LOGINShare
สาวน้อยกับการซื้อทาส 2
Last Updated:
2025-03-24 21:37:17
Related chapters
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการสร้างฐานะ 1
หลังจากเปิดร้านได้ไม่กี่วัน ก็พบว่าลูกค้ามาที่ร้านของนางอยู่เรื่อย ๆ บางส่วนมาเพราะสนใจว่ามีร้านโอสถเปิดใหม่ บางส่วนก็มาดูคู่แข่งทางการตลาด บ้างก็มาหาซื้อยาจริง ๆ ช่วงแรกของธุรกิจก็แบบนี้ คนกำลังสนใจสิ่งที่ไม่เคยมีจะตัดสินว่าร้านของนางอยู่รอดไปได้ยาวนานหรือไม่ก็ต้องผ่านพ้นช่วงสามเดือนแรกไปก่อน หลังจากนั้นจึงจะบอกได้ว่า ใครที่เป็นกลุ่มลูกค้าจริง ๆเรื่องหน้าร้านนางให้ทาสที่ซื้อมาจัดการไป ส่วนการปรุงยาต่าง ๆ ที่วางขายเป็นหน้าที่ของนาง รวมถึงจนกว่าจะหาคนครัวได้ นางจะเป็นคนทำอาหารให้พวกเขาด้วยตัวเองแท้จริงนั่นก็เป็นเพียงข้ออ้าง ฉินหลิวซีเวลานี้มีอาชีพเป็นผู้ปรุงโอสถ นางผสมยาพิษชนิดอ่อนลงไปในชามอาหารของพวกเขาทุกมื้อติดต่อกันวันละครั้ง สัดส่วนและปริมาณที่ใช้ไม่ทำให้ถึงตายในทันที ถ้าหากไม่ได้รับยารักษาภายในหนึ่งเดือนอาการจะแย่ลงจนกว่าพวกเขาจะพิสูจน์ตัวเอง และทำให้นางเชื่อใจได้ การวางอุบายเช่นนี้ก็จะยังดำเนินต่อไป หากไม่แล้วก็อย่าได้คิดฝันถึงการใช้ยาถอนพิษอย่างถาวรเลยฉินหลิวซีย้อนกลับมาในภายหลัง และเข้าทางด้านหลังของร้าน นางขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อฟัง
Last Updated : 2025-03-25สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการสร้างฐานะ 2
“วันนี้ท่านพี่ไม่ต้องไปทำงาน อยู่บ้านแล้วพักผ่อนเสีย ห้ามปรุงยาหลอมโอสถด้วยล่ะ” ฉินซือหยวนยืนขวางหน้านางไว้ ไม่ยอมให้ก้าวออกไปพ้นจากระเบียงบ้าน“จะทำอะไรของเจ้ากันล่ะเนี่ย”สิ่งที่นางได้รับกลับมาคือรอยยิ้มและแขนที่อ้าออกจนสุด“วันนี้ท่านต้องพักผ่อน ท่านพี่ทำงานทุกวัน วันหยุดของคนงานมี แต่ท่านกลับทำงานไม่หยุดหย่อนเลย”“โถ น้องชายสุดที่รักเป็นห่วงข้าอย่างนั้นหรือ” นางยกแขนกอดอก เชิดหน้ามองเขาด้วยท่าทางอวดดี สองพี่น้องเล่นกันเช่นนี้ประจำ“เอาละ ถ้าเจ้าอยากให้ข้าหยุดงานขนาดนั้น ข้าจะใจดีอยู่บ้านเฉย ๆ ให้ก็ได้ แต่งานที่ร้านต้องดูแลให้ดีล่ะ”“เห็นแก่ที่ท่านยอมหยุดพัก ข้าจะสนองความต้องการให้” ฉินซือหยวนพยักหน้าให้กับความถือดีของตัวเองที่เขาแอบไปดูหุ่นละครข้างถนนมาไม่เสียเปล่าเลยจริง ๆ ฉินซือหยวนต่อปากต่อคำกับพี่สาวของตนสนุกขึ้นเยอะในเมื่อทุกคนอยากให้นางหยุด นางก็จะหยุด หลังจากทุกคนออกไปทำงานฉินหลิวซีก็กลับไปที่ห้องนอนของตัวเองนึกแล้วนางก็แทบไม่ค่อยได้ใช้เวลา
Last Updated : 2025-03-25สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง หญิงสาวในวันสิ้นโลก
