“ทำอะไรกันครับเนี่ย หอมจังเลย”สายฟ้าที่เดินตามกลิ่นหอมเข้ามาในครัวเอ่ยแซวสองคนต่างวัย ที่พากันทำอาหารอย่างขมักเขม้นอยู่ ตั้งแต่เข้ามาอยู่บ้านเดียวกัน พาฝันก็ถูกแม่บัวแย่งตัวไปทุกวันที่มีเวลาว่างจากงาน จนสายฟ้าต้องตามมาวอแวถึงในครัวเพราะทนห่างนานๆไม่ได้“หอมขนมรึหอมคนคะหมอฟ้า”แม่บัวแซวคนหล่ออย่า
“ก็ฝันอยากทำเป็นด้วยนี่คะ อยู่กับพี่ฟ้าก็วอแวไม่ห่างเลย”พาฝันบ่นสิ่งที่ทนไม่ไหวออกมาเช่นกันอย่างลืมตัว เพราะสายฟ้าน่ะนอกจากติดเธอแล้ว ยังวอแววุ่นวายไม่เคยห่าง ดีแต่เอาเปรียบเธออยู่ตลอดทุกทีจนเหนื่อย คนอะไรความต้องการมากมายไม่รู้จักพอขนาดนั้นกัน แต่ไม่คิดว่าการพูดแบบนี้ออกไปจะทำเอาสะเทือนใจลูกหมี
“พี่ฟ้า...”พาฝันเรียกคนที่กำลังซุกจมูกลงกับคอเธออย่างสั่นพร่า แถมเสียงในหนังก็ยังดังครวญครางเร้าอารมณ์ไม่หยุดจนอยากจะกดปิด หนังผีอะไรถึงได้อิโรติกขนาดนี้กันนะ แถมยังนานจนคนดูพลันกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผากไปด้วยอย่างทำตัวไม่ถูก“เรียกพี่ฟ้าทำไมคะ”เสียงพร่าที่ตอบกลับทำเอาพาฝันใจสั่น เพราะเมื่อไรที่ส
ช่วงนี้พาฝันค่อนข้างแปลกใจกับอาการของสายฟ้าที่วันๆเอาแต่นั่งดูรูปเด็กน่ารักๆในมือถือทุกครั้งที่ว่าง แถมยังชอบเอามาอวดให้เธอดูด้วยอีกต่างหาก อย่างเช่นตอนนี้ก็เหมือนกัน“น่ารักจังเลยว่ามั้ยครับ”สายฟ้ายื่นหน้าจอมือถือที่โชว์รูปเด็กชายหญิงที่นั่งยิ้มถูกจับแต่งตัวด้วยชุดสัตว์แสนน่ารัก พาฝันเพียงก้มดูแ
พาฝันบ่นถึงเรื่องที่ติดค้างอยู่เพียงเรื่องเดียวออกมา“คิดมากน่า อย่างฝันไม่ต้องทำงานก็มีคนเลี้ยงอยู่แล้ว หลงซะขนาดนั้นนี่นา”ลลิลอดจะแซวออกมาไม่ได้ หมอฟ้าที่เคยเจอไม่กี่ครั้งขึ้นชื่อว่าคลั่งรักขนาดไหนเธอยังรู้เลย“แต่ฝันไม่อยากพึ่งพาเค้าฝ่ายเดียวนี่นา”พาฝันบอกสิ่งที่เคยกังวลลึกๆออกมาจนได้ คนเรา
“แน่นอนครับ พี่ฟ้าจะเลี้ยงเองไม่ให้หนูลำบากเลย ขอบคุณนะครับ”สายฟ้ารีบยืนยันออกมาพร้อมยิ้มสว่างสดใสจนพาฝันตาพร่าไปหมด คนที่เหมือนมีเวทมนต์ให้ลุ่มหลงตลอดเวลาขนาดนี้ยังไงก็อันตรายกับใจจริงๆ เพราะไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันมานานแค่ไหนสายฟ้าก็ยังทำให้พาฝันเผลอลืมตัวคล้อยตามได้ตลอดเวลาเหมือนเดิมเลย“ค่ะ อื้อ จะ
