LOGINShare
14) รับผิดชอบพี่ฟ้าด้วยนะครับ
Last Updated:
2025-03-15 06:13:08
Related chapters
สายฟ้าของพาฝัน 15) ขอเวลาทบทวน
พาฝันที่สะลึมสะลือตื่นขึ้นยามสายของอีกวัน ขยับตัวลุกอย่างยากลำบาก เพราะเมื่อคืนถูกเอาเปรียบไม่รู้กี่ครั้งจนหมดเรี่ยวแรงและปวดไปทั้งตัว เพราะคนตัวโตที่ตักตวงจากเธออย่างไม่รู้จักพอจนเธอแทบสลบคาอก พาฝันถูกพาอาบน้ำแต่งตัวใหม่ที่เป็นแค่เสื้อยืดตัวใหญ่ตัวเดียวนอน ตื่นมาถึงได้รู้สึกโล่งขนาดนี้เพราะเหนื่อยเกินจะต่อต้านถึงได้ปล่อยหมอฟ้าทำตามใจกับร่างกายตัวเองจนหลับไปหน้าหวานหันมองคนที่ยังหลับใหลอยู่ข้างๆอย่างนึกอิจฉา แม้ยามหลับหมอฟ้าก็ดูดีเกินไปแบบไม่ยุติธรรมเลย ขั้นกว่าของคำว่าหน้าตาดี เรียกแบบนี้คงจะไม่ผิดนัก ไม่แปลกใจที่พอลืมตามีชีวิตชีวาขึ้นมา ถึงได้ทำให้ใครหลงใหลจนมองเหม่อได้ขนาดนั้นพาฝันถอนหายใจมองเสี้ยวหน้าคมคายด้วยหลากหลายความรู้สึก ถ้าจะบอกว่าไม่ยินดีคงโกหก คนอย่างหมอฟ้ามาคอยตามมาพูดอะไรแบบนี้ใส่ ใจแข็งแค่ไหนก็คงไม่อาจต่อกรได้แต่เพราะเป็นคนแบบหมอฟ้าอีกนั่นแหละที่น่าหวาดหวั่น คนที่ส่องสว่างจนดูเกินเอื้อมถึง คนที่ใครๆต่างชื่นชมและฝันหา ไม่ต้องพูดถึงพื้นฐานครอบครัวที่เพอร์เฟคขนาดไหนหรอก เพราะแค่ทุกอย่างภายนอกก็แตกต่างจนแทบไม่กล้าไปแตะต้องแล้วจริงๆ…ขนาดตอนนี้พาฝันก็ยังพลาดซ้ำจ
Last Updated : 2025-03-15สายฟ้าของพาฝัน 16) พี่ฟ้าไม่เข้าใจ
‘กูดูไม่จริงใจขนาดนั้นเลยเหรอวะภาส’ตาคมที่ไหวระริกมองข้อความบนหน้าจอที่กดส่งให้เพื่อนไปอย่างเหม่อลอย ศาลาพักผ่อนในสวนข้างบ้านเป็นสถานที่ที่สายฟ้าเลือกเข้ามานั่งเมื่อคิดอะไรไม่ออก สายลมยามบ่ายช่วยให้อากาศร้อนคลายลงไปบ้างแต่ความร้อนรุ่มในจิตใจ กลับไม่ได้ถูกปัดเป่าออกไปด้วยสักนิด ลมหายใจร้อนๆถูกพ่นออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างคิดไม่ตก วันหยุดที่ควรได้พักผ่อนสบายใจแต่กลับต้องมานั่งห่อเหี่ยวอย่างน่าเวทนาตัวเองที่สุด‘กูเพิ่งว่างว่ะ โทษที แต่ว่ามึงอารมณ์ไหนวะเนี่ย บอกกูสักนิดให้เตรียมใจ’เกือบสิบนาทีที่ข้อความจากเพื่อนถูกส่งกลับมา ไม่ได้คาดหวังให้ตอบกลับรวดเร็วอะไรขนาดนั้นหรอก เพราะรู้อยู่แล้วว่านักธุรกิจอย่างภาสกรก็แทบไม่มีเวลาว่างไม่ต่างกัน ก็แค่อยากคุยกับใครสักคนแค่นั้น‘ทำไมเวลาที่กูอยากจริงจังมันต้องพังตลอดเลยวะ’‘เอาละ ใครไม่งงกูงง มึงเป็นอะไรก่อน อยู่ดีๆมาอ่อนไหวใส่กูเนี่ยฟ้า’ภาสกรที่อ่านไปงงไปขยี้หัวจนพนักงานที่เดินผ่านมองด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนจะเสียภาพลักษณ์มากไปกว่านี้เจ้าตัวถึงได้เดินเข้าห้องทำงานโดยเร็ว‘จะว่าไป กูยังไม่ได้เค้นคอมึงเลยนะเมื่อคืนนี้อ่ะ มึงมันร้ายแอบมีแฟนแล้วไม่บอก
Last Updated : 2025-03-15สายฟ้าของพาฝัน 17) เป็นพี่ฟ้าตัวน้อยของพ่อเสมอ
