LOGINShare
หานรั่วสุยเจ้ามันคนขี้ขลาด
Last Updated:
2025-01-17 19:26:39
Related chapters
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง สามีหาเงินเก่ง
จูเหมยลี่เห็นว่าเซียวจ้านเป่ยไปนานเกินไปจึงบอกบุตรสาวให้นอนรอดีๆ นางจะไปตามท่านพ่อ เดินออกมาพ้นรั้วก็เห็นหน้าบ้านสกุลจางมีคนยืนอยู่เหมือนเพิ่งมีเรื่อง จูเหมยลี่ไม่เดินเข้าไปรอจนเซียวจ้านเป่ยหันกลับมาแล้วเรียกขานนาง" ลี่เอ๋อร์ เจ้ามาหาข้าหรือ มีอะไรหรือเปล่า"" เอ่อ ท่านมานานแล้วข้าไม่รู้ว่าท่านพี่เซี่ยว่าอย่างไร หรือว่าอาซ้อนางแพ้ท้องหนักมาก เช่นนั้นท่านไปคนเดียวเถอะข้าอยู่บ้านกับลูกก็ได้เจ้าค่ะ""อ้อ พี่ตงหยางข้ากับเมียจะเข้าเมืองสักหน่อย จะฝากผิงผิงได้หรือไม่ขอรับ ไม่น่าจะเกินสองชั่วยาม ข้าจะไปหาซื้อข้าวของที่มาทำอาหารเลี้ยงคนที่มาช่วยซ่อมแซมบ้านน่ะ"เซียวจ้านเป่ยเอ่ยกับเซี่ยตงหยาง เขาพยักหน้าจากนั้นก็เดินกลับบ้าน คังหยุนยังคงกอดจางลู่เหลียนแน่น จูเหมยลี่ไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่เห็นภาพตรงหน้าจึงเอ่ยลอยๆ"จางรั่วสุ่ย อย่าว่าข้าพูดมากเลยนะ ปลูกเรือนก็ตามใจผู้อยู่เถอะเรือนจะมั่นคงหรือโย้เย้ก็เป็นพวกเขาเลือกเอง คุณชายคังอำนาจเงินทองที่มีไม่สามารถซื้อความจริงใจได้นะ หากท่านรักใคร่นางจริงก็แสดงออกให้มากกว่านี้ การปีนเข้าหานางท่านไม่ได้ให้เกียรตินางแต่แรกแล้ว หากเรื่องนี้เล็ดลอดออกไปน
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง คิดแย่งสามีน้องสาว
ทั้งสองคนพากันจับจ่ายซื้อของตามที่จางซูฉีต้องการ ก่อนจะไปเขียงหมู ร้านธัญพืช จากนั้นก็พากันไปร้านตีเหล็ก จูเหมยลี่วาดแบบมาให้ช่างหล่อเหล็กดูจากนั้นก็ตกลงทำสัญญาว่าจ้าง อีกสามวันจะมารับสินค้าเดินกลับไปที่เกวียนนำข้าวของที่ซื้อมาใส่เกวียนก่อนจูเหมยลี่จะหัดบังคับเกวียนอีกครั้งเพื่อกลับบ้าน เซียวจ้านเป่ยกอดเอวนางจนถึงหมู่บ้าน ชาวบ้านที่เห็นถึงกับเอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่จูหมิงซูที่เพิ่งจะเริ่มดีขึ้นจากการถูกโบยเห็นเซียวจ้านเป่ยที่โกนหนวดโกนเคราแล้วเรียบร้อยก็ถึงกับหลงไหลเขาทันทีอีเด็กกำพร้านั่นมีสิทธิ์อะไรมาครอบครองบุรุษหน้าตางดงามเช่นนี้ ยิ่งเห็นจูเหมยลี่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่ สีสันสวยงามมีปิ่นเงินปักผมก็ยิ่งริษยา"นังจูเหมยลี่ตัวดี แกมันสวะไร้ค่า อีเด็กพ่อแม่ตายโหงอีตัวขาดทุน ข้าจะแย่งผู้ชายของเจ้ามาให้ได้ข้าไม่เชื่อหรอกเจ้าข้าจะงามสู้เจ้าไม่ได้ เจ้ามันก็แค่ทาสที่เขาซื้อไป หากข้าได้สัญญาขายตัวของเจ้ามาดูสิเจ้าจะจองหองได้ไหมจูเหมยลี่รู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองจึงหันมา ก็เห็นจูหมิงซูที่ส่งสายตาอาฆาตมาให้ จูเหมยลี่ยักไหล่ก่อนจะเอ่ยเสียงออดอ้อนเซียวจ้านเป่ย"ท่านพี่ เมียเหนื่อยแล้วท่านบังคับแ
