EP.01 เจ้าสาวอวบ - อีอ้วนไม่เจียมบอดี้

เสียงดนตรีบรรเลงเพลงแจ๊สที่ดังออกมาจากห้องจัดเลี้ยงด้านในทำให้หญิงสาวที่มองเงาสะท้อนของตัวเองอยู่ในบานกระจกใหญ่ยิ้มอย่างเอียงอาย เพราะภาพสะท้อนนั้นเป็นภาพของหญิงสาวที่แต่งกายด้วยชุดเจ้าสาวสวยงามหมดจดทั้งตัว

            ผมยาวถูกรวบเกล้าสูงประดับดอกไม้กระจิริดพองาม ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างประณีต จนหล่อนไม่คิดว่าตัวเองจะสวยได้ถึงเพียงนี้

            ชุดเจ้าสาวสีขาวเป็นชุดเดรสเกาะอกสั้นเหนือเข่า เกาะอกเป็นแบบเรียบเพื่อขับเน้นทรวงอวบอิ่มให้ยิ่งเด่น ช่วงเอวเข้ารูป ด้านหลังมีโบว์อันใหญ่ติดไว้ทำให้ด้านหน้าดูเล็กลง และชุดที่สั้นเหนือเข่าก็ทำให้ช่วงขาของหล่อนดูยาวมากขึ้น องค์ประกอบของชุดที่ตัดเย็บด้วยแพทเทินประณีตทำให้หล่อนดูมีทรวดทรงองค์เอว

            สัดส่วน 36 32 36 ของหล่อน ดูราวจะสมส่วน หล่อนกลายเป็นผู้หญิงหุ่นอวบอั๋น น่ากิน ตามที่เขาบอกจริงๆ

            ‘ตรงไหนกันที่อ้วน ไม่มีเลย อิ่มไปทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้ พี่ชอบที่สุดเลยค่ะ กอดอุ่นจะตาย แล้วคืนนี้ พี่จะกอดทั้งคืนคอยดูสิ’

            หล่อนยิ้มให้กับเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกอีกครั้ง มีความสุขเหลือเกิน

            ใครจะคิดฝันว่าผู้หญิง เตี้ย อ้วน ป้อม สั้น อย่างที่หล่อนเป็นจะก้าวมาถึงวันนี้ได้ และเจ้าบ่าวของหล่อนก็ทั้งหล่อทั้งรวยซะจนชะนีร้องโหยหวน

            เสียงดนตรีด้านนอกบ่งบอกว่าเพลงต่อไปกำลังจะเริ่มขึ้น หล่อนต้องรีบ เพราะอีกประเดี๋ยวก็จะเป็นพิธีบนเวที ร่างอวบอิ่มงดงามไปทั้งตัว เดินเข้าไปในห้องน้ำที่ว่างอยู่ หล่อนต้องรีบจัดการธุระของตัวเองให้เสร็จเรียบร้อยเพื่อไม่ให้ไปเกิดความตื่นเต้นบนเวที และเพียงลงกลอนประตู เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นจากคนหลายคนก็ดังเข้ามา ตามมาด้วยเสียงพูดคุยออกรส

            “นี่เธอเห็นหน้าอีอ้วนไหม แหม... ยิ้มระรื่นไม่เจียมบอดี้เลยเนอะ คุณก้องงี้หล่ออย่างกับเทพบุตร ส่วนเจ้าสาว อึ๊ย... เหมือนเอาไหกระเทียมต่อขาไปยืนด้านข้างว่ะ นี่ขนาดนางใส่รองเท้าส้นสูงตั้ง 5 นิ้วนะเว้ย ถ้านางใส่รองเท้าผ้าใบหรือคัทชูธรรมดา ฉันว่าหล่อนคงสูงแค่หัวนมคุณก้องว่ะ”

            “แหม... แต่วันนี้นางสวยนะเว้ย คุณก้องก็เข้าใจเลือกชุดให้นางนะ ชุดนางขับทรวดทรงองค์เอว”

            “ขับยังไงก็ดูตันอยู่ดีว่ะ คนอะไรวะ กลมไปทั้งตัว แหม... หุ่นยังกับช้าง แต่แม่เรียกน้องหนู น้องๆ หมูน่ะสิ”

            “หวาย... นังนี่! ปากคอเราะราย ไปว่านาง แกไม่รู้เหรอ หุ่นแบบเนี้ยที่ผู้ชายบอกว่าเอามันนะโว้ย!”