สายฟ้าที่กลับไปเป็นเด็กชายตัวน้อยของพ่ออีกครั้งไถตัวลงไปนอนหนุนตักที่ไม่ได้นุ่มเหมือนตักแม่บัว แต่กลับให้ความรู้สึกอบอุ่นและสบายใจอย่างหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว มือหนาดึงมือที่เริ่มเหี่ยวย่นตามกาลเวลามาแนบหน้าแล้วหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย “มีอะไรอยากเล่าให้พ่อฟังมั้ยพี่ฟ้า”ก้องฟ้าใช้มือข้างที่ว่างลูบหัวทุยของลูกชายคนเดียวอย่างรักใคร่เอ็นดู สำหรับคนเป็นพ่อแล้ว ต่อให้ลูกโตจนรับผิดชอบตัวเองได้ขนาดไหน ในสายตาก็ยังคงเป็นเด็กที่ต้องคอยดูแลห่วงใยอยู่เสมออย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ“พี่ฟ้าไม่รู้จะเริ่มยังไงครับ ที่จริงพ่อก็น่าจะรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ”สายฟ้าตอบอย่างรู้ทัน เพราะทุกเรื่องในชีวิต ต่อให้ไม่เคยเล่าแต่พ่อก็มักจะรู้ทุกอย่างด้วยตัวเอง ไม่ได้ไม่พอใจอะไรหรอก เพราะพ่อก็ไม่เคยมาวุ่นวายอะไรให้หนักใจเลย กลับกันพอมีเรื่องไม่สบายใจแบบนี้ พ่อจะเป็นคนแรกที่เข้ามาหาและมอบความสบายใจให้เสมอ“ถึงรู้ พ่อก็อยากฟังจากพี่ฟ้ามากกว่าจากคนอื่น พ่อเคยบอกพี่ฟ้ามาตั้งแต่เด็ก จำไม่ได้เหรอครับ”“ครับ พี่ฟ้าจำได้”สายฟ้ายิ้มบางอย่างนึกย้อนไปช่วงที่ยังเด็ก ช่วงที่ยังขาดความยับยั้งชั่งใจ จนทนกับวาจาและความร้ายกาจของเพื่อน
Last Updated : 2025-03-15สายฟ้าของพาฝัน 18) สิ่งที่กำลังก่อตัวในใจ
พาฝันนั่งเหม่อมองมือถืออย่างที่ตอบตัวเองไม่ได้ว่ากำลังรอคอยอะไร ตั้งแต่ขอให้คนที่หงอยจนน่าสงสารกลับไป เธอก็แทบไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลยด้วยซ้ำ มันว้าวุ่นใจและสับสนไปหมดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนมือขาวกดมือถือเลื่อนหาหมายเลขที่ไม่ได้ติดต่อมานาน เพราะต้องแยกย้ายกันไปเติบโตพาฝันและเพื่อนถึงได้หาเวลาเจอกันยากเย็นเหลือเกิน และการติดต่อแต่ละครั้งก็เริ่มห่างหายไปเรื่อยๆจากอาทิตย์ละสองครั้ง จนตอนนี้แทบจะเหลือเพียงเดือนละครั้งจนน่าใจหายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพื่อนจะรับสายได้รึเปล่า“ว่าไงฝัน ไม่ได้คุยกันนานเลย”เสียงตอบรับร่าเริงหลังรอสายเพียงไม่นาน เรียกรอยยิ้มกลับคืนมาบนหน้าสวยอย่างยินดี“ลิล”“คิดถึงจังเลย แต่งานยุ่งมากกก ขอโทษที่ไม่ได้โทรหาเลยนะ”ลลิลลากเสียงยาวอย่างต้องการบอกว่างานยุ่งแค่ไหนจนพาฝันขำเบาๆ“ไม่เป็นไรเลยลิล เราก็ไม่ว่างเหมือนกัน วันนี้หยุดเหรอ”พาฝันถามหยั่งเชิงก่อนจะเข้าประเด็น เพราะถ้าหากเพื่อนไม่ว่างคงต้องพับเก็บความว้าวุ่นใจเอาไว้ก่อน“อื้อ ที่จริงได้หยุดต่ออีกสองวันด้วย ฝันก็หยุดเหรอ”“ใช่ เราหยุดวันนี้อีกวันนึง แล้วลิลทำอะไร”“ที่จริงก็อยากไปเที่ยวนะ แต่ว่าแฟนเราไม่ว่าง เลยต้องนอ
Last Updated : 2025-03-15สายฟ้าของพาฝัน 19) สิ่งที่ยากกว่าการเปิดใจ