วันโลกาวินาศในนิยามของใครหลายคน อาจไม่เหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือความหายนะที่มาเยือน ความเท่าเทียมที่ไม่ว่าสถานะของเจ้าตัวจะเป็นราชาหรือสามัญชนก็หนีไม่พ้น จะช้าหรือเร็วก็เท่านั้นแต่ตรรกะของความเท่าเทียมที่เธอคิดนั้นก็พังทลายเพราะสิ่งที่ตัวเองมีฉินหลิวซีในวัยสามสิบปียังคงต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดในโลกที่ไวรัสปริศนากำลังระบาด และเป็นเช่นนี้มากว่าสิบปีแล้ว ไวรัสไม่ทราบที่มานี้คร่าชีวิตคนไปหลายพันล้าน และเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นซอมบี้ที่ฉินหลิวซีสามารถอยู่รอดมาได้เป็นสิบปี เพราะพลังพิเศษที่ตื่น เธอมีมิติที่สามารถเก็บของได้ แม้มีพื้นที่จำกัดขนาดประมาณหนึ่งห้อง และเธอไม่สามารถเข้าไปอยู่ได้เอง แต่แค่นั้นก็ทำให้เธอได้เปรียบคนอื่นมากแล้วเมื่อมนุษย์โลกมีจำนวนน้อยลง คนในศูนย์อพยพก็มีอัตราการแย่งชิงที่น้อย เพราะอาหารไม่ขาดแคลนเท่าแต่ก่อน ทว่าตัวเจ้าหน้าที่ที่ประจำแต่ละศูนย์ก็ลดลงไปด้วยเช่นกัน กลับกันฝูงซอมบี้ที่ด้านนอกนั้นเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ“ฉินหลิวซีเธอไปเอาอาหารหรือยัง” เพื่อนในค่ายอพยพคนหนึ่งถามเธอที่กำลังใจลอย“อ่า อื้ม ไปเอามาแล้วละ” หญิงสาวตอบกลับไปยิ้ม ๆ“ได้ยินมาว่ามีผู้อพ
Last Updated : 2025-02-24สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง จุดจบของคนไร้ประโยชน์
“อาหารของพวกเราไม่เพียงพออีกแล้ว! ต่อไปนี้ใครที่ต้องการอาหารต้องมาช่วยกำจัดซอมบี้ข้างนอกนั่น! เราจะให้อาหารแก่ผู้ที่ลงมือ!” เสียงเจ้าหน้าที่คนหนึ่งตะเบ็งบอกให้ได้ยินกันทั่วโถง สิ้นเสียงของเขาก็ตามมาด้วยเสียงฮือฮาของพลเมืองที่ไม่พอใจการตัดสินนั้น“ถ้าไม่ทำก็ออกไปเป็นอาหารซอมบี้เองเถอะ!” เจ้าหน้าที่รายนี้ไม่สนว่าจะมีคนไม่พอใจหรือไม่ เพราะสถานการณ์ไม่เอื้อให้เหลือการประนีประนอมอีก“กลุ่มแรก ใครอาสาให้มาที่นี่” เจ้าหน้าที่นายหนึ่งยกธงขึ้นเป็นสัญลักษณ์ พวกเขาใช้เสียงสดในการประกาศจึงต้องใช้งานลำคอมาก บางครั้งก็เหมือนตะคอกทั้งที่ไม่ตั้งใจฉินหลิวซีเห็นใจเจ้าหน้าที่บางคนที่ต้องรับมือกับสถานการณ์อันยากลำบากนี้ ส่วนคนที่ทำงานนี้แบบส่ง ๆ เธอไม่มีใจจะสงสารแม้แต่เสี้ยวเดียว จริงอยู่ว่าเจ้าหน้าที่มีจำนวนไม่พอมานานแล้วจึงต้องรับอาสาสมัครอยู่เรื่อย ๆ แต่คนที่รับงานนี้แค่เพราะอยากกร่างและใช้อำนาจข่มเหงคนอื่นก็มีไม่น้อยฉินหลิวซีเข้าไปเป็นอาสาสมัครในกลุ่มแรก หญิงสาวแซ่ฉินเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาดีของเจ้าหน้าที่เวลาร้องขออาสาสมัคร แม้เธอจะไม่ได้ร่วมทุกครั้ง แต่ก็เป็นส่วนใหญ่ที่จะมีชื่อเธอปรากฏอยู่ฉินหลิ
Last Updated : 2025-02-24สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับมิติลับและน้ำพุวิญญาณของนาง