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ขึ้นเขาตัดไม้
เซียวจ้านเป่ยมาถึงก็คว้าตัวเมียสาวได้ ก่อนจะพานางดีดตัวเหินไปนั่งอยู่บนคบไม้ใหญ่ จากนั้นก็จูบนางเนิ่นนานจนจูเหมยลี่ต้องทุบบ่าเขาประท้วง"ท่านนี่นะ ข้าจะตายเพราะหายใจไม่ทันนี่แหละ อื้ออออ"เซียวจ้านเป่ยให้นางพูดจนจบก่อนจะจูบนางอีกครั้งจูเหมยลี่เคลิ้มในที่สุด แขนเรียวคล้องคอเซียวจ้านเป่ยไว้ เขาละจากริมฝีปากอวบอิ่มก่อนจะรั้งนางมาใกล้แหวกสาบเสื้อดูดกลืนยอดถันงามทันที จูเหมยลี่เสียวสะท้าน แต่นึกอะไรขึ้นมาได้ก็รวบรวมแรงผลักเขชาออก"ท่านพี่ พอก่อนเจ้าค่ะข้าๆตุ๋นหมูเอาไว้ เดี๋ยวน้ำแห้งไหม้หมดหม้อแน่ๆ ชาวบ้านมาแล้วด้วย อื้อ อ่าห์เสียวๆนะ เซียวจ้านเป่ยปล่อยข้าก่อน อื๊ยท่านพี่"เซียวจ้านเป่ยยอมละจากทรวงอกแสนหวานแล้วมองหน้านางก่อนจะจับสาบเสื้อปิดให้เหมือนเดิม"ลี่เอ๋อร์เด็กดีข้ารักเจ้าแค่คนเดียวเท่านั้น ต่อไปไม่ต้องหึงหวงแล้วนะเมียจ๋า ข้าเซียวจ้านเป่ยรักเพียงแต่เจ้าเท่านั้นคนดี""ท่านว่าอะไรนะท่านพี่ ซะ เซียวจ้านเป่ย ท่านพะ พูดอีกครั้งสิ"จูเหมยลี่ตกใจเขาบอกรักนางหรือ ใช่ไหมนางไม่ได้หูฝาดนะ เซียวจ้านเป่ยบอกรักนาง อยู่ด้วยกันแค่สิบกว่าวันเองนะ เขาซื้อนางมาด้วยเงินสามตำลึงแต่วันนี้เขาบอกรักนาง ขอตั
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง หากในมือไร้อำนาจ ท่านจะต่อกรใครได้
ทุกคนนั่งกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย จูเหมยลี่ผัดหน่อไม้กับไก่ใส่พริก สามชั้นตุ๋นผักกาดดอง น้ำแกงกระดูกหมูต้มใส่รากบัวที่อุตส่าห์ให้จางรั่วสุยไปขุดมาให้เมื่อเช้านี้ เขายังถามว่ากินได้หรือ นางหุงข้าวขาว และมีน้ำเก็กฮวยใส่น้ำผึ้งอีกด้วยทุกคนกินกันอย่างอร่อย อย่าว่าแต่ชาวบ้านที่มาทำงานเลย แม้แต่เจ้าหน้าที่ทางการที่เงินเดือนคนละหนึ่งตำลึงครึ่งยังไม่เคยได้กินอะไรอร่อยเช่นนี้เลย"นี่ๆอาซ้ออาหารเหล่านี้ที่ท่านทำภัตราคารในเมืองยังไม่มีเลยนะขอรับ อร่อยยิ่งนัก""จริงด้วย หน่อไม้ที่ปกติทั้งขมแต่ท่านกลับทำเสียอร่อยจนวางตะเกียบไม่ลง""อืม จริงด้วยนี่เสี่ยวลี่เอ๊ย อาหารเหล่านี้เจ้าบอกว่าเป็นสิ่งที่ชาวบ้านเดินผ่านทุกวัน ถ้าเช่นนั้นเจ้าช่วยบอกกล่าวแก่ชาวบ้านได้หรือไม่ ปู่เองก็ไม่อยากให้มีเด็กหรือคนแก่บ้านไหนต้องมาอดตายและถูกเอาไปทิ้งบนเขาอีก"จูเก่อคังเอ่ยแก่จูเหมยลี่ หากนับกันแล้วจูเก่อคังถือว่าเป็นปู่ใหญ่ของนาง เพราะเขากับปู่ของนางเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน จูเหมยลี่เห็นว่าชายชราผู้นี้ปฏิบัติดีต่อชาวบ้านนัก อีกทั้งพยายามหาทางให้ชาวบ้านมีอาหาร ขอร้องให้ทางการผ่อนผันภาษีปีนี้หลายๆบ้านต้องยอมให้บุตรชายหลานชาย
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง มิใช่รังเกียจท่าน แต่ขอเวลาข้าสักหน่อย