“เราคิดว่า…เรากำลังเริ่มชอบคนนึงๆ”พาฝันเกริ่นนำจากความรู้สึกตอนนี้ที่ปฏิเสธไม่ได้ ถึงจะไม่เคยมีความรักก็ใช่จะไม่รู้จักว่าคืออะไร แค่ความชอบมันคงไม่ได้ซับซ้อนจนตีความไม่ออกขนาดนั้นหรอก การจะชอบใครไม่ใช่เรื่องยาก สิ่งที่ยากมันคงเป็นคำที่ว่า ‘ชอบได้รึเปล่า’ มากกว่า“เค้าดีกับฝันมั้ย”ลลิลไม่ได้ถามว่าคนที่เพื่อนชอบคือใครหรือทำไมชอบ แต่เลือกจะถามสิ่งที่สำคัญที่สุดมากกว่า เพราะสิ่งที่เธอหวัง ก็แค่อยากให้เพื่อนมีรักดีๆเท่านั้น“ดีสิ เค้าดีมาก ดีเกินไปทุกอย่างจนไม่กล้าจะชอบเค้าเลย แต่เราก็ชอบไปแล้ว”พาฝันตอบด้วยตาที่แดงก่ำ เพราะไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวเลย แต่กลับปล่อยให้ตัวเองรู้สึกตั้งขนาดนี้“ไม่เป็นไรนะฝัน คนเราห้ามความรู้สึกไม่ได้หรอก แต่ที่บอกว่าไม่กล้าชอบ บอกได้มั้ยว่าทำไม”ลลิลเอื้อมมือข้ามโต๊ะมาจับมือเพื่อนแล้วลูบปลอบใจเบาๆอย่างเข้าใจ เปิดมาด้วยความเศร้าหม่นขนาดนี้ ก็คงจะแบกไว้จนหนักน่าดู“แค่เริ่มต้น มันก็ผิดพลาดไปหมดแล้วลิล เราไม่ควรสานต่อด้วยซ้ำ ยิ่งรู้จักก็ยิ่งเกินเอื้อมจนเรากลัว”พาฝันระบายอย่างอัดอั้นตันใจที่สุด ใช่ว่าตอนที่ปฏิเสธจะไม่รู้สึก แต่กลับรู้สึกมากจนทนเห็นหน้าไม่ได้ต่า
Last Updated : 2025-03-15สายฟ้าของพาฝัน 20) อย่างที่ตั้งใจ
“มาร้านเหล้าแต่แดกน้ำเปล่า มึงเป็นเหี้ยอะไรอ่ะฟ้า โอ้ย! มึงตบหัวกูทำไมสัสภาส”นทีลูบหัวตัวเองก่อนตวัดตามองคนต้นเหตุแล้วโวยวายใส่ทันที ส่วนสายฟ้าทำเพียงหันมามองก่อนจะหันกลับไปมองหน้าเวทีเหมือนเดิม“มึงนี่ก็ลูกอีช่างแซะจริงๆ ดูหน้ามันด้วย หงอยจนคนอื่นใจเจ็บหมดแล้ว”ภาสกรพูดไม่เกินจริงนัก เมื่อสายฟ้าที่มีแต่รอยยิ้มละมุนตลอดเวลา ออร่ารอบตัวสว่างสดใส พอแววตาหม่นเศร้าเหงาหงอยไร้รอยยิ้ม ก็พาลให้คนมองต่างสงสารจนอยากเข้ามากอดปลอบกันหมด ติดตรงที่ไม่มีฐานะจะเข้ามาเท่านั้น“ก็กูไม่รู้มั้ยวะ แล้วตกลงมันเป็นอะไรนะ”“อกหัก”“ห้ะ!”“เออ มึงได้ยินไม่ผิดหรอก กูยังไม่อยากเชื่อเลย”“อย่างไอ้หมอฟ้าเนี่ยนะ เป็นไปได้ไงวะ”นทีทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ แต่ดูจากท่าทางสายฟ้าและใบหน้าไร้การล้อเล่นจากภาสกรแล้ว ก็น่าจะเป็นเรื่องจริงอย่างที่แสนจะแปลกใจ“ก็เป็นไปแล้ว กูก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้อีกทีก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว”“มันไม่ได้แย่เหมือนตอนนั้นใช่มั้ยวะ”นทีถามเสียงเบาอย่างกลัวสายฟ้าจะได้ยิน แต่คนที่เหม่อมองเวทีอย่างเลื่อนลอยขนาดนั้น คงไม่มีสมาธิมาฟังอะไรรอบตัวอยู่แล้ว“ไม่น่า…ก็ยังไม่ได้คบกันนะ แค่เริ่มชอบ”“แล้วไป ตอนนั้น
Last Updated : 2025-03-15สายฟ้าของพาฝัน 21) ไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป
ลลิลพาเพื่อนมานั่งที่สวนสาธารณะไม่ไกลจากห้างสรรพสินค้าเท่าไรนัก บรรยากาศยามเย็นเริ่มมีคนออกมาวิ่งและเดินเล่นประปราย ทั้งคู่เลือกมุมสงบที่สุดใต้ต้นไม้เป็นที่คุยกัน ม้านั่งตัวเล็กทำให้ใกล้กันมากขึ้นกว่าเดิมแต่ไม่ได้ทำให้อึดอัด มีเพียงความสบายใจต่อกันเท่านั้นลมเย็นจากสระน้ำขนาดกว้างพัดเข้าหน้าเอื่อยๆทำให้ผ่อนคลาย ลลิลมองใบหน้าสวยหวานของเพื่อนที่มีรอยยิ้มบางๆก็อดยิ้มตามไม่ได้ เพื่อนคนสำคัญของเธอ ดูเปราะบางเหลือเกินในวันนี้“ชีวิตคู่…มันดีจริงๆเหรอลิล”พาฝันเอ่ยถามออกมาแผ่วเบา ในใจยังคงครุมเครือด้วยความรู้สึกที่ทั้งอยากจะลองรัก และอยากจะปัดทุกความรู้สึกออกไปพร้อมๆกันลลิลยิ้มบางกับคำถาม ในหัวนึกถึงหน้าคนรักที่แต่งงานใช้ชีวิตคู่มาเป็นปีอย่างที่รู้สึกสุขมากกว่าทุกข์ เป็นการตัดสินใจแต่งแบบที่รวดเร็วจนครอบครัวคัดค้านเพราะเพิ่งเรียนจบ แต่การคบกันมานานก็พอจะเป็นข้อโต้แย้งได้ และคิดว่ายิ่งเริ่มทำงานก็คงจะมีเวลาให้กันน้อยลง อย่างน้อยได้อยู่ด้วยกันในฐานะที่ดูแลกันได้มากขึ้นจะมากจะน้อย ก็ยังเป็นช่วงเวลาที่มีค่าอยู่ดี“มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเป็นช่วงเวลาไหนนั่นแหละฝัน มันอาจไม่ได้ดีตลอดเวลาขนาดนั้น รัก
Last Updated : 2025-03-15สายฟ้าของพาฝัน 22) จังหวะหัวใจที่เกินควบคุม
‘พี่รอข้างล่างนะครับ’พาฝันทั้งตกใจทั้งแปลกใจกับข้อความที่ได้รับ เพราะท่าทางที่กลับไปเมื่อวันก่อนดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ ไม่คิดว่าพอเช้ามาจะยังส่งข้อความมาแบบนี้ ที่สำคัญยังจะมารอรับกันอีกต่างหาก นี่เธอปฏิเสธไม่ชัดเจน หรือว่าหมอฟ้าไม่เข้าใจกันแน่ที่คิดมากจนนอนไม่หลับมาทั้งคืนว่าหลังจากนี้จะเป็นยังไง ไม่มีความหมายเลยหรือไงกัน แบบนี้จะต่างอะไรจากที่เป็นอยู่ ไม่ใช่ว่าเธอขอเวลาเพื่อทบทวนหรอกเหรอถึงจะแปลกใจยังไงแต่ด้วยมารยาท ก็ยังต้องตอบกลับอยู่ดี พาฝันถอนหายใจก่อนกดเข้าหน้าแชททันที‘พี่มารอทำไมคะ วันนี้ฝันต้องไปทำงานแล้วค่ะ’‘พี่ก็มารับไปทำงานไง วันนี้พี่ก็ต้องทำงานเหมือนกันครับ อ้อ แล้วก็จะพาไปกินข้าวด้วย’ข้อความที่ตอบกลับมาทันทีทำเอาพาฝันขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม แบบนี้ไม่ใช่ว่าทำตัวปกติเกินไปหรอกเหรอ ช่างเป็นคนที่คาดเดาไม่ได้จริงๆถึงจะทั้งไม่เข้าใจทั้งไม่พร้อมเผชิญหน้า แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก ถูกมัดมือชกแบบนี้พาฝันก็ได้แต่ปลดปลงในใจ งานที่ทำก็อยู่ภายใต้อำนาจของหมอฟ้าเธอยังไม่สะดวกจะไปหางานใหม่ตอนนี้หรอก ถึงงานจะเหนื่อยแต่สำหรับที่นี่ก็ถือว่าดีที่สุดกว่าที่อื่นแล้ว ค่าตอบแทนก็แสนจะคุ้มค่า อ
Last Updated : 2025-03-15
Latest chapter
สายฟ้าของพาฝัน ตอนพิเศษ 5) วันครบรอบ