ความรู้สึกแรกหลังจากรู้สึกตัวคืออุณหภูมิร่างกายที่สูงมากคล้ายคนจับไข้ ร่างกายหนักอึ้งไปจนถึงศีรษะ อาการปวดหัวจี๊ดแล่นริ้วขึ้นมาตามขมับจนต้องเผลอย่นคิ้วเมื่อคืนนี้เธอฝันประหลาด การต้องรับบทบาทในฝันเป็นเด็กผู้หญิงอายุห้าขวบที่ทางบ้านมีฐานะยากจนไม่ค่อยสนุกเท่าไรนัก ฝันนั้นเด็กผู้หญิงตัวเล็กนั่นมีน้องชาย อาหารการกินก็ไม่เพียงพอแม้แต่ปากท้องเดียว มีแค่น้ำข้าวต้มใส ๆ ไม่มีเนื้อ บ้านที่นางอยู่มีไข่ไก่ แต่ไม่เคยตกถึงท้องเทียบกับการต้องออกไปเผชิญหน้าฝูงซอมบี้เป็นสิบเป็นร้อย ฉินหลิวซีไม่แน่ใจเลยว่า อันไหนคือฝันร้ายกว่ากันกันแน่วันวันหนึ่งเด็กผู้หญิงคนนั้นต้องใช้แรงงานในบ้านร่วมกับมารดาที่ร่างกายอ่อนแอ ซักผ้าให้คนทั้งบ้าน ยามป่วยไข้กลับไม่มีใครออกเงินรักษา คิดแต่นอนพักแล้วก็หายสุดท้ายก็ตายจากไปเงียบ ๆ แค่เรื่องราวของฝันตื่นหนึ่ง ไม่นึกเลยว่ามันคือความจริงฉินหลิวซีนอนเหม่อหลังจากได้สติรับรู้คืนมา ที่เรียกว่าฝันนั้นแท้จริงคือความทรงจำ ตัวนางคือองค์ประกอบหนึ่งของครอบครัวเล็ก ๆ ในครอบครัวใหญ่แห่งนี้เรื่องบ้า ๆ แบบนี้เกิดขึ้นครั้งเดียวพอฉินหลิวซีไม่แน่ใจว่า การต้องฝ่าฟันโลกที่มีแต่ผีดิบเดินไ
Last Updated : 2025-02-24สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยยากไร้ข้าวก็ไม่มีจะกิน
อย่างที่ได้รับรู้ในความทรงจำตกค้างที่นางเข้าใจผิดไปเองว่า เป็นความฝัน ครอบครัวนี้ความเป็นอยู่ย่ำแย่ สะใภ้ถูกดูแลเหมือนเป็นคนใช้ในบ้าน ฉินหลิวซีเดินตามหลังผู้เป็นแม่ที่หอบตะกร้าสูงท่วมหัวออกไปยังแม่น้ำใกล้ ๆ ซึ่งจะบอกว่าใกล้ก็บอกได้ไม่เต็มปาก เพียงแต่มันเป็นแม่น้ำสายเดียวที่ใกล้ที่สุด และก็เดินจนปวดขา บิดาของเด็กหญิงตัวน้อยทำงานในที่นาของครอบครัว สองแม่ลูกดูแลเรื่องงานบ้านภายในและซักผ้าเป็นหลักชิวย่าหนานเห็นบุตรสาวไม่พูดก็นึกแปลกใจอยู่ แต่เห็นหน้านางซูบซีดคิดว่าคงเหนื่อย จึงไม่ได้ถามอะไร“ข้าขอตัวไปถ่ายหนักสักครู่นะเจ้าคะ”มารดาพยักหน้าไม่ได้ซักไซ้อะไร ฉินหลิวซีจึงปลีกตัวเดินออกมาไกล ๆ ได้อย่างไม่ผิดสังเกต พ้นสายตามารดามาได้นางก็มองหาต้นอ่อนพันธุ์ไม้ต่อ เมื่อแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่บริเวณรอบ ๆ ก็ลองใช้พลังธาตุไม้ที่ติดตัวมาดู จากที่เคยทำให้ต้นกล้างอกใบออกมาได้ไม่กี่ใบ ทำให้รากไม้ขยับได้นิดหน่อย ตอนนี้แค่เพียงใส่พลังเข้าไปต้นอ่อนนั้นก็เติบโตขึ้นเป็นลำต้นในเวลาไม่กี่อึดใจฉินหลิวซีกำลังจะฉีกยิ้มยินดี เสียงท้องนางก็ร้องประท้วงขึ้นมาขัดจังหวะ ใบหน้าเด็กหญิงแข็งค้าง นึกได้ว่าตนยังไม่ได้กิน
Last Updated : 2025-02-24สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับความหิวโหย
ระหว่างที่กำลังใจลอยหนีความบัดซบของชีวิตก็พบว่าได้เวลากินข้าว ฉินหลิวซีมองแผ่นแป้งเล็กของตนเองด้วยความแค้นใจ เมื่อเช้านางไม่มีอะไรตกถึงท้องนอกจากแผ่นแป้งแห้ง ๆ แข็ง ๆ รสชาติเหมือนเทียนไขเวลาทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตาในครอบครัวคือช่วงเวลาที่เห็นได้อย่างชัดเจนถึงความแตกต่างและความลำเอียง ฝั่งอาหารของบ้านใหญ่ สำรับของหลานชายทั้งสองที่มีอายุมากกว่านางสองสามปีล้วนมีไข่ไก่ ข้าวพูนจาน ไม่มีน้ำส่วนของบ้านนางมีเพียงน้ำต้มข้าวไร้รสชาติ และแผ่นแป้งแข็ง ๆ ฉินหลิวซียกน้ำข้าวต้มให้น้องชายที่ได้รับส่วนแบ่งเพียงช้อนเดียว เพราะพวกเขาคิดว่าน้องชายนางยังเล็ก อีกทั้งยังไม่ได้ทำงาน ให้กินแค่นี้ก็เพียงพอเพียงพอแบบไหน อะไร ยังไง อยากจะเปิดโต๊ะให้อภิปรายเหลือเกิน เพียงพอแบบขี้ข้าหรือไงถ้าหากฟันของมนุษย์แข็งแรงน้อยกว่านี้ วันนี้นางคงได้เคี้ยวฟันตัวเองจนแตกแน่ เด็กหญิงนับหนึ่งถึงสิบในใจเป็นร้อยรอบ เจอสถานการณ์แบบนี้ นี่นางใจเย็นที่สุดในชีวิตแล้ว ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในร่างเด็กห้าขวบคงมีคนซี่โครงหักกันบ้าง อะไรมันจะขนาดนี้“ชิวย่าหนาน พักนี้ทำงานอืดอาดไปหรือเปล่า” ท่านย่าเอ่ยตำหนิมารดาของนาง พอมีคน
Last Updated : 2025-02-24สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการกินเนื้อมื้อแรก
“อาหยวน” นางตะโกนเรียกน้องชาย พอได้ยินเสียงพี่สาวเขาก็ยกมือขึ้นสูง ๆ ให้รู้ว่าตนเองอยู่ตรงไหนฉินหลิวซีเดินมาหาน้องชายกลางทาง เขาเห็นพี่สาวก่อไฟเสร็จแล้วจึงจูงมือนางมาหาจุดที่มีพวกลูกไม้ที่ตนเจอ นางลูบศีรษะน้องชาย กล่าวชมทั้งรอยยิ้ม“เก่งมาก”เพียงคำสั้น ๆ แต่ดวงตาคู่น้อยนั้นก็เริ่มมีประกายขึ้นมา เป็นฉินหลิวซีที่ชะงักไปเสียเอง ต้องใช้ชีวิตมาแบบไหนที่ทำให้เด็กสามขวบห้าขวบมีแววตาหม่นหมองได้ขนาดนี้ ทั้งที่เป็นวัยที่แต่งแต้มเติมสีเข้าไปได้ง่ายที่สุด แต่ครอบครัวสกุลฉินกลับเลือกที่จะเติมสีดำให้บ้านรองอย่างพวกนาง“อาหยวนเก่งมาก ๆ เลย ไปเก็บผลไม้ด้วยกันเถอะ”ฉินหลิวซีให้น้องขี่คอ แม้จะทุลักทุเลไปสักหน่อย แต่ก็เอื้อมไปถึงผลไม้บนต้นได้ พอได้ทำอะไรด้วยตัวเองฉินซือหยวนก็เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นมานางกับน้องชายได้ลูกพลับมาสี่ผล จึงแบ่งกันคนละสองผล ฉินหลิวซีจูงมือน้องมานั่งตรงที่นางก่อไฟไว้แล้วให้เขานั่งเฝ้าปลา ส่วนตนเองก็เดินไปดูต้นไม้อีกต้นที่เห็นตอนเดินลงมาเมื่อครู่ เมื่อเดินมาใกล้ ๆ จึงเห็นว่าเป็นกล้วยหอมที่ยังโตไม่เต็มที่ ฉินหลิวซีไม่ลังเลที่จะใช้พลังธาตุเร่งการเจริญเติบโตของมันนางหันมองน้องชา
Last Updated : 2025-02-26
Latest chapter
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการสร้างฐานะ 2
“วันนี้ท่านพี่ไม่ต้องไปทำงาน อยู่บ้านแล้วพักผ่อนเสีย ห้ามปรุงยาหลอมโอสถด้วยล่ะ” ฉินซือหยวนยืนขวางหน้านางไว้ ไม่ยอมให้ก้าวออกไปพ้นจากระเบียงบ้าน“จะทำอะไรของเจ้ากันล่ะเนี่ย”สิ่งที่นางได้รับกลับมาคือรอยยิ้มและแขนที่อ้าออกจนสุด“วันนี้ท่านต้องพักผ่อน ท่านพี่ทำงานทุกวัน วันหยุดของคนงานมี แต่ท่านกลับทำงานไม่หยุดหย่อนเลย”“โถ น้องชายสุดที่รักเป็นห่วงข้าอย่างนั้นหรือ” นางยกแขนกอดอก เชิดหน้ามองเขาด้วยท่าทางอวดดี