            “หือ... นางเตี้ยสั้นแบบนั้นอะนะจะเอามัน โถๆๆๆ ต้องเอาบันไดไปปีนตอนนอนหรือเปล่าวะเนี่ย”

            “ว้าย! นังบ้า คิดได้เนาะ”

            “เอ้า! ฉันพูดความจริง แกคิดดูสิ หล่อนน่ะสูงแค่นมคุณก้องเองนะยะ ต้องปีนขึ้นไปอะ ถึงจะจูบกันได้พอดี”

            “นังบ้า! ไม่เคยได้ยินเหรอ จะสูงจะเตี้ยจะสั้นม่อต้อแค่ไหน เวลานอนก็เท่ากันหมดแหละ แล้วป่านนี้คุณก้องไม่ตำนางจนพรุนไปแล้วเหรอ ถึงได้ตกแต่งแบบนี้อะ”

            “อย่างนั้นก็แปลว่านางต้องมีทีเด็ดน่ะสิ เพราะถ้าไม่เด็ดจริง คิดเหรอว่าผู้ชายทั้งโสดทั้งรวยอย่างคุณก้องจะหยุดที่หล่อน ฉันไม่เชื่อคนนึงละว่ะ เสือผู้หญิงอย่างนั้นไม่น่าจะเอาอีอ้วนเป็นเมีย”

            “คนในแผนกก็พูดอย่างนั้นแหละแก ลีลาอีอ้วนมันคงจะสะเด็ดสะเด่า เห็นหล่อนอ้วนแบบนั้นน่ะเอวคงจะพลิ้วน่าดู ไม่อย่างนั้น คุณก้องจะเสร็จนางเหรอ ใครจะไปคิดวะ อีอ้วนแม่งมาวินแซงหน้าพวกเราทุกคน คว้าพุงปลามันๆ ไปกินคนเดียวเฉยเลย”

            “พิธีกรประกาศแล้วแก รีบๆ แต่งหน้าให้เสร็จเถอะ จะได้ไปดูอีอ้วนมันพูดบนเวที ดูสิว่านางจะกล้าพูดอะไร”

            “แหม... นางกล้าอยู่แล้วล่ะย่ะ ไม่งั้นจะยืนมั่นหน้ายิ้มกริ่มอยู่หน้างานเหรอ”

            “ไปๆ แก รีบเร็วๆ เข้า ทาปากให้แดงด้วย เดี๋ยวผู้หล่อๆ เพื่อนของคุณก้องเห็นเรา จะได้ติดบ่วง”

            เสียง 2 สาวเร่งเร้ากันให้แต่งหน้าพร้อมส่งเสียงหัวเราะคิกคักขำขันคนที่พวกหล่อนพูดถึงดังชัดเจนทุกทิศทาง นั่นทำให้คนที่ยืนอยู่ในห้องน้ำ แข็งทื่อราวถูกสต๊าฟ เพราะอีอ้วนที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดถึงคือ... หล่อนเอง

            ความมั่นใจที่คุณก้องภพพูดกับหล่อนซ้ำไปซ้ำมาราวจะหดหายไปไม่เหลือ นี่หล่อนกลายเป็นตัวตลกให้คนในบริษัทเม้าท์กันถึงเพียงนี้เชียวหรือ แต่ก็น่าอยู่หรอก ในเมื่อหล่อนมันไม่เจียมบอดี้จริงๆ