วันนี้เซียวจ้านเป่ยและชาวบ้านตัดไม้ได้จำนวนมาก จูเหมยลี่อยากสั่งทำเครื่องเรือนจึงจะไปหาจูเก่อคังที่บ้าน แต่เพราะนางงามเกินไปเซียวจ้านเป่ยหวงเมียสาวจึงจะไปเอง ส่วนจูเหมยลี่ไม่อยากให้เขาหึงหวงจนเกินงามจึงต้องพูดคุยกัน"ผิงผิง นั่งเล่นดีๆนะแม่มีเรื่องปรึกาากับท่านพ่อสักหนอยได้หรือไม่""เจ้าค่ะท่านแม่ ท่านพ่อห้ามดุท่านแม่นะเจ้าคะ"เซียวจ้านเป่ยมองหน้าเมียสาวอย่างสงสัย เมียโกรธอะไรอีกหรือเปล่า สาวตาดูดุน่ากลัวจริงๆวันนี้เมื่อเข้ามาในห้องจูเมยลี่ก็นั่งลงบนเตียงก่อนจะยิ้มหวานกางแขนออกเหมือนผู้ใหญ่อยากกอดเด็กตัวน้อย เซียวจ้านเป่ยเดินเข้าไปหาจากนั้นก็รั้งนางมานั่งบนตักตนเองจูบนางเนิ่นนานก่อนจะถอนออกอย่างเสียดายความหวาน เขาทำท่าจะล้วงสาบเสื้อจูเหมมยลี่ขืนตัวไว้แล้วส่งสายตาดุไปให้"ท่านพี่เจ้าคะ คุยกันหน่อยข้ารู้ว่าท่านรักข้า แต่ว่าท่านจะเอาแต่หึงหวงไม่ได้ ข้าต้องผูกมิตรกับผู้คนนะเจ้าคะ ท่านไปชายแดนถึงสองปี แม่ลูกอยู่กันสองคน ต่อให้มีพี่ตงหยางคอยดูแล แต่อย่างไรเล่าเขาเองก็มีลูกเมียให้ดูแลเช่นกันจะให้เขามาอยู่บ้านข้านั้นก็ไม่ได้""เจ้างามถึงเพียงนี้ ข้าหวงอีกอย่างข้าไม่อยากให้ใครมามองเมียข้าเลย
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ท่านพ่อไม่สบาย
จูเหมยลี่นอนมองหน้าผู้ชายที่กอดนางอยู่ ความรักที่นางโหยหามาตลอดตั้งแต่เด็กๆ พ่อทำแต่งาน แม่ทิ้งไปไม่ไยดี ผู้ชายคนนี้เซียวจ้านเป่ยคือคนที่มาเติมความรักของนางที่ขาดหาย จูเหมยลี่จูบตรงที่หัวใจของเขาก่อนจะกอดเอวหนาแล้วซบหน้ากับอกแกร่ง เสียงละเมองึมงำจากคนตัวโตทำให้นางต้องหัวเราะ"ลี่เอ๋อร์ข้ามีเจ้าแค่คนเดียว ข้ารักเจ้าแค่นั้น อืมเมียจ๋าข้ารักเจ้า อยากเข้าหอจะตายแล้วเนี่ย เหมยลี่จ๋า ลี่เอ๋อร์จ๋า""ท่านพี่ นี่ท่านหื่นถึงขนาดนอนละเมอเลยหรือ คนลามกหน้าหนา"จากนั้นจูเหมยลี่ก็หลับตามเขาไป จูเหมยลี่ที่ตอนนี้มีชิวิตใหม่กับบุรุษที่รักนางแล้ว แต่เธอไม่รู้เลยว่าบิดาแต่งงานใหม่แล้วตอนนี้มีลูกฝาแฝดสองคน ส่วนคุณแม่ของเธอสามีกำลังถูกสั่งฟ้องข้อหาฉ้อโกงเพราะใช้ตำแหน่งรับเงินสินบน แม่ของเธอกำลังมาอ้อนวอนขอร้องพ่อเธอให้ช่วย แต่จูล่งปิดประตูใส่หน้า สามีเธอกล้าใช้อิทธิพลที่เมืองไทยจ้างวานฆ่าลูกสาวฉัน ไปลงนรกเสียทั้งคู่นั้นแหละ จูล่งรู้แล้วว่าสามีใหม่ของอดีตภรรยาไม่ต้องการให้ลูกเมียเก่ามาวอแวอีก เขาไม่อยากให้ใครรื้อฟื้นว่าเขาแย่งเมียคนอื่น กำลังจะเลือกตั้งครั้งใหญ่เขาต้องสะอาดรวมถึงประวัติของภรรยาด้วย จูล่งต้
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เขาทิ้งแซ่หานไปแล้ว