สองพี่น้องเล่นกันเช่นนี้ประจำ“เอาละ ถ้าเจ้าอยากให้ข้าหยุดงานขนาดนั้น ข้าจะใจดีอยู่บ้านเฉย ๆ ให้ก็ได้ แต่งานที่ร้านต้องดูแลให้ดีล่ะ”“เห็นแก่ที่ท่านยอมหยุดพัก ข้าจะสนองความต้องการให้” ฉินซือหยวนพยักหน้าให้กับความถือดีของตัวเองที่เขาแอบไปดูหุ่นละครข้างถนนมาไม่เสียเปล่าเลยจริง ๆ ฉินซือหยวนต่อปากต่อคำกับพี่สาวของตนสนุกขึ้นเยอะในเมื่อทุกคนอยากให้นางหยุด นางก็จะหยุด หลังจากทุกคนออกไปทำงานฉินหลิวซีก็กลับไปที่ห้องนอนของตัวเองนึกแล้วนางก็แทบไม่ค่อยได้ใช้เวลา
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการสร้างฐานะ 1
หลังจากเปิดร้านได้ไม่กี่วัน ก็พบว่าลูกค้ามาที่ร้านของนางอยู่เรื่อย ๆ บางส่วนมาเพราะสนใจว่ามีร้านโอสถเปิดใหม่ บางส่วนก็มาดูคู่แข่งทางการตลาด บ้างก็มาหาซื้อยาจริง ๆ ช่วงแรกของธุรกิจก็แบบนี้ คนกำลังสนใจสิ่งที่ไม่เคยมีจะตัดสินว่าร้านของนางอยู่รอดไปได้ยาวนานหรือไม่ก็ต้องผ่านพ้นช่วงสามเดือนแรกไปก่อน หลังจากนั้นจึงจะบอกได้ว่า ใครที่เป็นกลุ่มลูกค้าจริง ๆเรื่องหน้าร้านนางให้ทาสที่ซื้อมาจัดการไป ส่วนการปรุงยาต่าง ๆ ที่วางขายเป็นหน้าที่ของนาง รวมถึงจนกว่าจะหาคนครัวได้ นางจะเป็นคนทำอาหารให้พวกเขาด้วยตัวเองแท้จริงนั่นก็เป็นเพียงข้ออ้าง ฉินหลิวซีเวลานี้มีอาชีพเป็นผู้ปรุงโอสถ นางผสมยาพิษชนิดอ่อนลงไปในชามอาหารของพวกเขาทุกมื้อติดต่อกันวันละครั้ง สัดส่วนและปริมาณที่ใช้ไม่ทำให้ถึงตายในทันที ถ้าหากไม่ได้รับยารักษาภายในหนึ่งเดือนอาการจะแย่ลงจนกว่าพวกเขาจะพิสูจน์ตัวเอง และทำให้นางเชื่อใจได้ การวางอุบายเช่นนี้ก็จะยังดำเนินต่อไป หากไม่แล้วก็อย่าได้คิดฝันถึงการใช้ยาถอนพิษอย่างถาวรเลยฉินหลิวซีย้อนกลับมาในภายหลัง และเข้าทางด้านหลังของร้าน นางขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อฟัง
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการซื้อทาส 2
“ซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ขนาดนั้น เหมือนฝันอยู่เลย” ชิวย่าหนานยกมือกุมใบหน้าตัวเอง ดวงตาของนางเบิกกว้างหันไปมองสามีก็ทำตัวไม่ถูกเช่นเดียวกัน“ข้าคิดว่าจะให้พวกเราย้ายไปอยู่ที่นั่น แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้เจ้าค่ะ ระหว่างนี้ให้ไปสร้างข่าวลือว่า คฤหาสน์หลังนั้นเป็นของคหบดีที่จะย้ายมาใหม่ จนกว่าทุกคนจะแข็งแกร่งกว่านี้เราจะยังไม่ย้ายไปที่นั่น” “ทำไมต้องสร้างชื่อว่าเป็นคหบดีด้วยเล่า” “เพื่อความน่าเชื่อถือเจ้าค่ะ อย่างไรเรื่องที่มีเงินทองมากมายก็เป็นความจริง การทำการค้าก็กำลังดำเนินอยู่ ไม่ใช่เรื่องหลอกลวงเลย”นางอธิบายให้ฟังอย่างง่าย ๆ ทุกคนก็เข้าใจได้หลังจากวันนั้น ตอนเช้านางจะเข้าไปดูร้านที่ตกแต่งใหม่ ส่วนทางบ้านของนาง หลังจากที่ได้รู้แล้วว่าหลานสาวตั้งใจจะทำอะไรพวกเขาก็ฝึกซ้อมอย่างหนัก โดยเฉพาะลุงใหญ่ ลุงรอง น้าใหญ่ น้ารองเวลาผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วนับตั้งแต่วันที่โอสถทะลวงลมปราณสัมฤทธิ์ผล พวกเขากลายเป็นผู้ฝึกตนระดับก่อเกิดลมปราณขั้นที่ห้า ขณะที่ท่านตาท่านยายของฉินหลิวซีอยู่ในระดับก่อเกิดลมปราณขั้นที่หนึ่ง และน้าเล็กก่อเกิดลมปราณขั้นที่สองเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะว่าพวกเขามีความเหนือกว่าด้านพละกำล