            ดวงตากลมโตมีหยาดน้ำตาเอ่อคลอมองชุดที่หล่อนสวมใส่กับต้นขาอวบใหญ่ มันเข้ากันจริงแล้วใช่ไหม แล้วเกาะอกที่เกาะนมขนาดใหญ่อยู่นี้ มันก็ใช่ใช่ไหม

            ทุกคนมองว่าหล่อนเป็นไหกระเทียมต่อขา เป็นอีอ้วนไม่เจียมบอดี้ ไม่ได้มองว่าหล่อนเป็นผู้หญิงอวบอิ่มน่ากอดอย่างที่คุณก้องภพพูดเอาไว้ หล่อนเป็นอย่างนั้นจริงๆ ใช่ไหม

            ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

            “น้องหนู อยู่ด้านในหรือเปล่าลูก จะได้ขึ้นเวทีแล้วนะ น้องหนู...”

            เสียงแม่ร้องเรียกอยู่ด้านนอก ทำให้หล่อนต้องแหงนหน้าขึ้นกะพริบตาถี่ๆ เพราะน้ำตาพานจะไหลออกมาให้ได้ หล่อนเร่งกะพริบตา เพื่อขับไล่หยาดน้ำให้ไหลกลับคืนไป เพราะหล่อนต้องไม่ลืมว่าในวันนี้หล่อนไม่ได้ตัวคนเดียว แต่หล่อนยังมีแม่ มีญาติพี่น้องอยู่ด้านนอกอีก ยังไงเสียหล่อนก็ต้องทำให้วันนี้ผ่านพ้นไปด้วยดี

            “น้องหนู”

            “จ้ะแม่ หนูเสร็จแล้ว แม่รอเดี๋ยวนึงนะ”

            “โอเคลูก แม่รอนะ”

            เสียงของแม่ทำให้หล่อนมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะ เพราะหล่อนมีวันนี้ได้ก็เพราะแม่

            แม่ผลักดันให้หล่อนกล้าจะเผชิญกับความหวาดหวั่นในรูปร่างของตัวเอง จนหล่อนมาถึงวันนี้ได้ และตั้งแต่เมื่อวานจนถึงงานจัดเลี้ยงในวันนี้ คนที่มีความสุขที่สุดก็ไม่พ้นจะเป็นแม่ หล่อนจะไม่ทำร้ายความสุขของแม่เพียงเพราะคำพูดของคนใจร้ายพวกนั้น

            “เอาวะน้องหนู ไปพิสูจน์กันว่าคุณก้องภพต้องหาบันไดให้เธอต่อขึ้นเตียงหรือเปล่า ถ้าเธอไม่พิสูจน์เธอก็จะไม่รู้นะ สู้โว้ย!”

            กำปั้นยกขึ้นให้กำลังใจตัวเอง ก่อนนิ้วมืออิ่มสวยจะปลดกลอนประตูออก และก้าวออกมาพบกับรอยยิ้มอย่างมีความสุขของแม่

            “กันไปเถอะลูก คุณก้องรอแล้วนะ”

            ดูสิ น้ำเสียงของแม่มีความสุขซะขนาดนี้ แล้วหล่อนจะแคร์นังพวกชะนีสวยแต่รูปจูบไม่หอมไปทำไม เพราะพวกหล่อนคงไม่น่ากินเหมือนไหกระเทียมต่อขาอย่างหล่อนแน่ อย่างน้อยคุณก้องภพก็อยากกินหล่อน หล่อนจะออกไปสู้ และหล่อนจะทำให้นังชะนีขี้นินทาเหล่านั้นหน้าหงาย เพราะผู้หญิงหุ่นอ้วน กลมไปทั้งตัวอย่างหล่อนก็สอยผู้ชายหล่อลากดินอย่างคุณก้องลงมาได้ คอยดูเถอะหล่อนจะหวานจนฟ้าสะเทือน