนิดฉู่เหมียนยืนอยู่หน้ากระจกมองตัวเองในกระจกแล้วเบ้ปากไม่สวยตรงไหน?สวยจะตายไป เธอเกิดมาเพื่อเป็นไม้แขวนเสื้อโดยเฉพาะ ใส่ชุดอะไรก็สวย!ฉู่เหมียนกำลังจะเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ก็ได้ยินเสียงคนพูดดังมาจากหน้าประตู "คุณผู้หญิงคะ ตระกูลหานมาแล้วค่ะ!"แขนของฉู่เหมียนถูกเซิ่งฉิงจับไว้ทันที "ไม่ต้องเปลี่ยนแล้ว แขกมาแล้ว"ฉู่เหมียนถูกเซิ่งฉิงลากออกไปข้างนอกหลังจากนั้นฉู่เหมียน "..."ทำไมเธอรู้สึกว่าพ่อกับแม่ดูตื่นเต้นจัง?เมื่อก่อนเวลาต้อนรับแขกไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลยการมาเยี่ยมของตระกูลหานครั้งนี้ดูเหมือนจะมีความหม
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 25
“ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ ผมขอเป็นเจ้าภาพเอง!”“งั้น… ไหน ๆ พวกเราก็ว่างตรงกันพอดี เราไปตีกอล์ฟกันไหม?” จู่ ๆ ฉู่เทียนเหอก็เสนอขึ้นมาหานเฉิงพยักหน้าทันที “ดีเหมือนกัน!”“เหมียนเหมียนตีกอล์ฟเป็นหรือเปล่า?” หานเฉิงถามฉู่เหมียนฉู่เหมียนส่ายหน้า เธอทำอะไรได้หลายอย่างมีแค่การตีกอล์ฟที่เธอทำไม่ได้สิ่งนี้ต้องใช้สมาธิและความอดทนสูงมากเธอเป็นคนไม่ค่อยอดทนอยู่แล้ว ยกเว้นเรื่องตามจีบกู้ว่างเชินหานเฉิงได้ยินว่าฉู่เหมียนตีไม่เป็นก็ดีใจมาก “พอดีเลย ซื่อหลี่ของฉันตีกอล์ฟเก่งมาก! ให้เขาสอนแล้วกัน”หานซือหลี่ก็พยักหน้าให้ฉู่เหมียน “ถ้าเธอยินดีนะครับ”ฉู่เหมียนเห็นฉู่เทียนเหอกระตือรือร้นมาก จึงไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศ ตอบตกลงไปสนามกอล์ฟที่ใหญ่ที่สุดในเมืองอวิ๋นอยู่แถบชานเมืองหานซือหลี่ขับรถพาพวกเขานั่งมาด้วยกันระหว่างทางฉู่เทียนเหอก็พูดคุยเรื่องเก่า ๆ กับหานเฉิง ทั้งสองคุยกันอย่างสนุกสนานฉู่เหมียนนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ บางครั้งก็กินของว่างไปพลาง บางครั้งก็คุยกับหานซือหลี่ด้านนอกสนามกอล์ฟมีรถหรูจอดอยู่มากมาย ฉู่เหมียนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ตรงกับวันหยุดสุดสัปดาห์คุณหนูคุณชายตระกู
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 26