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการซื้อทาส 1
โลกที่ทาสสามารถซื้อขายเป็นแรงงานได้ มีตลาดเฉพาะอยู่ตามเมืองใหญ่ ๆ ซึ่งเมืองของนางไม่มี ต้องไปยังเมืองข้าง ๆ ที่เป็นศูนย์กลางการค้าขายที่ใกล้ที่สุด ทำให้ต้องนั่งรถม้าไปไหน ๆ ก็อาจจะได้รับทาสกลับมาด้วย นางจึงยอมจ่ายเพื่อพาหนะที่สะดวกการซื้อขายทาสไม่ได้ผิดกฎหมาย เพียงแต่ต้องทำกันอย่างเป็นระเบียบภายใต้กฎที่ผู้ครองแผ่นดินเป็นผู้กำหนดฉินหลิวซีเดินดูทาสเหล่านั้นตั้งแต่หัวแถวไปจนถึงท้ายแถว พวกเขายืนอยู่สองฝั่งทางเดินโดยมีตัวแทนเป็นผู้โฆษณาคุณสมบัติของทาสคนนั้นคอยชักชวนให้คนซื้อ กฎของที่นี่คือห้ามระรานและบังคับผู้เป็นลูกค้าให้ซื้อตามคำชักชวน พวกเขาจะไม่พุ่งเข้ามาเพื่ออวดอ้างคุณสมบัติหากผู้ซื้อไม่ได้เป็นฝ่ายเข้าไปถามหลังจากเดินดูอยู่รอบหนึ่งนางก็เลือกคนที่ต้องการได้ฉินหลิวซีได้ชายฉกรรจ์ที่เคยเป็นองครักษ์ และเป็นแฝดกันมาสองคน อดีตเถ้าแก่ร้านยาที่ล้มละลายก่อนขายตัวเป็นทาสหนึ่งคน บ่าวกับสาวใช้อีกสี่คนที่ถูกเลือก และบ่าวแม่ลูกคู่หนึ่งที่บุตรสาวของนางอายุเท่ากันกับฉินหลิวซีนางมองดูด้วยตาเปล่าก็เห็นว่าพวกเขาไม่ได้เจ็บป่วยร้ายแรงหรือเป็นโรคเรื้อรัง มีเพียงแค่ความซูบผอมที่เห็นภายนอกเพราะสภาพแวดล้
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการเปิดร้านโอสถ 2
“พ่อเห็นด้วย แต่ที่หมู่บ้านเรามีคนน้อย คงมีลูกค้าเวียนมาไม่มาก”“เรื่องนั้นข้าคิดไว้แล้วเจ้าค่ะ พวกเราเริ่มเช่าร้านเล็ก ๆ ในเมืองได้ พอมีกำไรมากและมีลูกค้าประจำจึงค่อยขยับขยายออกมาก็ได้”การรักษาครั้งหนึ่งเสียเงินไม่ใช่น้อยจึงไม่มีใครอยากป่วยไข้กัน บางครั้งก็ไม่สะดวกที่จะรอผู้มีวิชาความรู้เฉพาะทางมาตรวจทุกครั้งไป หากเป็นหวัดเล็กน้อยและซื้อยากินเองได้ก็ประหยัดเวลาทั้งหมอและคนไข้ไปได้มากฟังความคิดของบุตรสาวแล้วทั้งสองคนก็รู้สึกเห็นด้วย ร้านโอสถเล็ก ๆ ที่มียาหลากหลาย ดูแล้วความต้องการค่อนข้างสูง และในเมืองนี้ก็ยังไม่มีร้านโอสถเป็นหลักแหล่ง“พ่อเห็นด้วยที่เจ้าจะทำแบบนั้น ท่านลุงรู้จักหลายคนในเมือง อาจจะพอแนะนำที่ทางให้ได้”“ไว้นำเรื่องนี้ไปปรึกษากันอีกที แต่แม่เห็นด้วยนะที่เจ้าจะทำ”“แค่ท่านพ่อท่านแม่เห็นด้วยก็รู้สึกเหมือนว่าสำเร็จไปแล้วละเจ้าค่ะ” นางจูงมือท่านพ่อท่านแม่คนละข้าง แย้มยิ้มไปตลอดทางมาถึงตัวเมืองที่มีความเจริญแล้ว พวกเขาจึงพานางไปดูร้านที่กำลังปล่อยให้เช่าหลังจากซื้อของที่ต้องการเสร็จแล้วด้วย ได้ดูทำเลที่ตั้งเสียทีเดียว ดูไว้หลาย ๆ ที่จะได้นำไปเปรียบเทียบก่อนตัดสินใจที่ทาง