ช่วงเช้าที่อากาศแสนสดใส ต่างกับคนบางคนที่ร้อนรนเดินไปมาอยู่หน้าห้องน้ำด้วยความลุ้นระทึกใจอย่างสายฟ้าที่ยืนไม่ติด เพราะวันนี้เป็นอีกวันที่ต้องมาลุ้นในสิ่งที่คาดหวังมานาน และตอนนี้เจ้าตัวก็กำลังรอให้พาฝันที่เข้าไปออกมาสักที“ฝันครับหนูเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมยังไม่ออกมาครับ”เสียงทุ้มเรียกคนที่เข้าไปอ
“ฝันก็รักพี่ฟ้ามากค่ะ คุณพ่อคนเก่ง”พาฝันบอกรักกลับพร้อมยิ้มกว้างอย่างชื่นใจ แรกๆเธอเขินมากจนไม่กล้าพูดคำนี้ออกมา แต่พออยู่ด้วยกันนานขึ้นและเห็นว่าสายฟ้ามั่นคงจริงใจขนาดไหน ถึงอยากตอบแทนความน่ารักนี้กลับไปให้สายฟ้าบ้างก็เท่านั้น “รีบไปบอกพ่อกับแม่บัวดีกว่า ต้องดีใจจนเป็นลมแน่ๆเลย”สายฟ้าที่ยังไม่
“หนาวมั้ยครับ” น้ำเสียงอ่อนโยนจากคนตัวสูงที่หันไปถามภรรยา ฟังดูอบอุ่นซะจนอากาศที่มีหิมะโปรยปรายยังพร้อมละลายไปด้วย ใบหน้าที่เคยหล่อเหลาจนใครๆมองเหม่อเป็นแถว จนถึงตอนนี้ที่เลยเลขสี่มาแล้ว อาจะมีร่องรอยของเวลาที่พรากความอ่อนเยาว์บนใบหน้าไปเล็กน้อย แต่สายฟ้าก็ยังคงเป็นคุณหมอที่หล่อและดูดีไม่ต่างไปจากเ
“อืม น่าจะอีกครึ่งชั่วโมงค่ะ อยากเล่นกับพ่อมากเลยเหรอคะ” “ครับ พี่ม่านอยากเล่นกับพ่อขอไปรอที่หน้าประตูได้มั้ยครับ” “ได้สิครับ แต่ว่าถ้านานเกินไปก็กลับมานั่งในนี้นะคะ” “ครับ” ม่านฟ้าเดินออกไปรอที่หน้าประตูบานใหญ่ ท่ามกลางสายตาเป็นห่วงของคนเป็นแม่ที่กำลังคิดไปมากมายว่าลูกเจอเรื่องอะไรมาถึงได้ดูซึม
“พี่ม่านจะมีน้องจริงๆเหรอครับ” เสียงถามด้วยความตื่นเต้นของม่านฟ้าที่กำลังจะเป็นพี่ ช่างน่าเอ็นดูจนทั้งพาฝันและแม่บัวต่างพากันยิ้มออกมากับความน่ารักนั่น “จริงสิคะ น้องอยู่ในนี้แล้วนะ อีกเจ็ดเดือนก็ได้เจอหน้ากันแล้วค่ะ” พาฝันเป็นคนตอบลูกชายพลางลูบหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาเล็กน้อย เพราะเพิ่งท้องได้สา