จางลู่เหลียนรับปากก่อนจะไปดูหลานๆ พี่สะใภ้ไม่สบายมาสองสามวันแล้วไหนๆหมอมาแล้วก็ตรวจเสียทีเดียวเลยแล้วกัน จากนั้นก็เข้าไปหยิบพวงเงินที่มีอยู่สามพวง นี่เป็นดอกเบี้ยของเดือนนี้ที่ต้องจ่ายท่านหมอ จางลู่เหลียนก้มหน้าร้องไห้ นางควรกลับเมืองหลวงทวงทุกอย่างคืนดีหรือไม่ อย่างน้อยเด็กๆก็ไม่ลำบากเรื่องที่อยู่เรื่องอาหารการกิน เยี่ยอวี่ได้ยินเสียวสะอื้นก็เดินออกมานั่งลงข้างๆ"อาเล็กเรื่องเงินที่ติดร้านท่านหมอท่านไม่ต้องกังวลแล้ว เมื่อวานตอนที่เข้าเมืองไปซื้อของอาซ้อเซียวได้จ่ายให้หมดแล้ว ต่อไปท่านอย่าแบกทุกอย่างเอาไว้คนเดียวอีก็เลย""ฮือๆๆ อาซ้อข้าขอโทษนะ ที่ข้าชอบพูดจาทำร้ายพวกท่าน""อาเล็ก ข้าไม่ถือโทษโกรธท่านหรอก ท่านไปช่วยอาซ้อเซียวเถอะ นางต้องหุงหาอาหารสองบ้านอีกทั้งสามีป่วยมีไข้ ท่านไปช่วยอีกคนจะได้เร็วขึ้น หากไม่เพราะข้าลุกแล้วเวียนหัวข้าก็จะไปด้วยเช่นกัน"จางลู่เหลียนเข้าไปห่มผ้าให้เด้กสองคน เอาน้ำผึ้งที่จูเหมยลี่ให้มาผสมน้ำอุ้นให้เยี่ยอวี่ดื่มแก้เวียนหัว ก่อนจะตรงไปบ้านของจูเหมยลี่เพื่อช่วยนางทำมื้อเช้าแล้วก็ช่วยดูแลเซียวลี่ผิงวันนี้จูเหมยลี่แจ้งแก่ท่านปู่ใหญ่จูเก่อคังว่ายังไม่ต้องมาตัด
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง คนป่วยที่เอาแต่ใจnc+
คังหยุนกลุ้มใจเขาไม่อยากกลับเมืองหลวง เขารู้ตัวว่าตนเองตกหลุมรักจางลู่เหลียนเสียแล้ว เขาจะแต่งกับนางแต่ดูเหมือนว่าจางรั่วสุ่ยไม่อยากให้น้องสาวแต่งกับเขา เขามีเรื่องอะไรปิดบังมากกว่าเรื่องแก่งแย่งในสกุลหานหรือเปล่า อีกอย่างเซียวจ้านเป่ยเองพอโกนหนวดแล้วหน้าตาเขาคุ้นยิ่งนัก เหตุใดเขาหล่อเหลาเพียงนี้ ขนาดเขาเองเป็นบุรุษยังยอมรับเลยว่าเซียวจ้านเป่ยหน้าตาดีจริงๆเซียวจ้านเป่ยนอนหลับไปแล้ว เซียวลี่ผิงนั่งเล่นอยู่ในบ้านฝนตกเมื่อคืนนี้จนถึงยามเหมาจึงหยุด จูเหมยลี่สะพายตระกร้าไปเก็บผักป่าได้มามากมาย ชาวบ้านที่นางสอนให้หาว่าผักชนิดใดกินได้ก็พากันแห่ไปเก็บจนเต็มเขาด้านที่ติดกับหมู่บ้านบ้านของเซียวจ้านเป่ยอยู่ติดดับเขาอีกลูก เขาลูกนี้อันตรายชาวบ้านไม่กล้าขึ้นไป ต้นไม้หนาแน่นมากนัก เมื่อวานที่ตัดไม้ก็ตัดแค่บริเวณเชิงเขาเท่านั้น เพราะมีต้นไม้หนาแน่นไม่จำเป็นต้องขึ้นไปด้านบนจูเหมยลี่ได้ผักป่ามาสองตระกร้าใหญ่ นางจะนำมาตากแห้งแล้วสอนวิธีปรุงผักแห้งกับผักดองเหล่านี้ให้เซียวจ้านเป่ย เวลาที่เขาไปกองทัพจะได้ไม่ต้องทนหิวมากนัก เข้ามาก็เห็นบุตรสาวนั่งเล่นลูกสนที่นางแกะสลักแล้ววาดหน้าตุ๊กตาให้อยู่ก่อนที่นาง
Last Updated : 2025-01-22
Latest chapter
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ความรักนิรันด์กาล
ผ่านไปจนเกือบถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กำลังพาหลิวเหว่ยเดินเล่น บุตรชายวิ่งเตาะแตะๆ ไปมา หลิวเซียงสาวใช้อุ้มอยู่ หรงหรงตั้งครรภ์จึงทำได้เพียงเดินตามบรรดาซื่อจื่อกับท่านหญิง จูเหมยลี่ที่กำลังตั้งครรภ์บุตรคนที่สามมองไปยังลานบ้าน อ้ายลี่ผิงตอนนี้อายุแปดขวบแล้วยิ่งโตยิ่งงามมากนัก จูเหมยลี่ที่เห็นบุตรสาวก็ถอนหายใจ"เป็นอะไรไปหรือเมียข้าหืม""ผิงผิงยิ่งโตยิ่งงาม