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการเปิดร้านโอสถ 1
“เอาโอสถไปให้พวกเขา” ฉินหลิวซีฝากน้องชายนำยาไปแจกจ่าย ส่วนตัวเองไปต้มยาสมุนไพรเพิ่ม “หลังจากนี้ฝากท่านพ่อท่านแม่ช่วยข้าเป็นหูเป็นตาด้วยนะเจ้าคะ หากพวกเขาเริ่มมีความรู้สึกทรมานหรือเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว ก็นำยาในหม้อนี้ไปให้พวกเขาดื่มหนึ่งถ้วย เว้นช่วงสองชั่วยาม” ฉินหลิวซีเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง ครั้งนี้ไม่มีอาจารย์คอยช่วย แต่สมุนไพรที่นางเตรียมไว้และโอสถล้ำค่าก็สามารถทดแทนได้“เข้าใจแล้ว” บิดามารดาเอ่ยรับพร้อมกันนางเตรียมทุกอย่างเอาไว้หมดแล้วรวมถึงผ้าที่ซับเหงื่อจากความร้อนที่จะแผ่ออกมาด้วย หลังจากแต่ละคนกินโอสถเข้าไปก็เริ่มแสดงสีหน้าไม่สู้ดีออกมา เพียงแต่ว่ายังอยู่ในระดับที่ทนได้คนอายุน้อยทนความเจ็บปวดได้ ที่นางห่วงจริง ๆ จึงเป็นท่านตาท่านยาย ความเจ็บปวดทำให้พวกเขาเผลอหลุดเสียงร้องด้วยความทรมานออกมาฉินหลิวซีมองพวกเขาแล้วก็รู้สึกลังเลอยู่หลายครั้งเกิดคำถามในใจไม่หยุดหย่อนว่า ควรยกเลิกตั้งแต่ตอนนี้ดีหรือไม่ เสียงภายในใจและเสียงในหัวทะเลาะกันไปมาว่าควรหยุดหรือไปต่อ เสียงหนึ่งห้ามเสียงหนึ่งเห็นด้วย จนกระทั่งเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ที่นางต้องหักห้ามตัวเองอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามวันถัดมาก็สัม
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการก่อตั้งกำลังเสริม 2
“ถ้าเรื่องนั้นละก็ พวกน้าตัดสินใจแล้ว แต่ว่าท่านตาท่านยายยังมีเรื่องที่ห่วงอยู่”“อะไรหรือเจ้าคะ”“อย่างที่เห็นว่าพวกท่านอายุมากแล้ว ต่อให้ใช้ยาวิเศษของเจ้าก็รู้สึกว่ามีความเสี่ยงอยู่ดี แม้ว่าน้าจะรบเร้าไปหลายครั้งแล้ว แต่พวกท่านก็ไม่ยอม”ฉินหลิวซีพยักหน้าอย่างเข้าใจ เรื่องนี้ก็สมเหตุสมผลที่พวกท่านจะกังวล เป็นนางเองอยู่ในจุดนั้นก็คงมองเรื่องนี้ว่ามีความเสี่ยงเลวร้ายมากกว่าดี“ท่านแม่ ข้าเองก็เคยกลัวเหมือนท่าน” ชิวย่าหนาน เป็นคนเดินเข้าไปหามารดาของนางก่อนใครหลังจากได้ฟัง นางเข้าใจความรู้สึกนั้นดี เพราะในตอนที่ตนเองต้องตัดสินใจ ก็ห่วงเรื่องเดียวกันนี้ว่าอายุมากแล้ว“ข้าเข้าใจว่าท่านกังวล แต่หากมองย้อนกลับไป ข้าก็หวังว่าท่านจะตอบรับคำขอของหลาน”“ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ” สตรีอาวุโสกุมมือบุตรสาวตอบ ถามด้วยเสียงอ่อนโยน“เพราะสถานะทางการเงินของบ้านเราไม่เคยดี สิ่งที่ควรจะได้มีจะได้ใช้ร่วมกันอย่างเช่นเวลาครอบครัวไม่เคยมาถึง และเพราะร่างกายอ่อนแอ ความเป็นอยู่ส่งผลเช่นนั้น พวกเขาจึงรังแกเราได้ง่าย หากกลายเป็นคนที่สมเป็นมนุษย์ยิ่งกว่านั้น ทั้งความแข็งแกร่งของร่างกายและจิตใจที่ได้มา ข้าเชื่อว่าเรา