งานเลี้ยงโรงพยาบาลวนกลับมาครบรอบอีกครั้งอย่างน่าตกใจ เพราะมันกลายเป็นวันครบรอบที่รู้จักกันโดยไม่ตั้งใจของสายฟ้าและพาฝัน ความผิดพลาดที่นำมาซึ่งชีวิตคู่และครอบครัวที่อบอุ่นในวันนี้ เวลาผ่านไปรวดเร็วจนเข้าปีที่หกแบบไม่ทันรู้ตัวและวันนี้ทั้งสายฟ้าและพาฝันต่างก็ต้องพากันไปงานเหมือนทุกครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้พาฝันจะออกมาเลี้ยงลูกนานแล้ว แต่เพราะเป็นภรรยาเลยจำเป็นต้องไปร่วมตามารยาท ถึงไม่อยากไปแต่สายฟ้าที่อยากอวดภรรยาคนสวยนักหนาก็บังคับให้ไปอยู่ดีโดยที่ลูกชายตัวน้อยอย่างม่านฟ้านั้นก็อยู่ในความดูแลของแม่บัวจนกว่าพ่อแม่จะกลับมา“พี่ฟ้าห้ามดื่มเยอะนะคะ เดี๋ยวขับรถกลับไม่ได้”พาฝันที่กำลังจะลงจากรถหันไปเตือนสายฟ้าทันทีอย่างนึกขึ้นได้ เพราะวันนี้นอกจากจะเป็นงานเลี้ยงแล้ว ยังเป็นวันที่สายฟ้าชวนเพื่อนๆมาเหมือนทุกปีจนพากันดื่มเมามายกว่าปกติ ไม่อย่างงั้นวันนั้นเมื่อหกปีที่แล้วก็คงไม่เกิดเรื่องจนได้มาแต่งงานกันอย่างงี้หรอก“รับทราบครับ”สายฟ้ารับคำด้วยรอยยิ้มหวาน มองภรรยาที่นานๆจะแต่งตัวสวยขนาดนี้อย่างชื่นชมหลงใหล แม้ในยามปกติจะคลั่งรักอยู่แล้วก็เถอะนะและทันทีที่ลงจากรถร่างสูงก็รีบเดิน
สายฟ้าของพาฝัน ตอนพิเศษ 4) ใครดื้อกว่ากัน
พาฝันถอนหายใจเบาๆอยู่ภายในบ้านที่จัดเตรียมโต๊ะสำหรับทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว เพราะจนป่านนี้คนที่ใช้ให้ไปตามลูกกลับมากินข้าวเย็นก็ไม่มีวี่แววจะกลับมา กลายเป็นว่าหายไปทั้งคู่เหมือนทุกๆครั้งอย่างน่าอ่อนใจ รู้แบบนี้ไปตามเองก็คงได้กินข้าวกันไปแล้วเสียงเล่นน้ำและเสียงหัวเราะดังแข่งกันอย่างสนุกสนานจนต้องยิ้มตามอย่างอดไม่ได้ เพราะสายฟ้าได้วันหยุดยาว ถึงได้ถือโอกาสพาลูกมาเที่ยวบ้านพักริมทะเลของพาฝันอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้มานานแล้ว ม่านฟ้าที่เพิ่งเคยเห็นทะเลครั้งแรกถึงได้ตื่นเต้นดีใจเล่นน้ำไม่ยอมหยุดอยู่แบบนี้“พี่ฟ้าคะพาลูกเข้าบ้านได้แล้วค่ะ”พาฝันที่หยุดยืนดูอยู่ไม่ไกลส่งเสียงดุๆออกไปให้รู้ว่าควรพากันเลิกเล่นได้แล้ว สายฟ้าที่ได้ยินนั้นชะงักก่อนจะหันมายิ้มแห้งทันที เพราะกลัวว่าจะโดนคุณแม่คนสวยโกรธที่ตัวเองมาตามลูกแต่กลับมาเล่นกับลูกต่อแบบนี้ ถึงจะโดนมาหลายครั้งแล้วก็เถอะนะ“อีกแป้บนึงค้าบแม่ฝัน”เป็นม่านฟ้าตัวน้อยแสนร่าเริงที่ตะโกนตอบกลับมาต่อรอง เพราะยังไม่อยากเลิกเล่น แถมมีพ่อมาให้ขี่คอเล่นแบบนี้อีกก็ยิ่งสนุกไปใหญ่“จะมืดแล้วนะคะ เดี๋ยวไม่สบายค่ะ”พาฝันที่เข้าใจว่าลูกอยากเล่นต่อ แต่
สายฟ้าของพาฝัน ตอนพิเศษ 3) ของขวัญแสนพิเศษ
ช่วงเช้าที่อากาศแสนสดใส ต่างกับคนบางคนที่ร้อนรนเดินไปมาอยู่หน้าห้องน้ำด้วยความลุ้นระทึกใจอย่างสายฟ้าที่ยืนไม่ติด เพราะวันนี้เป็นอีกวันที่ต้องมาลุ้นในสิ่งที่คาดหวังมานาน และตอนนี้เจ้าตัวก็กำลังรอให้พาฝันที่เข้าไปออกมาสักที“ฝันครับหนูเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมยังไม่ออกมาครับ”เสียงทุ้มเรียกคนที่เข้าไปอยู่ในห้องน้ำเป็นนานสองนานอย่างทนรอไม่ไหวอีกต่อไป