พระองค์ไม่หวงแต่หม่อมฉันหวงเพคะ หากลูกยังไม่สิบแปดไม่ให้ออกเรือนนะเพคะท่านอ๋อง""อีกสิบปีเชียวนะ เซี่ยตงชิงจะรอไหวหรือ""รอไม่ไหวก็ไปหาแต่งคุณหนูจวนอื่นโน่นเพคะ"จูเหมยลี่ยอมรับนางหวงบุตรสาวคนโตยิ่งนัก บุตรสาวนางงามเพียงนี้ไม่อยากให้ใครมามองเลย"พระชายา กระหม่อมรอได้พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่แต่งสตรีอื่นนอกจากผิงผิงเท่านั้น"เซียวจ้านเป่ยยิ้มให้กับจูเหมยลี่ เจ้าตัวน้อยที่ไม่รู้ว่าทุกคนพูดถึงนางก็วิ่งมา เห็นพี่ชายของนางมีเหงื่อเต็มไปหมดก็ปีนขึ้นเก้าอี้ให้ตัวพอดีกับเขาก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้"พี่ตงชิง ท่านเหนื่อยมากหรือไม่ ท่านน้าเสี่ยวอี้ทำน้ำหวานไว้ข้าไปเอามาให้นะเจ้าคะ"เซี่ยตงชิงสบสายตากลมโตของเด็กผู้หญิงตรง
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง จับเมียกินบนรถม้า
จูยวี่ซานกอดภรรยาจากนั้นก็หอมหน้าผากของนาง ก่อนจะรับเอาห่อผ้าของจูเหวินบุตรชายมากอดแล้วก้มลงหอม"อย่าดื้อกับท่านแม่ พ่อไปไม่นานนักหรอกเด็กดี"ผิงผิงที่วิ่งออกมาจากในบ้านกอดเอวอ้ายเฉิงเอาไว้ก่อนจะเงยหน้าแล้วเอ่ยขึ้น"เสด็จปู่เพคะ เทศกาลไหว้พระจันทร์น้องชายจะได้สองขวบเสด็จพ่อกับเสด็จแม่จะพาหลานไปหาเสด็จปู่ที่เมืองหลวง ถึงแม้ว่าผิงผิงอยากให้เสด็จปู่อยู่ที่นี่มากกว่าก็ตาม""ผิงผิงของปูน่ารักที่สุด ตั้งใจเรียนวรยุทธกับท่านปู่ฝางให้ดีๆ เจอกันปีหน้าต้องเก่งขึ้นกว่าเดิมรู้หรือไม่""เพคะ ผิงผิงจะตั้งใจเรียนวรยุทธ และตั้งใจยิงธนูให้เก่งต่อไปผิงผิงจะเป็นเจ้าสาวของพี่ตงชิงเพคะ"จูเหมยลี่อมยิ้ม เด็กหนอเด็กยังไม่รู้อะไรเลย โตอีกหน่อยจะอายหากจำได้ว่าเคยพูดอะไรไว้ จากนั้นก็อุ้มอ้ายหลิวเหว่ยส่งให้กับพ่อสามี อ้ายเฉิงรับเอาหลานชายมาอุ้มก่อนจะเอ่ยกับจูเหมยลี่"ลี่เอ๋อร์ที่ผ่านมาพ่อยังมิได้ขอบใจเจ้า จ้านเอ๋อร์ต้องแบกรับหลายสิ่งหลายอย่าง เขาต้องทุกข์เพียงใด ยิ่งหลังจากที่ปู่หลงจากไปเขายิ่งโดดเดี่ยว การที่ มีเจ้าเข้ามาในชีวิตทำให้ความมืดมนในใจเขามลายหายไป ทุกอย่างเป็นเพราะเจ้า ขอบใจเจ้ามากนัก""เสด็จพ่อทรงก
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง แก้วตาดวงใจของพระชายา
จูเหมยลี่ไม่อยากฆ่าคน ไม่อยากเปิดเผยเรื่องของนางมากนักอยากใช้ชีวิตกับสามีและลูกอย่างเงียบๆ นางคว้าคันธนูที่ทหารกับลูกศรมา ส่งสายตาให้บุตรสาวว่านางขอโทษ อ้ายลี่ผิงพยักหน้าว่าไม่เป็นไร ก่อนจะหลับตาตามที่ท่านแม่สั่งส่งสารมาให้"ท่านอ๋อง เตรียมรับลูกกลับมานะเพคะ" จูเหมยลี่ยกคันธนูขึ้นลูกศรถูกทาบไปพร้อมปล่อยออก ก่อนจะเล็งที่ศีรษะนาง เพราะหงซิ่วจับอ้ายลี่ผิงยืนข้างหน้า มือกำอยู่รอบคอ เด็กน้อยสูงเพียงเอวของนางทำให้เปิดจังหวะการยิงมากนักหงซิ่วเห็นว่าจูเหมยลี่มีไอสังหารนางจะพลิกตัวเพื่อเหวี่ยงอ้ายลี่ผิงลงเหวแต่ไม่ทัน ลูกศรที่จูเหมยลี่ยิงออกไปนั้นเจาะกะโหลกนางพอดี