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการก่อตั้งกำลังเสริม 1
ชิวหลานนั่งนิ่งอึ้ง สีหน้าทุกคนประหลาดใจพอ ๆ กันตั้งแต่ที่เด็ก ๆ ออกจากเมืองไป พวกเขาก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมฉินก่วงถึงล่าสัตว์ได้มากกว่าแต่ก่อน เดิมทีก็ล่าสัตว์เก่งอยู่แล้ว แต่พักหลังมานั้นดูเหมือนว่าจะใช้เวลาน้อยลงไปมากจนน่าแปลกใจพอเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหวจึงได้ลองถามดู ถึงได้รู้ว่าทั้งสองคนกลายเป็นผู้ฝึกตนแล้ว พอรู้อย่างนี้ก็ไม่กล้าถามรายละเอียดอื่น ๆ อีก ในตอนนั้นรู้สึกเหมือนไม่ควรจะถาม หากทั้งสองคนต้องการบอกก็คงบอกออกมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่ก็ยังเก็บเงียบมาจนถึงเดี๋ยวนี้พอฉินหลิวซีพูดเรื่องนี้ขึ้นมาพวกเขาคิดว่าคงจะเกี่ยวข้องกัน“ดูจากสีหน้าพวกท่านยายไม่ได้ประหลาดใจเท่าไร ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะไม่อธิบายเกินความจำเป็น พวกท่านยายท่านลุงท่านน้า ช่วยกลับไปคิดสิ่งที่ข้าจะพูดสักหน่อยเถอะนะ...”ฉินซือหยวนล้างชามเสร็จออกมาจากหลังบ้านพอดีจึงนั่งฟังกับพี่สาวด้วย เด็กหญิงแย้มยิ้มพลางบอกเล่าความคิดของตนไป รอยยิ้มของนางสะกดคนให้มองค้างก่อนจะถ่ายทอดความรู้สึกผ่านดวงตาความปรารถนานี้อาจยากที่จะเข้าใจ สำหรับคนที่เคยมองโลกในแง่ร้ายและไม่ปรารถนาจะเห็นใจผู้อื่น ความรู้สึกชิงชังความเป็นจริงที่ตนได้เผชิญ และ
สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง สาวน้อยกับการกลับบ้าน 2
“แม่เตรียมเอาไว้ให้ เผื่อวันใดเจ้ากลับมาจะได้ไม่ยุ่งยากซื้อใหม่ นับวันราคาข้าวของมีแต่จะสูงขึ้น บางอย่างที่ซื้อก่อนได้ อย่างพวกของใช้ทั่วไปก็จะซื้อไว้ให้เจ้าก่อน หากเจ้าไม่ชอบก็ค่อยนำไปขายแล้วซื้อใหม่”“ข้าไม่จุกจิกกับเรื่องพวกนั้นเท่าไรหรอกเจ้าค่ะ ท่านแม่เสียอีกคงลำบากมากที่ต้องเตรียมของให้ข้ามากมายขนาดนี้ การเงินบ้านเราก็ไม่ค่อยดีและมีปัญหามาตลอด”“เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องห่วงไปหรอกนะ เงินที่นำมาซื้อหาของใช้เข้าบ้านก็เอาจากการที่พ่อเจ้าไปล่าสัตว์มาได้ บางวันก็ออกไปรับงานช่วยคนอื่นอีกที บ้างก็เป็นบ้านเศรษฐีที่ไม่ได้สนใจว่าเราเป็นใคร หรือทำอะไรได้มากกว่านี้หรือเปล่า”ต้องบอกว่ามารดาของนางมองออก หรืออาจเป็นที่ทั้งสองปรึกษากัน แต่การทำแบบนั้นดีแล้ว เรื่องพลังที่นางสอนให้ไว้ป้องกันตัวก็ควรรู้แค่คนที่จะได้ลองมัน บางอย่างคนรู้น้อยยิ่งดี เพราะขึ้นกับนิสัยคนพูดด้วยว่าจะบอกอย่างไรท่านแม่ของนางหัวอ่อนมาแต่ไหนแต่ไร เรื่องนี้แก้ไม่ได้ ดังนั้นต้องหาวิธีสื่อสารที่จะให้แน่ใจว่า นางจะมองมันเป็นความลับแสนสำคัญ“ล่าสัตว์คงไม่พอประทังมากขนาดนี้ คงเน้นไปที่การทำงานให้ท่านเศรษฐีสินะเจ้าคะ”“ก็อย่างที่เจ้