เพราะพาฝันเอาแต่เงียบไม่ยอมตอบกันสักทีแบบนี้“ฝัน ถ้ายังไม่ตอบพี่ฟ้าจะเข้าไปแล้วนะครับ”สายฟ้าย้ำอีกครั้งมือก็เตรียมจะหมุนลูกบิดอย่างที่พูด ก่อนจะชะงักเมื่อพาฝันตะโกนห้ามออกมาซะก่อน“ไม่ต้องค่ะ ฝันจะออกไปแล้ว”“นานจังครับ พี่ฟ้าลุ้นจะแย่แล้ว เป็นไงครับ”สายฟ้ามองคนที่ออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเหม่อลอยจนต้องเข้าไปจับมือเอาไว้อย่างเป็นห่วง สภาพไม่สดใสแบบนี้ไม่ใช่ว่าต้องผิดหวังอีกแล้วหรอกเหรอ“คือ….”“ยังไม่มาเหมือนเดิมเหรอครับ”ท่าทางที่อึกอักทำให้สายฟ้าคาดเดาคำตอบไปก่อนอย่างไม่คิดจะถาม เพราะเมื่อสองคนตกลงกันว่าจะมีลูกก็ปล่อยไปตามธรรมชาติและมาลุ้นตรวจกันทุกเดือนแบบนี้ แต่ไม่ว่าจะครั้งไหนลูกที่รอคอยก็ยังไม่มาหาสักที แม้จะผ่านมาหลายเดือนแล้วก็
สายฟ้าของพาฝัน ตอนพิเศษ 2) อยากเลี้ยงลูก
ช่วงนี้พาฝันค่อนข้างแปลกใจกับอาการของสายฟ้าที่วันๆเอาแต่นั่งดูรูปเด็กน่ารักๆในมือถือทุกครั้งที่ว่าง แถมยังชอบเอามาอวดให้เธอดูด้วยอีกต่างหาก อย่างเช่นตอนนี้ก็เหมือนกัน“น่ารักจังเลยว่ามั้ยครับ”สายฟ้ายื่นหน้าจอมือถือที่โชว์รูปเด็กชายหญิงที่นั่งยิ้มถูกจับแต่งตัวด้วยชุดสัตว์แสนน่ารัก พาฝันเพียงก้มดูแล้วตอบรับเหมือนทุกครั้ง“น่ารักค่ะ”แต่เหมือนคำตอบนั้นจะไม่เป็นที่พอใจคุณเค้าเท่าไหร่ เพราะเมื่อเธอตอบกลับไปสายฟ้าก็หน้ามุ่ยแล้วดึงมือถือกลับไปดูต่อทันทีจนพาฝันงง ถ้าจะไม่พอใจอะไรก็น่าจะบอกกันสักนิดไม่ใช่เหรอไง แบบนี้พาฝันก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ“นุ่มนิ่มน่ารักไปหมดเลย ถ้าพูดได้พ่อแม่คงหลงน่าดูเลยเนอะ”แล้วก็เหมือนเดิมที่พอผ่านไปสักพัก คนหล่อที่เข้าใจยากก็พูดประเด็นใหม่ขึ้นมาอีกครั้งให้คาดเดาความคิดเล่นๆ ทีเมื่อกี้เหมือนจะงอนแต่แป้บเดียวก็กลับมาถามความเห็นใหม่แบบนี้ ช่างรับมือยากจริงๆพ่อคุณ“ค่ะ”พาฝันที่ไม่เคยเข้าใจว่าสายฟ้าต้องการอะไรจากเธอถึงได้ตอบรับด้วยรอยยิ้มแห้งๆกลับไปให้เจ้าตัวถอนหายใจใส่อีกหน “แล้วพอเดินได้วิ่งได้คงต้องไล่จับจนเหนื่อยแน่ๆเลย”ทำหน้ามุ่ยกับพาฝันเสร็จก็หันกลับไ
สายฟ้าของพาฝัน ตอนพิเศษ 1) ทายาทแม่บัว
“ทำอะไรกันครับเนี่ย หอมจังเลย”สายฟ้าที่เดินตามกลิ่นหอมเข้ามาในครัวเอ่ยแซวสองคนต่างวัย ที่พากันทำอาหารอย่างขมักเขม้นอยู่ ตั้งแต่เข้ามาอยู่บ้านเดียวกัน พาฝันก็ถูกแม่บัวแย่งตัวไปทุกวันที่มีเวลาว่างจากงาน จนสายฟ้าต้องตามมาวอแวถึงในครัวเพราะทนห่างนานๆไม่ได้“หอมขนมรึหอมคนคะหมอฟ้า”แม่บัวแซวคนหล่ออย่างหมั่นไส้เมื่อมาถึงเจ้าตัวก็เดินเข้าไปกอดภรรยาทันที แต่งงานกันมาเป็นปีก็ยังคลั่งรักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย จนบางทีก็อดจะแกล้งแหย่ไม่ได้จริงๆ“โดนแซวแต่เช้าอีกแล้ว พี่ฟ้าไม่มีพวกเลย แม่บัวก็แย่งฝันไปแล้ว