“นอกจากจะสวยวันสวยคืนแล้ว เมียพี่ฟ้ายังน่ากินไปทั้งตัวอีกนะเนี่ย พี่ฟ้านี่โชคดีที่สุดเลยเนอะว่ามั้ย” “หยุดพูดแบบนั้นสักที อ๊าาา พี่ฟ้า” พาฝันต่อว่า แต่ก็ต้องครางลั่นออกมาเมื่อนิ้วยาวของสายฟ้าสอดแทรกเข้าไปในร่องรักของเธอจนคับแน่น “แน่นมากเลย เราไม่ได้ทำกันมากี่วันแล้วนะ” “มะ ไม่รู้ อื้อออ” “มันร
“มองอะไรขนาดนั้นคะ” พาฝันถามคนที่เอาแต่จ้องหน้ากันตลอดเวลาจนชักจะเขินขึ้นมา แต่สายฟ้ากลับยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยประโยคชวนเลี่ยนด้วยสายตาพราวระยับ “พี่ฟ้ากำลังคิดว่า หนูสวยมากทำไมสวยขึ้นขนาดนี้นะ ไปทำอะไรมาครับ” “ฝันจะไปทำอะไรได้คะ ก็อยู่แต่บ้านเนี่ยไม่ได้แต่งตัวดีๆด้วยซ้ำ” พาฝันนิ่วหน้าตอบอย่างเหลือเ
“คนบ้า ไหนบอกจะพาฝันกลับบ้านไงคะ”พาฝันต่อว่าด้วยเสียงที่ยืดยาน มือเล็กทุบอกแกร่งอย่างเขินอายที่สายฟ้าพูดถึงความหลังขึ้นมาตอนนี้ แม้จะเมาแต่เธอก็ไม่ได้ความจำเสื่อมสักหน่อย“ไหนๆก็ครบรอบแล้ว เรามาทบทวนความทรงจำกันดีกว่ามั้ยคะ วันนั้นเราไม่รู้จักกัน แต่วันนี้หนูครางชื่อพี่ฟ้าได้แล้วนะ”“อื้อ”ปากร้อ
สายฟ้าที่พอจะรู้สาเหตุของความงอนก็บอกด้วยเสียงที่อ่อนลง จะดื้อยังไงก็ได้แต่ตอนนี้ต้องกลับบ้านก่อน ไม่อยากให้ใครเห็นพาฝันตอนเมาเลย แค่นี้ก็หวงจะแย่แล้ว“ทำไมคะ จะพาฝันไปส่งแล้วกลับมาใหม่ละสิ”พาฝันที่เริ่มคิดไปตรงกันข้ามถามออกมาอย่างประชดประชันแบบที่ปกติไม่มีทางทำตัวไร้เหตุผลแบบนี้แน่ๆ แต่เพราะความเม
หลังสิ้นภารกิจที่ต้องขึ้นเวทีกล่าวเปิดงานและเดินทักทายเพื่อนร่วมธุรกิจไปกับพ่อ สายฟ้าก็เดินกลับมาหากลุ่มเพื่อนอีกครั้ง สายตาก็มองหาภรรยาไปทั่วจนเห็นว่ายังอยู่กับกลุ่มเดิมก็วางใจ แต่ก็สบายใจได้ไม่นานเมื่อถูกรุมล้อมจากสาวๆที่ทั้งรู้จักและไม่รู้จักอีกครั้งณภัทรที่ทนเห็นเพื่อนอึดอัดไม่ไหวถึงได้เดินเ
งานเลี้ยงโรงพยาบาลวนกลับมาครบรอบอีกครั้งอย่างน่าตกใจ เพราะมันกลายเป็นวันครบรอบที่รู้จักกันโดยไม่ตั้งใจของสายฟ้าและพาฝัน ความผิดพลาดที่นำมาซึ่งชีวิตคู่และครอบครัวที่อบอุ่นในวันนี้ เวลาผ่านไปรวดเร็วจนเข้าปีที่หกแบบไม่ทันรู้ตัวและวันนี้ทั้งสายฟ้าและพาฝันต่างก็ต้องพากันไปงานเหมือนทุกครั้งอย่างหลีกเลี