หงซิ่วหงายหลังจะตกลงไป อ้ายลี่ผิงที่ถูกมือนางกำไว้ก็จะพลัดตกไปด้วย จ้านอ๋องจะไปรับบุตรสาว แต่เซี่ยตงชิงไวกว่า เขากระโดดที่เดียวก็คว้าอ้ายลี่ผิงไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะกระแทกลงทำให้แผลที่ถูกฟันเลือดไหลไม่หยุด ก่อนจะถามอ้ายลี่ผิงนางว่าไม่เป็นไรใช่ไหม แล้วสลบไปจ้านอ๋องรีบให้คนอุ้มเซี่ยตงชิงกลับไปที่จวน ให้แจ้งแก่เซี่ยฮูหยินว่าคุณชายใหญ่จะอยู่ช่วยงานที่ตำหนักใหม่หลายวัน โจรเร่ร่อนที่รวมกันจับอ้ายลี่ผิงวันนี้จูเหมยล
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ผิงผิงหายไป
เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กลับมาอยู่จิ่วโจวก็เตรียมหาทางสร้างอาชีพให้ชาวบ้าน เพราะเขาได้รับพระราชทานให้ดูแลทั้งสิบมณฑลจึงต้องดูแลราษฎร จูเหมยลี่ที่กำลังดูแลคนงานตากดอกเหมยกุ้ยอยู่ก็เดินมาหาสามีที่กำลังคุยงาน "ท่านอ๋อง ไม่ทรงพักผ่อนหรือเพคะนี่ก็บ่ายแล้วหม่อมฉันทำของว่างเอาไว้ เมื่อเช้าเสด็จพ่อแจ้งมาว่าจะเดินทางกลับเมืองหลวงพร้อมกับไท่จื่อ เลื่อนเวลาออกไปอีกครึ่งเดือนเพคะ""อืม เหนื่อยหรือไม่เด็กดี ผิงผิงเล่าไปไหนเสียแล้ว""ลูกไปหัดยิงธนูกับตงชิงเพคะ เสี่ยวเหว่ยท่านตาพาไปนั่งรถม้าเล่น พอดีซินซินอยากเข้าตำบลหาซื้อของใช้" สองสามีภรรยาพูดคุยกันไม่นานสาวใช้ก็นำขนมมา วันนี้จูเหมยลี่ทำขนมบัวลอยเนื่องจากขุดเผือกและมันได้มาก อีกทั้งฟักทองก็ให้ผลผลิตที่ดีนัก เนื้อทั้งเหนี่ยวแน่นยังมีน้ำบ๊วยที่หอมชื่นใจ ลำธารตรงหลังบ้านจะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เย็นตลอดเวลา จูเหมยลี่นำไหเปล่าไปแช่ในนั้นก่อนจะมาบรรจุน้ำบ๊วย แล้วผนึกฝาไหนำลงแช่อีกที น้ำบ๊วยจึงทั้งเย็นทั้งหอมชื่นใจสาวใช้แจกจ่ายของว่างให้คนงาน หลังจากงานแต่งรัชทายาททุกคนจึงรู้ว่าสามีของจูเหมยลี่คือจ้านอ๋องทำเอาชาวบ้านทำตัวไม่ถูกกันเ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ไท่จื่อแต่งงาน
เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้มาถึงจิ่วโจวได้หลายวันแล้ว บางวันก็ไปคุมการต่อเติมซ่อมแซมจวน อย่างเช่นวันนี้เขาพาจูเหมยลี่มาด้วย เนื่องจากอยากขุดสระบัวและทำบ่อเลี้ยงปลาที่เมียเคยบอกว่าอยากได้"ลี่เอ๋อร์ ตรงนี้มีบ่อน้ำพุร้อน จวนสกุลหลิวที่ยึดมาที่ดินกว้างมาถึงตรงนี้ พี่ให้คนสร้างห้องอาบน้ำไว้แล้ว เจ้าอยากล้างตัวหรือไม่""สายตาพระองค์ดูก็รู้ว่าไม่ได้อยากอาบน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยคนเจ้าเล่ห์ท่านจับข้ากินทุกเวลาแบบนี้ท้องข้าจะว่างไหมเล่า""ลี่เอ๋อร์เด็กดี ไปอาบน้ำกันนะคนงามของพี่"จูเหมยลี่รู้ดีว่าไม่รอดอีกตามเคย ตั้งแต่มาถึงเขากักนางไว้บนเขาสี่วันสามคืน พอมาถึงบ้านก็ไม่สนใจจับนางกินตลอดเวลา บ่าวไพร่ต้องไปอยู่ไกลๆเรือน เนื่องจากบ้านของเซี่ยตงหยางสร้างเสร็จแล้ว