พี่ฟ้าจะทำไงดี”สายฟ้าที่ทำเป็นโอดครวญแต่มือกลับยังกอดพาฝันไม่ปล่อยนั้นทำเอาแม่บัวค้อนใส่อย่างทนไม่ไหว ช่างเป็นคนที่แพรวพราวซะจริงๆ“เลิกวอแวฝันก่อนเลยค่ะพี่ฟ้า ฝันจะรีบทำให้เสร็จ” พาฝันที่เหมือนมีหมีตัวโตมาเกาะนั้นทนรำคาญไม่ไหว จะขยับตัวไปทางไหนก็ติดหนึบไปหมดเลย“นี่มันของโปรดพี่ฟ้านี่นา ทำให้พี่ฟ้าเหรอครับ”สายฟ้าที่มองเห็นอาหารหลายอย่างเป็นแบบที่ชอบก็ยิ้มกว้างทันที แบบนี้ไม่ใช่ว่าเอาใจกันอยู่หรอกเหรอ“ไม่ให้หมอฟ้าสุดที่รัก จะให้ใครได้อีกล่ะคะ”แม่บัวเห็นคนยิ้มหน้าบานก็รีบบอกอย่างปร
สายฟ้าของพาฝัน 51) สายฟ้าของพาฝัน (END)
“อื้อ พี่ฟ้า”พาฝันที่ถูกรบกวนการนอน ลืมตาปรือขึ้นมามองต้นเหตุอย่างสายฟ้าก่อนจะหันหน้าหนีทันที“ตื่นได้แล้วครับ ไหนบอกจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นไงครับ”สายฟ้าที่รังแกคนรักมาทั้งคืนตื่นแต่เช้าด้วยความสดชื่น ก่อนจะรีบเข้ามาปลุกพาฝันให้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน เพราะไม่อยากให้พลาดช่วงเวลาดีๆนี้ไป“แล้วใครทำให้ฝันนอนดึกล่ะคะ”พาฝันบ่นออกมาแม้จะยังไม่ยอมลืมตา มือก็ปัดคนวอแวออกไปด้วย“พี่ฟ้าขอโทษครับ คราวหน้าจะทำให้ไวกว่านี้ โอ้ย! ตีพี่ฟ้าทำไมครับ”สายฟ้าที่พูดประโยคน่าอายถูกฟาดทันทีจนต้องลูบแขนป้อยๆอย่างเจ็บปวด“นิสัยไม่ดี ไปเลยค่ะฝันจะไปอาบน้ำ”พาฝันดันคนที่ทำเป็นเจ็บนักหนาออกก่อนจะยันตัวที่ปวดเมื่อยไปหมดลุกขึ้นมา“พี่ฟ้าพาไปครับ”สายฟ้ารีบเข้าไปประคองทันทีก่อนจะโดนดุใส่อีกครั้งจนต้องละมือออกมา“ฝันไปเองได้ค่ะ”“งั้นพี่ฟ้ารอข้างล่างนะครับ”สายฟ้ายกมือยอมแพ้ ก่อนออกมาจากห้องนอนให้พาฝันอาบน้ำเตรียมตัวพาฝันมองไปรอบๆอย่างแสนจะทึ่งในความสวยงามของธรรมชาติตรงหน้า แสงอ่อนๆของพระอาทิตย์ยามเช้าที่ขึ้นพ้นมาทีละนิดจากผืนน้ำ ส่งให้ผิวน้ำเป็นประกายระยับตามระลอกคลื่นที่เคลื่อนไหวไปมา กล้องในมือถูกกดบันทึก
สายฟ้าของพาฝัน 50) บ้านริมทะเล
“อยากไปดูบ้านเหรอครับ”สายฟ้าถามคนที่เอาแต่นั่งดูสถานที่ที่น่าจะเป็นบ้านพักริมทะเลอย่างสนใจ ตั้งแต่ได้โฉนดบ้านหลังนั้นมาพาฝันก็เข้าเว็บหาทันทีว่ามันอยู่แถวไหน “ค่ะ ฝันอยากไปเห็นที่ๆแม่เคยอยากไปอยู่ อยากไปที่ๆแม่เคยไป พี่ฟ้าจะไปด้วยกันมั้ยคะ”พาฝันหันมาตอบแล้วก็ถามคนที่เดินมานั่งข้างๆไปด้วยว่าอยากไปด้วยกันหรือเปล่า“แน่นอนสิครับ พี่ฟ้าจะปล่อยหนูไปคนเดียวได้ไง”สายฟ้าตอบออกมาทันทีอย่างไม่ต้องคิด ใครจะปลอยให้แฟนสุดรักสุดหวงไปไกลๆคนเดียวกัน พาฝันอยู่ไหนสายฟ้าก็ต้องอยู่นั่นสิถึงจะถูก“งั้นว่างวันไหนบ้างคะ”พาฝันถามพลางขยับตัวหนีคนที่เข้ามาคลอเคลียอย่างอึดอัด หมอฟ้าน่ะทำตัวห่างไปได้ไม่กี่นาทีเดี๋ยวก็กลับมาวอแวให้ต้องดุกันประจำเลย“วันไหนพี่ฟ้าก็ทำให้ว่างได้ครับ หนูบอกวันมาเลย”สายฟ้าตอบพลางเล่นมือพาฝันไปด้วยอย่างไม่ทุกข์ร้อน ทำงานมาทั้งปีถ้าอยากจะหยุดบ้างทำไมจะหยุดไม่ได้ล่ะ“ห้ามเอาแต่ใจนะคะ ถ้ายังไม่ว่างฝันรอได้ค่ะ”พาฝันดักออกมาอย่างรู้ทัน สายฟ้าจอมเจ้าเล่ห์จะต้องไปทำให้พ่อตัวเองปวดหัวแน่ๆ“พี่ฟ้าดูเหมือนคนเอาแต่ใจเหรอครับ ไม่เห็นรู้เลย”สายฟ้าถามพลางทำหน้ามุ่ยอย่างงอนๆ “ยิ่งกว่าเหม