กู้ว่างเชินสวมชุดสีเทาทั้งตัว เป็นชุดลำลองที่ดูกระฉับกระเฉง สบาย ๆแต่เมื่อเห็นฉู่เหมียน ชั่วพริบตาคิ้วที่คมเข้มก็ขมวดเข้าหากันทันที สายตาของเขาแลไปที่หานซือหลี่ แล้วสังเกตท่าทางของหานซือหลี่ที่กำลังยืนซ้อนอยู่ข้างหลังฉู่เหมียน พลางกุมมือฉู่เหมียนไว้ทั้งสองข้าง สีหน้ามีอารมณ์ความรู้สึกซ่อนอยู่ในนั้นเป็นพิเศษลู่เจียวสูดหายใจเข้าแรง ๆ ไม่คิดว่าจะได้พบกับฉู่เหมียนและหานซือหลี่ที่นี่อีกเธอแค่ต้องการใช้เวลาสองต่อสองอยู่กับกู้ว่างเชินเท่านั้นเอง!หานซือหลี่ปล่อยฉู่เหมียน แล้วถอยหลังสองก้าวมายืนอยู่ข้างฉู่เหมียนตามเดิม"บังเอิญจริง ๆ เลยนะครับ" กู้ว่างเชินเป็นคนพูดก่อน น้ำเสียงแฝงความเสียดสีเล็กน้อยฉู่เหมียนเหลือบมองเขา ตอบรับคำพูดเสแสร้งและประชดประชันของเขา "ใช่ค่ะ บังเอิญจริง ๆ เลยนะคะ คุณกู้"กู้ว่างเชินเหลือบมองเธอ คำว่าคุณกู้คำเดียวทำให้ความโกรธของเขาพุ่งสูงฉู่เหมียนหันไปมองหานซือหลี่ ยิ้มแย้ม "ซือหลี่ เราเล่นต่อกันเถอะค่ะ"กู้ว่างเชินหรี่ตา ซือหลี่?เมื่อวานเพิ่งจะนัดเดตกันเอง วันนี้ถึงกับเรียกชื่อกันสนิทสนมขนาดนี้แล้วเหรอ"ได้ครับ" หานซือหลี่ยิ้มอ่อนโยนอ่อนหวานต่อเธอเป็น
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 27
บรรยากาศตึงเครียดขึ้นมาทันที ลู่เจียวรีบพูดว่า "อาเชิน ทำไมเจอหน้าเหมียนเหมียนทีไรก็ทะเลาะกับเธอทุกทีเลยคะ"กู้ว่างเชินถอนสายตาออก สีหน้ามืดมัวลู่เจียวฝืนยิ้มแล้วพูดต่อ "คำโบราณว่าไว้ แม้จะเป็นสามีภรรยากันเพียงวันเดียว ก็ยังมีความผูกพันเสมือนร้อยวัน คุณอาจจะไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอก็จริงแต่ยังไงเหมียนเหมียนก็เป็นผู้หญิงนะคะ... จะยอมอ่อนให้เธอหน่อยไม่ได้เลยเหรอ?"ฉู่เหมียนไม่อยากฟังลู่เจียวพูดเลยอยากจะเกลี้ยกล่อมกู้ว่างเชินก็เกลี้ยกล่อมไปสิ ทำไมต้องเหยียบย่ำเธอด้วย‘คุณอาจจะไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอ’ ตัวเธอเองหรือจะไม่รู้ว่ากู้ว่างเชินรู้สึกอะไรยังไง ต้องให้คนอย่างหล่อนมาเน้นย้ำอีกหรือ?น่ารำคาญจริง ๆ"ไหน ๆ ก็เจอกันที่นี่แล้วถือว่าเป็นโชคชะตา เหมียนเหมียน เรามาแข่งกันสักรอบไหม? คนแพ้ต้องทำอะไรที่เสี่ยงหน่อยเป็นไง?" ลู่เจียวเดินมาหาฉู่เหมียนด้วยท่าทางเป็นมิตรฉู่เหมียนเหยียดยิ้ม นี่หล่อนเสแสร้งเป็นคนดีอีกแล้วลู่เจียวรู้ดีที่สุดว่าฉู่เหมียนถนัดอะไรบ้างและกอล์ฟเป็นสิ่งเดียวที่เธอไม่ถนัดคิดจะแข่งกับเธอไปเพื่ออะไร?ลู่เจียวกะพริบตาปริบ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ "เหมียนเหมียนไม่กล้า
Latest chapter