ซูฟางหรานกลับไปบ้านตัวเองแล้วในบ่อน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยยังคงช้อนสะโพกเมียรักขยับแก่นกายใส่นางไม่หยุด เขารักนางมากนางช่างหอมหวานเหลือเกิน "แน่นนัก เหตุใดยังแน่นเหมือนตอนรักเจ้าครั้งแรกเมียจ๋า รัดจนทำนบพี่จะแตกทันทีที่เข้ามา""ท่านอ๋องเร่งเถอะเพคะ เมียอยากสุขสมแล้ว อ๊ายย ท่านกินเก่งกินดุแบบนี้หม่อมฉันจะไหวไหม อื้อ เสียวเพคะ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ไร้ซึ่งความอาวรณ์
เซียวจ้านเป่ยจุมพิตหน้าผากเล็กของเมียรัก ก่อนจะจูบซับเหงื่อที่ชื้นทั่วกรอบหน้าและซอกคออย่างไม่รังเกียจ พักได้ไม่นานก็อุ้มนางไปที่น้ำพุร้อนในถ้ำ รักนางในบ่อน้ำพุอีกหลายครั้ง จนจูเหมยลี่หมดแรงกอดคอเขาไว้"ไม่ไหวแล้ว เมียขาอ่อนแล้ว ยืนไม่ไหวพักนะเจ้าคะ ขอนอนพักก่อนเถอะท่านพี่"ยามอู่ของวันที่สามเขาจึงแต่งตัวให้นางแล้วอุ้มพาเดินออกมา เซียวจ้านเป่ยกักนางไว้ในถ้ำถึงสามคืน พอออกมาเจอแสงข้างนอกจูเหมยลี่ถึงกับตาหยีเลย"คนบ้า ไม่ให้ข้าเห็นเดือนเห็นตะวันเลย ป่านนี้เป็นห่วงกันทั้งเรือนแล้วกระมัง""พี่ยังไม่อิ่มนะ แต่เห็นเจ้าคิดถึงลูกพี่เลยพอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวเข้าจวนอ๋องเมื่อไหร่จะไม่ให้ลงจากเตียงเลย จนกว่าจะมีน้องให้เสี่ยวเหว่ยกับผิงผิงอีกคน""ท่านมันคนหื่น" "หึๆ พี่ยังมีแรงรักเจ้าได้อีกนะคนงาม" เขาไม่รีบ เนื่องจากขบวนที่มารับพระชายาของเขามาถึงหมู่บ้านตั้งแต่สองวันก่อน ตอนนี้ทั้งบุตรชายบุตรสาวต่างมีสาวใช้และองครักษ์ดูแล เขาอ้อยอิ่งพานางเดินชมนกชมไม้จนกระทั่งมาถึงบ้านก็ยามเซินพอดี ทุกคนเข้าแถวรอรับทั้งคู่พร้อมคำสรรเสริญ"ถวายพระพรท่านอ๋อง""ถวายพระพรพระชายา"คังหยุนและอ้าย
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ทำลูกคนที่สอง
จูเหมยลี่ลุกขึ้นมาปลดอาภรณ์ตนเองออกช้าๆ เซียวจ้านเป่ยส่งสายตายั่วยวนเมียรัก จนอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดออกไป ร่างงามขึ้นคร่อมบนตักแกร่งก่อนจะมองหน้าเขา เซียวจ้านเป่ยมอบจุมพิตแสนหวานให้นาง มือบางล้วงไปยังด้านล่างของตนเอง ค่อยๆคลี่กลีบดอกเหมยแสนบอบบางออก เซียวจ้านเป่ยจับแท่งทวนร้อนผ่าวตั้งตรง สะโพกงามค่อยๆกดลงมาหาสิ่งใหญ่โตที่รอคอยนางอยู่จูเหมยลี่ค่อยบดสะโพกส่ายไปมา บางทีก็กดลงเข้าหาความใหญ่โตจนสุดทางรัก แขนเรียวโอบรอบคอสามีเอาไว้ โยกเอวขึ้นลงช้าๆ เซียวจ้านเป่ยอยากขยับสะโพกสอบขยับใส่นางแต่นางกับกดสะโพกนิ่ง มือหนาละจากที่คล้องคอเขามากอดเอวหนาเอาไว้ บดสะโพกยั่วยวนเขาแน่นไม่ให้เขาได้ขยับ"อืม ลี่เอ๋อร์คนงามของพี่ เจ้ายั่วยวนเพียงนี้แต่เมื่อไหร่กัน พี่จะคลั่งตายแล้ว หลงเจ้าไม่ไหวแล้วเมียข้า""ใครใช้ให้ท่านยั่วยวนข้าก่อนเล่า นั่งดีๆข้าจะลงโทษที่ท่านกลั่นแกล้งข้าตอนที่มาถึง ท่านพี่กินอะไรมาหรือยังหิวหรือไม่เจ้าคะ""อืม รีบมายังมิได้กินข้าวคิดถึงเจ้านัก""งั้น ดื่มนมรองท้องก่อนไหมเจ้าคะ""หึๆๆ เมียรักของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกหรือยั่วยวนเร่าร้อนเหลือเกิน" "หื