สายฟ้าของพาฝัน 49) ไม่มีอะไรติดค้าง
“ฝัน ทางนี้ค่ะ ฟ้าจะเข้ามาด้วยมั้ยคะ”นับดาวที่ออกมารอรับพาฝันข้างหน้ารีบเข้าไปเรียกน้องทันทีเมื่อเห็นออกมาจากลิฟท์ ก่อนจะหันไปชวนสายฟ้าที่จูงมือพาฝันมาด้วย สายฟ้ามองท่าทางย่ำแย่ของนับดาวที่หนักหนายิ่งกว่าพาฝันก็รู้สึกเห็นใจขึ้นมา แต่ตอนนี้เค้าคงทำได้แค่มองอย่างให้กำลังใจเท่านั้นเพราะคนที่ต้องห่วงใยและดูแลก็ยืนอยู่ข้างๆด้วยสภาพที่น่าสงสารไม่ต่างกันเลย“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่ฟ้ารอหนูตรงนี้นะครับ”สายฟ้าตอบกลับนับดาวเพราะรู้ว่าเวลาเหลือน้อย จึงไม่อยากเข้าไปรบกวน ก่อนจะหันมาบอกกับคนรักที่ดูเปราะบางเหลือเกินยามนี้ด้วยน้ำเสียงแสนอ่อนโยน มือหนาลูบหัวพาฝันแผ่วเบาอย่างให้กำลังใจ และบอกให้รู้ว่าสายฟ้าจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน“ค่ะพี่ฟ้า”พาฝันตอบกลับคนตัวสูงด้วยน้ำเสียงสั่นไหว ก่อนจะหันไปหานับดาวที่ยืนรออยู่และเดินตามไป“อาการแย่มากเหรอคะ”พาฝันถามออกมาแผ่วเบายามเร่งฝีเท้าไปที่ห้องคนป่วย“ค่ะ เมื่อเช้าเค้ามีอาการชักเกร็ง ความดันไม่ปกติ ตอนนี้เค้ารอแค่ให้ฝันมาเท่านั้นค่ะ”นับดาวตอบออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือไม่แพ้กัน เพราะพ่อก็เป็นคนที่เธอรักและผูกพันธ์ที่สุดตอนนี้ พอจะต้องสูญเสียไปย่อมทำใจ
สายฟ้าของพาฝัน 48) เมื่อเวลาจะหมดลง
หลังจากทานอาหารเที่ยงกันเสร็จ พาฝันก็ขอตัวออกมาเดินเล่นที่สวนข้างบ้าน ปล่อยให้หมอฟ้าได้คุยเรื่องงานกับพ่อตัวเองต่ออย่างสะดวก ตาสวยกวาดมองรอบๆอย่างชื่นชมและผ่อนคลายกับบรรดาต้นไม้และดอกไม้ที่หาดูได้ยากรอบๆบริเวณ เป็นสวนที่ทำให้นึกถึงบ้านเก่าๆสมัยก่อนที่คนนิยมปลูกไว้หน้าบ้าน แต่การจัดที่แสนลงตัวก็บ่งบอกเป็นอย่างดีว่าเจ้าของต้องดูแลใส่ใจขนาดไหนเหมือนสวนที่เต็มไปด้วยความรักความอบอุ่นจนพลอยรู้สึกดีไปด้วยจริงๆ พาฝันก้าวเข้าไปที่ศาลากลางสวนติดกับสระน้ำไม่ใหญ่นักเพื่อรับลม ก่อนจะคิดเรื่องที่ยังค้างคาในใจต่ออย่างอดไม่ได้“หนูกำลังไม่สบายใจอยู่เหรอลูก”เสียงด้านหลังฉุดพาฝันที่กำลังเหม่อลอยให้หันกลับมามอง ถึงเห็นว่าเจ้าของบ้านมายืนมองเธออยู่“คุณพ่อ รู้ได้ยังไงคะ”พาฝันเอ่ยเรียกด้วยสรรพนามที่ไม่คุ้นเคยอย่างเขินๆ แต่เพราะคนตรงหน้าเป็นคนต้องการให้เธอเรียกแบบนี้จึงไม่กล้าขัด สายฟ้าที่ดีใจนักหนาถึงได้ยิ้มหน้าบานไม่หุบและแอบขอบคุณพ่อตัวเองในใจไปหลายครั้ง“หนูยิ้มก็จริง แต่ตาหนูเศร้ามาก ไม่สบายใจอะไรก็บอกพ่อได้นะลูก เรื่องพี่ฟ้ารึเปล่า”ก้องฟ้ายิ้มอย่างใจดี ก่อนเดินมานั่งลงข้างๆแล้วมองออกไปที่ส