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง พาเมียไปพรอดรัก
สองคนเดินเข้าบ้าน จูเหมยลี่ถอดเสื้อนอกเขาออก เซียวจ้านเป่ยไม่เอาแต่ใจเขานอนกอดนางไว้ ก่อนจะขอนางดื่มด่ำทรวงอกคู่งาม ที่เขาห่างหายไปนานจูเหมยลี่ตามใจเขา เซียวจ้านเป่ยทั้งดูดเม้มตวัดลิ้นเลียไปมาจนร่างงามสะท้านผวาแอ่นอกขึ้นหาเขา ครางเบาๆด้วยความเสียวซ่าน จนกระทั่งเขาละจากดอกบัวทั้งสอง เลื่อนขึ้นมาหาสบตากับนาง นัยตาสีน้ำหมึกของเขาช่างดึงดูดนางให้หลงใหลยิ่งนัก มือน้อยๆยกขึ้นมาลูบใบหน้าของเขา"โกนหนวดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เจ้าคะ เขียวครึ้มแล้ว""อยากกลับมานอนหนุนตักให้เจ้าโกนให้ ไปที่ริมธารกันไหมเด็กดี""ไม่ได้ คนเต็มบ้านสายตากี่คู่กันไม่ได้มีแค่ผิงผิงเช่นเมื่อก่อนแล้วนะเจ้าคะ""หืม เมียข้าเจ้าคิดอันใดหรือ พี่หมายถึงโกนหนวดเท่านั้น เมียจ๋าเจ้าคิดมากกว่านั้นหรือ หื้ม""เซียวจ้านเป่ยคนบ้านี่ ข้าไม่คุยกับท่านแล้ว จะไปดูลูก งานในมือยังไม่เสร็จเลย"เซียวจ้านเป่ยหัวเราะในลำคอเขารู้แล้วว่าเมียงอน เขากับนางห่างหายเรื่องผัวเมียไปปีกว่า เขามาถึงก้ปลุกเร้านางขนาดนี้ยังแกล้งนางอีก ก่อนจะอมยิ้มเซียวจ้านเป่ยผูกสาบเสื้อให้นางก่อนจะอุ้มจูเหมยลี่ขึ้นเอ่ยกระซิบ"ไม่ได้ไปเรือนหอบนเขาเสี
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เซียวจ้านเป่ยกลับมาแล้ว
ตอนนี้ขบวนของจ้านอ๋องรอพักอยู่ที่ตำบล ส่วนท่านอ๋องนั้นทนคิดถึงเมียกับลูกไม่ไหวควบม้ากลับหมู่บ้านจิ่วโจวเรียบร้อยแล้ว จูเหมยลี่ที่ตอนนี้กำลัง เดินดูแปลงผักที่ให้คนงานช่วยกันปลูกเพื่อทำผักดอกสามรส อากาศหนาวๆนำมาต้มกับเต้าหู้รสชาติอร่อยซดน้ำแกงคล่องคอมากนัก พริกออกดอกออกผลดกดี นำมาทำน้ำมันพริกส่งออกไปขายได้กำไรพอควร เนื่องจากคนยังไม่นิยมกินรสจัด ส่วนใบชาย่อมขายดีมาก อ้ายเฉิงที่ตอนนี้ได้รับข่าวดีว่าซูฟางหรูตั้งครรภ์แล้วด็ดีใจ จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนไปไหนไม่ได้เพราะอ้ายซินกับอ้ายเย่วใกล้คลอดเต็มที "เสี่ยวลี่ ผักดองคราวก่อนอร่อยมากนัก ท่านยายเบื่ออาหารมานานแล้ว พอได้ผักดองของเจ้าก็ทำให้กินได้มากขึ้นน่ะ ขอบใจนะ อีกอย่างเรื่องท่านหมออีกหยวนอีก""พี่เว่ยเว่ยจะเกรงใจทำไมเจ้าคะ ปู่ใหญ่กับท่านลุงช่วยเหลือข้าไว้ไม่น้อยเลย หากไม่ได้บ้านใหญ่ของพวกท่าน มิใช่ว่าป่านนี้หญ้าบนหลุมฝังศพของข้าสูงท่วมศีรษะท่านแล้วหรอกหรือ"สองพี่น้องนั่งคุยกันไปพลางเด็ดขั้วดอกโม่ลี่ฮวาไปพลาง ทางด้านคนงานพวกนางกำลังจัดการเด็ดก้านของพริกออก ใครมีหน้าที่ตากก็ตาก หรงหรงอุ้มอ้ายหลินเหว่ยออกมาเดินเล่น
